Hoe meet je je geluk?

ikbenik dinsdag 2 februari 2021 om 15:06

Nu ik een aantal vrij ingrijpende veranderingen (in mijn ooit zo stabiele en voortkabbelende leventje) heb doorgemaakt, vraag ik me af waar ik sta.

Achtergrond info: Binnen het afgelopen jaar ben ik gescheiden, mijn kinderen wonen volledig bij mijn ex, ik ben geopereerd, heb een heftige burnout gehad, ben verhuisd naar een veel (!) kleinere eenpersoonswoning, ben na een reintegratie periode nu weer 100% aan de slag, maar ivm corona gaat dat in mijn sector nu een beetje met horten en stoten.
Ook had ik een aantal pechgevallen met mijn woning waardoor er eerst letterlijk puingeruimd diende te worden vóór ik me kon settelen. Tegelijkertijd waren er familieleden op de ic beland, waarbij men dacht dat die zouden kunnen sterven.

Zowel in de pijker van mijn werk, familie, huisvesting, relatie met ex en kids, als in pijler van mijn gezondheid, begint nu eindelijk rust te komen.

Verbaasd kijk ik om me heen naar mijn huidige leven.
Ik voel me wat zwevend en verbijsterd.

En nu dus tijd voor reflectie.
Ik probeer mijn leven weer op te pakken.
Waar sta ik? Ben ik gelukkig?
Gelukkiger dan in mijn 'oude' leven..? Beter af? Slechter af?
Hoe meet je zoiets?

Aan geld?
Dan ben ik er erg op achteruit gegaan.
Aan rust en overzicht?
Dan ben ik er op vooruit gegaan.
Aan hoe iemand van vroeger je zou zien, bijv op een reünie. ..?
Dan ben ik er op achteruit gegaan.
Aan het je bewust zijn van kleine dagelijkse geluksmomentjes in je leven?
Dan ben ik erop vooruit gegaan...
Aan je conditie / gewicht...?
Dan ben ik er toch wel op achteruit gegaan (corona kilootjes

)

Ben ik ineens een zielige alleenstaande vrouw.. ?
Zo voel ik me niet, maar merk dat de buitenwereld met een 'aaaahw' (zielige intonatie ) reageert als ik in een notendopje mijn verhaal doe.

Wanneer heb je het gemaakt in het leven, en wanneer niet?
Hoe meet je dat?

Nouja, dat dus nu als vraag aan anderen hier.
Hoe meet jij je geluk?
Hoe weet je of je op 'de juiste weg' zit..?
Of bestaat zoiets als de juiste weg niet?

Alle reacties zijn welkom!

Oudblond dinsdag 2 februari 2021 om 16:42

Nummer*Zoveel schreef: ↑
02-02-2021 16:38
Het grappige is dat ik altijd dacht dat ik die 3 stabiele pijlers nodig had om geluk te voelen, maar nu werk erg instabiel is voel ik me eigenlijk nog steeds best heel gelukkig.

Ik heb als 'regel' voor mezelf dat (als ik zelf de regie kan hebben) ik twee pijlers stabiel moet hebben voor ik met de derde mag klooien

Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras

Nummer*Zoveel dinsdag 2 februari 2021 om 16:45

Oudblond schreef: ↑
02-02-2021 16:42
Ik heb als 'regel' voor mezelf dat (als ik zelf de regie kan hebben) ik twee pijlers stabiel moet hebben voor ik met de derde mag klooien

Dat is wel een goede regel, denk ik

TinyTiny dinsdag 2 februari 2021 om 16:47

Blankepit schreef: ↑
02-02-2021 16:37
Geluk is duurzame tevredenheid met je leven als geheel.

Dit vind ik een mooie. Zolang je tevredenheid vaker overheerst dan het gevoel nog iets te moeten, iets te ontbreken ben je denk ik gelukkig.

Het ligt helemaal aan de persoon waar hij/ zij tevreden mee is/kan zijn. Qua dat betreft is kijken naar wat je hebt (en dan niet alleen materiële zaken) vaak al een positieve instelling. Natuurlijk is het ook mooi om ambitie en/of doelen te hebben, maar als het een constant streven wordt naar iets wat je nog moet, blijft het geluk ook uit.

Anoniem_365114 dinsdag 2 februari 2021 om 16:53

TinyTiny schreef: ↑
02-02-2021 16:47
Dit vind ik een mooie. Zolang je tevredenheid vaker overheerst dan het gevoel nog iets te moeten, iets te ontbreken ben je denk ik gelukkig.

Niet zelf verzonnen, maar mooi inderdaad. Geluk is niet een staat van zijn maar een golfbeweging.

Anoniem_64a73836ab974 dinsdag 2 februari 2021 om 16:54

herfstappeltaart schreef: ↑
02-02-2021 15:47
Ben ik het niet mee eens. Tevreden zijn is een stabiel, voortdurend gevoel. Geen "setteling for less".
Ik geloof niet zo in Geluk met een hoofdletter. Het leven is niet één grote euforie.

Eens.
Geluk is overgewaardeerd.
Tevredenheid en zo weinig mogelijk ongeluk is best goed.
Het constante streven naar geluk brengt veeleer ongeluk dan geluk.

ikbenik dinsdag 2 februari 2021 om 17:00

Roelanje schreef: ↑
02-02-2021 16:15
Ik denk dat we nature/nurture inderdaad wel met een bepaalde afstelling aan het eigen leven beginnen. Maar ik denk dat er nog wel wat aan te tweaken valt met een fijne omgeving, therapie of levenservaring.

Ja, klinkt aannemelijk...

ikbenik dinsdag 2 februari 2021 om 17:05

Blankepit schreef: ↑
02-02-2021 16:37
Geluk is duurzame tevredenheid met je leven als geheel.

Je moet niet vergelijken. Niet met anderen en met wat je had.

F*ck reünies. Daar komen mensen vooral succes uitdragen, maar het leven is niet alleen succes en mensen die daar eerlijk over zijn, kunnen je beste vrienden zijn.

Ik dacht juist altijd (maar dit was meer mbt sportieve prestaties) dat ik niet met anderen moest vergelijken, juist alleen met jezelf en eerder geleverde prestaties. Maar of dit zo ook werkt mbt je hele leven, daar twijfel ik nu aan.

En ja, f*ck reünies

ikbenik dinsdag 2 februari 2021 om 17:06

Nummer*Zoveel schreef: ↑
02-02-2021 16:45
Dat is wel een goede regel, denk ik

Ja, klinkt idd heel verstandig..!

ikbenik dinsdag 2 februari 2021 om 17:09

TinyTiny schreef: ↑
02-02-2021 16:47
Dit vind ik een mooie. Zolang je tevredenheid vaker overheerst dan het gevoel nog iets te moeten, iets te ontbreken ben je denk ik gelukkig.

Het ligt helemaal aan de persoon waar hij/ zij tevreden mee is/kan zijn. Qua dat betreft is kijken naar wat je hebt (en dan niet alleen materiële zaken) vaak al een positieve instelling. Natuurlijk is het ook mooi om ambitie en/of doelen te hebben, maar als het een constant streven wordt naar iets wat je nog moet, blijft het geluk ook uit.

Hmmm, dit is ook wel een goede. Balans hebben tussen enerzijds tecreden zijn met wat je hebt, en anderzijds toch ook ambities en doelen hebben.
(Ik bedenk me nu dat ik eigenlijk helemaal geen doelen of ambities heb)

Anoniem_365114 dinsdag 2 februari 2021 om 17:17

ikbenik schreef: ↑
02-02-2021 17:05
Ik dacht juist altijd (maar dit was meer mbt sportieve prestaties) dat ik niet met anderen moest vergelijken, juist alleen met jezelf en eerder geleverde prestaties. Maar of dit zo ook werkt mbt je hele leven, daar twijfel ik nu aan.

Dan zou je als je van een villa komt naar drie hoog achter nooit meer gelukkig kunnen zijn

Of als je van baan wisselt en veel salaris inlevert. Of als je familieleden of vrienden verliest. Of chronisch ziek wordt. Of sowieso in verval raakt omdat je nou eenmaal ouder wordt.

Kiwi2017 dinsdag 2 februari 2021 om 17:20

Voor TO en ook anderen die dit onderwerp interessant vinden; je zou eens kunnen googlen op positieve gezondheid. Je kunt zelfs een testje doen. Het idee is een bredere kijk op gezondheid dan wel/niet ziek zijn. Of je je gezond en gelukkig voelt is natuurlijk complex. De schrijfster van positieve gezondheid heeft onderzoek gedaan en kwam uit op een aantal terugkerende pijlers. Namelijk: zingeving, lichaamsfuncties, dagelijks functioneren, mentaal welbevinden, kwaliteit van leven, meedoen.
Best wel boeiend!

https://www.iph.nl/positieve-gezondheid/wat-is-het/

retrostar dinsdag 2 februari 2021 om 17:32

Echt gelukkig ben ik maar zelden; het overkomt me als ik iets heel moeilijks met succes heb volbracht, zoals een examen of aan iets heel vervelends ben ontsnapt.

Maar verder geen geluksmomentjes hoor. Natuurlijk neem ik dadelijk met veel plezier mijn koffie met slagroom en een puddingbroodje. Dat is natuurlijk wel leuk. Maar gelukkig of echt genieten waar iedereen de mond van vol heeft, nee.

Veel is een herhaling van iets wat ik eerder heb gedaan met heel minieme variaties.

Ik vind het prima hoor.

En als het vuur gedoofd is komen er wolven

Vera8 dinsdag 2 februari 2021 om 19:41

Ik heb kinderen en dat betekent naast genieten ook vooral veel zorgen. En dan bedoel ik het ‘hebben’ van zorgen.

Als moeder ben je zo gelukkig als je ongelukkigste kind.

Een van mijn kinderen zal in de toekomst nog wel wat hobbels op zijn pad vinden. Deze wetenschap hangt als een grijze wolk boven mijn dagelijks ‘geluk’

Je leert er mee omgaan. En juist daardoor geniet ik extra van de mooie en goede momenten die we nu hebben. Sterker nog; ik offer met alle liefde mijn eigen geluk op voor dat van mijn kinderen.

Het heeft me geleerd te relativeren. Kon ik me vroeger nog wel eens diep ongelukkig voelen, tegenwoordig denk ik vaak “waar maakte ik me nou zo druk om? En waarom kon ik toen niet meer genieten van wat ik had?”

Ik meet mijn mate van geluk nu dus af aan het welzijn en welbevinden van mijn kinderen. Dat betekent in de praktijk dat ik mezelf dingen ontzeg die normaal gesproken zouden bijdragen aan mijn geluk. Ik maak daardoor andere keuzes. En tolereer soms dingen die me verdrietig maken maar die in het grote geheel beter zijn voor mijn gezin. En daarmee ook weer voor mij.

Het klinkt nobel maar dat is niet mijn intentie. Ik heb gewoon ervaren dat niets mij zodanig kan raken als het verdriet van mijn kinderen.

I have neither the time nor the crayons to explain this to you.

ikbenik dinsdag 2 februari 2021 om 21:05

Blankepit schreef: ↑
02-02-2021 17:17
Dan zou je als je van een villa komt naar drie hoog achter nooit meer gelukkig kunnen zijn
Of als je van baan wisselt en veel salaris inlevert. Of als je familieleden of vrienden verliest. Of chronisch ziek wordt. Of sowieso in verval raakt omdat je nou eenmaal ouder wordt.

Nouja, dat is dus precies waar ik nu een beetje mee worstel, 3hoogachter wonend, huis, kids, huisdieren,bekende woonomgeving kwijt en me realiserend dat ik een flink dagje ouder geworden ben.
Me tig jaar lang comfortabel in slaap laten sussen door de wetenschap dat schoonfamilie redelijk rijk is, waardoor we beiden zoiets hadden van 'och, sparen hoeft niet.. we hebben nu nauwelijks iets, maar dat geld komt ooit vrij en dan komt het wel goed" (i know, naief)
Maar nu heb ik dus 'niets' of althans, ik red me financieel net, maar dat comfortabele toekomstbeeld is ineens weg.

Wat blijft er over, als alles wat je kende om je heen wegvalt.
En, is dat genoeg..?

Gelukkig heb ik altijd eenvoudige behoeftes gehad, draag hele betaalbare merkloze kleding, doe de boodschappen bij de liddl. Verre reizen of dure auto's, daar geef ik niets om. Kan genieten van kleine dingen.
Daar ben ik dankbaar voor.

ikbenik dinsdag 2 februari 2021 om 21:12

retrostar schreef: ↑
02-02-2021 17:32
Echt gelukkig ben ik maar zelden; het overkomt me als ik iets heel moeilijks met succes heb volbracht, zoals een examen of aan iets heel vervelends ben ontsnapt.

Maar verder geen geluksmomentjes hoor. Natuurlijk neem ik dadelijk met veel plezier mijn koffie met slagroom en een puddingbroodje. Dat is natuurlijk wel leuk. Maar gelukkig of echt genieten waar iedereen de mond van vol heeft, nee.

Veel is een herhaling van iets wat ik eerder heb gedaan met heel minieme variaties.

Ik vind het prima hoor.

Ja, hier ook veel herhaling. Maar dat vind ik ook wel prettig.
Hier ook mijn vaste routines, en heerlijk, die eerste mok koffie in de ochtend.
En ze rijg ik mijn dagen en mooie momentjes aan elkaar, stukje bij beetje. Dat lukt en geeft rust.

Maar ergens blijf ik dus ook denken van, 'moet' er nu eigenlijk niet 'iets' gebeuren..? Iets méér? Is dit het nu..? En zo ja, hoe zou ik dat dan vinden? Is dat genoeg..? En zo niet, (dat is nog moeilijker) wat zou ik er dan nog hij willen hebben om WEL te voelen dat het 'genoeg' is..?

Kiwi: bedankt voor je linkje, klinkt interessant, zal het eens lezen!

ikbenik dinsdag 2 februari 2021 om 21:22

Mooi, Vera. Ik merk dat je al veel hebt meegemaakt mbt dit stuk. Dat je geleerd hebt door ervaring. En zo'n keuze maken vind ik lovenswaardig.

Zelf ben ik helaas te lang in iets soortgelijks doorgegaan, al heb ik me nooit echt mega 'opgeofferd', maar het groeide wel langzaam zo dat iedereens behoeftes op de eerste plaats kwamen, en als er dan nog ergens tijd / ruimte over was dan kwam ik aan de beurt.

Het werd een automatisme om mijn eigen behoeftes, wensen, mening, gevoel, 'even te parkeren' tot een later moment.
(En ik heb geen vervelend of veeleisend gezin hoor, ze hielden echt ook wel rekening met mij.) Maar voor mij was dat uiteindelijk niet vol te houden.

Zo ben ik (nouja, mede hierdoor) in mijn burnoit terecht gekomen.

ikbenik dinsdag 2 februari 2021 om 21:47

Kiwi2017 schreef: ↑
02-02-2021 17:20
Voor TO en ook anderen die dit onderwerp interessant vinden; je zou eens kunnen googlen op positieve gezondheid. Je kunt zelfs een testje doen. Het idee is een bredere kijk op gezondheid dan wel/niet ziek zijn. Of je je gezond en gelukkig voelt is natuurlijk complex. De schrijfster van positieve gezondheid heeft onderzoek gedaan en kwam uit op een aantal terugkerende pijlers. Namelijk: zingeving, lichaamsfuncties, dagelijks functioneren, mentaal welbevinden, kwaliteit van leven, meedoen.
Best wel boeiend!

https://www.iph.nl/positieve-gezondheid/wat-is-het/

Wauw, dit is idd interessant...! Heb net even zitten snuffelen en lezen op die site.
Aanrader. Dankjewel!

Anoniem_365114 woensdag 3 februari 2021 om 09:39

ikbenik schreef: ↑
02-02-2021 21:05
Nouja, dat is dus precies waar ik nu een beetje mee worstel, 3hoogachter wonend, huis, kids, huisdieren,bekende woonomgeving kwijt en me realiserend dat ik een flink dagje ouder geworden ben.
Me tig jaar lang comfortabel in slaap laten sussen door de wetenschap dat schoonfamilie redelijk rijk is, waardoor we beiden zoiets hadden van 'och, sparen hoeft niet.. we hebben nu nauwelijks iets, maar dat geld komt ooit vrij en dan komt het wel goed" (i know, naief)
Maar nu heb ik dus 'niets' of althans, ik red me financieel net, maar dat comfortabele toekomstbeeld is ineens weg.

Wat blijft er over, als alles wat je kende om je heen wegvalt.
En, is dat genoeg..?

Gelukkig heb ik altijd eenvoudige behoeftes gehad, draag hele betaalbare merkloze kleding, doe de boodschappen bij de liddl. Verre reizen of dure auto's, daar geef ik niets om. Kan genieten van kleine dingen.
Daar ben ik dankbaar voor.

Zo'n achteruitgang in luxe (want dat is het) is wel even slikken. Ik denk dat velen hier die gescheiden zijn daarover kunnen meepraten.
Zoals die reclame van Telfort; "van een paradijs in de tropen, naar een tropisch zwemparadijs".

Als je van jezelf al niet de drang naar luxe en status hebt zie ik positief voor je in; het went namelijk. Je hebt daarbij de wetenschap dat je kinderen ooit van je rijke schoonouders gaan profiteren, een fijne gedachte toch? Dat scheelt waarschijnlijk een studieschuld en ze kunnen straks gewoon een woning kopen.

Hoezo ben je je kids en huisdieren kwijt?

Dreamer woensdag 3 februari 2021 om 09:45

ikbenik schreef: ↑
02-02-2021 15:45
Nou, dat is wel interessant dat je dat zegt, daar had ik laatst nog een discussie over met een vriendin; het verschil tussen gelukkig zijn en tevreden zijn. Zij vond dat tevreden zijn een soort 'setteling for less' was, dat je het leven maar een 6-je vond, en dan wel tevreden ermee was, terwijl je in haar optiek dus dat grotere geluk na zou moeten streven.

Dat is apart, want volgens mij helpt tevreden zijn met wat je hebt juist voor een grote dosis geluk. Juist als je tevreden als een zesje ervaart, ben je volgens mij niet tevreden.

Later is nu

Dreamer woensdag 3 februari 2021 om 09:51

ikbenik schreef: ↑
02-02-2021 16:10
Dat zou geluk een stuk minder maakbaar maken. Dan is dus een soort basisstemming genetisch voorgeprogrammeerd..?

Er is inderdaad onderzoek naar gedaan en het blijkt dat een deel van je geluksgevoel in je zit. Je kunt het wel 'trainen' (of zoiets, ik heb me er nooit zo in verdiept) Ik heb ook altijd het gevoel dat ik een soort 'geluksbron' van binnen heb. Zelfs als ik me klote voel.

Om op je OP terug te komen:

Aan geld?
Dan ben ik er erg op achteruit gegaan.
Aan rust en overzicht?
Dan ben ik er op vooruit gegaan.
Aan hoe iemand van vroeger je zou zien, bijv op een reünie. ..?
Dan ben ik er op achteruit gegaan.
Aan het je bewust zijn van kleine dagelijkse geluksmomentjes in je leven?
Dan ben ik erop vooruit gegaan...
Aan je conditie / gewicht...?
Dan ben ik er toch wel op achteruit gegaan (corona kilootjes )

Als je genoeg geld hebt om van te leven, hoef je van minder geld niet ongelukkig te worden.

Bij mij heeft m'n (over)gewicht geen invloed op m'n geluksgevoel. Dat is wat mij betreft, net als hoe mensen op een reünie naar je zouden kijken, een externe factor. Hoe ánderen jou zien. Dat hoeft geen invloed op jouw gevoel te hebben. Dat je meer rust hebt en ervaart, dat je kunt genieten van kleine dingen, dat wel.

Later is nu

Dreamer woensdag 3 februari 2021 om 09:58

Vera8 schreef: ↑
02-02-2021 19:41
Ik heb kinderen en dat betekent naast genieten ook vooral veel zorgen. En dan bedoel ik het ‘hebben’ van zorgen.

Als moeder ben je zo gelukkig als je ongelukkigste kind.

Dat ben ik het gelukkig niet met je eens, want mijn oudste is depressief.
Ja, het geluk en de gezondheid van je kind beïnvloeden je dagelijkse geluk en tevredenheid, maar ik ben niet net zo ongelukkig als m'n ongelukkige kind, gelukkig. Daar zou dat kind trouwens ook nog ongelukkiger van worden.

Later is nu

Dreamer woensdag 3 februari 2021 om 10:01

ikbenik schreef: ↑
02-02-2021 21:12
Ja, hier ook veel herhaling. Maar dat vind ik ook wel prettig.
Hier ook mijn vaste routines, en heerlijk, die eerste mok koffie in de ochtend.
En ze rijg ik mijn dagen en mooie momentjes aan elkaar, stukje bij beetje. Dat lukt en geeft rust.

Maar ergens blijf ik dus ook denken van, 'moet' er nu eigenlijk niet 'iets' gebeuren..? Iets méér? Is dit het nu..? En zo ja, hoe zou ik dat dan vinden? Is dat genoeg..? En zo niet, (dat is nog moeilijker) wat zou ik er dan nog hij willen hebben om WEL te voelen dat het 'genoeg' is..?

Kiwi: bedankt voor je linkje, klinkt interessant, zal het eens lezen!

Als ik zo lees wat jij allemaal meegemaakt hebt, de afgelopen tijd, denk ik dat het juist heel fijn kan zijn om even een pas op de plaats te doen. Even niets te moeten, maar alles te laten bezinken. Het stof laten dalen, zeg maar. En dan komt er, vanuit die rust, mogelijk vanzelf weer iets waar je naartoe kunt leven.
Corona helpt hierin natuurlijk ook niet.

Later is nu

Bergje65 woensdag 3 februari 2021 om 10:06

Volgens mij valt algemeen geluk niet te meten maar persoonlijk geluk kun je voor jezelf wel meten. Dit is afhankelijk van wat je hebt meegemaakt.

Als je altijd een bijstandsmoeder bent geweest en je hebt financieel gestruggled, kan ik me voorstellen dat je intens gelukkig wordt van een geldprijs. Een miljardair zal hier weinig bij voelen. Iemand die ziek is geweest, zal gelukkig zijn bij een goed nieuws gesprek van een arts terwijl een gezond iemand hier helemaal niet over hoeft na te denken.

Anoniem_365114 woensdag 3 februari 2021 om 10:13

Dreamer schreef: ↑
03-02-2021 09:51
Als je genoeg geld hebt om van te leven, hoef je van minder geld niet ongelukkig te worden.

Bij mij heeft m'n (over)gewicht geen invloed op m'n geluksgevoel. Dat is wat mij betreft, net als hoe mensen op een reünie naar je zouden kijken, een externe factor. Hoe ánderen jou zien. Dat hoeft geen invloed op jouw gevoel te hebben.

Klopt, er is onderzoek naar gedaan daaruit bleek dat een bepaalde mate van inkomen genoeg is. Veel mensen hebben bij een salarisopslag ook maar een tijdelijk geluksmoment, het is niet iets dat duurzaam doorwerkt.

Mensen benaderen iemand die lichamelijk perfect in elkaar zit (goed figuur, knap gezicht) anders dan in het geval van overgewicht en minder knap gezicht. Mooie mensen krijgen meer positieve aandacht en zelfs bij baby's is dat al zo. We zijn sociale dieren en natuurlijk is dat belangrijk.
Maar dan nog zijn het externe factoren zoals je schrijft, wat andere mensen van je vinden. Als je alleen geluk haalt uit de aandacht van anderen ben je heel erg leeg (en ongelukkig) van binnen.

Bergje65 woensdag 3 februari 2021 om 10:14

Roelanje schreef: ↑
02-02-2021 15:58
Ik heb wel het idee dat mensen verschillend afgesteld kunnen staan op "geluk". Ik voel mij eigenlijk altijd wel basaal gelukkig. Tuurlijk heb ik slechte dagen, een man die me soms irriteert, werk waar ze niet altijd luisteren, kinderen die ook al niet altijd luisteren en soms gebeuren er ook nog gewoon hele nare dingen. Maar in de basis ben ik positief, blij, tevreden. Mijn basislijntje zou op gelukkig lopen, met piekjes en dalen. Sommige mensen hebben een lijn die op mwah loopt met soms een piekje en soms ook nog een dal.

Zeker is dat zo. Elk mens heeft in aanleg en ander level van gelukshormonen in het lichaam (serotonine/endorfine). Het is wetenschappelijk bewezen dat mensen met een depressieve aard en zwartkijkers gewoon minder van dit stofje bezitten. Gelukkig kan het chemisch worden aangevuld.

Actieve topics