Thuis
alle pijlers
Wanneer is het genoeg - kat inslapen?
vrijdag 14 augustus 2020 om 15:03
Hai,
UPDATE: Goed, gistermiddag eindelijk (!) de uitslagen van het onderzoek binnen. Daar kwam helemaal niets uit. Wel had ik sinds maandag het idee dat de diarree iets afnam, maar nog steeds zag ik geen blije kat. Ik vond het moeilijk om zo lang te wachten op de uitslag!
Dierenarts gaf aan dat ze nog verder kunnen onderzoeken met bloedtesten, maar gezien de diarree vanaf dinsdag echt wat minder was mochten we het ook nog even aankijken.
En zowaar, vanochtend word ik begroet door mijn eigen lieve Poes, die vervolgens nog maar 3 keer op de bak is geweest en niet 15 keer. Ook eet ze weer wat. We houden haar nog even goed in de gaten, maar eindelijk weer het idee dat het de goede kant op gaat!
ORGINELE POST: Met een zwaar hart open ik deze topic.
Onze kat, 7 jaar, is altijd een zorgenkindje geweest. Blaasgruis, van een balkon vallen, alle kiezen moeten laten trekken in verband met een flinke tandvleesontsteking etc. En nu is het weer raak. Begrijp me niet verkeerd, ik ben gek op de poes en we hebben samen al een hoop meegemaakt. Ik kan me niet goed voorstellen hoe het zonder haar zou zijn, ik wil er eerlijk gezegd niet aan denken.
Poes heeft sinds een week last van diarree, niet een beetje, maar zo'n 15 keer per dag. Uiteraard direct met haar naar de dierenarts gegaan, omdat ze ook niet wilde eten/drinken. Dierenarts kon niets geks ontdekken en gaf een diarreeremmer en eetlustopwekkers mee. Na 2 dagen geen verbetering en angst voor uitdroging weer terug naar de dierenarts, dit maal namen ze haar een ochtendje op om te kijken hoe het ging. Na een halve dag een telefoontje of we haar weer kwamen halen, ze was niet uitgedroogd maar omdat ze heel bang is aangelegd en dus heel gestresst konden ze haar niet pakken. Poes had ook wat verhoging.
Ontlasting is opgevangen voor onderzoek (ik vermoed dat daar niets uit komt, maar we moeten het afwachten). Het was in elk geval geen Giardia parasiet. Preventief werd ook een antibioticum meegegeven waarmee het toch binnen twee dagen beter zou moeten gaan, en pillen voor de misselijkheid.
Inmiddels zijn we weer een aantal dagen verder. De antibiotica slaat nog niet aan, al is de verhoging wel gezakt. Poes is er niet beter aan toe, diarree is nog net zo vaak en haar anus is ontstoken/rood, alles zit onder de poep. We moeten haar nu elke keer afvegen als ze op de bak is geweest omdat anders echt alles onder de poep komt te zitten. Ze eet slecht, is niet in haar hum en ligt de hele dag onder het bed te suffen. Helemaal geen leven voor deze trotse (stress) kat om continue onder haar eigen poep te zitten, niet lekker te willen eten en slap te zijn.
Dierenarts geeft aan momenteel verder niet veel te kunnen doen, we moeten de uitslagen van het onderzoek afwachten en als daar niets uitkomt dan volgen er bloedafnames.
Nu wil het feit dat ik op het punt sta om te gaan bevallen van ons eerste kindje. Momenteel ervaren we beiden zoveel stress van de gedachte zo met een baby en een zieke kat te zitten waar we nu de hele dag mee bezig zijn, ik vind het echt verschrikkelijk. De gedachte dat de baby straks tussen de poepgeur van de kat zit jaagt me ook angst aan. Laat staan hoe er voor de kat gezorgd moet worden als ik ga bevallen en we ivm corona geen eens kraambezoek doen..
We vragen ons af hoever we nog moeten gaan. Er zullen hier vast wat felle reacties op komen, maar waar houdt het op? Inmiddels zijn we de afgelopen week weer 250 euro verder. Dat is peanuts met wat het gedoe met de tandvleesontsteking ons heeft gekost (ruim 700) en een eerdere operatie om haar gebroken voorpootjes te zetten (ruim 2000). Dan kijk ik niet eens naar de talloze tripjes naar de dierenarts voor blaasontstekingen enz.
Ik noem de bedragen bewust, omdat ik heel goed snap dat een huisdier geld kost en dit er ook altijd voor over heb gehad. Momenteel zijn onze banen echter niet zeker (corona) en moeten we flink op de centen letten. Hoe lullig ook, dit telt voor ons momenteel wel mee.
We wachten uiteraard de uitslagen af, wachten het weekend af in de hoop dat de antibiotica toch aan slaat en ook hebben we straks een consult bij een andere dierenarts voor een second opinion. Maar toch: stel dat er ook allerlei bloedonderzoeken gedaan moeten worden (dierenarts kon nog niet aangeven wat daar de kosten van zouden zijn, maar ik schat ook niet gering), hoe ver moeten we dan nog gaan..
Dus: dilemma. Wanneer beslis je dat het genoeg is geweest, wanneer beslist een dierenarts dat het genoeg geweest mag zijn. Hellup
UPDATE: Goed, gistermiddag eindelijk (!) de uitslagen van het onderzoek binnen. Daar kwam helemaal niets uit. Wel had ik sinds maandag het idee dat de diarree iets afnam, maar nog steeds zag ik geen blije kat. Ik vond het moeilijk om zo lang te wachten op de uitslag!
Dierenarts gaf aan dat ze nog verder kunnen onderzoeken met bloedtesten, maar gezien de diarree vanaf dinsdag echt wat minder was mochten we het ook nog even aankijken.
En zowaar, vanochtend word ik begroet door mijn eigen lieve Poes, die vervolgens nog maar 3 keer op de bak is geweest en niet 15 keer. Ook eet ze weer wat. We houden haar nog even goed in de gaten, maar eindelijk weer het idee dat het de goede kant op gaat!
ORGINELE POST: Met een zwaar hart open ik deze topic.
Onze kat, 7 jaar, is altijd een zorgenkindje geweest. Blaasgruis, van een balkon vallen, alle kiezen moeten laten trekken in verband met een flinke tandvleesontsteking etc. En nu is het weer raak. Begrijp me niet verkeerd, ik ben gek op de poes en we hebben samen al een hoop meegemaakt. Ik kan me niet goed voorstellen hoe het zonder haar zou zijn, ik wil er eerlijk gezegd niet aan denken.
Poes heeft sinds een week last van diarree, niet een beetje, maar zo'n 15 keer per dag. Uiteraard direct met haar naar de dierenarts gegaan, omdat ze ook niet wilde eten/drinken. Dierenarts kon niets geks ontdekken en gaf een diarreeremmer en eetlustopwekkers mee. Na 2 dagen geen verbetering en angst voor uitdroging weer terug naar de dierenarts, dit maal namen ze haar een ochtendje op om te kijken hoe het ging. Na een halve dag een telefoontje of we haar weer kwamen halen, ze was niet uitgedroogd maar omdat ze heel bang is aangelegd en dus heel gestresst konden ze haar niet pakken. Poes had ook wat verhoging.
Ontlasting is opgevangen voor onderzoek (ik vermoed dat daar niets uit komt, maar we moeten het afwachten). Het was in elk geval geen Giardia parasiet. Preventief werd ook een antibioticum meegegeven waarmee het toch binnen twee dagen beter zou moeten gaan, en pillen voor de misselijkheid.
Inmiddels zijn we weer een aantal dagen verder. De antibiotica slaat nog niet aan, al is de verhoging wel gezakt. Poes is er niet beter aan toe, diarree is nog net zo vaak en haar anus is ontstoken/rood, alles zit onder de poep. We moeten haar nu elke keer afvegen als ze op de bak is geweest omdat anders echt alles onder de poep komt te zitten. Ze eet slecht, is niet in haar hum en ligt de hele dag onder het bed te suffen. Helemaal geen leven voor deze trotse (stress) kat om continue onder haar eigen poep te zitten, niet lekker te willen eten en slap te zijn.
Dierenarts geeft aan momenteel verder niet veel te kunnen doen, we moeten de uitslagen van het onderzoek afwachten en als daar niets uitkomt dan volgen er bloedafnames.
Nu wil het feit dat ik op het punt sta om te gaan bevallen van ons eerste kindje. Momenteel ervaren we beiden zoveel stress van de gedachte zo met een baby en een zieke kat te zitten waar we nu de hele dag mee bezig zijn, ik vind het echt verschrikkelijk. De gedachte dat de baby straks tussen de poepgeur van de kat zit jaagt me ook angst aan. Laat staan hoe er voor de kat gezorgd moet worden als ik ga bevallen en we ivm corona geen eens kraambezoek doen..
We vragen ons af hoever we nog moeten gaan. Er zullen hier vast wat felle reacties op komen, maar waar houdt het op? Inmiddels zijn we de afgelopen week weer 250 euro verder. Dat is peanuts met wat het gedoe met de tandvleesontsteking ons heeft gekost (ruim 700) en een eerdere operatie om haar gebroken voorpootjes te zetten (ruim 2000). Dan kijk ik niet eens naar de talloze tripjes naar de dierenarts voor blaasontstekingen enz.
Ik noem de bedragen bewust, omdat ik heel goed snap dat een huisdier geld kost en dit er ook altijd voor over heb gehad. Momenteel zijn onze banen echter niet zeker (corona) en moeten we flink op de centen letten. Hoe lullig ook, dit telt voor ons momenteel wel mee.
We wachten uiteraard de uitslagen af, wachten het weekend af in de hoop dat de antibiotica toch aan slaat en ook hebben we straks een consult bij een andere dierenarts voor een second opinion. Maar toch: stel dat er ook allerlei bloedonderzoeken gedaan moeten worden (dierenarts kon nog niet aangeven wat daar de kosten van zouden zijn, maar ik schat ook niet gering), hoe ver moeten we dan nog gaan..
Dus: dilemma. Wanneer beslis je dat het genoeg is geweest, wanneer beslist een dierenarts dat het genoeg geweest mag zijn. Hellup
pennenbak wijzigde dit bericht op 19-08-2020 18:49
Reden: update
Reden: update
8.79% gewijzigd
vrijdag 14 augustus 2020 om 15:09
vrijdag 14 augustus 2020 om 15:09
mijn ervaring is, dat ik eigenlijk altijd te lang doorloop met de kat
Gelukkig hebben we een resolute dierenarts, die gaat niet mee in het gemodder. Waarbij geld bij mij niet de afweging is, wel het welzijn van het beestje
Het is vreselijk om voor je dier het eind te bepalen, maar het is wel het mooist dat je hem lijden kunt besparen
sterkte!
Gelukkig hebben we een resolute dierenarts, die gaat niet mee in het gemodder. Waarbij geld bij mij niet de afweging is, wel het welzijn van het beestje
Het is vreselijk om voor je dier het eind te bepalen, maar het is wel het mooist dat je hem lijden kunt besparen
sterkte!
vrijdag 14 augustus 2020 om 15:10
Ergens rond dinsdag denk ik! Dat wachten we uiteraard afgizzmo-returns schreef: ↑14-08-2020 15:09Zeker Niet aan de hand van de kosten, maar aan de hand van ernst van de ziekte poes en advies dierenarts, en uiteindelijk mijn eigen gevoel.
Wanneer komen de uitslagen?
vrijdag 14 augustus 2020 om 15:11
Ja dit is dus ons dilemma. De kosten hebben nooit een rol gespeeld, zeker niet omdat poes altijd dingen had waarmee ze na een aantal behandelingen prima verder kon leven.lilalinda schreef: ↑14-08-2020 15:09mijn ervaring is, dat ik eigenlijk altijd te lang doorloop met de kat
Gelukkig hebben we een resolute dierenarts, die gaat niet mee in het gemodder. Waarbij geld bij mij niet de afweging is, wel het welzijn van het beestje
Het is vreselijk om voor je dier het eind te bepalen, maar het is wel het mooist dat je hem lijden kunt besparen
sterkte!
Maar nu.. zo onder de stront. Zo ziek en duidelijk pijn. Ik weet het gewoon niet meer
vrijdag 14 augustus 2020 om 15:12
Ik had inderdaad een van deze reacties verwacht. Ik vraag me wel af of je alles goed hebt gelezen? Ze heeft alle verkoeling (airco) en drinken wat ze niet wil.. was het maar zo simpelPinkDress schreef: ↑14-08-2020 15:09Als je je kat niet kan betalen, had je geen huisdier moeten nemen... je laat een kat toch niet inslapen vanwege de rekeningen? Ze heeft waarschijnlijk gewoon last van de extreme hitte, zie ik hier ook bij de beestjes. Gewoon zorgen dat ze genoeg verkoeling en drinken krijgen.
vrijdag 14 augustus 2020 om 15:14
Ik ben heel benieuwd naar de andere reacties, maar ik begrijp je heel erg goed.
Ik zou het vooral eens bespreken met de dierenarts. Hij kent je kat en het verhaal en kan ook beter advies geven in deze.
Ik ben altijd van mening dat het dieren zijn en dat je die niet kostte wat het kost eindeloos moet gaan behandelen.
Je geeft zelf al aan dat je grens een beetje bereikt is. Je zwangerschap (hormonen!) speelt natuurlijk ook rol.
Vraag advies aan de dierenarts en wees open en eerlijk over je twijfels. En vraag of het beestje nog een dierwaardig bestaan kan hebben.
Ik zou het vooral eens bespreken met de dierenarts. Hij kent je kat en het verhaal en kan ook beter advies geven in deze.
Ik ben altijd van mening dat het dieren zijn en dat je die niet kostte wat het kost eindeloos moet gaan behandelen.
Je geeft zelf al aan dat je grens een beetje bereikt is. Je zwangerschap (hormonen!) speelt natuurlijk ook rol.
Vraag advies aan de dierenarts en wees open en eerlijk over je twijfels. En vraag of het beestje nog een dierwaardig bestaan kan hebben.
vrijdag 14 augustus 2020 om 15:14
Och gut, klein prinsje/prinsesje is in aantocht dus moet het arme beestje maar worden ingeslapen...
Wanneer het genoeg is? Mijn kat ligt met deze warmte ook voor pampus dus kijk eerst eens even hoe het beestje het doet als de warmte voorbij is en wat de uitslagen van de dierenarts zijn. Anders second opinion andere dierenarts. Als het beestje niet beter wordt, suf blijft en de dierenarts niets kan doen om de kwaliteit van leven te verbeteren is het natuurlijk genoeg.
Maar niet omdat de rekeningen zo duur zijn of je kleine wondertje voorrang heeft...
Wanneer het genoeg is? Mijn kat ligt met deze warmte ook voor pampus dus kijk eerst eens even hoe het beestje het doet als de warmte voorbij is en wat de uitslagen van de dierenarts zijn. Anders second opinion andere dierenarts. Als het beestje niet beter wordt, suf blijft en de dierenarts niets kan doen om de kwaliteit van leven te verbeteren is het natuurlijk genoeg.
Maar niet omdat de rekeningen zo duur zijn of je kleine wondertje voorrang heeft...
vrijdag 14 augustus 2020 om 15:16
Ik ben een echte kattenliefhebber maar ik geloof er niet in om rekeningen van 1000-en euro's te moeten betalen voor een kat. Als die van mij een chronische ziekte krijgt die permanente medicatie / regelmatige medische consulten nodig heeft, zal ik toch echt euthanasie voor het diertje overwegen.
Nou heb ik misschien een beetje geluk met katten: mijn vorige kat is 19 geworden en is welgeteld 1x bij de dierenarts geweest voor zijn castratie.
Nou heb ik misschien een beetje geluk met katten: mijn vorige kat is 19 geworden en is welgeteld 1x bij de dierenarts geweest voor zijn castratie.
vrijdag 14 augustus 2020 om 15:16
Dat hele rijtje ingrepen is heel herkenbaar, ook zeer gestreste kat. Maar heel eerlijk zie ik op dit moment in jou beschrijving (nog) geen aanleiding voor inslapen (ik neem aan dat je daar naar verwijs)t?. Soms heb je pech en heb je een kwetsbare kat. Ik snap dat het zwaar is, maar nogmaals fysiek zie ik geen dusdanige situatie dat inslapen rechtvaardigt. Het wordt natuurlijk wat anders als dit blijft voortduren en het onhoudbaar (voor de kat) wordt. Ik moet wel zeggen dat mijn begrip voor je situatie nogal kelderde toen je je aankomende bevalling in je verhaal begon te verwerken. maar toen je je aankomende bevalling beschreef werd mijn sympathie naar jou wel wat minder eerlijk gezegd, een dier heb je natuurlijk niet alleen als het allemaal pais en vree is.
vrijdag 14 augustus 2020 om 15:17
vrijdag 14 augustus 2020 om 15:17
Ik heb trouwens bij beide katten wel met de dierenarts overlegd wat in het belang van de kat was. Inslapen viel daar absoluut onder. Ik heb echt goed advies gekregen, mensen lopen vaak te lang met erg zieke dieren door en dat wilde ik niet op mijn geweten hebben. Jij bent volgens mij eerder bang dat je te snel bent, dus vraag gewoon concreet advies wat het beste is voor deze kat.
vrijdag 14 augustus 2020 om 15:17
Het is genoeg als het voor jullie goed geweest is. Natuurlijk kost een huisdier geld, maar er is ook altijd een eind aan t budget van de gemiddelde burger. Ik reserveer voor mijn paard bijv altijd 5000 euro voor dierenarts kosten maar in sommige situaties ben je daar zo doorheen. Het is echt je eigen keus hoever je wilt rekken.
In dit geval is de kat nog wel heel jong maar ook heel ziek zo te lezen. Bespreek je afweging met je dierenarts.
In dit geval is de kat nog wel heel jong maar ook heel ziek zo te lezen. Bespreek je afweging met je dierenarts.
where ever you go, go with your heart
vrijdag 14 augustus 2020 om 15:18
Ik heb ook altijd katten gehad en begrijp je volkomen. Ook het feit dat je inmiddels duizenden euro's hebt uitgegeven aan je kat, geeft aan dat je je altijd om het beestje hebt bekommerd. Maar met een baby op komst komen de prioriteiten qua aandacht en financiën nu eenmaal ergens anders te liggen.
Zelf ben ik redelijk 'hard' hierin (ik ben ook geen vegetariër oid): dieren zijn dieren. Op een gegeven moment moet je een lijn trekken. En die grens kun alleen jij bepalen.
Zelf ben ik redelijk 'hard' hierin (ik ben ook geen vegetariër oid): dieren zijn dieren. Op een gegeven moment moet je een lijn trekken. En die grens kun alleen jij bepalen.
vrijdag 14 augustus 2020 om 15:20
De vraag is dus of dit het geval is en daar kan alleen de dierenarts antwoord op geven. Ik krijg ook een beetje het gevoel dat geld en de aankomende baby meewegen in deze beslissing en dat vind ik ook niet erg oke overkomen. Waarom noemt TO deze overwegingen dan, als de kat lijdt en blijft lijden is de beslissing toch niet moeilijk (behalve natuurlijk gevoelsmatig).
whateffa wijzigde dit bericht op 14-08-2020 15:22
16.04% gewijzigd
