Thuis
alle pijlers
Huren of kopen , wat zouden jullie in dit geval doen?
woensdag 3 februari 2010 om 20:28
In eerste instantie wilden wij een huis kopen. Staat al jaren op de planning maar ivm een bkr registratie en veranderingen van jobs zitten wij nog steeds waar wij zitten. En dat is een veel te klein huurhuis, en dat met 5 personen. Wat begon als een huis voor mij en mijn oudste dochter alleen na een moeizame ex relatie, is nu een uitgegroeid tot een huishouden van 5 personen.
De oudste dochter is een puber die in de eerste klas van de middelbare school zit. En dan heb ik nog een meisje van 7 en een zoontje van 4. Die laatste 2 slapen samen op 1 kamer. Zoetjesaan begint dit een probleem te worden. Toen ze nog echt heel klein waren ging dit prima. Meer dan prima zelfs. Maar nu beginnen ze behoorlijk last van elkaars ritme, en vrienden te krijgen. Ze hebben geen eigen plekje om zich in terug te trekken, en houden elkaar snachts uit de slaap en maken elkaar smorgens vroeg wakker. Met alle gevolgen van dien.
De puber kan geen vriendinnen te logeren uitnodigen en huiswerk maken is een hele onderneming. Behalve een hoogslaper is er eigenlijk vrijwel geen ruimte meer voor iets anders. Een 2 persoonsbed zou er al niet in passen, kan je nagaan hoe klein de ruimte dus is. Haar kledingkast staat dan ook op de gang.
Beneden is het niet echt klein en met wat slimme aanpassingen is het een ruime en lichte woonkamer met open keuken. Ook hebben we voor en achter een prima tuin. De omgeving echter, vind ik tien keer niks. Dwz dat ik niets met de mensen uit mijn straat heb. Hoewel ik hier al 12 jaar woon ken ik bij wijze van spreken nu nog steeds mijn buren amper. Als we elkaar gedag zeggen, dan is het veel.
Okee het volgende is aan de hand. Er wordt een nieuw wijkje gebouwd aan de ringweg alhier aan de rand van de woonwijk waar wij al in wonen. De wijk is prima, goede uitvalmogelijkheden, winkels, scholen en binnen 20 min zit je in het centrum van Groningen. Dit wijkje omvat ecologische energie zuinige koop woningen plus een handjevol huurwoningen tussen de koopwoningen in. De huizen hebben een eigen parkeerplaats, schuifpui en 4 slaapkamers. Precies datgene wat wij hier zo missen.
Omdat wij ( nog steeds) niet voor kopen in aanmerking komen en wij er ook niet jonger op worden, met het oog op een levensverzekering, zitten we erg in dubio. Want; we zijn nml ingeloot om 1 van deze woningen te kunnen betrekken. En dat zou feitenlijk goed nieuws moeten zijn. Maar ik weet het niet. Eigenlijk wilde ik nooit meer huren,wilde ik hierna eindelijk overgaan op kopen. Een geheel logische volgende stap leek me dat. Eindelijk iets opbouwen. Maar toen kwam dit. Ik ging naar een buurtbijeenkomst. Hoorde van huurkoop en vond dat dé optie. Eerst huren en over een tijdje datzelfde huis kopen. Beter kon niet, dus ik schreef me in. Maar nu hoorde ik vorige week dat het alleen om huur ging in dit specefieke geval. Of koop, maar geen huurkoop. Dus als we dit huis gaan betrekken na de zomervakantie ( want ze zijn nu net met de bouw bezig) dan is het óf blijven huren tot in lengte van dagen waarschijnlijk, of verhuizen na verloop van tijd om alsnog te gaan kopen.
En omdat verhuizen altijd geld kost, weet ik niet of ik dat binnen een paar jaar nog eventjes een keertje ga doen. Bovendien willen we, áls we over een tijdje gaan kopen, dit op naam van mijn man doen, en die is al bijna 42, en mochten we daar nog langer mee wachten, dan wordt zo'n levensverzekering wel heel erg duur.
Wat is wijsheid? Kiezen we voor een groter huis en meer ruimte in een nieuwe woonwijk vlakbij de stad naast een winkelcentrum met alles er op en eraan, of wachten we anderhalf jaar en kopen we dan een eigen huis?
Kopen; betekend kosten maken als er iets kapot gaat, onroerendzakenbelasting betalen, en god wat al niet nog meer. Huren betekend; niks opbouwen, maar wel op safe spelen, want mocht iemand zijn of haar baan verliezen, dan hoeven we niet te verhuizen en kunnen we huursubsidie aanvragen. Ook worden kosten van onderhoud en reparatie altijd vergoed ( in dit geval dan)
Nu kopen kan niet, maar nu huren betekend waarschijnlijk nooit meer kopen. Nu huren betekend ook eindelijk meer ruimte, een nieuwe wijk, nieuwe buren, koop overal om ons heen, betere buurt dus, jonge gezinnen, sneller op werk en op school, enz enz.
Oh oh oh ik vind het zo moeilijk. Ik heb nog minder als een week om te beslissen, en dan gaat het over.
Ik heb nog geen modelwoning kunnen inzien omdat deze simpelweg nog niet bestaat, dus ik moet het met computer beelden doen.
Ik vind dit zo moeilijk. De ene keer neig ik naar een dikke vette ja, omdat ik zo een behoefte aan ruimte heb en een nieuwe start. Maar de andere keer neig ik naar: nog even wachten en dan kan je eindelijk kopen, waarom niet nog eventjes geduld hebben?
Aaaaaaaah ik word zo gek van mezelf.
Verstand vs gevoel. Ik ben er errug slecht in vrees ik.
Wat zouden jullie doen en wat doen jullie nu, en waarom dan wel. En wat zouden jullie in onze situatie aanraden?
De oudste dochter is een puber die in de eerste klas van de middelbare school zit. En dan heb ik nog een meisje van 7 en een zoontje van 4. Die laatste 2 slapen samen op 1 kamer. Zoetjesaan begint dit een probleem te worden. Toen ze nog echt heel klein waren ging dit prima. Meer dan prima zelfs. Maar nu beginnen ze behoorlijk last van elkaars ritme, en vrienden te krijgen. Ze hebben geen eigen plekje om zich in terug te trekken, en houden elkaar snachts uit de slaap en maken elkaar smorgens vroeg wakker. Met alle gevolgen van dien.
De puber kan geen vriendinnen te logeren uitnodigen en huiswerk maken is een hele onderneming. Behalve een hoogslaper is er eigenlijk vrijwel geen ruimte meer voor iets anders. Een 2 persoonsbed zou er al niet in passen, kan je nagaan hoe klein de ruimte dus is. Haar kledingkast staat dan ook op de gang.
Beneden is het niet echt klein en met wat slimme aanpassingen is het een ruime en lichte woonkamer met open keuken. Ook hebben we voor en achter een prima tuin. De omgeving echter, vind ik tien keer niks. Dwz dat ik niets met de mensen uit mijn straat heb. Hoewel ik hier al 12 jaar woon ken ik bij wijze van spreken nu nog steeds mijn buren amper. Als we elkaar gedag zeggen, dan is het veel.
Okee het volgende is aan de hand. Er wordt een nieuw wijkje gebouwd aan de ringweg alhier aan de rand van de woonwijk waar wij al in wonen. De wijk is prima, goede uitvalmogelijkheden, winkels, scholen en binnen 20 min zit je in het centrum van Groningen. Dit wijkje omvat ecologische energie zuinige koop woningen plus een handjevol huurwoningen tussen de koopwoningen in. De huizen hebben een eigen parkeerplaats, schuifpui en 4 slaapkamers. Precies datgene wat wij hier zo missen.
Omdat wij ( nog steeds) niet voor kopen in aanmerking komen en wij er ook niet jonger op worden, met het oog op een levensverzekering, zitten we erg in dubio. Want; we zijn nml ingeloot om 1 van deze woningen te kunnen betrekken. En dat zou feitenlijk goed nieuws moeten zijn. Maar ik weet het niet. Eigenlijk wilde ik nooit meer huren,wilde ik hierna eindelijk overgaan op kopen. Een geheel logische volgende stap leek me dat. Eindelijk iets opbouwen. Maar toen kwam dit. Ik ging naar een buurtbijeenkomst. Hoorde van huurkoop en vond dat dé optie. Eerst huren en over een tijdje datzelfde huis kopen. Beter kon niet, dus ik schreef me in. Maar nu hoorde ik vorige week dat het alleen om huur ging in dit specefieke geval. Of koop, maar geen huurkoop. Dus als we dit huis gaan betrekken na de zomervakantie ( want ze zijn nu net met de bouw bezig) dan is het óf blijven huren tot in lengte van dagen waarschijnlijk, of verhuizen na verloop van tijd om alsnog te gaan kopen.
En omdat verhuizen altijd geld kost, weet ik niet of ik dat binnen een paar jaar nog eventjes een keertje ga doen. Bovendien willen we, áls we over een tijdje gaan kopen, dit op naam van mijn man doen, en die is al bijna 42, en mochten we daar nog langer mee wachten, dan wordt zo'n levensverzekering wel heel erg duur.
Wat is wijsheid? Kiezen we voor een groter huis en meer ruimte in een nieuwe woonwijk vlakbij de stad naast een winkelcentrum met alles er op en eraan, of wachten we anderhalf jaar en kopen we dan een eigen huis?
Kopen; betekend kosten maken als er iets kapot gaat, onroerendzakenbelasting betalen, en god wat al niet nog meer. Huren betekend; niks opbouwen, maar wel op safe spelen, want mocht iemand zijn of haar baan verliezen, dan hoeven we niet te verhuizen en kunnen we huursubsidie aanvragen. Ook worden kosten van onderhoud en reparatie altijd vergoed ( in dit geval dan)
Nu kopen kan niet, maar nu huren betekend waarschijnlijk nooit meer kopen. Nu huren betekend ook eindelijk meer ruimte, een nieuwe wijk, nieuwe buren, koop overal om ons heen, betere buurt dus, jonge gezinnen, sneller op werk en op school, enz enz.
Oh oh oh ik vind het zo moeilijk. Ik heb nog minder als een week om te beslissen, en dan gaat het over.
Ik heb nog geen modelwoning kunnen inzien omdat deze simpelweg nog niet bestaat, dus ik moet het met computer beelden doen.
Ik vind dit zo moeilijk. De ene keer neig ik naar een dikke vette ja, omdat ik zo een behoefte aan ruimte heb en een nieuwe start. Maar de andere keer neig ik naar: nog even wachten en dan kan je eindelijk kopen, waarom niet nog eventjes geduld hebben?
Aaaaaaaah ik word zo gek van mezelf.
Verstand vs gevoel. Ik ben er errug slecht in vrees ik.
Wat zouden jullie doen en wat doen jullie nu, en waarom dan wel. En wat zouden jullie in onze situatie aanraden?
donderdag 4 februari 2010 om 11:12
quote:Zoyla schreef op 04 februari 2010 @ 11:10:
Klopt Schouderklopje, zo heb ik het dan ook niet gebracht, dat begrijp je
Ananya....ik weet niet hoor...
Heb jij een huurwoning en zo ja waarom en zo nee waarom niet.
Deze vraag mag je eigenlijk wel in zijn algemeenheid leven. Wie heeft er hier een koop of huurwoninge en waarom dan wel.Je moet niet uitgaan van wat 'n ander heeft, maar van wat jouw persoonlijke mogelijkheden zijn. Natuurlijk is 'n boerderij in 'n dorpje met flinke lap grond veel leuker dan 'n rijtjeshuis (vind ik dan), maar als je dat niet kan betalen, moet je daar ook niet over nadenken. Je hebt 't geld voor deze vooruitgang, dus grijp die kans gewoon aan.
Klopt Schouderklopje, zo heb ik het dan ook niet gebracht, dat begrijp je
Ananya....ik weet niet hoor...
Heb jij een huurwoning en zo ja waarom en zo nee waarom niet.
Deze vraag mag je eigenlijk wel in zijn algemeenheid leven. Wie heeft er hier een koop of huurwoninge en waarom dan wel.Je moet niet uitgaan van wat 'n ander heeft, maar van wat jouw persoonlijke mogelijkheden zijn. Natuurlijk is 'n boerderij in 'n dorpje met flinke lap grond veel leuker dan 'n rijtjeshuis (vind ik dan), maar als je dat niet kan betalen, moet je daar ook niet over nadenken. Je hebt 't geld voor deze vooruitgang, dus grijp die kans gewoon aan.
donderdag 4 februari 2010 om 11:16
Kijk, ik wil ook wel een vrijstaand of 2 onder 1 kap woning met kookeiland en bubbelbad. Serieus hoor. Dat is mijn droom. Grote tuin, en toch vlak bij het centrum. Ik had de woning al tien keer ingericht en heringericht. Maar soms moet je je droom bijstellen, en realistisch zijn. Je bent niet minder in een kleiner huis zonder kookeiland. Je bent niet minder als je geen tuinhuis hebt, en je bent niet minder zonder sauna of 2-de badkamer.
Het is maar net wat je referentie kader is en waarvandaan je komt.
Wij hebben altijd klein gewoond, en altijd gehuurd en altijd weinig geld omhanden gehad. We hebben het nu goed, en dat willen we graag zo houden. De kinderen worden groter, gaan studeren. Ik ben weer aan het werk, man heeft mooie carriere gemaakt maar zit tevens wel zo'n beetje aan zijn tax kwa groei, dus dan moet je de balans opmaken...
We willen graag op vakantie kunnen blijven gaan, onze kinderen op clubjes hebben, ze kunnen laten studeren enz enz. Om die levenstandaard te kunnen blijven voortzetten is een huis kopen met alles erop en eraan binnen nu en een aantal jaren gewoon geen optie, en misschien wel nooit niet. Dat is verdrietig en een soort van laten gaan van een droom, maar er komt er wel weer eentje voor in de plaats. Als er ergens een deurtje dicht gaat, dan gaat er ergens anders wel weer eentje open. Mss had het zo moeten zijn. Ik zie het iig als een nieuwe kans. Een nieuwe start.
Nu nog die brief op de bus durven doen...
Pffff...
Het is maar net wat je referentie kader is en waarvandaan je komt.
Wij hebben altijd klein gewoond, en altijd gehuurd en altijd weinig geld omhanden gehad. We hebben het nu goed, en dat willen we graag zo houden. De kinderen worden groter, gaan studeren. Ik ben weer aan het werk, man heeft mooie carriere gemaakt maar zit tevens wel zo'n beetje aan zijn tax kwa groei, dus dan moet je de balans opmaken...
We willen graag op vakantie kunnen blijven gaan, onze kinderen op clubjes hebben, ze kunnen laten studeren enz enz. Om die levenstandaard te kunnen blijven voortzetten is een huis kopen met alles erop en eraan binnen nu en een aantal jaren gewoon geen optie, en misschien wel nooit niet. Dat is verdrietig en een soort van laten gaan van een droom, maar er komt er wel weer eentje voor in de plaats. Als er ergens een deurtje dicht gaat, dan gaat er ergens anders wel weer eentje open. Mss had het zo moeten zijn. Ik zie het iig als een nieuwe kans. Een nieuwe start.
Nu nog die brief op de bus durven doen...
Pffff...
donderdag 4 februari 2010 om 11:23
quote:Zoyla schreef op 04 februari 2010 @ 11:10:
Klopt Schouderklopje, zo heb ik het dan ook niet gebracht, dat begrijp je
Ananya....ik weet niet hoor...
Heb jij een huurwoning en zo ja waarom en zo nee waarom niet.
Deze vraag mag je eigenlijk wel in zijn algemeenheid stellen. Wie heeft er hier een koop of huurwoning en waarom dan wel.
Ik huur! En naar volle tevredenheid. Ik ben nu 33 en we hebben een dochter. We hebben niet zo mega veel ruimte nodig als jij.
Ik denk dat als deze woning ons binnen de komende tien aangeboden wordt om te kopen, dat we het dan nog zouden overwegen. Maar als het nog 20 jaar duurt, denk ik niet meer hoor.
Wij zouden met ons inkomen eigenlijk alleen een groot genoeg huis kunnen kopen (vergelijkbaar met ons huidige huis) als een groot deel van de hypotheek aflossingsvrij is. Dus dat gedeelte van het huis wordt dan nooit van ons. Eigenlijk huur je dan gewoon van de bank.
En ik zou me vreselijk zorgen maken over extra onvoorziene uitgaven. Ik heb misschien niks in de zak, maar ik heb dus ook geen lasten, geen gezeik, geen stress. En echt, geloof me, stressvrij wonen is zoveel waard! Je weet zelf hoe onvoorspelbaar het leven verloopt. Je hebt het binnen je gezin zelf meegemaakt. Uberhaupt heb je in je jonge leven al veel onverwachte wendingen gekend (onverwacht zwanger zijn van je 1e, scheiding, nieuwe relatie, meer kinderen, ziekte). Die onverwachte wendingen maken dus eigenlijk dat je heel flexibel moet kunnen omspringen met situaties. Als je dan vast zit aan een huis die je maar net wel, net niet kunt betalen, geeft dat erg veel stress! En dan vraag ik me echt af of je uberhaupt wel toekomt aan dat huis steeds een beetje meer van jezelf te krijgen (aflossen).
Een huurwoning pakt dan zoveel gunstiger uit. Die is flexibeler en buigt meer mee met je omstandigheden. ook vooral financieel.
Klopt Schouderklopje, zo heb ik het dan ook niet gebracht, dat begrijp je
Ananya....ik weet niet hoor...
Heb jij een huurwoning en zo ja waarom en zo nee waarom niet.
Deze vraag mag je eigenlijk wel in zijn algemeenheid stellen. Wie heeft er hier een koop of huurwoning en waarom dan wel.
Ik huur! En naar volle tevredenheid. Ik ben nu 33 en we hebben een dochter. We hebben niet zo mega veel ruimte nodig als jij.
Ik denk dat als deze woning ons binnen de komende tien aangeboden wordt om te kopen, dat we het dan nog zouden overwegen. Maar als het nog 20 jaar duurt, denk ik niet meer hoor.
Wij zouden met ons inkomen eigenlijk alleen een groot genoeg huis kunnen kopen (vergelijkbaar met ons huidige huis) als een groot deel van de hypotheek aflossingsvrij is. Dus dat gedeelte van het huis wordt dan nooit van ons. Eigenlijk huur je dan gewoon van de bank.
En ik zou me vreselijk zorgen maken over extra onvoorziene uitgaven. Ik heb misschien niks in de zak, maar ik heb dus ook geen lasten, geen gezeik, geen stress. En echt, geloof me, stressvrij wonen is zoveel waard! Je weet zelf hoe onvoorspelbaar het leven verloopt. Je hebt het binnen je gezin zelf meegemaakt. Uberhaupt heb je in je jonge leven al veel onverwachte wendingen gekend (onverwacht zwanger zijn van je 1e, scheiding, nieuwe relatie, meer kinderen, ziekte). Die onverwachte wendingen maken dus eigenlijk dat je heel flexibel moet kunnen omspringen met situaties. Als je dan vast zit aan een huis die je maar net wel, net niet kunt betalen, geeft dat erg veel stress! En dan vraag ik me echt af of je uberhaupt wel toekomt aan dat huis steeds een beetje meer van jezelf te krijgen (aflossen).
Een huurwoning pakt dan zoveel gunstiger uit. Die is flexibeler en buigt meer mee met je omstandigheden. ook vooral financieel.
donderdag 4 februari 2010 om 11:28
quote:Zoyla schreef op 04 februari 2010 @ 11:19:
Maar misschien kom ik daar wel nooit meer weg, wat dan?Wat wil je nu? Dat ligt toch aan jezelf? Jullie maken de keuze om daar wel of niet te blijven zitten. Als je blijft wonen waar je nu woont kom je misschien ook nooit meer weg als je deze kans laat gaan.
Maar misschien kom ik daar wel nooit meer weg, wat dan?Wat wil je nu? Dat ligt toch aan jezelf? Jullie maken de keuze om daar wel of niet te blijven zitten. Als je blijft wonen waar je nu woont kom je misschien ook nooit meer weg als je deze kans laat gaan.
...
donderdag 4 februari 2010 om 11:30
Okee, daar heb je natuurlijk een punt schouderklopje.
Manlief heeft net op zijn werk een en ander eens uitgerekend.
Beneden verdieping is 1 vierkante meter kleiner tov nu.
Boven zijn alle slaapkamer minstens 2 vierkante meter groter. Eveneens de badkamer. Omdat we een kleinere overloop hebben en kleiner trapgat, hebben we straks meer kamer. Zolder is uiteraard extra want we hebben nu een plat dak.
Het huis aan de nieuwe lokatie is een tikje korter maar wel breder. Netto gaan we er alleen maar op vooruit. We kunnen veel gordijnen meenemen, en ook het hout wat boven ligt kan naar zolder. Laminaat zouden we voor beneden kiezen, liefst oudwit ivm het feit dat de huizen gevoelsmatig vrij donker zijn, dus liefste zo licht mogelijk inrichten. Keuken wil ik ook witachtig. Iig niet antraciet zoals we nu hebben, dat is veuls te donker.
Boven nemen we gordijnen zoveel mogelijk mee. Desnoods koop ik voor the time being van die stomme luxaflex bij de xenox. Als het moet zou dat me jeuken hoor.
Oh we gaan mss wel echt verhuizen. Wat zal dat lekker neuken worden zeg woei!!!!!!!!
Manlief heeft net op zijn werk een en ander eens uitgerekend.
Beneden verdieping is 1 vierkante meter kleiner tov nu.
Boven zijn alle slaapkamer minstens 2 vierkante meter groter. Eveneens de badkamer. Omdat we een kleinere overloop hebben en kleiner trapgat, hebben we straks meer kamer. Zolder is uiteraard extra want we hebben nu een plat dak.
Het huis aan de nieuwe lokatie is een tikje korter maar wel breder. Netto gaan we er alleen maar op vooruit. We kunnen veel gordijnen meenemen, en ook het hout wat boven ligt kan naar zolder. Laminaat zouden we voor beneden kiezen, liefst oudwit ivm het feit dat de huizen gevoelsmatig vrij donker zijn, dus liefste zo licht mogelijk inrichten. Keuken wil ik ook witachtig. Iig niet antraciet zoals we nu hebben, dat is veuls te donker.
Boven nemen we gordijnen zoveel mogelijk mee. Desnoods koop ik voor the time being van die stomme luxaflex bij de xenox. Als het moet zou dat me jeuken hoor.
Oh we gaan mss wel echt verhuizen. Wat zal dat lekker neuken worden zeg woei!!!!!!!!
donderdag 4 februari 2010 om 11:34
Ja klopt Lindy, maar veel kenissen en vriendinnen wonen vrij en toch in de stad, hebben 5 slaapkamers een garage, een grote lap grond en jawel: een woonkeuken met kookeiland en openhaard wehehehehe. Ik heb bijna alleen maar mensen om me heen die een groot koophuis hebben. En door de kinderen kom ik natuurlijk ivm vriendinnetjes enzo, bij veel mensen thuis. Dan denk ik wel eens: had ík dat maar.
Maar ja, ik héb dat niet. Ik heb wel heel veel andere dingen om dankbaar voor te zijn. En een dak boven je hoofd is maar zo geen vanzelfsprekendheid.....
Maar ja, ik héb dat niet. Ik heb wel heel veel andere dingen om dankbaar voor te zijn. En een dak boven je hoofd is maar zo geen vanzelfsprekendheid.....
donderdag 4 februari 2010 om 11:38
quote:Zoyla schreef op 04 februari 2010 @ 11:34:
Ja klopt Lindy, maar veel kenissen en vriendinnen wonen vrij en toch in de stad, hebben 5 slaapkamers een garage, een grote lap grond en jawel: een woonkeuken met kookeiland en openhaard wehehehehe. Ik heb bijna alleen maar mensen om me heen die een groot koophuis hebben. En door de kinderen kom ik natuurlijk ivm vriendinnetjes enzo, bij veel mensen thuis. Dan denk ik wel eens: had ík dat maar.
Maar ja, ik héb dat niet. Ik heb wel heel veel andere dingen om dankbaar voor te zijn. En een dak boven je hoofd is maar zo geen vanzelfsprekendheid.....Je kan nu eenmaal niet alles hebben in 't leven. Jij hebt voor 'n groot gezin gekozen, ik ben single en heb 'n vrijstaand huisje in 't bos. Met kinderen had ik dat ook never nooit niet kunnen betalen tenzij ik de staatsloterij had gewonnen hoor!
Ja klopt Lindy, maar veel kenissen en vriendinnen wonen vrij en toch in de stad, hebben 5 slaapkamers een garage, een grote lap grond en jawel: een woonkeuken met kookeiland en openhaard wehehehehe. Ik heb bijna alleen maar mensen om me heen die een groot koophuis hebben. En door de kinderen kom ik natuurlijk ivm vriendinnetjes enzo, bij veel mensen thuis. Dan denk ik wel eens: had ík dat maar.
Maar ja, ik héb dat niet. Ik heb wel heel veel andere dingen om dankbaar voor te zijn. En een dak boven je hoofd is maar zo geen vanzelfsprekendheid.....Je kan nu eenmaal niet alles hebben in 't leven. Jij hebt voor 'n groot gezin gekozen, ik ben single en heb 'n vrijstaand huisje in 't bos. Met kinderen had ik dat ook never nooit niet kunnen betalen tenzij ik de staatsloterij had gewonnen hoor!
donderdag 4 februari 2010 om 11:43
Ik heb alleen je OP gelezen Zoyla, maar ik zou het met beide handen aangrijpen als ik jou was.
Ik woon niet meer in NL en besef nu pas hoe geweldig goed huren is geregeld in NL.
Wij hebben nu een koophuis, uit noodzaak en het is in een kutwijk en met de huidige recessie zitten we met een negatieve waarde. Staar je niet blind op je kennissen en vrienden, maar kijk wat voor jullie haalbaar is, en vooralsnog zit kopen er toch niet in.
Ik woon niet meer in NL en besef nu pas hoe geweldig goed huren is geregeld in NL.
Wij hebben nu een koophuis, uit noodzaak en het is in een kutwijk en met de huidige recessie zitten we met een negatieve waarde. Staar je niet blind op je kennissen en vrienden, maar kijk wat voor jullie haalbaar is, en vooralsnog zit kopen er toch niet in.
donderdag 4 februari 2010 om 11:45
Je moet nooit kijken wat anderen meer hebben.Je moet naar jouw eigen situatie kijken.
Ik zou dat huurhuis nemen in jouw situatie.
Je hebt NU meer ruimte nodig en kopen gaat niet dus denk daar maar verder niet over na.
Je hebt de kans op een nieuw huis,mag eigen keuken en badkamer uitzoeken etc of heb je liever een huis waar je eerst voor een paar duizend aan moet vernieuwen?
Dus ga ervoor voordat een ander het krijgt.
Ik zou dat huurhuis nemen in jouw situatie.
Je hebt NU meer ruimte nodig en kopen gaat niet dus denk daar maar verder niet over na.
Je hebt de kans op een nieuw huis,mag eigen keuken en badkamer uitzoeken etc of heb je liever een huis waar je eerst voor een paar duizend aan moet vernieuwen?
Dus ga ervoor voordat een ander het krijgt.
donderdag 4 februari 2010 om 11:46
quote:lindy schreef op 04 februari 2010 @ 11:39:
Ninjoo, woonde jij niet in een recreatiepark? (meestal toch een stuk goedkoper dan andere vrijstaande huizen in het bos?)Dat klopt ja. Inmiddels zijn die dingen ook hartstikke duur geworden, maar in de tijd dat ik kocht waren de prijzen nog leuk. Uiteraard was 't wel 'n opknapwoning en heeft mijn vader er heel veel aan verbouwd en bijgebouwd zodat 't nu echt 'n droomwoning is. Niet groot (niet geschikt voor 'n gezin van 5 personen), maar wel 'n lekker stuk grond er omheen.
Ninjoo, woonde jij niet in een recreatiepark? (meestal toch een stuk goedkoper dan andere vrijstaande huizen in het bos?)Dat klopt ja. Inmiddels zijn die dingen ook hartstikke duur geworden, maar in de tijd dat ik kocht waren de prijzen nog leuk. Uiteraard was 't wel 'n opknapwoning en heeft mijn vader er heel veel aan verbouwd en bijgebouwd zodat 't nu echt 'n droomwoning is. Niet groot (niet geschikt voor 'n gezin van 5 personen), maar wel 'n lekker stuk grond er omheen.
donderdag 4 februari 2010 om 12:01
Je moet niet kijken naar wat anderen hebben maar naar wat JIJ met jouw geld kunt doen. En met jullie buffer zou ik echt niet aan een koophuis beginnen: alle dingen waarvoor je in een huurhuis de woningbouw belt als het vervangen moet worden sta je met een koophuis zelf voor. Buitenkant schilderen, kapotte kraan noem maar op, het loopt allemaal behoorlijk in de papieren. En dan gaan de gewone huishoudelijke dingen (je noemde kapotte TV, laptop) ook nog gewoon door. En de tijd dat je een huis jaren later met winst kunt verkopen is wel voorbij! Zou lekker gaan huren en wel zien of kopen ooit nog op mijn weg zou komen.
donderdag 4 februari 2010 om 12:03
quote:Zoyla schreef op 04 februari 2010 @ 11:34:
Ja klopt Lindy, maar veel kenissen en vriendinnen wonen vrij en toch in de stad, hebben 5 slaapkamers een garage, een grote lap grond en jawel: een woonkeuken met kookeiland en openhaard wehehehehe. Ik heb bijna alleen maar mensen om me heen die een groot koophuis hebben. En door de kinderen kom ik natuurlijk ivm vriendinnetjes enzo, bij veel mensen thuis. Dan denk ik wel eens: had ík dat maar.
Maar ja, ik héb dat niet. Ik heb wel heel veel andere dingen om dankbaar voor te zijn. En een dak boven je hoofd is maar zo geen vanzelfsprekendheid.....
Geef het maar eerlijk toe Zoyla, je bent gewoon jaloers .
Misschien als het zou helpen dat evenzovele mensen met minder moeten doen dan jij of ik. In onze vorige woning (klein arbeidershuisje) woonden gezinnen met 4 kinderen op een oppervlakte van 65 m2.
Volgens mij moet je een beetje terug in de realiteit. Niet iedereen heeft gewoon hetzelfde. Je leven loopt een bepaald pad, waarin sommige afslagen keuzes zijn en andere moet je gewoon volgen of je wil of niet.
Maar dit huis, is een pad die je kan volgen. Daar mag je voor kiezen. En je weet gewoon nooit of die volgende afslag er ooit komt. En als ik heel erg realistisch probeer te kijken naar jouw situatie, vraag ik me af of je die afslag van kopen ooit tegen gaat komen (ja, een lullig flatje misschien of een krot van woning waar je eerst heel veel in moet verbouwen. Weet je nog hoeveel "lol" je had tijdens de renovatie?)
Ja klopt Lindy, maar veel kenissen en vriendinnen wonen vrij en toch in de stad, hebben 5 slaapkamers een garage, een grote lap grond en jawel: een woonkeuken met kookeiland en openhaard wehehehehe. Ik heb bijna alleen maar mensen om me heen die een groot koophuis hebben. En door de kinderen kom ik natuurlijk ivm vriendinnetjes enzo, bij veel mensen thuis. Dan denk ik wel eens: had ík dat maar.
Maar ja, ik héb dat niet. Ik heb wel heel veel andere dingen om dankbaar voor te zijn. En een dak boven je hoofd is maar zo geen vanzelfsprekendheid.....
Geef het maar eerlijk toe Zoyla, je bent gewoon jaloers .
Misschien als het zou helpen dat evenzovele mensen met minder moeten doen dan jij of ik. In onze vorige woning (klein arbeidershuisje) woonden gezinnen met 4 kinderen op een oppervlakte van 65 m2.
Volgens mij moet je een beetje terug in de realiteit. Niet iedereen heeft gewoon hetzelfde. Je leven loopt een bepaald pad, waarin sommige afslagen keuzes zijn en andere moet je gewoon volgen of je wil of niet.
Maar dit huis, is een pad die je kan volgen. Daar mag je voor kiezen. En je weet gewoon nooit of die volgende afslag er ooit komt. En als ik heel erg realistisch probeer te kijken naar jouw situatie, vraag ik me af of je die afslag van kopen ooit tegen gaat komen (ja, een lullig flatje misschien of een krot van woning waar je eerst heel veel in moet verbouwen. Weet je nog hoeveel "lol" je had tijdens de renovatie?)
