Seks
alle pijlers
wat vinden jullie van vreemdgaan?
woensdag 20 januari 2016 om 11:10
quote:Theemok1 schreef op 20 januari 2016 @ 10:08:
TO heeft een vriendin naast zijn relatie, dus ik vermoed dat hij vindt dat het moet kunnen.
Ik heb heel lang geroepen dat ik het kon snappen als je thuis b.v. geen seks meer krijgt. Maar ik ben nu van mening dat je niet zomaar de regels van je relatie in je eentje moet kunnen veranderen.
Eens met Theemok.
Ik vind het allang niet meer raar of slecht als je behoefte krijgt aan iemand anders dan je vaste partner, zeker na jaren bij elkaar te zijn.
Bespreek dat dan eerlijk thuis, op een voorzichtige en respectvolle manier, waarbij je rekening houdt met je partner, die misschien nog wel 100% into you is en die behoefte hoogstwaarschijnlijk niet heeft.
(dus niet vanuit: "ik kom van alles bij jou tekort en je voldoet niet meer voor mij, dus jij boeit mij niet meer genoeg").
Je bent de eerste en enige niet die op den duur behoefte krijgt aan de spanning van iets nieuws/iemand nieuws ontdekken.
Soms kun je het thuis ook weer spannender maken door nieuwe dingen uit te proberen, meer variatie in je bestaande seksleven te brengen samen, als zij daar ook voor open staat.
Een bepaalde verdieping aanbrengen in dat seksleven kan soms ook.
Sommige stellen gaan samen hun horizon verbreden, door derden erbij te betrekken (swingen, parenclubs, trio).
En zij zal zich misschien in 1e instantie gekwetst voelen, afgewezen enz.
En wie weet geeft het juist meer openheid en gelegenheid voor haar om over na te denken of iig te bedenken wat zij nou wil, misschien loopt zij stiekem ook wel met die gedachten rond?
Maar dat weet je niet als je daar niet eerlijk over bent.
Probleem van vreemdgaan is dat je je afzondert van je partner, haar er niet in betrekt, stiekem van haar verwijdert omdat jij in je eentje beslissingen gaat maken waarbij jouw eigenbelang voorop staat en niet langer "wij" geldt.
Terwijl zij denkt van wel, als jij daarover moet gaan liegen, achterhouden, stiekem wordt, haar niet langer in vertrouwen neemt over wat werkelijk speelt in jou en waar jij mee bezig bent.
En dat is het kwalijke ervan: niet zozeer die behoefte, maar dat jij eenzijdig gaat bepalen wat voor soort relatie jullie eigenlijk werkelijk hebben, terwijl jij iemand bent geworden die doet alsof: die haar en anderen voor de gek houdt, een rol gaat spelen in jullie relatie die niet langer klopt met de werkelijkheid, die jij niet (langer) bent.
Je verbreekt als het ware de werkelijke verbinding tussen jullie, kunt jezelf niet meer zijn tegenover haar.
Vergis je niet in wat dat met jouzelf doet: je gaat jezelf in de spiegel zien als een onwaarachtig, onbetrouwbaar iemand, die in staat is om te liegen en bedriegen en nog wel degene die (tot voor kort iig) de meest belangrijke persoon in je leven was/is.
Wat zegt dat over jezelf?
Het gaat dus om dat je niet langer een open en eerlijke basis inbrengt, ervoor kiest om iemand te (moeten) spélen die je niet bent, en dat vervreemdt jou van jezelf.
Dat gaat áltijd ten koste van jouw zelfrespect, omdat je jezelf niet meer kunt vertrouwen, hoeveel redenen, rechtvaardigingen en smoezen je ook voor jezelf verzint die dit voor jou uit eigenbelang "goedkeuren" of rechtvaardigen.
Als je niet langer eerlijk naar je partner (en of kinderen) bent, verloochen je jezelf ook, dan ben je niet langer eerlijk naar jezelf ook.
En ga je geloven in bepaalde egocentrische motieven en die geef je dan voorrang op het belang van de bestaande relatie.
Je checkt eenzijdig uit zonder dat zij dat weet en dát maakt het kwalijk.
Dit creeert alleen maar afstand, en niet alleen van haar dus, maar je vervreemdt je ook van jezelf (je ware zelf) en geeft het "ego" voorrang: als jij maar gelukkig bent!
(en je hoeft de ander ook niet boven jezelf te plaatsen en belangrijkER te vinden dan jij bent, maar gelijkwaardig, dus ook niet als minder dan jouw belangen. Dus eerlijk blijven met alle consequenties van dien, of zorgen dat je de liefde verruilt voor seksuele vrijheid, en je dus vrij máákt om met anderen te scharrelen.
Soms kun je thuis je relatie opengooien, wees er dan op voorbereid dat je (eerst) een hoop verzet en tegenstand krijgt, en wees dan óók bereid om aan te horen wat zij aan/ bij jou misschien wel mist en uit respect voor jou niet moeilijk over deed, accepteerde dat dat bij jou hoorde.
Zelden ben jij de enige in de relatie die andere behoeften heeft, in een relatie doe je allebei consessies, je bent nooit 100% elkaars ideale of perfecte partner. Je past je allebei aan en wat in het begin misschien geen breekpunt was, kan dat na jaren wel worden.
Als je op essentiele vlakken of behoeften een andere (relatie/ levens)visie of behoefte ontwikkelt, kun je alleen maar de connectie behouden als je die ander daarvan op de hoogte stelt en probeert de ander geinteresseerd te krijgen om daarin mee te ontwikkelen.
Het is heel oneerlijk om dat dan maar op eigen houtje bij anderen te gaan halen, zonder thuis te bespreken hoe belangrijk eea voor je is geworden en je je partner een eerlijke keuze geeft of zij jóu dan nog wel zo leuk vindt (de ware jou, ipv degene die jij je voordoet).
Een relatie berust op de belangrijkste pijlers veilige hechting, vertrouwen/betrouwbaarheid, zorgzaamheid en bij een liefdesrelatie komt daar ook nog intimiteit/seks bij.
Je kunt wel stellen dat bij vreemdgaan, liegen, achterhouden en doen alsof zo ongeveer al deze pijlers aangetast worden: niet alleen zij kan niet op jouw oprechtheid rekenen, maar jijzelf ook niet meer op je eigen betrouwbaarheid (en dus ook niet meer op dat van anderen, immers als je jezelf al niet kunt vertrouwen..).
Het tast dus jouw eigen zelfbeeld, zelfrespect en eigenwaarde aan, en je wordt voortaan wel gedwongen om zelf te geloven in jouw "ego-beeld" van jezelf, ipv contact met jouw "ware zelf".
Maw: je houdt ook jezelf voor de gek, je geweten moet onderdrukt, als er dingen zijn waarvoor je je diep van binnen voor schaamt (en dat is niet dat je seks met een ander wil, dus, maar dat je tegen geliefde(n) moet liegen en moet opletten dat eea niet uitkomt, je niet betrapt wordt, je leugens en smoezen moet verzinnen, kortom: jezelf niet meer kunt zijn) en die het daglicht niet kunnen verdragen: het zet je in jouw eigen schaduwkant, en daar heb je op den duur jezelf ook mee.
Het is allang geen geheim meer dat het vrij normaal is om andere mensen dan eigen partner seksueel aantrekkelijk te kunnen vinden, liefde en lust los van elkaar kunt beleven, er zijn er (veel/steeds) meer die dat kunnen scheiden en lust voor anderen de liefde voor de huidige partner niet aantast.
Voor jezelf afwegen wat je belangrijk vindt en centraal zet in je leven: bepaalde zgn principes en "hogere waarden" en intenties zoals liefde en zorgzaamheid, respect, vertrouwen enz versus (fysieke) behoeftevervulling.
En wees dan wel zo eerlijk om dat niet stiekem wel voor jezelf te verwachten van je partner, wat je zelf niet (langer) geeft: respect en liefde en zorgzaamheid voor jou.
Want dat is het scheve eraan: omdat zij dat niet weet van jou, houdt zij zich in haar eentje nog aan die waarden, waarop jullie relatie is gebaseerd.
Dus ofwel: zorg ervoor dat je jouw nieuwe ideeen en behoeften/tekorten en jouw ontwikkeling of "ruimdenkender" nieuwe visie(s) op relaties bespreekt en op een manier dat de kans vergroot dat zij met jou mee"verruimt", ofwel stop dan helemaal met die oneerlijke relatie, als je zo weinig liefde en respect voor je partner hebt.
Zorg dus linksom of rechtsom dat je weer eerlijk in het leven en tegenover jezelf en de anderen die je lief zijn kunt staan, jezelf in de spiegel kunt aankijken, omdat je open en bloot achter de dingen kunt staan die je doet/ kiest/ wilt.
(ik heb ooit een topic gestart hierover, heet "Slapende liefde, lust enz" en dat ging over mensen die op het punt stonden om vreemd te gaan, en zich gevangen voelden tussen de liefde die ze niet kwijt wilden en lust/seks waar ze een tekort of gemis aan voelden).
Steeds meer wordt het verlangen op zich naar seks met een andere partner dan de vaste liefdespartner geaccepteerd als niet langer vreemd of teken dat de liefde over hoeft te zijn of dat er dan iets moet mankeren aan de relatie: soms is het niet meer dan behoefte aan variatie, zoals je na 10 jaar ook je baan niet meer zo uitdagend vindt.
Lees bijv Jan Geurtz (Bevrijd door Liefde) en Alain de Botton (meer denken over seks) erop na: niet de behoefte aan seks met anderen is vreemd of fout of slecht, het gaat meer om het belang en de keuzes die je daaraan hecht, wat je prioriteit geeft en jezelf wijsmaakt/rechtvaardigt, en of je je eigen waarden verloochent erom
(en schaamte- en schuldgevoel toe/binnenlaat in jezelf + angst (alleen al of het uitkomt) en dat dingen zijn die bij je schaduwkant horen, en dat alles bij elkaar in jezelf moet onderdukken om jezelf nog een geslaagd mens te kunnen vinden.
Het is de vraag of je per saldo een gelukkiger mens wordt als je (stiekem dus) behoeftebevrediging verkiest boven "in jezelf geloven" (je ware zelf dus en alles waar jij voor staat in het leven aan eigen waarden (eigenwaarde), zelfvertrouwen (op jezelf vertrouwen, te vertrouwen zijn) en zelfrespect + dat voor anderen en hun (eigen)waarden, (zelf)vertrouwen en (zelf)respect, want onoprechtheid en oneerlijkheid tast die van de ander (en evt kinderen) behoorlijk aan.
Niet de begeerte op zich voor een ander dus, maar de gevolgen als je daaraan stiekem gehoor geeft en jij daardoor beslist over die dingen voor jezelf + voor anderen met wie jij je verbonden hebt.
TO heeft een vriendin naast zijn relatie, dus ik vermoed dat hij vindt dat het moet kunnen.
Ik heb heel lang geroepen dat ik het kon snappen als je thuis b.v. geen seks meer krijgt. Maar ik ben nu van mening dat je niet zomaar de regels van je relatie in je eentje moet kunnen veranderen.
Eens met Theemok.
Ik vind het allang niet meer raar of slecht als je behoefte krijgt aan iemand anders dan je vaste partner, zeker na jaren bij elkaar te zijn.
Bespreek dat dan eerlijk thuis, op een voorzichtige en respectvolle manier, waarbij je rekening houdt met je partner, die misschien nog wel 100% into you is en die behoefte hoogstwaarschijnlijk niet heeft.
(dus niet vanuit: "ik kom van alles bij jou tekort en je voldoet niet meer voor mij, dus jij boeit mij niet meer genoeg").
Je bent de eerste en enige niet die op den duur behoefte krijgt aan de spanning van iets nieuws/iemand nieuws ontdekken.
Soms kun je het thuis ook weer spannender maken door nieuwe dingen uit te proberen, meer variatie in je bestaande seksleven te brengen samen, als zij daar ook voor open staat.
Een bepaalde verdieping aanbrengen in dat seksleven kan soms ook.
Sommige stellen gaan samen hun horizon verbreden, door derden erbij te betrekken (swingen, parenclubs, trio).
En zij zal zich misschien in 1e instantie gekwetst voelen, afgewezen enz.
En wie weet geeft het juist meer openheid en gelegenheid voor haar om over na te denken of iig te bedenken wat zij nou wil, misschien loopt zij stiekem ook wel met die gedachten rond?
Maar dat weet je niet als je daar niet eerlijk over bent.
Probleem van vreemdgaan is dat je je afzondert van je partner, haar er niet in betrekt, stiekem van haar verwijdert omdat jij in je eentje beslissingen gaat maken waarbij jouw eigenbelang voorop staat en niet langer "wij" geldt.
Terwijl zij denkt van wel, als jij daarover moet gaan liegen, achterhouden, stiekem wordt, haar niet langer in vertrouwen neemt over wat werkelijk speelt in jou en waar jij mee bezig bent.
En dat is het kwalijke ervan: niet zozeer die behoefte, maar dat jij eenzijdig gaat bepalen wat voor soort relatie jullie eigenlijk werkelijk hebben, terwijl jij iemand bent geworden die doet alsof: die haar en anderen voor de gek houdt, een rol gaat spelen in jullie relatie die niet langer klopt met de werkelijkheid, die jij niet (langer) bent.
Je verbreekt als het ware de werkelijke verbinding tussen jullie, kunt jezelf niet meer zijn tegenover haar.
Vergis je niet in wat dat met jouzelf doet: je gaat jezelf in de spiegel zien als een onwaarachtig, onbetrouwbaar iemand, die in staat is om te liegen en bedriegen en nog wel degene die (tot voor kort iig) de meest belangrijke persoon in je leven was/is.
Wat zegt dat over jezelf?
Het gaat dus om dat je niet langer een open en eerlijke basis inbrengt, ervoor kiest om iemand te (moeten) spélen die je niet bent, en dat vervreemdt jou van jezelf.
Dat gaat áltijd ten koste van jouw zelfrespect, omdat je jezelf niet meer kunt vertrouwen, hoeveel redenen, rechtvaardigingen en smoezen je ook voor jezelf verzint die dit voor jou uit eigenbelang "goedkeuren" of rechtvaardigen.
Als je niet langer eerlijk naar je partner (en of kinderen) bent, verloochen je jezelf ook, dan ben je niet langer eerlijk naar jezelf ook.
En ga je geloven in bepaalde egocentrische motieven en die geef je dan voorrang op het belang van de bestaande relatie.
Je checkt eenzijdig uit zonder dat zij dat weet en dát maakt het kwalijk.
Dit creeert alleen maar afstand, en niet alleen van haar dus, maar je vervreemdt je ook van jezelf (je ware zelf) en geeft het "ego" voorrang: als jij maar gelukkig bent!
(en je hoeft de ander ook niet boven jezelf te plaatsen en belangrijkER te vinden dan jij bent, maar gelijkwaardig, dus ook niet als minder dan jouw belangen. Dus eerlijk blijven met alle consequenties van dien, of zorgen dat je de liefde verruilt voor seksuele vrijheid, en je dus vrij máákt om met anderen te scharrelen.
Soms kun je thuis je relatie opengooien, wees er dan op voorbereid dat je (eerst) een hoop verzet en tegenstand krijgt, en wees dan óók bereid om aan te horen wat zij aan/ bij jou misschien wel mist en uit respect voor jou niet moeilijk over deed, accepteerde dat dat bij jou hoorde.
Zelden ben jij de enige in de relatie die andere behoeften heeft, in een relatie doe je allebei consessies, je bent nooit 100% elkaars ideale of perfecte partner. Je past je allebei aan en wat in het begin misschien geen breekpunt was, kan dat na jaren wel worden.
Als je op essentiele vlakken of behoeften een andere (relatie/ levens)visie of behoefte ontwikkelt, kun je alleen maar de connectie behouden als je die ander daarvan op de hoogte stelt en probeert de ander geinteresseerd te krijgen om daarin mee te ontwikkelen.
Het is heel oneerlijk om dat dan maar op eigen houtje bij anderen te gaan halen, zonder thuis te bespreken hoe belangrijk eea voor je is geworden en je je partner een eerlijke keuze geeft of zij jóu dan nog wel zo leuk vindt (de ware jou, ipv degene die jij je voordoet).
Een relatie berust op de belangrijkste pijlers veilige hechting, vertrouwen/betrouwbaarheid, zorgzaamheid en bij een liefdesrelatie komt daar ook nog intimiteit/seks bij.
Je kunt wel stellen dat bij vreemdgaan, liegen, achterhouden en doen alsof zo ongeveer al deze pijlers aangetast worden: niet alleen zij kan niet op jouw oprechtheid rekenen, maar jijzelf ook niet meer op je eigen betrouwbaarheid (en dus ook niet meer op dat van anderen, immers als je jezelf al niet kunt vertrouwen..).
Het tast dus jouw eigen zelfbeeld, zelfrespect en eigenwaarde aan, en je wordt voortaan wel gedwongen om zelf te geloven in jouw "ego-beeld" van jezelf, ipv contact met jouw "ware zelf".
Maw: je houdt ook jezelf voor de gek, je geweten moet onderdrukt, als er dingen zijn waarvoor je je diep van binnen voor schaamt (en dat is niet dat je seks met een ander wil, dus, maar dat je tegen geliefde(n) moet liegen en moet opletten dat eea niet uitkomt, je niet betrapt wordt, je leugens en smoezen moet verzinnen, kortom: jezelf niet meer kunt zijn) en die het daglicht niet kunnen verdragen: het zet je in jouw eigen schaduwkant, en daar heb je op den duur jezelf ook mee.
Het is allang geen geheim meer dat het vrij normaal is om andere mensen dan eigen partner seksueel aantrekkelijk te kunnen vinden, liefde en lust los van elkaar kunt beleven, er zijn er (veel/steeds) meer die dat kunnen scheiden en lust voor anderen de liefde voor de huidige partner niet aantast.
Voor jezelf afwegen wat je belangrijk vindt en centraal zet in je leven: bepaalde zgn principes en "hogere waarden" en intenties zoals liefde en zorgzaamheid, respect, vertrouwen enz versus (fysieke) behoeftevervulling.
En wees dan wel zo eerlijk om dat niet stiekem wel voor jezelf te verwachten van je partner, wat je zelf niet (langer) geeft: respect en liefde en zorgzaamheid voor jou.
Want dat is het scheve eraan: omdat zij dat niet weet van jou, houdt zij zich in haar eentje nog aan die waarden, waarop jullie relatie is gebaseerd.
Dus ofwel: zorg ervoor dat je jouw nieuwe ideeen en behoeften/tekorten en jouw ontwikkeling of "ruimdenkender" nieuwe visie(s) op relaties bespreekt en op een manier dat de kans vergroot dat zij met jou mee"verruimt", ofwel stop dan helemaal met die oneerlijke relatie, als je zo weinig liefde en respect voor je partner hebt.
Zorg dus linksom of rechtsom dat je weer eerlijk in het leven en tegenover jezelf en de anderen die je lief zijn kunt staan, jezelf in de spiegel kunt aankijken, omdat je open en bloot achter de dingen kunt staan die je doet/ kiest/ wilt.
(ik heb ooit een topic gestart hierover, heet "Slapende liefde, lust enz" en dat ging over mensen die op het punt stonden om vreemd te gaan, en zich gevangen voelden tussen de liefde die ze niet kwijt wilden en lust/seks waar ze een tekort of gemis aan voelden).
Steeds meer wordt het verlangen op zich naar seks met een andere partner dan de vaste liefdespartner geaccepteerd als niet langer vreemd of teken dat de liefde over hoeft te zijn of dat er dan iets moet mankeren aan de relatie: soms is het niet meer dan behoefte aan variatie, zoals je na 10 jaar ook je baan niet meer zo uitdagend vindt.
Lees bijv Jan Geurtz (Bevrijd door Liefde) en Alain de Botton (meer denken over seks) erop na: niet de behoefte aan seks met anderen is vreemd of fout of slecht, het gaat meer om het belang en de keuzes die je daaraan hecht, wat je prioriteit geeft en jezelf wijsmaakt/rechtvaardigt, en of je je eigen waarden verloochent erom
(en schaamte- en schuldgevoel toe/binnenlaat in jezelf + angst (alleen al of het uitkomt) en dat dingen zijn die bij je schaduwkant horen, en dat alles bij elkaar in jezelf moet onderdukken om jezelf nog een geslaagd mens te kunnen vinden.
Het is de vraag of je per saldo een gelukkiger mens wordt als je (stiekem dus) behoeftebevrediging verkiest boven "in jezelf geloven" (je ware zelf dus en alles waar jij voor staat in het leven aan eigen waarden (eigenwaarde), zelfvertrouwen (op jezelf vertrouwen, te vertrouwen zijn) en zelfrespect + dat voor anderen en hun (eigen)waarden, (zelf)vertrouwen en (zelf)respect, want onoprechtheid en oneerlijkheid tast die van de ander (en evt kinderen) behoorlijk aan.
Niet de begeerte op zich voor een ander dus, maar de gevolgen als je daaraan stiekem gehoor geeft en jij daardoor beslist over die dingen voor jezelf + voor anderen met wie jij je verbonden hebt.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 20 januari 2016 om 15:07
quote:hamerhaai schreef op 20 januari 2016 @ 13:35:
Wanneer er problemen binnen een relatie zijn moet je er de oplossing niet buiten de relatie zoeken.
Dit vind ik een mooi uitgangspunt.
Net zoiets als dat de oplossing zelden te vinden is op het niveau van het probleem.
Dus als het om behoefte gaat, wordt het niet opgelost door die behoeftigheid an sich te vervullen.
Bijv angst voor tekort aan geld wordt niet weggenomen door de loterij te winnen (niet op eigen kracht in je schoot valt), zeg maar.
Ook niet door een heleboel spaargeld op de bank te hebben.
Genoeg mensen met een eigen vermogen, die toch angstvallig gierig leven, die angst nooit de baas worden, zich nooit "zeker" genoeg voelen.
Seks sec als behoeftebevrediging zien camoufleert imo vaak een diepliggender verlangen naar "echte" verbinding (op meerdere levels dan alleen het fysieke, of behoefte aan (meer) spanning en voorbijgaande kicks, die al snel leiden tot behoeftigheid aan de volgende kick).
Seks bevredigt doorgaans tot de volgende behoeftegolf, als het niet dieper gaat dan dat, het kan zelfs een leeg soort tijdelijke bevrediging worden als je verder niks voelt aan verbondenheid voor/met die persoon, puur om bevrediging van kicks gaat.
Vaak schuilt achter vreemdgaan naar mijn idee een heleboel aan andere "tekorten": aan (wederzijdse?) waardering, respecteren en gerespecteerd voelen om wie je bent, begeerd, geliefd, gehoord & gezien worden, in elkaar opgaan, interesse, je "speciaal" en bijzonder voelen, diepere gevoelens van liefde voor de ander (dan jijzelf), echt willen delen, zorgzaamheid, van betekenis voelen, meerwaarde, voldoening en eigen uitdagingen (aan jezelf), diepgang in je leven en in de mensen daarin en in de dingen die je doet, verveling, afleiding van "ongewenste" gevoelens ermee toedekken, verveling/ onbevredigd leven op andere levels (intellectuele, empathische en creatieve vermogens, eenzijdig ontwikkelen waarbij andere eigenschappen of gebieden achterblijven), beperkte overtuigingen in visie, voorstellingsvermogen, behoefte aan persoonlijke groei, verandering en ontwikkeling enz.
Als de nadruk eenmaal ligt op ontevredenheid en wat je mist, kan dat obsessieve vormen aannemen, als dat niet gebeurt (langere tijd en misschien wel uitzicht op nooit).
Kan ook een "kale" beleving van seks zijn, die niet verder komt dan wat spanning en klaarkomen al dan niet met een ander, die fysiek wel bevredigt, maar je niet met jezelf verbonden voelt, noch met anderen en ook niets toevoegt aan je eigenliefde en eigenwaarde.
Als dat gepaard gaat met stiekeme en "verboden" vervulling kan dat tijdelijk extra spannend zijn en zelfs verslavend.
En dan koppel je dat misschien wel heel gemakkelijk aan diegene (en kun je daarbij aan diegene die die spanning bij je "opwekt" heel gemakkelijk nog andere gevoelens aan toeschrijven).
Minnaars kunnen die gevoelens heel lang vasthouden, als het nooit "gewoon" en vertrouwd wordt, de focus ligt op lekker en leuk, en je andere kanten van elkaar en dagelijkse omgang niet meekrijgt.
En daardoor een vertekend beeld geven (diezelfde eigen partner thuis zou overigens ook weer fris en nieuw zijn voor een ander en daardoor nog te ontdekken, een uitdaging, interessant en begeerlijk).
Het is vaak appels met peren vergelijken en zodra deze nieuwe persoon je dagelijkse partner wordt kan het heel goed zijn dat de lust afneemt naarmate de vertrouwdheid en vanzelfsprekendheid toeneemt, al hoeft dan niet (het gras kán idd groener zijn en iemand beter bij je passen (bij wie je nu bent), al spreken de cijfers dat tegen: als het tot een relatie komt strandt daarvan ik meen 85% weer, was het een rebound en vooral gebaseerd op eoa gemis wat wel gevonden werd/wordt in de nieuwe partner, maar dan weer andere dingen de kop op steken of niet blijvend bevredigend of zo spannend bleef.
Soms is het imo niet meer dan weer meer spanning voelen, om het verliefde of (zwaar) verluste gevoel op zich, wat oh zo welkom is als dat al lang geleden was (en je associeert met de persoon die dat "wekt").
Behoefte aan een bepaalde levendigheid, voelen dat je leeft.
De vraag is of dat op den duur ook houdt, het is iig heel "voelbaar" en heftig tov kabbelend, voorspelbaar, kalm en saai.
Soms is het niet meer dan een aanwijzing dat je eigen leven en persoonlijkheid te weinig wordt uitgedaagd, dat je te weinig voldoening en vervulling in je leven ervaart en dan is het makkelijk(er) als een ander voorziet in die avontuurlijkheid en ontdekkingsdrang dan om je leven zelf op eoa manier meer inhoud te geven.
Dat iemand je "wekt" kun je zien als een prikkel/ stimulans van buitenaf die je bewust maakt van dat je leven te voorspelbaar en vanzelfsprekend is geworden, en daar is op zich niks mis mee, behalve dat dat soms te serieus opgehangen wordt aan de persoon van de ander en dat dat wel zal betekenen dat diegene iets speciaals betekent (terwijl het projectie, eoa gemis/tekort of frustratie over eigen leven is die het koppelt aan degene die precies dát losmaakt in je).
Het kan ertoe leiden dat je steeds nieuwe prikkels van buitenaf nodig hebt en dat steeds sneller "uitgewerkt" is: je ziet soms dat mensen uit elkaar gaan en dan daarna om de zoveel tijd nieuwe "lovers" (nodig) hebben, omdat het vrij oppervlakkig was en de spanning eraf is als dat weer gewoner en vertrouwder/bekender wordt, de uitdaging eraf is.
Dan wordt het achterna jagen van spanning en kick als het zich niet/nooit meer verdiept en dus bij behoeftebevrediging blijft.
Wanneer er problemen binnen een relatie zijn moet je er de oplossing niet buiten de relatie zoeken.
Dit vind ik een mooi uitgangspunt.
Net zoiets als dat de oplossing zelden te vinden is op het niveau van het probleem.
Dus als het om behoefte gaat, wordt het niet opgelost door die behoeftigheid an sich te vervullen.
Bijv angst voor tekort aan geld wordt niet weggenomen door de loterij te winnen (niet op eigen kracht in je schoot valt), zeg maar.
Ook niet door een heleboel spaargeld op de bank te hebben.
Genoeg mensen met een eigen vermogen, die toch angstvallig gierig leven, die angst nooit de baas worden, zich nooit "zeker" genoeg voelen.
Seks sec als behoeftebevrediging zien camoufleert imo vaak een diepliggender verlangen naar "echte" verbinding (op meerdere levels dan alleen het fysieke, of behoefte aan (meer) spanning en voorbijgaande kicks, die al snel leiden tot behoeftigheid aan de volgende kick).
Seks bevredigt doorgaans tot de volgende behoeftegolf, als het niet dieper gaat dan dat, het kan zelfs een leeg soort tijdelijke bevrediging worden als je verder niks voelt aan verbondenheid voor/met die persoon, puur om bevrediging van kicks gaat.
Vaak schuilt achter vreemdgaan naar mijn idee een heleboel aan andere "tekorten": aan (wederzijdse?) waardering, respecteren en gerespecteerd voelen om wie je bent, begeerd, geliefd, gehoord & gezien worden, in elkaar opgaan, interesse, je "speciaal" en bijzonder voelen, diepere gevoelens van liefde voor de ander (dan jijzelf), echt willen delen, zorgzaamheid, van betekenis voelen, meerwaarde, voldoening en eigen uitdagingen (aan jezelf), diepgang in je leven en in de mensen daarin en in de dingen die je doet, verveling, afleiding van "ongewenste" gevoelens ermee toedekken, verveling/ onbevredigd leven op andere levels (intellectuele, empathische en creatieve vermogens, eenzijdig ontwikkelen waarbij andere eigenschappen of gebieden achterblijven), beperkte overtuigingen in visie, voorstellingsvermogen, behoefte aan persoonlijke groei, verandering en ontwikkeling enz.
Als de nadruk eenmaal ligt op ontevredenheid en wat je mist, kan dat obsessieve vormen aannemen, als dat niet gebeurt (langere tijd en misschien wel uitzicht op nooit).
Kan ook een "kale" beleving van seks zijn, die niet verder komt dan wat spanning en klaarkomen al dan niet met een ander, die fysiek wel bevredigt, maar je niet met jezelf verbonden voelt, noch met anderen en ook niets toevoegt aan je eigenliefde en eigenwaarde.
Als dat gepaard gaat met stiekeme en "verboden" vervulling kan dat tijdelijk extra spannend zijn en zelfs verslavend.
En dan koppel je dat misschien wel heel gemakkelijk aan diegene (en kun je daarbij aan diegene die die spanning bij je "opwekt" heel gemakkelijk nog andere gevoelens aan toeschrijven).
Minnaars kunnen die gevoelens heel lang vasthouden, als het nooit "gewoon" en vertrouwd wordt, de focus ligt op lekker en leuk, en je andere kanten van elkaar en dagelijkse omgang niet meekrijgt.
En daardoor een vertekend beeld geven (diezelfde eigen partner thuis zou overigens ook weer fris en nieuw zijn voor een ander en daardoor nog te ontdekken, een uitdaging, interessant en begeerlijk).
Het is vaak appels met peren vergelijken en zodra deze nieuwe persoon je dagelijkse partner wordt kan het heel goed zijn dat de lust afneemt naarmate de vertrouwdheid en vanzelfsprekendheid toeneemt, al hoeft dan niet (het gras kán idd groener zijn en iemand beter bij je passen (bij wie je nu bent), al spreken de cijfers dat tegen: als het tot een relatie komt strandt daarvan ik meen 85% weer, was het een rebound en vooral gebaseerd op eoa gemis wat wel gevonden werd/wordt in de nieuwe partner, maar dan weer andere dingen de kop op steken of niet blijvend bevredigend of zo spannend bleef.
Soms is het imo niet meer dan weer meer spanning voelen, om het verliefde of (zwaar) verluste gevoel op zich, wat oh zo welkom is als dat al lang geleden was (en je associeert met de persoon die dat "wekt").
Behoefte aan een bepaalde levendigheid, voelen dat je leeft.
De vraag is of dat op den duur ook houdt, het is iig heel "voelbaar" en heftig tov kabbelend, voorspelbaar, kalm en saai.
Soms is het niet meer dan een aanwijzing dat je eigen leven en persoonlijkheid te weinig wordt uitgedaagd, dat je te weinig voldoening en vervulling in je leven ervaart en dan is het makkelijk(er) als een ander voorziet in die avontuurlijkheid en ontdekkingsdrang dan om je leven zelf op eoa manier meer inhoud te geven.
Dat iemand je "wekt" kun je zien als een prikkel/ stimulans van buitenaf die je bewust maakt van dat je leven te voorspelbaar en vanzelfsprekend is geworden, en daar is op zich niks mis mee, behalve dat dat soms te serieus opgehangen wordt aan de persoon van de ander en dat dat wel zal betekenen dat diegene iets speciaals betekent (terwijl het projectie, eoa gemis/tekort of frustratie over eigen leven is die het koppelt aan degene die precies dát losmaakt in je).
Het kan ertoe leiden dat je steeds nieuwe prikkels van buitenaf nodig hebt en dat steeds sneller "uitgewerkt" is: je ziet soms dat mensen uit elkaar gaan en dan daarna om de zoveel tijd nieuwe "lovers" (nodig) hebben, omdat het vrij oppervlakkig was en de spanning eraf is als dat weer gewoner en vertrouwder/bekender wordt, de uitdaging eraf is.
Dan wordt het achterna jagen van spanning en kick als het zich niet/nooit meer verdiept en dus bij behoeftebevrediging blijft.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 20 januari 2016 om 15:12
" Goed " en stijlvol vreemdgaan is een kunst op zich, die bijna niemand lijkt te beheersen, waardoor het weer te sneu voor woorden wordt. Als je het doet, doe het dan tenminste goed. Maar dat lullige betrapt worden, niet eervol je verlies nemen,.... Triest.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 20 januari 2016 om 15:18
quote:denkaanben1 schreef op 20 januari 2016 @ 10:18:
Mijn huwelijk zit in een sleur en daar komen we niet uit. We hebben ons er bij neer gelegd en zien het niet als een ramp.
Hebben jullie je daar uberhaubt ook in verdiept, in nieuwe mogelijkheden, nieuwe gezamenlijke doelen en uitdagingen, en/of meer uitdaging in eigen leven zoeken?
Er iets over gelezen, andere info/ visies op het leven en relaties (en sleur/ onmogelijkheden) erop los gelaten?
Soms is het bijv juist een tekort aan "alleenzijn" (eigen leven en "me-time", eigen interesses en hobby's) en het idee dat je (in dit opzicht) compleet afhankelijk van elkaar bent en niet zelf eea kunt doen om meer uit je (seks)leven te halen, al dan niet met de nodige fantasie, afwisseling, werkelijk willen weten wat je zelf nog wilt ontdekken en je vrouw misschien zou willen beleven of proberen of voor open staat/ tzt voor te porren is?
Vaak is het niet (alleen) een seksuele sleur, maar zou de hele relatie weleens opgeschud mogen worden.
Bedenk dat je ook in je eentje (als je geen relatie samen zou hebben) in een sleur kan komen: teveel in eigen patronen en conditioneringen blijft ronddobberen.
(als (jaren) single kan ik je vertellen dat ik van tijd tot tijd ook in een sleur terecht kom, alleen kan ik daar niemand de "schuld" van geven en ben ik vrij om met wie dan ook te ontdekken als ik dat zou willen).
Je daarbij neerleggen is misschien zo slecht niet, maar soms helemaal niet nodig.
Hangt ervan af of je initiatief neemt om ergens iéts te veranderen, of aan jezelf, je bezigheden: jezelf verdiepen, uitbreiden en verruimen kan altijd!
Mijn huwelijk zit in een sleur en daar komen we niet uit. We hebben ons er bij neer gelegd en zien het niet als een ramp.
Hebben jullie je daar uberhaubt ook in verdiept, in nieuwe mogelijkheden, nieuwe gezamenlijke doelen en uitdagingen, en/of meer uitdaging in eigen leven zoeken?
Er iets over gelezen, andere info/ visies op het leven en relaties (en sleur/ onmogelijkheden) erop los gelaten?
Soms is het bijv juist een tekort aan "alleenzijn" (eigen leven en "me-time", eigen interesses en hobby's) en het idee dat je (in dit opzicht) compleet afhankelijk van elkaar bent en niet zelf eea kunt doen om meer uit je (seks)leven te halen, al dan niet met de nodige fantasie, afwisseling, werkelijk willen weten wat je zelf nog wilt ontdekken en je vrouw misschien zou willen beleven of proberen of voor open staat/ tzt voor te porren is?
Vaak is het niet (alleen) een seksuele sleur, maar zou de hele relatie weleens opgeschud mogen worden.
Bedenk dat je ook in je eentje (als je geen relatie samen zou hebben) in een sleur kan komen: teveel in eigen patronen en conditioneringen blijft ronddobberen.
(als (jaren) single kan ik je vertellen dat ik van tijd tot tijd ook in een sleur terecht kom, alleen kan ik daar niemand de "schuld" van geven en ben ik vrij om met wie dan ook te ontdekken als ik dat zou willen).
Je daarbij neerleggen is misschien zo slecht niet, maar soms helemaal niet nodig.
Hangt ervan af of je initiatief neemt om ergens iéts te veranderen, of aan jezelf, je bezigheden: jezelf verdiepen, uitbreiden en verruimen kan altijd!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 20 januari 2016 om 15:20
quote:Mesyn schreef op 20 januari 2016 @ 11:31:
Ik vind dat je met vreemdgaan laat zien dat je geen respect hebt voor degene waarmee je een relatie hebt. En met iemand die geen respect voor me heeft zou ik geen relatie willen, dus dat zou dan simpel zijn.
Daar kan ik niets aan toevoegen.
Vreemdgaan NOOIT doen.
Maar wat is vreemdgaan?
Voor de een, de gedachten of intentie om eens vreemd te gaan al, en voor een ander, daadwerkelijk seks hebben met een andere persoon dan je partner zonder goedkeuring van hem of haar.
Voor mij is vreemdgaan wat jou partner op dat gebied afkeurt, als je die lijn over gaat, ga je vreemd.
Ik vind dat je met vreemdgaan laat zien dat je geen respect hebt voor degene waarmee je een relatie hebt. En met iemand die geen respect voor me heeft zou ik geen relatie willen, dus dat zou dan simpel zijn.
Daar kan ik niets aan toevoegen.
Vreemdgaan NOOIT doen.
Maar wat is vreemdgaan?
Voor de een, de gedachten of intentie om eens vreemd te gaan al, en voor een ander, daadwerkelijk seks hebben met een andere persoon dan je partner zonder goedkeuring van hem of haar.
Voor mij is vreemdgaan wat jou partner op dat gebied afkeurt, als je die lijn over gaat, ga je vreemd.
woensdag 20 januari 2016 om 16:06
Wat is het doel van je vraag? Of wil je hier goedkeuring van je eigen gedrag of zoiets?
Vreemdgaan is voor personen die geen respect hebben voor hun partner met wie ze hebben afgesproken niet met een ander te batsen. Het is het stiekem en eenzijdig veranderen van een wezenlijke afspraak; vertrouwen en eerlijkheid is de basis van een relatie dus als deze ontbreekt, is er geen sprake meer van een gelijkwaardige, respectvolle relatie.
Het is ook vaak voor mensen die erg onzeker in hun schoenen staan en geen knopen durven door te hakken. Dat is op zich niet erg maar daar hoeft de andere partner niet de dupe van te worden of een soa door op te lopen.
Vreemdgaan is voor personen die geen respect hebben voor hun partner met wie ze hebben afgesproken niet met een ander te batsen. Het is het stiekem en eenzijdig veranderen van een wezenlijke afspraak; vertrouwen en eerlijkheid is de basis van een relatie dus als deze ontbreekt, is er geen sprake meer van een gelijkwaardige, respectvolle relatie.
Het is ook vaak voor mensen die erg onzeker in hun schoenen staan en geen knopen durven door te hakken. Dat is op zich niet erg maar daar hoeft de andere partner niet de dupe van te worden of een soa door op te lopen.
woensdag 20 januari 2016 om 17:13
Voor TO (ea geinteresseerden): ik heb het oude topic "Slapende Lust, liefde enz" naar boven gehaald.
Destijds een spin-off van het minnaartopic, waarin serieuze benadering en hoe misschien de eigen partner nog warm te laten lopen/ het vuurtje thuis op te stoken voor eea, alvorens het buiten de relatie te zoeken.
Destijds een spin-off van het minnaartopic, waarin serieuze benadering en hoe misschien de eigen partner nog warm te laten lopen/ het vuurtje thuis op te stoken voor eea, alvorens het buiten de relatie te zoeken.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 20 januari 2016 om 18:47
quote:MissVatting schreef op 20 januari 2016 @ 18:32:
Vreemdgaan is voor mietjes en mensen zonder ruggengraat.
Vind ik dan.
Vbetrapt worden en dan spijt hebben, dat is voor ruggengraatlozen. Vind ik dan.
Als je het doet, dan met je volle verstand en volle overtuiging, niet dat slappe " het overkwam me " .
Vreemdgaan is voor mietjes en mensen zonder ruggengraat.
Vind ik dan.
Vbetrapt worden en dan spijt hebben, dat is voor ruggengraatlozen. Vind ik dan.
Als je het doet, dan met je volle verstand en volle overtuiging, niet dat slappe " het overkwam me " .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 20 januari 2016 om 19:04
quote:blijfgewoonbianca schreef op 20 januari 2016 @ 18:47:
[...]
Vbetrapt worden en dan spijt hebben, dat is voor ruggengraatlozen. Vind ik dan.
Als je het doet, dan met je volle verstand en volle overtuiging, niet dat slappe " het overkwam me " .
Dit.
En ook niet pas opbiechten als je met je eigen geweten in de knel komt (uit eigenbelang dus).
Het is de enige manier om weer in het reine te komen met jezelf, maar het zou mooier zijn als je het allereerst doet om met je partner weer op oprechte en eerlijke basis te komen.
[...]
Vbetrapt worden en dan spijt hebben, dat is voor ruggengraatlozen. Vind ik dan.
Als je het doet, dan met je volle verstand en volle overtuiging, niet dat slappe " het overkwam me " .
Dit.
En ook niet pas opbiechten als je met je eigen geweten in de knel komt (uit eigenbelang dus).
Het is de enige manier om weer in het reine te komen met jezelf, maar het zou mooier zijn als je het allereerst doet om met je partner weer op oprechte en eerlijke basis te komen.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 20 januari 2016 om 19:05
quote:blijfgewoonbianca schreef op 20 januari 2016 @ 18:47:
[...]
Vbetrapt worden en dan spijt hebben, dat is voor ruggengraatlozen. Vind ik dan.
Als je het doet, dan met je volle verstand en volle overtuiging, niet dat slappe " het overkwam me " .
Dit.
Als je het al doet, houd je bek en mocht het uitkomen, draag het als een man.
Als je tegen de hitte kunt kun je de keuken in, anders ophoepelen.
Wees gewaarschuwd, doe het veilig en veel plezier.
[...]
Vbetrapt worden en dan spijt hebben, dat is voor ruggengraatlozen. Vind ik dan.
Als je het doet, dan met je volle verstand en volle overtuiging, niet dat slappe " het overkwam me " .
Dit.
Als je het al doet, houd je bek en mocht het uitkomen, draag het als een man.
Als je tegen de hitte kunt kun je de keuken in, anders ophoepelen.
Wees gewaarschuwd, doe het veilig en veel plezier.
.
woensdag 20 januari 2016 om 19:55
Vreemdgaan is in mijn ogen nooit goed.
TO als jullie huwelijk in een sleur zit en jullie beiden dan maar seks buiten de deur zoeken en het jullie eigenlijk niks meer uitmaakt dan is er mijn ogen geen liefde meer maar een broer-zus verhouding en dan kunnen jullie beter het huwelijk beëindigen en elk jullie eigen weg gaan. Dan hebben jullie beiden kans een echte liefde te vinden en daar gelukkig mee te worden, maar goed, dat is mijn mening.
TO als jullie huwelijk in een sleur zit en jullie beiden dan maar seks buiten de deur zoeken en het jullie eigenlijk niks meer uitmaakt dan is er mijn ogen geen liefde meer maar een broer-zus verhouding en dan kunnen jullie beter het huwelijk beëindigen en elk jullie eigen weg gaan. Dan hebben jullie beiden kans een echte liefde te vinden en daar gelukkig mee te worden, maar goed, dat is mijn mening.
woensdag 20 januari 2016 om 20:59
Hangt ervan af.
Als het op voorhand besproken is en je partner is akkoord ... Doe je zin.
Als je partner van niks weet ... ben je achterlijk en idioot bezig!
Maak het dan eerst gedaan en ga je eigen weg. Want op 't moment dat je met een ander in bed kruipt, kan je echt niet meer spreken van een "relatie" met je oorspronkelijke partner.
Als het op voorhand besproken is en je partner is akkoord ... Doe je zin.
Als je partner van niks weet ... ben je achterlijk en idioot bezig!
Maak het dan eerst gedaan en ga je eigen weg. Want op 't moment dat je met een ander in bed kruipt, kan je echt niet meer spreken van een "relatie" met je oorspronkelijke partner.
woensdag 20 januari 2016 om 21:42
quote:Mietrot schreef op 20 januari 2016 @ 20:59:
Hangt ervan af.
Als het op voorhand besproken is en je partner is akkoord ... Doe je zin.
Als je partner van niks weet ... ben je achterlijk en idioot bezig!
Maak het dan eerst gedaan en ga je eigen weg. Want op 't moment dat je met een ander in bed kruipt, kan je echt niet meer spreken van een "relatie" met je oorspronkelijke partner.Dat is natuurlijk niet vreemdgaan.
Hangt ervan af.
Als het op voorhand besproken is en je partner is akkoord ... Doe je zin.
Als je partner van niks weet ... ben je achterlijk en idioot bezig!
Maak het dan eerst gedaan en ga je eigen weg. Want op 't moment dat je met een ander in bed kruipt, kan je echt niet meer spreken van een "relatie" met je oorspronkelijke partner.Dat is natuurlijk niet vreemdgaan.
