Thuis
alle pijlers
Hoe lang duurt het voordat je een huisje hebt?
woensdag 27 augustus 2008 om 15:21
Thnx voor de reacties!
Misschien even een wat duidelijkere schets:
Stel woont samen in koophuis, gaan uit elkaar.
1 van de 2 blijft er wonen, ander moet in een huurhuis.
Zit je dan nog maanden zo niet jaren bij elkaar in huis?
Als ik het zo lees wel dus!
En wat dan als je met gigantische ruzie uit elkaar gaat en geen tijdelijke uitwijkmogelijkheid hebt? Dan duren die maanden heeeeeeel erg lang.
Misschien even een wat duidelijkere schets:
Stel woont samen in koophuis, gaan uit elkaar.
1 van de 2 blijft er wonen, ander moet in een huurhuis.
Zit je dan nog maanden zo niet jaren bij elkaar in huis?
Als ik het zo lees wel dus!
En wat dan als je met gigantische ruzie uit elkaar gaat en geen tijdelijke uitwijkmogelijkheid hebt? Dan duren die maanden heeeeeeel erg lang.
woensdag 27 augustus 2008 om 15:59
woensdag 27 augustus 2008 om 16:19
quote:juffie_lona schreef op 27 augustus 2008 @ 15:21:
En wat dan als je met gigantische ruzie uit elkaar gaat en geen tijdelijke uitwijkmogelijkheid hebt? Dan duren die maanden heeeeeeel erg lang.Noodsprongen maken. In dat soort situaties gaan mensen op kamers wonen, in stacaravans, vakantiehuisjes, op zolder bij vrienden, tijdelijk heel duur, volkstuinhuisjes, logeren, huis in tweeën verdelen, etc. Da's nooit ideaal, maar da's samenwonen met je ex ook niet.
En wat dan als je met gigantische ruzie uit elkaar gaat en geen tijdelijke uitwijkmogelijkheid hebt? Dan duren die maanden heeeeeeel erg lang.Noodsprongen maken. In dat soort situaties gaan mensen op kamers wonen, in stacaravans, vakantiehuisjes, op zolder bij vrienden, tijdelijk heel duur, volkstuinhuisjes, logeren, huis in tweeën verdelen, etc. Da's nooit ideaal, maar da's samenwonen met je ex ook niet.
woensdag 27 augustus 2008 om 17:31
ooooohh.. ik was nieuwsgierig door dit topic dus heb ik op woningnet het volgende opgezocht:
en 4 kamerwoning in amsterdam, niet in een gewilde buurt, min 80 m.
12 jaar voor een flatwoning, 22 jaar voor een portiekwoning! mensen die nu 18 zijn kunnen alvast een inschrijving doen en dan op hun 40ste ene woning!
en 4 kamerwoning in amsterdam, niet in een gewilde buurt, min 80 m.
12 jaar voor een flatwoning, 22 jaar voor een portiekwoning! mensen die nu 18 zijn kunnen alvast een inschrijving doen en dan op hun 40ste ene woning!
woensdag 27 augustus 2008 om 20:55
Juffie-iona, in zulk soort gevallen is het wenselijk om urgentie aan te vragen. Urgentie krijg je tegenwoordig niet zo makkelijk, maar ik ken wel twee stellen die het om het verbreken van relatie wel hebben gekregen. De twee stellen waren wel getrouwd. Geen idee of dat als voorwaarde wordt gezien. Er moesten allerlei medische verklaringen gegeven worden, dat wel.
woensdag 27 augustus 2008 om 21:00
woensdag 27 augustus 2008 om 22:55
donderdag 28 augustus 2008 om 14:29
quote:intiem schreef op 27 augustus 2008 @ 22:55:
waarom is dit geen goede reden voor urgentie? Lijkt me bepaald niet gezond voor je om noodgedwongen jarenlang bij je ex te moeten blijven wonen of maar weer jarenlang bij je ouders in te trekken. Wat mij betreft ben je in zo'n situatie net zo goed dakloos.
Omdat:
1) in steden waar de wachttijden zo lang zijn, wonen over het algemeen érg veel mensen. Dus zijn er ook veel scheidingen. Dus worden dan alle vrijkomende woningen bezet door gescheiden mensen en komen normale wachtenden nooit meer aan de beurt.
2) er zijn een hoop mensen die écht een woning nog veel harder nodig hebben dan gescheidenen. Met je ex in een huis wonen is vervelend, maar iemand wiens huis is afgebrand kan moeilijk tussen de rokende as gaan wonen. Dus werkelijk, er bestaan mensen die dat huis harder nodig hebben. Idem dito voor mensen die invalide raken en driehoogachter wonen, en dergelijke.
waarom is dit geen goede reden voor urgentie? Lijkt me bepaald niet gezond voor je om noodgedwongen jarenlang bij je ex te moeten blijven wonen of maar weer jarenlang bij je ouders in te trekken. Wat mij betreft ben je in zo'n situatie net zo goed dakloos.
Omdat:
1) in steden waar de wachttijden zo lang zijn, wonen over het algemeen érg veel mensen. Dus zijn er ook veel scheidingen. Dus worden dan alle vrijkomende woningen bezet door gescheiden mensen en komen normale wachtenden nooit meer aan de beurt.
2) er zijn een hoop mensen die écht een woning nog veel harder nodig hebben dan gescheidenen. Met je ex in een huis wonen is vervelend, maar iemand wiens huis is afgebrand kan moeilijk tussen de rokende as gaan wonen. Dus werkelijk, er bestaan mensen die dat huis harder nodig hebben. Idem dito voor mensen die invalide raken en driehoogachter wonen, en dergelijke.
donderdag 28 augustus 2008 om 15:50
quote:intiem schreef op 27 augustus 2008 @ 22:55:
waarom is dit geen goede reden voor urgentie? Lijkt me bepaald niet gezond voor je om noodgedwongen jarenlang bij je ex te moeten blijven wonen of maar weer jarenlang bij je ouders in te trekken. Wat mij betreft ben je in zo'n situatie net zo goed dakloos.
Omdat die reden helemaal niet urgent hóeft te zijn: als je een beetje verstandig bent, blijf je altijd bij de woningbouw ingeschreven staan. In geval van nood kun je dan binnen no time een woning hebben.
Ik vind niet dat andere wachtenden nog langer moeten wachten omdat een ander laks is geweest of zijn relatie beeindigd heeft.
waarom is dit geen goede reden voor urgentie? Lijkt me bepaald niet gezond voor je om noodgedwongen jarenlang bij je ex te moeten blijven wonen of maar weer jarenlang bij je ouders in te trekken. Wat mij betreft ben je in zo'n situatie net zo goed dakloos.
Omdat die reden helemaal niet urgent hóeft te zijn: als je een beetje verstandig bent, blijf je altijd bij de woningbouw ingeschreven staan. In geval van nood kun je dan binnen no time een woning hebben.
Ik vind niet dat andere wachtenden nog langer moeten wachten omdat een ander laks is geweest of zijn relatie beeindigd heeft.
donderdag 28 augustus 2008 om 21:15
quote:Jessica70 schreef op 28 augustus 2008 @ 14:29:
[...]
Omdat:
1) in steden waar de wachttijden zo lang zijn, wonen over het algemeen érg veel mensen. Dus zijn er ook veel scheidingen. Dus worden dan alle vrijkomende woningen bezet door gescheiden mensen en komen normale wachtenden nooit meer aan de beurt.
2) er zijn een hoop mensen die écht een woning nog veel harder nodig hebben dan gescheidenen. Met je ex in een huis wonen is vervelend, maar iemand wiens huis is afgebrand kan moeilijk tussen de rokende as gaan wonen. Dus werkelijk, er bestaan mensen die dat huis harder nodig hebben. Idem dito voor mensen die invalide raken en driehoogachter wonen, en dergelijke.
A-MEN!!!
[...]
Omdat:
1) in steden waar de wachttijden zo lang zijn, wonen over het algemeen érg veel mensen. Dus zijn er ook veel scheidingen. Dus worden dan alle vrijkomende woningen bezet door gescheiden mensen en komen normale wachtenden nooit meer aan de beurt.
2) er zijn een hoop mensen die écht een woning nog veel harder nodig hebben dan gescheidenen. Met je ex in een huis wonen is vervelend, maar iemand wiens huis is afgebrand kan moeilijk tussen de rokende as gaan wonen. Dus werkelijk, er bestaan mensen die dat huis harder nodig hebben. Idem dito voor mensen die invalide raken en driehoogachter wonen, en dergelijke.
A-MEN!!!
zondag 31 augustus 2008 om 00:27
Ja sorry hoor, maar persoonlijk vind ik het net zo'n goede reden, ook al ben ik ook jarenlang op zoek geweest naar woonruimte en kan ik me de frust levensgoed voorstellen. Maar je hebt kut situaties en kut situaties en je kunt niet zeggen van de een dat het kutter of onkutter is dan de ander. Weet jij veel wat de verstandhouding tussen haar en die ex nu is?!
En bovendien is het een maatschappelijk probleem dat er te weinig sociale huurwoningen zijn en dan moet men (wij dus) klagen bij de overheid die zo belachelijk weinig zorgt voor de mensen die een andere woning niet kunnen betalen, behalve een sociale woning. En dat die er dus net niet genoeg zijn, nou ja, wat je net noemt.
En dan moet je niet bij de ander op het bord gaan kijken en het hem of haar misgunnen, omdat jij persoonlijk vindt dat je dan maar niet je relatie had moeten uitmaken. Gaan we dan ook de gast met urgentie door het afgefikte huis er weer uitschoppen, als blijkt dat het huis is afgefikt vanwege een brandende peuk door eigenaar?
Niet de mensen die zo hard op zoek zijn naar woonruimte moet je in deze gaan afvallen, maar je energie richten op de belachelijke woonmarkt en dat er speculanten complete (sociale woningbouw)panden laten leegstaan om ze te laten verkrotten om ze uiteindelijk te kunnen slopen en dure koopwoningen neer te zetten en op die manier hard binnenlopen qua geld! Daar moet je onterechte gevoel heen en niet om die enkeling die dan dus na scheiding kan huilen tot ze een ons weegt, maar gewoon gedoemd is 10 jaar met een ex in 1 huis te wonen. Lekker gezellig en ook zo lekker normaal he....
En bovendien is het een maatschappelijk probleem dat er te weinig sociale huurwoningen zijn en dan moet men (wij dus) klagen bij de overheid die zo belachelijk weinig zorgt voor de mensen die een andere woning niet kunnen betalen, behalve een sociale woning. En dat die er dus net niet genoeg zijn, nou ja, wat je net noemt.
En dan moet je niet bij de ander op het bord gaan kijken en het hem of haar misgunnen, omdat jij persoonlijk vindt dat je dan maar niet je relatie had moeten uitmaken. Gaan we dan ook de gast met urgentie door het afgefikte huis er weer uitschoppen, als blijkt dat het huis is afgefikt vanwege een brandende peuk door eigenaar?
Niet de mensen die zo hard op zoek zijn naar woonruimte moet je in deze gaan afvallen, maar je energie richten op de belachelijke woonmarkt en dat er speculanten complete (sociale woningbouw)panden laten leegstaan om ze te laten verkrotten om ze uiteindelijk te kunnen slopen en dure koopwoningen neer te zetten en op die manier hard binnenlopen qua geld! Daar moet je onterechte gevoel heen en niet om die enkeling die dan dus na scheiding kan huilen tot ze een ons weegt, maar gewoon gedoemd is 10 jaar met een ex in 1 huis te wonen. Lekker gezellig en ook zo lekker normaal he....
zondag 31 augustus 2008 om 10:49
quote:intiem schreef op 31 augustus 2008 @ 00:27: Maar je hebt kut situaties en kut situaties en je kunt niet zeggen van de een dat het kutter of onkutter is dan de ander.
De essentie van woningtoewijzing en urgentie is dat je dat nu juist wél kunt zeggen, dat de situatie van de een erger is dan van de ander. Wat jij zegt komt erop neer dat het héle systeem van urgentie afgeschaft moet worden, want je kunt immers niet zeggen dat een scheiding "kutter" is dan met 4 kinderen in een te krappe bovenwoning zitten. Dus dan krijgt niemand meer urgentie. Is dat wat je bedoelt?
Weet jij veel wat de verstandhouding tussen haar en die ex nu is?!
Als er geweld wordt gebruikt is dat wél een reden voor urgentie. En in andere gevallen is het inderdaad "kut" ja, maar niet "kutter" dan allerlei andere ellendige situaties.
belachelijke woonmarkt en dat er speculanten complete (sociale woningbouw)panden laten leegstaan om ze te laten verkrotten om ze uiteindelijk te kunnen slopen en dure koopwoningen neer te zetten en op die manier hard binnenlopen qua geld!
Bij mijn weten zijn sociale woningbouwpanden eigendom van woningcorporaties, niet van speculanten. Op wat voor panden doel je dan?
Daar moet je onterechte gevoel heen en niet om die enkeling die dan dus na scheiding kan huilen tot ze een ons weegt, maar gewoon gedoemd is 10 jaar met een ex in 1 huis te wonen.
Je overdrijft schromelijk. Ik heb nog nooit gehoord van iemand die 10 jaar met ex in een woning moet blijven. De meeste mensen vinden echt wel in kortere tijd een oplossing. En het is niet een "enkeling" die gaat scheiden, 1 op de 3 huwelijken loopt stuk en die mensen hebben allemaal een woning nodig, waarvan een groot deel op de sociale huurmarkt. Noem dat maar een enkeling.
De essentie van woningtoewijzing en urgentie is dat je dat nu juist wél kunt zeggen, dat de situatie van de een erger is dan van de ander. Wat jij zegt komt erop neer dat het héle systeem van urgentie afgeschaft moet worden, want je kunt immers niet zeggen dat een scheiding "kutter" is dan met 4 kinderen in een te krappe bovenwoning zitten. Dus dan krijgt niemand meer urgentie. Is dat wat je bedoelt?
Weet jij veel wat de verstandhouding tussen haar en die ex nu is?!
Als er geweld wordt gebruikt is dat wél een reden voor urgentie. En in andere gevallen is het inderdaad "kut" ja, maar niet "kutter" dan allerlei andere ellendige situaties.
belachelijke woonmarkt en dat er speculanten complete (sociale woningbouw)panden laten leegstaan om ze te laten verkrotten om ze uiteindelijk te kunnen slopen en dure koopwoningen neer te zetten en op die manier hard binnenlopen qua geld!
Bij mijn weten zijn sociale woningbouwpanden eigendom van woningcorporaties, niet van speculanten. Op wat voor panden doel je dan?
Daar moet je onterechte gevoel heen en niet om die enkeling die dan dus na scheiding kan huilen tot ze een ons weegt, maar gewoon gedoemd is 10 jaar met een ex in 1 huis te wonen.
Je overdrijft schromelijk. Ik heb nog nooit gehoord van iemand die 10 jaar met ex in een woning moet blijven. De meeste mensen vinden echt wel in kortere tijd een oplossing. En het is niet een "enkeling" die gaat scheiden, 1 op de 3 huwelijken loopt stuk en die mensen hebben allemaal een woning nodig, waarvan een groot deel op de sociale huurmarkt. Noem dat maar een enkeling.
zondag 31 augustus 2008 om 11:45
Mensen die een baan gevonden hebben in een nieuwe stad en die echt mijlenver weg wonen zodat de reistijd niet te doen is, krijgen ook geen urgentie.
Waarom is dat dan ineens zoveel minder belangrijk dan iemand wiens relatie verbroken is? Beiden krijgen geen urgentie normaal gesproken (tenzij je bij een studentenhuisvesting ingeschreven staat).
Waarom is dat dan ineens zoveel minder belangrijk dan iemand wiens relatie verbroken is? Beiden krijgen geen urgentie normaal gesproken (tenzij je bij een studentenhuisvesting ingeschreven staat).
zondag 31 augustus 2008 om 12:31
Jessica schreef:
Bij mijn weten zijn sociale woningbouwpanden eigendom van woningcorporaties, niet van speculanten. Op wat voor panden doel je dan?
@Jessica
(google voor meer info bijvoorbeeld eens op verbindingsblok)
De laatste tijd is er veel te doen rond het Verbindingsblok in de Amsterdamse Pijp. De woningen, eigendom van corporatie Eigen Haard, moeten worden gesloopt. De corporatie heeft het plan alleen koopwoningen voor terug te bouwen. De huurders verhuizen uit en de leeggekomen woningen worden een voor een gekraakt.
In 1996 is het grootste deel van het blok in handen van Eigen Haard gekomen in het kader van de Convenant Kleine Beurtbezit. Corporaties kregen met enorme subsidies van de gemeente veel particulier bezit in handen om voor verhuur en onderhoud zorg te dragen. Door de slechte staat van de woningen ontstond al vroeg her en der leegstand in het blok.
Begin jaren 90 zijn al verschillende woningen in het blok gekraakt. Een aantal van deze etages kregen na actievoeren een huurcontract en werden zodoende gelegaliseerd. Ook Eigen Haard verzuimde onderhoud te plegen. Al jaren werd er gezegd dat ze wilden gaan renoveren of slopen. Later kwam de nadruk op slopen te liggen.
In augustus van 2004 kwam een plafond naar beneden gekomen tijdens een heftige regenbui. Een aantal huurders en krakers begonnen hierop een bewonerscommissie. De bewonerscommissie was succesvol. Met pijn en moeite dwong zij af dat tenminste weer klein onderhoud werd gedaan en de huur vanwege het achterstallige onderhoud werd verlaagd. De Eigen Haard contactpersonen meldde toen dat de verplichtingen die voortkwamen uit het Convenant al een tijd van tafel waren.
Dus de directie van Eigen Haard ging zich bezinnen op andere plannen. Wat de eerste, oorspronkelijke, plannen van Eigen Haard waren is onduidelijk. Of ze er überhaupt waren valt te betwijfelen, maar het zal allicht ingehouden hebben dat de huizen in ieder geval voor sociale huur bewaard bleven. De verzelfstandiging van de corporaties en het zogenaamde differentiatiebeleid hebben het landelijke politieke klimaat verandert.
Eigen Haard grijpt nu haar kans om binnen te lopen door een blok, dat ze op basis van gemeenschapsgeld praktisch gratis gekregen hebben, om te zetten in cash.
De panden zijn echt slecht. Veel bewoners woonden jarenlang in een soort 'moderne krotten'. De huurders vonden sloop dus niet vreemd, maar schrokken wel dat sloop 30-70 procent betekende. Er zou dus maar 30% sociale huur teruggebouwd worden. Voorjaar 2007 bleek dat ook die 30% sociale huur niet meer wordt gerealiseerd, ze verpatsen alle nieuwbouw.
Wat het meest storend is aan deze hele geschiedenis is dat corporaties nu in de mogelijkheid zijn met goedkeuring van de (lokale) overheid vrijwel gratis verkregen woningen om te zetten in veel geld. Vanuit hun logica als zelfstandige ondernemingen die winst moeten opbrengen, is het wel te verklaren. Het is moreel en ideologisch echter op geen enkele manier goed te keuren. Want wonen is een mensenrecht maar wordt op deze manier gedegenereerd tot ordinaire handelswaar die in de uitverkoop staat.
Dus Jessica, dit is slechts een miniem voorbeeldje van wat ik bedoel. Ook mijn eigen huizenblok waar ik in mijn vorige woonplaats woonde gold hetzelfde (slopen en slechts 30% huurwoningen terugbouwen en de rest voor veel geld verkopen) en het huizenblok waar ik nu woon (middels urgentie vanwege de sloop van mijn vorige woning) is net gered van de sloophamer. Hier wilde de woningbouwvereniging na 15 jaar geen onderhoud gepleegd te hebben de huurwoningen slopen en er wederom 70% koopwoningen terugbouwen die voor veel geld (dure grond hier) van de hand zouden gaan. Met buurtcommissies hebben ze dit godzijdank tegen weten te houden.
Kortom, het gebeurt aan de lopende band en wij allen het maar gek vinden dat er niet genoeg (huur)woningen zijn
Bij mijn weten zijn sociale woningbouwpanden eigendom van woningcorporaties, niet van speculanten. Op wat voor panden doel je dan?
@Jessica
(google voor meer info bijvoorbeeld eens op verbindingsblok)
De laatste tijd is er veel te doen rond het Verbindingsblok in de Amsterdamse Pijp. De woningen, eigendom van corporatie Eigen Haard, moeten worden gesloopt. De corporatie heeft het plan alleen koopwoningen voor terug te bouwen. De huurders verhuizen uit en de leeggekomen woningen worden een voor een gekraakt.
In 1996 is het grootste deel van het blok in handen van Eigen Haard gekomen in het kader van de Convenant Kleine Beurtbezit. Corporaties kregen met enorme subsidies van de gemeente veel particulier bezit in handen om voor verhuur en onderhoud zorg te dragen. Door de slechte staat van de woningen ontstond al vroeg her en der leegstand in het blok.
Begin jaren 90 zijn al verschillende woningen in het blok gekraakt. Een aantal van deze etages kregen na actievoeren een huurcontract en werden zodoende gelegaliseerd. Ook Eigen Haard verzuimde onderhoud te plegen. Al jaren werd er gezegd dat ze wilden gaan renoveren of slopen. Later kwam de nadruk op slopen te liggen.
In augustus van 2004 kwam een plafond naar beneden gekomen tijdens een heftige regenbui. Een aantal huurders en krakers begonnen hierop een bewonerscommissie. De bewonerscommissie was succesvol. Met pijn en moeite dwong zij af dat tenminste weer klein onderhoud werd gedaan en de huur vanwege het achterstallige onderhoud werd verlaagd. De Eigen Haard contactpersonen meldde toen dat de verplichtingen die voortkwamen uit het Convenant al een tijd van tafel waren.
Dus de directie van Eigen Haard ging zich bezinnen op andere plannen. Wat de eerste, oorspronkelijke, plannen van Eigen Haard waren is onduidelijk. Of ze er überhaupt waren valt te betwijfelen, maar het zal allicht ingehouden hebben dat de huizen in ieder geval voor sociale huur bewaard bleven. De verzelfstandiging van de corporaties en het zogenaamde differentiatiebeleid hebben het landelijke politieke klimaat verandert.
Eigen Haard grijpt nu haar kans om binnen te lopen door een blok, dat ze op basis van gemeenschapsgeld praktisch gratis gekregen hebben, om te zetten in cash.
De panden zijn echt slecht. Veel bewoners woonden jarenlang in een soort 'moderne krotten'. De huurders vonden sloop dus niet vreemd, maar schrokken wel dat sloop 30-70 procent betekende. Er zou dus maar 30% sociale huur teruggebouwd worden. Voorjaar 2007 bleek dat ook die 30% sociale huur niet meer wordt gerealiseerd, ze verpatsen alle nieuwbouw.
Wat het meest storend is aan deze hele geschiedenis is dat corporaties nu in de mogelijkheid zijn met goedkeuring van de (lokale) overheid vrijwel gratis verkregen woningen om te zetten in veel geld. Vanuit hun logica als zelfstandige ondernemingen die winst moeten opbrengen, is het wel te verklaren. Het is moreel en ideologisch echter op geen enkele manier goed te keuren. Want wonen is een mensenrecht maar wordt op deze manier gedegenereerd tot ordinaire handelswaar die in de uitverkoop staat.
Dus Jessica, dit is slechts een miniem voorbeeldje van wat ik bedoel. Ook mijn eigen huizenblok waar ik in mijn vorige woonplaats woonde gold hetzelfde (slopen en slechts 30% huurwoningen terugbouwen en de rest voor veel geld verkopen) en het huizenblok waar ik nu woon (middels urgentie vanwege de sloop van mijn vorige woning) is net gered van de sloophamer. Hier wilde de woningbouwvereniging na 15 jaar geen onderhoud gepleegd te hebben de huurwoningen slopen en er wederom 70% koopwoningen terugbouwen die voor veel geld (dure grond hier) van de hand zouden gaan. Met buurtcommissies hebben ze dit godzijdank tegen weten te houden.
Kortom, het gebeurt aan de lopende band en wij allen het maar gek vinden dat er niet genoeg (huur)woningen zijn
zondag 31 augustus 2008 om 12:32
zondag 31 augustus 2008 om 12:34
En Kiks, sorry dat ik daar een ander idee op nahoudt. Maar al mijn banen heb ik gevonden bij mij in de buurt. Ik ambieer geen baan 80 km verderop. Dus zoek ik die ook niet. Dus hoef ik dat huis 80 km. verderop ook niet. En als men jou zo geweldig vindt als werknemer, dan moet je baas maar meedenken over een huis en dat niet afschuiven op den gemeenschap. Dus, waarom zou je uberhaupt een baan zoeken zo ver weg?
Echter, een verbroken relatie is niet een kwestie van kiezen als je het mij vraagt. Soms is dat gewoon onvermijdelijk. En over dat tien jaar wachten: ja, dat is wel het geval! waar ik vandaan kwam wel ten minste!
Echter, een verbroken relatie is niet een kwestie van kiezen als je het mij vraagt. Soms is dat gewoon onvermijdelijk. En over dat tien jaar wachten: ja, dat is wel het geval! waar ik vandaan kwam wel ten minste!
zondag 31 augustus 2008 om 13:42
Intiem: reageer je ook nog even op mijn vraag of je werkelijk bedoelt dat niemand meer urgentie mag krijgen? Want als je niet kunt zeggen dat de een zieliger is dan de ander (je eigen woorden), bestaat het hele urgentieprincipe dus niet meer.
En wat je voorbeeld over de woningcorporaties betreft: enerzijds ben ik wel met je eens dat er beleidsfouten worden gemaakt qua wonen, anderzijds is een groot deel van de woningnood te wijten aan scheefwonen --> mensen die best groter en duurder zouden willen wonen, maar waarvoor geen huizen zijn. Bouw je meer huizen voor de middeninkomens, dan komen er meer huizen vrij aan de onderkant van de markt. Maar ik heb het idee dat dat een impopulair principe is .
En ik begrijp niet hoe je kunt vinden dat een woningbehoefte-na-scheiding wél mag worden afgewenteld op de gemeenschap, maar woningbehoefte-bij-baan ver van huis niet. Maar goed, daarover mag je van mening verschillen, ik vind je alleen nogal inconsequent.
En wat je voorbeeld over de woningcorporaties betreft: enerzijds ben ik wel met je eens dat er beleidsfouten worden gemaakt qua wonen, anderzijds is een groot deel van de woningnood te wijten aan scheefwonen --> mensen die best groter en duurder zouden willen wonen, maar waarvoor geen huizen zijn. Bouw je meer huizen voor de middeninkomens, dan komen er meer huizen vrij aan de onderkant van de markt. Maar ik heb het idee dat dat een impopulair principe is .
En ik begrijp niet hoe je kunt vinden dat een woningbehoefte-na-scheiding wél mag worden afgewenteld op de gemeenschap, maar woningbehoefte-bij-baan ver van huis niet. Maar goed, daarover mag je van mening verschillen, ik vind je alleen nogal inconsequent.
zondag 31 augustus 2008 om 15:17
@Jessica, ik bedoel helemaal niet dat niemand meer urgentie mag krijgen. Maar ik vind het belachelijk dat een scheiding daar niet onder valt. Je bent wat mij betreft dat net zo goed dakloos als iemand wiens huis is afgefikt. Ik denk dat het geestelijk minstens zo ongezond kan zijn om dan bij die ex te blijven wonen als dat het ongezond is om op straat te staan. Sterker, ik denk dat sommige mensen er zelfs voor zouden kiezen om liever op straat te staan dan een dag langer bij ex te wonen.
En wat betreft baan: in sommige situaties kun je misschien aannemelijk maken dat er echt geen andere optie is. Alleen is die optie er vaak wel en dan vind ik het niet kunnen! Want waarom kiezen mensen voor een baan ver weg? Omdat het meer geld oplevert, betere carrierekansen. Sorry, maar dat vind ik niet vergelijkbaar met een geestelijke ongezonde situatie...
En scheefwonen heb ik ook wel eens van gehoord, de categorie woningen tussen 2 en 3 ton die er te weinig zouden zijn. Nou prima, bouw maar. Maar bouw dan ook gelijk maar allemaal sociale woningen, want er is tegenwoordig geen hond meer die een woning kan kopen vanaf 2 ton en daar begint het toch. Dat er zoveel woningbezitters zijn is een vertekend beeld, want dat zijn vooral woningbezitters die de woning al langer dan tien jaar in bezit hebben. In de tijd dat het misschien ook mogelijk wás om iets te kopen. Je moet tegenwoordig allebei al een beste baan hebben voor een normaal huis hoor.
Dus vind het nogmaals zwaar belachelijk dat er o.a. door woningcoorporaties zo omgesprongen kan en mag worden met huizenbezit en dat leegstand uberhaupt nog getolereerd wordt!
Kraken zou ik zeggen en gewoon in eigen beheer nemen. De heren/dames in het bestuur die hebben ten minste geen oog voor jouw woningnood, dus ik zou het heft mooi in eigen hand nemen!
En wat betreft baan: in sommige situaties kun je misschien aannemelijk maken dat er echt geen andere optie is. Alleen is die optie er vaak wel en dan vind ik het niet kunnen! Want waarom kiezen mensen voor een baan ver weg? Omdat het meer geld oplevert, betere carrierekansen. Sorry, maar dat vind ik niet vergelijkbaar met een geestelijke ongezonde situatie...
En scheefwonen heb ik ook wel eens van gehoord, de categorie woningen tussen 2 en 3 ton die er te weinig zouden zijn. Nou prima, bouw maar. Maar bouw dan ook gelijk maar allemaal sociale woningen, want er is tegenwoordig geen hond meer die een woning kan kopen vanaf 2 ton en daar begint het toch. Dat er zoveel woningbezitters zijn is een vertekend beeld, want dat zijn vooral woningbezitters die de woning al langer dan tien jaar in bezit hebben. In de tijd dat het misschien ook mogelijk wás om iets te kopen. Je moet tegenwoordig allebei al een beste baan hebben voor een normaal huis hoor.
Dus vind het nogmaals zwaar belachelijk dat er o.a. door woningcoorporaties zo omgesprongen kan en mag worden met huizenbezit en dat leegstand uberhaupt nog getolereerd wordt!
Kraken zou ik zeggen en gewoon in eigen beheer nemen. De heren/dames in het bestuur die hebben ten minste geen oog voor jouw woningnood, dus ik zou het heft mooi in eigen hand nemen!
zondag 31 augustus 2008 om 16:48
[quote]intiem schreef op 31 augustus 2008 @ 15:17:
@Jessica, ik bedoel helemaal niet dat niemand meer urgentie mag krijgen. Maar ik vind het belachelijk dat een scheiding daar niet onder valt. Je bent wat mij betreft dat net zo goed dakloos als iemand wiens huis is afgefikt.
Goed, dan zijn we het er in ieder geval over eens dat je wél kunt zeggen dat de een een woning harder nodig heeft dan de ander. Dus voor sommige mensen moet urgentie mogelijk zijn.
Waar we het níet over eens zijn, is dat mensen wier huis is afgefikt een woning harder nodig hebben dan mensen die gescheiden zijn. Jij vindt van niet.
Realiseer je wel, dat scheidingen erg vaak voorkomen. Die mensen urgent verklaren, betekent dat er een nieuwe wachtlijst ontstaat, van urgenten. Dus iemand wiens huis is afgefikt, moet alsnog op de wachtlijst, omdat er eerst nog 32.000 andere mensen een woning krijgen (er zijn 32.000 scheidingen per jaar).
Diegene met het afgefikte huis, moet NU, vandaag een woning hebben, want hij hééft niks anders. Voor de meeste scheidingen geldt dat die mensen heus nog wel een paar weken in een huis kunnen wonen. Het is niet leuk, maar die scheiding is er ook niet van de ene op de andere dag gekomen. Een brand wel.
Dus sorry, misschien heb je zelf wel erg vervelende situaties meegemaakt of gezien op dat vlak, maar ik vind dat je prioriteiten niet kloppen.
PS: met die afgefikte woning bedoel ik natuurlijk alle situaties waarin ineens heel acuut en door heel plotselinge omstandigheden een andere woning nodig is, het is een soort metafoor geworden.
@Jessica, ik bedoel helemaal niet dat niemand meer urgentie mag krijgen. Maar ik vind het belachelijk dat een scheiding daar niet onder valt. Je bent wat mij betreft dat net zo goed dakloos als iemand wiens huis is afgefikt.
Goed, dan zijn we het er in ieder geval over eens dat je wél kunt zeggen dat de een een woning harder nodig heeft dan de ander. Dus voor sommige mensen moet urgentie mogelijk zijn.
Waar we het níet over eens zijn, is dat mensen wier huis is afgefikt een woning harder nodig hebben dan mensen die gescheiden zijn. Jij vindt van niet.
Realiseer je wel, dat scheidingen erg vaak voorkomen. Die mensen urgent verklaren, betekent dat er een nieuwe wachtlijst ontstaat, van urgenten. Dus iemand wiens huis is afgefikt, moet alsnog op de wachtlijst, omdat er eerst nog 32.000 andere mensen een woning krijgen (er zijn 32.000 scheidingen per jaar).
Diegene met het afgefikte huis, moet NU, vandaag een woning hebben, want hij hééft niks anders. Voor de meeste scheidingen geldt dat die mensen heus nog wel een paar weken in een huis kunnen wonen. Het is niet leuk, maar die scheiding is er ook niet van de ene op de andere dag gekomen. Een brand wel.
Dus sorry, misschien heb je zelf wel erg vervelende situaties meegemaakt of gezien op dat vlak, maar ik vind dat je prioriteiten niet kloppen.
PS: met die afgefikte woning bedoel ik natuurlijk alle situaties waarin ineens heel acuut en door heel plotselinge omstandigheden een andere woning nodig is, het is een soort metafoor geworden.
zondag 31 augustus 2008 om 17:03
De basisregel voor urgentie is heel simpel. Je moet buiten je schuld om in een situatie zitten dat je voorrang nodig hebt.
Het verbreken van een relatie is een eigen keus en dus geen reden voor urgentie. Men kiest er zelf voor om te gaan samen wonen en men kiest er ook voor om uit elkaar te gaan. Hoe vervelend het dan ook is het is geen reden om voor te gaan op duizenden andere woningzoekende met allemaal hun eigen verhaal.
Urgentie is allen bedoeld voor de extreme situaties waarbij men dus echt met spoed een andere woning nodig heeft.
Het verbreken van een relatie is een eigen keus en dus geen reden voor urgentie. Men kiest er zelf voor om te gaan samen wonen en men kiest er ook voor om uit elkaar te gaan. Hoe vervelend het dan ook is het is geen reden om voor te gaan op duizenden andere woningzoekende met allemaal hun eigen verhaal.
Urgentie is allen bedoeld voor de extreme situaties waarbij men dus echt met spoed een andere woning nodig heeft.
zondag 31 augustus 2008 om 20:27
Dan kennen jullie het principe van urgentie niet goed. Er zijn verschillende soorten urgentie, varierend van acute spoed tot minder spoed. In geval van afgefikt huis moet je een periode overbruggen, totdat de verzekering met je rond de tafel gaat zitten en de woningbouw en kijken welke definitieve oplossing gevonden moet worden. in geval van scheiding is een woning meestal niet urgent dat het van vandaag op morgen moet en kan het inderdaad wel een paar weken duren. Mijn ervaring met woningen is echter dat je niet binnen een aantal weken in huurwoning hebt in de sociale sector, maar dat dat eerder een aantal jaar is. Ik vind serieus niet dat je van mensen kunt verwachten dat je een aantal jaar moet wachten op een woning.
Overigens zijn niet alle 32000 scheidingen mensen die zijn aangewezen op een huurwoning uit de sociale sector. Niet iedereen hoeft er een beroep op te doen. Maar als je geen andere mogelijkheden hebt, ben je wat mij betreft net zo goed urgent, ook al hoeft het niet binnen een maand. Een half jaar is tegenwoordig een doodnormale urgentieperiode.
Ik vind dat we niet moeten mopperen over hen die een urgentie aanvraag doen, maar moeten mopperen op het woningbeleid hier in Nederland dat echt te belachelijk voor woorden is! Je zou denken, (woon)ruimte genoeg voor al die mensen. Tis de bewuste leegstand en enorme huizenprijzen die maken dat mensen gewoon niet meer kunnen wonen.
Het gros van de woningen boven winkels staat bijvoorbeeld leeg, omdat winkeliers het onhandig vinden in hun gevels ruimte te laten voor een doorgang naar de bovenetage.
Hele dorpen in Groningen en Drenthe lopen om wat voor reden dan ook leeg (kijk naar de oorzaak en pak het aan) en bovenop alles staat er ik weet niet hoeveel kantoorruimte leeg die niet benut mag worden om whatever reden. En er blijft maar bijgebouwd worden om whatever reden. Ik zou denken, 1+1 = 2 maar dat is nog niet doorgedrongen bij de bouwers. Maak daar dan zeer gewilde woonruimte van!
Dus wees vooral kritisch naar het Nederlands en woningbouwverenigings en speculantenbeleid en ga niet zelf het rechtertje spelen wie wel of niet genoeg redenen heeft voor woonruimte. Iedereen heeft namelijk ALLE reden tot woonruimte. Tis dit stomme beleid die dat niet mogelijk maakt en niet de graag willende bewoners!!
Feitenonderbouwing:
Van de circa 3,3 miljoen m2 kantoorruimte die in de twintig grootste agglomeraties in ons land wordt aangeboden, staat 2,1 miljoen m2 daadwerkelijk leeg van de totale kantorenvoorraad.
Uit onderzoek van Vereniging van Nederlandse Projectontwikkeling Maatschappijen en DTZ Zadelhoff blijkt dat die leegstand zich niet zozeer in de grote steden manifesteert, maar vooral in de omliggende satellietsteden zichtbaar is. Onverwacht snel is de kantorenmarkt in Nederland omgeslagen in een vragersmarkt. Eind 2002 werd 2,5 keer meer kantoorruimte te huur aangeboden dan dat er werd verhuurd. Een jaar eerder bedroeg het aanbod nog slechts 1,5 keer de opname. In een groot aantal stedelijke gebieden, waaronder de agglomeratie Amsterdam, Hoofddorp/Schiphol en Utrecht/nieuwegein, overtreft het aanbod van kantoren inmiddels ruim de vraag.
Kortom, creeer woonruimte en rot op met de urgentie die helemaal niet nodig zou hoeven zijn en dat we daarom met z'n allen niet zouden hoeven vinden dat Jantje wel, maar Klaasje geen woning zou mogen krijgen. Dat is toch totaal eng van wat je nu eigenlijk gewoon vraagt, nl. een simpele woning. Hoe belachelijk is zo'n verwachting eigenlijk. Tssss, een enigzins betaalbare woonruimte, dat je het durft te verwachten zeg anno 2008...
Overigens zijn niet alle 32000 scheidingen mensen die zijn aangewezen op een huurwoning uit de sociale sector. Niet iedereen hoeft er een beroep op te doen. Maar als je geen andere mogelijkheden hebt, ben je wat mij betreft net zo goed urgent, ook al hoeft het niet binnen een maand. Een half jaar is tegenwoordig een doodnormale urgentieperiode.
Ik vind dat we niet moeten mopperen over hen die een urgentie aanvraag doen, maar moeten mopperen op het woningbeleid hier in Nederland dat echt te belachelijk voor woorden is! Je zou denken, (woon)ruimte genoeg voor al die mensen. Tis de bewuste leegstand en enorme huizenprijzen die maken dat mensen gewoon niet meer kunnen wonen.
Het gros van de woningen boven winkels staat bijvoorbeeld leeg, omdat winkeliers het onhandig vinden in hun gevels ruimte te laten voor een doorgang naar de bovenetage.
Hele dorpen in Groningen en Drenthe lopen om wat voor reden dan ook leeg (kijk naar de oorzaak en pak het aan) en bovenop alles staat er ik weet niet hoeveel kantoorruimte leeg die niet benut mag worden om whatever reden. En er blijft maar bijgebouwd worden om whatever reden. Ik zou denken, 1+1 = 2 maar dat is nog niet doorgedrongen bij de bouwers. Maak daar dan zeer gewilde woonruimte van!
Dus wees vooral kritisch naar het Nederlands en woningbouwverenigings en speculantenbeleid en ga niet zelf het rechtertje spelen wie wel of niet genoeg redenen heeft voor woonruimte. Iedereen heeft namelijk ALLE reden tot woonruimte. Tis dit stomme beleid die dat niet mogelijk maakt en niet de graag willende bewoners!!
Feitenonderbouwing:
Van de circa 3,3 miljoen m2 kantoorruimte die in de twintig grootste agglomeraties in ons land wordt aangeboden, staat 2,1 miljoen m2 daadwerkelijk leeg van de totale kantorenvoorraad.
Uit onderzoek van Vereniging van Nederlandse Projectontwikkeling Maatschappijen en DTZ Zadelhoff blijkt dat die leegstand zich niet zozeer in de grote steden manifesteert, maar vooral in de omliggende satellietsteden zichtbaar is. Onverwacht snel is de kantorenmarkt in Nederland omgeslagen in een vragersmarkt. Eind 2002 werd 2,5 keer meer kantoorruimte te huur aangeboden dan dat er werd verhuurd. Een jaar eerder bedroeg het aanbod nog slechts 1,5 keer de opname. In een groot aantal stedelijke gebieden, waaronder de agglomeratie Amsterdam, Hoofddorp/Schiphol en Utrecht/nieuwegein, overtreft het aanbod van kantoren inmiddels ruim de vraag.
Kortom, creeer woonruimte en rot op met de urgentie die helemaal niet nodig zou hoeven zijn en dat we daarom met z'n allen niet zouden hoeven vinden dat Jantje wel, maar Klaasje geen woning zou mogen krijgen. Dat is toch totaal eng van wat je nu eigenlijk gewoon vraagt, nl. een simpele woning. Hoe belachelijk is zo'n verwachting eigenlijk. Tssss, een enigzins betaalbare woonruimte, dat je het durft te verwachten zeg anno 2008...
zondag 31 augustus 2008 om 21:02
Tja we kunnen uitgebreid gaan discussieren over het principe urgentie. Alleen zijn momenteel (gelukkig) de regels zo dat iemand urgentie krijgt als hij ook echt urgent is. Denk maar aan iemand die door een ongeluk invaliden wordt en vier hoog zonder lift woont. Mensen die al langere tijd in een daklozen opvang zitten of blijf van mijn lijftehuis.
En het probleem met het creeren van betaalbare woonruimte is niet zo eenvoudig als jij voordoet. Momenteel is er voldoende woonruimte voor iedereen in Nederland. Er is al jaren geen sprake meer van woningnood. Er hoeft niemand op straat te slapen omdat er geen woninge zijn. Alleen men heeft tegenwoordig hogere eisen aan het wonen. Je zegt zelf al dat hele dorpen leeg komen. Dit komt voor een groot deel omdat men liever in de grote steden wil wonen. Eenmaal in de steden willen mensen ook grote woningen en het liefst eengezinswoningen die allemaal goedkoop zijn. In jaren 50 appartementen in mindere wijken wil men niet wonen. Zelfs mensen die urgent zijn geven heel vaak aan, van ja maar in die wijk of die woning wil ik niet wonen. Het is begrijpelijk maar urgentie is nog steeds bedoeld om z.s.m. een woning te krijgen om je uit je huidige problemen te halen waarna je verder kan met je leven opbouwen.
Helaas zijn grote woningen ook duurder. Om deze woningen toch goedkoop te houden zie je veel dat corporaties naast huurwoningen ook koopwoningen moeten bouwen. Met de winst van de koopwoningen kunnen ze de huurwoningen goedkoop laag houden. Bij veel huurwoningen wordt er namelijk over de totale levensperiode van een woning duizenden euros verlies geleden. Soms tot 30.000 per woning. En dat geld moet toch ergens vandaan komen.
En het probleem met het creeren van betaalbare woonruimte is niet zo eenvoudig als jij voordoet. Momenteel is er voldoende woonruimte voor iedereen in Nederland. Er is al jaren geen sprake meer van woningnood. Er hoeft niemand op straat te slapen omdat er geen woninge zijn. Alleen men heeft tegenwoordig hogere eisen aan het wonen. Je zegt zelf al dat hele dorpen leeg komen. Dit komt voor een groot deel omdat men liever in de grote steden wil wonen. Eenmaal in de steden willen mensen ook grote woningen en het liefst eengezinswoningen die allemaal goedkoop zijn. In jaren 50 appartementen in mindere wijken wil men niet wonen. Zelfs mensen die urgent zijn geven heel vaak aan, van ja maar in die wijk of die woning wil ik niet wonen. Het is begrijpelijk maar urgentie is nog steeds bedoeld om z.s.m. een woning te krijgen om je uit je huidige problemen te halen waarna je verder kan met je leven opbouwen.
Helaas zijn grote woningen ook duurder. Om deze woningen toch goedkoop te houden zie je veel dat corporaties naast huurwoningen ook koopwoningen moeten bouwen. Met de winst van de koopwoningen kunnen ze de huurwoningen goedkoop laag houden. Bij veel huurwoningen wordt er namelijk over de totale levensperiode van een woning duizenden euros verlies geleden. Soms tot 30.000 per woning. En dat geld moet toch ergens vandaan komen.
zondag 31 augustus 2008 om 21:16
quote:intiem schreef op 31 augustus 2008 @ 15:17:
@Jessica, ik bedoel helemaal niet dat niemand meer urgentie mag krijgen. Maar ik vind het belachelijk dat een scheiding daar niet onder valt. Je bent wat mij betreft dat net zo goed dakloos als iemand wiens huis is afgefikt. Ik denk dat het geestelijk minstens zo ongezond kan zijn om dan bij die ex te blijven wonen als dat het ongezond is om op straat te staan. Sterker, ik denk dat sommige mensen er zelfs voor zouden kiezen om liever op straat te staan dan een dag langer bij ex te wonen.
Tja, ik denk dan: had je maar bij een woningbouw ingeschreven moeten blijven staan.
@Jessica, ik bedoel helemaal niet dat niemand meer urgentie mag krijgen. Maar ik vind het belachelijk dat een scheiding daar niet onder valt. Je bent wat mij betreft dat net zo goed dakloos als iemand wiens huis is afgefikt. Ik denk dat het geestelijk minstens zo ongezond kan zijn om dan bij die ex te blijven wonen als dat het ongezond is om op straat te staan. Sterker, ik denk dat sommige mensen er zelfs voor zouden kiezen om liever op straat te staan dan een dag langer bij ex te wonen.
Tja, ik denk dan: had je maar bij een woningbouw ingeschreven moeten blijven staan.
