Thuis
alle pijlers
overspannen door hond?
woensdag 15 april 2009 om 07:17
Ik heb sinds kort een hond. Ik wilde dat al jaren, maar ik moet zo wennen. Ik lijk wel overspannen. Ben de hele dag aan het huilen en kan niet aan haar wennen. Mijn man neemt de nachten al op zich en ik ben overdag bij haar, maar ik word soms al nerveus als ze wakker wordt overdag. Weet ik bijna niet meer wat te doen. Iedereen is dol op haar en knuffelt met haar en mij lukt het niet. Ik raak in paniek, krijg een steen in mijn maag ik kan het gewoon niet omschrijven. Ik probeer alles goed te doen, maar als dan iets niet lukt barst ik in tranen uit. Gisteravond was man weg en toen was ik weer helemaal overstuur, en moesten mijn ouders komen om mij te kalmeren. Ik weet het, het klinkt belachelijk, maar ik moet gewoon even mijn verhaal kwijt. Ik ga straks ook een afspraak maken met de dokter, want zo kan het niet langer. Wie (waarschijnlijk bijna niemand) herkent dit? Moet er overigens wel bij zeggen dat ik momenteel een hormoonbehandeling heb ivm kinderwens en een verleden heb van burn outs/overspannenheid.
woensdag 15 april 2009 om 09:48
woensdag 15 april 2009 om 09:48
quote:__justme__ schreef op 15 april 2009 @ 09:36:
[...]
Klopt precies. Jij bent vruchtbaar omdat jouw kind wel ziek is maar zijn/haar ziekte is wel verenigbaar met het leven. Erg vervelend, voor jullie. Jouw nakomelingen zijn waarschijnlijk onvruchtbaar of gestorven voor zij de vruchtbare leeftijd bereiken. Op die manier beschermt de natuur zijn gene pool.
Het is geen mening, maar goed onderbouwde wetenschap. Ik voel me geenszins genoodzaakt me te verdedigen. Wel jammer dat je je gekwetst voelt.
Jammer dat je je gekwetst voelt????
Tenzij jij een 'afwijking' hebt, waardoor je totaal incapabel bent je in te leven in een ander mens, heb je echt geen enkel excuus om zoiets hier neer te zetten. Ik vind het schan-da-lig.
[...]
Klopt precies. Jij bent vruchtbaar omdat jouw kind wel ziek is maar zijn/haar ziekte is wel verenigbaar met het leven. Erg vervelend, voor jullie. Jouw nakomelingen zijn waarschijnlijk onvruchtbaar of gestorven voor zij de vruchtbare leeftijd bereiken. Op die manier beschermt de natuur zijn gene pool.
Het is geen mening, maar goed onderbouwde wetenschap. Ik voel me geenszins genoodzaakt me te verdedigen. Wel jammer dat je je gekwetst voelt.
Jammer dat je je gekwetst voelt????
Tenzij jij een 'afwijking' hebt, waardoor je totaal incapabel bent je in te leven in een ander mens, heb je echt geen enkel excuus om zoiets hier neer te zetten. Ik vind het schan-da-lig.
The time is now
woensdag 15 april 2009 om 09:54
Makkelijk. Eerst een bommetje droppen en dan stoppen. Slimmer was geweest dit soort uitlatingen in eerste instantie niet te doen.
Zelfde geldt overigens voor bagatelliseren van overspannenheid. Het is geen verdienste van jezelf als je niet overspannen raakt van frustraties en het is geen onwil van iemand anders als die daar wel overspannen van raakt. Gewoon strontgeluk als je dit nog nooit hebt meegemaakt.
Zelfde geldt overigens voor bagatelliseren van overspannenheid. Het is geen verdienste van jezelf als je niet overspannen raakt van frustraties en het is geen onwil van iemand anders als die daar wel overspannen van raakt. Gewoon strontgeluk als je dit nog nooit hebt meegemaakt.
woensdag 15 april 2009 om 09:56
quote:mamzelle schreef op 15 april 2009 @ 09:54:
Makkelijk. Eerst een bommetje droppen en dan stoppen. Slimmer was geweest dit soort uitlatingen in eerste instantie niet te doen.
Zelfde geldt overigens voor bagatelliseren van overspannenheid. Het is geen verdienste van jezelf als je niet overspannen raakt van frustraties en het is geen onwil van iemand anders als die daar wel overspannen van raakt. Gewoon strontgeluk als je dit nog nooit hebt meegemaakt. Niets aan toe te voegen....
Makkelijk. Eerst een bommetje droppen en dan stoppen. Slimmer was geweest dit soort uitlatingen in eerste instantie niet te doen.
Zelfde geldt overigens voor bagatelliseren van overspannenheid. Het is geen verdienste van jezelf als je niet overspannen raakt van frustraties en het is geen onwil van iemand anders als die daar wel overspannen van raakt. Gewoon strontgeluk als je dit nog nooit hebt meegemaakt. Niets aan toe te voegen....
woensdag 15 april 2009 om 09:57
Wat een ellende zeg, de andere gezinsleden willen een hond maar jij niet. Het gezinsleven is inderdaad heel anders met een hond, vooral met een pup die nog veel aandacht nodig heeft. Veel drukte en veranderingen maar je krijgt er veel voor terug. Maar bij jou slaat de weegschaal de verkeerde kant uit.
Ik zou het bespreken met de gezinsleden en als die niet genoeg van hun hond houden om jou te ontzien dan zal helaas de hond overgeplaatst moeten worden.
Edit: oh sorry ja, ik las het verkeerd, jij wou de hond ook. Ja ik ken dat. Het leven is gewoon heel anders met een hond en dat heb je tevoren niet zo beseft. Zodra de basisopvoeding klaar is wordt het leven wat makkelijker maar de pup is dan geen pup meer dus je raakt ook iets kwijt.
Er is eigenlijk geen oplossing behalve bovenstaande. Heb je het ervoor over? De hond vindt wel weer een lieve baas dus dat zou ik niet zo zwaar willen laten wegen. Maar je moet je de vraag stellen of dit het leven is wat je wilt.
Ik zou het bespreken met de gezinsleden en als die niet genoeg van hun hond houden om jou te ontzien dan zal helaas de hond overgeplaatst moeten worden.
Edit: oh sorry ja, ik las het verkeerd, jij wou de hond ook. Ja ik ken dat. Het leven is gewoon heel anders met een hond en dat heb je tevoren niet zo beseft. Zodra de basisopvoeding klaar is wordt het leven wat makkelijker maar de pup is dan geen pup meer dus je raakt ook iets kwijt.
Er is eigenlijk geen oplossing behalve bovenstaande. Heb je het ervoor over? De hond vindt wel weer een lieve baas dus dat zou ik niet zo zwaar willen laten wegen. Maar je moet je de vraag stellen of dit het leven is wat je wilt.
woensdag 15 april 2009 om 09:57
quote:Maleficent schreef op 15 april 2009 @ 09:48:
[...]
je mag mijn vraag over mensen met Down nog wel even beantwoorden met weer zo'n retegoeie argumentatie, mevrouw de wetenschapper.Volgens de principes van mitose en meiose kunnen personen met het syndroom van Down geslachtscellen produceren die een normaal aantal chromosomen 21 telt en daardoor een gezond kind op de wereld zetten. Dat zij hier wellicht zelf niet voor zouden kunnen zorgen zou geen probleem moeten zijn voor een soort die in gemeenschap met andere individuen leeft.
[...]
je mag mijn vraag over mensen met Down nog wel even beantwoorden met weer zo'n retegoeie argumentatie, mevrouw de wetenschapper.Volgens de principes van mitose en meiose kunnen personen met het syndroom van Down geslachtscellen produceren die een normaal aantal chromosomen 21 telt en daardoor een gezond kind op de wereld zetten. Dat zij hier wellicht zelf niet voor zouden kunnen zorgen zou geen probleem moeten zijn voor een soort die in gemeenschap met andere individuen leeft.
woensdag 15 april 2009 om 10:13
quote:Maleficent schreef op 15 april 2009 @ 10:05:
Oke, dat wist ik niet.
maar mensen die Cystic Fybrosis hebben, hebben een erfelijke ziekte die dodelijk is. Toch zijn zij wel in staat om kinderen te krijgen met dezelfde erfelijke ziekte.Tja, tegenwoordig wel ja. Personen met Cystic Fibrosis hebben met de huige stand van de medische wetenschap een sterk verlengde levensduur. Voorheen zouden zij overleden zijn voordat zij de vruchtbare leeftijd bereikt zouden hebben.
Oke, dat wist ik niet.
maar mensen die Cystic Fybrosis hebben, hebben een erfelijke ziekte die dodelijk is. Toch zijn zij wel in staat om kinderen te krijgen met dezelfde erfelijke ziekte.Tja, tegenwoordig wel ja. Personen met Cystic Fibrosis hebben met de huige stand van de medische wetenschap een sterk verlengde levensduur. Voorheen zouden zij overleden zijn voordat zij de vruchtbare leeftijd bereikt zouden hebben.
woensdag 15 april 2009 om 10:18
quote:__justme__ schreef op 15 april 2009 @ 10:13:
[...]
Tja, tegenwoordig wel ja. Personen met Cystic Fibrosis hebben met de huige stand van de medische wetenschap een sterk verlengde levensduur. Voorheen zouden zij overleden zijn voordat zij de vruchtbare leeftijd bereikt zouden hebben.Ja, en nu dus? Mijn zoon kan met veel geluk misschien ook wel 18 worden en een kind verwekken. Zonder medisch ingrijpen, want er is geen behandeling voor zijn ziekte. Dus het is helemaal niet zo dat de natuur de genenpoel beschermd door onvruchtbaarheid, want dat is wat je aan het begin van de discussie zo stellig kwam melden.
[...]
Tja, tegenwoordig wel ja. Personen met Cystic Fibrosis hebben met de huige stand van de medische wetenschap een sterk verlengde levensduur. Voorheen zouden zij overleden zijn voordat zij de vruchtbare leeftijd bereikt zouden hebben.Ja, en nu dus? Mijn zoon kan met veel geluk misschien ook wel 18 worden en een kind verwekken. Zonder medisch ingrijpen, want er is geen behandeling voor zijn ziekte. Dus het is helemaal niet zo dat de natuur de genenpoel beschermd door onvruchtbaarheid, want dat is wat je aan het begin van de discussie zo stellig kwam melden.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 15 april 2009 om 10:22
Wat een reacties zeg. Had ik ergens ook wel een beetje verwacht, en daarom twijfelde ik ook of ik dit topic zou openen.
Ik zal de situatie nog iets verder toelichten. Ik wil al heel lang een hond en ben ook een hond van huis uit gewend. Heb me goed ingelezen en het via de officiele weg gedaan en niet even uit de krant even op een zondagmiddag een hond gekocht. We hebben uitvoerige gesprekken met de fokker gehad en ook samen uiteraard. Ik heb me ingelezen en veel met mensen over gesproken. Wij hebben onze hond meerdere keren bezocht bij de fokker en hebben steeds foto's en leuke verhalen van de fokker gehad. Ik was steeds door het dolle heen en had er zo'n zin in. Heb ook echt naar een goede hondenschool gezocht en uiteraard gaat ze op cursus.
Sinds ze hier is ben ik dus echt 'overspannen'. Het begon al met de onzekerheid van dingen niet goed doen (niet via de 'regels' die ik lees in bijv. de boeken van Martin Gaus). Na een tijdje wist ik het gewoon helemaal niet meer. Ik vind het heerlijk om haar op schoot te knuffelen en op de grond bij haar te zitten. Dat 'mag' dan weer niet, want ............. Ik word daar heel rommelig van. Tuurlijk heb ik zoiets van 'crab yourself together' en 'schop onder mijn kont' etc. maar dat lukt me op de een of andere manier niet. Ik heb wel vanmiddag een afspraak bij de huisarts, en hoop dat zij zegt het komt door de hormonen en volgende week is het over (om het maar even simpel te zeggen).
Tijdje terug hoorde ik van iemand die haar pup had weggedaan. Nou, ik vond dat dus echt niet normaal. En nu heb ik het zelf/ik kan het niet aan. Ik schaam me echt kapot!
Overigens laat ik pup absoluut niet aan haar lot over. Ik knuffel met haar en speel en het is niet zo dat ze verwaarloosd wordt ofzo.
Ik zal de situatie nog iets verder toelichten. Ik wil al heel lang een hond en ben ook een hond van huis uit gewend. Heb me goed ingelezen en het via de officiele weg gedaan en niet even uit de krant even op een zondagmiddag een hond gekocht. We hebben uitvoerige gesprekken met de fokker gehad en ook samen uiteraard. Ik heb me ingelezen en veel met mensen over gesproken. Wij hebben onze hond meerdere keren bezocht bij de fokker en hebben steeds foto's en leuke verhalen van de fokker gehad. Ik was steeds door het dolle heen en had er zo'n zin in. Heb ook echt naar een goede hondenschool gezocht en uiteraard gaat ze op cursus.
Sinds ze hier is ben ik dus echt 'overspannen'. Het begon al met de onzekerheid van dingen niet goed doen (niet via de 'regels' die ik lees in bijv. de boeken van Martin Gaus). Na een tijdje wist ik het gewoon helemaal niet meer. Ik vind het heerlijk om haar op schoot te knuffelen en op de grond bij haar te zitten. Dat 'mag' dan weer niet, want ............. Ik word daar heel rommelig van. Tuurlijk heb ik zoiets van 'crab yourself together' en 'schop onder mijn kont' etc. maar dat lukt me op de een of andere manier niet. Ik heb wel vanmiddag een afspraak bij de huisarts, en hoop dat zij zegt het komt door de hormonen en volgende week is het over (om het maar even simpel te zeggen).
Tijdje terug hoorde ik van iemand die haar pup had weggedaan. Nou, ik vond dat dus echt niet normaal. En nu heb ik het zelf/ik kan het niet aan. Ik schaam me echt kapot!
Overigens laat ik pup absoluut niet aan haar lot over. Ik knuffel met haar en speel en het is niet zo dat ze verwaarloosd wordt ofzo.
woensdag 15 april 2009 om 10:24
quote:zusenzo schreef op 15 april 2009 @ 09:26:
Ik heb mijn pup btw meegekregen met 8 weken, bij een fokker.
Is juist goed voor de socialisatie
ik ben het daarmee niet eens, de socialisatie hoort in het nest en wekelijks met een bezoek van jou, dat is het meest perfect, socialisatie met de andere pups is juist zo belangrijk, die voeden elkaar op, mag je niet afpakken,
Het ras maakt niet uit, een hond is een hond, een instinct is een instinct,het karakter, dat verschilt wel per hond,
Ik heb nu een pup van 12 weken dat al een tijdje op cursus is en eigenlijk direct zindelijk was.
Volgens mij is het afhankelijk van het ras.
Ik heb mijn pup btw meegekregen met 8 weken, bij een fokker.
Is juist goed voor de socialisatie
ik ben het daarmee niet eens, de socialisatie hoort in het nest en wekelijks met een bezoek van jou, dat is het meest perfect, socialisatie met de andere pups is juist zo belangrijk, die voeden elkaar op, mag je niet afpakken,
Het ras maakt niet uit, een hond is een hond, een instinct is een instinct,het karakter, dat verschilt wel per hond,
Ik heb nu een pup van 12 weken dat al een tijdje op cursus is en eigenlijk direct zindelijk was.
Volgens mij is het afhankelijk van het ras.
woensdag 15 april 2009 om 10:26
woensdag 15 april 2009 om 10:30
quote:Spijker schreef op 15 april 2009 @ 10:26:
Hee Willemijn, wat goed dat je hier toch nog even reageert. Maak je niet te druk om al die regels. Puppies zijn er ook om heerlijk mee te kroelen en te knuffelen! Goed dat je naar de dokter gaat.
Wat voor ras puppy heb je eigenlijk?
Ook mijn gedachten. Richtlijnen zijn er niet voor niks, maar probeer je er niet te krampachtig aan vast te houden. In houw huis geleden jou regels, dus als jij op de grond met je hond wil knuffelen: gewoon doen hoor!
Goed dat je vanmiddag naar je dokter gaat!
Succes, en laat je nog even weten hoe het ging?
Hee Willemijn, wat goed dat je hier toch nog even reageert. Maak je niet te druk om al die regels. Puppies zijn er ook om heerlijk mee te kroelen en te knuffelen! Goed dat je naar de dokter gaat.
Wat voor ras puppy heb je eigenlijk?
Ook mijn gedachten. Richtlijnen zijn er niet voor niks, maar probeer je er niet te krampachtig aan vast te houden. In houw huis geleden jou regels, dus als jij op de grond met je hond wil knuffelen: gewoon doen hoor!
Goed dat je vanmiddag naar je dokter gaat!
Succes, en laat je nog even weten hoe het ging?
woensdag 15 april 2009 om 10:34
Oh en voor de goed orde, ik word ook wel eens gek van mijn hond, wens hem ook wel eens regelmatig weg.
Als ik een dagje niet lekker in mijn vel zit (en dat is nog al eens het geval de laatste maanden) en ik zie dan dat een uur na het stofzuigen de vloer weer al bezaaid is met hondenhaar, dan wens ik soms ook dat ik er nooit aan begonnen was.
Als ik een dagje niet lekker in mijn vel zit (en dat is nog al eens het geval de laatste maanden) en ik zie dan dat een uur na het stofzuigen de vloer weer al bezaaid is met hondenhaar, dan wens ik soms ook dat ik er nooit aan begonnen was.
woensdag 15 april 2009 om 10:37
Willemijn, tuurlijk zijn er richtlijnen die slim zijn om te volgen of om te weten, maar je hoeft je eigenlijk alleen maar aan twee punten te houden die je moet geven aan je pup, liefde en consequnet zijn, dan komt t allemaal goed, als je dat nou voor jezelf bednekt scheelt dat een hoop stress, jij vormt je hond verder zoals jij het wilt en met consequentie kan elke hond dat leren, zelfs de meest kleine hondjes.
Goed van je dat je naar de HA gaat, en probeer te genieten van je pup en het niet als een onmogelijk project te zien,
het is zo leuk zo een hummeltje, knuffel ze.
(en wees duidelijk, nee is nee en das niet zielig)
Goed van je dat je naar de HA gaat, en probeer te genieten van je pup en het niet als een onmogelijk project te zien,
het is zo leuk zo een hummeltje, knuffel ze.
(en wees duidelijk, nee is nee en das niet zielig)
woensdag 15 april 2009 om 10:41
Precies, laat je niet leven door regeltjes. Je mag best lekker met hem knuffelen.
Heel goed van je dat je je niet hebt laten wegjagen en dat je je topic niet laat kapen.
Ik duim voor je dat de overspannenheid door de hormonen komt, en dat er misschien iets aangepast kan worden waardoor je je snel beter voelt. Je pup is maar heel even een pup, en het zou fijn zijn als je daarvan kon genieten. Succes!
Heel goed van je dat je je niet hebt laten wegjagen en dat je je topic niet laat kapen.
Ik duim voor je dat de overspannenheid door de hormonen komt, en dat er misschien iets aangepast kan worden waardoor je je snel beter voelt. Je pup is maar heel even een pup, en het zou fijn zijn als je daarvan kon genieten. Succes!
woensdag 15 april 2009 om 10:42
quote:Maleficent schreef op 15 april 2009 @ 10:18:
[...]
Ja, en nu dus? Mijn zoon kan met veel geluk misschien ook wel 18 worden en een kind verwekken. Zonder medisch ingrijpen, want er is geen behandeling voor zijn ziekte. Dus het is helemaal niet zo dat de natuur de genenpoel beschermd door onvruchtbaarheid, want dat is wat je aan het begin van de discussie zo stellig kwam melden.
Ik weet niet welke ziekte je zoon heeft en vind het heel vervelend dat er geen behandeling voor zijn ziekte is.
Ik vind het dan ook lastig om te reageren. Liever wil ik niet ingaan op jouw persoonlijke situatie.
Bij jonge leeftijd is het geenszins mogelijk uitspraak te doen over zijn mogelijke vruchtbaarheid. Biologisch gezien is, naast de kwaliteit van het genetisch materiaal, fysiek onvermogen om gemeenschap te hebben of het niet bereiken van de vruchtbare leeftijd ook een vorm van onvruchtbaarheid. Met de medische wetenschap wordt dit alles echter steeds vaker omzeild, waardoor 'minder gunstig' genetisch materiaal in de populatie aanwezig blijft. De kwaliteit van de gene pool neemt dus af doordat onvruchtbaarheid tegenwoordig geen natuurlijke barrière meer is. Dit is wetenschappelijk de waarheid.
Mijn mening die hieruit volgt is dat ik ten zeerste betwijfel of vruchtbaarheidsbehandelingen wel helemaal ok zijn.
Daarover valt te discussiëren. Over de feiten niet.
[...]
Ja, en nu dus? Mijn zoon kan met veel geluk misschien ook wel 18 worden en een kind verwekken. Zonder medisch ingrijpen, want er is geen behandeling voor zijn ziekte. Dus het is helemaal niet zo dat de natuur de genenpoel beschermd door onvruchtbaarheid, want dat is wat je aan het begin van de discussie zo stellig kwam melden.
Ik weet niet welke ziekte je zoon heeft en vind het heel vervelend dat er geen behandeling voor zijn ziekte is.
Ik vind het dan ook lastig om te reageren. Liever wil ik niet ingaan op jouw persoonlijke situatie.
Bij jonge leeftijd is het geenszins mogelijk uitspraak te doen over zijn mogelijke vruchtbaarheid. Biologisch gezien is, naast de kwaliteit van het genetisch materiaal, fysiek onvermogen om gemeenschap te hebben of het niet bereiken van de vruchtbare leeftijd ook een vorm van onvruchtbaarheid. Met de medische wetenschap wordt dit alles echter steeds vaker omzeild, waardoor 'minder gunstig' genetisch materiaal in de populatie aanwezig blijft. De kwaliteit van de gene pool neemt dus af doordat onvruchtbaarheid tegenwoordig geen natuurlijke barrière meer is. Dit is wetenschappelijk de waarheid.
Mijn mening die hieruit volgt is dat ik ten zeerste betwijfel of vruchtbaarheidsbehandelingen wel helemaal ok zijn.
Daarover valt te discussiëren. Over de feiten niet.
woensdag 15 april 2009 om 10:45
quote:__justme__ schreef op 15 april 2009 @ 09:36:
[...]
Klopt precies. Jij bent vruchtbaar omdat jouw kind wel ziek is maar zijn/haar ziekte is wel verenigbaar met het leven. Erg vervelend, voor jullie. Jouw nakomelingen zijn waarschijnlijk onvruchtbaar of gestorven voor zij de vruchtbare leeftijd bereiken. Op die manier beschermt de natuur zijn gene pool.
.
Wat een vreselijke kwetsende opmerking hier zeg. Niet te geloven dat je dit hier zo neerschrijft, Hoop dat je het nooit meemaakt in je omgeving.
En ik hoop dat dit een ban oplevert. Dit kan echt niet.
Mal
[...]
Klopt precies. Jij bent vruchtbaar omdat jouw kind wel ziek is maar zijn/haar ziekte is wel verenigbaar met het leven. Erg vervelend, voor jullie. Jouw nakomelingen zijn waarschijnlijk onvruchtbaar of gestorven voor zij de vruchtbare leeftijd bereiken. Op die manier beschermt de natuur zijn gene pool.
.
Wat een vreselijke kwetsende opmerking hier zeg. Niet te geloven dat je dit hier zo neerschrijft, Hoop dat je het nooit meemaakt in je omgeving.
En ik hoop dat dit een ban oplevert. Dit kan echt niet.
Mal
