Entertainment
alle pijlers
Ik vertrek
zaterdag 22 juni 2013 om 18:27
Vanavond 22:25 op ned. 1 weer een aflevering van 'ik vertrek'.
Vorige week was er al een nieuwe aflevering en ik heb deze in m'n eentje vol verbazing gekeken.
Zo onvoorbereid dat dat stel was, het ogenschijnlijk makkelijk achterlaten van de jonge kinderen, de manier van omgaan tussen het stel zelf ed.
Had graag meningen willen horen van medeforrummers
Komen er vanavond nog forummers meekijken en schrijven.
Vorige week was er al een nieuwe aflevering en ik heb deze in m'n eentje vol verbazing gekeken.
Zo onvoorbereid dat dat stel was, het ogenschijnlijk makkelijk achterlaten van de jonge kinderen, de manier van omgaan tussen het stel zelf ed.
Had graag meningen willen horen van medeforrummers
Komen er vanavond nog forummers meekijken en schrijven.
zondag 6 oktober 2013 om 10:18
Leuk was ie. Echte power en ik zag geen 1 moment dat ze er doorheen zaten, zelfs niet na al die verhuizingen met kleine kinderen en zwangere buik. Petje af voor hun positiviteit!
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
zondag 6 oktober 2013 om 10:20
quote:misia schreef op 06 oktober 2013 @ 10:18:
Leuk was ie. Echte power en ik zag geen 1 moment dat ze er doorheen zaten, zelfs niet na al die verhuizingen met kleine kinderen. Petje af voor hun positiviteit!Eens!
Leuk was ie. Echte power en ik zag geen 1 moment dat ze er doorheen zaten, zelfs niet na al die verhuizingen met kleine kinderen. Petje af voor hun positiviteit!Eens!
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
zondag 6 oktober 2013 om 20:37
quote:Penelopeia schreef op 06 oktober 2013 @ 16:06:
[...]
Ik denk dat je niet zoiets van iemand kan zeggen op basis van één aflevering.
Dat denk ik ook. Ze heeft wel een opleiding gedaan in het melkveebedrijf, dus dat is wel degelijk wat ze wil. En verder is ze denk ik blij om moeder en vrouw te zijn, maar dat noem ik niet persé leeg.
Ze had wel wat domme uitspraken inderdaad, maar misschien had dat ook iets te maken met de camera's om haar heen?
[...]
Ik denk dat je niet zoiets van iemand kan zeggen op basis van één aflevering.
Dat denk ik ook. Ze heeft wel een opleiding gedaan in het melkveebedrijf, dus dat is wel degelijk wat ze wil. En verder is ze denk ik blij om moeder en vrouw te zijn, maar dat noem ik niet persé leeg.
Ze had wel wat domme uitspraken inderdaad, maar misschien had dat ook iets te maken met de camera's om haar heen?
zondag 6 oktober 2013 om 23:52
geniaal, "je kunt beter naar Australie gaan dan onder een auto komen" Whahaha waarheid als een koe
Verder leuke aflevering, maar vraag me wel af hoe het verder gaat, kindjes naar school? De jongste is daar geboren, hoe zit dat met nationaliteit e.d.? Echt een familie waarvan ik wel een vervolg wil zien over een jaar of 3 ofzo.
Verder leuke aflevering, maar vraag me wel af hoe het verder gaat, kindjes naar school? De jongste is daar geboren, hoe zit dat met nationaliteit e.d.? Echt een familie waarvan ik wel een vervolg wil zien over een jaar of 3 ofzo.
maandag 7 oktober 2013 om 13:14
woensdag 9 oktober 2013 om 22:02
Wat een heerlijke aflevering om naar te kijken! Fijn om te zien dat ze het gewoon goed voor elkaar hebben en het echt naar hun zin hebben. Ik denk ook dat het ernorm scheelde dat ze veel hulp kregen van de andere Nederlanders, een flinke smak geld meenamen en hard werken.
En ik vond t super om dat leven in Australie te zien. Ik wil ook! Krijg er zin van om ook te emigreren of om in ieder geval naar Australie op vakantie te gaan
En ik vond t super om dat leven in Australie te zien. Ik wil ook! Krijg er zin van om ook te emigreren of om in ieder geval naar Australie op vakantie te gaan
donderdag 10 oktober 2013 om 13:59
quote:Eleonora schreef op 07 oktober 2013 @ 10:47:
[...]
Ik woon er tussen. Tussen dit soort mevrouwen.
Helemaal herkenbaar hoor, zouden zo tien moeders van het schoolplein kunnen zijn. In alles.Ik zou wel wat meer willen lijken op zo'n pronte huisvrouw. Altijd alles netjes, trots op hun werk. Lijkt me heel fijn. Ik word alleen maar chagrijnig van huishoudelijk werk en ik doe het dus ook maar met de Franse slag, waar ik vervolgens weer van baal.
[...]
Ik woon er tussen. Tussen dit soort mevrouwen.
Helemaal herkenbaar hoor, zouden zo tien moeders van het schoolplein kunnen zijn. In alles.Ik zou wel wat meer willen lijken op zo'n pronte huisvrouw. Altijd alles netjes, trots op hun werk. Lijkt me heel fijn. Ik word alleen maar chagrijnig van huishoudelijk werk en ik doe het dus ook maar met de Franse slag, waar ik vervolgens weer van baal.
zaterdag 12 oktober 2013 om 19:16
Vanavond is Ik vertrek op de TV.
Ik vind het interessant om het te volgen, maar ik heb hier nog niet mijn mening gegeven terwijl ik tegelijkertijd naar het programma kijk.
Soms gaat het goed in het nieuwe land van verblijf, maar soms gaat het zeer moeizaam, waarbij ik dan denk: Is het dan niet beter om het op te geven, en terug te keren naar Nederland?
Wat ik mij nog het meest kan herinneren is een fietsenmaker die zijn heil in Zweden wil vinden. Ik denk dan direct: Zweden is dun bevolkt. Is velen maler groter dan Nederland; desondanks heeft het maar 4 miljoen inwoners. Dus die gaat naar een grote stad als Malmö, Göteborg of Stockholm.
Verkeerd gedacht, hij ging met zijn vrouw en kinderen van rond de 10 geloof ik, naar een of ander Zweeds gat met - ik geloof - 20 inwoners. Slechts 3 mensen hebben een fiets, en die 3 fietsen verkeren in goede staat dus die hoeven niet door de immigrerende fietsenmaker te worden nagezien. Nou... dat belooft wat.
Zijn vrouw ging werken in een bibliotheek geloof ik, maar spreekt geen woord Zweeds. Ik spreek zelfs beter Oekraïens dan zij Zweeds. En de kinderen moeten naar school en dat vind ik door de taalbarrière een enorme ramp. Zij moeten hun vriendjes achterlaten en daar staan ze daar... in het dorpje zonder contacten buiten het gezin. Zucht. Kommer en kwel. Nog voordat die fietsenwinkel open ging, wist ik al dat het niks zou worden.
Totaal anders ging het met een echtpaar dat een chocoladewinkel wou beginnen in Oberstdorf, in Duitsland. Die plaats staat bij mij bekend als een skigebied, dicht bij Oostenrijk. Het pand moest worden opgeknapt, maar op een gegeven moment stond die winkel daar. Er was een feestelijke opening en chocola werd gratis uitgedeeld, en daarna was de winkel een groot succes. Zo kan het dus ook.
Ik vind het interessant om het te volgen, maar ik heb hier nog niet mijn mening gegeven terwijl ik tegelijkertijd naar het programma kijk.
Soms gaat het goed in het nieuwe land van verblijf, maar soms gaat het zeer moeizaam, waarbij ik dan denk: Is het dan niet beter om het op te geven, en terug te keren naar Nederland?
Wat ik mij nog het meest kan herinneren is een fietsenmaker die zijn heil in Zweden wil vinden. Ik denk dan direct: Zweden is dun bevolkt. Is velen maler groter dan Nederland; desondanks heeft het maar 4 miljoen inwoners. Dus die gaat naar een grote stad als Malmö, Göteborg of Stockholm.
Verkeerd gedacht, hij ging met zijn vrouw en kinderen van rond de 10 geloof ik, naar een of ander Zweeds gat met - ik geloof - 20 inwoners. Slechts 3 mensen hebben een fiets, en die 3 fietsen verkeren in goede staat dus die hoeven niet door de immigrerende fietsenmaker te worden nagezien. Nou... dat belooft wat.
Zijn vrouw ging werken in een bibliotheek geloof ik, maar spreekt geen woord Zweeds. Ik spreek zelfs beter Oekraïens dan zij Zweeds. En de kinderen moeten naar school en dat vind ik door de taalbarrière een enorme ramp. Zij moeten hun vriendjes achterlaten en daar staan ze daar... in het dorpje zonder contacten buiten het gezin. Zucht. Kommer en kwel. Nog voordat die fietsenwinkel open ging, wist ik al dat het niks zou worden.
Totaal anders ging het met een echtpaar dat een chocoladewinkel wou beginnen in Oberstdorf, in Duitsland. Die plaats staat bij mij bekend als een skigebied, dicht bij Oostenrijk. Het pand moest worden opgeknapt, maar op een gegeven moment stond die winkel daar. Er was een feestelijke opening en chocola werd gratis uitgedeeld, en daarna was de winkel een groot succes. Zo kan het dus ook.
World of Warcraft: Legion
zaterdag 12 oktober 2013 om 19:26
quote:hans66 schreef op 12 oktober 2013 @ 19:16:
Wat ik mij nog het meest kan herinneren is een fietsenmaker die zijn heil in Zweden wil vinden. Ik denk dan direct: Zweden is dun bevolkt. Is velen maler groter dan Nederland; desondanks heeft het maar 4 miljoen inwoners. Dus die gaat naar een grote stad als Malmö, Göteborg of Stockholm.
Verkeerd gedacht, hij ging met zijn vrouw en kinderen van rond de 10 geloof ik, naar een of ander Zweeds gat met - ik geloof - 20 inwoners. Slechts 3 mensen hebben een fiets, en die 3 fietsen verkeren in goede staat dus die hoeven niet door de immigrerende fietsenmaker te worden nagezien. Nou... dat belooft wat.
Zijn vrouw ging werken in een bibliotheek geloof ik, maar spreekt geen woord Zweeds. Ik spreek zelfs beter Oekraïens dan zij Zweeds. En de kinderen moeten naar school en dat vind ik door de taalbarrière een enorme ramp. Zij moeten hun vriendjes achterlaten en daar staan ze daar... in het dorpje zonder contacten buiten het gezin. Zucht. Kommer en kwel. Nog voordat die fietsenwinkel open ging, wist ik al dat het niks zou worden.
Het bedrijf bestaat nog steeds hoor; http://www.tros.nl/index.php?id=2588
Wat ik mij nog het meest kan herinneren is een fietsenmaker die zijn heil in Zweden wil vinden. Ik denk dan direct: Zweden is dun bevolkt. Is velen maler groter dan Nederland; desondanks heeft het maar 4 miljoen inwoners. Dus die gaat naar een grote stad als Malmö, Göteborg of Stockholm.
Verkeerd gedacht, hij ging met zijn vrouw en kinderen van rond de 10 geloof ik, naar een of ander Zweeds gat met - ik geloof - 20 inwoners. Slechts 3 mensen hebben een fiets, en die 3 fietsen verkeren in goede staat dus die hoeven niet door de immigrerende fietsenmaker te worden nagezien. Nou... dat belooft wat.
Zijn vrouw ging werken in een bibliotheek geloof ik, maar spreekt geen woord Zweeds. Ik spreek zelfs beter Oekraïens dan zij Zweeds. En de kinderen moeten naar school en dat vind ik door de taalbarrière een enorme ramp. Zij moeten hun vriendjes achterlaten en daar staan ze daar... in het dorpje zonder contacten buiten het gezin. Zucht. Kommer en kwel. Nog voordat die fietsenwinkel open ging, wist ik al dat het niks zou worden.
Het bedrijf bestaat nog steeds hoor; http://www.tros.nl/index.php?id=2588
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
