Thuis
alle pijlers
Rot gevoel: vrienden kopen huis, wij niet.
zaterdag 13 april 2024 om 20:23
Hi!
Laat ik beginnen met voorop stellen dat mijn gevoel een luxe probleem is. Daar ben ik me van bewust.Desalniettemin geeft dit dilemma me vaak een rot gevoel. Misschien hebben jullie tips en adviezen hoe hier mee om te gaan:
Ik ben begin 30, samen met mijn vriend hebben we een kind van 1,5. We wonen in de randstad en werken in het onderwijs en culturele sector. We verdienen genoeg om rond te komen, sparen is lastiger. We wonen in een sociale huurwoning met genoeg ruimte, al missen we een buiten. We zouden graag willen kopen, maar dat lijkt haast onmogelijk met ons salaris en de plek waar we willen wonen.
We hebben een fijne vriendengroep, waarvan de meeste net als wij een kind hebben. Dat is fijn en heeft ons sinds die tijd nog dichter bij elkaar gebracht.
Er is echter een verschil met onze vrienden: zij hebben allemaal een huis kunnen kopen van minimaal 4 ton ( weliswaar met hulp van ouders!) en wij komen niet eens in de buurt. Dat heeft een tijd lang niet zoveel uitgemaakt; de verschillen leken verder niet echt aanwezig. Echter, nu ons kind steeds groter wordt en we meer behoefte krijgen aan (buiten)ruimte én we weliswaar kansloos zijn op de arbeidsmarkt, komt er steeds meer jaloezie om de hoek kijken.
Ja, dat is menselijk, maar wat een rotgevoel. Op verjaardagen en borrels gaat het vaak over de koophuizen, de dure bakfietsen, ze pochen er niet mee, maar het zijn wel thema's. Logisch, want het houdt hen bezig. Bij ons begint het steeds meer te wringen. Of, ons, 'Ik' eigenlijk. Mijn vriend vindt het onzin als ik bij thuiskomst na een verjaardag huilend op de bank neerplof van jaloezie.
Ik tel mijn zegeningen, focus me op het positieve, er is zoveel om blij mee te zijn... een koophuis is zeker niet alles. En wie zegt dat die vrienden gelukkiger zijn dan wij? En toch, wat een rotgevoel bezorgd het me vaak. Ik ga nu zelfs soms niet meer naar verjaardagen en borrels omdat ik geen zin heb in dat rot gevoel achteraf ( hoe leuk het soms ook was!) Dat gras dat groener lijkt aan de overkant, daar zou ik zo graag van af willen. Of misschien wat milder...
Hebben jullie hier ervaring mee?
Laat ik beginnen met voorop stellen dat mijn gevoel een luxe probleem is. Daar ben ik me van bewust.Desalniettemin geeft dit dilemma me vaak een rot gevoel. Misschien hebben jullie tips en adviezen hoe hier mee om te gaan:
Ik ben begin 30, samen met mijn vriend hebben we een kind van 1,5. We wonen in de randstad en werken in het onderwijs en culturele sector. We verdienen genoeg om rond te komen, sparen is lastiger. We wonen in een sociale huurwoning met genoeg ruimte, al missen we een buiten. We zouden graag willen kopen, maar dat lijkt haast onmogelijk met ons salaris en de plek waar we willen wonen.
We hebben een fijne vriendengroep, waarvan de meeste net als wij een kind hebben. Dat is fijn en heeft ons sinds die tijd nog dichter bij elkaar gebracht.
Er is echter een verschil met onze vrienden: zij hebben allemaal een huis kunnen kopen van minimaal 4 ton ( weliswaar met hulp van ouders!) en wij komen niet eens in de buurt. Dat heeft een tijd lang niet zoveel uitgemaakt; de verschillen leken verder niet echt aanwezig. Echter, nu ons kind steeds groter wordt en we meer behoefte krijgen aan (buiten)ruimte én we weliswaar kansloos zijn op de arbeidsmarkt, komt er steeds meer jaloezie om de hoek kijken.
Ja, dat is menselijk, maar wat een rotgevoel. Op verjaardagen en borrels gaat het vaak over de koophuizen, de dure bakfietsen, ze pochen er niet mee, maar het zijn wel thema's. Logisch, want het houdt hen bezig. Bij ons begint het steeds meer te wringen. Of, ons, 'Ik' eigenlijk. Mijn vriend vindt het onzin als ik bij thuiskomst na een verjaardag huilend op de bank neerplof van jaloezie.
Ik tel mijn zegeningen, focus me op het positieve, er is zoveel om blij mee te zijn... een koophuis is zeker niet alles. En wie zegt dat die vrienden gelukkiger zijn dan wij? En toch, wat een rotgevoel bezorgd het me vaak. Ik ga nu zelfs soms niet meer naar verjaardagen en borrels omdat ik geen zin heb in dat rot gevoel achteraf ( hoe leuk het soms ook was!) Dat gras dat groener lijkt aan de overkant, daar zou ik zo graag van af willen. Of misschien wat milder...
Hebben jullie hier ervaring mee?
alisa010 wijzigde dit bericht op 13-04-2024 22:30
0.14% gewijzigd
zondag 14 april 2024 om 09:19
Zoals veel mensen al hebben aangegeven: tel je zegeningen en focus op wat je wel hebt. En als je echt zo per se een koophuis moet hebben (met alle financiële onzekerheid die erbij komt!), doe er wat aan. 1 van jullie zal een beter betaalde baan moeten zoeken. Zeker nu zijn die banen er zeker wel. Misschien niet je droombaan maar als je materiaal belangrijker vind dan je levensgeluk, wat let je?
Verder zou ik nog kijken naar mogelijkheden om een huis te kopen via een woningcorporatie bijvoorbeeld ( https://www.funda.nl/43446494.
En ga vooral niet de hele tijd in de slachtofferrol zitten, daar help je niemand mee.
Verder zou ik nog kijken naar mogelijkheden om een huis te kopen via een woningcorporatie bijvoorbeeld ( https://www.funda.nl/43446494.
En ga vooral niet de hele tijd in de slachtofferrol zitten, daar help je niemand mee.
zondag 14 april 2024 om 09:20
Of, wat god verhoede, ze kopen een tweede bakfiets.Yildizlar2 schreef: ↑14-04-2024 09:17En dan heb je je lang gewenste rijtjeskoophuis en dan gaan je vrienden allemaal vrijstaand wonen of kopen een vakantiehuis er bij . En dan ?
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 14 april 2024 om 09:21
Dit doen mijn vrienden. Sommigen worden echt rijk die aso’sYildizlar2 schreef: ↑14-04-2024 09:17En dan heb je je lang gewenste rijtjeskoophuis en dan gaan je vrienden allemaal vrijstaand wonen of kopen een vakantiehuis er bij . En dan ?
! Ik ben begin 40, de verschillen worden groter, niet kleiner, TO.
zondag 14 april 2024 om 09:26
Overigens wonen vrienden van ons ook in een enorm huis en hebben ze een splinternieuwe SUV voor de deur, maar hadden ze dat heel graag ingewisseld voor een sociale huurwoning. Ze hebben alles namelijk betaald van erfenissen, want een van hen is al vrij jong wees geworden. Een ander, groter huis staat niet per definitie garant voor meer geluk.
zondag 14 april 2024 om 09:27
Gefeliciteerd! En trots mag je zijn. Ik moet bekennen dat ik dat gevoel van trots ook heb als ik naar mijn onderneming kijk. Mijn man en ik zijn nu 10 jaar getrouwd en hebben ontzettend hard gewerkt. Mijn man (zijn ouders zijn overleden) kreeg ook geen kapitaal na hun overlijden. En zijn vermogen heeft hij zelf opgebouwd door hard te werken en tegelijkertijd ook te kunnen genieten van het leven.
Het moment waar ik daadwerkelijk jaloers was, was de periode waarin kinderen krijgen niet lukte en vrienden toch heel vaak met aankondigingen kwamen. Ik gunde het die anderen best, maar moest soms ook wel even slikken.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zondag 14 april 2024 om 09:29
Jaloezie hoeft niet per se te gaan over mooier, groter en duurder. Ik ben ook niet vrij van jaloezie, maar het is eigenlijk nog nooit gegaan over iets dat je met geld kan (of zou kunnen) kopen.Fairway schreef: ↑13-04-2024 20:50Dat dus. En bovendien, het kan altijd groter en mooier. Wedden dat de vrienden van TO met jaloezie kijken naar hun vrienden met een aanlegsteiger in de achtertuin? Of twee dure leasewagens voor de deur? Er is altijd wel wat om jaloers op te zijn. Het houdt niet snel op.
Kijk dus waar je voor jezelf echt ontevreden over bent en probeer daar wat andere keuzes in te maken. Mij lijkt het niet kunnen sparen een groter probleem dan het huis van je vrienden TO!
zondag 14 april 2024 om 09:30
Ik herken het ergens wel en probeer het te relativeren. Tegenover sommige vrienden hebben wij het heel goed en tegenover anderen hebben ze een stuk meer. Maar uiteindelijk gaat het niet om de mensen om je heen maar om jezelf.
Kwam dit tegen op instagram en vond het wel toepasselijk: https://www.instagram.com/reel/C4_Lhf5R ... M2c3Bqbw==
Kwam dit tegen op instagram en vond het wel toepasselijk: https://www.instagram.com/reel/C4_Lhf5R ... M2c3Bqbw==
zondag 14 april 2024 om 09:33
Het is tot een status geworden vanwege de hoge prijzen/krapte.GroenTuintje schreef: ↑13-04-2024 20:35Koophuis is voor veel mensen status helaas… herkenbaar hier. Terwijl wij mooier huren dan de meeste mensen( in onze omgeving) die een huis in bezit hebben.
Mensen met rijke ouders kunnen hun erfdeel krijgen in stenen, onroerend goed.
Dat geeft een gevoel van........vul maar in.
zondag 14 april 2024 om 09:35
zondag 14 april 2024 om 09:35
Precies.Meauve01 schreef: ↑14-04-2024 09:26Overigens wonen vrienden van ons ook in een enorm huis en hebben ze een splinternieuwe SUV voor de deur, maar hadden ze dat heel graag ingewisseld voor een sociale huurwoning. Ze hebben alles namelijk betaald van erfenissen, want een van hen is al vrij jong wees geworden. Een ander, groter huis staat niet per definitie garant voor meer geluk.
zondag 14 april 2024 om 09:36
Hmm, maar dat is dan eerder jaloezie omdat het sommige mensen - althans in dit opzicht - makkelijker gemaakt is, dan een jaloezie op het bezit zelf. Lijkt mij toch?
zondag 14 april 2024 om 09:37
zondag 14 april 2024 om 09:41
Toen ik nog huurde was ik niet jaloers op mensen met een koopwoning om status ofzo want daar heb ik echt niks mee. Maar huur is wel geld in de sloot gooien en bij koop is het vaak, niet altijd, op de oude dag aantrekkelijker. Je schiet er meestal iig niet zoveel geld bij in als met huren. Dat geeft wel een gevoel van wat meer rust op financieel gebied hoewel de huizenprijzen ook alle kanten op kunnen schieten natuurlijk dus garantie heb je nooit.
Dat is dan het enige. Jaloezie vind ik zo naar wees blij met wat je hebt.
Dat is dan het enige. Jaloezie vind ik zo naar wees blij met wat je hebt.
zondag 14 april 2024 om 09:44
Ik woon niet in de randstad, maar wat jij beschrijft over dat praten op verjaardagen over dure huizen en bakfietsen, dat is precies mijn vooroordeel over de yuppen uit de randstad. Vaak werkend bij corporate bedrijven of in het bedrijfsleven. Ik herken het ook uit mijn vorige baan op een stafafdeling bij een corporate. Ik heb daar helemaal niks mee, dat gepraat over geld en wie het grootste huis heeft. Wie er een prachtige overkapping in de tuin heeft laten zetten en weer een nieuwe leaseauto heeft. Het is gewoon oppervlakkige onzin. Het leven gaat daar niet over. Moet wel zeggen dat ik er op jouw leeftijd ook gevoeliger voor was. Nu begin ik in een leeftijdscategorie (begin 40) te komen waarin mensen gaan scheiden, waarin ouders kanker krijgen of vroegtijdig sterven. Dan zie je weer waar het leven over gaat. Wij praten op verjaardagen niet over geld, auto's en huizen. Lekker belangrijk allemaal. Vergeet ook niet dat ieder huisje zn kruisje heeft. Ik heb de afgelopen jaren meerdere malen gelezen (je zal Rens Kroes of Linda de Mol maar zijn) en gehoord (man heeft een gokverslaving, kan niet met zn poten van andere vrouwen afblijven, kind wordt gepest, er wordt een kind stilgeboren), dat het gras niet groener is. Zit je dan mooi in je vrijstaande woning met Tesla en je bakfiets voor de deur. Kortom, laat het los, wat anderen hier ook zeggen. Het leven houdt ook niet op in de randstad. Als je een mooie tuin en een vrijstaand huis wil, verhuis naar Friesland of Drenthe. Het voordeel van het onderwijs is dat je overal aan het werk kan.
zondag 14 april 2024 om 09:47
Mooi potje humblebragging in dit topic, maar goed.
Het is niet vreemd als je kijkt naar anderen en je vergelijkt je leven met andere mensen. In sommige gevallen ben je dan blij, want je hebt het beter en in andere gevallen niet zo blij, want je hebt het niet beter. Het wordt pas vervelend, wanneer je die gevoelens niet meer kunt relativeren. Daar lijkt het nu op bij jou, TO.
We kunnen nu allemaal tegen je zeggen dat je moet kijken naar wat je wel hebt, maar het lijkt mij, gezien de manier waarop je schrijft en redeneert, dat je dat zelf ook heus wel begrijpt. Maar toch lukt het je niet. Ik denk dat je daar iets mee moet. De kans dat er morgen gratis een koophuis in je handen valt, is namelijk niet zo groot.
Zit er frustratie dat jullie ouders niet voor jullie in kunnen springen? Ik heb van mijn ouder weinig tot geen hulp gekregen (al helemaal geen financiële) en al vonden mensen op dit forum dat erg zwak van mij, daar baalde ik soms wel van als ik al die verhalen hoorde over gezellige families waar iedereen leuk met elkaar deed, er met elkaar een dag op uit ging en oppaste enzovoort.
Mensen verwachten soms dat je de hele dag maar logisch kunt nadenken. Soms lukt dat niet. Begrijpen dat je niet logisch nadenkt is de eerste stap. Die heb je gezegd. Nu moet je verder.
Het is niet vreemd als je kijkt naar anderen en je vergelijkt je leven met andere mensen. In sommige gevallen ben je dan blij, want je hebt het beter en in andere gevallen niet zo blij, want je hebt het niet beter. Het wordt pas vervelend, wanneer je die gevoelens niet meer kunt relativeren. Daar lijkt het nu op bij jou, TO.
We kunnen nu allemaal tegen je zeggen dat je moet kijken naar wat je wel hebt, maar het lijkt mij, gezien de manier waarop je schrijft en redeneert, dat je dat zelf ook heus wel begrijpt. Maar toch lukt het je niet. Ik denk dat je daar iets mee moet. De kans dat er morgen gratis een koophuis in je handen valt, is namelijk niet zo groot.
Zit er frustratie dat jullie ouders niet voor jullie in kunnen springen? Ik heb van mijn ouder weinig tot geen hulp gekregen (al helemaal geen financiële) en al vonden mensen op dit forum dat erg zwak van mij, daar baalde ik soms wel van als ik al die verhalen hoorde over gezellige families waar iedereen leuk met elkaar deed, er met elkaar een dag op uit ging en oppaste enzovoort.
Mensen verwachten soms dat je de hele dag maar logisch kunt nadenken. Soms lukt dat niet. Begrijpen dat je niet logisch nadenkt is de eerste stap. Die heb je gezegd. Nu moet je verder.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
zondag 14 april 2024 om 09:48
Is zo. Maar dat geldt dus op veel gebieden, niet alleen qua geld. Als je op dit gebied bevoordeeld bent en makkelijker aan een koopwoning kunt komen hoeft het niet zo te zijn dat jij met jaloezie kijkt naar mensen die uit een nóg welvarender nest komen en een aanlegsteiger aan huis hebben en peperdure auto's voor de deur.
Vind dat er heel snel gezegd wordt dat "iedereen" jaloers is op het mooiere, grotere en duurdere dat een ander heeft. Het kan best zijn dat dat voor sommige mensen wél geldt, maar voor heel veel mensen ook niet.
zondag 14 april 2024 om 09:55
Dit ook ja.
TO, ik herken me overigens wel deels in je verhaal. Heel lang waren mijn vriend en ik ook degenen die het financieel niet breed genoeg hadden voor huisje-boompje-etc. Niet dat ik daarvan huilend op de bank zat, maar goed. Al onze vrienden gingen trouwen, huizen en auto’s kopen, mooie reisjes maken voordat ze een gezin gingen stichten en ik was jaloers. Totdat één van deze ‘rijke’ stellen hun kind verloor. Toen ben ik nóóit meer jaloers geweest, op niemand niet.
zondag 14 april 2024 om 09:59
Vroeger hadden wij vrienden die op van alles jaloers reageerden. Altijd een negatieve opmerking op iets nieuws wat wij of anderen kochten ‘ja jij kunt dat doen want dat zet je gewoon op rekening van je zaak’ (nee, ik zet geen hobbyartikel op naam van mijn bedrijf), ‘ja zij heeft dat gekocht van een dikke erfenis die ze kreeg, zo kan ik het ook’ (ik denk dat ze liever nog haar moeder in leven had dan dat geld).
De vriendschap is over gegaan, niemand van de vriendengroep van toen heeft nu nog contact met ze. Chronisch ontevreden en jaloerse mensen zijn geen leuk gezelschap.
Aan de andere kant: toen in de vriendengroep iedereen kinderen had behalve wij vond ik het ook niet leuk dat de vrouwen steeds samen zaten te kletsen over hun kroost. Ik ging toen vaker bij de mannen staan of zocht geforceerd andere gespreksonderwerpen. Avondjes zijn echt wel minder gezellig als het continu gaat over iets waar jij niet over mee kunt praten. Al kan ik me eerlijk gezegd niet voorstellen dat het de hele avond over koopwoningen gaat, is de hele groep zo materialistisch? Dan zou ik andere vrienden zoeken.
De vriendschap is over gegaan, niemand van de vriendengroep van toen heeft nu nog contact met ze. Chronisch ontevreden en jaloerse mensen zijn geen leuk gezelschap.
Aan de andere kant: toen in de vriendengroep iedereen kinderen had behalve wij vond ik het ook niet leuk dat de vrouwen steeds samen zaten te kletsen over hun kroost. Ik ging toen vaker bij de mannen staan of zocht geforceerd andere gespreksonderwerpen. Avondjes zijn echt wel minder gezellig als het continu gaat over iets waar jij niet over mee kunt praten. Al kan ik me eerlijk gezegd niet voorstellen dat het de hele avond over koopwoningen gaat, is de hele groep zo materialistisch? Dan zou ik andere vrienden zoeken.
Coffee is never my cup of tea
zondag 14 april 2024 om 09:59
Mijn man en ik hadden nooit dit huis kunnen kopen met onze banen als we niet in deze regio gewoond hadden. Maar draai het eens om, TO. Wij hebben nu met onderwijsbanen echt een heel leuk huis, maar er zijn hier geen theaters, geen restaurants behalve Chinees en shoarma, er is geen bloeiend cultureel leven, ik moet minimaal 20 kilometer rijden voor muziekschool/ziekenhuis/kledingzaken/schoenenwinkel en als ik een dagje naar een leuke activiteit in de rest van Nederland wil, moet ik ongeveer 200 kilometer rijden. Dat heb jij dan weer allemaal niet.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
