Thuis
alle pijlers
Rot gevoel: vrienden kopen huis, wij niet.
zaterdag 13 april 2024 om 20:23
Hi!
Laat ik beginnen met voorop stellen dat mijn gevoel een luxe probleem is. Daar ben ik me van bewust.Desalniettemin geeft dit dilemma me vaak een rot gevoel. Misschien hebben jullie tips en adviezen hoe hier mee om te gaan:
Ik ben begin 30, samen met mijn vriend hebben we een kind van 1,5. We wonen in de randstad en werken in het onderwijs en culturele sector. We verdienen genoeg om rond te komen, sparen is lastiger. We wonen in een sociale huurwoning met genoeg ruimte, al missen we een buiten. We zouden graag willen kopen, maar dat lijkt haast onmogelijk met ons salaris en de plek waar we willen wonen.
We hebben een fijne vriendengroep, waarvan de meeste net als wij een kind hebben. Dat is fijn en heeft ons sinds die tijd nog dichter bij elkaar gebracht.
Er is echter een verschil met onze vrienden: zij hebben allemaal een huis kunnen kopen van minimaal 4 ton ( weliswaar met hulp van ouders!) en wij komen niet eens in de buurt. Dat heeft een tijd lang niet zoveel uitgemaakt; de verschillen leken verder niet echt aanwezig. Echter, nu ons kind steeds groter wordt en we meer behoefte krijgen aan (buiten)ruimte én we weliswaar kansloos zijn op de arbeidsmarkt, komt er steeds meer jaloezie om de hoek kijken.
Ja, dat is menselijk, maar wat een rotgevoel. Op verjaardagen en borrels gaat het vaak over de koophuizen, de dure bakfietsen, ze pochen er niet mee, maar het zijn wel thema's. Logisch, want het houdt hen bezig. Bij ons begint het steeds meer te wringen. Of, ons, 'Ik' eigenlijk. Mijn vriend vindt het onzin als ik bij thuiskomst na een verjaardag huilend op de bank neerplof van jaloezie.
Ik tel mijn zegeningen, focus me op het positieve, er is zoveel om blij mee te zijn... een koophuis is zeker niet alles. En wie zegt dat die vrienden gelukkiger zijn dan wij? En toch, wat een rotgevoel bezorgd het me vaak. Ik ga nu zelfs soms niet meer naar verjaardagen en borrels omdat ik geen zin heb in dat rot gevoel achteraf ( hoe leuk het soms ook was!) Dat gras dat groener lijkt aan de overkant, daar zou ik zo graag van af willen. Of misschien wat milder...
Hebben jullie hier ervaring mee?
Laat ik beginnen met voorop stellen dat mijn gevoel een luxe probleem is. Daar ben ik me van bewust.Desalniettemin geeft dit dilemma me vaak een rot gevoel. Misschien hebben jullie tips en adviezen hoe hier mee om te gaan:
Ik ben begin 30, samen met mijn vriend hebben we een kind van 1,5. We wonen in de randstad en werken in het onderwijs en culturele sector. We verdienen genoeg om rond te komen, sparen is lastiger. We wonen in een sociale huurwoning met genoeg ruimte, al missen we een buiten. We zouden graag willen kopen, maar dat lijkt haast onmogelijk met ons salaris en de plek waar we willen wonen.
We hebben een fijne vriendengroep, waarvan de meeste net als wij een kind hebben. Dat is fijn en heeft ons sinds die tijd nog dichter bij elkaar gebracht.
Er is echter een verschil met onze vrienden: zij hebben allemaal een huis kunnen kopen van minimaal 4 ton ( weliswaar met hulp van ouders!) en wij komen niet eens in de buurt. Dat heeft een tijd lang niet zoveel uitgemaakt; de verschillen leken verder niet echt aanwezig. Echter, nu ons kind steeds groter wordt en we meer behoefte krijgen aan (buiten)ruimte én we weliswaar kansloos zijn op de arbeidsmarkt, komt er steeds meer jaloezie om de hoek kijken.
Ja, dat is menselijk, maar wat een rotgevoel. Op verjaardagen en borrels gaat het vaak over de koophuizen, de dure bakfietsen, ze pochen er niet mee, maar het zijn wel thema's. Logisch, want het houdt hen bezig. Bij ons begint het steeds meer te wringen. Of, ons, 'Ik' eigenlijk. Mijn vriend vindt het onzin als ik bij thuiskomst na een verjaardag huilend op de bank neerplof van jaloezie.
Ik tel mijn zegeningen, focus me op het positieve, er is zoveel om blij mee te zijn... een koophuis is zeker niet alles. En wie zegt dat die vrienden gelukkiger zijn dan wij? En toch, wat een rotgevoel bezorgd het me vaak. Ik ga nu zelfs soms niet meer naar verjaardagen en borrels omdat ik geen zin heb in dat rot gevoel achteraf ( hoe leuk het soms ook was!) Dat gras dat groener lijkt aan de overkant, daar zou ik zo graag van af willen. Of misschien wat milder...
Hebben jullie hier ervaring mee?
alisa010 wijzigde dit bericht op 13-04-2024 22:30
0.14% gewijzigd
zondag 14 april 2024 om 10:00
Er is toch ook niemand die dat ontkent? Maar dan zit het pijnpunt misschien meer in het feit dat een ander daarmee dan makkelijker en sneller op de woningmarkt komt, een voordeel heeft met (over)bieden of rondkrijgen van financiering. Dan zit de jaloezie niet in een duur huis zelf.Pindakaasjes schreef: ↑14-04-2024 09:56Dat kan inderdaad een enorm verschil maken ja. Dit ontkennen, vind ik hetzelfde als ontkennen dat de aarde rond is.
Ja, waar je wieg heeft gestaan kan écht het verschil maken.
zondag 14 april 2024 om 10:00
Nou ik snap TO wel. Ze hebben een kindje en geen buitenruimte terwijl ze dat wel willen
Ondertussen wordt de woningmarkt nijpender en nijpender. Dus de kans dat ze zoiets kunnen realiseren in de toekomst is steeds kleiner.
Ik snap wel dat dat moeilijk is.
En natuurlijk zijn er mensen die het slechter hebben. Maar er zijn altijd mensen die het slechter hebben. TO mag zich daar best wel rot over voelen.
Maar zoals ik het lees beïnvloedt het TO heel erg. Dus dat is wel iets om over na te denken. Dat lijkt me ongezond.
Maar ik vind de reacties jn dit topic nogal makkelijk. Ik snap TO haar gevoel wel.
Ondertussen wordt de woningmarkt nijpender en nijpender. Dus de kans dat ze zoiets kunnen realiseren in de toekomst is steeds kleiner.
Ik snap wel dat dat moeilijk is.
En natuurlijk zijn er mensen die het slechter hebben. Maar er zijn altijd mensen die het slechter hebben. TO mag zich daar best wel rot over voelen.
Maar zoals ik het lees beïnvloedt het TO heel erg. Dus dat is wel iets om over na te denken. Dat lijkt me ongezond.
Maar ik vind de reacties jn dit topic nogal makkelijk. Ik snap TO haar gevoel wel.
zondag 14 april 2024 om 10:02
Ik woon middenin de grachtengordel en ik ken blijkbaar de verkeerde mensen. Ik ken helemaal niemand met een lease-auto. De meesten hebben niet eens een auto. Overkapping in de tuin? Als het gesprek over tuinen gaat, is dat over geveltuinen of plantjes op het balkon. Een paar lucky bastards hebben een volkstuintje.zwembad84 schreef: ↑14-04-2024 09:44Ik woon niet in de randstad, maar wat jij beschrijft over dat praten op verjaardagen over dure huizen en bakfietsen, dat is precies mijn vooroordeel over de yuppen uit de randstad. Vaak werkend bij corporate bedrijven of in het bedrijfsleven. Ik herken het ook uit mijn vorige baan op een stafafdeling bij een corporate. Ik heb daar helemaal niks mee, dat gepraat over geld en wie het grootste huis heeft. Wie er een prachtige overkapping in de tuin heeft laten zetten en weer een nieuwe leaseauto heeft.
We hebben het wel één keer over iemands bakfiets gehad. Toen die was gestolen en op marktplaats te koop aangeboden.
anoniem_670295c5b7b2b wijzigde dit bericht op 14-04-2024 10:08
0.10% gewijzigd
zondag 14 april 2024 om 10:07
Ik denk dat daar je winst te halen is. Kijk naar wat je hebt leer daarvan te genieten. Ik denk dat je al heel erg blij mag zijn dat u überhaupt een sociale huurwoning hebt!Alisa010 schreef: ↑13-04-2024 23:18
Het leven is nu zeker niet altijd maakbaar ( en geloof me, want in zo'n fijne positie zit ik ook weer niet, met een chronische ziekte en een partner die veel financiële tegenvallers heeft gehad als ondernemer). Ik benoemde dit niet, omdat ik me ook bevoorrecht voel met een fijn huis, een kind en werk. Echter, als ik zie dat die vrienden 'succes' hebben in de vorm van een huis, waarbij het lijkt alsof ze alles op de rit hebben, dan voel ik afgunst. Omdat ik zelf ervaar hoe 'gammel' en 'onzeker' het leven soms kan zijn. Ik denk die zekerheid te kunnen halen uit materiële zaken. Daar heb ik dus mn redenen voor. En of ik die zekerheid, dat geluk en misschien zelfs houvast, haal uit materiële zaken..tja dat is waarschijnlijk een open deur..Er is zoveel meer om gelukkig van te worden dan een nog groter huis, een maandelijkse hypotheek of een bakfiets voor de deur.
In die zin zou ik wel wat authentieker willen leven en de voldoening halen uit mijzelf.
Je hebt alleen bezig voor de buitenwereld, want als je een koophuis met een bakfiets voor de deur hebt, heb je het voor elkaar.
Jij denkt echt dat deze mensen geen problemen en tegenslagen hebben in het leven?
Jij denk dat je gelukkiger bent als er maandelijks hypotheek afgeschreven wordt ipv huur?
Hypotheek is in een grote verantwoordelijkheid en echt niet zaligmakend.
Misschien ben jij in je relatie wel 1000x gelukkiger dan die vriendin die dat huis gekocht heeft. Of is die vriend elke maand mega jaloers dat er begin van de maand een fix bedraag aan hypotheek afgeschreven is en hij nu lekkage heeft die verholpen moet worden en denkt hij had ik maar een goedkoop huurhuisje dan had het allemaal wat makkelijker geweest. Niets is zoals het lijkt.
Ik schreef al eerder dat ik om een dak boven mijn hoofd te hebben genoodzaakt was meer te gaan werken en iets te kopen. Jij zal denken nou die moeder had het goed voor elkaar. En ik dacht achter de voordeur alleen maar, waarom was er voor mij een mijn 3 kinderen geen huurhuis te krijgen.
Als je geluk en houvast uit materiële zaken niet halen is dat de bodem voor hem veel ellende.
zondag 14 april 2024 om 10:07
Ik snap jou wel eigenlijk. Ik en partner zitten in dezelfde situatie. Kind en huurhuis maar geen koophuis kunnen vinden, ondanks dat we een goede baan hebben. Onze omgeving lijkt met gemak een woning te kunnen vinden (waarvan de hypotheekhoogtes niet mis zijn) en daarnaast ook nog van alles te kunnen ondernemen (reizen, vaak uit eten) en kopen (bakfiets, nieuwe auto enz.). Er wordt in mijn omgeving ook vaak over bezit gepraat. Ik gun ze de wereld maar ik heb er niet altijd trek in het aan te horen. Ik ben dus jaloers, niet afgunstig. Ik weet ook dat het een slechte eigenschap is, je komt er niet mee verder namelijk. Ik probeer me altijd te bedenken dat jij misschien wel iets hebt waar zij weer jaloers op zijn, het gras is altijd groener.. En niets is wat het lijkt en ongelijkheid is er gewoon nou eenmaal. Maar ik begrijp jou wel. Het raakt mij altijd in mijn gevoel iets verkeerd te doen. Zou ik meer moeten kunnen sparen? Had ik dit of had ik dat moeten doen. Ik houd voor ogen dat het óók voor ons weggelegd is (maar misschien niet dat huis van 500K en de bakfiets en nieuwe auto voor de deur). Ik vraag me ook vaak af waar ze het van doen. Geld geërfd, hard gespaard, gekregen, geleend, je weet het niet.
zondag 14 april 2024 om 10:08
Tuurlijk dat gemis van die buitenruimte snap ik echt wel! Maar dat je dan per de een koopwoning moet hebben om dat op te lossen zie ik dan weer niet echt.muts87 schreef: ↑14-04-2024 10:00Nou ik snap TO wel. Ze hebben een kindje en geen buitenruimte terwijl ze dat wel willen
Ondertussen wordt de woningmarkt nijpender en nijpender. Dus de kans dat ze zoiets kunnen realiseren in de toekomst is steeds kleiner.
Ik snap wel dat dat moeilijk is.
En natuurlijk zijn er mensen die het slechter hebben. Maar er zijn altijd mensen die het slechter hebben. TO mag zich daar best wel rot over voelen.
Maar zoals ik het lees beïnvloedt het TO heel erg. Dus dat is wel iets om over na te denken. Dat lijkt me ongezond.
Maar ik vind de reacties jn dit topic nogal makkelijk. Ik snap TO haar gevoel wel.
zondag 14 april 2024 om 10:10
Dit wordt dus ook uitgebreid besproken in thuis/verhuizen-naar-stad-of-dorp/list_messages/505226 dit topic.Nana_Mouskouri schreef: ↑14-04-2024 09:59Mijn man en ik hadden nooit dit huis kunnen kopen met onze banen als we niet in deze regio gewoond hadden. Maar draai het eens om, TO. Wij hebben nu met onderwijsbanen echt een heel leuk huis, maar er zijn hier geen theaters, geen restaurants behalve Chinees en shoarma, er is geen bloeiend cultureel leven, ik moet minimaal 20 kilometer rijden voor muziekschool/ziekenhuis/kledingzaken/schoenenwinkel en als ik een dagje naar een leuke activiteit in de rest van Nederland wil, moet ik ongeveer 200 kilometer rijden. Dat heb jij dan weer allemaal niet.
Toen wij nog in een huurhuis woonden, had ik in geen één moment eraan gedacht om op dat moment te kopen terwijl het gros van onze familie/vrienden (net) een koophuis hadden.
Kinderen waren toen nog in de luiers. Pas een paar jaar erna kochten we ons eerste huis voordat de basisschooltijd begon.
Nu jaren later hebben we een ander huis dankzij flinke overwaarde vorig huis + schenking.
Niemand weet het in onze omgeving. Hoeven ze ook niet. Wel blij dat we niet in de stress zitten met het zoeken van een woning.
zondag 14 april 2024 om 10:10
Olea schreef: ↑14-04-2024 10:00Er is toch ook niemand die dat ontkent? Maar dan zit het pijnpunt misschien meer in het feit dat een ander daarmee dan makkelijker en sneller op de woningmarkt komt, een voordeel heeft met (over)bieden of rondkrijgen van financiering. Dan zit de jaloezie niet in een duur huis zelf.
Nee, dat is ook zo. Ik ben dat ook met je eens. Een van mijn broers heeft een woning, die hij nooit had kunnen kopen zonder die voorschot op zijn erfenis. Allerlei constructies en weet ik het wat gingen eraan vooraf.
Maar ja, of je de wind mee of tegen hebt hé!
Dat extra duwtje in het zadel.
zondag 14 april 2024 om 10:11
Maakt dat uit? Tenzij je vermoedt dat ze in de criminele activiteiten zitten... maar verder maakt dat eigenlijk toch helemaal niet zoveel uit? Ik vraag me dit soort dingen nooit bij iemand af.Homesweethome schreef: ↑14-04-2024 10:07Ik snap jou wel eigenlijk. Ik en partner zitten in dezelfde situatie. Kind en huurhuis maar geen koophuis kunnen vinden, ondanks dat we een goede baan hebben. Onze omgeving lijkt met gemak een woning te kunnen vinden (waarvan de hypotheekhoogtes niet mis zijn) en daarnaast ook nog van alles te kunnen ondernemen (reizen, vaak uit eten) en kopen (bakfiets, nieuwe auto enz.). Er wordt in mijn omgeving ook vaak over bezit gepraat. Ik gun ze de wereld maar ik heb er niet altijd trek in het aan te horen. Ik ben dus jaloers, niet afgunstig. Ik weet ook dat het een slechte eigenschap is, je komt er niet mee verder namelijk. Ik probeer me altijd te bedenken dat jij misschien wel iets hebt waar zij weer jaloers op zijn, het gras is altijd groener.. En niets is wat het lijkt en ongelijkheid is er gewoon nou eenmaal. Maar ik begrijp jou wel. Het raakt mij altijd in mijn gevoel iets verkeerd te doen. Zou ik meer moeten kunnen sparen? Had ik dit of had ik dat moeten doen. Ik houd voor ogen dat het óók voor ons weggelegd is (maar misschien niet dat huis van 500K en de bakfiets en nieuwe auto voor de deur). Ik vraag me ook vaak af waar ze het van doen. Geld geërfd, hard gespaard, gekregen, geleend, je weet het niet.
zondag 14 april 2024 om 10:13
Bakfiets is verheven tot een status bezit...Nanouk schreef: ↑14-04-2024 10:07Ik denk dat daar je winst te halen is. Kijk naar wat je hebt leer daarvan te genieten. Ik denk dat je al heel erg blij mag zijn dat u überhaupt een sociale huurwoning hebt!
Je hebt alleen bezig voor de buitenwereld, want als je een koophuis met een bakfiets voor de deur hebt, heb je het voor elkaar.
Jij denkt echt dat deze mensen geen problemen en tegenslagen hebben in het leven?
Jij denk dat je gelukkiger bent als er maandelijks hypotheek afgeschreven wordt ipv huur?
Hypotheek is in een grote verantwoordelijkheid en echt niet zaligmakend.
Misschien ben jij in je relatie wel 1000x gelukkiger dan die vriendin die dat huis gekocht heeft. Of is die vriend elke maand mega jaloers dat er begin van de maand een fix bedraag aan hypotheek afgeschreven is en hij nu lekkage heeft die verholpen moet worden en denkt hij had ik maar een goedkoop huurhuisje dan had het allemaal wat makkelijker geweest. Niets is zoals het lijkt.
Ik schreef al eerder dat ik om een dak boven mijn hoofd te hebben genoodzaakt was meer te gaan werken en iets te kopen. Jij zal denken nou die moeder had het goed voor elkaar. En ik dacht achter de voordeur alleen maar, waarom was er voor mij een mijn 3 kinderen geen huurhuis te krijgen.
Als je geluk en houvast uit materiële zaken niet halen is dat de bodem voor hem veel ellende.
zondag 14 april 2024 om 10:14
Nee, het maakt opzich niet uit maar als je het zelf niet kunt of hebt, vraag ik mij af hoe zij dat wel hebben kunnen doen als ze in een vergelijkbare woning woonden, vergelijkbare baan hadden enz. En het jou niet lukt en een ander wel.
zondag 14 april 2024 om 10:16
Trek je eigen plan en vergelijk je niet steeds met anderen. Er zijn altijd mensen die het beter, mooier, leuker hebben dan jij. Daar word je ongelukkig van, zoals je al gemerkt hebt.
Bedenk wat voor jou, jullie gezin belangrijk is en werk aan je eigen doelen in plaats van die van anderen.
Iedereen is weleens afgunstig op iets wat een ander doet of heeft, daar is niks mis mee, maar het is echt onzin om je leven daardoor te laten bepalen.
Bedenk wat voor jou, jullie gezin belangrijk is en werk aan je eigen doelen in plaats van die van anderen.
Iedereen is weleens afgunstig op iets wat een ander doet of heeft, daar is niks mis mee, maar het is echt onzin om je leven daardoor te laten bepalen.
zondag 14 april 2024 om 10:17
Herken ik wel een beetje. Niet eens zozeer het schoonmaken, onderhoud en tuinieren, maar meer dat ik - als ik zo'n groot huis en tuin zou hebben - daar denk ik alleen van zou kunnen genieten als ik het zou kunnen delen met anderen. Logés ontvangen, tuinfeestjes houden, grote uitgebreide etentjes geven of een grote BBQ waarbij iedereen wil komen. En als je een zwembad hebt dat dan iedereen het heel erg leuk vindt om daar dan gebruik van te maken. Oooh, dat soort fantasieën heb ik ook wel
Maar als ik denk aan ons, in zo'n groot huis met tuin, maar dat je er dan eigenlijk 360 dagen per jaar toch meestal gewoon met z'n viertjes zit, hoe fijn ook, dat geeft me dan een beetje een eenzaam gevoel...
zondag 14 april 2024 om 10:18
Eerlijk is eerlijk, wie is er niet blij wanneer het gelukt is om een bod geaccepteerd te krijgen en de financiering rond krijgt in deze woelige huizenmarkttijd. Hier zit dus wel het pijnpunt.Olea schreef: ↑14-04-2024 10:00Er is toch ook niemand die dat ontkent? Maar dan zit het pijnpunt misschien meer in het feit dat een ander daarmee dan makkelijker en sneller op de woningmarkt komt, een voordeel heeft met (over)bieden of rondkrijgen van financiering. Dan zit de jaloezie niet in een duur huis zelf.
Dit gevoel van euforie zal er ook wel zijn bij de jonge huizenbezitters.
Ik snap wat dat betreft de OP wel.
zondag 14 april 2024 om 10:19
Ik heb een studie gedaan waar heel veel mensen mee in 'elite' beroepen komen zoals de zuid as en onder mijn oud studiegenootjes zijn er nogal veel yuppen die dure huizen hebben in Amsterdam met grote tesla's en overkappingen. Vandaar mn vooroordelen. Dat ze ook 80u per week werken en hun kinderen belonen met reisjes naar Parijs omdat ze doordeweeks amper tijd voor ze hebben, zeggen ze er niet bij. Ik snap best wel dat TO het lastig vind. Ik had er zelf ook echt wel meer moeite mee toen ik eind 20/begin 30 was. Wat dat betreft is ouder worden fijner.xynix schreef: ↑14-04-2024 10:02Ik woon middenin de grachtengordel en ik ken blijkbaar de verkeerde mensen. Ik ken helemaal niemand met een lease-auto. De meesten hebben niet eens een auto. Overkapping in de tuin? Als het gesprek over tuinen gaat, is dat over geveltuinen of plantjes op het balkon. Een paar lucky bastards hebben een volkstuintje.
We hebben het wel één keer over iemands bakfiets gehad. Toen die was gestolen en op marktplaats te koop aangeboden.
Ik vraag me wel af, TO, of je vrienden überhaupt denken wat jij denkt over jezelf? Want dan mag je wel eens kijken naar andere vrienden
En het lullige met vergelijken is dat je vaak alleen maar vergelijkt met degenen die het beter dan je hebben. Dan ga je altijd mank. Als je eens nadenkt over of je je kind van 1,5 zou willen inruilen voor een groot huis met tuin en een bakfiets, weet ik het antwoord wel. Dan weet je dus ook precies waar je hart echt ligt. 1 op de 3 huwelijken strand, binnen nu en 10 jaar ga je dat waarschijnlijk ook zien bij vrienden van jullie. En wie kan er dan nog in het dure huis blijven wonen? Ik snap ook wel dat het gemakkelijker gezegd dan gedaan is en je graag een tuin wil voor je kind. Maar verschillen zijn er nu eenmaal altijd. Hoe lang of hoe kort je er over praat. Je zult de oplossing echt bij jezelf moeten zoeken.
zondag 14 april 2024 om 10:24
Ik weet niet of dit topic nou echt over jaloezie gaat, of teleurstelling die extra confronterend is door een omgeving die heeft wat je zou willen hebben. Ik lees overigens niks over afgunst (i.e. anderen het niet gunnen), dus ik vind het vreemd dat mensen dat benoemen.
Misschien zijn koophuizen en bakfietsen uiteindelijk een materiële manifestatie van iets groters. Soms geeft het leven je niet de beste kaarten (of de kaarten die je specifiek had gewild). Ik denk dat het heel menselijk is daar van te balen en dat er soms tijd nodig is om de situatie een plek te geven en je aandacht weer te verschuiven naar de positieve dingen in je leven, of naar een actieve houding om toch nog je doel te bereiken.
Misschien zijn koophuizen en bakfietsen uiteindelijk een materiële manifestatie van iets groters. Soms geeft het leven je niet de beste kaarten (of de kaarten die je specifiek had gewild). Ik denk dat het heel menselijk is daar van te balen en dat er soms tijd nodig is om de situatie een plek te geven en je aandacht weer te verschuiven naar de positieve dingen in je leven, of naar een actieve houding om toch nog je doel te bereiken.
zondag 14 april 2024 om 10:26
Hoe zou je dit kunnen merken dan? Mijn ervaring is door vaak te praten over dat huis, die auto, die reizen, er toch soort van neergekomen wordt als jij een (klein) (huur)huis hebt of niet die dingen kunt verwerven.
zondag 14 april 2024 om 10:26
Haha! Ik heb daar dus zo nu en dan wel zo mijn (positieve) gedachten over. Maar ja, met een groter huis en een grotere tuin krijg je niet eens een grotere familie- en vriendenkring. En gewoon voor ons viertjes vind ik een kleiner huis met een kleinere tuin dan gewoon helemaal prima. En geef ik het geld dat dan dus niet in een groot huis en mega tuin is gaan zitten uit aan andere zaken.
zondag 14 april 2024 om 10:31
Ik vind dat het heel erg meevalt met in hoeverre er gepraat wordt over huizen, auto's (dat al helemaal niet) en reizen. Mijn gesprekken gaan veel vaker over: de kinderen, schoolkeuzes, werk, relaties, ziekteHomesweethome schreef: ↑14-04-2024 10:26Hoe zou je dit kunnen merken dan? Mijn ervaring is door vaak te praten over dat huis, die auto, die reizen, er toch soort van neergekomen wordt als jij een (klein) (huur)huis hebt of niet die dingen kunt verwerven.
en vakantiebestemmingen. En ik heb echt al helemaal geen flauw idee van wie er financieel veel gunstiger of ongunstiger voorstaat. Bij een enkeling wellicht, maar over het algemeen: als iemand zou zeggen dat ie maandelijks enkele tientjes tekort komt of schulden heeft geloof ik dat zoals ik ook zou geloven dat iemand miljonair is en alles er tussenin.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
