
Wat is er mis met me?


woensdag 23 juni 2010 om 22:19
Nee anoniem dat is echt niet gek, je bent niet gek en je bent je ook nog eens bewust van dat je er misschien wat aan kan doen.
Ik zou zeggen je bent verre van gek en ik vind je eigenlijk heel intelligent om hier wat voor jezelf mee te gaan doen.Dat is echt een goede stap om voor jezelf toe te geven dat je er wél mee zit. Dat je hiermee zit is logisch en heel veel vrouwen ervaren dit dat maakt je niet gek.
Ik zou zeggen je bent verre van gek en ik vind je eigenlijk heel intelligent om hier wat voor jezelf mee te gaan doen.Dat is echt een goede stap om voor jezelf toe te geven dat je er wél mee zit. Dat je hiermee zit is logisch en heel veel vrouwen ervaren dit dat maakt je niet gek.

donderdag 24 juni 2010 om 18:44
jawel. gewoon doen. als je het doet, wat is nou het allerergste dat je kan overkomen? jouw huisarts is huisarts om een reden. daar kun je naar toe als je wat hebt. en hij/zij zal je echt niet met grote ogen aan staan kijken hoor. je bent zeker geen uitzondering. hij/zij heeft het allemaal al es eerder gehoord.
en over dat maagd zijn. nou en? wat is daar nou zo erg aan? hoezo sta je voor schut? wie bepaalt dat? jij hebt een lastig probleem en daar wil je wat aan doen. vind ik juist hartstikke moedig van je. gewoon even vertrouwen in jezelf hebben, meid.
en over dat maagd zijn. nou en? wat is daar nou zo erg aan? hoezo sta je voor schut? wie bepaalt dat? jij hebt een lastig probleem en daar wil je wat aan doen. vind ik juist hartstikke moedig van je. gewoon even vertrouwen in jezelf hebben, meid.


donderdag 24 juni 2010 om 22:43
Dvdspeler hier is de link van het filmpje dat ik gezien had:
http://www.azm.nl/hetazm/GoedemiddagLimburg/12januari
enneaaa: ja ik ga morgenvroeg nog eens bellen! ik ga het gewoon doen, ik heb inderdaad niks te verliezen zoals bittermoon zegt.
bittermoon: ja hebt gelijk, maagd zijn is natuurlijk niks om je voor te schamen maar als iedereen ervan uit gaat dat je geen maagd meer bent terwijl het wél zo is.... ja dan schaam ik me toch wel. kijk als je maagd wilt blijven vanwege je geloof ofzo, ja dan is het logisch dat je er niet voor schaamt maar ik ben zeg maar 'niet vrijwillig maagd '
http://www.azm.nl/hetazm/GoedemiddagLimburg/12januari
enneaaa: ja ik ga morgenvroeg nog eens bellen! ik ga het gewoon doen, ik heb inderdaad niks te verliezen zoals bittermoon zegt.
bittermoon: ja hebt gelijk, maagd zijn is natuurlijk niks om je voor te schamen maar als iedereen ervan uit gaat dat je geen maagd meer bent terwijl het wél zo is.... ja dan schaam ik me toch wel. kijk als je maagd wilt blijven vanwege je geloof ofzo, ja dan is het logisch dat je er niet voor schaamt maar ik ben zeg maar 'niet vrijwillig maagd '
donderdag 24 juni 2010 om 22:51
anoniem, en wat zou er gebeuren als jij mensen ging vertellen dat je nog maagd was. denk je dat ze dan heel anders tegen je aan gingen kijken? ik denk het echt niet, hoor. en als ze dat wel zouden doen, dan zegt dat toch iets over henzelf? niet over jou. stop es met het nadenken over wat 'anderen' er van zullen denken of zeggen. is in dit geval totaal niet belangrijk.
gewoon even doorzetten en die afspraak maken. wedden dat je je meteen een heel stuk beter voelt?
gaat helemaal goed komen, hoor. dit is niets waar jij je over hoeft te schamen. het is gewoon hartstikke vervelend voor je, maar er is echt wel iets aan te doen. je hebt de moeilijkste stap al gemaakt. it can only get better
gewoon even doorzetten en die afspraak maken. wedden dat je je meteen een heel stuk beter voelt?
gaat helemaal goed komen, hoor. dit is niets waar jij je over hoeft te schamen. het is gewoon hartstikke vervelend voor je, maar er is echt wel iets aan te doen. je hebt de moeilijkste stap al gemaakt. it can only get better
donderdag 24 juni 2010 om 23:17
Bekend verhaal....
Je huisarts kan je doorsturen naar een sexuologe (je kunt een vrouwelijke kiezen, de mijne is tevens gynaecologe) Voor mij was het al een hele opluchting dat er lichamelijk niets aan de hand was. Ik ben ook bij een haptonoom, zij leert je weer met je lijf te voelen en niet alleen te denken. Ik moet ook samen met mij partner oefeningen doen die gaan over aanraken en voelen.
Ik ben iemand die graag de controle wil houden en altijd erg druk bezig is, maar weinig tijd heb om te voelen.
Bij mij is er in het verleden ook wel wat gebeurd, ga hier niet verder op in, maar bij andere mensen is het een stukje opvoeding en soms is er ook geen aanwijsbare reden.
Betrek je partner er maar in, toen ik alleen kwam zei mijn therapeut dat ik er mijn 'probleem' van maakte, terwijl het om ons samen gaat. Je kunt het ook onbewust in stand houden samen, omdat je partner bv bang is om je pijn te doen. Mijn partner is na 7 jaar ook nog steeds bij me. Mss komen we er wel uit, mss niet.
Als je zwanger wilt worden kun je dat ook met haar bespreken, je kan met een klein spuitje al geinsemineerd worden (mss iets te veel informatie...)
Veel succes, je staat iig niet alleen!!!
Je huisarts kan je doorsturen naar een sexuologe (je kunt een vrouwelijke kiezen, de mijne is tevens gynaecologe) Voor mij was het al een hele opluchting dat er lichamelijk niets aan de hand was. Ik ben ook bij een haptonoom, zij leert je weer met je lijf te voelen en niet alleen te denken. Ik moet ook samen met mij partner oefeningen doen die gaan over aanraken en voelen.
Ik ben iemand die graag de controle wil houden en altijd erg druk bezig is, maar weinig tijd heb om te voelen.
Bij mij is er in het verleden ook wel wat gebeurd, ga hier niet verder op in, maar bij andere mensen is het een stukje opvoeding en soms is er ook geen aanwijsbare reden.
Betrek je partner er maar in, toen ik alleen kwam zei mijn therapeut dat ik er mijn 'probleem' van maakte, terwijl het om ons samen gaat. Je kunt het ook onbewust in stand houden samen, omdat je partner bv bang is om je pijn te doen. Mijn partner is na 7 jaar ook nog steeds bij me. Mss komen we er wel uit, mss niet.
Als je zwanger wilt worden kun je dat ook met haar bespreken, je kan met een klein spuitje al geinsemineerd worden (mss iets te veel informatie...)
Veel succes, je staat iig niet alleen!!!

vrijdag 25 juni 2010 om 10:34
Hoi janna wat vervelend voor je!
ik zie inderdaad dat er veel mogelijk is.
nog veel sterkte voor jou
ik heb zojuist gebeld.
moest 9 minuten in de wacht staan haha.
daarna zei ze dat er vakantie was.
kon wel bij een andere dokter terecht maar dat wil ik niet,
dus ik wacht tot na de vakantie.
donderdag 8 juli om 11 uur is het zover.
wish me luck
ik zie inderdaad dat er veel mogelijk is.
nog veel sterkte voor jou
ik heb zojuist gebeld.
moest 9 minuten in de wacht staan haha.
daarna zei ze dat er vakantie was.
kon wel bij een andere dokter terecht maar dat wil ik niet,
dus ik wacht tot na de vakantie.
donderdag 8 juli om 11 uur is het zover.
wish me luck
vrijdag 25 juni 2010 om 10:47
Succes Anoniem! Goed gedaan!
Ga je er ook met je vriend over praten? Misschien kun je bij de huisarts of ergens anders een foldertje scoren. Dan kun je hem dat laten zien en hoef je er niet helemáál uit jezelf over te beginnen, wat misschien lastig is.
En je bent helemaal niet raar hoor, zoveel vrouwen hebben hier last van. Alleen hoor je er zo weinig over, dat dit misschien niet zo lijkt.
(En een kleine confession: het lukte mij "vroeger" (zo oud ben ik nou ook weer niet ) ook nooit om tampons in te krijgen, zelfs de kleinste niet)
Ga je er ook met je vriend over praten? Misschien kun je bij de huisarts of ergens anders een foldertje scoren. Dan kun je hem dat laten zien en hoef je er niet helemáál uit jezelf over te beginnen, wat misschien lastig is.
En je bent helemaal niet raar hoor, zoveel vrouwen hebben hier last van. Alleen hoor je er zo weinig over, dat dit misschien niet zo lijkt.
(En een kleine confession: het lukte mij "vroeger" (zo oud ben ik nou ook weer niet ) ook nooit om tampons in te krijgen, zelfs de kleinste niet)

zaterdag 26 juni 2010 om 08:01
quote:anoniem300 schreef op 26 juni 2010 @ 07:47:
Hoi primabella
ja dat is wel een goed idee van t foldertje. denk dat ik het zo ga doen, ik wil hem er wel in betrekken maar vind het lastig er zelf over te beginnen.
& ja ik zal jullie iets laten weten als ik geweest ben.
Ik denk dat het essentieel is dat je er met hem over kan praten. Vaginisme hangt in grote mate samen met vertrouwen, loslaten en kunnen ontspannen. Door dit als een geheim tussen jullie in te laten staan zal het er niet beter op worden. Ik denk dat het essentieel is dat jij eerst zelf met je lichaam overweg kunt. Daarmee bedoel ik, jezelf kunnen vingeren, een tampon of een klein voorwerp inbrengen. Tot je zover bent zou je niet eens moeten overwegen om te denken aan penetratie door hem.
Veel succes bij de huisarts en t.a.v. je lijf: heb geduld en wees lief voor jezelf.
Hoi primabella
ja dat is wel een goed idee van t foldertje. denk dat ik het zo ga doen, ik wil hem er wel in betrekken maar vind het lastig er zelf over te beginnen.
& ja ik zal jullie iets laten weten als ik geweest ben.
Ik denk dat het essentieel is dat je er met hem over kan praten. Vaginisme hangt in grote mate samen met vertrouwen, loslaten en kunnen ontspannen. Door dit als een geheim tussen jullie in te laten staan zal het er niet beter op worden. Ik denk dat het essentieel is dat jij eerst zelf met je lichaam overweg kunt. Daarmee bedoel ik, jezelf kunnen vingeren, een tampon of een klein voorwerp inbrengen. Tot je zover bent zou je niet eens moeten overwegen om te denken aan penetratie door hem.
Veel succes bij de huisarts en t.a.v. je lijf: heb geduld en wees lief voor jezelf.
zondag 27 juni 2010 om 11:19
he anoniem
het is al heel wat dat je het hier verteld..goedzo !
Maar er is vrijwel zeker echt iets aan te doen !!!!! dat zou jullie zo helpen... dus geef niet op .. en ga straks ook echt naar de huisarts met dit verhaal.
En je vriend,... die moet natuurlijk op de hoogte zijn van dit alles. Als hij je echt waard is, zal hij je steunen !
het is al heel wat dat je het hier verteld..goedzo !
Maar er is vrijwel zeker echt iets aan te doen !!!!! dat zou jullie zo helpen... dus geef niet op .. en ga straks ook echt naar de huisarts met dit verhaal.
En je vriend,... die moet natuurlijk op de hoogte zijn van dit alles. Als hij je echt waard is, zal hij je steunen !

dinsdag 29 juni 2010 om 19:36
Mijn vriend en ik hebben er een punt achter gezet, 2 dagen geleden. Had verder niets hiermee te maken, maar werkte gewoon niet meer.
Aangezien ik nu toch met niemand meer seks 'hoef' te hebben weet ik niet zeker of ik nog wel naar de dokter wil.
Eigelijk is het beter van wel, maarja ik zie er zo tegen op.
Eergisteren heb 'genante ziektes' gezien en daar kwam een meisje met vaginisme. De arts ging bij haar kijken en voelen. toen ik dat zag ging mijn zin al helemaal over, ik moet er niet aan denken dat mijn huisarts bij mij ergens aan gaat voelen of kijken.
Aangezien ik nu toch met niemand meer seks 'hoef' te hebben weet ik niet zeker of ik nog wel naar de dokter wil.
Eigelijk is het beter van wel, maarja ik zie er zo tegen op.
Eergisteren heb 'genante ziektes' gezien en daar kwam een meisje met vaginisme. De arts ging bij haar kijken en voelen. toen ik dat zag ging mijn zin al helemaal over, ik moet er niet aan denken dat mijn huisarts bij mij ergens aan gaat voelen of kijken.
dinsdag 29 juni 2010 om 20:36
quote:anoniem300 schreef op 29 juni 2010 @ 19:36:
Mijn vriend en ik hebben er een punt achter gezet, 2 dagen geleden. Had verder niets hiermee te maken, maar werkte gewoon niet meer.
Aangezien ik nu toch met niemand meer seks 'hoef' te hebben weet ik niet zeker of ik nog wel naar de dokter wil.
Eigelijk is het beter van wel, maarja ik zie er zo tegen op.
Eergisteren heb 'genante ziektes' gezien en daar kwam een meisje met vaginisme. De arts ging bij haar kijken en voelen. toen ik dat zag ging mijn zin al helemaal over, ik moet er niet aan denken dat mijn huisarts bij mij ergens aan gaat voelen of kijken.wat vervelend voor je. maar ja.. ik denk dat een bezokeje aan de huisarts zo slecht niet is. ik ga er niet vanuit dat hij/zij je vagina in gaat..
Mijn vriend en ik hebben er een punt achter gezet, 2 dagen geleden. Had verder niets hiermee te maken, maar werkte gewoon niet meer.
Aangezien ik nu toch met niemand meer seks 'hoef' te hebben weet ik niet zeker of ik nog wel naar de dokter wil.
Eigelijk is het beter van wel, maarja ik zie er zo tegen op.
Eergisteren heb 'genante ziektes' gezien en daar kwam een meisje met vaginisme. De arts ging bij haar kijken en voelen. toen ik dat zag ging mijn zin al helemaal over, ik moet er niet aan denken dat mijn huisarts bij mij ergens aan gaat voelen of kijken.wat vervelend voor je. maar ja.. ik denk dat een bezokeje aan de huisarts zo slecht niet is. ik ga er niet vanuit dat hij/zij je vagina in gaat..
dinsdag 29 juni 2010 om 20:54
dinsdag 29 juni 2010 om 21:03
dinsdag 6 juli 2010 om 01:09
ik zou hem als ik jou was ook even een smsje sturen of hij nog wakker is en zeggen dat je hem iets moet/wil vertellen wat je heel moeilijk vind. Ik denk persoonlijk dat hij hartstikke opgelucht en trots op je zal zijn dat je deze stap gaat maken!!
Probeer je niet te schamen en wees niet te streng voor jezelf: als hij je wil helpen en je begrijpt, laat hem dan juist wel toe in dit hele proces: wellicht brengt het jullie dichterbij elkaar. Het is niet niks om al drie jaar gaan sex te hebben en er niet over te praten: ga het dialoog aan, ik weet zeker dat als hij echt van je houd en jullie het serieus met elkaar voorhebben het jullie relatie ten goede gaat komen!
Sterkte en succes!
Probeer je niet te schamen en wees niet te streng voor jezelf: als hij je wil helpen en je begrijpt, laat hem dan juist wel toe in dit hele proces: wellicht brengt het jullie dichterbij elkaar. Het is niet niks om al drie jaar gaan sex te hebben en er niet over te praten: ga het dialoog aan, ik weet zeker dat als hij echt van je houd en jullie het serieus met elkaar voorhebben het jullie relatie ten goede gaat komen!
Sterkte en succes!
dinsdag 6 juli 2010 om 01:53
Ben het helemaal met Princess eens. Grijp deze kans aan om dit te vertellen of te mailen als je vertellen (per telefoon) moeilijk vindt.
Meid, wat zal jij je opgelucht voelen als je deze stap met huisarts WEL doorzet. Laat je niet door je angsten regeren! Angsten zijn er om te overwinnen.. laat dit niet je hele leven beheersen, je blijft dit tegenkomen tot je er iets mee gedaan hebt. Het zit niet alleen jouw liefdes, maar vooral jouzelf in de weg..
Denk je in hoe fijn het leven wordt als dit van je nek is, als je die schaamte kwijt bent. Ergens zit een grote rem in jou en die blokkeert je volledig. Die kan eraf!!
Verder is toch naar de huisarts gaan een goed idee.. een jonge meid die ik ken had soortgelijke klachten en iedereen gaf dit soort adviezen, leren ontspannen, vaginisme. Zij kon geen tampons inbrengen, wat ze ook deed ter ontspanning. Uiteindelijk bij de arts terechtgekomen en zat idd grotendeels dicht: een afwijkend maagenvlies. geopereerd en nu gewoon een normale jonge vrouw!
Je weet het dus nooit. En als het vaginisme is, dan kan je daar ook vanaf komen. Het is nooit te vroeg om iets aan je eigen belemmeringen te doen, want het houdt je tegen te leven zoals je zou moeten leven, accepteer dat niet voor jezelf! En als je hiermee dealt, dan zal je zien hoeveel sterker je je voelt, hoe opgelucht!
Je bent het aan jezelf verplicht, vlucht er niet voor, je neemt jezelf altijd mee..
Je lichaam is mooi en fijn en het is fijn als je je op een gegeven moment ook zo voelt: waardevol en vol leven, onbelemmerd door bepaalde angsten of schaamte. Gun jezelf dat! Laat dit niet je leven beheersen, doe er iets aan.. je bent geen slachtoffer, je kan je leven in eigen handen nemen en jezelf de kans op geluk en blijdschap geven, ipv verdriet, schaamte en angst..
Wens je heel veel sterkte en weet je, als je je kwetsbaar opstelt (eerlijk) tegen je vriend, en laat zien dat je bang bent, maar er iets aan gaat doen, dan zal je zien dat ie je steunt en ook opgelucht is.. want hij denkt nu misschien al die tijd dat er iets aan hem ligt en weet niet wat.. Voelt zich misschien al tijden afgewezen en dat je niet om hem geeft, terwijl de werkelijke reden weleens voor een hele grote opluchting kan zorgen. Voor jou en hem.
Neem je lot in eigen handen dus. Succes!
Meid, wat zal jij je opgelucht voelen als je deze stap met huisarts WEL doorzet. Laat je niet door je angsten regeren! Angsten zijn er om te overwinnen.. laat dit niet je hele leven beheersen, je blijft dit tegenkomen tot je er iets mee gedaan hebt. Het zit niet alleen jouw liefdes, maar vooral jouzelf in de weg..
Denk je in hoe fijn het leven wordt als dit van je nek is, als je die schaamte kwijt bent. Ergens zit een grote rem in jou en die blokkeert je volledig. Die kan eraf!!
Verder is toch naar de huisarts gaan een goed idee.. een jonge meid die ik ken had soortgelijke klachten en iedereen gaf dit soort adviezen, leren ontspannen, vaginisme. Zij kon geen tampons inbrengen, wat ze ook deed ter ontspanning. Uiteindelijk bij de arts terechtgekomen en zat idd grotendeels dicht: een afwijkend maagenvlies. geopereerd en nu gewoon een normale jonge vrouw!
Je weet het dus nooit. En als het vaginisme is, dan kan je daar ook vanaf komen. Het is nooit te vroeg om iets aan je eigen belemmeringen te doen, want het houdt je tegen te leven zoals je zou moeten leven, accepteer dat niet voor jezelf! En als je hiermee dealt, dan zal je zien hoeveel sterker je je voelt, hoe opgelucht!
Je bent het aan jezelf verplicht, vlucht er niet voor, je neemt jezelf altijd mee..
Je lichaam is mooi en fijn en het is fijn als je je op een gegeven moment ook zo voelt: waardevol en vol leven, onbelemmerd door bepaalde angsten of schaamte. Gun jezelf dat! Laat dit niet je leven beheersen, doe er iets aan.. je bent geen slachtoffer, je kan je leven in eigen handen nemen en jezelf de kans op geluk en blijdschap geven, ipv verdriet, schaamte en angst..
Wens je heel veel sterkte en weet je, als je je kwetsbaar opstelt (eerlijk) tegen je vriend, en laat zien dat je bang bent, maar er iets aan gaat doen, dan zal je zien dat ie je steunt en ook opgelucht is.. want hij denkt nu misschien al die tijd dat er iets aan hem ligt en weet niet wat.. Voelt zich misschien al tijden afgewezen en dat je niet om hem geeft, terwijl de werkelijke reden weleens voor een hele grote opluchting kan zorgen. Voor jou en hem.
Neem je lot in eigen handen dus. Succes!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..