Thuis
alle pijlers
overspannen door hond?
woensdag 15 april 2009 om 07:17
Ik heb sinds kort een hond. Ik wilde dat al jaren, maar ik moet zo wennen. Ik lijk wel overspannen. Ben de hele dag aan het huilen en kan niet aan haar wennen. Mijn man neemt de nachten al op zich en ik ben overdag bij haar, maar ik word soms al nerveus als ze wakker wordt overdag. Weet ik bijna niet meer wat te doen. Iedereen is dol op haar en knuffelt met haar en mij lukt het niet. Ik raak in paniek, krijg een steen in mijn maag ik kan het gewoon niet omschrijven. Ik probeer alles goed te doen, maar als dan iets niet lukt barst ik in tranen uit. Gisteravond was man weg en toen was ik weer helemaal overstuur, en moesten mijn ouders komen om mij te kalmeren. Ik weet het, het klinkt belachelijk, maar ik moet gewoon even mijn verhaal kwijt. Ik ga straks ook een afspraak maken met de dokter, want zo kan het niet langer. Wie (waarschijnlijk bijna niemand) herkent dit? Moet er overigens wel bij zeggen dat ik momenteel een hormoonbehandeling heb ivm kinderwens en een verleden heb van burn outs/overspannenheid.
woensdag 15 april 2009 om 09:29
quote:__justme__ schreef op 15 april 2009 @ 09:26:
De waarheid is hard.
het is gelul!
Verklaar dan maar eens dat er gezinnen zijn waar meerdere kinderen een foutje hebben zoals een stofwisselingsziekte of Cystic Fibrosis. Dan zou de natuur toch wel voelen dat die mensen niet compatible zijn en er een stokje voor steken. Echt, je lult voor de zoveelste keer weer uit je nek.
De waarheid is hard.
het is gelul!
Verklaar dan maar eens dat er gezinnen zijn waar meerdere kinderen een foutje hebben zoals een stofwisselingsziekte of Cystic Fibrosis. Dan zou de natuur toch wel voelen dat die mensen niet compatible zijn en er een stokje voor steken. Echt, je lult voor de zoveelste keer weer uit je nek.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 15 april 2009 om 09:30
quote:__justme__ schreef op 15 april 2009 @ 09:20:
[...]
Ook mee eens. Maar ja... Voortplanten is een recht. Desnoods met hormoonbehandelingen als de natuur zichzelf beschermt.
mijn partner is sterk verminderd vruchtbaar na een "voetbalincidentje"
gelukkig als de natuur zichzelf niet beschermt dan doen de mannen van de voetbal het wel
[...]
Ook mee eens. Maar ja... Voortplanten is een recht. Desnoods met hormoonbehandelingen als de natuur zichzelf beschermt.
mijn partner is sterk verminderd vruchtbaar na een "voetbalincidentje"
gelukkig als de natuur zichzelf niet beschermt dan doen de mannen van de voetbal het wel
woensdag 15 april 2009 om 09:30
quote:Maleficent schreef op 15 april 2009 @ 09:29:
[...]
het is gelul!
Verklaar dan maar eens dat er gezinnen zijn waar meerdere kinderen een foutje hebben zoals een stofwisselingsziekte of Cystic Fibrosis. Dan zou de natuur toch wel voelen dat die mensen niet compatible zijn en er een stokje voor steken. Echt, je lult voor de zoveelste keer weer uit je nek.
Ik ga geen lesje biologie geven, hoor.
Lees voor jezelf.
[...]
het is gelul!
Verklaar dan maar eens dat er gezinnen zijn waar meerdere kinderen een foutje hebben zoals een stofwisselingsziekte of Cystic Fibrosis. Dan zou de natuur toch wel voelen dat die mensen niet compatible zijn en er een stokje voor steken. Echt, je lult voor de zoveelste keer weer uit je nek.
Ik ga geen lesje biologie geven, hoor.
Lees voor jezelf.
woensdag 15 april 2009 om 09:31
woensdag 15 april 2009 om 09:31
Ik heb het al eerder gezegd, maar je kwetst mij enorm met deze woorden. Ik ben een prima moeder en ik ben hartstikke vruchtbaar. Maar toch kan ons tweede kindje misschien wel weer zo ziek zijn. Dat klopt dan toch niet, die hele bwering van jou.
Ik heb bijna zin om te gaan schelden, maar je bent de ban niet waard.
Ik heb bijna zin om te gaan schelden, maar je bent de ban niet waard.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 15 april 2009 om 09:34
Ik hoop voor je, Willemijn, dat dit inderdaad alleen door de hormoonbehandeling komt.
Helaas is het ook mogelijk dat het iets inherent aan jou is wat je dus ook zult tegenkomen als je kinderen krijgt.
Gelukkig dan weer gaan kinderen, en honden, niet dood van een beetje labiliteit.
Om ze een goed leven te bezorgen is het wel zaak dat je de labiliteit aanpakt, zoals gezegd naar de dokter dus, en dat je jezelf traint in opvoeden.
Driekwart van het forum (of de mensheid) weet vanzelf hoe dat moet. Voor die anderen is er gelukkig ondersteuning. Hoe eerder je erbij bent, hoe meer je goed kunt doen.
Sterkte.
Helaas is het ook mogelijk dat het iets inherent aan jou is wat je dus ook zult tegenkomen als je kinderen krijgt.
Gelukkig dan weer gaan kinderen, en honden, niet dood van een beetje labiliteit.
Om ze een goed leven te bezorgen is het wel zaak dat je de labiliteit aanpakt, zoals gezegd naar de dokter dus, en dat je jezelf traint in opvoeden.
Driekwart van het forum (of de mensheid) weet vanzelf hoe dat moet. Voor die anderen is er gelukkig ondersteuning. Hoe eerder je erbij bent, hoe meer je goed kunt doen.
Sterkte.
woensdag 15 april 2009 om 09:35
quote:Maleficent schreef op 15 april 2009 @ 09:31:
Ik heb het al eerder gezegd, maar je kwetst mij enorm met deze woorden. Ik ben een prima moeder en ik ben hartstikke vruchtbaar. Maar toch kan ons tweede kindje misschien wel weer zo ziek zijn. Dat klopt dan toch niet, die hele bwering van jou.
Ik heb bijna zin om te gaan schelden, maar je bent de ban niet waard.
Kalm meid. Niet meegaan hier in.
Voor jou vind ik het werkelijk en oprecht verschrikkelijk als mensen zulke dingen zeggen. Prima als je je verdedigt maar realiseer je dat er mensen zijn die geen idee hebben waar ze over praten en die zul je altijd houden. Dit is geen ruzie waard. Het is zó kortzichtig dat je er om zou moeten lachen.
Ik heb het al eerder gezegd, maar je kwetst mij enorm met deze woorden. Ik ben een prima moeder en ik ben hartstikke vruchtbaar. Maar toch kan ons tweede kindje misschien wel weer zo ziek zijn. Dat klopt dan toch niet, die hele bwering van jou.
Ik heb bijna zin om te gaan schelden, maar je bent de ban niet waard.
Kalm meid. Niet meegaan hier in.
Voor jou vind ik het werkelijk en oprecht verschrikkelijk als mensen zulke dingen zeggen. Prima als je je verdedigt maar realiseer je dat er mensen zijn die geen idee hebben waar ze over praten en die zul je altijd houden. Dit is geen ruzie waard. Het is zó kortzichtig dat je er om zou moeten lachen.
woensdag 15 april 2009 om 09:35
nouja, doet er niet toe in deze discussie toch, wie onvruchtbaar is en waarom. En hoe overdreven of belachelijk je het ook vindt, het is een feit dat TO zich enorm kut voelt, en dat het met de hond niet loopt, en dat dat dus gewoon zielig is voor haar, haar man en de hond.
Als TO zich beter kan voelen door een bemoedigende reactie of een advies, dan is dat meegenomen.
Uitweidingen over de derde wereld, vruchtbaarheid etc zijn niet erg terzake. Als je op de SEH komt met een gebroken been, krijg je ook gewoon hulp en gaat de dienstdoende arts niet zeggen dat je blij mag zijn met die beenfractuur want gisteren had hij een dwarslaesie, oeioei! En bovendien, alleen domme en onvoorzichtige mensen breken een been...
Als TO zich beter kan voelen door een bemoedigende reactie of een advies, dan is dat meegenomen.
Uitweidingen over de derde wereld, vruchtbaarheid etc zijn niet erg terzake. Als je op de SEH komt met een gebroken been, krijg je ook gewoon hulp en gaat de dienstdoende arts niet zeggen dat je blij mag zijn met die beenfractuur want gisteren had hij een dwarslaesie, oeioei! En bovendien, alleen domme en onvoorzichtige mensen breken een been...
woensdag 15 april 2009 om 09:36
quote:Maleficent schreef op 15 april 2009 @ 09:31:
Ik heb het al eerder gezegd, maar je kwetst mij enorm met deze woorden. Ik ben een prima moeder en ik ben hartstikke vruchtbaar. Maar toch kan ons tweede kindje misschien wel weer zo ziek zijn. Dat klopt dan toch niet, die hele bwering van jou.
Ik heb bijna zin om te gaan schelden, maar je bent de ban niet waard.
Klopt precies. Jij bent vruchtbaar omdat jouw kind wel ziek is maar zijn/haar ziekte is wel verenigbaar met het leven. Erg vervelend, voor jullie. Jouw nakomelingen zijn waarschijnlijk onvruchtbaar of gestorven voor zij de vruchtbare leeftijd bereiken. Op die manier beschermt de natuur zijn gene pool.
Het is geen mening, maar goed onderbouwde wetenschap. Ik voel me geenszins genoodzaakt me te verdedigen. Wel jammer dat je je gekwetst voelt.
Ik heb het al eerder gezegd, maar je kwetst mij enorm met deze woorden. Ik ben een prima moeder en ik ben hartstikke vruchtbaar. Maar toch kan ons tweede kindje misschien wel weer zo ziek zijn. Dat klopt dan toch niet, die hele bwering van jou.
Ik heb bijna zin om te gaan schelden, maar je bent de ban niet waard.
Klopt precies. Jij bent vruchtbaar omdat jouw kind wel ziek is maar zijn/haar ziekte is wel verenigbaar met het leven. Erg vervelend, voor jullie. Jouw nakomelingen zijn waarschijnlijk onvruchtbaar of gestorven voor zij de vruchtbare leeftijd bereiken. Op die manier beschermt de natuur zijn gene pool.
Het is geen mening, maar goed onderbouwde wetenschap. Ik voel me geenszins genoodzaakt me te verdedigen. Wel jammer dat je je gekwetst voelt.
woensdag 15 april 2009 om 09:36
woensdag 15 april 2009 om 09:37
Is het tegenwoordig zo? Dat een pup al drie maanden is als ie het nest mag verlaten? Wij hebben onze honden allemaal met 6-7 of 8 weken gekregen. En dat waren toch ervaren fokkers. Oke 35 jaar geleden toen onze eerste hond kwam was ie 6 weken, later werd dat 7 weken en onze laatste twee kregen we toen ze 8 weken waren. En ja, ook wij zijn ook heel vaak langs moeten gaan voordat we de pup meekregen. Hier kun je in ieder geval pas op puppycursus als ie alle inentingen heeft gehad. En dat is meestal pas met 3 maanden. Je kunt dus echt wel zeggen dat ik een ervaren hondenbezitster ben. Wij hebben nu onze tweede Border Collie. Die moet je dus echt opvoeden. Ze luisteren geweldig, zijn erg slim, maar daarbij ook super eigenwijs.
En nu weten we dus nog steeds niet wat voor soort hond Willemijn heeft.
En nu weten we dus nog steeds niet wat voor soort hond Willemijn heeft.
woensdag 15 april 2009 om 09:38
quote:RosieRo schreef op 15 april 2009 @ 09:35:
Als je op de SEH komt met een gebroken been, krijg je ook gewoon hulp en gaat de dienstdoende arts niet zeggen dat je blij mag zijn met die beenfractuur want gisteren had hij een dwarslaesie, oeioei! En bovendien, alleen domme en onvoorzichtige mensen breken een been...Nouhou..... Misschien niet als je zonder piepen je poot laat spalken, wél als je gaat lopen gillen dat je nu terminaal bent.
Als je op de SEH komt met een gebroken been, krijg je ook gewoon hulp en gaat de dienstdoende arts niet zeggen dat je blij mag zijn met die beenfractuur want gisteren had hij een dwarslaesie, oeioei! En bovendien, alleen domme en onvoorzichtige mensen breken een been...Nouhou..... Misschien niet als je zonder piepen je poot laat spalken, wél als je gaat lopen gillen dat je nu terminaal bent.
woensdag 15 april 2009 om 09:39
quote:elninjoo schreef op 15 april 2009 @ 09:37:
Ik vraag me af wat de man in dit verhaal zal doen. Zou hij zelf niet aan de rem trekken (wat betreft het kinderproject) als ie ziet dat z'n vrouw al van 'n pup helemaal over de zeik gaat?Als ik het goed gelezen heb heeft hij inderdaad zijn zorgen reeds geuit, ja.
Ik vraag me af wat de man in dit verhaal zal doen. Zou hij zelf niet aan de rem trekken (wat betreft het kinderproject) als ie ziet dat z'n vrouw al van 'n pup helemaal over de zeik gaat?Als ik het goed gelezen heb heeft hij inderdaad zijn zorgen reeds geuit, ja.
woensdag 15 april 2009 om 09:39
quote:__justme__ schreef op 15 april 2009 @ 09:36:
[...]
Klopt precies. Jij bent vruchtbaar omdat jouw kind wel ziek is maar zijn/haar ziekte is wel verenigbaar met het leven. Erg vervelend, voor jullie. Jouw nakomelingen zijn waarschijnlijk onvruchtbaar of gestorven voor zij de vruchtbare leeftijd bereiken. Op die manier beschermt de natuur zijn gene pool.
Het is geen mening, maar goed onderbouwde wetenschap. Ik voel me geenszins genoodzaakt me te verdedigen. Wel jammer dat je je gekwetst voelt.Justme, ik geloof dat je nu even op moet houden.
[...]
Klopt precies. Jij bent vruchtbaar omdat jouw kind wel ziek is maar zijn/haar ziekte is wel verenigbaar met het leven. Erg vervelend, voor jullie. Jouw nakomelingen zijn waarschijnlijk onvruchtbaar of gestorven voor zij de vruchtbare leeftijd bereiken. Op die manier beschermt de natuur zijn gene pool.
Het is geen mening, maar goed onderbouwde wetenschap. Ik voel me geenszins genoodzaakt me te verdedigen. Wel jammer dat je je gekwetst voelt.Justme, ik geloof dat je nu even op moet houden.
woensdag 15 april 2009 om 09:43
De vergelijking tussen hond en kind gaan voor mij een heel eind op. Voor mij persoonlijk dan. Niet dat een hond mijn kind is of mijn kind een hond, meer omdat er bepaalde discipline nodig is om een kind en een hond op te voeden.
Regelmaat, sport & spel, aandacht, genegenheid, rust, reinheid, luisteren, leren, allerlei basiszaken hebben zowel honden als kinderen nodig. In dat opzicht heb ik veel aan mijn ervaring met honden gehad toen ik een kind kreeg.
Een hond kan veel stress opleveren. Absoluut. Ik heb me ook weleens de haren uit mijn hoofd getrokken bij het opvoeden van mijn pups maar ik vond het boven alles heel erg leuk. Dat is wel een vereiste. Dat je het leuk vindt. En ook daar is een vergelijking te trekken, ook een kind opvoeden moet je leuk lijken want ook bij het opvoeden van een kind ruk je je weleens de haren uit je hoofd.
Ik ben dus blij met mijn ervaring als hondenbaas. Ik kon die ervaring goed gebruiken toen ik een kind kreeg. Ik wist al hoe het was om 24 uur (de eerste tijd met een pup ben je daar meer dan alleen overdag mee bezig) klaar te staan, dingen te moeten doen op onmogelijke tijden (kind voeden, hond moest naar buiten, zindelijk worden)en geduld dat op de proef werd gesteld.
Kind en hond kun je op zich niet vergelijken maar de zorg voor een pup kan wel een prima voorbereiding zijn voor onderdelen die je ook met een baby gaat tegenkomen.
Regelmaat, sport & spel, aandacht, genegenheid, rust, reinheid, luisteren, leren, allerlei basiszaken hebben zowel honden als kinderen nodig. In dat opzicht heb ik veel aan mijn ervaring met honden gehad toen ik een kind kreeg.
Een hond kan veel stress opleveren. Absoluut. Ik heb me ook weleens de haren uit mijn hoofd getrokken bij het opvoeden van mijn pups maar ik vond het boven alles heel erg leuk. Dat is wel een vereiste. Dat je het leuk vindt. En ook daar is een vergelijking te trekken, ook een kind opvoeden moet je leuk lijken want ook bij het opvoeden van een kind ruk je je weleens de haren uit je hoofd.
Ik ben dus blij met mijn ervaring als hondenbaas. Ik kon die ervaring goed gebruiken toen ik een kind kreeg. Ik wist al hoe het was om 24 uur (de eerste tijd met een pup ben je daar meer dan alleen overdag mee bezig) klaar te staan, dingen te moeten doen op onmogelijke tijden (kind voeden, hond moest naar buiten, zindelijk worden)en geduld dat op de proef werd gesteld.
Kind en hond kun je op zich niet vergelijken maar de zorg voor een pup kan wel een prima voorbereiding zijn voor onderdelen die je ook met een baby gaat tegenkomen.
woensdag 15 april 2009 om 09:44
quote:__justme__ schreef op 15 april 2009 @ 09:36:
[...]
Klopt precies. Jij bent vruchtbaar omdat jouw kind wel ziek is maar zijn/haar ziekte is wel verenigbaar met het leven. Erg vervelend, voor jullie. Jouw nakomelingen zijn waarschijnlijk onvruchtbaar of gestorven voor zij de vruchtbare leeftijd bereiken. Op die manier beschermt de natuur zijn gene pool.
Het is geen mening, maar goed onderbouwde wetenschap. Ik voel me geenszins genoodzaakt me te verdedigen. Wel jammer dat je je gekwetst voelt.
nouja, ik weet gewoon niet wat ik lees.
ben het best vaak met je eens, maar dit...niet normaal meer.
[...]
Klopt precies. Jij bent vruchtbaar omdat jouw kind wel ziek is maar zijn/haar ziekte is wel verenigbaar met het leven. Erg vervelend, voor jullie. Jouw nakomelingen zijn waarschijnlijk onvruchtbaar of gestorven voor zij de vruchtbare leeftijd bereiken. Op die manier beschermt de natuur zijn gene pool.
Het is geen mening, maar goed onderbouwde wetenschap. Ik voel me geenszins genoodzaakt me te verdedigen. Wel jammer dat je je gekwetst voelt.
nouja, ik weet gewoon niet wat ik lees.
ben het best vaak met je eens, maar dit...niet normaal meer.
