Thuis
alle pijlers
Is het leven wat je er van had verwacht?
zaterdag 13 januari 2024 om 12:55
Is het leven wat jullie er als kind of jongvolwassene er van had verwacht?
TO trapt af!
Ik had een turbulente jeugd en had gehoopt dat het leven er heel rooskleurig eruit zou zien als volwassene. Ik had er een euforisch gevoel bij in mijn hoofd. Therapie voor de jeugdellende heb ik achter de rug dus ik kan “normaal” functioneren in de maatschappij.
Het antwoord is nee, maar niet geheel in een negatieve zin.
Ik had verwacht als kind dat ik nu inmiddels huisje boompje beestje had. Misschien ook het warme nest dat ik thuis miste. Zonder er bij stil staan dat dat hard werken is, omdat voor elkaar te krijgen.
Verder ook niet verwacht dat ik geen contact meer met mijn ouders heb en dat ik daar eigenlijk wel prima mee ben.
Verder verloop de studie en loopbaan prima, zoals verwacht. Enige wat ik niet had verwacht is dat de waarde van geld gedaald is ten opzichte van de materie. Dus een huis kopen met een goed inkomen zit er niet in alleen. Ik weet nog dat ik als puber huizen op funda bekeek, vergelijkbare woningen zijn nu 3x duurder.
Al met al niet te klagen, maar het is minder perfect dan ik had gehoopt.
Jullie?
TO trapt af!
Ik had een turbulente jeugd en had gehoopt dat het leven er heel rooskleurig eruit zou zien als volwassene. Ik had er een euforisch gevoel bij in mijn hoofd. Therapie voor de jeugdellende heb ik achter de rug dus ik kan “normaal” functioneren in de maatschappij.
Het antwoord is nee, maar niet geheel in een negatieve zin.
Ik had verwacht als kind dat ik nu inmiddels huisje boompje beestje had. Misschien ook het warme nest dat ik thuis miste. Zonder er bij stil staan dat dat hard werken is, omdat voor elkaar te krijgen.
Verder ook niet verwacht dat ik geen contact meer met mijn ouders heb en dat ik daar eigenlijk wel prima mee ben.
Verder verloop de studie en loopbaan prima, zoals verwacht. Enige wat ik niet had verwacht is dat de waarde van geld gedaald is ten opzichte van de materie. Dus een huis kopen met een goed inkomen zit er niet in alleen. Ik weet nog dat ik als puber huizen op funda bekeek, vergelijkbare woningen zijn nu 3x duurder.
Al met al niet te klagen, maar het is minder perfect dan ik had gehoopt.
Jullie?
zaterdag 13 januari 2024 om 13:04
Wat een zware vraag… dat vraagt erom om eerst na te denken over wat je verwachting was als kind of jong volwassenen over het volwassen leven. Kinderen/ jong volwassenen kunnen zich waarschijnlijk nog geen goede voorstelling van maken wat het volwassen leven inhoudt. Ik dacht vooral: als je volwassen bent mag je doen wat je wil, je bent de baas over jezelf en je leven. De werkelijkheid is: bij die vrijheid horen verantwoordelijkheden.
Toen ik jong was wilde ik graag hetzelfde warme gezin als waar ik zelf vandaan kwam. Ik zag mezelf lekker moederen en zeker niet fulltime werken. Ik dacht ook dat het na je studententijd meteen werken, trouwen, kinderen was.
De werkelijkheid pakte anders uit. Ik was nog helemaal niet klaar voor trouwen en kinderen na mijn studie. Ik wilde de wereld zien en carrière maken. Daar bleek ik toch wel veel jaren nog voor uit te kunnen trekken. Mijn volwassen leven bleek veel leuker, spannender en dynamischer dan ik me als kind had kunnen voorstellen. Inmiddels heb ik wel dat fijne gezin waarvan ik droomde, maar ben ik (gelukkig) altijd de avonturier gebleven die ik was.
Toen ik jong was wilde ik graag hetzelfde warme gezin als waar ik zelf vandaan kwam. Ik zag mezelf lekker moederen en zeker niet fulltime werken. Ik dacht ook dat het na je studententijd meteen werken, trouwen, kinderen was.
De werkelijkheid pakte anders uit. Ik was nog helemaal niet klaar voor trouwen en kinderen na mijn studie. Ik wilde de wereld zien en carrière maken. Daar bleek ik toch wel veel jaren nog voor uit te kunnen trekken. Mijn volwassen leven bleek veel leuker, spannender en dynamischer dan ik me als kind had kunnen voorstellen. Inmiddels heb ik wel dat fijne gezin waarvan ik droomde, maar ben ik (gelukkig) altijd de avonturier gebleven die ik was.
zaterdag 13 januari 2024 om 13:08
Ik heb eigenlijk nooit verwachtingen gehad. Gewoon leven en kijken hoe je dit zo fijn mogelijk voor elkaar kunt krijgen.
Soms valt het tegen en soms mee. Ik stap snel over een tegenslag heen dus schouders er onder en weer door. Ik geloof vooral in eigen regie op de punten waar het kan aangezien het leven op veel punten niet maakbaar is.
Soms valt het tegen en soms mee. Ik stap snel over een tegenslag heen dus schouders er onder en weer door. Ik geloof vooral in eigen regie op de punten waar het kan aangezien het leven op veel punten niet maakbaar is.
zaterdag 13 januari 2024 om 13:09
Nee zeker niet. Ik wilde nooit kinderen (heb er twee), ik wilde een goede carrière (noodgedwongen werk ik parttime onder mijn niveau wegens zorgenkind), ik had nooit gedacht dat mijn moeder zo jong zou overlijden. Ik had nooit gedacht dat ik een chronische ziekte zou krijgen (die ik al heel lang had maar nog niet ontdekt was).
Op het gemis van mijn moeder na ben ik wel heel blij met mijn leven. Goed huwelijk, twee geweldige kinderen, lieve vrienden, leuke baan en financieel alles goed op orde waardoor we veel leuke dingen kunnen doen. Chronische ziekte is een beetje eng, is progressief en kan me later behoorlijk gaan beperken. Maar nu beperkt het me nog maar een beetje. Dus al met al is mijn leven totaal niet wat ik ervan verwacht had, maar is het wel een goed leven.
Op het gemis van mijn moeder na ben ik wel heel blij met mijn leven. Goed huwelijk, twee geweldige kinderen, lieve vrienden, leuke baan en financieel alles goed op orde waardoor we veel leuke dingen kunnen doen. Chronische ziekte is een beetje eng, is progressief en kan me later behoorlijk gaan beperken. Maar nu beperkt het me nog maar een beetje. Dus al met al is mijn leven totaal niet wat ik ervan verwacht had, maar is het wel een goed leven.
zaterdag 13 januari 2024 om 13:31
Nee. Mijn scheiding heeft mijn' het ideale gezinsdromen' helemaal in de war geschopt.
En uiteindelijk heel veel dingen anders laten lopen dan gepland.
Nu 51 en echt even aan het nadenken wat ik nog verder wil in het leven. Daar had ik eigenlijk geen verwachtingen meer bij, dus die moet ik nu nog gaan bedenken.
En uiteindelijk heel veel dingen anders laten lopen dan gepland.
Nu 51 en echt even aan het nadenken wat ik nog verder wil in het leven. Daar had ik eigenlijk geen verwachtingen meer bij, dus die moet ik nu nog gaan bedenken.
zaterdag 13 januari 2024 om 13:31
Nee. Mijn kindertijd vond ik moeilijk en ik dacht dat het later als ik groot was echt leuk zou worden. Ik had ook een vrij geromantiseerd beeld van het volwassen leven helaas, en de hoop dat dat ooit werkelijkheid zou worden is (te) lang blijven hangen. Dat heb ik ook wel zelf in stand gehouden, als soort van manier om te overleven.
Sommige mensen noemen dat kinderlijk maar zo zat ik nou eenmaal in elkaar.
Sinds een jaar of 10 heb ik door dat het (voor mij) echt niet bestaat, dat dit is wat het is. En daar wordt het niet leuker van zeg maar.
Sommige mensen noemen dat kinderlijk maar zo zat ik nou eenmaal in elkaar.
Sinds een jaar of 10 heb ik door dat het (voor mij) echt niet bestaat, dat dit is wat het is. En daar wordt het niet leuker van zeg maar.
Je wordt pas nat als het regent
zaterdag 13 januari 2024 om 13:38
zaterdag 13 januari 2024 om 13:42
Een aantal dingen die ik heel graag wilde als kind: een lieve man, relatief jong kinderen, dat is allemaal zo uitgekomen.
Wat ik vooral een gekke realisatie vond toen de kinderen kwamen, was dat ik als kind altijd dacht dat volwassenen alles heel goed weten en heel bewust hun leven leiden. Toen kwam ik erachter dat alle volwassenen eigenlijk ook maar gewoon wat doen, en dat dat prima is.
Wat ik vooral een gekke realisatie vond toen de kinderen kwamen, was dat ik als kind altijd dacht dat volwassenen alles heel goed weten en heel bewust hun leven leiden. Toen kwam ik erachter dat alle volwassenen eigenlijk ook maar gewoon wat doen, en dat dat prima is.
zaterdag 13 januari 2024 om 13:47
zaterdag 13 januari 2024 om 13:59
hoeft niet hoor, mijn leven ziet er een stuk rooskleuriger uit dan wat ik had verwacht toen ik een jaar of 16 was.Pimpelmeesje87 schreef: ↑13-01-2024 13:39Wat een depressieve vraag, het loopt zoals het loopt. Ik snap wel dat je het niet depressief bedoelt, maar pffff. Wat maakt het uit? Als je in het heden maar een beetje content bent.
zaterdag 13 januari 2024 om 14:00
Na een vervelende, moeilijke jeugd had ik een ideaalbeeld dat ik het zelf heel anders zou doen dan mijn ouders. Ik keek uit naar een gelukkig leven, leuke baan en een warm gezellig gezin. En ik wilde oud worden, alles uit het leven halen.
Nadat ik jong uit huis gegaan (gevlucht) ben, ben ik jong getrouwd en na 10 jaar gescheiden. Met deze man zag ik mijzelf geen kinderen krijgen. Inmiddels had ik wel door dat een gelukkig leven ook niet vanaf ontstaat en dat je daar ook zelf hard voor moet werken. Ik kwam een tegenpool van mijn ex tegen die ook een kinderwens had, net als ik. Er kwamen twee kinderen, maar een warm gezellig gezin ontstaat ook niet vanzelf, als je eigenlijk geen idee hebt hoe dat moet omdat je zelf geen voorbeeld hebt gehad.
Na een hele moeizame, liefdeloze relatie, waar ik vooral de kar had getrokken, besloot de vader van mijn kinderen, dat hij een ander leven, naast de onze, leuker vond. Toen dat uitkwam was een scheiding onafwendbaar. Ik voel mij nog steeds schuldig naar mijn kinderen toe dat het mij niet gelukt is om hen de zorgeloze gelukkige warme jeugd te geven, die ik zelf zo gemist heb. Uiteindelijk is het ons ook niet gelukt om samen ouders te blijven van onze kinderen, daarvoor is er teveel gebeurd. Ook dat vind ik erg naar.
Qua werk heb ik wel bereikt wat ik voor ogen had. Ik ben financieel onafhankelijk en redt mijzelf op dat vlak prima.
Door de laatste scheiding vind ik mijzelf verzuurd, wil ik ook geen relatie meer. Vertrouwen in anderen is nihil en financiën delen ga ik zeker nooit meer doen. Dus de conclusie is eigenlijk dat van al mijn toekomstdromen, alleen het oud(er) worden is behaald.
Nadat ik jong uit huis gegaan (gevlucht) ben, ben ik jong getrouwd en na 10 jaar gescheiden. Met deze man zag ik mijzelf geen kinderen krijgen. Inmiddels had ik wel door dat een gelukkig leven ook niet vanaf ontstaat en dat je daar ook zelf hard voor moet werken. Ik kwam een tegenpool van mijn ex tegen die ook een kinderwens had, net als ik. Er kwamen twee kinderen, maar een warm gezellig gezin ontstaat ook niet vanzelf, als je eigenlijk geen idee hebt hoe dat moet omdat je zelf geen voorbeeld hebt gehad.
Na een hele moeizame, liefdeloze relatie, waar ik vooral de kar had getrokken, besloot de vader van mijn kinderen, dat hij een ander leven, naast de onze, leuker vond. Toen dat uitkwam was een scheiding onafwendbaar. Ik voel mij nog steeds schuldig naar mijn kinderen toe dat het mij niet gelukt is om hen de zorgeloze gelukkige warme jeugd te geven, die ik zelf zo gemist heb. Uiteindelijk is het ons ook niet gelukt om samen ouders te blijven van onze kinderen, daarvoor is er teveel gebeurd. Ook dat vind ik erg naar.
Qua werk heb ik wel bereikt wat ik voor ogen had. Ik ben financieel onafhankelijk en redt mijzelf op dat vlak prima.
Door de laatste scheiding vind ik mijzelf verzuurd, wil ik ook geen relatie meer. Vertrouwen in anderen is nihil en financiën delen ga ik zeker nooit meer doen. Dus de conclusie is eigenlijk dat van al mijn toekomstdromen, alleen het oud(er) worden is behaald.
Ik doe mijn best
zaterdag 13 januari 2024 om 14:03
zaterdag 13 januari 2024 om 14:03
Nooit mee bezig gehouden als kind. Herinner me nog dat ik, toen ik een jaar of 10 was, een opstel moest maken over: hoe zal het jaar 2000 er uit zien. Helaas is dat opstel niet bewaard gebleven, maar het enige wat ik me er van herinner is dat ik dacht: Dan ben ik 48!! Kon er me verder niets bij voorstellen dan dat ik dan oud zou zijn (maar ik heb vast dat opstel wel afgekregen)
Nu denk ik dat mijn motto hieronder wel aardig klopt
Nu denk ik dat mijn motto hieronder wel aardig klopt
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zaterdag 13 januari 2024 om 14:10
Ik denk dat ik nooit echt verwachtingen had over mezelf als volwassene. Wel wat dingetjes die ik in mijn jeugd zag en voor normaal aannam, maar waarvan ik nu begrijp dat dat voor volwassenen ook niet altijd de leukste klussen zijn (een wastafel schoon houden bv. Was altijd schoon in mijn jeugd. Nu heb ik het idee dat ik dat ding drie keer per dag moet poetsen om schoon te houden).
Wel meer pech in mijn volwassenen leven dan in mijn jeugd: een van mijn kinderen overleden na de geboorte. Nooit gedacht dat ik een moeder zou worden van een incompleet gezin bijvoorbeeld. Toch haalt het niet de levensvreugde weg, en ben ik blij met mezelf als volwassene.
Wel meer pech in mijn volwassenen leven dan in mijn jeugd: een van mijn kinderen overleden na de geboorte. Nooit gedacht dat ik een moeder zou worden van een incompleet gezin bijvoorbeeld. Toch haalt het niet de levensvreugde weg, en ben ik blij met mezelf als volwassene.
zaterdag 13 januari 2024 om 14:11
Pimpelmeesje87 schreef: ↑13-01-2024 13:39Wat een depressieve vraag, het loopt zoals het loopt. Ik snap wel dat je het niet depressief bedoelt, maar pffff. Wat maakt het uit? Als je in het heden maar een beetje content bent.
Het is toch gewoon een vraag waar je ja of nee op kunt antwoorden? En dat kan dan een positieve of negatieve uitleg geven. Maar wat jij zegt, als je nu maar een beetje content bent, geldt natuurlijk lang niet voor iedereen. Je kunt ook gewoon niet content zijn.
Je wordt pas nat als het regent
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
