Sport
alle pijlers
Nijmeegse Vierdaagse 2017
maandag 16 januari 2017 om 18:43
Vorig jaar zag het er zó gezellig uit dat ik het dit jaar zelf wil proberen: de Vierdaagse van Nijmegen! Vandaag heb ik me ingeschreven via Viavierdaagse, zodat ik in ieder geval verzekerd ben van een startbewijs. En ook een overnachtingsadresje heb ik al gereserveerd.
Ik loop wel regelmatig, maar nooit echt lange afstanden. Op dit moment haal ik die veertig kilometer echt niet, laat staan vier keer veertig. Dat wordt dus nog flink trainen het komende half jaar. Gelukkig kan ik dat samen met mijn man doen, want die heeft zich ook ingeschreven. We gaan er dus gezellig samen tegenaan.
Zijn er meer forummers die dit jaar willen meelopen?
Ik loop wel regelmatig, maar nooit echt lange afstanden. Op dit moment haal ik die veertig kilometer echt niet, laat staan vier keer veertig. Dat wordt dus nog flink trainen het komende half jaar. Gelukkig kan ik dat samen met mijn man doen, want die heeft zich ook ingeschreven. We gaan er dus gezellig samen tegenaan.
Zijn er meer forummers die dit jaar willen meelopen?
vrijdag 21 juli 2017 om 20:33
Nou, inmiddels vraag ik me ook af waarom iemand dit zichzelf zou aandoen. Voor de derde dag op rij heb ik weer blaren, het lijkt wel of er een paarsig cherrytomaatje onder de pleister onder m'n hiel zit. En dat, terwijl ik ze netjes elke keer heb laten behandelen en afplakken. Ik liep dus niet heel soepel meer, vooral na een stop liep ik te strompelen als een oud wijf. Maar... we hebben het gered! En nog netjes op tijd ook, om half vier waren we binnen. Ik vond de Via Gladiola eerlijk gezegd tegenvallen, de laatste kilometers gisteren vond ik veel gezelliger. Toen had ik echt het idee dat ik als een wereldkampioen werd binnengehaald en dat was vandaag, ondanks de gladiolen, toch minder. En ik vond het vreselijk warm, die laatste kilometers, ik heb voor het eerst zelfs warmteuitslag op mijn benen en onder m'n bh-bandje.
Ik vond de sfeer echt helemaal geweldig, wat een n enthousiaste, gulle mensen langs de kant! Zonder publiek en zonder muziek zou de Vierdaagse (voor mij) echt niet te doen zijn. Ik heb in ieder geval genoten van elk moment.
Ik vond de sfeer echt helemaal geweldig, wat een n enthousiaste, gulle mensen langs de kant! Zonder publiek en zonder muziek zou de Vierdaagse (voor mij) echt niet te doen zijn. Ik heb in ieder geval genoten van elk moment.
zaterdag 22 juli 2017 om 03:43
Dan had je nog geluk. Wij overnachtten buiten Nijmegen en moesten bij een vroege start om 2:15 uit bed, en bij een late om 3:15. En nu ben ik dus klaarwakker, terwijl ik me er zo op had verheugd om lekker lang te slapen...
We zijn nu nog in het hotel trouwens, we zagen het niet meer zitten om gisteren nog naar huis te rijden (in de warmte en met mogelijke files, moe als we waren).
zaterdag 22 juli 2017 om 11:40
Ja, dat vroeg opstaan is wel killing. Ik heb gelukkig een slaapplek in Nijmegen (20 minuten fietsen naar de start). Ik heb er zelf voor gekozen om iedere dag laat te starten, omdat ik uit ervaring weet dat ik toch wel op tijd binnen ben en dat ik meer baat heb bij een uurtje langer slaap / rust. Dus iedere dag om 5.15 uur opgestaan, was dan rond zes uur op de Wedren. Lag 's avonds rond half tien in bed, dus gewoon bijna achtbuur per nacht geslapen 
zaterdag 22 juli 2017 om 12:44
Ik ben juist een trage loper en vind de vroege start eigenlijk juist wel fijn!
Dag 1 ging echter super. Een hele verbetering dat ze de route omgedraaid hebben. Nog nooit zo snel binnen geweest zonder al te veel ongemakken.
Dag 2 vond ik loeizwaar. De route vind ik niet leuk met alle bogen om Wijchen heen, de weg tussen Wijchen en Beuningen en dan nog dat rechte stuk Nijmegen in. Ik had ook wat last van mijn enkel en was bang dat ik dezelfde blessure als jaren terug weer zou krijgen.
Dag 3. Biofreeze op mijn enkel en gaan. Dit vind ik de mooiste dag van de 4daagse. Prachtige omgeving, ik heb echt genoten! Was nog wel ff schrikken toen mijn wandelmaatje struikelde over een stoeprand omdat ie was afgeleid door de doedelzakspelers in Berg en Dal maar gelukkig heeft hij er niets aan over gehouden. Met mijn enkel ging het goed, totaal geen last meer van, nu was het echter mijn kleine teen die de laatste 5km opspeelde.....
Dag 4. Ik trok mijn schoenen aan en ai, wat deed mijn kleine teen zéér in mijn schoen! Het liefst had ik een stuk uit mijn schoen geknipt om mijn teen ruimte te geven. Hoe moest ik hier ooit 43km mee lopen? Ik zag het niet zitten.... mijzelf een schop onder mijn kont gegeven en gezegd dat ik in ieder geval naar de eerste rustpost moest lopen en kijken hoe het ging. Na een hele langzame start + 2 paracetamol ging het langzaam beter en besloot ik door te lopen naar rustpost 2 bij Cuijk. Wat een feest daar! Nou ja, dan kan je daar net zo goed doorlopen en dus heb ik kruisje nummer 6 binnen.
Dochter heeftnummer 3 binnen, maar dat had weinig gescheeld of ze had op 5km voor de finish op dag 4 moeten stoppen! Wij maakten gebruik van de Engelse rustplaatsen en bij hun was een uitbraak van buikgriep. Mijn dochter heeft vrijdagochtend overgegeven, maar is wel gewoon van start gegaan en het ging later ook wel weer. Ze mocht alleen de 3e rustplaats niet op, alleen wist ze dat niet en liep ze er al! Gelukkig hadden onze ehbo-ers dat eerder door dan de Engelsen, die hebben haar onderschept en direct weer naar de openbare weg gebracht zodat ze het uit kon lopen. Hadden de Engelsen haar eerder gezien dan had ze daar moeten stoppen! Voor militairen niet zo erg want die krijgen op Charlemaigne hun kruisje, maar omdat mijn dochter een burger is zou zij haar kruisje pas in Nijmegen krijgen! Ging gelukkig dus net goed!
De begeleiding van de crew was supergoed. Onderweg naar de start stond Blackadder aan in de bus. We hebben ontzettend gelachen, dus wij hebben ons prima vermaakt. Mentaal vond ik het wel een hele zware editie dit jaar!
Dag 1 ging echter super. Een hele verbetering dat ze de route omgedraaid hebben. Nog nooit zo snel binnen geweest zonder al te veel ongemakken.
Dag 2 vond ik loeizwaar. De route vind ik niet leuk met alle bogen om Wijchen heen, de weg tussen Wijchen en Beuningen en dan nog dat rechte stuk Nijmegen in. Ik had ook wat last van mijn enkel en was bang dat ik dezelfde blessure als jaren terug weer zou krijgen.
Dag 3. Biofreeze op mijn enkel en gaan. Dit vind ik de mooiste dag van de 4daagse. Prachtige omgeving, ik heb echt genoten! Was nog wel ff schrikken toen mijn wandelmaatje struikelde over een stoeprand omdat ie was afgeleid door de doedelzakspelers in Berg en Dal maar gelukkig heeft hij er niets aan over gehouden. Met mijn enkel ging het goed, totaal geen last meer van, nu was het echter mijn kleine teen die de laatste 5km opspeelde.....
Dag 4. Ik trok mijn schoenen aan en ai, wat deed mijn kleine teen zéér in mijn schoen! Het liefst had ik een stuk uit mijn schoen geknipt om mijn teen ruimte te geven. Hoe moest ik hier ooit 43km mee lopen? Ik zag het niet zitten.... mijzelf een schop onder mijn kont gegeven en gezegd dat ik in ieder geval naar de eerste rustpost moest lopen en kijken hoe het ging. Na een hele langzame start + 2 paracetamol ging het langzaam beter en besloot ik door te lopen naar rustpost 2 bij Cuijk. Wat een feest daar! Nou ja, dan kan je daar net zo goed doorlopen en dus heb ik kruisje nummer 6 binnen.
Dochter heeftnummer 3 binnen, maar dat had weinig gescheeld of ze had op 5km voor de finish op dag 4 moeten stoppen! Wij maakten gebruik van de Engelse rustplaatsen en bij hun was een uitbraak van buikgriep. Mijn dochter heeft vrijdagochtend overgegeven, maar is wel gewoon van start gegaan en het ging later ook wel weer. Ze mocht alleen de 3e rustplaats niet op, alleen wist ze dat niet en liep ze er al! Gelukkig hadden onze ehbo-ers dat eerder door dan de Engelsen, die hebben haar onderschept en direct weer naar de openbare weg gebracht zodat ze het uit kon lopen. Hadden de Engelsen haar eerder gezien dan had ze daar moeten stoppen! Voor militairen niet zo erg want die krijgen op Charlemaigne hun kruisje, maar omdat mijn dochter een burger is zou zij haar kruisje pas in Nijmegen krijgen! Ging gelukkig dus net goed!
De begeleiding van de crew was supergoed. Onderweg naar de start stond Blackadder aan in de bus. We hebben ontzettend gelachen, dus wij hebben ons prima vermaakt. Mentaal vond ik het wel een hele zware editie dit jaar!
zaterdag 22 juli 2017 om 17:06
Wij vonden dag 3 ook het mooist. Ik had heel erg opgezien tegen de Zevenheuvelenweg, maar die viel me heel erg mee. Juist die lange rechte wegen en dijken waar geen eind aan leek te komen vond ik zwaar. Vooral die op de eerste dag, zo'n lange hete weg zonder ook maar enige schaduw net voorbij Arnhem, tussen links een soort water/ondergelopen weiland en rechts de snelweg vond ik moordend.
Inmiddels heb ik de leukoplast verwijderd en alle blaren weer leeggedrukt. M'n bloedblaar was inmiddels weer gegroeid tot het formaat van een pruim.
Nu lekker met de pootjes omhoog terugkijken naar de televisieuitzending van gisteren, waarin ook mijn man nog te zien is.
Inmiddels heb ik de leukoplast verwijderd en alle blaren weer leeggedrukt. M'n bloedblaar was inmiddels weer gegroeid tot het formaat van een pruim.
Nu lekker met de pootjes omhoog terugkijken naar de televisieuitzending van gisteren, waarin ook mijn man nog te zien is.
zaterdag 22 juli 2017 om 20:15
Ten eerste proficiat voor iedereen die de vierdaagse heeft uitgelopen.
Ook deze vierdaags weer goed doorgekomen. Geen rara dingen op wat zere voeten na in de laatste kilometers.
Ook geen blaren gelopen,dus preventief tapen heeft zijn ding gedaan.
Het omdraaien van de route op dag 1 is wat mij betreft een blijvertje;vele betere doorstroming in elst.
Hopelijk volgend jaar weer maar dat is nog even.
Hoop dat iedereen genoten heeft,ik in ieder geval wel.
Ook deze vierdaags weer goed doorgekomen. Geen rara dingen op wat zere voeten na in de laatste kilometers.
Ook geen blaren gelopen,dus preventief tapen heeft zijn ding gedaan.
Het omdraaien van de route op dag 1 is wat mij betreft een blijvertje;vele betere doorstroming in elst.
Hopelijk volgend jaar weer maar dat is nog even.
Hoop dat iedereen genoten heeft,ik in ieder geval wel.
zondag 23 juli 2017 om 19:29
Ik Ben ook weer thuis. Vond zelf dag 1 leuk gaan en snel, dag 2 dacht ik dat ik er goed aan deed om even van schoenen te wisselen, niet dus, goretex en warmte is start van blaren. Dag 3 was er zo'n stortbui in Arnhem en vroeg ik aan de nacht portier om flippers en een snorkel, was nog geen sprint van 3 min met regencape en had al zeiknatte voeten, later gelukkig nog mijn reserve droge sokken aan maar droger dan klam werd t niet, dus had blaren op m'n kleine teentjes hielen en zijkant van rechter voet. Dag 4 vond ik verschrikkelijk, eerst die lange saaie dijk, pijnlijke voeten, veel moeten pauzeren, t opstarten dat erna nog pijnlijker was, die 3 rijen dik mensen langs de kant, goed bedoelde kindjes waar je half over stuikelde, gelukkig af en toe nog een beetje op kunnen lopen met zingende cluppies/militairen om mezelf op de been te houden. Maar t aller mooiste was t moment dat ik met man en schoonvader terug kwam in het hotel om een hapje te eten als afsluiting, mijn lieve man had als verrassing mijn 1 pers kamer gepromoveerd naar een luxe 2 pers kamer waar we normaal naast elkaar konden liggen ipv hij op een naast geplaatst lager bedje, met stort douche en 2 pers bad ter gelegenheid van onze 12 jarige trouwdag, die zag ik niet aan komen. We zouden zaterdag weer richting huis gaan maar dat werd dus zondag. Hij verrast mij niet vaak maar als hij t doet doet hij t goed.
woensdag 26 juli 2017 om 08:52
Mijn voeten zijn nog niet hersteld, maar voelen al beter dan afgelopen weekend. Ik loop voor de zekerheid nog maar op sandalen, want ik durf mijn gewone schoenen nog niet aan.
Vrijdag waren we er nog van overtuigd dat we dit nooit meer zouden doen. Eén keer was leuk om het een keer mee te maken, maar verder is het natuurlijk gekkenwerk, zulke afstanden lopen. En nog steeds vind ik al dat getrain zonde van mijn tijd. Wandelen is best leuk, maar verder dan een kilometer of 20-25 per dag hoeft voor mij eigenlijk niet.
Toch hebben we weer alvast een optie op een hotelkamer genomen voor volgend jaar. Mocht het begin volgend jaar toch gaan kriebelen dan hebben we in ieder geval een slaapplaats. We hebben nog een maand of acht om aan het idee te wennen...
Vrijdag waren we er nog van overtuigd dat we dit nooit meer zouden doen. Eén keer was leuk om het een keer mee te maken, maar verder is het natuurlijk gekkenwerk, zulke afstanden lopen. En nog steeds vind ik al dat getrain zonde van mijn tijd. Wandelen is best leuk, maar verder dan een kilometer of 20-25 per dag hoeft voor mij eigenlijk niet.
Toch hebben we weer alvast een optie op een hotelkamer genomen voor volgend jaar. Mocht het begin volgend jaar toch gaan kriebelen dan hebben we in ieder geval een slaapplaats. We hebben nog een maand of acht om aan het idee te wennen...
woensdag 26 juli 2017 om 13:39
