Relaties
alle pijlers
Vriend luie en geen leuke vader vinden
donderdag 4 juni 2020 om 20:46
Goedenavond,
Ik ben niet nieuw hier maar wil graag anoniem mijn verhaal doen en advies krijgen. Alvast mijn excuses voor het lange verhaal!
De situatie is als volgt: ik ben nu bijna 5 jaar gescheiden en heb 2 kinderen. Mijn ex en ik hebben een co-ouderschap en ieder de helft van de week de kinderen. Dit gaat goed en ik heb ook goed contact met mijn ex. Ik heb sinds 2,5 jaar een relatie met een man die ook gescheiden is en ook 2 kinderen heeft. Hij is nu 3,5 jaar gescheiden. Alle 4 de kinderen zijn (eind) basisschool leeftijd. Onderling, als ze elkaar zien, kunnen ze het goed met elkaar vinden.
Toen hij ging scheiden heeft hij het eerste jaar een studio gehuurd omdat hij niets anders snel kon krijgen. Omdat de ruimte beperkt was had hij ipv om de week de hele week (dat waren de afspraken over het co-ouderschap dat hij heeft met zijn ex) alleen om het weekeind zijn kinderen bij hem. Ik leerde hem kennen toen hij daar nog woonde en kon me voorstellen dat dit niet ideaal was met kinderen de hele week.
Inmiddels heeft hij al bijna 2 jaar een normaal appartement, maar nog steeds zijn kinderen om het weekeind. Ik dacht eerst nog dat het allemaal wel goed zal komen met het co-ouderschap die hij met zijn ex getroffen had en zelf ook graag de helft van de tijd zijn kinderen wilde hebben. Dit vertelde hij mij voorheen regelmatig. Maar niets is minder waar. Hij vind het wel best zo. Eerst gaf hij zijn behuizing de schuld, dat is dus al bijna 2 jaar geen excuus meer. Toen deed zogenaamd zijn werk moeilijk, maar dat bleek ook niet helemaal waar te zijn. Hij heeft uiteindelijk toegeven dat zijn werkgever met hem wilde regelen dat hij de ene week onder schooltijd kon werken en de andere week dan in het weekeind extra, om zo zijn uren in te halen. Prima zou ik denken, maar mijn vriend denkt daar anders over: zo heeft hij geen weekeind voor zichzelf zonder kinderen.
Nu draagt hij aan dat zijn ex niet de kinderbijslag wil delen als ze 50/50 de kinderen hebben. Echter heeft mijn vriend een heel goed salaris, betaald hij geen allemitatie vanwege co-ouderschap (dat alleen op papier bestaat dus) en werkt zijn ex voor minimumloon en krijgt ook toeslagen en dergelijke om haar lage inkomen aan te vullen. Ik vind het dus niet zo heel vreemd dat zij de helft van de kinderbijslag niet wenst af te staan, dit staat ook niet opgenomen in hun plan/convenant. Ik vind dus dat mijn vriend zeurt, om iets dat niet zo relevant is.
Waar het eigenlijk op neer komt is dat hij de regeling wel prima vind zo, dat geeft hij ook wel toe, lekker veel vrije tijd, en wacht tot zijn ex er werk van maakt. Ik ken zijn ex nu een klein beetje en weet dat ze dit niet gaat doen, ze zorgt liever zelf voor de kinderen dan ze bij hem te brengen als hij er toch geen zin in heeft.
Mijn conclusie na dit verhaal is dat ik mijn vriend een luie en dus ook geen leuke vader vind. Ik knap hier enorm op af. Ik vind het schandalig dat hij nooit het co-ouderschap is nagekomen omdat hij er niet zo’n zin in heeft. We wonen nog niet samen maar waren dit in de toekomst wel van plan. Ik twijfel hier nu enorm over de afgelopen maanden. Niet omdat wij het niet goed hebben samen, hij heeft juist wel alles voor mij over, maar omdat ik vind dat kinderen op de eerste plek komen en dat is bij hem duidelijk niet het geval. Ik krijg hier dus een gevoel bij, dat als wij eenmaal samenwonen hij ook verwacht dat hij bij mij op de eerste plek komt, maar dit voor mij nooit zo zal zijn, mijn kinderen zullen altijd voorgaan. Ik ben best wel teleurgesteld geraakt door dit gemakzuchtige gedrag van hem en er valt ook slecht over te praten. Hij vind dat het prima gaat zo. Ik zie het als zijn verantwoordelijkheid niet nemen tov zijn kinderen en ik kan hier merk ik niet goed mee omgaan. Dit speelt vooral het afgelopen half jaar. Als het alleen hemzelf was geweest, is hij de perfecte vriend. Maar dit veranderd toch mijn gevoelens tegenover hem merk ik.
Is het raar dat ik zo denk? Dat ik hierop afknap? Wat moet ik doen?
Ik ben niet nieuw hier maar wil graag anoniem mijn verhaal doen en advies krijgen. Alvast mijn excuses voor het lange verhaal!
De situatie is als volgt: ik ben nu bijna 5 jaar gescheiden en heb 2 kinderen. Mijn ex en ik hebben een co-ouderschap en ieder de helft van de week de kinderen. Dit gaat goed en ik heb ook goed contact met mijn ex. Ik heb sinds 2,5 jaar een relatie met een man die ook gescheiden is en ook 2 kinderen heeft. Hij is nu 3,5 jaar gescheiden. Alle 4 de kinderen zijn (eind) basisschool leeftijd. Onderling, als ze elkaar zien, kunnen ze het goed met elkaar vinden.
Toen hij ging scheiden heeft hij het eerste jaar een studio gehuurd omdat hij niets anders snel kon krijgen. Omdat de ruimte beperkt was had hij ipv om de week de hele week (dat waren de afspraken over het co-ouderschap dat hij heeft met zijn ex) alleen om het weekeind zijn kinderen bij hem. Ik leerde hem kennen toen hij daar nog woonde en kon me voorstellen dat dit niet ideaal was met kinderen de hele week.
Inmiddels heeft hij al bijna 2 jaar een normaal appartement, maar nog steeds zijn kinderen om het weekeind. Ik dacht eerst nog dat het allemaal wel goed zal komen met het co-ouderschap die hij met zijn ex getroffen had en zelf ook graag de helft van de tijd zijn kinderen wilde hebben. Dit vertelde hij mij voorheen regelmatig. Maar niets is minder waar. Hij vind het wel best zo. Eerst gaf hij zijn behuizing de schuld, dat is dus al bijna 2 jaar geen excuus meer. Toen deed zogenaamd zijn werk moeilijk, maar dat bleek ook niet helemaal waar te zijn. Hij heeft uiteindelijk toegeven dat zijn werkgever met hem wilde regelen dat hij de ene week onder schooltijd kon werken en de andere week dan in het weekeind extra, om zo zijn uren in te halen. Prima zou ik denken, maar mijn vriend denkt daar anders over: zo heeft hij geen weekeind voor zichzelf zonder kinderen.
Nu draagt hij aan dat zijn ex niet de kinderbijslag wil delen als ze 50/50 de kinderen hebben. Echter heeft mijn vriend een heel goed salaris, betaald hij geen allemitatie vanwege co-ouderschap (dat alleen op papier bestaat dus) en werkt zijn ex voor minimumloon en krijgt ook toeslagen en dergelijke om haar lage inkomen aan te vullen. Ik vind het dus niet zo heel vreemd dat zij de helft van de kinderbijslag niet wenst af te staan, dit staat ook niet opgenomen in hun plan/convenant. Ik vind dus dat mijn vriend zeurt, om iets dat niet zo relevant is.
Waar het eigenlijk op neer komt is dat hij de regeling wel prima vind zo, dat geeft hij ook wel toe, lekker veel vrije tijd, en wacht tot zijn ex er werk van maakt. Ik ken zijn ex nu een klein beetje en weet dat ze dit niet gaat doen, ze zorgt liever zelf voor de kinderen dan ze bij hem te brengen als hij er toch geen zin in heeft.
Mijn conclusie na dit verhaal is dat ik mijn vriend een luie en dus ook geen leuke vader vind. Ik knap hier enorm op af. Ik vind het schandalig dat hij nooit het co-ouderschap is nagekomen omdat hij er niet zo’n zin in heeft. We wonen nog niet samen maar waren dit in de toekomst wel van plan. Ik twijfel hier nu enorm over de afgelopen maanden. Niet omdat wij het niet goed hebben samen, hij heeft juist wel alles voor mij over, maar omdat ik vind dat kinderen op de eerste plek komen en dat is bij hem duidelijk niet het geval. Ik krijg hier dus een gevoel bij, dat als wij eenmaal samenwonen hij ook verwacht dat hij bij mij op de eerste plek komt, maar dit voor mij nooit zo zal zijn, mijn kinderen zullen altijd voorgaan. Ik ben best wel teleurgesteld geraakt door dit gemakzuchtige gedrag van hem en er valt ook slecht over te praten. Hij vind dat het prima gaat zo. Ik zie het als zijn verantwoordelijkheid niet nemen tov zijn kinderen en ik kan hier merk ik niet goed mee omgaan. Dit speelt vooral het afgelopen half jaar. Als het alleen hemzelf was geweest, is hij de perfecte vriend. Maar dit veranderd toch mijn gevoelens tegenover hem merk ik.
Is het raar dat ik zo denk? Dat ik hierop afknap? Wat moet ik doen?
dinsdag 9 juni 2020 om 14:24
Natuurlijk zou ik dat willen. Het is hem al zo lang gelukt het niet te hoeven doen in mijn ogen. Wellicht praktisch gezien niet realistisch in een week, maar ja ik geef toe liever gisteren dan vandaag.hallohoihey567 schreef: ↑09-06-2020 14:16Ik heb het idee dat je gewoon nú verandering wilt zien en anders ben je er klaar mee. Maar met het oog op zijn ex als hoofd opvoeder, zijn baas van het werk, en zijn kinderen die in de laatste weken van school zitten, lijkt me dat totaal niet reëel.
dinsdag 9 juni 2020 om 14:26
Daar heb je waarschijnlijk helemaal gelijk inhallohoihey567 schreef: ↑09-06-2020 14:23Ik wil ook nog even toevoegen dat hij deze schop onder zijn kont misschien wel nodig had en waardeert, maar dat al zijn motivatie nu wordt gezien als "vriendin wilt dat". En zijn acties worden daarop bij voorbaat al afgekraakt. Dat lijkt mij erg lastig. Zo kan je nooit verbeteren.
dinsdag 9 juni 2020 om 14:30
Hij heeft geen intrinsieke motivatie. Niet om primair te zorgen voor zijn kinderen. Niet om te zorgen dat financieel zaken eerlijk geregeld zijn.
Nu merk je dat ook: hij reageert letterlijk op wat jij vraagt. Niet op wat de onderliggende boodschap is, namelijk wat er nodig is.
Dat is wat ik bedoelde met hem proberen te veranderen. Jij zou willen dat hij anders was, namelijk wel iemand met die intrinsieke motivatie en dat is hij niet. Dat lijkt me iets wat je niet echt kunt veranderen bij een ander.
Ergens wil hij het misschien allemaal wel, maar hij doet het niet. (Of alleen als iemand anders erachteraan zit). Dat zal in veel dingen terugkomen.
Nu merk je dat ook: hij reageert letterlijk op wat jij vraagt. Niet op wat de onderliggende boodschap is, namelijk wat er nodig is.
Dat is wat ik bedoelde met hem proberen te veranderen. Jij zou willen dat hij anders was, namelijk wel iemand met die intrinsieke motivatie en dat is hij niet. Dat lijkt me iets wat je niet echt kunt veranderen bij een ander.
Ergens wil hij het misschien allemaal wel, maar hij doet het niet. (Of alleen als iemand anders erachteraan zit). Dat zal in veel dingen terugkomen.
anoniem_388036 wijzigde dit bericht op 09-06-2020 14:34
3.73% gewijzigd
dinsdag 9 juni 2020 om 14:33
Er zijn verschillende dingen die hij prima in een week zou kunnen verbeteren. Het betalen van alimentatie bijvoorbeeld. Het terugbetalen van de 3,5 jaar alimentatie die hij zijn ex-vrouw nog schuldig is, is er ook zo eentje. Allemaal zaken die per direct te voldoen zijn, zonder dat daar andere partijen ook maar enig rol in spelen.
Overigens vind ik dat ook werkgerelateerde zaken prima op korte termijn te regelen zijn. Wat moet dat moet. Maar goed, dat laatste is natuurlijk het punt, als mensen geen zin hebben voelen ze maar zelden plicht of noodzaak.
Overigens vind ik dat ook werkgerelateerde zaken prima op korte termijn te regelen zijn. Wat moet dat moet. Maar goed, dat laatste is natuurlijk het punt, als mensen geen zin hebben voelen ze maar zelden plicht of noodzaak.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:39
Dit is inderdaad ook iets dat ik graag zou zien, dat is wel het minste wat hij kan doen. Maar zoiets zal nooit uit hemzelf komen denk ik. Hij voelt dat gewoon niet zo dus is niet nodig in zijn ogen. Ik zou dat juist wel heel belangrijk vinden, maar daarin zie ik weer verschil in onze gevoelens naar kinderen toe. Ik ga het niet in zijn mond leggen.TanteOlivia schreef: ↑09-06-2020 15:24En een gesprek aangaan met zijn kinderen, waarin hij zijn excuses aanbiedt dat hij jarenlang nalatig is geweest als vader. Dat het natuurlijk nergens op slaat dat ze elkaar maar een paar dagen in de maand zien en dat hij het vanaf nu anders wil aanpakken.
dinsdag 9 juni 2020 om 16:36
Excuses moeten ook gemeend zijn, anders hebben ze geen waarde.
Wat ik mij wel afvraag. Willen de kinderen dit überhaupt wel? Straks naar de middelbare school (eind basisschool zijn ze toch) en dan opeens moeten slepen met je spullen van pa naar ma en visa versa. Maar misschien heb ik daar overheen gelezen hoor in dit topic.
Wat ik mij wel afvraag. Willen de kinderen dit überhaupt wel? Straks naar de middelbare school (eind basisschool zijn ze toch) en dan opeens moeten slepen met je spullen van pa naar ma en visa versa. Maar misschien heb ik daar overheen gelezen hoor in dit topic.
dinsdag 9 juni 2020 om 16:42
Mijn vriend beweert dat de kinderen gelukkig zijn met huidige regeling, wat mij betreft omdat ze niet beter weten. Dus ik heb het antwoord daarop eigenlijk niet.sneeuwwitje80 schreef: ↑09-06-2020 16:36Excuses moeten ook gemeend zijn, anders hebben ze geen waarde.
Wat ik mij wel afvraag. Willen de kinderen dit überhaupt wel? Straks naar de middelbare school (eind basisschool zijn ze toch) en dan opeens moeten slepen met je spullen van pa naar ma en visa versa. Maar misschien heb ik daar overheen gelezen hoor in dit topic.
Ja, zijn oudste gaat volgend school jaar naar de middelbare school. Dat is weer een volgend excuus: kind heeft een middelbare school gekozen op 10 min fietsen van moeder en 20 min fietsen vanaf hem. Weer zo’n kulargument, alsof een kind van 13 niet 20 minuten kan fietsen voor zijn/haar week bij papa.
moetditnou wijzigde dit bericht op 09-06-2020 16:43
Reden: Foutje
Reden: Foutje
1.65% gewijzigd
dinsdag 9 juni 2020 om 16:46
Ja dat fietsen moet natuurlijk ook prima kunnen.
Ik hoop vooral dat hij een betere en betrokken vader gaat worden die op een eerlijke manier gaat bijdragen in het onderhoud van de kinderen en ook echt voor ze gaat zorgen in plaats van entertainen. Ik zou er alleen niet gelijk vanuit gaan dat alle partijen staan te springen om een co-ouderschapsregeling. Maar misschien is dat ook niet waar jij vind waar je vriend persé op moet inzetten.
Ik hoop vooral dat hij een betere en betrokken vader gaat worden die op een eerlijke manier gaat bijdragen in het onderhoud van de kinderen en ook echt voor ze gaat zorgen in plaats van entertainen. Ik zou er alleen niet gelijk vanuit gaan dat alle partijen staan te springen om een co-ouderschapsregeling. Maar misschien is dat ook niet waar jij vind waar je vriend persé op moet inzetten.
dinsdag 9 juni 2020 om 16:47
moetditnou schreef: ↑09-06-2020 16:42Mijn vriend beweert dat de kinderen gelukkig zijn met huidige regeling, wat mij betreft omdat ze niet beter weten. Dus ik heb het antwoord daarop eigenlijk niet.
Ja, zijn oudste gaat volgend school jaar naar de middelbare school. Dat is weer een volgend excuus: kind heeft een middelbare school gekozen op 10 min fietsen van moeder en 20 min fietsen vanaf hem. Weer zo’n kulargument, alsof een kind van 13 niet 20 minuten kan fietsen voor zijn/haar week bij papa.
Papa kan ook beginnen met langere weekenden, ipv gelijk de hele week. Toch? Is voor hem en de kinderen beter, lijkt me.
Later is nu
dinsdag 9 juni 2020 om 16:50
Dat soort dingen heb ik de afgelopen maanden ook al vaker gesuggereerd, waarom hij de kinderen niet alvast vrijdag na werk haalt. Voorbeeld was laastst weer met Hemelvaart, dat hij ze best vanaf donderdag had kunnen nemen. Dit soort dingen werden altijd weggewuifd met dat het niet nodig was, hij zou ze zaterdag toch halen? Maar het zou voor nu Idd een goede eerste stap zijn.
dinsdag 9 juni 2020 om 16:54
Ik vind niet dat hij er maar zonder meer vanuit moet gaan dat zij dat co-ouderschap niet willen, maar zelfs als dat zo is, valt er nog wel heel wat recht te zetten. Sowieso die alimentatie, want hoe dat nu geregeld is, is echt heel oneerlijk naar zijn ex toe. Precies wat hier al is gezegd: hij kan op haar kosten met cadeaus smijten. Alleen het feit dat hij, als hij alimentatie moet gaan betalen, dat niet meer kan doen, zegt al dat hij dat van geld deed dat daarvoor was bedoeld.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 9 juni 2020 om 16:58
Ik ook, zie het best somber inAb_Normaal schreef: ↑09-06-2020 16:54Ik vraag me af of hij echt wil veranderen.
Ik betwijfel het ten zeerste
dinsdag 9 juni 2020 om 16:59
Ik ook.Ab_Normaal schreef: ↑09-06-2020 16:54Ik vraag me af of hij echt wil veranderen.
Ik betwijfel het ten zeerste
Maar ik krijg de indruk dat hij dan weer niet zo eerlijk is dat hij dat ook tegen TO gaat zeggen.
Ik denk dat zijn doel is: doen wat nodig is om te zorgen dat zij niet weggaat, maar ook echt niks meer dan daar strikt voor nodig is.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 9 juni 2020 om 17:16
Ik denk dat het heel belangrijk is om te beseffen wat het verschil is tussen net het zetje zijn voor iemand omdat diegene het zelf ook wil en iemand zo onder druk zetten en sturen dat diegene het uiteindelijk (halfslachtig) gaat doen enkel omdát diegene zich zo gepusht voelt.
Wat jij nu doet is het laatste. Wat jij de afgelopen jaren hebt gedaan is al vanaf het begin het zetje geweest zijn wat iemand die het écht had gewild meteen aangegrepen had. Als hij het wilde zoals hij altijd heeft beweerd dan had alleen al het zien van hoe goed dat bij jou(w kinderen) gaat dat zetje geweest om het te regelen. Laat staan alle gesprekken die jullie daarover hebben gehad en alle vragen van jouw kant om de kinderen een extra avond of sporadisch een extra dag te halen. Wat mij betreft is het echt tijd dat je dat in gaat zien. Dat het er dus gewoon écht niet in zit. Na ál die zetjes. Hij Wil Het Niet.
Dat je nu heel hard aan het pushen bent omdat, ja om wat eigenlijk? Je hebt je eigen motivatie ook niet helemaal helder meer zie ik. Enerzijds wil je het voor jezelf omdat je met de man die hij nu blijkt niet verder wil en je inmiddels baalt dat je je bekocht voelt en je die 2,5 jaar niet voor niets wil laten zijn. Anderzijds wil je het voor die kinderen en gebruik je eigenlijk jezelf als wortel en als stok. Beide zijn niet in het belang van die kinderen zelf.
Ik begrijp je gevoel echt wel, maar bovenstaande blijft wel staan. Daarom adviseerde ik eerder ook om afstand te gaan nemen van de situatie zodat je het voor jezelf ook helder gaat krijgen, je zit er nu zo middenin dat je niet goed meer ziet wat je waarom doet volgens mij. Ik lees dat je dat nu ook aangegeven hebt naar hem, dat vind ik echt heel verstandig van je! Is echt voor alle partijen beter. Jammer dat hij het niet eens begrijpt en denkt dat hij je gewoon al die tijd kan blijven zien en het gewoon kan zijn zoals het was.
Wat jij nu doet is het laatste. Wat jij de afgelopen jaren hebt gedaan is al vanaf het begin het zetje geweest zijn wat iemand die het écht had gewild meteen aangegrepen had. Als hij het wilde zoals hij altijd heeft beweerd dan had alleen al het zien van hoe goed dat bij jou(w kinderen) gaat dat zetje geweest om het te regelen. Laat staan alle gesprekken die jullie daarover hebben gehad en alle vragen van jouw kant om de kinderen een extra avond of sporadisch een extra dag te halen. Wat mij betreft is het echt tijd dat je dat in gaat zien. Dat het er dus gewoon écht niet in zit. Na ál die zetjes. Hij Wil Het Niet.
Dat je nu heel hard aan het pushen bent omdat, ja om wat eigenlijk? Je hebt je eigen motivatie ook niet helemaal helder meer zie ik. Enerzijds wil je het voor jezelf omdat je met de man die hij nu blijkt niet verder wil en je inmiddels baalt dat je je bekocht voelt en je die 2,5 jaar niet voor niets wil laten zijn. Anderzijds wil je het voor die kinderen en gebruik je eigenlijk jezelf als wortel en als stok. Beide zijn niet in het belang van die kinderen zelf.
Ik begrijp je gevoel echt wel, maar bovenstaande blijft wel staan. Daarom adviseerde ik eerder ook om afstand te gaan nemen van de situatie zodat je het voor jezelf ook helder gaat krijgen, je zit er nu zo middenin dat je niet goed meer ziet wat je waarom doet volgens mij. Ik lees dat je dat nu ook aangegeven hebt naar hem, dat vind ik echt heel verstandig van je! Is echt voor alle partijen beter. Jammer dat hij het niet eens begrijpt en denkt dat hij je gewoon al die tijd kan blijven zien en het gewoon kan zijn zoals het was.
dinsdag 9 juni 2020 om 17:18
Ik denk dat hem dat zelfs niet gaat lukken. Dat dingen heel anders doen
dinsdag 9 juni 2020 om 17:30
Ik denk ook dat S-Groot wel een goed punt heeft en dat je zelf afstand moet gaan nemen van hem. Dit moet hij alleen doen en vervolgens nieuwe afspraken maken met zijn ex en kinderen. Omdat hij het zelf wil.
Dat het nu juni is en dat je nog geen moment hebt nagedacht over de naderende 6 weken schoolvakantie is echt stuitend.
Dat het nu juni is en dat je nog geen moment hebt nagedacht over de naderende 6 weken schoolvakantie is echt stuitend.
dinsdag 9 juni 2020 om 18:17
Je hebt gelijk, ik ben ook in de war met wat ik nu precies wil/verwacht/moet doen.S-Groot schreef: ↑09-06-2020 17:16Ik denk dat het heel belangrijk is om te beseffen wat het verschil is tussen net het zetje zijn voor iemand omdat diegene het zelf ook wil en iemand zo onder druk zetten en sturen dat diegene het uiteindelijk (halfslachtig) gaat doen enkel omdát diegene zich zo gepusht voelt.
Wat jij nu doet is het laatste. Wat jij de afgelopen jaren hebt gedaan is al vanaf het begin het zetje geweest zijn wat iemand die het écht had gewild meteen aangegrepen had. Als hij het wilde zoals hij altijd heeft beweerd dan had alleen al het zien van hoe goed dat bij jou(w kinderen) gaat dat zetje geweest om het te regelen. Laat staan alle gesprekken die jullie daarover hebben gehad en alle vragen van jouw kant om de kinderen een extra avond of sporadisch een extra dag te halen. Wat mij betreft is het echt tijd dat je dat in gaat zien. Dat het er dus gewoon écht niet in zit. Na ál die zetjes. Hij Wil Het Niet.
Dat je nu heel hard aan het pushen bent omdat, ja om wat eigenlijk? Je hebt je eigen motivatie ook niet helemaal helder meer zie ik. Enerzijds wil je het voor jezelf omdat je met de man die hij nu blijkt niet verder wil en je inmiddels baalt dat je je bekocht voelt en je die 2,5 jaar niet voor niets wil laten zijn. Anderzijds wil je het voor die kinderen en gebruik je eigenlijk jezelf als wortel en als stok. Beide zijn niet in het belang van die kinderen zelf.
Ik begrijp je gevoel echt wel, maar bovenstaande blijft wel staan. Daarom adviseerde ik eerder ook om afstand te gaan nemen van de situatie zodat je het voor jezelf ook helder gaat krijgen, je zit er nu zo middenin dat je niet goed meer ziet wat je waarom doet volgens mij. Ik lees dat je dat nu ook aangegeven hebt naar hem, dat vind ik echt heel verstandig van je! Is echt voor alle partijen beter. Jammer dat hij het niet eens begrijpt en denkt dat hij je gewoon al die tijd kan blijven zien en het gewoon kan zijn zoals het was.
Daarom heb ik ook bij hem aangegeven tot de zomervakantie even afstand te willen nemen. Enige dat hij nu doet is steeds appen wanneer wij elkaar dan weer zien. Werkt erg op mijn zenuwen.
dinsdag 9 juni 2020 om 19:18
Lieve moetditnou, je kunt hem gewoon berichten nu even rust te willen o.i.d. en het geen nut heeft te appen. Dit zijn geen dingen om verder over app/sms etc. te bespreken, toch? Je kunt bijv. aangeven elkaar over een paar dagen of een weekje weer te bellen en verder te spreken. Als dit voor jou werkt tenminste. Denk in ieder geval dat het voor jou wel goed is even echt tijd voor jezelf te pakken.
En wat betreft elkaar zien, dat weet je nu nog niet. Hoe vervelend ook. Je zit nu in een soort pauze of hoe je het wil noemen, moet in elk geval dingen laten bezinken. De komende tijd zal uitwijzen hoe het zich bij hem ontwikkelt (en bij jou) en dan zie je vanzelf wat dit voor jullie gaat betekenen.
En wat betreft elkaar zien, dat weet je nu nog niet. Hoe vervelend ook. Je zit nu in een soort pauze of hoe je het wil noemen, moet in elk geval dingen laten bezinken. De komende tijd zal uitwijzen hoe het zich bij hem ontwikkelt (en bij jou) en dan zie je vanzelf wat dit voor jullie gaat betekenen.
dinsdag 9 juni 2020 om 19:19
Hij begrijpt het niet?moetditnou schreef: ↑09-06-2020 18:17Je hebt gelijk, ik ben ook in de war met wat ik nu precies wil/verwacht/moet doen.
Daarom heb ik ook bij hem aangegeven tot de zomervakantie even afstand te willen nemen. Enige dat hij nu doet is steeds appen wanneer wij elkaar dan weer zien. Werkt erg op mijn zenuwen.
dinsdag 9 juni 2020 om 19:39
Ik heb gezegd even afstand te willen nemen tot de zomervakantie omdat het me teveel doet allemaal. Hij zit alleen maar te appen: of wij elkaar dan in de tussentijd nog wel zien? En wanneer? Dit weekeind wel gewoon toch? (Want ik heb je vorig weekeind ook niet gezien) Of de tot de zomervakantie niet? Ik heb toch gezegd dat ik het ga proberen die zomervakantie met de kinderen, dan kunnen we toch wel samen afspreken? Of helemaal niet meer? Wil je het uitmaken? Mag ik je even bellen?
Enzovoort. Al zo’n 20 berichten nu. Ik word er helemaal gek van en heb nog niks terug geantwoord. Hij maakt het er zo niet beter op.
dinsdag 9 juni 2020 om 19:40
Wat verstaat ie niet onder "tot de zomervakantie"?moetditnou schreef: ↑09-06-2020 18:17Je hebt gelijk, ik ben ook in de war met wat ik nu precies wil/verwacht/moet doen.
Daarom heb ik ook bij hem aangegeven tot de zomervakantie even afstand te willen nemen. Enige dat hij nu doet is steeds appen wanneer wij elkaar dan weer zien. Werkt erg op mijn zenuwen.
Of weet ie zelfs niet wanneer zijn kinderen 6 weken thuis zijn?
Of spreekt ie geen Nederlands?
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 9 juni 2020 om 19:57
Ik denk dat hij oprecht niet snapt wat er bij jou speelt. En dat dat moeilijk uit te leggen is, omdat dat over het soort man gaat wat hij is. En daar is uiteindelijk niet zoveel aan te veranderen. Ja van buiten, qua gedrag, maar niet intrinsiek.
Ik zou het zelf niet willen, een man die niet voor zijn kinderen kiest en ook verder niet bijdraagt aan hun opvoeding. Zeker als hij ooit een gezin met ze heeft gevormd. Ik zou het ook gewoon niet begrijpen. Misschien zitten die kinderen helemaal niet meer zo op hun papa te wachten, maar dan snap ik nog niet hoe die situatie zo heeft kunnen groeien.
Ik zou ook niet begrijpen hoe een man die weinig om zijn eigen kinderen lijkt te geven wel van mij zou kunnen houden, ik zou daar vraagtekens bij hebben. Is dat liefde? Of is hij ergens anders op uit?
Misschien heb je hier niks aan hoor, en beleef je het allemaal heel anders. Maar dat is wat het bij mij oproept als ik je verhaal zo lees.
Ik zou het zelf niet willen, een man die niet voor zijn kinderen kiest en ook verder niet bijdraagt aan hun opvoeding. Zeker als hij ooit een gezin met ze heeft gevormd. Ik zou het ook gewoon niet begrijpen. Misschien zitten die kinderen helemaal niet meer zo op hun papa te wachten, maar dan snap ik nog niet hoe die situatie zo heeft kunnen groeien.
Ik zou ook niet begrijpen hoe een man die weinig om zijn eigen kinderen lijkt te geven wel van mij zou kunnen houden, ik zou daar vraagtekens bij hebben. Is dat liefde? Of is hij ergens anders op uit?
Misschien heb je hier niks aan hoor, en beleef je het allemaal heel anders. Maar dat is wat het bij mij oproept als ik je verhaal zo lees.
griebus67 wijzigde dit bericht op 09-06-2020 20:30
0.16% gewijzigd
