Thuis
alle pijlers
Rot gevoel: vrienden kopen huis, wij niet.
zaterdag 13 april 2024 om 20:23
Hi!
Laat ik beginnen met voorop stellen dat mijn gevoel een luxe probleem is. Daar ben ik me van bewust.Desalniettemin geeft dit dilemma me vaak een rot gevoel. Misschien hebben jullie tips en adviezen hoe hier mee om te gaan:
Ik ben begin 30, samen met mijn vriend hebben we een kind van 1,5. We wonen in de randstad en werken in het onderwijs en culturele sector. We verdienen genoeg om rond te komen, sparen is lastiger. We wonen in een sociale huurwoning met genoeg ruimte, al missen we een buiten. We zouden graag willen kopen, maar dat lijkt haast onmogelijk met ons salaris en de plek waar we willen wonen.
We hebben een fijne vriendengroep, waarvan de meeste net als wij een kind hebben. Dat is fijn en heeft ons sinds die tijd nog dichter bij elkaar gebracht.
Er is echter een verschil met onze vrienden: zij hebben allemaal een huis kunnen kopen van minimaal 4 ton ( weliswaar met hulp van ouders!) en wij komen niet eens in de buurt. Dat heeft een tijd lang niet zoveel uitgemaakt; de verschillen leken verder niet echt aanwezig. Echter, nu ons kind steeds groter wordt en we meer behoefte krijgen aan (buiten)ruimte én we weliswaar kansloos zijn op de arbeidsmarkt, komt er steeds meer jaloezie om de hoek kijken.
Ja, dat is menselijk, maar wat een rotgevoel. Op verjaardagen en borrels gaat het vaak over de koophuizen, de dure bakfietsen, ze pochen er niet mee, maar het zijn wel thema's. Logisch, want het houdt hen bezig. Bij ons begint het steeds meer te wringen. Of, ons, 'Ik' eigenlijk. Mijn vriend vindt het onzin als ik bij thuiskomst na een verjaardag huilend op de bank neerplof van jaloezie.
Ik tel mijn zegeningen, focus me op het positieve, er is zoveel om blij mee te zijn... een koophuis is zeker niet alles. En wie zegt dat die vrienden gelukkiger zijn dan wij? En toch, wat een rotgevoel bezorgd het me vaak. Ik ga nu zelfs soms niet meer naar verjaardagen en borrels omdat ik geen zin heb in dat rot gevoel achteraf ( hoe leuk het soms ook was!) Dat gras dat groener lijkt aan de overkant, daar zou ik zo graag van af willen. Of misschien wat milder...
Hebben jullie hier ervaring mee?
Laat ik beginnen met voorop stellen dat mijn gevoel een luxe probleem is. Daar ben ik me van bewust.Desalniettemin geeft dit dilemma me vaak een rot gevoel. Misschien hebben jullie tips en adviezen hoe hier mee om te gaan:
Ik ben begin 30, samen met mijn vriend hebben we een kind van 1,5. We wonen in de randstad en werken in het onderwijs en culturele sector. We verdienen genoeg om rond te komen, sparen is lastiger. We wonen in een sociale huurwoning met genoeg ruimte, al missen we een buiten. We zouden graag willen kopen, maar dat lijkt haast onmogelijk met ons salaris en de plek waar we willen wonen.
We hebben een fijne vriendengroep, waarvan de meeste net als wij een kind hebben. Dat is fijn en heeft ons sinds die tijd nog dichter bij elkaar gebracht.
Er is echter een verschil met onze vrienden: zij hebben allemaal een huis kunnen kopen van minimaal 4 ton ( weliswaar met hulp van ouders!) en wij komen niet eens in de buurt. Dat heeft een tijd lang niet zoveel uitgemaakt; de verschillen leken verder niet echt aanwezig. Echter, nu ons kind steeds groter wordt en we meer behoefte krijgen aan (buiten)ruimte én we weliswaar kansloos zijn op de arbeidsmarkt, komt er steeds meer jaloezie om de hoek kijken.
Ja, dat is menselijk, maar wat een rotgevoel. Op verjaardagen en borrels gaat het vaak over de koophuizen, de dure bakfietsen, ze pochen er niet mee, maar het zijn wel thema's. Logisch, want het houdt hen bezig. Bij ons begint het steeds meer te wringen. Of, ons, 'Ik' eigenlijk. Mijn vriend vindt het onzin als ik bij thuiskomst na een verjaardag huilend op de bank neerplof van jaloezie.
Ik tel mijn zegeningen, focus me op het positieve, er is zoveel om blij mee te zijn... een koophuis is zeker niet alles. En wie zegt dat die vrienden gelukkiger zijn dan wij? En toch, wat een rotgevoel bezorgd het me vaak. Ik ga nu zelfs soms niet meer naar verjaardagen en borrels omdat ik geen zin heb in dat rot gevoel achteraf ( hoe leuk het soms ook was!) Dat gras dat groener lijkt aan de overkant, daar zou ik zo graag van af willen. Of misschien wat milder...
Hebben jullie hier ervaring mee?
alisa010 wijzigde dit bericht op 13-04-2024 22:30
0.14% gewijzigd
zondag 14 april 2024 om 10:36
Het leven draait om keuzes. En daarbij zullen er ook concessies gedaan moeten worden. Je kunt niet alles hebben!
- meer uren werken
- baan in andere branche
- huis in andere regio
- nieuwe vrienden zoeken met vergelijkbare levensstandaard
- minder eisen aan nieuwe woning
- therapie voor verwerking forse jaloezie
En ja, geen van allen leuk. Maar als je het ene wil moet je vaak afscheid nemen van het andere.
- meer uren werken
- baan in andere branche
- huis in andere regio
- nieuwe vrienden zoeken met vergelijkbare levensstandaard
- minder eisen aan nieuwe woning
- therapie voor verwerking forse jaloezie
En ja, geen van allen leuk. Maar als je het ene wil moet je vaak afscheid nemen van het andere.
zondag 14 april 2024 om 10:37
Snap ik. Het leven is niet eerlijk. Nou zou die rijke vader van mij maar wat graag een betere kwaliteit van leven hebben (en dat geldt ook voor mijn moeder, want die verzorgd hem bijna volledig). Op mijn beurt zou ik die miljoenen best wegstrepen als zij het beter hadden gehad op dat gebied… Dus ja…
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zondag 14 april 2024 om 10:51
Nooit geweten dat een bakfiets een statussymbool was.
Misschien een beetje cliche, maar wees blij met alles wat je wel hebt, je weet niet wat er achter die deuren allemaal gebeurd. Iedereen heeft zo zijn eigen problemen en issues. Ook maakt iedereen zo zijn eigen keuzes.
Ik kon wel een mooi huis kopen in mijn eentje en krijg daar vaak opmerkingen over van hoe kan dit, maar heel eerlijk, ik doe werk wat ik okay vind (het is niet mijn droombaan of mijn passie) maar ik verdien er goed geld mee en mijn motto is, ik werk om te leven. Met dat werk kan ik wel mooi wonen en leuke reizen maken.
Sommige mensen denken dat het je maar komt aanwaaien en zijn dan jaloers. Maar realiseer je dat die mensen ook offers brengen.
Het zit ook voornamelijk in jezelf, ik heb het mij bijvoorbeeld nooit gerealiseerd maar een collega zei bv dat ze altijd super onzeker was op het werk (ze deed het werk al 20 jaar) omdat iedereen HBO had en zij niet. Ja soms hebben we het wel eens over onze studietijd of over studierichtingen, en ik heb haar nooit als minder gezien maar zo voelde ze zich wel.
Ik vermoed dat het wellicht ook zo met je vrienden gaat, het zijn ook wel standaard onderwerpen om over te praten op een verjaardag.
Misschien een beetje cliche, maar wees blij met alles wat je wel hebt, je weet niet wat er achter die deuren allemaal gebeurd. Iedereen heeft zo zijn eigen problemen en issues. Ook maakt iedereen zo zijn eigen keuzes.
Ik kon wel een mooi huis kopen in mijn eentje en krijg daar vaak opmerkingen over van hoe kan dit, maar heel eerlijk, ik doe werk wat ik okay vind (het is niet mijn droombaan of mijn passie) maar ik verdien er goed geld mee en mijn motto is, ik werk om te leven. Met dat werk kan ik wel mooi wonen en leuke reizen maken.
Sommige mensen denken dat het je maar komt aanwaaien en zijn dan jaloers. Maar realiseer je dat die mensen ook offers brengen.
Het zit ook voornamelijk in jezelf, ik heb het mij bijvoorbeeld nooit gerealiseerd maar een collega zei bv dat ze altijd super onzeker was op het werk (ze deed het werk al 20 jaar) omdat iedereen HBO had en zij niet. Ja soms hebben we het wel eens over onze studietijd of over studierichtingen, en ik heb haar nooit als minder gezien maar zo voelde ze zich wel.
Ik vermoed dat het wellicht ook zo met je vrienden gaat, het zijn ook wel standaard onderwerpen om over te praten op een verjaardag.
zondag 14 april 2024 om 10:53
Moet je je voorstellen dat je én arm bent én ook nog eens ziek of hulpbehoevend.Baggal schreef: ↑14-04-2024 10:37Snap ik. Het leven is niet eerlijk. Nou zou die rijke vader van mij maar wat graag een betere kwaliteit van leven hebben (en dat geldt ook voor mijn moeder, want die verzorgd hem bijna volledig). Op mijn beurt zou ik die miljoenen best wegstrepen als zij het beter hadden gehad op dat gebied… Dus ja…
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
zondag 14 april 2024 om 10:56
Nana_Mouskouri schreef: ↑14-04-2024 10:53Moet je je voorstellen dat je én arm bent én ook nog eens ziek of hulpbehoevend.
zondag 14 april 2024 om 11:01
Hoe bedoel je ‘geen koophuis kunnen vinden’? Dat is best vaag gezien dit topic.Homesweethome schreef: ↑14-04-2024 10:07Ik snap jou wel eigenlijk. Ik en partner zitten in dezelfde situatie. Kind en huurhuis maar geen koophuis kunnen vinden, ondanks dat we een goede baan hebben. Onze omgeving lijkt met gemak een woning te kunnen vinden (waarvan de hypotheekhoogtes niet mis zijn) en daarnaast ook nog van alles te kunnen ondernemen (reizen, vaak uit eten) en kopen (bakfiets, nieuwe auto enz.). Er wordt in mijn omgeving ook vaak over bezit gepraat. Ik gun ze de wereld maar ik heb er niet altijd trek in het aan te horen. Ik ben dus jaloers, niet afgunstig. Ik weet ook dat het een slechte eigenschap is, je komt er niet mee verder namelijk. Ik probeer me altijd te bedenken dat jij misschien wel iets hebt waar zij weer jaloers op zijn, het gras is altijd groener.. En niets is wat het lijkt en ongelijkheid is er gewoon nou eenmaal. Maar ik begrijp jou wel. Het raakt mij altijd in mijn gevoel iets verkeerd te doen. Zou ik meer moeten kunnen sparen? Had ik dit of had ik dat moeten doen. Ik houd voor ogen dat het óók voor ons weggelegd is (maar misschien niet dat huis van 500K en de bakfiets en nieuwe auto voor de deur). Ik vraag me ook vaak af waar ze het van doen. Geld geërfd, hard gespaard, gekregen, geleend, je weet het niet.
Aan de ene kant zeg je geen huis te kunnen ‘vinden’, maar als ik de rest van je post lees gaat het eigenlijk alleen maar over een ‘waar doen ze het van’ gevoel.
Dus wat is het nou? Jullie verdienen beiden goed zeg je, waarom kun je dan nog steeds niks ‘vinden’? Wat zoek je dan precies wat zo moeilijk te vinden is? En waarom is die bakfiets weer zo’n issue
zondag 14 april 2024 om 11:08
Ik heb die fantasieen ook, maar merk dat de grootte van je huis daarvoor niet echt uitmaakt.Olea schreef: ↑14-04-2024 10:26Haha! Ik heb daar dus zo nu en dan wel zo mijn (positieve) gedachten over. Maar ja, met een groter huis en een grotere tuin krijg je niet eens een grotere familie- en vriendenkring. En gewoon voor ons viertjes vind ik een kleiner huis met een kleinere tuin dan gewoon helemaal prima. En geef ik het geld dat dan dus niet in een groot huis en mega tuin is gaan zitten uit aan andere zaken.
Een goede vriendin geeft de allerleukste gezellige etentjes zonder buitenruimte, in haar keuken waar we met zn allen op de bank schuiven, klapstoelen er naast. Het gezelschap maakt de avond toch wel.
zondag 14 april 2024 om 11:09
Ach nee joh. Ik heb ALLES zelf gedaan en ben er alleen maar getraumatiseerd en lastig in de omgang van geworden.Monique700 schreef: ↑14-04-2024 10:59Denk je niet dat je als mens sterker wordt door alles zelf te doen ? Zelf werken en je geld te verdienen?
Huis kopen bijvoorbeeld ,dan dat je nog steeds in het krijt staat en afhankelijk bent van je ouders?
Ik doe lekker zoveel mogelijk voor mijn kinderen.
zondag 14 april 2024 om 11:09
Die ken ik ook genoegNana_Mouskouri schreef: ↑14-04-2024 10:53Moet je je voorstellen dat je én arm bent én ook nog eens ziek of hulpbehoevend.
ga naar een gemiddelde volksbuurt en voila
Voor iedereen een groene tuin
zondag 14 april 2024 om 11:10
Ik weet niet hoor, maar je kunt hier letterlijk niks vinden. Het is er gewoon niet.Fairway schreef: ↑14-04-2024 11:01Hoe bedoel je ‘geen koophuis kunnen vinden’? Dat is best vaag gezien dit topic.
Aan de ene kant zeg je geen huis te kunnen ‘vinden’, maar als ik de rest van je post lees gaat het eigenlijk alleen maar over een ‘waar doen ze het van’ gevoel.
Dus wat is het nou? Jullie verdienen beiden goed zeg je, waarom kun je dan nog steeds niks ‘vinden’? Wat zoek je dan precies wat zo moeilijk te vinden is? En waarom is die bakfiets weer zo’n issue
zondag 14 april 2024 om 11:10
zondag 14 april 2024 om 11:10
Zeker!Monique700 schreef: ↑14-04-2024 10:59Denk je niet dat je als mens sterker wordt door alles zelf te doen ? Zelf werken en je geld te verdienen?
Huis kopen bijvoorbeeld ,dan dat je nog steeds in het krijt staat en afhankelijk bent van je ouders?
zondag 14 april 2024 om 11:11
Met een huurwoning ook niet hoor.misspatrice schreef: ↑14-04-2024 11:10Kopen is ook niet alles. Vrienden hebben huis gekocht. 1 jaar later gaan ze het weer verkopen. Reden: gigantische burenoverlast. Woongenot is weg.
Heel triest want met een koopwoning kun je vrij weinig beginnen tegen burenoverlast.
zondag 14 april 2024 om 11:11
Dat is niet waar. Ik heb echt zat jongere collega's die met huisgenoten wonen, halverwege de 30. Heb je geen geld in de familie of schijtmazzel dan is er gewoon niks.
zondag 14 april 2024 om 11:11
Mensen die echt pochen over hun geld of status zijn vaak onzeker die erg graag naar de buitenwereld willen laten zien wat ze hebben.Homesweethome schreef: ↑14-04-2024 10:07Onze omgeving lijkt met gemak een woning te kunnen vinden (waarvan de hypotheekhoogtes niet mis zijn) en daarnaast ook nog van alles te kunnen ondernemen (reizen, vaak uit eten) en kopen (bakfiets, nieuwe auto enz.). Er wordt in mijn omgeving ook vaak over bezit gepraat. Ik gun ze de wereld maar ik heb er niet altijd trek in het aan te horen. Ik ben dus jaloers, niet afgunstig. Ik weet ook dat het een slechte eigenschap is, je komt er niet mee verder namelijk. Ik probeer me altijd te bedenken dat jij misschien wel iets hebt waar zij weer jaloers op zijn, het gras is altijd groener.. En niets is wat het lijkt en ongelijkheid is er gewoon nou eenmaal. Maar ik begrijp jou wel. Het raakt mij altijd in mijn gevoel iets verkeerd te doen. Zou ik meer moeten kunnen sparen? Had ik dit of had ik dat moeten doen. Ik houd voor ogen dat het óók voor ons weggelegd is (maar misschien niet dat huis van 500K en de bakfiets en nieuwe auto voor de deur). Ik vraag me ook vaak af waar ze het van doen. Geld geërfd, hard gespaard, gekregen, geleend, je weet het niet.
En waar denk je dat een hoop mensen het van doen? In mijn omgeving ken ik al zo 8 mensen die een lening hebben afgesloten voor een nieuwe auto of een auto via private lease hebben. 1 daarvan was noodzakelijk (auto nodig voor werk en een flinke financiële tegenvaller gehad. De rest puur uit luxe, een mooie nieuwe auto kunnen rijden.
Ik sprak laatst ook iemand die haar vakantie in termijnen aan het betalen was omdat ze echt vond dat ze dit jaar recht had op vakantie ze was vorig jaar ook al niet geweest. Ze had begin van het jaar ook hun 4 jaar oude auto die net afbetaald was ingeruild voor een nog grotere met een nieuwe lening. Dat bedrag waren ze ervoor toch al kwijt aan aflossing dus waren ze gewend dan konden ze dat nu net zo goed investeren en een nog groter model rijden. Ze hebben een koophuis maar geen geld om dat goed te onderhouden.
Ik heb altijd geleerd niets uit te geven wat ik niet heb, anderen zijn daar wat makkelijker in. Daarom lijkt het soms alsof sommige mensen het goed voor elkaar hebben maar feitelijke zitten ze gewoon vast aan een lening
zondag 14 april 2024 om 11:12
En de inbrekers krijg je er ook gezellig bij
want als je het laat hangen, hoe goed je het hebt, merken anderen dat ook snel genoeg.
Voor iedereen een groene tuin
zondag 14 april 2024 om 11:13
Ja onze vrienden ook, en nu liggen ze in scheiding, dus het 2e koophuis moet in de verkoopmisspatrice schreef: ↑14-04-2024 11:10Kopen is ook niet alles. Vrienden hebben huis gekocht. 1 jaar later gaan ze het weer verkopen. Reden: gigantische burenoverlast. Woongenot is weg.
Heel triest want met een koopwoning kun je vrij weinig beginnen tegen burenoverlast.
Voor iedereen een groene tuin
zondag 14 april 2024 om 11:18
Als je alleen maar de hele avond wil doorratelen over 1 onderwerp terwijl je ziet dat niet iedereen meepraat is een button misschien voor jezelf te overwegen.himalaya schreef: ↑14-04-2024 08:29En op een verjaardag moet iedereen met een button met ‘niet over hebben’ woorden daarop? En dan maar hopen dat je 1:1 met iemand kunt praten, want dan hoef je niet zo geforceerd ieders ‘niet over hebben’ woorden te vermijden en vallen er geen stiltes vanwege geen gespreksonderwerpen.
zondag 14 april 2024 om 11:19
Mijn ex woont op een (heel leuke) flat en heeft een elektrische bakfiets. Hij heeft zelfs een heel fietsenparkGroenTuintje schreef: ↑14-04-2024 11:08Een vriendin van mij woont Tiny en heeft meerdere bakfietsenen geen auto overigens
Zijn ouders hebben beide de 60 niet gehaald maar de erfenis bestond amper uit 5 cijfers.Dat gaat hier tzt ook op. Ik heb eens 500 euro gekregen van mijn vader toen ik krap zat, hij heeft het er nog over.
Mijn andere ex komt wel uit een rijk gezin. Dat is voor hem maar goed ook. Als zijn ouders komen te overlijden, ik hoop dat ze 110 worden, kan hij eindelijk zijn luxe wensen verwezenlijken. Waar hij nu woont en in rijdt, is ook dankzij de ouders. Ik kan daar vrij feitelijk naar kijken, weinig jaloezie, maar ik kan me voorstellen dat dat meer de kop op steekt als je zelf ver verwijderd bent van je ideaal.
Ik zou prima vrijstaand kunnen wonen. Zeker als ik zou gaan samenwonen en we naar 200 km noordelijker verhuizen. Gek genoeg is mijn ideaal een appartement met zonnig terras en een supermarkt op loopafstand.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
