Thuis
alle pijlers
Rot gevoel: vrienden kopen huis, wij niet.
zaterdag 13 april 2024 om 20:23
Hi!
Laat ik beginnen met voorop stellen dat mijn gevoel een luxe probleem is. Daar ben ik me van bewust.Desalniettemin geeft dit dilemma me vaak een rot gevoel. Misschien hebben jullie tips en adviezen hoe hier mee om te gaan:
Ik ben begin 30, samen met mijn vriend hebben we een kind van 1,5. We wonen in de randstad en werken in het onderwijs en culturele sector. We verdienen genoeg om rond te komen, sparen is lastiger. We wonen in een sociale huurwoning met genoeg ruimte, al missen we een buiten. We zouden graag willen kopen, maar dat lijkt haast onmogelijk met ons salaris en de plek waar we willen wonen.
We hebben een fijne vriendengroep, waarvan de meeste net als wij een kind hebben. Dat is fijn en heeft ons sinds die tijd nog dichter bij elkaar gebracht.
Er is echter een verschil met onze vrienden: zij hebben allemaal een huis kunnen kopen van minimaal 4 ton ( weliswaar met hulp van ouders!) en wij komen niet eens in de buurt. Dat heeft een tijd lang niet zoveel uitgemaakt; de verschillen leken verder niet echt aanwezig. Echter, nu ons kind steeds groter wordt en we meer behoefte krijgen aan (buiten)ruimte én we weliswaar kansloos zijn op de arbeidsmarkt, komt er steeds meer jaloezie om de hoek kijken.
Ja, dat is menselijk, maar wat een rotgevoel. Op verjaardagen en borrels gaat het vaak over de koophuizen, de dure bakfietsen, ze pochen er niet mee, maar het zijn wel thema's. Logisch, want het houdt hen bezig. Bij ons begint het steeds meer te wringen. Of, ons, 'Ik' eigenlijk. Mijn vriend vindt het onzin als ik bij thuiskomst na een verjaardag huilend op de bank neerplof van jaloezie.
Ik tel mijn zegeningen, focus me op het positieve, er is zoveel om blij mee te zijn... een koophuis is zeker niet alles. En wie zegt dat die vrienden gelukkiger zijn dan wij? En toch, wat een rotgevoel bezorgd het me vaak. Ik ga nu zelfs soms niet meer naar verjaardagen en borrels omdat ik geen zin heb in dat rot gevoel achteraf ( hoe leuk het soms ook was!) Dat gras dat groener lijkt aan de overkant, daar zou ik zo graag van af willen. Of misschien wat milder...
Hebben jullie hier ervaring mee?
Laat ik beginnen met voorop stellen dat mijn gevoel een luxe probleem is. Daar ben ik me van bewust.Desalniettemin geeft dit dilemma me vaak een rot gevoel. Misschien hebben jullie tips en adviezen hoe hier mee om te gaan:
Ik ben begin 30, samen met mijn vriend hebben we een kind van 1,5. We wonen in de randstad en werken in het onderwijs en culturele sector. We verdienen genoeg om rond te komen, sparen is lastiger. We wonen in een sociale huurwoning met genoeg ruimte, al missen we een buiten. We zouden graag willen kopen, maar dat lijkt haast onmogelijk met ons salaris en de plek waar we willen wonen.
We hebben een fijne vriendengroep, waarvan de meeste net als wij een kind hebben. Dat is fijn en heeft ons sinds die tijd nog dichter bij elkaar gebracht.
Er is echter een verschil met onze vrienden: zij hebben allemaal een huis kunnen kopen van minimaal 4 ton ( weliswaar met hulp van ouders!) en wij komen niet eens in de buurt. Dat heeft een tijd lang niet zoveel uitgemaakt; de verschillen leken verder niet echt aanwezig. Echter, nu ons kind steeds groter wordt en we meer behoefte krijgen aan (buiten)ruimte én we weliswaar kansloos zijn op de arbeidsmarkt, komt er steeds meer jaloezie om de hoek kijken.
Ja, dat is menselijk, maar wat een rotgevoel. Op verjaardagen en borrels gaat het vaak over de koophuizen, de dure bakfietsen, ze pochen er niet mee, maar het zijn wel thema's. Logisch, want het houdt hen bezig. Bij ons begint het steeds meer te wringen. Of, ons, 'Ik' eigenlijk. Mijn vriend vindt het onzin als ik bij thuiskomst na een verjaardag huilend op de bank neerplof van jaloezie.
Ik tel mijn zegeningen, focus me op het positieve, er is zoveel om blij mee te zijn... een koophuis is zeker niet alles. En wie zegt dat die vrienden gelukkiger zijn dan wij? En toch, wat een rotgevoel bezorgd het me vaak. Ik ga nu zelfs soms niet meer naar verjaardagen en borrels omdat ik geen zin heb in dat rot gevoel achteraf ( hoe leuk het soms ook was!) Dat gras dat groener lijkt aan de overkant, daar zou ik zo graag van af willen. Of misschien wat milder...
Hebben jullie hier ervaring mee?
alisa010 wijzigde dit bericht op 13-04-2024 22:30
0.14% gewijzigd
zondag 14 april 2024 om 08:29
Surebaby schreef: ↑13-04-2024 22:12Ja.
Er zijn zat andere dingen om over te praten. Ik heb een vriend met een kinderwens die nooit gaat uitkomen.
Er zijn duizend dingen waar je over kunt praten. Waarom in godsnaam dan de hele tijd praten over precies dat ene onderwerp?
Ik vind het zelf heel leuk om met mijn buren over onze vloerverwarming, of we de schuur gaan vergroten etc te praten. Als mijn hurende vriendin er is ga ik dat niet doen. Het is zelfs een beetje gênant vind ik als ik me er toch op betrap.
Kijk Miep tuthola losgaan over alleen maar materiële dingen.
Je kunt blij met iets zijn, dat deel je dan mede, je juicht wat en deelt wat info en dan weer over wat anders wat voor iedereen die er is leuk is.
Ik snap die vrienden niet.
En op een verjaardag moet iedereen met een button met ‘niet over hebben’ woorden daarop? En dan maar hopen dat je 1:1 met iemand kunt praten, want dan hoef je niet zo geforceerd ieders ‘niet over hebben’ woorden te vermijden en vallen er geen stiltes vanwege geen gespreksonderwerpen.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 14 april 2024 om 08:29
Fairway schreef: ↑14-04-2024 01:51In mijn stad/bubbel is dat doodnormaal en functioneel, zeker geen statussymbool. Zo’n elektrische bakfiets is vaak veel handiger en sneller in de stad dan een auto. Ik moet er niet aan denken om de kids elke dag met de auto naar school te brengen!
Dat ding ziet er door intensief gebruik ook echt niet meer uit als statussymbool
Inderdaad, ik snap dat gemopper en de vooroordelen over bakfiets-gebruikers ook niet. Efficiënt, milieuvriendelijk, wat extra beweging, niet zoeken naar een parkeerplaats of parkeergeld moeten betalen en noem maar op!
On topic: TO, jouw verhaal deed me denken aan een vriendin van me, die een keer opmerkte dat zij van de hele vriendengroep, de enige was die in een rijtjeshuis woonde.
De rest allemaal vrijstaand.
Daar vond ze wel wat van, vond ze lastig. Ze vond het daarom soms lastig om de groep bij haar thuis uit te nodigen, want zij woonde het minst groot of luxe van allemaal.. vond ze zelf!
Ik dacht dat ik van mijn kruk donderde. Dat ze zich om zoiets blijkbaar minder voelde? Of minder geslaagd ofzo?
Waar hou je je mee bezig en wat doe je jezelf aan? Denk ik dan..
Trouwens, ik woon zelf best groot en vrijstaand. Maar vergis je niet in het kostenplaatje. Een lekkage, rotte dakgoot, en weg is al je spaargeld.
Huur is zuur, zegt een van mijn zwagers wel eens. Maar toen hij lekkage in zijn badkamer had kwam de woningbouw het fixen. Ik mag zelf een loodgieter/aannemer zoeken en de volle mep betalen.
Ik bedoel maar te zeggen: het is niet alles goud wat er blinkt!
zondag 14 april 2024 om 08:29
Waarom is het dan anders?Lucifee2024 schreef: ↑13-04-2024 22:25
Als ze niet meer kunnen verdienen omdat ze beperkt belastbaar zijn, aandoening, ziekte en/of laag iq hebben waardoor er een laag inkomen bij komt kijken..of in een werkveld zitten waar geen werk is, vind ik het weer wat anders. Nu klinkt vooral gewoon als jaloers op wat anderen hebben.
Maar ook daar is op zich best begrip voor denk ik?
Ook dan kom je verder met kijken naar wat je wel hebt.
Legio mensen hebben tegenwoordig niet eens een sociale huurwoning en wonen op de leeftijd van TO noodgedwongen nog bij hun ouders of ergens op een kamer.
Ik ben 60, woon in een sociale huurwoning.
Vrijwel al mijn vrienden hebben een koophuis of een huurwoning in de vrije sector.
Echt nog nooit ook maar één seconde zelfs bedacht om daar jaloers op te zijn.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 14 april 2024 om 08:29
Hier ligt ook gelijk je antwoord. Stop met vergelijken, dan kom je altijd als mindere uit de bus. Het gras is niet groener, elders.
Water je eigen 'tuin'. Door inderdaad authentiek aan jezelf te zijn:
Wat wil jij?
Waar krijg jij energie van?
En ga waarderen wat je wel hebt!
Ga je aandacht verleggen, van jaloezie naar dankbaarheid.
En focus alle energie die nu opgaat aan vergelijken met anderen, naar datgene waar jij blij van wordt.
Wat jij zou willen voor je toekomst.
En zet elke dag een klein stapje in die richting.
De kracht van aandacht, datgene wat je aandacht geeft, groeit. Hou het dus positief.
zondag 14 april 2024 om 08:37
Hier ook zo. En ook niet jaloers op een nieuwe leaseauto, maar ‘bewonder’ ik hem graag even. Of op kinderen, maar leef ik wel mee met de zwangerschap en wens ik ze veel plezier op de camping-met-glijbanen in Frankrijk in de zomervakantie. Of op het gewilde huis wat ze toch hebben kunnen kopen.
En als het me in een gesprek te lang gaat over een auto, kind, huis of vakantie, dan begin ik over wat anders en gaan we verder over (weet ik veel) de smaak van de sinaasappels van de Lidl. Om daarna iets te vinden over fitfluencers en wat ze bij Heel Holland Bakt voor opdracht moesten maken en in wat voor huis Janny woont. Ofzo.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 14 april 2024 om 08:37
Ik snap niet dat mensen niet snappen hoe handig een bakfiets is. Binnen mijn stad ben ik net zo snel als met de auto, ik kan hem overal parkeren en sommige dingen zijn makkelijker te vervoeren dan in een auto (zoals een kerstboom). Ik kan gewoon mijn zoon en twee vriendjes ophalen van school zonder gemekker met autostoeltjes.
Wij hebben hem in plaats van een auto, en ondanks dat het een dure aanschaf was heeft het zich al dubbel en dwars terugbetaald. Geen belastingen, opladen kost ongeveer 50 cent per week en laatst moest er behoorlijk wat onderhoud gebeuren en daaraan was ik inclusief een nieuwe band 120 euro voor kwijt. Mijn moeder was 1200 kwijt aan noodzakelijk onderhoud voor haar auto.
zondag 14 april 2024 om 08:41
Als een bakfiets een alternatief is voor bijvoorbeeld een fiat panda, is het veel beter: schonere lucht, veiliger, goedkoper en neemt minder plek in. Ook veel sneller dan een auto in de stad. Ik zie het helemaal niet als een statussymbool.
Ze zijn er in mijn wijk in overvloed, maar ik heb er als fietser zelden last van.
zondag 14 april 2024 om 08:43
Een koophuis is dan de oplossing niet. Integendeel: je hebt een molensteen om je nek en nog meer te verliezen als het fout gaat.Alisa010 schreef: ↑13-04-2024 23:18Omdat ik zelf ervaar hoe 'gammel' en 'onzeker' het leven soms kan zijn. Ik denk die zekerheid te kunnen halen uit materiële zaken. Daar heb ik dus mn redenen voor. En of ik die zekerheid, dat geluk en misschien zelfs houvast, haal uit materiële zaken..tja dat is waarschijnlijk een open deur..Er is zoveel meer om gelukkig van te worden dan een nog groter huis, een maandelijkse hypotheek of een bakfiets voor de deur.
Ik zou eens goed onderzoeken waar die stress van komt en kijken wat je eraan kan doen.
Kan je door extreem zuinig te leven voor een jaar, een noodbuffer opbouwen?
Kan je partner in loondienst gaan (bij)werken?
En mss zijn er nog zo´n zaken die je gemoedsrust op materieel vlak kunnen verhogen.
Kijk het in de ogen in plaats van dat het je ´overkomt´.
zondag 14 april 2024 om 08:52
Ik denk dat een koophuis alles alleen maar onzekerder maakt in jullie geval. Als je weinig te besteden hebt dan geeft het nodige en onverwachtse onderhoud van een eigen woning alleen maar stress. Relatief kleine dingen kunnen tegenwoordig duizend(en) euro(s) kosten. Dat moet je dus wel hebben liggen. Ik zou vooral eens kijkrn naar hoe jullie meer kunnen gaan sparen. Want dat zou eigenlijk toch mogelijk moeten zijn met een sociale huurwoning en twee inkomens. Als het bedrijf van je man weinig oplevert zou ik zeker met hem gaan praten of hij niet in loondienst kan gaan.
zondag 14 april 2024 om 08:55
Rondstruiner1 schreef: ↑14-04-2024 08:41Als een bakfiets een alternatief is voor bijvoorbeeld een fiat panda, is het veel beter: schonere lucht, veiliger, goedkoper en neemt minder plek in. Ook veel sneller dan een auto in de stad. Ik zie het helemaal niet als een statussymbool.
Ze zijn er in mijn wijk in overvloed, maar ik heb er als fietser zelden last van.
Ik heb nog steeds een bakfiets. De kinderen passen er al lang niet meer in. Maar wat zijn die dingen verrekte handig zeg.
Oké, ik moet bekennen: ik neem nogal wat ruimte in beslag op het fietspad. Zelfs wanneer ik zo veel als ik kan opzij ga voor een tegenligger, ben ik nog steeds erg breed.
Sorry, maar het blijft nu eenmaal een bakfiets (bakbeest).
zondag 14 april 2024 om 08:56
Hele herkenbare situatie. Ik heb een vergelijkbaar inkomen ook vrienden met meer geld en ik ben uiteindelijk weggegaan uit de stad waar ik vandaan kom en naar een goedkopere stad verhuisd. We hebben nu een huis gekocht wat we konden betalen. Inmiddels kosten de zelfde soort huizen die wij hebben in mn oude regio ongeveer 8-9 ton. Het is wel moeilijk, maar ik probeer ook te genieten van onze eigen plek.
zondag 14 april 2024 om 09:05
Misschien ligt het er ook aan dat de huizen zo gestegen zijn, TO en je vrienden dus “slapend rijk” geworden zijn?
Ik denk dat je gewoon niet moet vergelijken. Ik heb het financieel beter dan de meeste vrienden, maar daar staat tegenover dat ik veel meer werk en mijn life/work balans pittiger is, ik maar een kind dankzij IVF heb, en tot mijn spijt niet meer in Nederland woon (komt hopelijk wel verandering in op korte termijn), en een van mijn ouders is chronisch ziek. Ik ken mijzelf dus heel zielig vinden op bepaalde vlakken, maar dat is onzin. Ik kan voorts dan wel heel jaloers zijn op die ene kennis die niet hoeft te werken, 3 beeldschone kinderen heeft en een droomhuis van €3M maar daar word ik dan heel ongelukkig van… Het leven is onzeker - stop met vergelijken. Gewoon niet doen en uitgaan van je eigen geluk en je zegeningen tellen. Dat is voor het hebben van een koopwoning niet anders.
Ik denk dat je gewoon niet moet vergelijken. Ik heb het financieel beter dan de meeste vrienden, maar daar staat tegenover dat ik veel meer werk en mijn life/work balans pittiger is, ik maar een kind dankzij IVF heb, en tot mijn spijt niet meer in Nederland woon (komt hopelijk wel verandering in op korte termijn), en een van mijn ouders is chronisch ziek. Ik ken mijzelf dus heel zielig vinden op bepaalde vlakken, maar dat is onzin. Ik kan voorts dan wel heel jaloers zijn op die ene kennis die niet hoeft te werken, 3 beeldschone kinderen heeft en een droomhuis van €3M maar daar word ik dan heel ongelukkig van… Het leven is onzeker - stop met vergelijken. Gewoon niet doen en uitgaan van je eigen geluk en je zegeningen tellen. Dat is voor het hebben van een koopwoning niet anders.
baggal wijzigde dit bericht op 14-04-2024 09:07
2.64% gewijzigd
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zondag 14 april 2024 om 09:06
Dit. Bedenk je maar zo: na zo’n feestje zijn er weer andere mensen die naar huis gaan en verdrietig zijn over het feit dat een gezinnetje hun (nog) niet gegund is.Xun4 schreef: ↑14-04-2024 03:46Het lijkt me best pijnlijk voor je vriend dat je dat doet, eerlijk gezegd. En verder zou het je sieren als je kijkt naar wat je wel hebt ipv naar wat niet. Je hebt een kindje van 1,5 jaar oud, rijker kun je niet zijn imho.
En verder; las ik hier nu werkelijk het woord "rouwen" voorbij komen..? Omdat je geen koophuis hebt? Serieus??
Echt, prijs je gelukkig om wat je hebt.
zondag 14 april 2024 om 09:09
Ja dat iddHoningbij_ schreef: ↑14-04-2024 09:06Dit. Bedenk je maar zo: na zo’n feestje zijn er weer andere mensen die naar huis gaan en verdrietig zijn over het feit dat een gezinnetje hun (nog) niet gegund is.
Echt, prijs je gelukkig om wat je hebt.
zondag 14 april 2024 om 09:09
Of als dat gezinnetje ze gegund is, dat zo’n mooi gezinnetje opeens uit elkaar valt…Honingbij_ schreef: ↑14-04-2024 09:06Dit. Bedenk je maar zo: na zo’n feestje zijn er weer andere mensen die naar huis gaan en verdrietig zijn over het feit dat een gezinnetje hun (nog) niet gegund is.
Echt, prijs je gelukkig om wat je hebt.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zondag 14 april 2024 om 09:09
Haha dat gebash op die bakfietsen!
Ik HOU van mijn electrische bakfiets! Kinderen zijn al veel te groot, maar hond, boodschappen, plantjes van intratuin, zelfs pakketjes van IKEA, hij vervangt mijn auto.
Verder; kom op, jullie zijn nog jong! Op jouw leeftijd huurden wij particulier en dat is duur. Daarna tweede kind en koopwoning en eerste auto, maar dat waren nu eenmaal andere tijden (10 jaar geleden).
Nu 10 jaar later; gescheiden maar door financieel handige keuzes en veel werken (ja ook gewisseld van baan, ik ben nu ambtenaar, nooit gedacht maar salaris en voorwaarden zijn gewoon heel goed hier) wel weer een huis kunnen kopen in mijn eentje. Ik woon in het Noorden des lands dat maakt ook wel wat uit.
Maar, in plaats van je tijd verdoen met sippen en treuren kun je of blij zijn met wat je hebt, of er iets aan gaan doen.
Ik HOU van mijn electrische bakfiets! Kinderen zijn al veel te groot, maar hond, boodschappen, plantjes van intratuin, zelfs pakketjes van IKEA, hij vervangt mijn auto.
Verder; kom op, jullie zijn nog jong! Op jouw leeftijd huurden wij particulier en dat is duur. Daarna tweede kind en koopwoning en eerste auto, maar dat waren nu eenmaal andere tijden (10 jaar geleden).
Nu 10 jaar later; gescheiden maar door financieel handige keuzes en veel werken (ja ook gewisseld van baan, ik ben nu ambtenaar, nooit gedacht maar salaris en voorwaarden zijn gewoon heel goed hier) wel weer een huis kunnen kopen in mijn eentje. Ik woon in het Noorden des lands dat maakt ook wel wat uit.
Maar, in plaats van je tijd verdoen met sippen en treuren kun je of blij zijn met wat je hebt, of er iets aan gaan doen.
zondag 14 april 2024 om 09:12
Niemand is helemaal vrij van jaloezie denk ik. Ik ben ontzettend trots op wat partner en ik hebben kunnen realiseren door heel veel te sparen.
Binnen onze vrienden en familie hebben wij de minst goede baan en de enige zonder ouders met kapitaal/erfenis.
Natuurlijk gun ik iedereen alles en soms gun ik ons dat ook, maar wij moeten het zelf doen. En het retetrotse gevoel overheerst.
En ik ben ook blij voor vrienden en familie. Want meer dan eens is gebleken dat geld heel fijn is, maar niet alles oplost qua gezondheid, relaties ed. Ik zou er geen borrel om overslaan. Ik misgun het niemand.
Binnen onze vrienden en familie hebben wij de minst goede baan en de enige zonder ouders met kapitaal/erfenis.
Natuurlijk gun ik iedereen alles en soms gun ik ons dat ook, maar wij moeten het zelf doen. En het retetrotse gevoel overheerst.
En ik ben ook blij voor vrienden en familie. Want meer dan eens is gebleken dat geld heel fijn is, maar niet alles oplost qua gezondheid, relaties ed. Ik zou er geen borrel om overslaan. Ik misgun het niemand.
zondag 14 april 2024 om 09:15
Eens. Richt je op je eigen leven. Bijvoorbeeld: mijn carriere loopt niet lekker nu, een kind zit slecht in haar vel en mijn man heeft moeite om werk te vinden. Daar ben ik veel mee bezig, hopelijk wordt het beter.Baggal schreef: ↑14-04-2024 09:05Misschien ligt het er ook aan dat de huizen zo gestegen zijn, TO en je vrienden dus “slapend rijk” geworden zijn?
Ik denk dat je gewoon niet moet vergelijken. Ik heb het financieel beter dan de meeste vrienden, maar daar staat tegenover dat ik veel meer werk en mijn life/work balans pittiger is, ik maar een kind dankzij IVF heb, en tot mijn spijt niet meer in Nederland woon (komt hopelijk wel verandering in op korte termijn), en een van mijn ouders is chronisch ziek. Ik ken mijzelf dus heel zielig vinden op bepaalde vlakken, maar dat is onzin. Ik kan voorts dan wel heel jaloers zijn op die ene kennis die niet hoeft te werken, 3 beeldschone kinderen heeft en een droomhuis van €3M maar daar word ik dan heel ongelukkig van… Het leven is onzeker - stop met vergelijken. Gewoon niet doen en uitgaan van je eigen geluk en je zegeningen tellen. Dat is voor het hebben van een koopwoning niet anders.
Daarnaast hebben we al jaren een mooi huis op een relatief dure plek. Dat is heel fijn maar nu woon ik tussen veel rijkere mensen, dus delf nog steeds onderspit.
Als ik me daar mee bezig zoi houden, zouden de echte ‘issues’ in mn leven minder aandacht krijgen en werd in doodongelukkig.
Echt, richt je op je eigen leven. Verfraai dat huis, geniet van je gezin, doe je werk goed. De rest is buiten je invloedssfeer. Laat het daar ook.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
