Thuis
alle pijlers
overspannen door hond?
woensdag 15 april 2009 om 07:17
Ik heb sinds kort een hond. Ik wilde dat al jaren, maar ik moet zo wennen. Ik lijk wel overspannen. Ben de hele dag aan het huilen en kan niet aan haar wennen. Mijn man neemt de nachten al op zich en ik ben overdag bij haar, maar ik word soms al nerveus als ze wakker wordt overdag. Weet ik bijna niet meer wat te doen. Iedereen is dol op haar en knuffelt met haar en mij lukt het niet. Ik raak in paniek, krijg een steen in mijn maag ik kan het gewoon niet omschrijven. Ik probeer alles goed te doen, maar als dan iets niet lukt barst ik in tranen uit. Gisteravond was man weg en toen was ik weer helemaal overstuur, en moesten mijn ouders komen om mij te kalmeren. Ik weet het, het klinkt belachelijk, maar ik moet gewoon even mijn verhaal kwijt. Ik ga straks ook een afspraak maken met de dokter, want zo kan het niet langer. Wie (waarschijnlijk bijna niemand) herkent dit? Moet er overigens wel bij zeggen dat ik momenteel een hormoonbehandeling heb ivm kinderwens en een verleden heb van burn outs/overspannenheid.
woensdag 15 april 2009 om 08:10
Wat rot voor je! En ik ken het gevoel maar al te goed. Ook hier kwam er een pup toen ik midden in een vette depressie zat, en bij mij kwam dat gevoel precies zo als bij jou. Ook ik had een knoop in mijn maag, kon geen hap meer door mijn keel krijgen, en vroeg me geregeld af waar ik aan begonnen was. Was blij als ik haar 's avonds in de bench kon doen, om een nachtje te slapen.
Bij mij is het gevoel over gegaan. Mijn hondje is nu mijn alles, en ik wil haar voor geen goud missen.
Uit je verhaal maak ik op dat je (of eigenlijk je man) ook
's nachts bezig bent met de hond. Waarom?
Ik raad je aan (als je dat nog niet hebt) een bench te kopen. Op de hondentraining adviseerde ze mij, om de hond overdag ook af en toe in de bench te laten, om een uurtje voor jezelf te hebben, en een boodschap te doen om zo de hond langzaam te leren wat langer alleen te zijn.
Een hond in huis, en zeker een pup, is een enorm verschil. Ik hoop dat je geen foute beslissingen neemt.
Ga zo gauw mogelijk naar de dokter. Je bent van slag door de hormonen, en niet van de hond!
Ik heb trouwens meer mensen in mijn omgeving die op het punt stonden hun pup weg te doen, en achteraf dolblij zijn dat ze dit niet gedaan hebben!
Bij mij is het gevoel over gegaan. Mijn hondje is nu mijn alles, en ik wil haar voor geen goud missen.
Uit je verhaal maak ik op dat je (of eigenlijk je man) ook
's nachts bezig bent met de hond. Waarom?
Ik raad je aan (als je dat nog niet hebt) een bench te kopen. Op de hondentraining adviseerde ze mij, om de hond overdag ook af en toe in de bench te laten, om een uurtje voor jezelf te hebben, en een boodschap te doen om zo de hond langzaam te leren wat langer alleen te zijn.
Een hond in huis, en zeker een pup, is een enorm verschil. Ik hoop dat je geen foute beslissingen neemt.
Ga zo gauw mogelijk naar de dokter. Je bent van slag door de hormonen, en niet van de hond!
Ik heb trouwens meer mensen in mijn omgeving die op het punt stonden hun pup weg te doen, en achteraf dolblij zijn dat ze dit niet gedaan hebben!
woensdag 15 april 2009 om 08:11
Ondanks dat je het zielig vindt, is het wel ontzettend belangrijk dat je doorzet met de oefeningen en niet alles wat ie doet lief en schattig en dus goed vindt. Als je het nu laat versloffen heb je straks een onopgevoede en onaangepaste hond. Eentje die je niet met goed fatsoen ergens mee naartoe kunt nemen of bij een oppas achter kunt laten, dát is pas zielig.
The time is now
woensdag 15 april 2009 om 08:12
woensdag 15 april 2009 om 08:13
woensdag 15 april 2009 om 08:15
Een hond is absoluut geen baby! En als je een hond gaat behandelen als een baby gaat dat net zo fout, als wanneer een een baby behandelt als een hond. Niet doen dus.
Als je dus eigenlijk helemaal geen hond wilt maar een baby, was het nemen van een hond een foutje. Neem zo snel mogelijk contact op met de fokker, nu het nog een kleine pup is kan hij makkelijk herplaatst worden.
Als je wel een hond wilt, lees dan eens een boekje over hondenopvoeding en volg een cursus. Als je niet zo van het lezen bent zijn er ook informatieve dvd's over te krijgen, zoals deze: http://dogtime.nl/ (van pup tot puber)
Bedenk wel dat als je de hond houdt en je krijgt binnenkort een kind, dat kind en hond een hele leuke maar wel ook een soms best lastige situatie is. Als je dus niet echt voor de hond gaat, wees dan zo goed om hem nu weg te doen, en niet over anderhalf jaar als de hond pubert en lastig te herplaatsen is.
Als je dus eigenlijk helemaal geen hond wilt maar een baby, was het nemen van een hond een foutje. Neem zo snel mogelijk contact op met de fokker, nu het nog een kleine pup is kan hij makkelijk herplaatst worden.
Als je wel een hond wilt, lees dan eens een boekje over hondenopvoeding en volg een cursus. Als je niet zo van het lezen bent zijn er ook informatieve dvd's over te krijgen, zoals deze: http://dogtime.nl/ (van pup tot puber)
Bedenk wel dat als je de hond houdt en je krijgt binnenkort een kind, dat kind en hond een hele leuke maar wel ook een soms best lastige situatie is. Als je dus niet echt voor de hond gaat, wees dan zo goed om hem nu weg te doen, en niet over anderhalf jaar als de hond pubert en lastig te herplaatsen is.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
woensdag 15 april 2009 om 08:19
Het heeft hier weinig tot niks met de pup te maken volgens mij..
en ook niet met kinderen krijgen op zich.
Toen ik met hormoonbehandelingen bezig was veranderde ik ook in een wrak en kon al janken als het gordijn scheef hing.
Heel normaal hoor.. 90% voelt zich zo die volgepompt worden met hormonen.
Om nu meteen te zeggen dat ze de pup weg moet doen en niet aan kinderen moet beginnen of wat voor onzin dan nog meer dat slaat nergens op.
Wacht eerst maar eens een paar weekjes af en je zal zien dat je weer je normale jij wordt
Is dat niet zo dan is er misschien wat anders aan de hand.
en ook niet met kinderen krijgen op zich.
Toen ik met hormoonbehandelingen bezig was veranderde ik ook in een wrak en kon al janken als het gordijn scheef hing.
Heel normaal hoor.. 90% voelt zich zo die volgepompt worden met hormonen.
Om nu meteen te zeggen dat ze de pup weg moet doen en niet aan kinderen moet beginnen of wat voor onzin dan nog meer dat slaat nergens op.
Wacht eerst maar eens een paar weekjes af en je zal zien dat je weer je normale jij wordt
Is dat niet zo dan is er misschien wat anders aan de hand.
If you want to tell people the truth, make them laugh, otherwise they`ll kill you
woensdag 15 april 2009 om 08:20
quote:elninjoo schreef op 15 april 2009 @ 08:19:
[...]
In dat geval dus zeker geen kind nemen! Die hond kun je idd nog wegbrengen, maar aan 'n kind zit je vast.In dat geval ook maar beter geen hond nemen. Een hond is namelijk geen baby en zal er ook nooit een worden. Zelfs niet als het een aankleed-optil-chihuahua is.
[...]
In dat geval dus zeker geen kind nemen! Die hond kun je idd nog wegbrengen, maar aan 'n kind zit je vast.In dat geval ook maar beter geen hond nemen. Een hond is namelijk geen baby en zal er ook nooit een worden. Zelfs niet als het een aankleed-optil-chihuahua is.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
woensdag 15 april 2009 om 08:26
Ja ik krijg hier ook ernstige jeuk van.
Als we hier in NL al van een hond overspannen worden dan snap ik inderdaad waarom die verzorgingsstaat zo fokking onbetaalbaar wordt. Ga zsm naar de dokter vertellen dat je labiel wordt van die hormonen en ga op een normale manier met die pup aan de slag (training) of doe m weg. Je kan daar niet mee wachten tot jij je beter voelt, dan verpest je die hond.
En over die kinderwens zou ik ook nog eens heel hard nadenken als je al een verleden hebt van burn outs (!) en overspannen zijn. Nu is het zielig voor de hond, straks is het zielig voor het kind...
Als we hier in NL al van een hond overspannen worden dan snap ik inderdaad waarom die verzorgingsstaat zo fokking onbetaalbaar wordt. Ga zsm naar de dokter vertellen dat je labiel wordt van die hormonen en ga op een normale manier met die pup aan de slag (training) of doe m weg. Je kan daar niet mee wachten tot jij je beter voelt, dan verpest je die hond.
En over die kinderwens zou ik ook nog eens heel hard nadenken als je al een verleden hebt van burn outs (!) en overspannen zijn. Nu is het zielig voor de hond, straks is het zielig voor het kind...
woensdag 15 april 2009 om 08:26
quote:Maeijken schreef op 15 april 2009 @ 08:19:
Het heeft hier weinig tot niks met de pup te maken volgens mij..
en ook niet met kinderen krijgen op zich.
Toen ik met hormoonbehandelingen bezig was veranderde ik ook in een wrak en kon al janken als het gordijn scheef hing.
Heel normaal hoor.. 90% voelt zich zo die volgepompt worden met hormonen.
Om nu meteen te zeggen dat ze de pup weg moet doen en niet aan kinderen moet beginnen of wat voor onzin dan nog meer dat slaat nergens op.
Wacht eerst maar eens een paar weekjes af en je zal zien dat je weer je normale jij wordt
Is dat niet zo dan is er misschien wat anders aan de hand.Eerlijk ten opzichte van de hond? Om op te groeien bij iemand die totaal niet toe is aan een pup? Hormonale oorzaak of niet?
Het heeft hier weinig tot niks met de pup te maken volgens mij..
en ook niet met kinderen krijgen op zich.
Toen ik met hormoonbehandelingen bezig was veranderde ik ook in een wrak en kon al janken als het gordijn scheef hing.
Heel normaal hoor.. 90% voelt zich zo die volgepompt worden met hormonen.
Om nu meteen te zeggen dat ze de pup weg moet doen en niet aan kinderen moet beginnen of wat voor onzin dan nog meer dat slaat nergens op.
Wacht eerst maar eens een paar weekjes af en je zal zien dat je weer je normale jij wordt
Is dat niet zo dan is er misschien wat anders aan de hand.Eerlijk ten opzichte van de hond? Om op te groeien bij iemand die totaal niet toe is aan een pup? Hormonale oorzaak of niet?
woensdag 15 april 2009 om 08:27
quote:lindy schreef op 15 april 2009 @ 08:23:
Ja, het zal wel met die hormonen. De topicstarter is blijkbaar overdag thuis, kwestie van tijd teveel? En wat had je gedacht Willemijn, dat zo'n hondje meteen zindelijk en wel wordt afgeleverd? Dat jij als eigenaar niet een klein beetje moeite moet doen? Heel normaal hoor, dat ze 's nachts eruit moeten, eten willen, af en toe de boel onder kotsen of naar de dierenarts moeten, en af een toe een meubelstuk slopen, want dat krijg je ook nog hoor. Had je het je als een reclamefilmpje voorgesteld ofzo?Goeie oefening dus om voor zichzelf te kunnen ondervinden dat ze totaal ongeschikt zal zijn om voor 'n kind te kunnen zorgen, als ze 'n hond al niet aankan. Een kind zijn 10 van die honden in 't kwadraat of erger!
Ja, het zal wel met die hormonen. De topicstarter is blijkbaar overdag thuis, kwestie van tijd teveel? En wat had je gedacht Willemijn, dat zo'n hondje meteen zindelijk en wel wordt afgeleverd? Dat jij als eigenaar niet een klein beetje moeite moet doen? Heel normaal hoor, dat ze 's nachts eruit moeten, eten willen, af en toe de boel onder kotsen of naar de dierenarts moeten, en af een toe een meubelstuk slopen, want dat krijg je ook nog hoor. Had je het je als een reclamefilmpje voorgesteld ofzo?Goeie oefening dus om voor zichzelf te kunnen ondervinden dat ze totaal ongeschikt zal zijn om voor 'n kind te kunnen zorgen, als ze 'n hond al niet aankan. Een kind zijn 10 van die honden in 't kwadraat of erger!
woensdag 15 april 2009 om 08:27
@lindy, ik vind dat je nu wel een beetje de draak aan het steken bent met TO. Als ik haar teksten lees krijg ik zeker niet het idee dat het desinteresse of onwil is waardoor het niet lukt met de hond. Om wat voor reden dan ook, kan ze het nu even niet aan. Ik vind dat geen reden om haar en haar probleem belachelijk te maken.
The time is now
woensdag 15 april 2009 om 08:32
quote:MissMara schreef op 15 april 2009 @ 08:29:
Ik vind reacties als dat TO niet voor een kind zal kunnen zorgen echt ongepast en niet terecht. Zo labiel als je van een hormoonbehandeling wordt, word je over het algemeen niet van een zwangerschap+ontzwangeren hoor.Ze heeft ook zonder die hormonen al 'n labiel leven met 'n verleden van burnouts schrijft ze in haar OP.
Ik vind reacties als dat TO niet voor een kind zal kunnen zorgen echt ongepast en niet terecht. Zo labiel als je van een hormoonbehandeling wordt, word je over het algemeen niet van een zwangerschap+ontzwangeren hoor.Ze heeft ook zonder die hormonen al 'n labiel leven met 'n verleden van burnouts schrijft ze in haar OP.
woensdag 15 april 2009 om 08:32
Maar even zonder dollen; ik zou als ik jou was gewoon inderdaad met die hond op cursus gaan en jezelf naar de huisarts slepen. Als jij een verleden hebt met psychische klachten dan doe je er goed aan om die aan te pakken voordat je aan een kind begint.
Die labiliteit bij jou komt door de hormonen, dat lijkt me duidelijk, maar volgens mij ben je zelf ook van de perfectionistsiche ne redelijk onzeker (als ik dat zo even snel inschat) en dat is knap lastig als je straks een kind moet opvoeden.....
Die labiliteit bij jou komt door de hormonen, dat lijkt me duidelijk, maar volgens mij ben je zelf ook van de perfectionistsiche ne redelijk onzeker (als ik dat zo even snel inschat) en dat is knap lastig als je straks een kind moet opvoeden.....
