Thuis
alle pijlers
Mijn vriend wil niks zwart op wit
donderdag 21 augustus 2008 om 11:24
Hoi allemaal,
Ik zit met het volgende dilemma...
Sinds een half jaar woon ik samen. Hiervoor huurde ik een flat van de woningbouw. Deze heb ik 2 maanden geleden officieel opgezegd.
Mijn vriend heeft het huis waar ik nu woon gekocht voordat ik in zijn leven was en staat daarom dus ook op zijn naam.
Nu heb ik al een paar keer aangegeven dat ik graag een afspraak wil maken bij een notaris om eea vast te laten leggen. (Wat te doen bij overlijden, relatie-beindiging, inboedel enz.)
Mijn vriende reageerde steeds een beetje vaag, zo van, dat komt wel een keer..
Gisteravond toch maar weer over begonnen en nu is de aap uit de mouw, hij vindt het nog te vroeg om dingen te gaan vastleggen!!
Blijkbaar elke keer als ik erover begon voelde hij zich onder druk gezet..
Mijn bedoeling is echt niet om mijn naam op het huis erbij te laten zetten of iets dergelijks maar meer voor mijn idee de boel eerlijk te verdelen mocht er iets misgaan..Dit heb ik hem ook duidelijk verteld..!
Is dit te veel gevraagd? Hij wil er nu niks meer over horen..
Er is nu dus helemaal niks geregeld, als het uit zou gaan of nog erger, als mijn vriend zou komen te overlijden heb ik helemaal niks om op terug te vallen.. Misschien ook handig om te vermelden, hij wil ook niet dat ik bijdraag in de hypotheekkosten, verzekeringen, vaste lasten e.d.. Ik betaal alleen alle boodschappen..
Ik zet voor mezelf wel maandelijks een bedrag weg voor de zekerheid..
Andersom wil ik ook graag weten hoe dit zit, mocht ik komen te overlijden, is mijn vriend dan verantwoordelijk voor mij?
Heeft iemand hier ervaring mee of tips?
Zou ik ook alleen naar een notaris kunnen stappen?
Alvast bedankt!!
Groetjes Almu
Ik zit met het volgende dilemma...
Sinds een half jaar woon ik samen. Hiervoor huurde ik een flat van de woningbouw. Deze heb ik 2 maanden geleden officieel opgezegd.
Mijn vriend heeft het huis waar ik nu woon gekocht voordat ik in zijn leven was en staat daarom dus ook op zijn naam.
Nu heb ik al een paar keer aangegeven dat ik graag een afspraak wil maken bij een notaris om eea vast te laten leggen. (Wat te doen bij overlijden, relatie-beindiging, inboedel enz.)
Mijn vriende reageerde steeds een beetje vaag, zo van, dat komt wel een keer..
Gisteravond toch maar weer over begonnen en nu is de aap uit de mouw, hij vindt het nog te vroeg om dingen te gaan vastleggen!!
Blijkbaar elke keer als ik erover begon voelde hij zich onder druk gezet..
Mijn bedoeling is echt niet om mijn naam op het huis erbij te laten zetten of iets dergelijks maar meer voor mijn idee de boel eerlijk te verdelen mocht er iets misgaan..Dit heb ik hem ook duidelijk verteld..!
Is dit te veel gevraagd? Hij wil er nu niks meer over horen..
Er is nu dus helemaal niks geregeld, als het uit zou gaan of nog erger, als mijn vriend zou komen te overlijden heb ik helemaal niks om op terug te vallen.. Misschien ook handig om te vermelden, hij wil ook niet dat ik bijdraag in de hypotheekkosten, verzekeringen, vaste lasten e.d.. Ik betaal alleen alle boodschappen..
Ik zet voor mezelf wel maandelijks een bedrag weg voor de zekerheid..
Andersom wil ik ook graag weten hoe dit zit, mocht ik komen te overlijden, is mijn vriend dan verantwoordelijk voor mij?
Heeft iemand hier ervaring mee of tips?
Zou ik ook alleen naar een notaris kunnen stappen?
Alvast bedankt!!
Groetjes Almu
donderdag 21 augustus 2008 om 14:34
quote:nogeensdan schreef op 21 augustus 2008 @ 14:29:
Johny, dat klopt, hij mag best de zaken rustig aanpakken, en ik weet dat het gedrag van (vooral) dames een bepaalde uitwerking kan hebben, maar je moet wel een soort vooruitzicht hebben zeg maar, en niet ieder gesprek of vraag afdoen met iets vaags.
Nu ik ietsjes minder jong ben en wat minder snel de kriebels krijg zeg ik met enige weemoed: mee eensch!
Johny, dat klopt, hij mag best de zaken rustig aanpakken, en ik weet dat het gedrag van (vooral) dames een bepaalde uitwerking kan hebben, maar je moet wel een soort vooruitzicht hebben zeg maar, en niet ieder gesprek of vraag afdoen met iets vaags.
Nu ik ietsjes minder jong ben en wat minder snel de kriebels krijg zeg ik met enige weemoed: mee eensch!
donderdag 21 augustus 2008 om 14:42
interessante discussie dit. Ik zit een beetje met hetzelfde dilemma, maar dan andersom.
Mijn vriend is op dit moment zijn huis aan het verkopen en komt bij mij in mijn koophuis bij.
Ik heb gezegd nog niets vast te willen leggen, we willen over een tijdje (zeg maar een jaar of twee uiterlijk) samen iets kopen en dan dingen vastleggen, of bij een eventuele zwangerschap. zijn overwaarde van zijn huis is voor hem, de overwaarde van mijn huis straks voor mij. Ik betaal dan ook de investeringen in mijn huis. De rest van de vaste lasten delen we, moet wel zeggen dat we er veel op vooruit gaan, allebei. Nu ik dit lees kan ik me voorstellen dat het verstandig is alles vast te leggen, maar wat kost dat dan?? Is het niet snel om dat nu al te doen (we zijn 5 maanden samen) of pas wanneer de echte overdracht van zijn huis is gedaan (dat duurt nog wel even vermoed ik).
Mijn vriend is op dit moment zijn huis aan het verkopen en komt bij mij in mijn koophuis bij.
Ik heb gezegd nog niets vast te willen leggen, we willen over een tijdje (zeg maar een jaar of twee uiterlijk) samen iets kopen en dan dingen vastleggen, of bij een eventuele zwangerschap. zijn overwaarde van zijn huis is voor hem, de overwaarde van mijn huis straks voor mij. Ik betaal dan ook de investeringen in mijn huis. De rest van de vaste lasten delen we, moet wel zeggen dat we er veel op vooruit gaan, allebei. Nu ik dit lees kan ik me voorstellen dat het verstandig is alles vast te leggen, maar wat kost dat dan?? Is het niet snel om dat nu al te doen (we zijn 5 maanden samen) of pas wanneer de echte overdracht van zijn huis is gedaan (dat duurt nog wel even vermoed ik).
donderdag 21 augustus 2008 om 14:45
Ik woon nu bijna 2 jaar samen en ons huis is dus van mijn vriend (op papier). Door verschillende redenen kan ik ook niet het huis op mijn naam laten zetten.
Wij hebben er beide goed over gehad, wij hebben gekozen voor het volgende:
ik betaal de vaste lasten, hij de hypotheek
ik zet mijn salaris wat ik overhou over op een spaarekening (eerst onder het motto: voor het geval het fout gaat, maar nu voelt het meer als: zakcentje voor later)
hij bouwt zijn vermogen op dmv het huis, ik dus dmv sparen.
Ik had ook liever echt samen een huis gehad waarvan we dus echt de kosten precies delen enzo, maar helaas zat dat er niet in.
Wat mij wel opvalt is dat jouw vriend er niet open voor staat om erover te praten. Mijn vriend vond het altijd een moeilijk onderwerp, maar begreep wel dat ik duidelijkheid wilde.
En ja, omdat niks op papier staat is het maar hopen dat iedereen zich houdt aan de gemaakte mondelinge afspraken.
Oja en bonnetjes bewaren van grote uitgavens is ook handig, dan weet je weer wie wat heeft betaald voor het geval dat.
Over geld doen we trouwens verder niet moeilijk. Zo betaal ik het ene en hij het andere, hou mijn hand dus niet op de knip en hij ook niet op de zijne.
Wij hebben er beide goed over gehad, wij hebben gekozen voor het volgende:
ik betaal de vaste lasten, hij de hypotheek
ik zet mijn salaris wat ik overhou over op een spaarekening (eerst onder het motto: voor het geval het fout gaat, maar nu voelt het meer als: zakcentje voor later)
hij bouwt zijn vermogen op dmv het huis, ik dus dmv sparen.
Ik had ook liever echt samen een huis gehad waarvan we dus echt de kosten precies delen enzo, maar helaas zat dat er niet in.
Wat mij wel opvalt is dat jouw vriend er niet open voor staat om erover te praten. Mijn vriend vond het altijd een moeilijk onderwerp, maar begreep wel dat ik duidelijkheid wilde.
En ja, omdat niks op papier staat is het maar hopen dat iedereen zich houdt aan de gemaakte mondelinge afspraken.
Oja en bonnetjes bewaren van grote uitgavens is ook handig, dan weet je weer wie wat heeft betaald voor het geval dat.
Over geld doen we trouwens verder niet moeilijk. Zo betaal ik het ene en hij het andere, hou mijn hand dus niet op de knip en hij ook niet op de zijne.
donderdag 21 augustus 2008 om 14:48
Jullie wonen pas een half jaar samen, misschien moet je nog even wachten, totdat jullie gaan trouwen of een samenlevingscontract afsluiten? Ik snap wel dat dit je vriend wat overvalt. Wat ik wel zou voorstellen is dat jullie de boodschappen delen. Hij betaalt het huis, maar dat is helemaal van hem, dus daar heb jij niet zoveel aan als het uit zou geraken.
Je vriend lijkt me gewoon nog niet klaar te zijn voor huwelijk of samenlevingscontract. Jij vraagt eigenlijk om jullie samenwoning officieel te maken en te kiezen voor een leven dat echt gedeeld is, echt samen is, en hij is er nog niet klaar voor. Hoe lang zijn jullie al een koppel? Als het een paar jaar is, zou ik me zorgen maken, maar als jullie bv nog maar 8 maand samen zijn, zou ik - als ik je vriend was - ook nog willen wachten.
Je vriend lijkt me gewoon nog niet klaar te zijn voor huwelijk of samenlevingscontract. Jij vraagt eigenlijk om jullie samenwoning officieel te maken en te kiezen voor een leven dat echt gedeeld is, echt samen is, en hij is er nog niet klaar voor. Hoe lang zijn jullie al een koppel? Als het een paar jaar is, zou ik me zorgen maken, maar als jullie bv nog maar 8 maand samen zijn, zou ik - als ik je vriend was - ook nog willen wachten.
donderdag 21 augustus 2008 om 14:54
Ja maar visje, dan kun je toch wel een samenlevingscontract opstellen, dat heeft toch niets te maken met hoe lang je samen bent. En is ook iets heel anders dan trouwen of partnerschap.
Ik snap het niet hoor, is al het tweede topic in een week tijd van een dame die eerst gaat samenwonen, dan pas bedenkt dat ze iets wil regelen en er dan achter komt dat vriend dat helemaal niet wil. Lekker dan. Is de juiste volgorde niet, dat je dat eerst bespreekt, dingen regelt en dan je eigen huis opzegt/verkoopt.
Ik snap het niet hoor, is al het tweede topic in een week tijd van een dame die eerst gaat samenwonen, dan pas bedenkt dat ze iets wil regelen en er dan achter komt dat vriend dat helemaal niet wil. Lekker dan. Is de juiste volgorde niet, dat je dat eerst bespreekt, dingen regelt en dan je eigen huis opzegt/verkoopt.
donderdag 21 augustus 2008 om 14:59
Hoi visje444,
We zijn in oktober 2 jaar samen..
Hij is trouwens 34 en ik 33.
Ik woon al 10 jaar op mezelf, hij is net pas bij zijn ouders weg..
Misschien heeft dat er ook wel mee te maken? Hij heeft dus nog nooit eerder op zichzelf gewoond en heeft zich dus ook nooit in die dingen hoeven te verdiepen..
Ik weet dat hij voor heel veel dingen heel veel tijd nodig heeft en daar heb ik ook alle begrip voor maar in dit geval heb ik het idee dat ik om mijn strepen moet blijven staan, voor mijn eigen zekerheid/veiligheid..
We zijn in oktober 2 jaar samen..
Hij is trouwens 34 en ik 33.
Ik woon al 10 jaar op mezelf, hij is net pas bij zijn ouders weg..
Misschien heeft dat er ook wel mee te maken? Hij heeft dus nog nooit eerder op zichzelf gewoond en heeft zich dus ook nooit in die dingen hoeven te verdiepen..
Ik weet dat hij voor heel veel dingen heel veel tijd nodig heeft en daar heb ik ook alle begrip voor maar in dit geval heb ik het idee dat ik om mijn strepen moet blijven staan, voor mijn eigen zekerheid/veiligheid..
donderdag 21 augustus 2008 om 15:00
quote:MarijeMarije schreef op 21 augustus 2008 @ 14:54:
Ja maar visje, dan kun je toch wel een samenlevingscontract opstellen, dat heeft toch niets te maken met hoe lang je samen bent. En is ook iets heel anders dan trouwen of partnerschap.
Ik snap het niet hoor, is al het tweede topic in een week tijd van een dame die eerst gaat samenwonen, dan pas bedenkt dat ze iets wil regelen en er dan achter komt dat vriend dat helemaal niet wil. Lekker dan. Is de juiste volgorde niet, dat je dat eerst bespreekt, dingen regelt en dan je eigen huis opzegt/verkoopt.
Tja dan zie ik het gewoon wat anders denk ik. Ik woon al twee jaar samen, en wij hebben geen overeenkomst. Niemand in mijn omgeving doet dat eigenlijk, tot op het moment dat je als koppel beslist (of gevraagd wordt ) een stapje verder te gaan en te trouwen, of een wettelijke samenwoning aan te gaan (België). Tot dan is het gewoon huur en gemeenschappelijke spullen betalen van de gemeenschappelijke rekening. Ik vind het best zo. Gewoon samenwonen is toch vaak de voorbode voor iets 'groters'. Ik zou me alleen druk maken als na een paar jaar, mijn vriend nog geen verdere stappen zou willen zetten. Ik ben nog vrij jong, misschien heeft het daar ook mee te maken. Geen kapitaal hier
Ik zou het net wel wat snel gevonden hebben als we na een half jaar al een contract hadden, en ik weet zeker dat veel mannen dat nog sterker aanvoelen/
Wat niet wegneemt dat ik het wel vreemd vind dat TO alleen alle boodschappen betaalt.
Ja maar visje, dan kun je toch wel een samenlevingscontract opstellen, dat heeft toch niets te maken met hoe lang je samen bent. En is ook iets heel anders dan trouwen of partnerschap.
Ik snap het niet hoor, is al het tweede topic in een week tijd van een dame die eerst gaat samenwonen, dan pas bedenkt dat ze iets wil regelen en er dan achter komt dat vriend dat helemaal niet wil. Lekker dan. Is de juiste volgorde niet, dat je dat eerst bespreekt, dingen regelt en dan je eigen huis opzegt/verkoopt.
Tja dan zie ik het gewoon wat anders denk ik. Ik woon al twee jaar samen, en wij hebben geen overeenkomst. Niemand in mijn omgeving doet dat eigenlijk, tot op het moment dat je als koppel beslist (of gevraagd wordt ) een stapje verder te gaan en te trouwen, of een wettelijke samenwoning aan te gaan (België). Tot dan is het gewoon huur en gemeenschappelijke spullen betalen van de gemeenschappelijke rekening. Ik vind het best zo. Gewoon samenwonen is toch vaak de voorbode voor iets 'groters'. Ik zou me alleen druk maken als na een paar jaar, mijn vriend nog geen verdere stappen zou willen zetten. Ik ben nog vrij jong, misschien heeft het daar ook mee te maken. Geen kapitaal hier
Ik zou het net wel wat snel gevonden hebben als we na een half jaar al een contract hadden, en ik weet zeker dat veel mannen dat nog sterker aanvoelen/
Wat niet wegneemt dat ik het wel vreemd vind dat TO alleen alle boodschappen betaalt.
donderdag 21 augustus 2008 om 15:02
quote:Almu schreef op 21 augustus 2008 @ 14:59:
Hoi visje444,
We zijn in oktober 2 jaar samen..
Hij is trouwens 34 en ik 33.
Ik woon al 10 jaar op mezelf, hij is net pas bij zijn ouders weg..
Misschien heeft dat er ook wel mee te maken? Hij heeft dus nog nooit eerder op zichzelf gewoond en heeft zich dus ook nooit in die dingen hoeven te verdiepen..
Ik weet dat hij voor heel veel dingen heel veel tijd nodig heeft en daar heb ik ook alle begrip voor maar in dit geval heb ik het idee dat ik om mijn strepen moet blijven staan, voor mijn eigen zekerheid/veiligheid..Aha, maar hij had wel een huis voordat hij je kende? Dan is hij toch al langer bij de ouders weg. Ik vind het wel absoluut bizar alleen een huis te kopen als je al een vriendin hebt
Hoi visje444,
We zijn in oktober 2 jaar samen..
Hij is trouwens 34 en ik 33.
Ik woon al 10 jaar op mezelf, hij is net pas bij zijn ouders weg..
Misschien heeft dat er ook wel mee te maken? Hij heeft dus nog nooit eerder op zichzelf gewoond en heeft zich dus ook nooit in die dingen hoeven te verdiepen..
Ik weet dat hij voor heel veel dingen heel veel tijd nodig heeft en daar heb ik ook alle begrip voor maar in dit geval heb ik het idee dat ik om mijn strepen moet blijven staan, voor mijn eigen zekerheid/veiligheid..Aha, maar hij had wel een huis voordat hij je kende? Dan is hij toch al langer bij de ouders weg. Ik vind het wel absoluut bizar alleen een huis te kopen als je al een vriendin hebt
donderdag 21 augustus 2008 om 15:06
quote:visje444 schreef op 21 augustus 2008 @ 15:00:
[...]
Tot dan is het gewoon huur en gemeenschappelijke spullen betalen van de gemeenschappelijke rekening.
Jaaaa, maar dat is anders. Je betaalt samen de huur en hebt dus samen een huis, je spaart ook allebei (neem ik aan). TO woont in het koophuis van vriend dat alleen op zijn naam staat. Hij bouwt dus vermogen op. Zij kan dat doen met een spaarrekening, maar vervolgens vindt hij dat de grote uitgaven daar wel van betaald kunnen worden...
@TO, ik zou inderdaad mijn poot stijf houden. Een testament regelen en een samenlevingscontract. En een gezamenlijke rekening waar jullie allebei op storten voor vakanties en grote uitgaven, zodat jouw spaargeld ook echt jouw spaargeld blijft (net als zijn vermogensopbouw van hem is).
[...]
Tot dan is het gewoon huur en gemeenschappelijke spullen betalen van de gemeenschappelijke rekening.
Jaaaa, maar dat is anders. Je betaalt samen de huur en hebt dus samen een huis, je spaart ook allebei (neem ik aan). TO woont in het koophuis van vriend dat alleen op zijn naam staat. Hij bouwt dus vermogen op. Zij kan dat doen met een spaarrekening, maar vervolgens vindt hij dat de grote uitgaven daar wel van betaald kunnen worden...
@TO, ik zou inderdaad mijn poot stijf houden. Een testament regelen en een samenlevingscontract. En een gezamenlijke rekening waar jullie allebei op storten voor vakanties en grote uitgaven, zodat jouw spaargeld ook echt jouw spaargeld blijft (net als zijn vermogensopbouw van hem is).
donderdag 21 augustus 2008 om 15:09
Nee dat huis heeft hij ongeveer een maand voordat wij wat kregen gekocht..
Hij heeft er zo lang aan verbouwd dat we er tegelijk in zijn gaan wonen..Hij is dus vanuit zijn ouderlijk huis erin getrokken..
Heb hem na een tijd ook gevraagd om bij mij in de flat te komen wonen, wilde hij toen ook niet...
Hij heeft er zo lang aan verbouwd dat we er tegelijk in zijn gaan wonen..Hij is dus vanuit zijn ouderlijk huis erin getrokken..
Heb hem na een tijd ook gevraagd om bij mij in de flat te komen wonen, wilde hij toen ook niet...
donderdag 21 augustus 2008 om 15:12
quote:Almu schreef op 21 augustus 2008 @ 15:09:
Nee dat huis heeft hij ongeveer een maand voordat wij wat kregen gekocht..
Hij heeft er zo lang aan verbouwd dat we er tegelijk in zijn gaan wonen..Hij is dus vanuit zijn ouderlijk huis erin getrokken..
Heb hem na een tijd ook gevraagd om bij mij in de flat te komen wonen, wilde hij toen ook niet...Dat vind ik wat raar. Ik zou denk ik ten eerste vragen om een gemeenschappelijke rekening te openen voor gemeenschappelijke kosten. Jij spaart dan ernaast, en hij doet aan kapitaalopbouw via het huis. Daarnaast zou ik toch eens polsen naar zijn intenties voor de toekomst...
Nee dat huis heeft hij ongeveer een maand voordat wij wat kregen gekocht..
Hij heeft er zo lang aan verbouwd dat we er tegelijk in zijn gaan wonen..Hij is dus vanuit zijn ouderlijk huis erin getrokken..
Heb hem na een tijd ook gevraagd om bij mij in de flat te komen wonen, wilde hij toen ook niet...Dat vind ik wat raar. Ik zou denk ik ten eerste vragen om een gemeenschappelijke rekening te openen voor gemeenschappelijke kosten. Jij spaart dan ernaast, en hij doet aan kapitaalopbouw via het huis. Daarnaast zou ik toch eens polsen naar zijn intenties voor de toekomst...
donderdag 21 augustus 2008 om 15:18
donderdag 21 augustus 2008 om 15:19
Ik heb niet alle reacties gelezen (vindt de baas niet goed 
..), maar ik vind het eigenlijk niet slim om je eigen woning op te zeggen, voor je samen iets op papier te hebben rond het samenwonen / de nieuwe woning.
Mocht er nu een kink in de kabel komen bij jullie, dan heb je geen poot om op te staan. En meestal is er wel een wachtlijst bij de woningbouw. Kortom, als jullie nu uit elkaar gaan sta jij letterlijk op straat. Je hebt op dat punt behoorlijk ingeleverd.
..), maar ik vind het eigenlijk niet slim om je eigen woning op te zeggen, voor je samen iets op papier te hebben rond het samenwonen / de nieuwe woning.Mocht er nu een kink in de kabel komen bij jullie, dan heb je geen poot om op te staan. En meestal is er wel een wachtlijst bij de woningbouw. Kortom, als jullie nu uit elkaar gaan sta jij letterlijk op straat. Je hebt op dat punt behoorlijk ingeleverd.
donderdag 21 augustus 2008 om 15:25
Ik zou toch echt iets op papier zetten hoor!!!
Ik ben als student bij mijn vriend ingetrokken in zijn koophuis, kamer opgezegd enz en nu hebben we samen een huis gekocht( ben nog steeds student maar vriend is 7 jaar ouder + baan) de hypotheek staat ook op mijn naam al betaal ik daar niet aan mee ik betaal de leuke dingen/uitstapjes en waar nodig is spring ik bij (stufi+ bijbaantje) Toen we dit huis gekocht hadden hebben we meteen een samenlevingscontract + 2 testamenten gemaakt. In onze ogen ga je samenwonen met de intentie ooit te trouwen en altijd bij elkaar te blijven. Zodra ik werk openen we ook een gezamelijke rekening enz.
Ik vind het erg raar dat je vriend niks wil vastleggen en zelfs geen gezamelijke rekening wil. Ik kwam van een kamertje en als het de 1e periode mis zou gaan kon ik altijd terug naar mijn ouders. Nu we echt zeker van elkaar zijn hebben we dus van alles op papier gezet en samen een huis gekocht.
Al waren we eigenlijk meteen al zeker
Toch hoor je heel vaak schrijnende gevallen van mensen die door hun partner het huis worden uitgezet.
Ik ben als student bij mijn vriend ingetrokken in zijn koophuis, kamer opgezegd enz en nu hebben we samen een huis gekocht( ben nog steeds student maar vriend is 7 jaar ouder + baan) de hypotheek staat ook op mijn naam al betaal ik daar niet aan mee ik betaal de leuke dingen/uitstapjes en waar nodig is spring ik bij (stufi+ bijbaantje) Toen we dit huis gekocht hadden hebben we meteen een samenlevingscontract + 2 testamenten gemaakt. In onze ogen ga je samenwonen met de intentie ooit te trouwen en altijd bij elkaar te blijven. Zodra ik werk openen we ook een gezamelijke rekening enz.
Ik vind het erg raar dat je vriend niks wil vastleggen en zelfs geen gezamelijke rekening wil. Ik kwam van een kamertje en als het de 1e periode mis zou gaan kon ik altijd terug naar mijn ouders. Nu we echt zeker van elkaar zijn hebben we dus van alles op papier gezet en samen een huis gekocht.
Al waren we eigenlijk meteen al zeker
Toch hoor je heel vaak schrijnende gevallen van mensen die door hun partner het huis worden uitgezet.
donderdag 21 augustus 2008 om 15:29
Ik denk dat je er even mee moet leven dat hij alles apart wil houden. Als dat is wat hij wil, tsja.. dat is dus een relatiekwestie.
Staat dus los van het feit dat jij wel zekerheid mag eisen, al is het maar de afspraak dat hij je niet zomaar de deur uit kan schoppen.
Maar in hoeverre jullie jullie leven laten versmelten...ik zou verder gewoon doen wat visje zegt: laat hem maar lekker meebetalen met de boodschappen, want nu ben je hem inderdaad aan het sponsoren. Als hij hier problemen me heeft dan zeg je maar dat je geen huurder bent maar zijn vriendin, dat je best bereid bent om bij te dragen aan de kosten maar dan op een eerlijke manier.
Staat dus los van het feit dat jij wel zekerheid mag eisen, al is het maar de afspraak dat hij je niet zomaar de deur uit kan schoppen.
Maar in hoeverre jullie jullie leven laten versmelten...ik zou verder gewoon doen wat visje zegt: laat hem maar lekker meebetalen met de boodschappen, want nu ben je hem inderdaad aan het sponsoren. Als hij hier problemen me heeft dan zeg je maar dat je geen huurder bent maar zijn vriendin, dat je best bereid bent om bij te dragen aan de kosten maar dan op een eerlijke manier.
donderdag 21 augustus 2008 om 15:35
een gedachte die bij mij nu opkomt is:
misschien heeft hij er in toegestemd om samen te gaan wonen omdat hij bang is alleen te zijn? en dus niet als voornaamste reden omdat hij graag bij jou wil zijn, wat in mijn ogen de belangrijkste reden moet zijn om te gaan samenwonen...
ik kan totaal niet inschatten of dat het geval is... en ik wil je ook niet bang maken... maar ik zou er wel eens over nadenken..
misschien heeft hij er in toegestemd om samen te gaan wonen omdat hij bang is alleen te zijn? en dus niet als voornaamste reden omdat hij graag bij jou wil zijn, wat in mijn ogen de belangrijkste reden moet zijn om te gaan samenwonen...
ik kan totaal niet inschatten of dat het geval is... en ik wil je ook niet bang maken... maar ik zou er wel eens over nadenken..
donderdag 21 augustus 2008 om 15:35
Ik heb niet alles gelezen, dus wellicht dubbelop; sorry dan!
Een paar jaar geleden had ik hetzelfde. Ik heb toen een huurcontract gekregen voor een bepaalde kamer van het huis. (in de praktijk gebruikten we dat natuurlijk niet op die manier).In geval van overlijden zou ik dan in ieder geval op die kamer terug kunnnen vallen en niet dakloos worden. Mocht het uitgaan, zou datzelfde gelden. Dan zouden we wel het hele hele huis anders moeten inrichten en waarschijnlijk zou ik er dan niet eens meer willen wonen...maar toch.....
Inmiddels zijn we getrouwd en is het dus gelukkig niet nodig geweest.
Een paar jaar geleden had ik hetzelfde. Ik heb toen een huurcontract gekregen voor een bepaalde kamer van het huis. (in de praktijk gebruikten we dat natuurlijk niet op die manier).In geval van overlijden zou ik dan in ieder geval op die kamer terug kunnnen vallen en niet dakloos worden. Mocht het uitgaan, zou datzelfde gelden. Dan zouden we wel het hele hele huis anders moeten inrichten en waarschijnlijk zou ik er dan niet eens meer willen wonen...maar toch.....
Inmiddels zijn we getrouwd en is het dus gelukkig niet nodig geweest.
donderdag 21 augustus 2008 om 15:50
Tsja, het is makkelijk te zeggen "alles delen" als je ongeveer iets gelijkwaardigs hebt opgebouwd, en hetzelfde verdient,
Het huis waar vriendlief en ik wonen staat ook alleen op mijn naam, ik betaal de vaste lasten, en heb er veel geld in zitten (een deel erfenis),
Het zou toch helemaal van de pot gerukt zijn dat vriendlief hier de helft van zou krijgen bij beeindiging relatie?
Hij is wel erfgenaam, bij mijn dood heeft hij het vruchtgebruik van het huis, en daarna vervalt het huis aan mijn dochter,
Ik ben hoofdkostwinner, verdien het meest, breng het meeste geld in, we maken het samen op, no problemo,
Echter ga ik niet voor hem betalen als een van ons besluit te kappen met de relatie, andersom hoeft ook niet, trouwens,
We gaan trouwen, en zullen dit doen in ongemeenschap van goederen, we laten de boel gewoon beschrijven,
Ik vind het raar dat iedereen het mijn en dijn bij het trouwen en samenwonen direkt overboord zet, vooral als er een groot financieel verschil tussen de partners is.
Het huis waar vriendlief en ik wonen staat ook alleen op mijn naam, ik betaal de vaste lasten, en heb er veel geld in zitten (een deel erfenis),
Het zou toch helemaal van de pot gerukt zijn dat vriendlief hier de helft van zou krijgen bij beeindiging relatie?
Hij is wel erfgenaam, bij mijn dood heeft hij het vruchtgebruik van het huis, en daarna vervalt het huis aan mijn dochter,
Ik ben hoofdkostwinner, verdien het meest, breng het meeste geld in, we maken het samen op, no problemo,
Echter ga ik niet voor hem betalen als een van ons besluit te kappen met de relatie, andersom hoeft ook niet, trouwens,
We gaan trouwen, en zullen dit doen in ongemeenschap van goederen, we laten de boel gewoon beschrijven,
Ik vind het raar dat iedereen het mijn en dijn bij het trouwen en samenwonen direkt overboord zet, vooral als er een groot financieel verschil tussen de partners is.
donderdag 21 augustus 2008 om 16:01
@MysticAngel,
Ik wil juist het mijn en dijn laten vastleggen!
Ik wil niet met niks op straat komen te staan omdat ik niks geregeld heb.. Ik hoef mijn naam niet op de koopakte, ik wil geen deel van zijn vermogen mocht het foulopen, ik heb mijn eigen spaarpotje, ik wil gewoon duidelijkheid dat de dingen die ik heb meegenomen ook weer op zijn minst met mij mee teruggaan..
Ik wil juist het mijn en dijn laten vastleggen!
Ik wil niet met niks op straat komen te staan omdat ik niks geregeld heb.. Ik hoef mijn naam niet op de koopakte, ik wil geen deel van zijn vermogen mocht het foulopen, ik heb mijn eigen spaarpotje, ik wil gewoon duidelijkheid dat de dingen die ik heb meegenomen ook weer op zijn minst met mij mee teruggaan..
donderdag 21 augustus 2008 om 16:54
quote:JohnnyCake schreef op 21 augustus 2008 @ 13:35:
[...]
Ze wonen net een half jaar samen. Als vriend komt te overlijden dan zegt TO tegen ouders: 'we hebben de afspraak dat ik nog twee maanden in het huis mag zitten' en toont hun het contract. Ook toont ze hun een lijst van de inboedelverdeling. Klaar is Kees. Alles eerlijk, tijd zat om weer een eigenwoning te zoeken.
.Nee dus, dit is niet zo. Een samenlevingscontract werkt alleen tussen de partners die het zijn aangegaan (zie het als een soort overeenkomst). Wil je dat het ook naar "buiten werkt" dan zul je ook een testament op moeten laten maken, dat kan je wel tegeneenieder in laten roepen.
[...]
Ze wonen net een half jaar samen. Als vriend komt te overlijden dan zegt TO tegen ouders: 'we hebben de afspraak dat ik nog twee maanden in het huis mag zitten' en toont hun het contract. Ook toont ze hun een lijst van de inboedelverdeling. Klaar is Kees. Alles eerlijk, tijd zat om weer een eigenwoning te zoeken.
.Nee dus, dit is niet zo. Een samenlevingscontract werkt alleen tussen de partners die het zijn aangegaan (zie het als een soort overeenkomst). Wil je dat het ook naar "buiten werkt" dan zul je ook een testament op moeten laten maken, dat kan je wel tegeneenieder in laten roepen.
donderdag 21 augustus 2008 om 16:58
quote:junipermay schreef op 21 augustus 2008 @ 16:54:
[...]
Nee dus, dit is niet zo. Een samenlevingscontract werkt alleen tussen de partners die het zijn aangegaan (zie het als een soort overeenkomst). Wil je dat het ook naar "buiten werkt" dan zul je ook een testament op moeten laten maken, dat kan je wel tegeneenieder in laten roepen.
Ik wil je best gelijk geven (ben maar een leek), maar waarom moet je dat contract dan via de notaris regelen? In dat samenlevingscontract kun je namelijk ook vastleggen dat jij je partners aandeel in een samengekocht huis erft (en dus niet dat de schoonouders opeens de helft van het huis in eigendom hebben).
Hoe zit dat dan?
[...]
Nee dus, dit is niet zo. Een samenlevingscontract werkt alleen tussen de partners die het zijn aangegaan (zie het als een soort overeenkomst). Wil je dat het ook naar "buiten werkt" dan zul je ook een testament op moeten laten maken, dat kan je wel tegeneenieder in laten roepen.
Ik wil je best gelijk geven (ben maar een leek), maar waarom moet je dat contract dan via de notaris regelen? In dat samenlevingscontract kun je namelijk ook vastleggen dat jij je partners aandeel in een samengekocht huis erft (en dus niet dat de schoonouders opeens de helft van het huis in eigendom hebben).
Hoe zit dat dan?
donderdag 21 augustus 2008 om 17:05
Tsja.
Ik zie het probleem niet zo hoor. Jullie wonen samen in zijn huis, dat huis had hij al en dat huis wil hij graag behouden, ook als jullie uit elkaar gaan.
Ik weet niet hoelang jullie samen zijn, misschien dat dat ook wel scheelt in mijn mening, maar toch vind ik het niet gek dat hij niets wil vastleggen. Ik heb 8 jaar lang op de manier zoals jij hebt beschreven samengeleefd, hij betaalde het huis en ik een deel van de booschappen. Ik heb dat nooit als een probleem ervaren eigenlijk. Toen we ons eerste echte volwassen huis kochten en een kind kregen zijn we een homohuwelijk aangegaan, het geregistreerde partnerschap dus
Nu hebben we alles in gemeenschap van goederen vastgelegd en met een kind niet meer dan logisch. Maar eerder heb ik die behoefte nooit gevoeld om het serieus aan te pakken. Anderzijds zie ik wel bij vriendinnen die niets geregeld hebben en ineens alleen komen te staan de financiele rompslomp. Dan sta je mooi op straat. Dus een samenlevingscontract kun je misschien wel overwegen wat spullen betreft, dat je niet hoeft te touwtrekken over een koffiekopje. Qua huis ligt dat weer anders, dat is emotioneel toch een grote stap, ik snap jouw vriend wel. Je kunt wat geld sparen om achter de hand te hebben misschien?
Ach, uiteindelijk moet je er gewoon vanuit gaan dat jullie samenblijven, hoe naief dat ook klinkt. Dan komen al die financiele vastleggingen nog wel.
Ik zie het probleem niet zo hoor. Jullie wonen samen in zijn huis, dat huis had hij al en dat huis wil hij graag behouden, ook als jullie uit elkaar gaan.
Ik weet niet hoelang jullie samen zijn, misschien dat dat ook wel scheelt in mijn mening, maar toch vind ik het niet gek dat hij niets wil vastleggen. Ik heb 8 jaar lang op de manier zoals jij hebt beschreven samengeleefd, hij betaalde het huis en ik een deel van de booschappen. Ik heb dat nooit als een probleem ervaren eigenlijk. Toen we ons eerste echte volwassen huis kochten en een kind kregen zijn we een homohuwelijk aangegaan, het geregistreerde partnerschap dus
Nu hebben we alles in gemeenschap van goederen vastgelegd en met een kind niet meer dan logisch. Maar eerder heb ik die behoefte nooit gevoeld om het serieus aan te pakken. Anderzijds zie ik wel bij vriendinnen die niets geregeld hebben en ineens alleen komen te staan de financiele rompslomp. Dan sta je mooi op straat. Dus een samenlevingscontract kun je misschien wel overwegen wat spullen betreft, dat je niet hoeft te touwtrekken over een koffiekopje. Qua huis ligt dat weer anders, dat is emotioneel toch een grote stap, ik snap jouw vriend wel. Je kunt wat geld sparen om achter de hand te hebben misschien? Ach, uiteindelijk moet je er gewoon vanuit gaan dat jullie samenblijven, hoe naief dat ook klinkt. Dan komen al die financiele vastleggingen nog wel.
dufty wijzigde dit bericht op 21-08-2008 17:06
Reden: typefout
Reden: typefout
% gewijzigd
donderdag 21 augustus 2008 om 17:05
@JC;omdat het dus wel tussen partners werkt. Testamentaire dingen vastleggen in een samenlevingscontract heeft niet zoveel zin, want dat kan door derden (bijvoorbeeld ouders) betwist worden. Je kunt het daar wel in vast leggen, maar iemand die geen partij is bij dat contract, is daar niet aangebonden.
Een samenlevingscontract is wel ideaal als je bijvoorbeel het mijn en dijn wil regelen voor als je uitelkaar gaat. .
Een samenlevingscontract is wel ideaal als je bijvoorbeel het mijn en dijn wil regelen voor als je uitelkaar gaat. .
