Hoe lang duurt het voordat je een huisje hebt?

intiem, waarom kiezen mensen er dan niet gewoon voor om bij hun ouders tijdelijk te gaan wonen? Of hun relatie niet te verbreken? Of, omdat ze toch blijkbaar al jarenlang in deze stad wonen, waarom staan ze dan niet al 10 jaar ingeschreven bij de woningbouwvereniging?



Net als dat iemand die van verre komt (om wat voor goede of slechte reden dan ook) geen urgentie krijgt, krijgt iemand die een relatie verbreekt en verder zijn/haar zaakjes niet op orde heeft gehad daarvoor al, dat dus ook niet. Niet meer dan fair. Er zijn al meer dan genoeg anderen waar urgentie wel hard voor nodig is, als we alle verbroken relaties en werknemers erbij gaan nemen, dan kun je het hele principe van inschrijven bij de woningbouw vereniging wel vergeten, want dan heeft bij wijze van 80% allang urgentie..... (tikkie overdreven dat cijfer, maar jullie begrijpen wel wat ik bedoel hoop ik).

Tja, ik weet natuurlijk niet uit welke omgeving jullie komen. Maar de regio waar het bij mij bijvoorbeeld om gaat is de regio knooppunt Arnhem Nijmegen, ook wel KAN genoemd. Je woonduur (in een koop of huurwoning, dat maakt verder niet uit) bepaalt hier je inschrijftijd en dus niet de periode dat je ingeschreven staat. Dus je had je wel op je twintigste kunnen inschrijven. Als je samen met je partner met 28 een huis hebt gekocht en met 30 gaat scheiden, dan is je woonduur 2 jaar en voor KAN begrippen helemaal niks.



En voor wat betreft Boarder, de woonwensen zijn inderdaad verandert. Ik ga zelf ook echt niet 7 jaar ingeschreven staan om in een klote wijk in een stomme flat terecht te komen om vervolgens weer 15 jaar ingeschreven te moeten staan om daar ooit weer weg te kunnen. da's het beroerde van het huidige woonsysteem. Mensen zouden misschien best wel (tijdelijk) in een slechtere wijk willen wonen (ik ten minste wel), als ze ook het idee hebben daar ooit weer weg te komen en dat is nu helaas echt niet het geval!



En wat betreft acceptabele woningen: ik ken genoeg (jongere) mensen die met liefde in een binnenstad boven een winkel willen wonen hoor. Dan is er al een groot probleem opgelost. En ook al die leegstaande kantoren in de binnenstad (kijk maar eens goed om je heen) zijn perfecte ruimtes om in te wonen. Er staat meer dan 30% leeg, weet je hoeveel woningen dat zijn??



Ohja, en niet iedereen kan bij zijn ouders wonen Kiks. Dus je moet de antwoorden niet blijvend blijven zoeken in aanpassen wat niet kan. Je moet de antwoorden zoeken in wat er mogelijk is en er is twintig keer meer mogelijk dan nu Boarder en dat is een kwestie van een voorwaarden scheppende overheid waar het nu grondig faalt. Niet simpel? Wel simpel!

quote:[message=1898613,

En voor wat betreft Boarder, de woonwensen zijn inderdaad verandert. Ik ga zelf ook echt niet 7 jaar ingeschreven staan om in een klote wijk in een stomme flat terecht te komen om vervolgens weer 15 jaar ingeschreven te moeten staan om daar ooit weer weg te kunnen.



Waarmee meteen het principe van urgentie weer duidelijk wordt: als je werkelijk urgent woningzoekend bent dan heb je heel weinig te wensen. Als je werkelijk liever op straat staat dan nog 1 dag bij je ex te wonen, dan accepteer je dus ook een stomme flat in een klotewijk.



Ik hoor bij jou nogal de echo doorklinken van "ik wil van alles en de samenleving moet er maar voor zorgen dat ik het krijg".



En voor de goede orde, voordat je denkt dat ik het allemaal in de schoot geworpen heb gekregen: ik heb 13 jaar op kamers en halve zolders gewoond voor ik mijn eerste echte hele woning had. Dus ja, ik ken het probleem aan den lijve.

Jessica, ik heb een huis hoor, dus die samenleving hoeft daar niet voor te zorgen. Is gewoon een kwestie van wat ik fatsoen vind en ik vind bewuste leegstand om snel binnen te lopen geen fatsoen over de ruggen van mensen die hard op zoek zijn naar woningen.



Dus de samenleving hoeft echt niet voor mijn woning te zorgen. Ik heb ook zowat tot mijn dertigste kamerbewoner moeten zijn voordat ik een huis kon krijgen. Ik weet niet hoe rechts jij bent dat je dat kennelijk normaler vindt dan groeimogelijkheden die door toedoen van het huidige beleid de nek zijn omgedraaid.



Maar ik ben hierin duidelijk een stuk linkser dan jij. Wonen moet je niet overlaten aan markten die er alleen maar veel brood inzien, want dan bedienen ze sec. de markt waar ze denken het brood te kunnen halen. Een overheid moet daarin ingrijpen, reguleren en voorwaarden scheppen.

Dus als je dat bedoelt met maatschappelijk zorgen voor elkaar, dan JA!

Intiem je doet allerlei aannames over mij die niet kloppen. Vergeet even jouw ideeën over dat ik een marktaanhanger en rechts ben, want dat is onzin en ik houd er niet van allerlei ideeën in mijn schoenen geschoven te krijgen die ik niet heb.



Het is heel simpel: het is in mijn ogen socialer om noodvoorzieningen te bewaren voor écht hele grote noodgevallen, zodat ze ook beschikbaar blijven.

Noodvoorzieningen weggeven aan iedereen die in een vervelende situatie zit, maakt dat de noodvoorziening op den duur niet meer beschikbaar is voor de allerergste noodgevallen. Dat is niet sociaal, dat is dom.

Jessica,



excuus als mijn invullingen niet kloppen. Maar ik vind het net zo goed niet leuk om uit jouw pc/laptop de echo over mij te horen te krijgen dat ik van alles wil en dat de samenleving dat voor mij moet regelen. Het klinkt zoiets als "u vraagt, wij draaien" en zo steek ikzelf nl. ook niet in elkaar!



Vandaar mijn repliek dat je er misschien wel wat rechtse (liberale) standpunten op nahoudt omdat ik nu eenmaal van mening ben dat er maatschappelijk iets mis is.



Noodvoorzieningen weggeven aan iedereen die in een vervelende situatie zit, maakt dat de noodvoorziening op den duur niet meer beschikbaar is voor de allerergste noodgevallen. Dat is niet sociaal, dat is dom.



En misschien is het niet zo dom. Tis nu dweilen met de kraa open. Misschien moet het hele systeem inderdaad maar even vastlopen voordat mensen echt goed hun bek lostrekken. Soms is een escalatie nodig om voor verandering te zorgen. Nu is het pappen en nathouden en maar een enkeling die zich ermee bezig houdt. Vooralsnog ligt het gros er niet wakker van, zolang zijzelf maar een woning hebben. Pas als het echt de spuigaten uitloopt dat mensen er misschien wakker van schrikken. Want die kant gaan we imo wel naartoe.

Tsja intiem, ik vind je analyse van waar het probleem vandaan komt gewoon te eenzijdig.



Vroegâh kon je het inkomen van de vrouw niet of nauwelijks meetellen voor een hypotheekaanvraag. Toen dat eenmaal wel kon, konden de mensen dus veel meer betalen voor een woning en dat is een belangrijke factor in de prijzenstijging geweest van koopwoningen. Idem dito voor de hypotheekrenteaftrek. Die was ooit bedoeld om te stimuleren dat de gewone man ook een huis kon kopen, maar heeft enorm bijgedragen aan de prijzenstijging. En daarmee ook gevolgen hebbend voor de sociale huizenmarkt, want nu móet je twee inkomens hebben om je sociale woning te kunnen verlaten voor een koopwoning.

Ook de woonbehoefte is enorm gestegen. Wat vroeger gold als een fatsoenlijke gezinswoning, achten we nu nauwelijks acceptabel voor een stel. Inwoning, het hebben van een commensaal, het huren bij een hospita, zijn dingen die we niet meer van deze tijd vinden omdat de welvaart zo is toegenomen.



Allemaal dingen waar de overheid en de projectontwikkelaars weinig schuld aan hebben, maar die wel meespelen in de woningnood.

Zoals jij het brengt klinkt het toch een beetje als die grote boze kapitalisten die de arme mensen maar laten wegrotten.



En wat vastlopen betreft: dat helpt niet voor de noodvoorzieningen hoor. Kijk bijvoorbeeld eens naar de WAO. Dat wás een noodvoorziening, die is aangewend om allerlei andere mensen aan een uitkering te helpen die helemaal niet arbeidsongeschikt waren. Gevolg is dat de WAO verdwenen is, en dat het nu ook voor de échte arbeidsongeschikten verdomd moeilijk is om aan een uitkering te komen. Hetzelfde speelt nu rond de Wajong. En als jouw wens beleid zou zijn, dan zou hetzelfde gebeuren met de woningtoewijzing. De échte zielepieten worden daar het slachtoffer van.

Jessica, ongeacht je onderbouwing -wat vast allemaal hout snijdt- kun je niet om een aantal grote feiten heen. Het privatiseren van de woonmarkt bijvoorbeeld. Waar wonen een basisrecht zou moeten zijn, zijn we op sommige gebieden nog net zo slecht af als het ooit geweest is.



Als ik bepaalde maatschappelijke ontwikkelingen niet de "schuld" mag geven (dezelfde maatschappelijke ontwikkelingen die jij noemt), naar wie of wat moet men dan de blik richten om tot een eindconclusie te komen? Een conclusie die voor de verandering er eens wél voor gaat zorgen dat er wat verandert?



Nogmaals, ongeacht ontstaanswijzen van dit probleem dat geheel divers is en niet met 1 antwoord op te lossen, moeten de voorwaarden scheppende mogelijkheden toch van overheid afkomen en die blijven juist in gebreke. Horende doof en ziende blind lijkt het wel. Of je dat nou het kapitaal of wat dan ook noemt, maakt mij geen klap uit. De markt moet bediend worden en zoals dat nu gebeurt, gaat het niet goed.



En ik weet niet hoe lang de prijzenstijging al daadwerkelijk fenomenale vormen heeft aangenomen, maar ik ben vooral van de afgelopen tien jaar op de hoogte, waarbij het vooral de laatste jaren echt absurd begint te worden. Ik mag toch aannemen dat de inkomens van vrouwen niet alleen de laatste tien jaar mee hebben gewogen.



Ik ben het absoluut met je eens dat je tegenwoordig beiden een redelijke baan moet hebben om iet te kunnen kopen. Net als dat ik het met je eens ben dat we tegenwoordig andere eisen hebben.



Ik moet daarbij wel vermelden dat ik nu al twee sloopwijken heb meegemaakt (en dus heb moeten verhuizen, waarvan de laatste met urgentie) en dat de initiatiefnemer van het slopen niet de bewoners zijn geweest. Dit is in beide gevallen geinitieerd door de woningbouwvereniging, nadat zij meer dan tien jaar in gebreke zijn gebleven van onderhoud. Ik kan dat niet doortrekken naar Nederlands woningbouwverenigingbeleid. Dan zou ik me er meer in moeten verdiepen. Maar dat om even aan te geven dat eisen door bewoners vaak genoeg ook opgelegde verplichtingen zijn geweest door bijvoorbeeld overheid. Er orden allemaal regels gesteld aan het wonen, waardoor er inderdaad een boel oude wijken niet meer voldoen aan die richtlijnen.



Dus wat mij betreft ontlopen overheid en projectontwikkelaars zeker niet hun aandeel in verantwoordelijkheid. Sterker nog, dát zijn de karrentrekkers, de regulerende en voorwaarden scheppende instantie. Als je die niet meer mag aanspreken, wie dan wel?? Dan is het hek van de dam hoor en krijg je complete willekeur van wie er voor wat nog wil zorgdragen.



Wat mij betreft heeft de discussie van de AOW hier niks mee te maken.

Dat de overheid een verantwoordelijkheid heeft in het óplossen van de woningbouwproblemen ben ik direct met je eens. Maar dat is iets anders dan dat mensen de gevolgen van hun eigen keuzes direct bij de samenleving kunnen neerleggen.



En wat mij betreft heeft de WAO (niet AOW) hier alles mee te maken, omdat er precies hetzelfde mechanisme heeft gespeeld, en vele mensen intussen daarvan wel geleerd hebben dat je bevolking op den duur meer kwaad dan goed doet als je de toegang tot voorzieningen wagenwijd openzet. Maar als je dat niet ziet en het verschil niet weet tussen WAO en AOW dan is het een zinloos voorbeeld.

Intiem jij geeft aan dat je tot twee keer toe in een sloopcomplex hebt gezeten die gesloopt moest worden en dat er de voorgaande tien jaar geen onderhoud is gepleegd.

Dit is geen vreemd verschijnsel van alleen in Amsterdam.



Binnen corporaties gaan miljoenen aan onderhoud, sloop en nieuwbouw om. Hierbij gaan ze nooit over 1 nacht ijs. Mede aan de hand van allemaal berekeningen worden beslissingen genomen over een gebouw. Zo is het vaak al 10 jaar van te voren bekend dat een complex gesloopt gaat worden. Dit wordt echter dan nog niet aan de bewoners kenbaar gemaakt omdat dat voor vele onrust kan zorgen. Na zo'n beslissing wordt er na een tijd een onderhoudsstop op een complex gezet. Dan wordt alleen het nodige gedaan en worden er geen prijzige investeringen als nieuwe badkamers, vervangen van daken etc uitgevoerd. Heeft allemaal met verstandig omgaan met geld te maken. Huurders hebben dan vaak het idee dat de corporatie een complex laat verwaarlozen om deze dan op basis van slechte kwaliteit te laten slopen.

Gedurende die tijd worden er met meerdere instanties gekeken naar wat voor soort woningen / wijk gebouwd moet worden na de sloop. Pas als daar dan meer duidelijkheid over is worden de bewoners geinformeerd. Dit klinkt zeer lullig naar de huurders toe maar bij dit soort grote trajecten waar eneorme bedragen in omgaan worden plannen nog weleens geweizigd of uitgesteld.

Bij corporaties wordt nog steeds goed nagedacht over investeringen en uitgaven. Helaas lijkt het voor de buitenwereld vaak alsof er vreemde praktijken op worden nagehouden.



Hetzelfde heb je met het slopen vna huurwoningen en koopwoningen terug bouwen. Voor mensen in de wijk zelf lijkt dit heel erg scheef. Als je bedenkt dat door het bouwen van bijvoorbeeld 10 koopwoningen op een top lokatie er geld vrijkomt om op een andere lokatie 15 betaalbare huurwoningen te bouwen dan is dit vanuit het oogpunt sociale woningbouw mijn inziens geheel verantwoord ondernemen.

quote:Jessica70 schreef op 02 september 2008 @ 10:22:

En wat mij betreft heeft de WAO (niet AOW) hier alles mee te maken, omdat er precies hetzelfde mechanisme heeft gespeeld, en vele mensen intussen daarvan wel geleerd hebben dat je bevolking op den duur meer kwaad dan goed doet als je de toegang tot voorzieningen wagenwijd openzet. Maar als je dat niet ziet en het verschil niet weet tussen WAO en AOW dan is het een zinloos voorbeeld.Excuse me? Inderdaad zinloos voorbeeld Jessica, laten we ophouden. Ik ben het geheel niet met jouw insteek eens. Jij niet met de mijne, prima. Waar ik het accent in eerste instantie leg, leg jij 'm in latere of zelfs laatste instantie. Kan, kwestie van prioriteiten.

Boarder, ik weet dat dat geen vreemd verschijnsel is. What's your point? Ik ken de statistieken niet (zou ik me in kunnen verdiepen als ik daar even naar google en dan weten we het antwoord waarschijnlijk) van de hoeveelheid huurwoningen die gesloopt worden, versus de hoeveelheid die ervoor terug gebouwd worden. Misschien valt het mee, hoewel ik persoonlijk daar erg aan twijfel. Maar nogmaals, de feiten over en weer gooien hebben van beide kanten geen zin als we die niet kunnen onderbouwen. Geldt dus ook voor mijn wantrouwen.



Daarnaast kun je nog een inhoudelijke discussie voeren over al dan niet het soort sociale huurwoning dat wordt teruggebouwd en vooral waar dat dan plaatsvindt. In mijn opinie vooral weg van de A locaties (stadsgordel) en verplaatst (imo verbannen) naar de buitengordel. maar goed, wederom zinloze discussie als jullie er de mening op nahouwen dat je niet moet miauwen als je woningzoekende bent en tevreden moet zijn met de restjes die je in je schoot geworpen krijgt.



Kortom, ik hou er hele andere ideeën op na en zie wonen (in tegenstelling tot jullie? = vraagteken, dus ik zeg niet dat je het zo ziet, maar zo komt het op mij over) niet als een luxegoed die gemanipuleerd kan en mag worden, zodanig dat degenen die het kunnen betalen alle keuzemogelijkheden hebben en zij die het niet kunnen betalen, in een urgente situatie zitten, niet tig jaren meettijd hebben dan niks te vinden hebben. Dan moet je vooral maar je mening voor je houden en blij wezen als je uberhaupt een rottig dak boven je hoofd hebt?



Kortom, de plek op de ideologische ladder ligt bij mij ergens anders. Da's duidelijk en daarvoor heb ik geeneens een dakloze toestand nodig om dat te vinden.

Intiem, dus iedereen die het niet met jou eens is, is asociaal dan wel rechts.



Dan is deze discussie verder zinloos. Mijn doel is net zo sociaal als het jouwe, alleen we verschillen van mening over de manier waarop je dat kunt bereiken. Maar wat je me nu in de schoenen schuift, daar heb ik geen trek in.



Klaag rustig verder, als je daar gelukkiger van wordt.