Seks
alle pijlers
wat vinden jullie van vreemdgaan?
woensdag 20 januari 2016 om 21:44
quote:blijfgewoonbianca schreef op 20 januari 2016 @ 18:47:
[...]
Vbetrapt worden en dan spijt hebben, dat is voor ruggengraatlozen. Vind ik dan.
Als je het doet, dan met je volle verstand en volle overtuiging, niet dat slappe " het overkwam me " .
Betrapt worden en en wanneer je betrapt worden beweren dat je het met je volle verstand en in volle overtuiging hebt gedaan, lijkt mij helemaal ruggengraatloos: had het dan gewoon vooraf gemeld.
Wat mij betreft altijd een no-go, mits de schuldige zelf opbiecht. Dan biedt het nog enige mogelijkheid.
Vind ik dan.
[...]
Vbetrapt worden en dan spijt hebben, dat is voor ruggengraatlozen. Vind ik dan.
Als je het doet, dan met je volle verstand en volle overtuiging, niet dat slappe " het overkwam me " .
Betrapt worden en en wanneer je betrapt worden beweren dat je het met je volle verstand en in volle overtuiging hebt gedaan, lijkt mij helemaal ruggengraatloos: had het dan gewoon vooraf gemeld.
Wat mij betreft altijd een no-go, mits de schuldige zelf opbiecht. Dan biedt het nog enige mogelijkheid.
Vind ik dan.
donderdag 21 januari 2016 om 00:15
quote:MissVatting schreef op 20 januari 2016 @ 21:44:
[...]
Betrapt worden en en wanneer je betrapt worden beweren dat je het met je volle verstand en in volle overtuiging hebt gedaan, lijkt mij helemaal ruggengraatloos: had het dan gewoon vooraf gemeld.
Dan was het weer geen vreemd gaan geweest.
Wat mij betreft altijd een no-go, mits de schuldige zelf opbiecht. Dan biedt het nog enige mogelijkheid.
Vind ik dan.
[...]
Betrapt worden en en wanneer je betrapt worden beweren dat je het met je volle verstand en in volle overtuiging hebt gedaan, lijkt mij helemaal ruggengraatloos: had het dan gewoon vooraf gemeld.
Dan was het weer geen vreemd gaan geweest.
Wat mij betreft altijd een no-go, mits de schuldige zelf opbiecht. Dan biedt het nog enige mogelijkheid.
Vind ik dan.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 21 januari 2016 om 13:41
Betrapt worden en en wanneer je betrapt worden beweren dat je het met je volle verstand en in volle overtuiging hebt gedaan, lijkt mij helemaal ruggengraatloos: had het dan gewoon vooraf gemeld.
Dan was het weer geen vreemd gaan geweest.
Als er vooraf toestemming wordt gevraagd, is er geen sprake van vreemdgaan.
Ik heb het over vooraf een mededeling doen (ik ga binnenkort vreemd want die hangtieten/ -buik van jou komen me de neus uit).
Dan was het weer geen vreemd gaan geweest.
Als er vooraf toestemming wordt gevraagd, is er geen sprake van vreemdgaan.
Ik heb het over vooraf een mededeling doen (ik ga binnenkort vreemd want die hangtieten/ -buik van jou komen me de neus uit).
donderdag 21 januari 2016 om 14:09
quote:MissVatting schreef op 21 januari 2016 @ 13:41:
Betrapt worden en en wanneer je betrapt worden beweren dat je het met je volle verstand en in volle overtuiging hebt gedaan, lijkt mij helemaal ruggengraatloos: had het dan gewoon vooraf gemeld.
Dan was het weer geen vreemd gaan geweest.
Als er vooraf toestemming wordt gevraagd, is er geen sprake van vreemdgaan.
Ik heb het over vooraf een mededeling doen (ik ga binnenkort vreemd want die hangtieten/ -buik van jou komen me de neus uit).Haha, als het gemeld wordt wórdt het ook geen vreemdgaan, als de partner die dat medegedeeld krijgt weldenkend genoeg is om de relatie per direct te verbreken, hem zijn vrijheid teruggeeft dus om zijn gang te gaan, maar zonder relatie dan.
Op die manier nog wel, er is toch geen weldenkend mens die zich zoiets laat vertellen/melden??!
Of ben ik nou gek?
Zo iemand mag meteen wegwezen, die zoiets tegen mij zou zeggen.
Want zo'n partner vind ík niet leuk/ aantrekkelijk/ mij "waardig".
Wat een totále afknapper, daar ben je toch meteen klaar mee dan?
Betrapt worden en en wanneer je betrapt worden beweren dat je het met je volle verstand en in volle overtuiging hebt gedaan, lijkt mij helemaal ruggengraatloos: had het dan gewoon vooraf gemeld.
Dan was het weer geen vreemd gaan geweest.
Als er vooraf toestemming wordt gevraagd, is er geen sprake van vreemdgaan.
Ik heb het over vooraf een mededeling doen (ik ga binnenkort vreemd want die hangtieten/ -buik van jou komen me de neus uit).Haha, als het gemeld wordt wórdt het ook geen vreemdgaan, als de partner die dat medegedeeld krijgt weldenkend genoeg is om de relatie per direct te verbreken, hem zijn vrijheid teruggeeft dus om zijn gang te gaan, maar zonder relatie dan.
Op die manier nog wel, er is toch geen weldenkend mens die zich zoiets laat vertellen/melden??!
Of ben ik nou gek?
Zo iemand mag meteen wegwezen, die zoiets tegen mij zou zeggen.
Want zo'n partner vind ík niet leuk/ aantrekkelijk/ mij "waardig".
Wat een totále afknapper, daar ben je toch meteen klaar mee dan?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 21 januari 2016 om 14:17
Ik vind het niet enorm belangrijk of interessant wat andere mensen doen (met hun relatie). Wel vind ik tegen iemand liegen, diegene bedriegen en dingen verzwijgen erg respectloos. Net als dat ik iemand verdriet doen en diens vertrouwen schaden (ten behoeve van je eigen lusten) als vrij harteloos en egoïstisch beschouw. Maar iedereen bepaalt voor zichzelf welke waarden en normen hij/zij belangrijk vindt om na te leven. Dit is mijn mening maar en zelf ben ik ook niet perfect. Ik maak weer andere fouten. Ik vind iemand die vreemdgaat dus niet zozeer fouter dan ik zelf ben, ofzo.
Van mijzelf kan ik met zekerheid zeggen dat ik nooit vreemd zou gaan. Ik ben namelijk iemand die zeer bewust handelt en weloverwogen mijn keuzes maakt. Ook ben ik veel te loyaal en principieel om zoiets te kunnen. En mijn geweten zegt veel te sterk NEE tegen vreemdgaan. Ook kan ik mensen waar ik om geef niet recht in de ogen aankijken en ze voorliegen. Ik kan sowieso slecht dingen verzwijgen.
Hoe ik ermee om zou gaan als mijn eigen (toekomstige) partner ooit vreemd zou gaan durf ik minder stellig te zeggen. Mijn vertrouwen krijgen mensen over het algemeen maar één keer: heb je dat verspeeld dan blijft het meestal ook weg. Dat zou dus hoogst waarschijnlijk einde relatie betekenen. Het ligt aan de afspraken die je met elkaar hebt. Het is niet voor iedereen haalbaar om monogaam te zijn, met zo iemand moet je geen afspraken gaan maken waar hij/zij zich niet aan kan houden. Maar in mijn geval zou zo'n relatie half open zijn omdat ik zelf totaal geen behoefte heb aan sex met anderen. Ongelijkwaardig dus en dat lijkt mij geen goede basis. En dan vergeet ik nog het belangrijkste: mijn zwakste punt is mijn trots. Daardoor zou ik waarschijnlijk geen tweede kansen geven of half open relaties aangaan.
Van mijzelf kan ik met zekerheid zeggen dat ik nooit vreemd zou gaan. Ik ben namelijk iemand die zeer bewust handelt en weloverwogen mijn keuzes maakt. Ook ben ik veel te loyaal en principieel om zoiets te kunnen. En mijn geweten zegt veel te sterk NEE tegen vreemdgaan. Ook kan ik mensen waar ik om geef niet recht in de ogen aankijken en ze voorliegen. Ik kan sowieso slecht dingen verzwijgen.
Hoe ik ermee om zou gaan als mijn eigen (toekomstige) partner ooit vreemd zou gaan durf ik minder stellig te zeggen. Mijn vertrouwen krijgen mensen over het algemeen maar één keer: heb je dat verspeeld dan blijft het meestal ook weg. Dat zou dus hoogst waarschijnlijk einde relatie betekenen. Het ligt aan de afspraken die je met elkaar hebt. Het is niet voor iedereen haalbaar om monogaam te zijn, met zo iemand moet je geen afspraken gaan maken waar hij/zij zich niet aan kan houden. Maar in mijn geval zou zo'n relatie half open zijn omdat ik zelf totaal geen behoefte heb aan sex met anderen. Ongelijkwaardig dus en dat lijkt mij geen goede basis. En dan vergeet ik nog het belangrijkste: mijn zwakste punt is mijn trots. Daardoor zou ik waarschijnlijk geen tweede kansen geven of half open relaties aangaan.
donderdag 21 januari 2016 om 15:09
quote:MissVatting schreef op 20 januari 2016 @ 21:44:
[...]
Betrapt worden en en wanneer je betrapt worden beweren dat je het met je volle verstand en in volle overtuiging hebt gedaan, lijkt mij helemaal ruggengraatloos: had het dan gewoon vooraf gemeld.
Wat mij betreft altijd een no-go, mits de schuldige zelf opbiecht. Dan biedt het nog enige mogelijkheid.
Vind ik dan.Tenzij bedoel je? Mits klinkt raar
[...]
Betrapt worden en en wanneer je betrapt worden beweren dat je het met je volle verstand en in volle overtuiging hebt gedaan, lijkt mij helemaal ruggengraatloos: had het dan gewoon vooraf gemeld.
Wat mij betreft altijd een no-go, mits de schuldige zelf opbiecht. Dan biedt het nog enige mogelijkheid.
Vind ik dan.Tenzij bedoel je? Mits klinkt raar
donderdag 21 januari 2016 om 15:49
Enne, toestemming?!
Je bent elkaars bezit niet imo.
Als die situatie al lang en breed ontstaan is, zonder daar "thuis" open over te zijn geweest en dan de vraag om toestemming uit de lucht komt vallen?
Ook vrij kansloos.
Open relatie kenmerkt zich door openheid: dus ook openheid over wat er speelt in je binnenste, dus ook over behoefte aan (eens) een andere sekspartner, niet pas als die zich al aan heeft gediend en dan vragen of het "mag".
Dat vind ik nog steeds geen juiste gang van zaken, geen manier van aanpak als je die heimelijke verlangens en (nieuwe) ideeen over monogamie of open relatie nooit kenbaar hebt gemaakt en niet sámen nieuwe normen daarover bent overeengekomen of hebt geformuleerd.
Je bent niet alleen in een relatie: je bent met zijn 2en.
En als die ideeen niet langer overeenkomen, je je daar samen niet meer in kunt vinden, ook niet na openheid over (veranderde) behoeften en verlangens, of de partner onder druk zet (daarin toestemmen of de relatie is helemaal over) dan is dat geen vrijwillige toestemming imo.
Dan is het een keuze uit 2 "kwaden": kiezen of delen, meer smaken zijn er dan niet.
Of de 1 bindt in of de ander?
ALs je op essentiele (basis)vlakken niet hetzelfde erover denkt, en per sé je eigen standpunten (of gevoelens daaromtrent, je eigen innerlijke waarden, wat jij onder liefde en relatie verstaat) niet kunt rijmen met die van je partner, moet je je toch dringend afvragen of je samen verder wil.
Los van dat het in het gunstige geval wél hetzelfde blijkt te zijn, al sprak de partner dat zelf ook niet hardop uit, omdat je van elkaar dénkt (aanneemt, veronderstelt) dat de ander ook geen open relatie zou willen en die behoeften niet heeft.
Omdat daar nooit over gesproken is kan het best zijn dat onderhuids beiden daar best voor open staan.
Ik ben van mening dat als je ideeen/behoeften daarover (misschien na járen pas?) veranderen en je allebei ooit bent uitgegaan van monogame, exclusieve relatie, dat je dat dan bespreekt.
(en met sommigen is dat idd niet bespreekbaar, dat is dan juist ingeschat, en zal die partner zich gekwetst en afgewezen voelen en tja die kans wil niet iedereen lopen, zonder dat er (al) iets gebeurd is of zonder dat er al iemand anders in beeld is naar wie verlangd wordt, al zou dat louter uit lust en behoefte aan "nieuw"/spannend zijn).
Voor iemand die 100% zelf nog steeds exclusief uitsluitend voor de partner lust en liefde voelt en voor gaat en die behoefte aan derden helemaal niet heeft, zal het een aantasting zijn en als ongelijkwaardig voelen, als die ander wél behoefte aan anderen heeft.
Dan krijg je toch een scheve verhouding.
Ik heb geen idee hoe ik dat gevonden had, als mijn ex (veel) eerder met veranderde ideeen over derden was gekomen, dat hij daar behoefte aan zou hebben (gekregen).
In 1e instantie zou ik dan gekwetst gereageerd hebben (destijds, niet wetende wat ik nu weet).
Maar in 2e instantie had het mij óók mogelijkheden gegeven, omdat ik ook zo mijn (seksuele) behoeften had die wij niet deelden.
Ik weet niet of en hoe snel ik die "gekwetstheid" en overtuigingen had kunnen ombuigen naar een ruimdenkender denken in mogelijkheden, toendertijd, maar misschien hadden wij (na het pijnlijke afwijzingsgevoel van tekortschieten/falen naar elkaar) wel idd heel goed een open relatie gekund, achteraf gezien dan, he.
Nu zie ik liefde en geliefde niet meer als "bezit"/eigendom, en ook niet als de énige met wie je lust kunt hebben, omdat ik (nu zelf ook) lust en liefde kan scheiden van elkaar (en zelf dus ook in staat ben met div mannen lust te kunnen voelen en delen, terwijl dat niet onder hoeft te doen voor mijn liefde voor die "ene" bijzondere geliefde).
Ik ben zelf ook heel anders gaan denken (en voelen) over liefde, lust en relaties en dat soort dingen dan destijds.
Dat is een proces op zich geweest, zij het nadat we uit elkaar waren, oa door me daarin te verdiepen.
Daardoor is mijn visie en gevoel daarover veel genuanceerder geworden dan zwart-wit in wat "goed" en "slecht" is.
Waarin ik openheid en eerlijkheid hoger aansla dan de kans dat je pijnpunten van partners moet zien te vermijden, omdat je anders je partner kwetst.
Je mag best voor jezelf op- en uitkomen, mensen ontwikkelen zich, een relatie ontwikkelt zich, er kunnen veranderingen ontstaan in opvattingen en verlangens, levenswijzen.
En voor sommigen pakt dat goed uit, in de zin van gezamenlijk proberen of gezamenlijk een weg inslaan, die ze eerder misschien zelf ook niet voor mogelijk hadden gehouden (of 1 vd 2 niet).
Het is wel een probleem als de ander daar niet in meegaat, maar het is wel te proberen, om de ander ervoor te peilen/ interesseren of iig bespreekbaar te maken.
Afhankelijk van hoe belangrijk het is (geworden) als behoefte/verlangen/ wens/ droom/ ideaal en of je bereid bent ervan af te zien als de ander daar grote moeite mee blijkt te hebben.
Risico is dan wel dat als de ander alleen al wéét dat de partner eigenlijk niet genoeg heeft aan de monogame relatie, zich gekwetst, onzeker en afgewezen kan blijven voelen, ook al besluit degene die meer wil, om daar niks mee te doen.
Er ontstaat dan toch een grote kans op een scheve relatie, sommigen vinden het al heel erg dat de eigen partner alleen al fantaseert over anderen (en nee, dat doet niet iedereen! Er zijn zat mensen die echt geen behoefte hebben aan (seks met) een ander dan eigen partner).
Er zijn er genoeg die seks uitsluitend in relatie tot liefde of verliefdheid zien (of dat nu een "aangeleerde" vaste, diepe (en maatschappelijke) overtuiging is over zichzelf en hoe het hoort en zij zelf zijn of echt geen behoefte aan meer dan hun partner hebben, of niet).
En dat kun je redelijk weten over je partner als je dat soort onderwerpen iha bespreekt, nav iets op televisie of wat je gelezen hebt.
Dan nog denk je elkaar door en door te kennen, hoe voorzichtig je ook iets polst, of kan de ander "gewenste" (geruststellende) antwoorden geven ("nee hoor, schatje, dat zou ik ook nooit willen hoor).
Wat ik uit eigen ervaring heb geleerd dat sommige stellige eigen overtuigingen toch te verruimen zijn.
Ik dacht vroeger hardnekkig ook dat ík zelf iig verliefd moest zijn om met iemand seksueel intiem te kunnen (of willen) zijn.
En dat dat van een bestaande geliefde/liefde "af" ging, automatisch betekende dat liefde tanende was of minstens betekende dat die voorbij of over was, als je lustig naar seks met een ander verlangde.
Als je partner zelf ook (voorheen) zulke opvattingen had, kan precies dezelfde misvatting ontstaan, dat lustgevoelens voor een ander dan eigen partner DUS ook betekent dat de liefde over is en tijd is voor een nieuwe verliefdheid, dat het dus liefde/verliefdheid moet zijn, die gevoelens voor die ander.
Ik denk dat er een heleboel (onnodige?) misverstanden zijn bij mensen zelf, die (na jaren monogaam) ineens "gevoelens" krijgen voor een derde. Zeker als ze dat nooit van zichzelf verwacht hadden (zie minnaartopic, zelden gaan mesen aktief op zoek, meestal "overkomt" het ze, los van of ze daar iets mee doen. Het overvalt ze, brengt in verwarring, ik denk dat het vaak ook onterecht wordt aangezien voor verliefdheid, waar het "verlust" is, zeker als ze aangeven nog steeds veel van hun levenspartner te houden, en dat zie je dan terug in "van 2 walletjes willen eten" en niet willen en kunnen kiezen, het allebei wil houden, wat zeer wordt afgekeurd, en niet alleen hier ophet forum, maar dat terzijde).
Nog een risico is dat de "derde" overtuigd is van monogame relaties voor zichzelf, en dus als er een verhouding ontstaat uit lust, daar op een gegeven moment geen genoegen meer mee neemt of kan nemen.
Net als singles die aan een FwB beginnen, of scharrelen, en sterkere gevoelens (oa gevoed door verlangen en lust, maar elkaar steeds beter leren kennen ook voor de persoon zelf meer "gevoelens") ontwikkelen.
En hoe overtuigd ze ook waren dat ze geen relatie zullen wensen met deze scharrel (zelfs "geen relatiemateriaal" noemen, hun type niet is), daar toch vroeg of laat verandering in komt: ze willen diegene voor zichzelf "hebben", worden toch "verliefd" en willen alsnog die relatie.
Dus de kans dat die "derde" gaat trekken en meer wil, is wel degelijk aanwezig!
Die kan dan ook de vreemdgaande partner voor de keuze stellen: je partner óf ik!
En dit kan ook gebeuren in open relaties, waar het geen vreemdgaan is, maar met wederzijds instemmen: er is nog die derde, die ook eigen intenties en gevoelens heeft en hoe sterk is de huidige liefde met de geliefde, dat dat herkend wordt als "link" en zich niet laat meeslepen door hechtere gevoelens (en stoffen?) en die verlangens ook gaat aanzien voor verliefdheid of ook echt verliefd wordt..
Het zijn ingewikkelde gevoelens, die niet altijd makkelijk van elkaar te scheiden zijn, zeker niet als het niet puur om seks gaat, maar ook andere "relatie-achtige" dingen gedeeld worden en op meerdere vlakken verbonden (gaan) voelen, diepe gesprekken voeren, uit eten gaan, samen aktiviteiten ondernemen.
Je moet dan heel goed zelf ook kunnen (blijven) onderscheiden wat je nou voelt en wat je voor wie voelt.
Veel zelfkennis dus voor nodig en een sterke verbondenheid met de bestaande geliefde thuis, waarin ook dat soort onzekerheden en twijfels enz bespreekbaar zijn, zonder angst de ander te kwetsen.
Dat vergt dus dat je allebei veel zelfkennis en een sterk vertrouwen hebt in elkaar en in jezelf, en dit soort risico's durft te nemen vanuit heel zeker van elkaar zijn (of heel autonoom, dat mocht het toch leiden tot uit elkaar gaan, dat dat risico genomen wordt omdat je elkaars bezit niet bent en ook op eigen houtje gelukkig zult zijn).
Diep zelfvertrouwen dus ook nog vereist is, sterk gevoel van eigenliefde en eigenwaarde.
Plus sterk gevoel van vertrouwen, liefde en waardering voor de bestaande partner.
Daarom geloof ik niet in al verzwakte relaties, waar dan 1 van beiden dit uit "tekortkomen" wil met een ander.
Ik ben van mening dat op welke manier ook derden erbij gehaald worden, dat dat beter niet uit ontevredenheid over elkaar of sleur/verveling of (grote) behoeftigheid (van 1 van 2en) vandaan gemotiveerd zou moeten voortkomen.
Beter als extraatje, als bonus bovenop een overigens sterke liefdevolle, open relatie, waarin ruimte is voor elkaar gunnen zonder jaloezie, zonder angst voor verlies (zich daarin te verliezen of voor verlies van de liefde van/voor de huidige partner).
En daarbij kan het makkelijk gebeuren (net zoals singles ook gebeurt) dat seks + vriendschap + innig veelvuldig contact (veel appen, bellen, dagelijks veel in elkaars gedachten zijn, enz) wordt aangezien voor verliefdheid en vlinders.
Of daarheen leidt.
Op minnaartopic genoeg van die verwarringen, maar ook singles en daten, dat er verwarring is over wat die gevoelens nou betekenen: lust of verliefd?
Als de relatie thuis al verzwakt is, is dat vrágen om moeilijkheden, omdat veel mensen zelf al moeite hebben om hun gevoelens te duiden, kan verslavend zijn, laat staan wat het betekent voor wat je (nog wel en niet) voelt voor de huidige partner.
Het is sowieso soms lastig te vergelijken (hevig verlangen naar wat nog nieuw en te ontdekken is, vlinders, geilheid alleen al bij de gedachte aan diegene, juist door pure gerichtheid op (steamy) seks) omdat dat vaak in vertrouwde veilige relaties nadat de grote verliefdheid eraf is en je jaren met dezelfde partner bent, dat in vergelijking met sterk seksuele lust wat je voelt voor je partner minder sterke (seksuele aantrekkings)gevoelens kan opleveren.
Terwijl dat appels met peren vergelijken is: op den duur wordt die partner ook vanzelfsprekender, vertrouwder, herhaling, alleen blijft het misschien langer spannend, omdat je geen dagelijkse afknappers, belangen en omgang hebt met diegene, geen dagelijkse ergernissen, verplichtingen, hypotheek en zorgen, huishoudelijke verdelingen, nachtelijk gesnurk, je ontmoet elkaar dan misschien alleen maar in het beste ornaat, zondagse humeur, vol (gefixeerd en door het ongewone of stiekeme aangewakkerde of opgekropte) verlangen, en niet moe en chagrijnig meemaakt op de bank, uitgeblust, enz.
Het is relatief gemakkelijk als je voornamelijk nu en dan elkaars beste kanten te zien krijgt, op momenten dat het uitkomt of speciaal voor uitgetrokken hebt in de agenda, om te denken dat diegene altijd zo is (in vergelijking met diegene thuis, waar je alles deelt en van kent/meemaakt, in allerlei situaties).
Dus als die relatie thuis al ingekakt is (of erger, ontevreden, irritaties de boventoon voeren en je twijfelt aan je gevoelens voor je partner) is en blijft het géén goed plan, als je dat niet kunt relativeren en dat zijn de relaties waarin het gras elders groener lijkt en die vaak vroeg of laat die 85% rebound bleken te zijn, dat het gras toch niet zoveel groener bleek).
Ook met instemming en er wederzijds hetzelfde over denken zijn er stellen die na jarenlang naar tevredenheid met derden in de weer te zijn geweest, het toch alsnog kapotlopen.
De vraag is of dat zo'n ramp is, wie weet was dat al veel eerder gebeurd zonder dit soort experimenten met derden.
De vraag is ook of als je eenmaal zoiets gewend bent, er niet een zekere innerlijke onrust juist post heeft gevat, zodat je die spanning altíjd nodig zult hebben van "nieuw" en anders iets "mist" als dat er niét is.
Dat (seksuele) spanning wordt beschouwd als "gewenste gevoelens" of "voelen dat je leeft" en dat zie ik overigens niet als "slecht" maar misschien wel eenzijdig, dat je daarnaar op zoek moet (blijven) ipv op andere vlakken het leven spannender/ uitdagender maken.
Welke vlakken is aan ieder voor zich, natuurlijk, al kan het ook andere "tekorten" maskeren (niet eens alleen in liefde, lust en relatie(s) maar misschien wel op heel andere innerlijke ontwikkeling/ uitdagingen waar je niet langer voldoening of vervulling vindt of jezelf uitdaagt. Waar je die voldoening in zoekt en vindt is voor ieder individueel verschillend.
Ik heb er iig zelf geen ervaring mee.
Dus voor zover mijn "filosofieen" een bijdrage leveren qua eigen mening is die van mij voornamelijk gestoeld op een visie van buitenaf, wat ik om me heen zie en hoor, en lees..
Je bent elkaars bezit niet imo.
Als die situatie al lang en breed ontstaan is, zonder daar "thuis" open over te zijn geweest en dan de vraag om toestemming uit de lucht komt vallen?
Ook vrij kansloos.
Open relatie kenmerkt zich door openheid: dus ook openheid over wat er speelt in je binnenste, dus ook over behoefte aan (eens) een andere sekspartner, niet pas als die zich al aan heeft gediend en dan vragen of het "mag".
Dat vind ik nog steeds geen juiste gang van zaken, geen manier van aanpak als je die heimelijke verlangens en (nieuwe) ideeen over monogamie of open relatie nooit kenbaar hebt gemaakt en niet sámen nieuwe normen daarover bent overeengekomen of hebt geformuleerd.
Je bent niet alleen in een relatie: je bent met zijn 2en.
En als die ideeen niet langer overeenkomen, je je daar samen niet meer in kunt vinden, ook niet na openheid over (veranderde) behoeften en verlangens, of de partner onder druk zet (daarin toestemmen of de relatie is helemaal over) dan is dat geen vrijwillige toestemming imo.
Dan is het een keuze uit 2 "kwaden": kiezen of delen, meer smaken zijn er dan niet.
Of de 1 bindt in of de ander?
ALs je op essentiele (basis)vlakken niet hetzelfde erover denkt, en per sé je eigen standpunten (of gevoelens daaromtrent, je eigen innerlijke waarden, wat jij onder liefde en relatie verstaat) niet kunt rijmen met die van je partner, moet je je toch dringend afvragen of je samen verder wil.
Los van dat het in het gunstige geval wél hetzelfde blijkt te zijn, al sprak de partner dat zelf ook niet hardop uit, omdat je van elkaar dénkt (aanneemt, veronderstelt) dat de ander ook geen open relatie zou willen en die behoeften niet heeft.
Omdat daar nooit over gesproken is kan het best zijn dat onderhuids beiden daar best voor open staan.
Ik ben van mening dat als je ideeen/behoeften daarover (misschien na járen pas?) veranderen en je allebei ooit bent uitgegaan van monogame, exclusieve relatie, dat je dat dan bespreekt.
(en met sommigen is dat idd niet bespreekbaar, dat is dan juist ingeschat, en zal die partner zich gekwetst en afgewezen voelen en tja die kans wil niet iedereen lopen, zonder dat er (al) iets gebeurd is of zonder dat er al iemand anders in beeld is naar wie verlangd wordt, al zou dat louter uit lust en behoefte aan "nieuw"/spannend zijn).
Voor iemand die 100% zelf nog steeds exclusief uitsluitend voor de partner lust en liefde voelt en voor gaat en die behoefte aan derden helemaal niet heeft, zal het een aantasting zijn en als ongelijkwaardig voelen, als die ander wél behoefte aan anderen heeft.
Dan krijg je toch een scheve verhouding.
Ik heb geen idee hoe ik dat gevonden had, als mijn ex (veel) eerder met veranderde ideeen over derden was gekomen, dat hij daar behoefte aan zou hebben (gekregen).
In 1e instantie zou ik dan gekwetst gereageerd hebben (destijds, niet wetende wat ik nu weet).
Maar in 2e instantie had het mij óók mogelijkheden gegeven, omdat ik ook zo mijn (seksuele) behoeften had die wij niet deelden.
Ik weet niet of en hoe snel ik die "gekwetstheid" en overtuigingen had kunnen ombuigen naar een ruimdenkender denken in mogelijkheden, toendertijd, maar misschien hadden wij (na het pijnlijke afwijzingsgevoel van tekortschieten/falen naar elkaar) wel idd heel goed een open relatie gekund, achteraf gezien dan, he.
Nu zie ik liefde en geliefde niet meer als "bezit"/eigendom, en ook niet als de énige met wie je lust kunt hebben, omdat ik (nu zelf ook) lust en liefde kan scheiden van elkaar (en zelf dus ook in staat ben met div mannen lust te kunnen voelen en delen, terwijl dat niet onder hoeft te doen voor mijn liefde voor die "ene" bijzondere geliefde).
Ik ben zelf ook heel anders gaan denken (en voelen) over liefde, lust en relaties en dat soort dingen dan destijds.
Dat is een proces op zich geweest, zij het nadat we uit elkaar waren, oa door me daarin te verdiepen.
Daardoor is mijn visie en gevoel daarover veel genuanceerder geworden dan zwart-wit in wat "goed" en "slecht" is.
Waarin ik openheid en eerlijkheid hoger aansla dan de kans dat je pijnpunten van partners moet zien te vermijden, omdat je anders je partner kwetst.
Je mag best voor jezelf op- en uitkomen, mensen ontwikkelen zich, een relatie ontwikkelt zich, er kunnen veranderingen ontstaan in opvattingen en verlangens, levenswijzen.
En voor sommigen pakt dat goed uit, in de zin van gezamenlijk proberen of gezamenlijk een weg inslaan, die ze eerder misschien zelf ook niet voor mogelijk hadden gehouden (of 1 vd 2 niet).
Het is wel een probleem als de ander daar niet in meegaat, maar het is wel te proberen, om de ander ervoor te peilen/ interesseren of iig bespreekbaar te maken.
Afhankelijk van hoe belangrijk het is (geworden) als behoefte/verlangen/ wens/ droom/ ideaal en of je bereid bent ervan af te zien als de ander daar grote moeite mee blijkt te hebben.
Risico is dan wel dat als de ander alleen al wéét dat de partner eigenlijk niet genoeg heeft aan de monogame relatie, zich gekwetst, onzeker en afgewezen kan blijven voelen, ook al besluit degene die meer wil, om daar niks mee te doen.
Er ontstaat dan toch een grote kans op een scheve relatie, sommigen vinden het al heel erg dat de eigen partner alleen al fantaseert over anderen (en nee, dat doet niet iedereen! Er zijn zat mensen die echt geen behoefte hebben aan (seks met) een ander dan eigen partner).
Er zijn er genoeg die seks uitsluitend in relatie tot liefde of verliefdheid zien (of dat nu een "aangeleerde" vaste, diepe (en maatschappelijke) overtuiging is over zichzelf en hoe het hoort en zij zelf zijn of echt geen behoefte aan meer dan hun partner hebben, of niet).
En dat kun je redelijk weten over je partner als je dat soort onderwerpen iha bespreekt, nav iets op televisie of wat je gelezen hebt.
Dan nog denk je elkaar door en door te kennen, hoe voorzichtig je ook iets polst, of kan de ander "gewenste" (geruststellende) antwoorden geven ("nee hoor, schatje, dat zou ik ook nooit willen hoor).
Wat ik uit eigen ervaring heb geleerd dat sommige stellige eigen overtuigingen toch te verruimen zijn.
Ik dacht vroeger hardnekkig ook dat ík zelf iig verliefd moest zijn om met iemand seksueel intiem te kunnen (of willen) zijn.
En dat dat van een bestaande geliefde/liefde "af" ging, automatisch betekende dat liefde tanende was of minstens betekende dat die voorbij of over was, als je lustig naar seks met een ander verlangde.
Als je partner zelf ook (voorheen) zulke opvattingen had, kan precies dezelfde misvatting ontstaan, dat lustgevoelens voor een ander dan eigen partner DUS ook betekent dat de liefde over is en tijd is voor een nieuwe verliefdheid, dat het dus liefde/verliefdheid moet zijn, die gevoelens voor die ander.
Ik denk dat er een heleboel (onnodige?) misverstanden zijn bij mensen zelf, die (na jaren monogaam) ineens "gevoelens" krijgen voor een derde. Zeker als ze dat nooit van zichzelf verwacht hadden (zie minnaartopic, zelden gaan mesen aktief op zoek, meestal "overkomt" het ze, los van of ze daar iets mee doen. Het overvalt ze, brengt in verwarring, ik denk dat het vaak ook onterecht wordt aangezien voor verliefdheid, waar het "verlust" is, zeker als ze aangeven nog steeds veel van hun levenspartner te houden, en dat zie je dan terug in "van 2 walletjes willen eten" en niet willen en kunnen kiezen, het allebei wil houden, wat zeer wordt afgekeurd, en niet alleen hier ophet forum, maar dat terzijde).
Nog een risico is dat de "derde" overtuigd is van monogame relaties voor zichzelf, en dus als er een verhouding ontstaat uit lust, daar op een gegeven moment geen genoegen meer mee neemt of kan nemen.
Net als singles die aan een FwB beginnen, of scharrelen, en sterkere gevoelens (oa gevoed door verlangen en lust, maar elkaar steeds beter leren kennen ook voor de persoon zelf meer "gevoelens") ontwikkelen.
En hoe overtuigd ze ook waren dat ze geen relatie zullen wensen met deze scharrel (zelfs "geen relatiemateriaal" noemen, hun type niet is), daar toch vroeg of laat verandering in komt: ze willen diegene voor zichzelf "hebben", worden toch "verliefd" en willen alsnog die relatie.
Dus de kans dat die "derde" gaat trekken en meer wil, is wel degelijk aanwezig!
Die kan dan ook de vreemdgaande partner voor de keuze stellen: je partner óf ik!
En dit kan ook gebeuren in open relaties, waar het geen vreemdgaan is, maar met wederzijds instemmen: er is nog die derde, die ook eigen intenties en gevoelens heeft en hoe sterk is de huidige liefde met de geliefde, dat dat herkend wordt als "link" en zich niet laat meeslepen door hechtere gevoelens (en stoffen?) en die verlangens ook gaat aanzien voor verliefdheid of ook echt verliefd wordt..
Het zijn ingewikkelde gevoelens, die niet altijd makkelijk van elkaar te scheiden zijn, zeker niet als het niet puur om seks gaat, maar ook andere "relatie-achtige" dingen gedeeld worden en op meerdere vlakken verbonden (gaan) voelen, diepe gesprekken voeren, uit eten gaan, samen aktiviteiten ondernemen.
Je moet dan heel goed zelf ook kunnen (blijven) onderscheiden wat je nou voelt en wat je voor wie voelt.
Veel zelfkennis dus voor nodig en een sterke verbondenheid met de bestaande geliefde thuis, waarin ook dat soort onzekerheden en twijfels enz bespreekbaar zijn, zonder angst de ander te kwetsen.
Dat vergt dus dat je allebei veel zelfkennis en een sterk vertrouwen hebt in elkaar en in jezelf, en dit soort risico's durft te nemen vanuit heel zeker van elkaar zijn (of heel autonoom, dat mocht het toch leiden tot uit elkaar gaan, dat dat risico genomen wordt omdat je elkaars bezit niet bent en ook op eigen houtje gelukkig zult zijn).
Diep zelfvertrouwen dus ook nog vereist is, sterk gevoel van eigenliefde en eigenwaarde.
Plus sterk gevoel van vertrouwen, liefde en waardering voor de bestaande partner.
Daarom geloof ik niet in al verzwakte relaties, waar dan 1 van beiden dit uit "tekortkomen" wil met een ander.
Ik ben van mening dat op welke manier ook derden erbij gehaald worden, dat dat beter niet uit ontevredenheid over elkaar of sleur/verveling of (grote) behoeftigheid (van 1 van 2en) vandaan gemotiveerd zou moeten voortkomen.
Beter als extraatje, als bonus bovenop een overigens sterke liefdevolle, open relatie, waarin ruimte is voor elkaar gunnen zonder jaloezie, zonder angst voor verlies (zich daarin te verliezen of voor verlies van de liefde van/voor de huidige partner).
En daarbij kan het makkelijk gebeuren (net zoals singles ook gebeurt) dat seks + vriendschap + innig veelvuldig contact (veel appen, bellen, dagelijks veel in elkaars gedachten zijn, enz) wordt aangezien voor verliefdheid en vlinders.
Of daarheen leidt.
Op minnaartopic genoeg van die verwarringen, maar ook singles en daten, dat er verwarring is over wat die gevoelens nou betekenen: lust of verliefd?
Als de relatie thuis al verzwakt is, is dat vrágen om moeilijkheden, omdat veel mensen zelf al moeite hebben om hun gevoelens te duiden, kan verslavend zijn, laat staan wat het betekent voor wat je (nog wel en niet) voelt voor de huidige partner.
Het is sowieso soms lastig te vergelijken (hevig verlangen naar wat nog nieuw en te ontdekken is, vlinders, geilheid alleen al bij de gedachte aan diegene, juist door pure gerichtheid op (steamy) seks) omdat dat vaak in vertrouwde veilige relaties nadat de grote verliefdheid eraf is en je jaren met dezelfde partner bent, dat in vergelijking met sterk seksuele lust wat je voelt voor je partner minder sterke (seksuele aantrekkings)gevoelens kan opleveren.
Terwijl dat appels met peren vergelijken is: op den duur wordt die partner ook vanzelfsprekender, vertrouwder, herhaling, alleen blijft het misschien langer spannend, omdat je geen dagelijkse afknappers, belangen en omgang hebt met diegene, geen dagelijkse ergernissen, verplichtingen, hypotheek en zorgen, huishoudelijke verdelingen, nachtelijk gesnurk, je ontmoet elkaar dan misschien alleen maar in het beste ornaat, zondagse humeur, vol (gefixeerd en door het ongewone of stiekeme aangewakkerde of opgekropte) verlangen, en niet moe en chagrijnig meemaakt op de bank, uitgeblust, enz.
Het is relatief gemakkelijk als je voornamelijk nu en dan elkaars beste kanten te zien krijgt, op momenten dat het uitkomt of speciaal voor uitgetrokken hebt in de agenda, om te denken dat diegene altijd zo is (in vergelijking met diegene thuis, waar je alles deelt en van kent/meemaakt, in allerlei situaties).
Dus als die relatie thuis al ingekakt is (of erger, ontevreden, irritaties de boventoon voeren en je twijfelt aan je gevoelens voor je partner) is en blijft het géén goed plan, als je dat niet kunt relativeren en dat zijn de relaties waarin het gras elders groener lijkt en die vaak vroeg of laat die 85% rebound bleken te zijn, dat het gras toch niet zoveel groener bleek).
Ook met instemming en er wederzijds hetzelfde over denken zijn er stellen die na jarenlang naar tevredenheid met derden in de weer te zijn geweest, het toch alsnog kapotlopen.
De vraag is of dat zo'n ramp is, wie weet was dat al veel eerder gebeurd zonder dit soort experimenten met derden.
De vraag is ook of als je eenmaal zoiets gewend bent, er niet een zekere innerlijke onrust juist post heeft gevat, zodat je die spanning altíjd nodig zult hebben van "nieuw" en anders iets "mist" als dat er niét is.
Dat (seksuele) spanning wordt beschouwd als "gewenste gevoelens" of "voelen dat je leeft" en dat zie ik overigens niet als "slecht" maar misschien wel eenzijdig, dat je daarnaar op zoek moet (blijven) ipv op andere vlakken het leven spannender/ uitdagender maken.
Welke vlakken is aan ieder voor zich, natuurlijk, al kan het ook andere "tekorten" maskeren (niet eens alleen in liefde, lust en relatie(s) maar misschien wel op heel andere innerlijke ontwikkeling/ uitdagingen waar je niet langer voldoening of vervulling vindt of jezelf uitdaagt. Waar je die voldoening in zoekt en vindt is voor ieder individueel verschillend.
Ik heb er iig zelf geen ervaring mee.
Dus voor zover mijn "filosofieen" een bijdrage leveren qua eigen mening is die van mij voornamelijk gestoeld op een visie van buitenaf, wat ik om me heen zie en hoor, en lees..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 21 januari 2016 om 16:43
quote:JollyJ schreef op 21 januari 2016 @ 15:09:
[...]
Tenzij bedoel je? Mits klinkt raar
Geen idee:
Twijfelwoorden | mits of tenzij
Wat is het verschil tussen 'mits' en 'tenzij'?
De woorden 'mits' en 'tenzij' worden vaak met elkaar verward en dat is lastig, want ze betekenen precies het tegenovergestelde. Een paar voorbeelden:
Wij gaan vandaag barbecueën, mits het mooi weer blijft.
Wij gaan vandaag barbecueën, tenzij het gaat regenen.
Wij gaan vandaag barbecueën, mits het niet gaat regenen.
Mits = als tenminste, alleen als, op voorwaarde dat.
Tenzij = mits niet, als tenminste niet, behalve als, op voorwaarde dat niet.
Eigenlijk is het vrij eenvoudig. Toch worden de woorden vaak verkeerd gebruikt. Bij de combinatie van barbecueën en de weersgesteldheid zal iemand al snel de fout opmerken en toch begrijpen wat er bedoeld wordt, maar in andere gevallen wordt het verwarrender:
Artikelen worden niet teruggenomen, tenzij u de kassabon van maximaal 10 dagen geleden laat zien.
Bovenstaande zin heeft een dubbele ontkenning. Deze versie zou een stuk helderder zijn:
Artikelen worden alleen teruggenomen, mits u de kassabon van maximaal 10 dagen geleden laat zien.
Vandaar de tip: gebruik liever geen dubbele ontkenningen. Maak de tekst niet wollig, maar schrijf gewoon wat je bedoelt.
[...]
Tenzij bedoel je? Mits klinkt raar
Geen idee:
Twijfelwoorden | mits of tenzij
Wat is het verschil tussen 'mits' en 'tenzij'?
De woorden 'mits' en 'tenzij' worden vaak met elkaar verward en dat is lastig, want ze betekenen precies het tegenovergestelde. Een paar voorbeelden:
Wij gaan vandaag barbecueën, mits het mooi weer blijft.
Wij gaan vandaag barbecueën, tenzij het gaat regenen.
Wij gaan vandaag barbecueën, mits het niet gaat regenen.
Mits = als tenminste, alleen als, op voorwaarde dat.
Tenzij = mits niet, als tenminste niet, behalve als, op voorwaarde dat niet.
Eigenlijk is het vrij eenvoudig. Toch worden de woorden vaak verkeerd gebruikt. Bij de combinatie van barbecueën en de weersgesteldheid zal iemand al snel de fout opmerken en toch begrijpen wat er bedoeld wordt, maar in andere gevallen wordt het verwarrender:
Artikelen worden niet teruggenomen, tenzij u de kassabon van maximaal 10 dagen geleden laat zien.
Bovenstaande zin heeft een dubbele ontkenning. Deze versie zou een stuk helderder zijn:
Artikelen worden alleen teruggenomen, mits u de kassabon van maximaal 10 dagen geleden laat zien.
Vandaar de tip: gebruik liever geen dubbele ontkenningen. Maak de tekst niet wollig, maar schrijf gewoon wat je bedoelt.
donderdag 21 januari 2016 om 17:06
quote:MissVatting schreef op 21 januari 2016 @ 16:43:
[...]
Geen idee:
Twijfelwoorden | mits of tenzij
Wat is het verschil tussen 'mits' en 'tenzij'?
De woorden 'mits' en 'tenzij' worden vaak met elkaar verward en dat is lastig, want ze betekenen precies het tegenovergestelde. Een paar voorbeelden:
Wij gaan vandaag barbecueën, mits het mooi weer blijft.
Wij gaan vandaag barbecueën, tenzij het gaat regenen.
Wij gaan vandaag barbecueën, mits het niet gaat regenen.
Mits = als tenminste, alleen als, op voorwaarde dat.
Tenzij = mits niet, als tenminste niet, behalve als, op voorwaarde dat niet.
Eigenlijk is het vrij eenvoudig. Toch worden de woorden vaak verkeerd gebruikt. Bij de combinatie van barbecueën en de weersgesteldheid zal iemand al snel de fout opmerken en toch begrijpen wat er bedoeld wordt, maar in andere gevallen wordt het verwarrender:
Artikelen worden niet teruggenomen, tenzij u de kassabon van maximaal 10 dagen geleden laat zien.
Bovenstaande zin heeft een dubbele ontkenning. Deze versie zou een stuk helderder zijn:
Artikelen worden alleen teruggenomen, mits u de kassabon van maximaal 10 dagen geleden laat zien.
Vandaar de tip: gebruik liever geen dubbele ontkenningen. Maak de tekst niet wollig, maar schrijf gewoon wat je bedoelt.
Bijzonder dat je geen idee hebt wat je zelf bedoelt. Dat zal dan wel altijd een vraag blijven
Je schrijft in ieder geval: het is een no-go als het wordt opgebiecht.
[...]
Geen idee:
Twijfelwoorden | mits of tenzij
Wat is het verschil tussen 'mits' en 'tenzij'?
De woorden 'mits' en 'tenzij' worden vaak met elkaar verward en dat is lastig, want ze betekenen precies het tegenovergestelde. Een paar voorbeelden:
Wij gaan vandaag barbecueën, mits het mooi weer blijft.
Wij gaan vandaag barbecueën, tenzij het gaat regenen.
Wij gaan vandaag barbecueën, mits het niet gaat regenen.
Mits = als tenminste, alleen als, op voorwaarde dat.
Tenzij = mits niet, als tenminste niet, behalve als, op voorwaarde dat niet.
Eigenlijk is het vrij eenvoudig. Toch worden de woorden vaak verkeerd gebruikt. Bij de combinatie van barbecueën en de weersgesteldheid zal iemand al snel de fout opmerken en toch begrijpen wat er bedoeld wordt, maar in andere gevallen wordt het verwarrender:
Artikelen worden niet teruggenomen, tenzij u de kassabon van maximaal 10 dagen geleden laat zien.
Bovenstaande zin heeft een dubbele ontkenning. Deze versie zou een stuk helderder zijn:
Artikelen worden alleen teruggenomen, mits u de kassabon van maximaal 10 dagen geleden laat zien.
Vandaar de tip: gebruik liever geen dubbele ontkenningen. Maak de tekst niet wollig, maar schrijf gewoon wat je bedoelt.
Bijzonder dat je geen idee hebt wat je zelf bedoelt. Dat zal dan wel altijd een vraag blijven
Je schrijft in ieder geval: het is een no-go als het wordt opgebiecht.
vrijdag 22 januari 2016 om 07:24
Los van het TO onderwerp, leest iemand die duizenden woorden in elke reactie van Suzy65? Kan het mij haast niet voorstellen.... Ging om simpele vreemdgaanvraag toch?
Daar zal een ieder een eigen menig/oordeel over hebben, ik hoef niet vreemd te gaan en wat een ander doet moet hij/zij zelf weten....
Daar zal een ieder een eigen menig/oordeel over hebben, ik hoef niet vreemd te gaan en wat een ander doet moet hij/zij zelf weten....
Delen doe je samen
vrijdag 22 januari 2016 om 12:28
quote:maybibi schreef op 22 januari 2016 @ 07:24:
Los van het TO onderwerp, leest iemand die duizenden woorden in elke reactie van Suzy65? Kan het mij haast niet voorstellen.... Ja Maybibi, er zijn inderdaad mensen die de postings van Suzy lezen en er heel veel aan hebben. Erger je je eraan? Dat mag hoor, ik erger me kapot aan jouw ava maar goed, leven en laten leven toch?
Los van het TO onderwerp, leest iemand die duizenden woorden in elke reactie van Suzy65? Kan het mij haast niet voorstellen.... Ja Maybibi, er zijn inderdaad mensen die de postings van Suzy lezen en er heel veel aan hebben. Erger je je eraan? Dat mag hoor, ik erger me kapot aan jouw ava maar goed, leven en laten leven toch?
.
vrijdag 22 januari 2016 om 12:43
quote:Nicotientje schreef op 22 januari 2016 @ 12:39:
persoonlijk heb ik het grootste probleem met het gelieg en gedraai wat erbij komt.Eh, dat is toch ook de hele essentie van 'vreemdgaan': gelieg en oneerlijkheid? Met welk ander onderdeel zou je nog meer problemen kunnen hebben?
persoonlijk heb ik het grootste probleem met het gelieg en gedraai wat erbij komt.Eh, dat is toch ook de hele essentie van 'vreemdgaan': gelieg en oneerlijkheid? Met welk ander onderdeel zou je nog meer problemen kunnen hebben?
it's not who I am underneath, but what I do that defines me
vrijdag 22 januari 2016 om 12:48
vrijdag 22 januari 2016 om 12:55
quote:maybibi schreef op 22 januari 2016 @ 07:24:
Los van het TO onderwerp, leest iemand die duizenden woorden in elke reactie van Suzy65? Kan het mij haast niet voorstellen.... Ging om simpele vreemdgaanvraag toch?
Daar zal een ieder een eigen menig/oordeel over hebben, ik hoef niet vreemd te gaan en wat een ander doet moet hij/zij zelf weten....
Haha, irritant he, die lange stukken van mij en je zult er versteld van staan dat er inderdaad nog mensen zijn die dat wél lezen, ook al is dat mijn persoonlijke mening/visie op iets "kleins" als vreemdgaan, een onderwerp waar steeds meer mensen mee te maken hebben of krijgen en dat niet ervaren als iets kleins.
Die teksten zijn dan ook niet bedoeld voor mensen als jij, maar voor mensen die in zo'n situatie zitten of terecht dreigen te komen, om eea te nuanceren ipv een kort en snel oordeel/veroordeling te vellen over zo'n onderwerp, waar veel meer haken en ogen aan zitten.
En dat weet ik omdat ik achterom daar reacties op krijg van mensen die dat vanwege precies jóuw soort reacties niet openbaar op forum willen reageren: juist om die korte, snelle projecties, meningen en (voor/ver)oordelen hier (en op de persoon ipv op de inhoud).
Het is een onderwerp wat zeer leeft irl en onder de forummers, als het al niet uit eigen ervaring is, dan wel omdat ze het zo vaak om zich heen zien en zich misschien zorgen maken dat het hun ook kan "overkomen"/ gebeuren.
Dus zolang er zelfs maar 1 persoon is die het op prijs stelt, geef ik mijn visie op eea en omdat ik vaak verder kan kijken dan mijn eigen normaalwaarden en eigen ervaring(en) te projecteren, zullen dat langere stukken zijn dan weinig bijdragende oneliners of oordelen over personen hier.
De bedoeling van reacties op een OP is dat men op de inhoud reageert ipv commentaar op de TO of reageerders of hoe het verpakt is (stijl, lang of kort, spelfouten enz), en als je die inhoud niet boeit en geen lange lappen wil of kunt lezen ben je vrij om die gewoon over te slaan! Tis een stukje scrollen, dat geef ik meteen toe , maar dan hoef je je ook niet te ergeren
Los van het TO onderwerp, leest iemand die duizenden woorden in elke reactie van Suzy65? Kan het mij haast niet voorstellen.... Ging om simpele vreemdgaanvraag toch?
Daar zal een ieder een eigen menig/oordeel over hebben, ik hoef niet vreemd te gaan en wat een ander doet moet hij/zij zelf weten....
Haha, irritant he, die lange stukken van mij en je zult er versteld van staan dat er inderdaad nog mensen zijn die dat wél lezen, ook al is dat mijn persoonlijke mening/visie op iets "kleins" als vreemdgaan, een onderwerp waar steeds meer mensen mee te maken hebben of krijgen en dat niet ervaren als iets kleins.
Die teksten zijn dan ook niet bedoeld voor mensen als jij, maar voor mensen die in zo'n situatie zitten of terecht dreigen te komen, om eea te nuanceren ipv een kort en snel oordeel/veroordeling te vellen over zo'n onderwerp, waar veel meer haken en ogen aan zitten.
En dat weet ik omdat ik achterom daar reacties op krijg van mensen die dat vanwege precies jóuw soort reacties niet openbaar op forum willen reageren: juist om die korte, snelle projecties, meningen en (voor/ver)oordelen hier (en op de persoon ipv op de inhoud).
Het is een onderwerp wat zeer leeft irl en onder de forummers, als het al niet uit eigen ervaring is, dan wel omdat ze het zo vaak om zich heen zien en zich misschien zorgen maken dat het hun ook kan "overkomen"/ gebeuren.
Dus zolang er zelfs maar 1 persoon is die het op prijs stelt, geef ik mijn visie op eea en omdat ik vaak verder kan kijken dan mijn eigen normaalwaarden en eigen ervaring(en) te projecteren, zullen dat langere stukken zijn dan weinig bijdragende oneliners of oordelen over personen hier.
De bedoeling van reacties op een OP is dat men op de inhoud reageert ipv commentaar op de TO of reageerders of hoe het verpakt is (stijl, lang of kort, spelfouten enz), en als je die inhoud niet boeit en geen lange lappen wil of kunt lezen ben je vrij om die gewoon over te slaan! Tis een stukje scrollen, dat geef ik meteen toe , maar dan hoef je je ook niet te ergeren
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 22 januari 2016 om 12:57
quote:Rooss4.0 schreef op 22 januari 2016 @ 12:28:
[...]
Ja Maybibi, er zijn inderdaad mensen die de postings van Suzy lezen en er heel veel aan hebben. Erger je je eraan? Dat mag hoor, ik erger me kapot aan jouw ava maar goed, leven en laten leven toch?
Hey Rooss
Thanks, ik lees jou ook nog altijd graag!
[...]
Ja Maybibi, er zijn inderdaad mensen die de postings van Suzy lezen en er heel veel aan hebben. Erger je je eraan? Dat mag hoor, ik erger me kapot aan jouw ava maar goed, leven en laten leven toch?
Hey Rooss
Thanks, ik lees jou ook nog altijd graag!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 22 januari 2016 om 14:05
