Thuis
alle pijlers
Burenoverlast ervaringen deel 2
donderdag 7 juli 2022 om 17:50
donderdag 7 juli 2022 om 18:07
broodtrommel schreef: ↑07-07-2022 17:38Dit was altijd een hele leuke buurt. Na de 3e lock down wil ik gewoon weg hier. Maar je hoort tegenwoordig zo vaak dat er trammelant is.
De buurt hier was ok, niet geweldig maar 't ging en de huisprijzen waren er ook ok. Het begon langzaan achteruit te gaan, wie het betalen kon vertrok en wat er terugkwam was niet om blij mee te zijn, 't is langzaam maar gestaag een tokkie buurt aan het worden
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
donderdag 7 juli 2022 om 18:24
Verschrikkelijk. Hier een buur (goddank niet een direct naaste buur maar had er wel last van) die meer dan een jaar bezig geweest is. Altijd in de avonduren en in het weekend, als de werklui van de andere buren er juist niet waren. De buren die er pal naast woonden zijn er helemaal gillend gek van geworden. Overdag thuis werken in de herrie en dan 's avonds en in het weekend ook niet kunnen ontspannen. Laten we zeggen dat het niet bevorderlijk was voor een warm buurcontact.
donderdag 7 juli 2022 om 18:28
Ik woon in wat men beschouwt als een heel goede buurt... een nogal chicdefriemelstraat in het oude stadscentrum. Vooral veel type NIMBY boomers om me heen... die hebben geld en zijn continu aan het renoveren
Het zijn voornamelijk oude panden en het is mooi dat het goed onderhouden wordt maar jezusju zeg... er is er altijd wel eentje bezig met iets. Dat gezegd hebbende..... 1000x liever dit dan tokkies!
donderdag 7 juli 2022 om 23:29
Ergens in mijn straat is er een klotestraal van 18 komen wonen met een hele club brommervriendjes die meerdere keren doordeweeks diep in de nacht met veel kabaal weer vertrekken. Heel fijn dat het snachts ook niet meer rustig is, zucht.
Life is peachy, somethimes soft and sweet, somethimes hard and rotten
donderdag 7 juli 2022 om 23:35
Moet ik vrezend zijn?
Mijn nogal hyper-luidruchtige buren met hun 2 huil-kinderen hebben hun huis onlangs verkocht.
Eindelijk!
Tot we horen ... dat de nieuwe buren die over een maand verhuizen ... 3 kinderen blijken te hebben, een blaffende hond én zo'n beetje 700 vrienden.
Mag ik vernemen van de buurman 3 huizen verder die zelf in het clubje van 700 zit . En er nu al "gezellig" naar uitkijkt om naast feestjes in zijn eigen tuin - hij kan er ook wat van qua geluid - ook gezellig feestjes bij hen te gaan organiseren.
Rustiger zal het niet worden, vrees ik.
Mijn nogal hyper-luidruchtige buren met hun 2 huil-kinderen hebben hun huis onlangs verkocht.
Eindelijk!
Tot we horen ... dat de nieuwe buren die over een maand verhuizen ... 3 kinderen blijken te hebben, een blaffende hond én zo'n beetje 700 vrienden.
Mag ik vernemen van de buurman 3 huizen verder die zelf in het clubje van 700 zit . En er nu al "gezellig" naar uitkijkt om naast feestjes in zijn eigen tuin - hij kan er ook wat van qua geluid - ook gezellig feestjes bij hen te gaan organiseren.
Rustiger zal het niet worden, vrees ik.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
vrijdag 8 juli 2022 om 06:41
Herkenbaar helaas. Ik ontliep mijn huis op een gegeven moment. Was veel weg, ging met lood in mijn schoenen naar huis. En dat terwijl het huis zelf zo ontzettend fijn was! Ik mis het huis zelf nog steedsClaudia2010 schreef: ↑07-07-2022 17:20Is het erg als ik zeg dat ik minder geniet van mijn huis door mijn buren? En ik hier zo graag weg wil maar bang ben dat het ergens anders misschien net zo erg is, zo niet erger.
ons huidige huis is top hoor, maar de lichtinval in ons oude huis was anders (zuid ten opzichte van west nu) en daardoor was het een heel licht huis. Voelde warm en gezellig. Dat heeft ons huidige huis minder. Ook omdat hier plavuizen liggen en oude huis had een houten vloer. Echt, als ik het huis had kunnen verplaatsen had ik het meteen gedaan…Wij zijn dus wel verhuisd. Ook omdat dit huis een garage heeft en wat meer ruimte boven. Maar hoofdreden toch echt de buren. En het heeft goed uitgepakt, want ik hoor hier de buren echt nooit. Zeker niet met muziek, zoals in ons oude huis.
vrijdag 8 juli 2022 om 09:22
Dit is heel herkenbaar. Ik liep mijn vorige huis wel eens voorbij als ik van mijn werk kwam. Gewoon omdat ik niet thuis wilde zijn. Ik heb uren lang door de stad gesleurd... weer of geen weer. Bizar gewoon. Het was een geweldig huis, mooi compact maar heel sfeervol. Mijn hypotheek was 250 euro per maand... bruto. Maar die buren boven me en naast me... vreselijk. Het gestamp, de muziek. Ik ben er helemaal overspannen van geworden.Irregular_Choice schreef: ↑08-07-2022 06:41Herkenbaar helaas. Ik ontliep mijn huis op een gegeven moment. Was veel weg, ging met lood in mijn schoenen naar huis. En dat terwijl het huis zelf zo ontzettend fijn was! Ik mis het huis zelf nog steeds
Wij zijn dus wel verhuisd. Ook omdat dit huis een garage heeft en wat meer ruimte boven. Maar hoofdreden toch echt de buren. En het heeft goed uitgepakt, want ik hoor hier de buren echt nooit. Zeker niet met muziek, zoals in ons oude huis.
Ook ik ben verhuisd (ook met name om de buren) en ondanks dat ik rustige buren heb heb ik er nog steeds 'last' van. Ik sta altijd op scherp. Het is nu 3 jaar geleden en ik vraag me af of ik me ooit 100% goed zal voelen in dit huis (of welk huis dan ook).
vrijdag 8 juli 2022 om 09:56
Wij hebben net een huis gekocht. Onze sfeervolle kamer-en-suite woning in hartje centrum gaan we dus verlaten. Ik kan wel zeggen dat we om de buren gaan verhuizen. Ook hier is het niet meer wat het was. Mensen die hier komen gaan steevast verbouwen en omdat je op-en-tussen elkaar woont, heb je van alle verbouwingen overlast. De bouwlui hebben het zelf heel gezellig, radio hard aan, naar elkaar schreeuwen en schijt hebben aan buren, dat zijn toch maar zeikerds die hen hun werk niet laten doen. De nieuwkomers zelf hebben niks door, ze wonen er zelf (nog) niet en ze hebben zich ook niet aan hun toekomstige buren voorgesteld. En ja, de feestjes in de binnentuinen komen me ook de strot uit. De buurt is duidelijk veranderd, ge-upgrade met jonge tweeverdieners, expats, maar zelf ben ik misschien ook wel minder tolerant geworden. Ik pas hier niet meer. Maar soms voelt dat wel rot hoor, alsof ik me door de nieuwkomers laat wegjagen.
En wat ik me op de hals haal nu. Ik weet niet of ik ga aarden in het dorp waar we ons huis hebben gekocht. Er is verder niks, ik ken er niemand, dus de overgang is groot. Maar juist omdat er niks is, is het belangrijk dat je met je buren kan... en die druk voel ik wel!
Het huis is vooral uitgezocht op het uitsluiten van zoveel mogelijk overlast... dus is nu 2-onder-1 kap, zonder overburen. Maar ga ik er wel aarden? Even los van alle stress die me nog te wachten staat (verkoop deze woning, verhuizing, en ja... ook wij willen in het nieuwe huis wat gaan verbouwen)... maak ik me daar toch het meeste druk om. Natuurlijk ga ik me wel meteen even voorstellen aan de buren. Hopelijk breekt dat vast het ijs. Maar dan nog... vreselijk, ik ben echt zo bang dat we de verkeerde keus maken.
En wat ik me op de hals haal nu. Ik weet niet of ik ga aarden in het dorp waar we ons huis hebben gekocht. Er is verder niks, ik ken er niemand, dus de overgang is groot. Maar juist omdat er niks is, is het belangrijk dat je met je buren kan... en die druk voel ik wel!
Het huis is vooral uitgezocht op het uitsluiten van zoveel mogelijk overlast... dus is nu 2-onder-1 kap, zonder overburen. Maar ga ik er wel aarden? Even los van alle stress die me nog te wachten staat (verkoop deze woning, verhuizing, en ja... ook wij willen in het nieuwe huis wat gaan verbouwen)... maak ik me daar toch het meeste druk om. Natuurlijk ga ik me wel meteen even voorstellen aan de buren. Hopelijk breekt dat vast het ijs. Maar dan nog... vreselijk, ik ben echt zo bang dat we de verkeerde keus maken.
vrijdag 8 juli 2022 om 13:00
wij wonen sinds 6 jaar in een alsmaar groeiende vinexwijk. In het begin was het hier heel rustig en prettig wonen met afwisselende huishoudens van jong tot oud, van alleenstaand tot gezinnen. Maar sinds een paar jaar zie je alleen nog maar twintigers komen, veelal zwanger en blijkbaar met een oneindige geldstroom. Dat de "goedkoopste" huizen vanaf 500.000 zijn maakt blijkbaar ook niet uit voor deze groep. Nu hebben we weer nieuwe buren gekregen (begin 20, zwanger), ze zijn al maanden bezig met verbouwen, 6 dagen per week vanaf 8 uur 's morgens. Het is om gek van te worden. Nu kwam ik gistermiddag thuis en dan staat er ineens een aircounit vlak naast mijn slaapkamerraam te brommen. Of dan kom je thuis en dan is je schutting weg en lopen er vreemde mannen in je achtertuin. En dat alles zonder ook maar enig overleg. Verder veel geluidsoverlast van huilende baby's, blaffende honden, schreeuwende mensen, blowende buurmannen, tuinfeestjes, harde muziek binnen en buiten, krijsende kinderen etc. Man en ik zijn het spuugzat hier en we zijn dan ook heel hard aan het sparen om volgend jaar verhuizen naar een ander deel van NL naar een vrijstaand huis.
vrijdag 8 juli 2022 om 13:09
tostieijzer schreef: ↑08-07-2022 13:00wij wonen sinds 6 jaar in een alsmaar groeiende vinexwijk. In het begin was het hier heel rustig en prettig wonen met afwisselende huishoudens van jong tot oud, van alleenstaand tot gezinnen. Maar sinds een paar jaar zie je alleen nog maar twintigers komen, veelal zwanger en blijkbaar met een oneindige geldstroom. Dat de "goedkoopste" huizen vanaf 500.000 zijn maakt blijkbaar ook niet uit voor deze groep. Nu hebben we weer nieuwe buren gekregen (begin 20, zwanger), ze zijn al maanden bezig met verbouwen, 6 dagen per week vanaf 8 uur 's morgens. Het is om gek van te worden. Nu kwam ik gistermiddag thuis en dan staat er ineens een aircounit vlak naast mijn slaapkamerraam te brommen. Of dan kom je thuis en dan is je schutting weg en lopen er vreemde mannen in je achtertuin. En dat alles zonder ook maar enig overleg. Verder veel geluidsoverlast van huilende baby's, blaffende honden, schreeuwende mensen, blowende buurmannen, tuinfeestjes, harde muziek binnen en buiten, krijsende kinderen etc. Man en ik zijn het spuugzat hier en we zijn dan ook heel hard aan het sparen om volgend jaar verhuizen naar een ander deel van NL naar een vrijstaand huis.
Dat mag toch zo maar niet? Sterkte gewenst.
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
vrijdag 8 juli 2022 om 13:13
Ik heb onwijs veel medelijden met onze buren. Ik woon in een huurwoning. Onze straat is voor de helft huur en de andere helft koop. Naast mijn huis is een klein zijstraatje en daarna beginnen de koopwoningen.
Nu is de woningbouw met renovaties bezig en over een tijdsbestek van 9 maanden, worden er zo'n 3 straten compleet gerenoveerd. Zo ook mijn huis. Hier zijn ze nu al zo'n 3.5e maand bezig en dit is pas het begin. Wij zitten ook in de herrie en op sommige dagen begint dat al om kwart over 6 sochtends. Voor ons is dat al lastig, maar laat staan voor de mensen in de koopwoningen. Zij zitten net zo goed als ik in de herrie maar hebben er nog niet eens resultaat van...
Zal blij zijn als alles weer normaal is. De buren blijven onwijs vriendelijk maar ik kan me niet voorstellen dat ze de situatie niet eens vervloeken
Nu is de woningbouw met renovaties bezig en over een tijdsbestek van 9 maanden, worden er zo'n 3 straten compleet gerenoveerd. Zo ook mijn huis. Hier zijn ze nu al zo'n 3.5e maand bezig en dit is pas het begin. Wij zitten ook in de herrie en op sommige dagen begint dat al om kwart over 6 sochtends. Voor ons is dat al lastig, maar laat staan voor de mensen in de koopwoningen. Zij zitten net zo goed als ik in de herrie maar hebben er nog niet eens resultaat van...
Zal blij zijn als alles weer normaal is. De buren blijven onwijs vriendelijk maar ik kan me niet voorstellen dat ze de situatie niet eens vervloeken
vrijdag 8 juli 2022 om 13:14
Heb echt het idee dat de mentaliteit van mensen is veranderd. Niemand lijkt het meer nodig te vinden om nog rekening te houden met andere mensen. Je doet gewoon waar je zin in hebt en wie daar last van heeft is een zeur.
Het zou nooit in mij opkomen om zomaar zonder overleg een schutting weg te halen. Dan praat je toch even met je buren? Maar als je dat nu zegt dan kijken ze je aan alsof ze water zien branden.
Het zou nooit in mij opkomen om zomaar zonder overleg een schutting weg te halen. Dan praat je toch even met je buren? Maar als je dat nu zegt dan kijken ze je aan alsof ze water zien branden.
vrijdag 8 juli 2022 om 13:53
U haalt me de woorden uit de mond. Man en ik zijn nog opgevoed met 'een ander persoon mag geen last van je hebben'. Maar de generatie van nu heeft gewoon maling aan alles en iedereen. En wat mij persoonlijk opvalt, hoe duurder de huizen hoe meer maling de mensen aan je hebben. Ik heb in armoedewijken in Den Haag en Rotterdam gewoond en als je dan overlast had dan kon je nog het gesprek aangaan. Dat ging eigenlijk altijd goed. Maar nu woon ik in dure wijk en mensen luisteren niet eens naar je. Ik wil absoluut niet zeggen dat het overal zo is hoor, vast niet, maar het is mijn ervaring. Corona helpt er ook niet aan mee.RikM schreef: ↑08-07-2022 13:14Heb echt het idee dat de mentaliteit van mensen is veranderd. Niemand lijkt het meer nodig te vinden om nog rekening te houden met andere mensen. Je doet gewoon waar je zin in hebt en wie daar last van heeft is een zeur.
Het zou nooit in mij opkomen om zomaar zonder overleg een schutting weg te halen. Dan praat je toch even met je buren? Maar als je dat nu zegt dan kijken ze je aan alsof ze water zien branden.
vrijdag 8 juli 2022 om 14:06
Ik woon nu 6,5 jaar in ons huidige huis en ik moet zeggen dat ik eigenlijk sinds zo’n 1,5 jaar niet meer zo op scherp sta. In het begin was het echt vreselijk, hoorde elk geluidje en schoot meteen in de stress. Dat is langzaam beter geworden, maar had nog wel zo’n angstig gevoel als ik muziek hoorde ofzo. Dat is inmiddels wel zo goed als weg. Vorige week hoorde ik ergens muziek, dan irriteert het me wel maar ik heb niet meteen meer die hartkloppingen en stress. Het hield ook binnen no time weer op m, dus daar ben ik inmiddels wel overheen gelukkig. Geef het dus nog wat tijd! Hoop dat het bij jou ook steeds beter gaat.Lady_Day schreef: ↑08-07-2022 09:22Dit is heel herkenbaar. Ik liep mijn vorige huis wel eens voorbij als ik van mijn werk kwam. Gewoon omdat ik niet thuis wilde zijn. Ik heb uren lang door de stad gesleurd... weer of geen weer. Bizar gewoon. Het was een geweldig huis, mooi compact maar heel sfeervol. Mijn hypotheek was 250 euro per maand... bruto. Maar die buren boven me en naast me... vreselijk. Het gestamp, de muziek. Ik ben er helemaal overspannen van geworden.
Ook ik ben verhuisd (ook met name om de buren) en ondanks dat ik rustige buren heb heb ik er nog steeds 'last' van. Ik sta altijd op scherp. Het is nu 3 jaar geleden en ik vraag me af of ik me ooit 100% goed zal voelen in dit huis (of welk huis dan ook).
vrijdag 8 juli 2022 om 14:09
Dit plus dat verhuizen zonder het nieuwe huis compleet leeg te slopen en alles nieuw te laten plaatsen niet meer lijkt te bestaan. Wat een geld wordt er toch in het rond gesmeten zeg.
Wij wonen huur, maar parallel loopt een straat met koop. De doorloop is groot en meerdere keren gezien dat de keukens en badkamers die net een jaar erin zaten er weer uitgesloopt worden.
Zelf krijgen wij binnenkort nieuwe directe buren (huur dus) en hopen heel erg op rustige mensen.
vrijdag 8 juli 2022 om 14:28
Ik hoop ook dat het beter zal gaan want ik maak me eigenlijk druk om niks. Ja, je hoort de buren hier wel eens, ik woon in een appartement maar ze zijn heel rustig. Toch schiet ik meteen in de stress als ik ook maar het kleinste geluidje hoor. Dat kan al zijn als ze hun raam dichtdoen bijvoorbeeld. Als ik muziek hoor moet ik meteen weten waar het vandaan komt. Als het dan een UPS wagen of zo is.. dan ben ik opgelucht. Als het maar niet mijn buren zijn die bedacht hebben dat dat wel okay is. Die hartkloppingen en stress... het is vreselijk. Ik heb er medicatie voor gekregen maar het helpt eigenlijk niet. Het is zo vervelend dat ik me nooit geheel kan ontspannen.Irregular_Choice schreef: ↑08-07-2022 14:06Ik woon nu 6,5 jaar in ons huidige huis en ik moet zeggen dat ik eigenlijk sinds zo’n 1,5 jaar niet meer zo op scherp sta. In het begin was het echt vreselijk, hoorde elk geluidje en schoot meteen in de stress. Dat is langzaam beter geworden, maar had nog wel zo’n angstig gevoel als ik muziek hoorde ofzo. Dat is inmiddels wel zo goed als weg. Vorige week hoorde ik ergens muziek, dan irriteert het me wel maar ik heb niet meteen meer die hartkloppingen en stress. Het hield ook binnen no time weer op m, dus daar ben ik inmiddels wel overheen gelukkig. Geef het dus nog wat tijd! Hoop dat het bij jou ook steeds beter gaat.
vrijdag 8 juli 2022 om 14:32
Ja, echt he.... Toen ik mijn appartement kocht zei een collega 'nu nog even een nieuwe keuken en badkamer er in'. Mijn appartement is 20 jaar oud en nee, daar zit geen stoere strakke keuken in met zwarte kranen en in de badkamer slechts witte tegels. Geen haar op mijn hoofd die er aan dacht om dat er uit te slopen. Als het echt helemaal versleten was, okay... maar het zag er allemaal heel netjes uit. Maar het lijkt inderdaad wel de standaard te zijn. Snap ook niet waar iedereen het geld vandaan haalt. Iets kopen is al duur genoeg.ñuca schreef: ↑08-07-2022 14:09Dit plus dat verhuizen zonder het nieuwe huis compleet leeg te slopen en alles nieuw te laten plaatsen niet meer lijkt te bestaan. Wat een geld wordt er toch in het rond gesmeten zeg.
Wij wonen huur, maar parallel loopt een straat met koop. De doorloop is groot en meerdere keren gezien dat de keukens en badkamers die net een jaar erin zaten er weer uitgesloopt worden.
Zelf krijgen wij binnenkort nieuwe directe buren (huur dus) en hopen heel erg op rustige mensen.
vrijdag 8 juli 2022 om 15:11
Wow. Voor mij zou dit de eerste keer zijn. En als ik zie hoeveel geld er weg lekt naar taxateurs, makelaar, notaris, de overheid, verhuizing, opnieuw inrichten... dan kan ik me niet voorstellen dat ik dit nog 2x kan dragen. Financieel niet. Maar ook zeker psychisch niet. Niet voor niks wordt een verhuizing als een van de stressvolste life-events gezien. En dat doe je dus allemaal voor 'een ander'. Die misschien niet eens een idee heeft, die leeft gewoon volgens zijn eigen normen en waarden. En ik knijp in m'n handjes dat ik wel de luxe heb om te kúnnen verhuizen, dat realiseer ik me echt wel. Tegenwoordig mag je blij zijn als je überhaupt een dak boven je hoofd hebt.
vrijdag 8 juli 2022 om 17:14
Ik ben vorige week nog naar de bewoners gegaan vijftig meter verderop.
Donderdagnacht, luid lallend op het balkon met een groepje studenten (?)
Ik kon het in mijn slaapkamer dus letterlijk verstaan.
Niemand in de straat die er iets van zegt...(!)
Ben er zelf geen gegaan in nachthemd om te vragen of het wat zachter kan.
Zou niet bij me opkomen zo hard schreeuwen ' s nachts.
Donderdagnacht, luid lallend op het balkon met een groepje studenten (?)
Ik kon het in mijn slaapkamer dus letterlijk verstaan.
Niemand in de straat die er iets van zegt...(!)
Ben er zelf geen gegaan in nachthemd om te vragen of het wat zachter kan.
Zou niet bij me opkomen zo hard schreeuwen ' s nachts.
vrijdag 8 juli 2022 om 19:07
Ik denk dat een deel van ‘vroeger hielden mensen tenminste rekening met elkaar’ ook ene kwestie is van zelf ouder worden en minder kunnen verdragen. En pech met buren.
De buren van toen ik heel klein was, hielden hordes konijnen in een heel klein achtertuintje, zo erg dat de stukken vacht soms onze tuin in waaiden. Ze keken ook elk weekend televisie in de tuin (toen nog met kabels, maar ze hadden gewoon een verlengkabel). Ons huis daarna hadden we aan één kant buren die dus op een dag besloten dat ze een schutting wilden, en gewoon de gezamenlijke coniferen doormidden gezaagd hebben (letterlijk, we hadden ineens halve boompjes) en een schutting plaatsten. En dat was in 1985 of zoiets. Aan de andere kant een buurvrouw die heel slecht en heel hard en lang piano speelde, elke dag. Maar dan wel kwam klagen dat het zo’n herrie maakte als mijn moeder mijn baby broertje in bad zette, want dan raakten zijn voetjes de onderkant van het badje.
Tja.
De buren die ik nu heb stuurden juist een uitgebreide planning van hun (al aangekondigde) verbouwing van twee weken, mochten we op bepaalde momenten belangrijke werkdingen hebben of zo.
En de meest asociale buurvrouw was mijn bejaarde buurvrouw, die om alles kwam klagen, maar zelf elke avond stond te gillen ivm drankgebruik. Niet het jonge stel aan de andere kant.
In mijn ervaring is het dus helemaal niet erger nu. Maar ik besef ook wel dat dat op basis van zo weinig mensen is, dat dat gewoon toeval kan zijn.
Je eigen situatie kleurt ook veel. Mijn moeder is ook het type ‘vreselijk gevoelig voor geluid’. Als er vier jaar geleden een kindje gillend van pret (dus niet krijsend, maar gewoon lachend van blijdschap) in het speeltuintje vlak bij hun huis zat, klaagde ze steen en been. Maar nu heeft ze een kleindochter van 3, en nu zegt ze ineens ‘zo leuk, zo’n kind wat zo’n plezier heeft’. Hetzelfde met muziek in de buurt van hun vakantiehuis. Gek genoeg klaagt ze altijd veel harder als er onbekenden in andere huizen zitten en muziek aan hebben, terwijl precies dezelfde muziek van mensen die ze vorig jaar ontmoet heeft en aardig vond veel minder probleem is.
De buren van toen ik heel klein was, hielden hordes konijnen in een heel klein achtertuintje, zo erg dat de stukken vacht soms onze tuin in waaiden. Ze keken ook elk weekend televisie in de tuin (toen nog met kabels, maar ze hadden gewoon een verlengkabel). Ons huis daarna hadden we aan één kant buren die dus op een dag besloten dat ze een schutting wilden, en gewoon de gezamenlijke coniferen doormidden gezaagd hebben (letterlijk, we hadden ineens halve boompjes) en een schutting plaatsten. En dat was in 1985 of zoiets. Aan de andere kant een buurvrouw die heel slecht en heel hard en lang piano speelde, elke dag. Maar dan wel kwam klagen dat het zo’n herrie maakte als mijn moeder mijn baby broertje in bad zette, want dan raakten zijn voetjes de onderkant van het badje.
Tja.
De buren die ik nu heb stuurden juist een uitgebreide planning van hun (al aangekondigde) verbouwing van twee weken, mochten we op bepaalde momenten belangrijke werkdingen hebben of zo.
En de meest asociale buurvrouw was mijn bejaarde buurvrouw, die om alles kwam klagen, maar zelf elke avond stond te gillen ivm drankgebruik. Niet het jonge stel aan de andere kant.
In mijn ervaring is het dus helemaal niet erger nu. Maar ik besef ook wel dat dat op basis van zo weinig mensen is, dat dat gewoon toeval kan zijn.
Je eigen situatie kleurt ook veel. Mijn moeder is ook het type ‘vreselijk gevoelig voor geluid’. Als er vier jaar geleden een kindje gillend van pret (dus niet krijsend, maar gewoon lachend van blijdschap) in het speeltuintje vlak bij hun huis zat, klaagde ze steen en been. Maar nu heeft ze een kleindochter van 3, en nu zegt ze ineens ‘zo leuk, zo’n kind wat zo’n plezier heeft’. Hetzelfde met muziek in de buurt van hun vakantiehuis. Gek genoeg klaagt ze altijd veel harder als er onbekenden in andere huizen zitten en muziek aan hebben, terwijl precies dezelfde muziek van mensen die ze vorig jaar ontmoet heeft en aardig vond veel minder probleem is.
vrijdag 8 juli 2022 om 21:37
* even uit meeleesmodus *tostieijzer schreef: ↑08-07-2022 13:53(...) En wat mij persoonlijk opvalt, hoe duurder de huizen hoe meer maling de mensen aan je hebben. Ik heb in armoedewijken in Den Haag en Rotterdam gewoond en als je dan overlast had dan kon je nog het gesprek aangaan. Dat ging eigenlijk altijd goed. Maar nu woon ik in dure wijk en mensen luisteren niet eens naar je. (...)
Dit is ook precies mijn ervaring. Sinds een paar jaar wonen we in een 'keurige grote mensen wijk', maar daarvoor een paar jaar sociale huur. In die periode woonden we tussen alleenstaanden, randje psychiatrisch, enkele allochtoon, chronisch zieken, jonge werkenden, paar nozems, enkel jong gezin. Een heel gemeleerd gezelschap wat klinkt als een recipe for disaster, maar er was juist veel sociale controle, elkaar aanspreken, maar ook gezellig keuvelen. Leven en laten leven, maar wel in de basis een beetje letten op elkaar en rekening houden met elkaar.
In onze huidige wijk lijkt het wel ieder voor zich. De bekende tuinfeestjes, verbouwingen, jonge overbieders die aan de lopende band zwanger zijn, etc. Maar vooral zo weinig aandacht voor elkaar, heel erg op zichzelf gericht en het voelt voor ons eigenlijk vrij kil.
Terug naar ons sociale huur hoekje is uiteraard geen optie meer, maar soms vraag ik me weleens af of we er wel goed aan hebben gedaan (behalve dan in financieel opzicht).
vrijdag 8 juli 2022 om 21:55
Ik heb inmiddels besloten om, als ik hopelijk in februari een vast contract krijg, te gaan verhuizen. Met 2 salarissen kunnen we behoorlijk kopen. Niet dat we dat volledig willen doen, maar dan de helft van mijn salaris. Een klein vrijstaand huisje, daar zou ik zo blij mee zijn. Maar een hoekhuis, met de woonkamer niet aan het andere huis, vind ik ook prima. Alles voor meer rust.
Over 2 weken gaan we op vakantie en over 1 week gaan we van de camping naar huis. En ik zie er als een berg tegenop. Dat betekent dus geen rust meer 's morgens, maar gegil en gestamp. Buiten zitten? Gaat niet gebeuren helaas. Gelukkig maar 1 week, dan 2 weken vakantie, 2 dagen thuis en dan weer terug naar de camping.
Over 2 weken gaan we op vakantie en over 1 week gaan we van de camping naar huis. En ik zie er als een berg tegenop. Dat betekent dus geen rust meer 's morgens, maar gegil en gestamp. Buiten zitten? Gaat niet gebeuren helaas. Gelukkig maar 1 week, dan 2 weken vakantie, 2 dagen thuis en dan weer terug naar de camping.
