Thuis
alle pijlers
Kattenbelsels (verhalen over je kattige huisgenoten)
dinsdag 7 juli 2009 om 13:37
Negen hebben we er in huis. Katten. En allemaal anders he, qua karakter, dat maakt katten ook zo geweldig. Dat je al die verschillende katsoonlijkheden in huis hebt en mag meedoen in hun leven. Want wist je dat katten mensen houden en niet andersom? Ik woon bij de katten en mág ze voeden en hun kattenbak verschonen, bofferd die ik ben.
Als ik niet meer beval dan zetten ze me zonder pardon op Marktplaats. 'Goed tehuis gezocht voor vrouwtjesmens, 40, mollig, vriendelijk in de omgang, humor (hou het wel simpel) kinderen geen bezwaar.' Zoiets.
Hebben jullie ook van die unieke poezenmeiden en kattenjongens?
Beschrijf ze eens, katkaraktergewijs?
Als ik niet meer beval dan zetten ze me zonder pardon op Marktplaats. 'Goed tehuis gezocht voor vrouwtjesmens, 40, mollig, vriendelijk in de omgang, humor (hou het wel simpel) kinderen geen bezwaar.' Zoiets.
Hebben jullie ook van die unieke poezenmeiden en kattenjongens?
Beschrijf ze eens, katkaraktergewijs?
woensdag 8 juli 2009 om 21:37
Tjonge jonge, het is hier al 2 dagen ruzie.
Eerst was er eentje van mijn dakterras gevallen, niks aan de hand.
Nadat ik ze weer binnen had gehaald, werd ze elke keer aangevalen door mijn andere kat, smiddags draaide het hele voorval om.
Toen was de andere terug aan het blazen en grommen, als de andere nog maar keek, zat ze al te blazen en te grommen.
Alleen als ze slapen, is het rustig, haha.
Dit is nu 2 dagen bezig, en allemaal begonnen omdat er eentje naar beneden is gevallen.(is niet hoog hoor)
Er was verder lichamelijk ook niks, ze eet, drinkt, speelt (en wil spelen,ze vraagt er zelf om)
Maar ik snap het niet,
Eerst was er eentje van mijn dakterras gevallen, niks aan de hand.
Nadat ik ze weer binnen had gehaald, werd ze elke keer aangevalen door mijn andere kat, smiddags draaide het hele voorval om.
Toen was de andere terug aan het blazen en grommen, als de andere nog maar keek, zat ze al te blazen en te grommen.
Alleen als ze slapen, is het rustig, haha.
Dit is nu 2 dagen bezig, en allemaal begonnen omdat er eentje naar beneden is gevallen.(is niet hoog hoor)
Er was verder lichamelijk ook niks, ze eet, drinkt, speelt (en wil spelen,ze vraagt er zelf om)
Maar ik snap het niet,
woensdag 8 juli 2009 om 21:55
wij hebben ook zo'n kattenwekker. Als ik wakker ben en vriend niet is er niets aan de hand. Als vriend wakker is en ik niet, niets aan de hand. Maar op het moment dat we toevallig beide half-wakker zijn (lees: net aan wakker, waarna je normaal weer in slaap valt) dan is het miauw miauw tot je eruit komt. Hij loopt me overal achterna en wil altijd geaaid worden, maar dan wel evenveel door vriend als door mij. Hij loopt altijd van de een naar de ander tot het moment dat hij er genoeg van heeft. Maar vaak na een tijd komt hij toch wel terug om verder geaait te worden. Hij houdt ook erg van schouderrijdenen is gek op buiten, houdt erg veel van vliegen vangen. Hij spint bijna nooit (volledig?) maar maakt wel de hele dag door een spingeluid als hij bij ons in de buurt komt.
donderdag 9 juli 2009 om 19:43
Ik heb onze 'meisje' 4 jaar geleden uit het asiel gehaald.
Onze dame is erg aanhankelijk en houd van geaaid te worden over haar buik en borst en daar ligt ze dan met haar pootjes omhoog/opzij.
Ze heeft een hekel aan andere dieren behalve de mopshond van de buren die kan ze nog wel verdragen.
Haren en gezicht van ons worden dagelijk even gewassen door onze meid
Ze slaapt bij ons op bed en in de winter zelfs onder het dekbed tot ze ziet dat we slapen en dan gaat ze achter bij mijn voeten liggen.
Kieskeurig is ze ook alleen voer van Whiskas of goumet kunnen haren bekoren maar van mensen voedsel lust ze wel veel dingen zoals kruidenboter, mayo, tomatensaus veel kaassoorten zoals brie/feta en een lekker garnaaltje of stukje haring gaan er ook wel in .
En ze 'praat' tegen ons als we iets zeggen
Onze dame is erg aanhankelijk en houd van geaaid te worden over haar buik en borst en daar ligt ze dan met haar pootjes omhoog/opzij.
Ze heeft een hekel aan andere dieren behalve de mopshond van de buren die kan ze nog wel verdragen.
Haren en gezicht van ons worden dagelijk even gewassen door onze meid
Ze slaapt bij ons op bed en in de winter zelfs onder het dekbed tot ze ziet dat we slapen en dan gaat ze achter bij mijn voeten liggen.
Kieskeurig is ze ook alleen voer van Whiskas of goumet kunnen haren bekoren maar van mensen voedsel lust ze wel veel dingen zoals kruidenboter, mayo, tomatensaus veel kaassoorten zoals brie/feta en een lekker garnaaltje of stukje haring gaan er ook wel in .
En ze 'praat' tegen ons als we iets zeggen
woensdag 19 augustus 2009 om 14:03
Pluisje is eigenlijk geen Pluisje maar een Pluis. Ze is big, black, maar vooral Beautiful en Belangrijk. De keizerin van het huis als het ware, met onderdanen in plaats van baasjes. Haar wil is wet, resistance is futile.
Pluisje weet dat ze niet op de eettafel mag zitten. Pluisje heeft daar lak aan. Terwijl ik spaghettisaus aan het maken ben slaat Pluisje mij gade vanaf de hoek van de tafel. Als ik mij omdraai en de rebelse schavuit ontdek, schenkt zij mij een geluidloze miauw met een gezicht dat duidelijk maakt; 'ja, ik zit op tafel, deal with it, human'.
Pluisje is kwaad op mij, omdat ik het heb gewaagd haar gisteren naar de dierenarts te brengen voor haar inenting. Als klap op de vuurpijl moest zij vandaag haar vlooiendruppels hebben en wat zalf in haar ontstoken oortje. Je snapt wel dat ik in haar ogen de satan ben voor de rest van de dag. Ik krijg de cold shoulder, ze keurt mij geen blik waardig.
Maar straks schuift Pluisje haar woede terzijde, want dan wil ze als een baby op mijn schoot liggen, terwijl ik haar achter de oortjes kriebel. Dan spint ze en knijpt ze haar oogjes tevreden toe.
Pluisje weet dat ze niet op de eettafel mag zitten. Pluisje heeft daar lak aan. Terwijl ik spaghettisaus aan het maken ben slaat Pluisje mij gade vanaf de hoek van de tafel. Als ik mij omdraai en de rebelse schavuit ontdek, schenkt zij mij een geluidloze miauw met een gezicht dat duidelijk maakt; 'ja, ik zit op tafel, deal with it, human'.
Pluisje is kwaad op mij, omdat ik het heb gewaagd haar gisteren naar de dierenarts te brengen voor haar inenting. Als klap op de vuurpijl moest zij vandaag haar vlooiendruppels hebben en wat zalf in haar ontstoken oortje. Je snapt wel dat ik in haar ogen de satan ben voor de rest van de dag. Ik krijg de cold shoulder, ze keurt mij geen blik waardig.
Maar straks schuift Pluisje haar woede terzijde, want dan wil ze als een baby op mijn schoot liggen, terwijl ik haar achter de oortjes kriebel. Dan spint ze en knijpt ze haar oogjes tevreden toe.
maandag 24 augustus 2009 om 12:48
Oh wat een heerlijk topic!
Ik heb Pim en Sam en Max is in de maak!
Pim is een halve Maine Coon uit het asiel, hij was met de rest van het nestje achter gelaten op een parkeerplek in een plastic tas. Zo zielig. Hij is vanaf dag 1 ziek zwak en misselijk, van niesziekte tot schilvers tot tanden door z'n lip tot ontstoken aderen... hij heeft het allemaal gehad. Ik ben nu in contact met een dieren homeopaath. Want die duizende euro's die ik naar de dierenarts heb gebracht... moet toch een einde aan komen. Zijn favoriete bezigheden zijn toch wel buiten spelen, vliegen vangen en zijn vacht schoonhouden. Er is geen frissere kat dan hij!
Sam is een doetje, tenminste... nu! Toen we hem net hadden, was hij zò klein (wel 13 weken) maar oh-zo-stoer. Hij heeft gevochten met Pim, die het alleen maar als een lolletje zag. Hij was zo fel, zo heb ik hem daarna nooit meer gezien. Sam zijn hobbies zijn vooral slapen en slapen maar dan nog liever slapen! Het is een lekkere dikzak die als we bezoek hebben ìn het midden gaat liggen. Kijk naar mij! Hij steelt iedereens hart.
En Max, Max moet officieel nog geboren worden. Maar dat wordt een ras echte Maine Coon. Eentje die de drie musketiers compleet maakt. Nu maar hopen dat hij snel komt
Ik heb Pim en Sam en Max is in de maak!
Pim is een halve Maine Coon uit het asiel, hij was met de rest van het nestje achter gelaten op een parkeerplek in een plastic tas. Zo zielig. Hij is vanaf dag 1 ziek zwak en misselijk, van niesziekte tot schilvers tot tanden door z'n lip tot ontstoken aderen... hij heeft het allemaal gehad. Ik ben nu in contact met een dieren homeopaath. Want die duizende euro's die ik naar de dierenarts heb gebracht... moet toch een einde aan komen. Zijn favoriete bezigheden zijn toch wel buiten spelen, vliegen vangen en zijn vacht schoonhouden. Er is geen frissere kat dan hij!
Sam is een doetje, tenminste... nu! Toen we hem net hadden, was hij zò klein (wel 13 weken) maar oh-zo-stoer. Hij heeft gevochten met Pim, die het alleen maar als een lolletje zag. Hij was zo fel, zo heb ik hem daarna nooit meer gezien. Sam zijn hobbies zijn vooral slapen en slapen maar dan nog liever slapen! Het is een lekkere dikzak die als we bezoek hebben ìn het midden gaat liggen. Kijk naar mij! Hij steelt iedereens hart.
En Max, Max moet officieel nog geboren worden. Maar dat wordt een ras echte Maine Coon. Eentje die de drie musketiers compleet maakt. Nu maar hopen dat hij snel komt
maandag 24 augustus 2009 om 13:13
quote:Ann Liv schreef op 07 juli 2009 @ 22:07:
[...]
Ja dat is zo. Toen wij 7 jaar geleden een katje uit gingen zoeken, waren we druk aan het kijken welke het mooiste was. Doen we die grijze schuwe met witte stippen? Die is wel prachtig! Of die witte, met één stip, die achter die plank kruipt? Die tijger is anders ook mooi, ziejewel daarbovenop die baal hooi. Oh pas op lief, je struikelt alweer bijna over die lapjespoes die maar rond onze benen draalt. We keken elkaar aan en concludeerden: we zijn gekozen.
Grinn, dat herken ik. 9 jaar geleden stonden wij bij het asiel in Stadskanaal. Vooraf zeiden we tegen elkaar: "wat we ook meenemen, geen zwart-witte kat!" Nog geen half uur later zat ik verdwaasd buiten met in het mandje een uiterst tevreden zwart-wit kitten, die ons ook had uitgekozen. Waar de andere kittens geen interesse in ons hadden, klom dit exemplaar boven in ons. Letterlijk, langs onze kleding omhoog. Tja, dan weet je dat je als personeel bent aangenomen voor een levenslang contract.
Helaas moet ik melden dat huize Pinksterbloem sinds afgelopen zaterdag nog maar 2 katten telt. Onze lieve jongste witte kat is ingeslapen. Voor wie meer wil weten, mijn topic over half verlamde kat staat op deze pijler.
[...]
Ja dat is zo. Toen wij 7 jaar geleden een katje uit gingen zoeken, waren we druk aan het kijken welke het mooiste was. Doen we die grijze schuwe met witte stippen? Die is wel prachtig! Of die witte, met één stip, die achter die plank kruipt? Die tijger is anders ook mooi, ziejewel daarbovenop die baal hooi. Oh pas op lief, je struikelt alweer bijna over die lapjespoes die maar rond onze benen draalt. We keken elkaar aan en concludeerden: we zijn gekozen.
Grinn, dat herken ik. 9 jaar geleden stonden wij bij het asiel in Stadskanaal. Vooraf zeiden we tegen elkaar: "wat we ook meenemen, geen zwart-witte kat!" Nog geen half uur later zat ik verdwaasd buiten met in het mandje een uiterst tevreden zwart-wit kitten, die ons ook had uitgekozen. Waar de andere kittens geen interesse in ons hadden, klom dit exemplaar boven in ons. Letterlijk, langs onze kleding omhoog. Tja, dan weet je dat je als personeel bent aangenomen voor een levenslang contract.
Helaas moet ik melden dat huize Pinksterbloem sinds afgelopen zaterdag nog maar 2 katten telt. Onze lieve jongste witte kat is ingeslapen. Voor wie meer wil weten, mijn topic over half verlamde kat staat op deze pijler.
woensdag 26 augustus 2009 om 15:22
Onze dame heeft ons ook uitgezocht toen we in het asiel waren. Ik wilde eigenlijk eerst een kijkje nemen maar nog niet echt eentje meenemen. In eerste instantie hadden we geen kat gezien die ons echt aantrok en we stonden op het punt naar huis te gaan toen een medewerkster zei dat er nog een kamer opengesteld ging worden voor bezoekers. Dit was eerst een soort ziekenboeg geweest maar mocht nu ook open. 'Onze' kat zat daar omdat ze pas gesteriliseerd was.
In de kamer troffen we een mengeling van allerlei wild gespuis dat van zich af beet en krabte en exemplaren die al wegkropen toen ze ons binnen zagen komen. En tussen al deze katten kwam een klein grijs/bruin tijgertje aanlopen en zette haar pootjes tegen mij knieën zodat ik haar kon aaien. Toen ik door mijn knieën zakte klom ze op mijn bovenbenen, draaide drie keer in het rond, ging met een dikke zucht liggen en sliep.
En nu is dat katje 17 augustus 2 jaar geworden en loopt ze als een zelfverzekerde parmantige madame over ons erf. We zijn zo blij met haar. Vriend had nog nooit huisdieren gehad (komt uit boerengezin waar alles wat dier was gegeten werd), maar is helemaal verliefd. Staat hij daar (1.95 m) in overall en laarzen met het katje te knuffelen *smelt smelt*.
In de kamer troffen we een mengeling van allerlei wild gespuis dat van zich af beet en krabte en exemplaren die al wegkropen toen ze ons binnen zagen komen. En tussen al deze katten kwam een klein grijs/bruin tijgertje aanlopen en zette haar pootjes tegen mij knieën zodat ik haar kon aaien. Toen ik door mijn knieën zakte klom ze op mijn bovenbenen, draaide drie keer in het rond, ging met een dikke zucht liggen en sliep.
En nu is dat katje 17 augustus 2 jaar geworden en loopt ze als een zelfverzekerde parmantige madame over ons erf. We zijn zo blij met haar. Vriend had nog nooit huisdieren gehad (komt uit boerengezin waar alles wat dier was gegeten werd), maar is helemaal verliefd. Staat hij daar (1.95 m) in overall en laarzen met het katje te knuffelen *smelt smelt*.
donderdag 27 augustus 2009 om 00:12
ik was van plan n lang verhaal te schrijven maar of jullie dat leuk vinden.............
dus nu maar beknopt.
rooie dirk,vroeger de schrik vd buurt,ving hazen,konijnen,kippen,kuikentjes en muizen.
nu een bejaard manneke van 17 jr die op z,n laatste pootjes loopt.
z,n karakter was moeilijk,niet te aaien alleen op z,n kop,vechten,gillen als n varken bij de dierenarts die hem dan ook in de pc had staan als pas op gevaarlijke kat!
na een mixje van bach-bloesem is hij zo veranderd, lief en aanhankelijk, op schoot willen en op bed slapen.
nu slaapt hij bijna de hele dag op z,n fleecje,jaagt geen andere katten meer weg en gaat al minder eten.maar hij is nog wel de baas in huis en wij passen ons vaak aan(met liefde)
we gaan m zeker missen,het was onze 7e kat maar wel de bijzonderste.
maar toch..........volgend jaar weer n nieuwe,zo,n lief pluizebolletje.om met hinde te spreken ""smelt smelt""
dus nu maar beknopt.
rooie dirk,vroeger de schrik vd buurt,ving hazen,konijnen,kippen,kuikentjes en muizen.
nu een bejaard manneke van 17 jr die op z,n laatste pootjes loopt.
z,n karakter was moeilijk,niet te aaien alleen op z,n kop,vechten,gillen als n varken bij de dierenarts die hem dan ook in de pc had staan als pas op gevaarlijke kat!
na een mixje van bach-bloesem is hij zo veranderd, lief en aanhankelijk, op schoot willen en op bed slapen.
nu slaapt hij bijna de hele dag op z,n fleecje,jaagt geen andere katten meer weg en gaat al minder eten.maar hij is nog wel de baas in huis en wij passen ons vaak aan(met liefde)
we gaan m zeker missen,het was onze 7e kat maar wel de bijzonderste.
maar toch..........volgend jaar weer n nieuwe,zo,n lief pluizebolletje.om met hinde te spreken ""smelt smelt""
het leven is als n neus,haal eruit wat erin zit.
donderdag 27 augustus 2009 om 12:18
Ongeveer een week geleden, kwamen er ineens mensen in de kamer naast mij kijken. Ze gingen al die stomme sukkels van hiernaast aaien en hadden het over "uitzoeken, meenemen, eentje, ah toe twee, etc"
Na de eerste kamer was mijn kamer aan de beurt. Eerst gingen ze naar Lotje, die vette dikzak die alleen maar onderop in het bed kan liggen. Dat bed is veels te klein voor haar en ze kwam er ook niet uit. Nee, duuhuuuh, zij is te dik! Lotje kwam alleen niet van haar plek. Lieve asiel-mevrouw tilde mij op om even te kroelen en de mensen die net hiernaast waren, wilden mij ook even vasthouden. Ik ging meteen kroelen en haar gezicht likken, ook zette ik mijn nagels in haar huid: "neem mij mee"! Toen ik door hem werd geknuffeld, likte ik hem ook.
10 minuten later zat ik in een reiskooi: Missie geslaagd!
Ik woon nu in een huisje en ik moest heel, heel lang met de auto mee. Verschrikkelijk! Maar nu vind ik het wel leuk in het huisje, want ik kan de hele dag in de vensterbank liggen slapen, slapen en nog eens slapen. Eten wordt voor me neer gezet en mijn drinken bubbelt zo leuk omhoog!
In de tuin heb ik ook al een aantal wezens zien bewegen, ik kan ze precies door het kattenraampje zien lopen, maar ik mag niet naar ze toe... ;-( Misschien ooit, misschien word ik dan wel vriendjes met ze?
Na de eerste kamer was mijn kamer aan de beurt. Eerst gingen ze naar Lotje, die vette dikzak die alleen maar onderop in het bed kan liggen. Dat bed is veels te klein voor haar en ze kwam er ook niet uit. Nee, duuhuuuh, zij is te dik! Lotje kwam alleen niet van haar plek. Lieve asiel-mevrouw tilde mij op om even te kroelen en de mensen die net hiernaast waren, wilden mij ook even vasthouden. Ik ging meteen kroelen en haar gezicht likken, ook zette ik mijn nagels in haar huid: "neem mij mee"! Toen ik door hem werd geknuffeld, likte ik hem ook.
10 minuten later zat ik in een reiskooi: Missie geslaagd!
Ik woon nu in een huisje en ik moest heel, heel lang met de auto mee. Verschrikkelijk! Maar nu vind ik het wel leuk in het huisje, want ik kan de hele dag in de vensterbank liggen slapen, slapen en nog eens slapen. Eten wordt voor me neer gezet en mijn drinken bubbelt zo leuk omhoog!
In de tuin heb ik ook al een aantal wezens zien bewegen, ik kan ze precies door het kattenraampje zien lopen, maar ik mag niet naar ze toe... ;-( Misschien ooit, misschien word ik dan wel vriendjes met ze?
donderdag 27 augustus 2009 om 12:21
quote:panienka schreef op 27 augustus 2009 @ 12:18:
Ongeveer een week geleden, kwamen er ineens mensen in de kamer naast mij kijken. Ze gingen al die stomme sukkels van hiernaast aaien en hadden het over "uitzoeken, meenemen, eentje, ah toe twee, etc"
Na de eerste kamer was mijn kamer aan de beurt. Eerst gingen ze naar Lotje, die vette dikzak die alleen maar onderop in het bed kan liggen. Dat bed is veels te klein voor haar en ze kwam er ook niet uit. Nee, duuhuuuh, zij is te dik! Lotje kwam alleen niet van haar plek. Lieve asiel-mevrouw tilde mij op om even te kroelen en de mensen die net hiernaast waren, wilden mij ook even vasthouden. Ik ging meteen kroelen en haar gezicht likken, ook zette ik mijn nagels in haar huid: "neem mij mee"! Toen ik door hem werd geknuffeld, likte ik hem ook.
10 minuten later zat ik in een reiskooi: Missie geslaagd!
Ik woon nu in een huisje en ik moest heel, heel lang met de auto mee. Verschrikkelijk! Maar nu vind ik het wel leuk in het huisje, want ik kan de hele dag in de vensterbank liggen slapen, slapen en nog eens slapen. Eten wordt voor me neer gezet en mijn drinken bubbelt zo leuk omhoog!
In de tuin heb ik ook al een aantal wezens zien bewegen, ik kan ze precies door het kattenraampje zien lopen, maar ik mag niet naar ze toe... ;-( Misschien ooit, misschien word ik dan wel vriendjes met ze? Wat lief geschreven, smelt...
Ongeveer een week geleden, kwamen er ineens mensen in de kamer naast mij kijken. Ze gingen al die stomme sukkels van hiernaast aaien en hadden het over "uitzoeken, meenemen, eentje, ah toe twee, etc"
Na de eerste kamer was mijn kamer aan de beurt. Eerst gingen ze naar Lotje, die vette dikzak die alleen maar onderop in het bed kan liggen. Dat bed is veels te klein voor haar en ze kwam er ook niet uit. Nee, duuhuuuh, zij is te dik! Lotje kwam alleen niet van haar plek. Lieve asiel-mevrouw tilde mij op om even te kroelen en de mensen die net hiernaast waren, wilden mij ook even vasthouden. Ik ging meteen kroelen en haar gezicht likken, ook zette ik mijn nagels in haar huid: "neem mij mee"! Toen ik door hem werd geknuffeld, likte ik hem ook.
10 minuten later zat ik in een reiskooi: Missie geslaagd!
Ik woon nu in een huisje en ik moest heel, heel lang met de auto mee. Verschrikkelijk! Maar nu vind ik het wel leuk in het huisje, want ik kan de hele dag in de vensterbank liggen slapen, slapen en nog eens slapen. Eten wordt voor me neer gezet en mijn drinken bubbelt zo leuk omhoog!
In de tuin heb ik ook al een aantal wezens zien bewegen, ik kan ze precies door het kattenraampje zien lopen, maar ik mag niet naar ze toe... ;-( Misschien ooit, misschien word ik dan wel vriendjes met ze? Wat lief geschreven, smelt...
donderdag 27 augustus 2009 om 22:18
Het zal je maar gebeuren
Je houdt niet van handen
Die zijn echt te eng nog
Die ben je niet gewend in de vrije natuur
En nu kom je ze tegen, nu je went aan mensen
Het zal je maar gebeuren
Je houd niet van optillen en op schoot zitten
Maar went wel aan mensen in je omgeving
Op den duur vind je het zelfs wel prettig
Omdat je liefde voelt
Het zal de mensen maar gebeuren
Die toch de uitdaging aandurven
Om te kiezen voor mij
Dat ik ze verras met een kopje
Toch toe laat dat ze me mogen aaien, soms
Dat ik ook lekker veel met ze speel
Of gewoon bij ze ben in huis op een vertrouwd plekje
Dat ik liefde geef op mijn eigen manier
En dat ze ontroerd zijn omdat ze zien
Hoe ik stap voor stap mijn angst kan overwinnen
In hun huis, mijn thuis
Wat een beloning voor geduld en liefde
Aan beide kanten
Ik heb een ex zwerfpoes die niet goed gesocialiceerd was
zo bang en schuw, te lang buiten geweest zonder menselijk contact of alleen misschien heel vervelende ervaringen met mensen.
De eerste maanden zat ze bovenop de linnenkast
dat was haar troon. Ze kwam er vanaf als anderen haar niet zagen
in de nacht of als ik niet thuis was. Ik zag haar op de vensterbank zitten.
Maar zodra de deur openging weer op die kast.
8 maanden heeft het geduurd voordat ze haar eerste kopje kwam geven
een kopstoot aan een buiten het bed bungelende hand.
toen schoot ze weer een paar meter terug.
En toch wist ze zichzelf te overwinnen en kwam vaker.
Op haar tijd en op haar manier vind ze het heerlijk gekroeld te worden, nu na anderhalf jaar vanaf die eerst kopstoot.
Nog steeds is ze niet op te pakken, nog steeds kijkt ze met bange ogen naar anderen.
Maar ze mept mijn andere poes en kater weg als ze bij me wilt liggen, Ik ben haar alles.
Ashley is heel bijzonder voor mij en ik vond het een uitdaging zo'n schuwe kat in mijn huis en hart op te nemen.
Je houdt niet van handen
Die zijn echt te eng nog
Die ben je niet gewend in de vrije natuur
En nu kom je ze tegen, nu je went aan mensen
Het zal je maar gebeuren
Je houd niet van optillen en op schoot zitten
Maar went wel aan mensen in je omgeving
Op den duur vind je het zelfs wel prettig
Omdat je liefde voelt
Het zal de mensen maar gebeuren
Die toch de uitdaging aandurven
Om te kiezen voor mij
Dat ik ze verras met een kopje
Toch toe laat dat ze me mogen aaien, soms
Dat ik ook lekker veel met ze speel
Of gewoon bij ze ben in huis op een vertrouwd plekje
Dat ik liefde geef op mijn eigen manier
En dat ze ontroerd zijn omdat ze zien
Hoe ik stap voor stap mijn angst kan overwinnen
In hun huis, mijn thuis
Wat een beloning voor geduld en liefde
Aan beide kanten
Ik heb een ex zwerfpoes die niet goed gesocialiceerd was
zo bang en schuw, te lang buiten geweest zonder menselijk contact of alleen misschien heel vervelende ervaringen met mensen.
De eerste maanden zat ze bovenop de linnenkast
dat was haar troon. Ze kwam er vanaf als anderen haar niet zagen
in de nacht of als ik niet thuis was. Ik zag haar op de vensterbank zitten.
Maar zodra de deur openging weer op die kast.
8 maanden heeft het geduurd voordat ze haar eerste kopje kwam geven
een kopstoot aan een buiten het bed bungelende hand.
toen schoot ze weer een paar meter terug.
En toch wist ze zichzelf te overwinnen en kwam vaker.
Op haar tijd en op haar manier vind ze het heerlijk gekroeld te worden, nu na anderhalf jaar vanaf die eerst kopstoot.
Nog steeds is ze niet op te pakken, nog steeds kijkt ze met bange ogen naar anderen.
Maar ze mept mijn andere poes en kater weg als ze bij me wilt liggen, Ik ben haar alles.
Ashley is heel bijzonder voor mij en ik vond het een uitdaging zo'n schuwe kat in mijn huis en hart op te nemen.
vrijdag 28 augustus 2009 om 07:53
vrijdag 28 augustus 2009 om 08:59
Tom.
Aangelopen kater. Vachttype pooier (zwart kostuum, witte kraag, witte schoenen). Komt 's ochtends binnen voor eten, en 's avonds ook nog even. Uit dankbaarheid krijgen wij regelmatig een vogeltje op de mat.
Nina.
Schuwe poes die alleen bij papalelie op schoot wil. Ligt overdag op de tafel te slapen en is 's nachts buiten. En waag het niet om haar binnen te houden, want ze krabt net zolang aan de deur tot er iemand met een slaperig hoofd uit bed komt om alsnog de deur open te maken.
Nona.
Deels onzindelijk monster. Komt 's nachts alleen binnen slapen als het koud is of regent, maar wil absoluut niet op de kattebak. Mauwt daarom als ze even naar buiten moet. Dat wij daar in het weekend of vakantie om 6.30 niet zo blij mee zijn, daar heeft madam niks mee te maken.
Nori.
Dikke huispoes. De enige die overdag buiten is, en 's nachts binnen. Als het regent schuurt ze razendsnel met beide pootjes over het raam, onder luid gemekker, zodat wij snel opspringen om de (tuin)deur open te maken. Ramen wassen is hier dus voor de poes.
Allevier komen ze aangerend zodra ik er eentje roep, want dat betekent meestal eten. Als er eentje nog niet klaar is, hengelen de anderen met hun pootje in het bakje om nog een laatste brokje te bietsen. Maar geef ik extra blijft de helft liggen.
Ze zijn ook allevier gek op gekookte vis, vanillepudding, ijs, slagroom en kip, worstjes van de bbq en gehaktballen, al dan niet met uitjes en kruiden, maakt niks uit.
Daarnaast is Tom helemaal verzot op aardappelen met jus, Nona komt speciaal voor de bolognese saus (stapt in de pan en likt hem uit, afwassen niet meer nodig), Nori is de ijskoningin (komt echt naast ons zitten wachten tot ze het restje van het stokje mag likken) en Nina ... die eet het allerliefst W* brokjes.
Aangelopen kater. Vachttype pooier (zwart kostuum, witte kraag, witte schoenen). Komt 's ochtends binnen voor eten, en 's avonds ook nog even. Uit dankbaarheid krijgen wij regelmatig een vogeltje op de mat.
Nina.
Schuwe poes die alleen bij papalelie op schoot wil. Ligt overdag op de tafel te slapen en is 's nachts buiten. En waag het niet om haar binnen te houden, want ze krabt net zolang aan de deur tot er iemand met een slaperig hoofd uit bed komt om alsnog de deur open te maken.
Nona.
Deels onzindelijk monster. Komt 's nachts alleen binnen slapen als het koud is of regent, maar wil absoluut niet op de kattebak. Mauwt daarom als ze even naar buiten moet. Dat wij daar in het weekend of vakantie om 6.30 niet zo blij mee zijn, daar heeft madam niks mee te maken.
Nori.
Dikke huispoes. De enige die overdag buiten is, en 's nachts binnen. Als het regent schuurt ze razendsnel met beide pootjes over het raam, onder luid gemekker, zodat wij snel opspringen om de (tuin)deur open te maken. Ramen wassen is hier dus voor de poes.
Allevier komen ze aangerend zodra ik er eentje roep, want dat betekent meestal eten. Als er eentje nog niet klaar is, hengelen de anderen met hun pootje in het bakje om nog een laatste brokje te bietsen. Maar geef ik extra blijft de helft liggen.
Ze zijn ook allevier gek op gekookte vis, vanillepudding, ijs, slagroom en kip, worstjes van de bbq en gehaktballen, al dan niet met uitjes en kruiden, maakt niks uit.
Daarnaast is Tom helemaal verzot op aardappelen met jus, Nona komt speciaal voor de bolognese saus (stapt in de pan en likt hem uit, afwassen niet meer nodig), Nori is de ijskoningin (komt echt naast ons zitten wachten tot ze het restje van het stokje mag likken) en Nina ... die eet het allerliefst W* brokjes.
