Thuis
alle pijlers
overspannen door hond?
woensdag 15 april 2009 om 07:17
Ik heb sinds kort een hond. Ik wilde dat al jaren, maar ik moet zo wennen. Ik lijk wel overspannen. Ben de hele dag aan het huilen en kan niet aan haar wennen. Mijn man neemt de nachten al op zich en ik ben overdag bij haar, maar ik word soms al nerveus als ze wakker wordt overdag. Weet ik bijna niet meer wat te doen. Iedereen is dol op haar en knuffelt met haar en mij lukt het niet. Ik raak in paniek, krijg een steen in mijn maag ik kan het gewoon niet omschrijven. Ik probeer alles goed te doen, maar als dan iets niet lukt barst ik in tranen uit. Gisteravond was man weg en toen was ik weer helemaal overstuur, en moesten mijn ouders komen om mij te kalmeren. Ik weet het, het klinkt belachelijk, maar ik moet gewoon even mijn verhaal kwijt. Ik ga straks ook een afspraak maken met de dokter, want zo kan het niet langer. Wie (waarschijnlijk bijna niemand) herkent dit? Moet er overigens wel bij zeggen dat ik momenteel een hormoonbehandeling heb ivm kinderwens en een verleden heb van burn outs/overspannenheid.
woensdag 15 april 2009 om 09:04
Zoebie, ik heb mijn hele leven al honden opgevoed en ik zeg je dat ie hond daar verkeerd op zijn plek zit, er zijn zelfs fokkers die als ze echt goed hun werk doen zo een beestje terugeisen onder deze omstandigheden.
Het wordt nu gevormd en het zal een zenuwepees worden , die onzeker wordt en zenuwachtig omdat het niet weet wat ervan hem verwacht wordt, echt zonde.
ze kan beter eerst Naar de HA en in de rails komen , uithuilen en opnieuw beginnen.
Het wordt nu gevormd en het zal een zenuwepees worden , die onzeker wordt en zenuwachtig omdat het niet weet wat ervan hem verwacht wordt, echt zonde.
ze kan beter eerst Naar de HA en in de rails komen , uithuilen en opnieuw beginnen.
woensdag 15 april 2009 om 09:04
Hou op schei uit. Een hond kan heel veel stress geven ,zeker als het een pup is!! Tip; voor jouw zelfvertrouwen ga met de hond op training! Dat geeft jou veel meer houvast, meer rust en meer begrip waarom de hond bepaald gedrag vertoont. De hond heeft veel regels nodig die iedereen in huis consequent moet toepassen!! En lieverd een baby/kind kan je ook aardig gek maken! Ze zeggen niet voor niets dat een hond/pup opvoeden erg op het opvoeden van een kind/baby lijkt! Veel huilen... Poep en plas ongelukjes...dingen gaan kapot in huis, grenzen opzoeken hoe ver kan ik gaan voor ik straf krijg etc maar het komt echt goed met je hond en straks met eventuele kids. Ik heb beiden en begrijp je goed hoor! Maar niet in de stress schieten. Je kan ook heerlijk wandelen hoor met de hond
woensdag 15 april 2009 om 09:05
quote:Zoebie schreef op 15 april 2009 @ 08:59:
By the way.... je kunt pas op puppycursus als de hond drie maanden is en alle inentingen heeft gehad. Aan dit advies heeft ze dus helemaal niks.Al láng niet meer waar, puppies kunnen op cursus vanaf 8 weken. Voor die tijd zitten ze bij de fokker dus zo oud is hij in ieder geval.
By the way.... je kunt pas op puppycursus als de hond drie maanden is en alle inentingen heeft gehad. Aan dit advies heeft ze dus helemaal niks.Al láng niet meer waar, puppies kunnen op cursus vanaf 8 weken. Voor die tijd zitten ze bij de fokker dus zo oud is hij in ieder geval.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
woensdag 15 april 2009 om 09:10
quote:lindy schreef op 15 april 2009 @ 08:38:
Ja, er zijn mensen die van een scheet verkeerd al overspannen worden. En ja, daar erger ik me aan. Er is nogal een verschil tussen tegenvallers en tegenslagen, waar ieder mens mee te maken heeft en war je gewoon een oplossing voor zoekt, en het opvoeden van een hond vergelijken met een ''post partum depressie', overigens vooral geponeerd daar ándere forummers hier. Purlease, dan ben je werkelijk elk gevoel voor verhouding kwijt.
Helemaal met Lindy eens. Wat een aanstelleritis.
Een schop onder d'r kont heeft ze nodig in plaats van een meejankende echtgenoot of ouders die a la minuut op komen draven.
Staak die hormoonbehandeling maar.
[ ] geschikt
[x] ongeschikt
Ja, er zijn mensen die van een scheet verkeerd al overspannen worden. En ja, daar erger ik me aan. Er is nogal een verschil tussen tegenvallers en tegenslagen, waar ieder mens mee te maken heeft en war je gewoon een oplossing voor zoekt, en het opvoeden van een hond vergelijken met een ''post partum depressie', overigens vooral geponeerd daar ándere forummers hier. Purlease, dan ben je werkelijk elk gevoel voor verhouding kwijt.
Helemaal met Lindy eens. Wat een aanstelleritis.
Een schop onder d'r kont heeft ze nodig in plaats van een meejankende echtgenoot of ouders die a la minuut op komen draven.
Staak die hormoonbehandeling maar.
[ ] geschikt
[x] ongeschikt
woensdag 15 april 2009 om 09:12
woensdag 15 april 2009 om 09:12
quote:Susan schreef op 15 april 2009 @ 08:52:
[...]
Ach, het gaat jou er volgens mij ook alleen maar om dat er dan weer een kind minder rondloopt dat jou kan irriteren, niet omdat je het zogenaamd zo erg vindt voor het kind zelf.
Eh nee, want ik hoef die kinders tenslotte niet tegen te komen.
Maar mensen die labiel zijn en zich voortplanten lijkt me nu niet bepaald een gezond leefklimaat voor die kids zelf om op te moeten groeien.
[...]
Ach, het gaat jou er volgens mij ook alleen maar om dat er dan weer een kind minder rondloopt dat jou kan irriteren, niet omdat je het zogenaamd zo erg vindt voor het kind zelf.
Eh nee, want ik hoef die kinders tenslotte niet tegen te komen.
Maar mensen die labiel zijn en zich voortplanten lijkt me nu niet bepaald een gezond leefklimaat voor die kids zelf om op te moeten groeien.
woensdag 15 april 2009 om 09:13
quote:Zoebie schreef op 15 april 2009 @ 08:59:
Wat een rare discussies hier zeg. Beetje doorgeslagen. Mij lijkt het dat Willemijn zo reageert door de hormonen. Dit gaat toch over. Als ze nu meteen de pup wegdoet, blijft ze zitten met een nog rotter gevoel. Ik denk dat ze gewoon moet wennen aan de hond. Wat is het trouwens voor een beestje? Wij hebben een Border Collie en die zijn al druk van zichelf. Ik vind dat als je de reactie van winkelfanaat leest, dit genoeg zegt. Kort door de bocht om nu maar meteen te zeggen dat ze geen baby moet nemen en de hond weg moet doen. Belachelijk gewoon. Willemijn, ga ervoor. Je wilt toch al jaren een hond.
By the way.... je kunt pas op puppycursus als de hond drie maanden is en alle inentingen heeft gehad. Aan dit advies heeft ze dus helemaal niks.
Ah, een kenner. Als je pup uit het nest komt IS ie al bijna 3 maanden. Bovendien moet er gelijk begonnen worden met socialiseren. En dat mag zeker niet wachten.
Als je al een wrak wordt van alleen de aanwezigheid....
Wat een rare discussies hier zeg. Beetje doorgeslagen. Mij lijkt het dat Willemijn zo reageert door de hormonen. Dit gaat toch over. Als ze nu meteen de pup wegdoet, blijft ze zitten met een nog rotter gevoel. Ik denk dat ze gewoon moet wennen aan de hond. Wat is het trouwens voor een beestje? Wij hebben een Border Collie en die zijn al druk van zichelf. Ik vind dat als je de reactie van winkelfanaat leest, dit genoeg zegt. Kort door de bocht om nu maar meteen te zeggen dat ze geen baby moet nemen en de hond weg moet doen. Belachelijk gewoon. Willemijn, ga ervoor. Je wilt toch al jaren een hond.
By the way.... je kunt pas op puppycursus als de hond drie maanden is en alle inentingen heeft gehad. Aan dit advies heeft ze dus helemaal niks.
Ah, een kenner. Als je pup uit het nest komt IS ie al bijna 3 maanden. Bovendien moet er gelijk begonnen worden met socialiseren. En dat mag zeker niet wachten.
Als je al een wrak wordt van alleen de aanwezigheid....
woensdag 15 april 2009 om 09:15
Laat gaan, Willemijn. Het stikt hier blijkbaar van de bitches, die zich eerder in een puppy kunnen verplaatsen dan in een mens.
Volgens mij heeft Willemijn heel goed door dat ze extreem reageert, en daarom vraagt ze juist hulp. Fijne reacties krijgt ze hier.
Willemijn, hup naar de dokter. Je gevoel is waarschijnlijk grotendeels het gevolg van hormonen. Als de chemische balans in je hoofd weer hersteld is, dan ziet de wereld er misschien weer heel anders uit. Probeer tot die tijd met hulp van je man het hondje zo goed mogelijk op te voeden, en als het echt niet gaat kan hij beter terug naar de fokker.
Als je je weer jezelf voelt, is het vroeg genoeg om te besluiten of de hond kan blijven, en of je aan kinderen wilt beginnen.
Volgens mij heeft Willemijn heel goed door dat ze extreem reageert, en daarom vraagt ze juist hulp. Fijne reacties krijgt ze hier.
Willemijn, hup naar de dokter. Je gevoel is waarschijnlijk grotendeels het gevolg van hormonen. Als de chemische balans in je hoofd weer hersteld is, dan ziet de wereld er misschien weer heel anders uit. Probeer tot die tijd met hulp van je man het hondje zo goed mogelijk op te voeden, en als het echt niet gaat kan hij beter terug naar de fokker.
Als je je weer jezelf voelt, is het vroeg genoeg om te besluiten of de hond kan blijven, en of je aan kinderen wilt beginnen.
woensdag 15 april 2009 om 09:16
ja misschicken als het goed is , is ie drie maanden , maar je hebt zoveel broodfokkers die hun pup al meegeven met 8 weken, helaas en die kijken ook niet waar het terecht komt, neuroot of iets????
Ik weet wel dat ik elke week op audientie mocht komen om te laten zien wat voor vlees ze in de kuip hadden die hun pup mee ging nemen , ik mocht vanaf week 8 dus bij de fokker langs (duitse dog een aantal keren gehad)
zo hoort het en nie anders.
Ik weet wel dat ik elke week op audientie mocht komen om te laten zien wat voor vlees ze in de kuip hadden die hun pup mee ging nemen , ik mocht vanaf week 8 dus bij de fokker langs (duitse dog een aantal keren gehad)
zo hoort het en nie anders.
woensdag 15 april 2009 om 09:17
Willemijn, wat erg dit!
Je zou 'moeten' genieten als een jarenlang gekoesterde hartewens in vervulling gaat, tenminste, zo voelt het.
en dan dit!
een pup opvoeden is hard werken, ook zonder hormoonfestijn aan je lijf. Ik heb ook weleens gejankt als ik uren met meneer buiten was, bij iedere aanstalt tot poepen of piesen als de buurtgek stond te juichen bij die klote-uitlaatplek en dan, als ik met hem thuiskwam, liet hij het gelukzalig allemaal lopen in de gang. Dan schold ik hem uit voor stomme lulhond die het allemaal expres deed om mij te pesten
Maar bij jou is het wel heel extreem, en das zielig. Voor jou en voor de hond en ik denk zomaar, ook voor je man.
Ik ben het eens met de mensen die zeggen dat je hem weg moet doen. Nu is hij nog klein, schattig en opvoedbaar, hij vindt zeker wel een nieuw thuis.
Je ziet het misschien als een nederlaag, als 'verliezen', maar je hebt zo veel aan je hoofd nu. Iemand hierboven zei al, van een gewone pms kan je al compleet de weg kwijt zijn, laat staan een hormoonbehandeling!
het pupje is, hoe hard ook, het allemaal zo weer vergeten, jij kan bijkomen en je op jezelf en je problemen storten zonder het gevoel te hebben dat er altijd iets 'moet' altijd iemand is die wat wil, wat nodig heeft, die jij kan 'verpesten' als je niet uitkijkt.
Dat verpesten loopt niet zo'n vaart hoor, maar ik snap t wel, als je ook maar DIT fout doet dan denk je meteen dat hij nu voorgoed verwend, verpest en verknipt is..dat vergroot zich uit in je hoofd!
een hond is ook als volwassen dier niet het meest geschikt misschien voor mensen die zich extreem verantwoordelijk voelen en de verantwoordelijkheid hyperperfectionistisch en zwaar opnemen.
Als ik jou was, zou ik hem weg doen nu het nog kan, nu de hond nog 'vormbaar' is, en aan mezelf gaan werken. Geen wroeging, je had de beste bedoelingen, je zoekt als het goed is een prima huis voor de hond waar hij het beter heeft dan nu bij jou.
Dat maakt jou geen beroerde hondenbaas, maar je hebt nu al zo veel aan je fiets hangen, het is voor jou en de hond gewoon niet fair om dat er 'bij' te willen doen!
succes in ieder geval, en al je je hond wel houdt, misschien kan je dan je behandeling een half jaar staken? het lijkt me net 1 major ding teveel in je leven nu...
Je zou 'moeten' genieten als een jarenlang gekoesterde hartewens in vervulling gaat, tenminste, zo voelt het.
en dan dit!
een pup opvoeden is hard werken, ook zonder hormoonfestijn aan je lijf. Ik heb ook weleens gejankt als ik uren met meneer buiten was, bij iedere aanstalt tot poepen of piesen als de buurtgek stond te juichen bij die klote-uitlaatplek en dan, als ik met hem thuiskwam, liet hij het gelukzalig allemaal lopen in de gang. Dan schold ik hem uit voor stomme lulhond die het allemaal expres deed om mij te pesten
Maar bij jou is het wel heel extreem, en das zielig. Voor jou en voor de hond en ik denk zomaar, ook voor je man.
Ik ben het eens met de mensen die zeggen dat je hem weg moet doen. Nu is hij nog klein, schattig en opvoedbaar, hij vindt zeker wel een nieuw thuis.
Je ziet het misschien als een nederlaag, als 'verliezen', maar je hebt zo veel aan je hoofd nu. Iemand hierboven zei al, van een gewone pms kan je al compleet de weg kwijt zijn, laat staan een hormoonbehandeling!
het pupje is, hoe hard ook, het allemaal zo weer vergeten, jij kan bijkomen en je op jezelf en je problemen storten zonder het gevoel te hebben dat er altijd iets 'moet' altijd iemand is die wat wil, wat nodig heeft, die jij kan 'verpesten' als je niet uitkijkt.
Dat verpesten loopt niet zo'n vaart hoor, maar ik snap t wel, als je ook maar DIT fout doet dan denk je meteen dat hij nu voorgoed verwend, verpest en verknipt is..dat vergroot zich uit in je hoofd!
een hond is ook als volwassen dier niet het meest geschikt misschien voor mensen die zich extreem verantwoordelijk voelen en de verantwoordelijkheid hyperperfectionistisch en zwaar opnemen.
Als ik jou was, zou ik hem weg doen nu het nog kan, nu de hond nog 'vormbaar' is, en aan mezelf gaan werken. Geen wroeging, je had de beste bedoelingen, je zoekt als het goed is een prima huis voor de hond waar hij het beter heeft dan nu bij jou.
Dat maakt jou geen beroerde hondenbaas, maar je hebt nu al zo veel aan je fiets hangen, het is voor jou en de hond gewoon niet fair om dat er 'bij' te willen doen!
succes in ieder geval, en al je je hond wel houdt, misschien kan je dan je behandeling een half jaar staken? het lijkt me net 1 major ding teveel in je leven nu...
woensdag 15 april 2009 om 09:18
@MIKOSHIN
[quote]willemijn80 schreef op 15 april 2009 @ 07:17:
Ik heb sinds kort een hond. Ik wilde dat al jaren, maar ik moet zo wennen. Ik lijk wel overspannen. Ben de hele dag aan het huilen en kan niet aan haar wennen. Mijn man neemt de nachten al op zich en ik ben overdag bij haar, maar ik word soms al nerveus als ze wakker wordt overdag. Weet ik bijna niet meer wat te doen. Iedereen is dol op haar en knuffelt met haar en mij lukt het niet. Ik raak in paniek, krijg een steen in mijn maag ik kan het gewoon niet omschrijven. Ik probeer alles goed te doen, maar als dan iets niet lukt barst ik in tranen uit. Gisteravond was man weg en toen was ik weer helemaal overstuur, en moesten mijn ouders komen om mij te kalmeren. Ik weet het, het klinkt belachelijk, maar ik moet gewoon even mijn verhaal kwijt. Ik ga straks ook een afspraak maken met de dokter, want zo kan het niet langer. Wie (waarschijnlijk bijna niemand) herkent dit? Moet er overigens wel bij zeggen dat ik momenteel een hormoonbehandeling heb ivm kinderwens en een verleden heb van burn outs/overspannenheid.[/quote]
[quote]willemijn80 schreef op 15 april 2009 @ 07:17:
Ik heb sinds kort een hond. Ik wilde dat al jaren, maar ik moet zo wennen. Ik lijk wel overspannen. Ben de hele dag aan het huilen en kan niet aan haar wennen. Mijn man neemt de nachten al op zich en ik ben overdag bij haar, maar ik word soms al nerveus als ze wakker wordt overdag. Weet ik bijna niet meer wat te doen. Iedereen is dol op haar en knuffelt met haar en mij lukt het niet. Ik raak in paniek, krijg een steen in mijn maag ik kan het gewoon niet omschrijven. Ik probeer alles goed te doen, maar als dan iets niet lukt barst ik in tranen uit. Gisteravond was man weg en toen was ik weer helemaal overstuur, en moesten mijn ouders komen om mij te kalmeren. Ik weet het, het klinkt belachelijk, maar ik moet gewoon even mijn verhaal kwijt. Ik ga straks ook een afspraak maken met de dokter, want zo kan het niet langer. Wie (waarschijnlijk bijna niemand) herkent dit? Moet er overigens wel bij zeggen dat ik momenteel een hormoonbehandeling heb ivm kinderwens en een verleden heb van burn outs/overspannenheid.[/quote]
woensdag 15 april 2009 om 09:18
quote:Mikoshin schreef op 15 april 2009 @ 09:15:
Laat gaan, Willemijn. Het stikt hier blijkbaar van de bitches, die zich eerder in een puppy kunnen verplaatsen dan in een mens.
Volgens mij heeft Willemijn heel goed door dat ze extreem reageert, en daarom vraagt ze juist hulp. Fijne reacties krijgt ze hier.
Willemijn, hup naar de dokter. Je gevoel is waarschijnlijk grotendeels het gevolg van hormonen. Als de chemische balans in je hoofd weer hersteld is, dan ziet de wereld er misschien weer heel anders uit. Probeer tot die tijd met hulp van je man het hondje zo goed mogelijk op te voeden, en als het echt niet gaat kan hij beter terug naar de fokker.
Als je je weer jezelf voelt, is het vroeg genoeg om te besluiten of de hond kan blijven, en of je aan kinderen wilt beginnen.
Zre is bezig met hormonen om zwanger te kunnen worden. Daarna is ze wellicht zwanger. En daarna een jaar ontzwangeren. Welke chemische balans?
Goed, intussen zijn we maanden verder....en dan nog eens bekijken of het hondje kan blijven? Tsssssk!
Laat gaan, Willemijn. Het stikt hier blijkbaar van de bitches, die zich eerder in een puppy kunnen verplaatsen dan in een mens.
Volgens mij heeft Willemijn heel goed door dat ze extreem reageert, en daarom vraagt ze juist hulp. Fijne reacties krijgt ze hier.
Willemijn, hup naar de dokter. Je gevoel is waarschijnlijk grotendeels het gevolg van hormonen. Als de chemische balans in je hoofd weer hersteld is, dan ziet de wereld er misschien weer heel anders uit. Probeer tot die tijd met hulp van je man het hondje zo goed mogelijk op te voeden, en als het echt niet gaat kan hij beter terug naar de fokker.
Als je je weer jezelf voelt, is het vroeg genoeg om te besluiten of de hond kan blijven, en of je aan kinderen wilt beginnen.
Zre is bezig met hormonen om zwanger te kunnen worden. Daarna is ze wellicht zwanger. En daarna een jaar ontzwangeren. Welke chemische balans?
Goed, intussen zijn we maanden verder....en dan nog eens bekijken of het hondje kan blijven? Tsssssk!
woensdag 15 april 2009 om 09:20
quote:elninjoo schreef op 15 april 2009 @ 09:12:
[...]
Maar mensen die labiel zijn en zich voortplanten lijkt me nu niet bepaald een gezond leefklimaat voor die kids zelf om op te moeten groeien.Ook mee eens. Maar ja... Voortplanten is een recht. Desnoods met hormoonbehandelingen als de natuur zichzelf beschermt.
[...]
Maar mensen die labiel zijn en zich voortplanten lijkt me nu niet bepaald een gezond leefklimaat voor die kids zelf om op te moeten groeien.Ook mee eens. Maar ja... Voortplanten is een recht. Desnoods met hormoonbehandelingen als de natuur zichzelf beschermt.
woensdag 15 april 2009 om 09:20
quote:sarah2ndlife schreef op 15 april 2009 @ 09:16:
ja misschicken als het goed is , is ie drie maanden , maar je hebt zoveel broodfokkers die hun pup al meegeven met 8 weken, .
Afhankelijk van het ras kan 7/8 weken een prima tijd zijn voor de pup om uit het nest weg te gaan naar de nieuwe baas. Je zit dan namelijk middenin de socialisatieperiode en net iets voor de angstfase.
Nou niet net doen alsof TO alles fout heeft gedaan. (ik vraag me af of ze hier ooit nog terug komt om te reageren)
ja misschicken als het goed is , is ie drie maanden , maar je hebt zoveel broodfokkers die hun pup al meegeven met 8 weken, .
Afhankelijk van het ras kan 7/8 weken een prima tijd zijn voor de pup om uit het nest weg te gaan naar de nieuwe baas. Je zit dan namelijk middenin de socialisatieperiode en net iets voor de angstfase.
Nou niet net doen alsof TO alles fout heeft gedaan. (ik vraag me af of ze hier ooit nog terug komt om te reageren)
I only get one shot at life - so I shoot to kill
woensdag 15 april 2009 om 09:23
quote:__justme__ schreef op 15 april 2009 @ 09:20:
[...]
Ook mee eens. Maar ja... Voortplanten is een recht. Desnoods met hormoonbehandelingen als de natuur zichzelf beschermt.Jemig _justme_ hou daar nou eens mee op met je eeuwige stokpaardje dat 'onvruchtbare' mensen dat zijn met een reden. Dat is zo onnodig kwetsend.
[...]
Ook mee eens. Maar ja... Voortplanten is een recht. Desnoods met hormoonbehandelingen als de natuur zichzelf beschermt.Jemig _justme_ hou daar nou eens mee op met je eeuwige stokpaardje dat 'onvruchtbare' mensen dat zijn met een reden. Dat is zo onnodig kwetsend.
Stressed is just desserts spelled backwards
