Kinderen
alle pijlers
Spijt van kind ?
vrijdag 27 december 2024 om 13:15
Hoi dames,
Daar ben ik weer!
Met tranen zit ik weer te typen.
Ik ben 11 december bevallen van een prachtlg mannetje.
Het is een gewenste baby.
Na lang proberen met Ivf.
Partner steunt mij voldoende- familie is volop aanwezig en helpt.
Alleen ik word gek lijkt het!
Ik kan sinds 2 weken alleen maar huilen en heb echt hele nare gevoelens en gedachten.
De eerste week sliep hij goed door, maar sinds een paar dagen slaapt hij heel weinig.
Ook als ik hem net gevoed heb of verschoond.
Mijn man is nu nog een week thuis, maar ik weet niet wat ik moet doen als hij weer aan het werk gaat.
Ik kan niet stoppen met huilen- voel me super ellendig - kijk alleen maar uit het raam en het voelt alsof mijn leven voorbij is.
Heb ik spijt van mijn kind- gaat dit over?
Herkennen moeders dit?
Daar ben ik weer!
Met tranen zit ik weer te typen.
Ik ben 11 december bevallen van een prachtlg mannetje.
Het is een gewenste baby.
Na lang proberen met Ivf.
Partner steunt mij voldoende- familie is volop aanwezig en helpt.
Alleen ik word gek lijkt het!
Ik kan sinds 2 weken alleen maar huilen en heb echt hele nare gevoelens en gedachten.
De eerste week sliep hij goed door, maar sinds een paar dagen slaapt hij heel weinig.
Ook als ik hem net gevoed heb of verschoond.
Mijn man is nu nog een week thuis, maar ik weet niet wat ik moet doen als hij weer aan het werk gaat.
Ik kan niet stoppen met huilen- voel me super ellendig - kijk alleen maar uit het raam en het voelt alsof mijn leven voorbij is.
Heb ik spijt van mijn kind- gaat dit over?
Herkennen moeders dit?
donderdag 27 maart 2025 om 16:36
Merve, kun je uitprinten wat je schrijft en daarmee asap een afspraak maken bij de huisarts of contact opnemen met de POP poli? Je bent absoluut niet de enige, de eerste, noch de laatste vrouw. Schaamte is nergens voor nodig. Hulp wel! Steek je hand uit en vraag erom! Ga even heel goed voor jezelf zorgen.
https://www.radboudumc.nl/patientenzorg ... n/pop-poli
https://www.radboudumc.nl/patientenzorg ... n/pop-poli
donderdag 27 maart 2025 om 16:36
Ach vrouw, toch.Merve94 schreef: ↑27-03-2025 16:15Heel heftig om toe te geven, maar ik heb er spijt van..
Ik hou heel van hem en kan hem nu never achterlaten of denken dat hij er niet meer is, maar als ik het kon veranderen was ik nooit zwanger geworden.
İk huil de hele dag door en hoop gewoon dat de tijd heel snel gaat en hij wat ouder wordt.
İk val steeds terug en heb nergens plezier in.
Alleen maar huilen huilen en geleefd worden.
Ik heb geen wondermiddel helaas, maar lukt het je misschien om elke dag een stuk met je zoontje in de kinderwagen te gaan wandelen?
donderdag 27 maart 2025 om 16:38
donderdag 27 maart 2025 om 16:54
Beetje laat voor spijt, maar het klinkt ook wel een beetje als een post natale depressie. Hoe is je man er onder?Merve94 schreef: ↑27-03-2025 16:15Heel heftig om toe te geven, maar ik heb er spijt van..
Ik hou heel van hem en kan hem nu never achterlaten of denken dat hij er niet meer is, maar als ik het kon veranderen was ik nooit zwanger geworden.
İk huil de hele dag door en hoop gewoon dat de tijd heel snel gaat en hij wat ouder wordt.
İk val steeds terug en heb nergens plezier in.
Alleen maar huilen huilen en geleefd worden.
donderdag 27 maart 2025 om 20:47
+1.NomenNesci0 schreef: ↑27-03-2025 16:38To heeft hulp nodig en die hulp is er. Er zijn vele vrouwen die hierbij hulp nodig hebben gehad en een PND komt veel voor. Een Postnatale depressie gaat ook niet zomaar over door het te negeren. Hoe langer dit duurt, hoe traumatischer dit voor haar wordt. Daar helpt geen wandelingetje tegen.
Ik word zelfs een beetje kriegelig van de "ga maar een rondje lopen elke dag" tips. Vast goed bedoeld, maar TO is bijna vier maanden geleden bevallen en huilt letterlijk elke dag en heeft al meermaals geschreven weg te willen uit deze situatie. TO heeft rap psychische hulp nodig. TO, bel de HA, bel de verloskundigenpraktijk. Dit gaat niet over "met de tijd".
donderdag 27 maart 2025 om 21:08
Lieve Merve, echt waar, zoek hulp. Over een jaar van nu kijk je hierop terug en ben je blij dat je dit achter de rug hebt. Maar heb je ook spijt dat je zo lang hebt geworsteld en dat je niet eerder hulp hebt gezocht. Er is licht aan het eind vd tunnel en jij hebt gewoon een helpende hand nodig om je de juiste richting op te helpen. Niks raars voor, niks om je voor te schamen. Neem contact op met de pop poli. Zij kunnen je vertellen hoe je aan een doorverwijzing komt of wie er in jouw omgeving kan helpen.
Depressie na bevalling komt veel voor! Het kan ook erger worden als je niet ingrijpt en dat wil je niet voor jezelf en je kindje. Dus echt, geen excuses meer, pak die telefoon. Mocht je denken dat je ook wel eens een betere dag hebt en dat het dan vast de goede kant uitgaat. Ook met een depressie kun je een betere dag hebben. Maar als je naar het grote plaatje kijkt, kom je niet vooruit. Dit zijn geen kraamtranen meer. Echt niet!
Depressie na bevalling komt veel voor! Het kan ook erger worden als je niet ingrijpt en dat wil je niet voor jezelf en je kindje. Dus echt, geen excuses meer, pak die telefoon. Mocht je denken dat je ook wel eens een betere dag hebt en dat het dan vast de goede kant uitgaat. Ook met een depressie kun je een betere dag hebben. Maar als je naar het grote plaatje kijkt, kom je niet vooruit. Dit zijn geen kraamtranen meer. Echt niet!
donderdag 27 maart 2025 om 21:50
Heel stom, maar ik ben bang dat ze hem afpakken als ik zo eerlijk ben zoals hier.
Door alle reacties besef ik dat ik dat moet loslaten en echt eerlijk moet zijn over hoe slecht ik me echt voel.
Ik ben zo blij dat ik hier niet veroordeeld wordt voor hoe ik me voel. Dat doet mij echt goed en geeft me ook hoop voor de toekomst.
Door alle reacties besef ik dat ik dat moet loslaten en echt eerlijk moet zijn over hoe slecht ik me echt voel.
Ik ben zo blij dat ik hier niet veroordeeld wordt voor hoe ik me voel. Dat doet mij echt goed en geeft me ook hoop voor de toekomst.
vrijdag 28 maart 2025 om 00:19
Nee joh gekkie, absoluut niet! Je kindje wordt niet van je afgepakt. Sterker nog, je laat hiermee zien een supergoede moeder te zijn. Een moeder die hulp vraagt als het nodig is. Dat zijn moeders waar je de wereld mee verovert. Moeders die weten dat 'it takes a village to raise a child' en hun handen durven uitsteken en om hulp durven vragen, dat zijn toppertjes.
Dit doe je voor jezelf, voor je kindje, voor je partner, voor iedereen die jou liefheeft.
Echt hoor, gewoon doen. En als je bang bent dat je te sterk overkomt (daar was ik iig bang voor, omdat ik het moeilijk vond om mezelf kwetsbaar op te stellen), dan print je uit wat je hebt geschreven en mail je dat naar ze. Het is nu heel zwaar, maar met hulp kom je hier doorheen
Dit doe je voor jezelf, voor je kindje, voor je partner, voor iedereen die jou liefheeft.
Echt hoor, gewoon doen. En als je bang bent dat je te sterk overkomt (daar was ik iig bang voor, omdat ik het moeilijk vond om mezelf kwetsbaar op te stellen), dan print je uit wat je hebt geschreven en mail je dat naar ze. Het is nu heel zwaar, maar met hulp kom je hier doorheen
vrijdag 28 maart 2025 om 03:01
Merve, ze pakken echt je kind niet af voor dit. Ik had een postpartumpsychose en niemand heeft mijn kind afgenomen. Ik had gewoon hele dikke vette pech (geen verleden van psychische kwetsbaarheid dus er was ook niemand op bedacht).Merve94 schreef: ↑27-03-2025 21:50Heel stom, maar ik ben bang dat ze hem afpakken als ik zo eerlijk ben zoals hier.
Door alle reacties besef ik dat ik dat moet loslaten en echt eerlijk moet zijn over hoe slecht ik me echt voel.
Ik ben zo blij dat ik hier niet veroordeeld wordt voor hoe ik me voel. Dat doet mij echt goed en geeft me ook hoop voor de toekomst.
Er is zoveel mogelijk. Van gedegen lichamelijk onderzoek (hormoonwaarden, schildklier, etc.) tot een scala aan therapieën. Trajecten met antidepressiva en zonder.
Je bent nu vier maanden verder, het is niet vanzelf over gegaan. Het zal waarschijnlijk ook niet op korte termijn nog vanzelf overgaan. Wacht niet met aan de bel trekken dat je echt serieuze hulp nodig hebt totdat je echt compleet met de rug tegen de muur staat. Deze toestand trekt niet alleen een enorm zware wissel op jezelf maar ook op bijvoorbeeld je relatie. Je hoeft niet alleen te lijden, er is hulp.
Zoals iemand al schreef: gun jezelf het. Niemand kiest hiervoor. Het is niet jouw schuld. En er is hulp.
vrijdag 28 maart 2025 om 07:13
vrijdag 28 maart 2025 om 07:58
Nee joh, ze pakken je kind niet af. Echt niet. Je kunt alleen goed voor je kind zorgen als je ook goed voor jezelf zorgt. Jammer dat je zo lang loopt te tobben en jezelf geen hulp gunt. Echt, bel vandaag de huisarts en trek aan de bel. Dit gaat niet vanzelf over.Merve94 schreef: ↑27-03-2025 21:50Heel stom, maar ik ben bang dat ze hem afpakken als ik zo eerlijk ben zoals hier.
Door alle reacties besef ik dat ik dat moet loslaten en echt eerlijk moet zijn over hoe slecht ik me echt voel.
Ik ben zo blij dat ik hier niet veroordeeld wordt voor hoe ik me voel. Dat doet mij echt goed en geeft me ook hoop voor de toekomst.
vrijdag 28 maart 2025 om 09:44
Ik heb een bericht gestuurd naar de huisarts en omschreven hoe ik mij echt voel zonder te filteren.
Dit leest ze meestal in de middag en belt ze na 16:00 terug.
Ik vind het zo spannend en hoop echt dat het me gaat helpen bij hoe ik me voel.
Ik wil echt niet meer zo verdrietig doorgaan en het is niet eerlijk voor mijn baby om zo een ongelukkige moeder te hebben.
De gevoelens gaan niet vanzelf over.
Ik blijf in een cirkel hangen elke dag.
En ook dat mijn baby steeds actiever wordt maakt me angstiger. Hij valt moeilijker in slaap - wil meer interactie- voelt mij echt aan.
Ik wil een goede moeder voor hem zijn en dat hij een vrolijk baby is en liefde voelt
Ik hoop zo erg dat ik na een tijdje een update kan geven dat ik me echt veel beter voel en dat de donkere dagen voorbij zijn.
En voor de dames die reageren met het is te laat voor spijt. Ik weet het. Alleen ik had me echt never nooit voorgesteld dat ik emotioneel zo diep zou zinken. Echt niet!
Als ik ook maar 1% had geweten dat ik me zo zou voelen had ik het niet gedaan.
Dit leest ze meestal in de middag en belt ze na 16:00 terug.
Ik vind het zo spannend en hoop echt dat het me gaat helpen bij hoe ik me voel.
Ik wil echt niet meer zo verdrietig doorgaan en het is niet eerlijk voor mijn baby om zo een ongelukkige moeder te hebben.
De gevoelens gaan niet vanzelf over.
Ik blijf in een cirkel hangen elke dag.
En ook dat mijn baby steeds actiever wordt maakt me angstiger. Hij valt moeilijker in slaap - wil meer interactie- voelt mij echt aan.
Ik wil een goede moeder voor hem zijn en dat hij een vrolijk baby is en liefde voelt
Ik hoop zo erg dat ik na een tijdje een update kan geven dat ik me echt veel beter voel en dat de donkere dagen voorbij zijn.
En voor de dames die reageren met het is te laat voor spijt. Ik weet het. Alleen ik had me echt never nooit voorgesteld dat ik emotioneel zo diep zou zinken. Echt niet!
Als ik ook maar 1% had geweten dat ik me zo zou voelen had ik het niet gedaan.
vrijdag 28 maart 2025 om 09:51
Goed dat je de stap hebt gezet de huisarts te informeren, Merve! En fijn dat je dit topic als helpend ervaart. Ik zou me niet blindstaren op de reactie dat het wat laat is voor spijt (volgens mij las ik dat in de afgelopen dagen maar bij één forummer). Wat mij betreft is het een open deur en dooddoener, bovendien lijkt het mij duidelijk dat je overvallen bent door deze emoties (en daarin ben je niet de enige). Het is juist goed dat je het zo open en eerlijk beschrijft, nu ook naar je huisarts, dat is nodig om eruit te komen.Merve94 schreef: ↑28-03-2025 09:44Ik heb een bericht gestuurd naar de huisarts en omschreven hoe ik mij echt voel zonder te filteren.
Dit leest ze meestal in de middag en belt ze na 16:00 terug.
Ik vind het zo spannend en hoop echt dat het me gaat helpen bij hoe ik me voel.
Ik wil echt niet meer zo verdrietig doorgaan en het is niet eerlijk voor mijn baby om zo een ongelukkige moeder te hebben.
De gevoelens gaan niet vanzelf over.
Ik blijf in een cirkel hangen elke dag.
En ook dat mijn baby steeds actiever wordt maakt me angstiger. Hij valt moeilijker in slaap - wil meer interactie- voelt mij echt aan.
Ik wil een goede moeder voor hem zijn en dat hij een vrolijk baby is en liefde voelt
Ik hoop zo erg dat ik na een tijdje een update kan geven dat ik me echt veel beter voel en dat de donkere dagen voorbij zijn.
En voor de dames die reageren met het is te laat voor spijt. Ik weet het. Alleen ik had me echt never nooit voorgesteld dat ik emotioneel zo diep zou zinken. Echt niet!
Als ik ook maar 1% had geweten dat ik me zo zou voelen had ik het niet gedaan.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
vrijdag 28 maart 2025 om 09:53
Lieve Merve, laat dat soort opmerkingen ajb van je afglijden. Niemand kan je voorbereiden op de impact van een kindje krijgen. Niemand weet van te voren hoe ze daar psychisch op reageert. Heel veel is hormonaal. Maar ook onderliggende angsten, gevoelens of trauma's waar je als kinderloze amper bewust van was, kunnen met een klap boven komen drijven. Dit had je niet kunnen voorzien. Laat het daarom van je afglijden.
Heel goed van je dat je de huisarts benaderd hebt. Dat is stap 1 en ik duim dat je een huisarts hebt die goed bekend is met een pnd en je klachten serieus neemt. Vanmiddag weet je meer.
Heel goed van je dat je de huisarts benaderd hebt. Dat is stap 1 en ik duim dat je een huisarts hebt die goed bekend is met een pnd en je klachten serieus neemt. Vanmiddag weet je meer.
vrijdag 28 maart 2025 om 09:57
Nou dit inderdaad. Hopelijk belt de huisarts inderdaad vanmiddag terug. Is er evt ook nog een bepaald tijdstip dat je zelf kunt bellen? Zodat je in elk geval even voor het weekend contact hebt met de huisarts of assistente ?NomenNesci0 schreef: ↑28-03-2025 09:53Lieve Merve, laat dat soort opmerkingen ajb van je afglijden. Niemand kan je voorbereiden op de impact van een kindje krijgen. Niemand weet van te voren hoe ze daar psychisch op reageert. Heel veel is hormonaal. Maar ook onderliggende angsten, gevoelens of trauma's waar je als kinderloze amper bewust van was, kunnen met een klap boven komen drijven. Dit had je niet kunnen voorzien. Laat het daarom van je afglijden.
Heel goed van je dat je de huisarts benaderd hebt. Dat is stap 1 en ik duim dat je een huisarts hebt die goed bekend is met een pnd en je klachten serieus neemt. Vanmiddag weet je meer.
vrijdag 28 maart 2025 om 10:03
Wat goed dat je de stap naar de HA hebt gezet! Ik gun je zo wat rust in je hoofd en lijf.
De eerste maanden zijn ook gewoon ondankbaar werk. Ik kan me - bijna 8 jaar later - nog herinneren dat mijn kind met bijna 6 maanden oud voor het eerst teruglachte: een actie-reactie met mij! Toen werd het pas leuker.
En ik werd pas laat moeder dus mijn geluk was dat ik heb gezien hoe weinig vriendinnen de roze wolk hadden. Daar voel jij je niet beter door, maar ik hoop dat het je een beetje helpt met je schuldgevoel: je doet het gewoon heel erg goed voor je baby en nu is het tijd om ook voor jezelf te zorgen.
En voor wat het waard is: ik vond borstvoeding gewoon heel veel pijn doen en het kwam slecht op gang: binnen 3 maanden was mijn baby volledig over op FV en ik heb een hele gezonde, gelukkige koter. Ik gaf liever een snelle fles en dikke knuffel dan dat eindeloze getrut met BV. Nu gaat dat bij jou gelukkig wel goed maar ik bedoel maar: je mag ermee stoppen, simpelweg omdat jij dat wilt als dat beter is voor jou!
De eerste maanden zijn ook gewoon ondankbaar werk. Ik kan me - bijna 8 jaar later - nog herinneren dat mijn kind met bijna 6 maanden oud voor het eerst teruglachte: een actie-reactie met mij! Toen werd het pas leuker.
En ik werd pas laat moeder dus mijn geluk was dat ik heb gezien hoe weinig vriendinnen de roze wolk hadden. Daar voel jij je niet beter door, maar ik hoop dat het je een beetje helpt met je schuldgevoel: je doet het gewoon heel erg goed voor je baby en nu is het tijd om ook voor jezelf te zorgen.
En voor wat het waard is: ik vond borstvoeding gewoon heel veel pijn doen en het kwam slecht op gang: binnen 3 maanden was mijn baby volledig over op FV en ik heb een hele gezonde, gelukkige koter. Ik gaf liever een snelle fles en dikke knuffel dan dat eindeloze getrut met BV. Nu gaat dat bij jou gelukkig wel goed maar ik bedoel maar: je mag ermee stoppen, simpelweg omdat jij dat wilt als dat beter is voor jou!
vrijdag 28 maart 2025 om 10:16
Lieve Merve,
Alleen al het feit dat je uitspreekt een goede moeder te willen zijn en je ziet dat je dat nu niet bent, maar wel wil zijn, dát alleen al is zo'n groot, moedig en dapper voornemen. Ik ben trots op je dat je het bericht naar de huisarts hebt gestuurd en ik ben trots op je dat je om hulp durft te vragen. In ieders belang, maar vooral dat van jezelf. Goed gedaan!
Alleen al het feit dat je uitspreekt een goede moeder te willen zijn en je ziet dat je dat nu niet bent, maar wel wil zijn, dát alleen al is zo'n groot, moedig en dapper voornemen. Ik ben trots op je dat je het bericht naar de huisarts hebt gestuurd en ik ben trots op je dat je om hulp durft te vragen. In ieders belang, maar vooral dat van jezelf. Goed gedaan!
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
vrijdag 28 maart 2025 om 10:53
Lieve Merve: je hebt geen spijt. Je wilt je alleen niet zo voelen zoals je je nu voelt. Dat is iets heel anders, en superbegrijpelijk ook! Maar vertel het ook zo tegen jezelf. Dat is een stuk liever voor jou en je kindje. Jouw liefde voor hem spat van je berichtjes af, ondanks dat je je zo voelt als je nu doet.
En hopelijk belt de huisarts jou, maar als ze dat niet doet, maak dan zelf een afspraak. Jij verdient dat en je kindje ook!
En hopelijk belt de huisarts jou, maar als ze dat niet doet, maak dan zelf een afspraak. Jij verdient dat en je kindje ook!
vrijdag 28 maart 2025 om 11:59
Ik vraag me dit zelfs af. Een baby heeft op zich weinig meer nodig dan rust, veiligheid, troost en voeding. Op het moment dat je als verzorgers (dat kan ook papa zijn of een tante of iemand anders) dit kan bieden, dan maakt het minder uit wat eronder zit of wie die zorg geeft.Doreia* schreef: ↑28-03-2025 10:16Lieve Merve,
Alleen al het feit dat je uitspreekt een goede moeder te willen zijn en je ziet dat je dat nu niet bent, maar wel wil zijn, dát alleen al is zo'n groot, moedig en dapper voornemen. Ik ben trots op je dat je het bericht naar de huisarts hebt gestuurd en ik ben trots op je dat je om hulp durft te vragen. In ieders belang, maar vooral dat van jezelf. Goed gedaan!
Ik heb ook een PND gehad en aan mij merkte je daar amper wat van aan de buitenkant. Ik deed wat ik dacht dat ik hoorde te doen, ik voelde er alleen nul plezier bij, had spijt als haren op mijn hoofd en vond het lood en loodzwaar. De wereld was 1 grote grijze zware deken, waar ik me door elke dag sleepte.
Maar aan de buitenkant zag je een mama die koetie koetie deed, die troostte en rondwandelde met haar baby, die verzorgde, die over het ruggetje wreef, die kusjes gaf op het wangetje, die buikscheetjes blies tijdens het verschonen en met haar kindje babbelde. Je had een hele goede verstaander moeten zijn om op basis daarvan te weten hoe ik me voelde. Ik voelde me een robot die op de automatische piloot dat allemaal deed.
Ik denk dat er ook vrouwen zijn die ondanks een PND wel de juiste dingen 'doen', maar zich daarbij gewoon diep ongelukkig voelen. En ik lees dat to ook de zorg voelt én uitvoert. Kan heel prima zijn dat ze ondanks haar gevoelens alle vakjes aantikt van goede zorg. En ze schreef eerder ook dat er een grote familie bij betrokken is. Dus ook als to die zorg nu niet altijd even goed kan geven, schat ik in dat haar kindje niks tekort komt met haar familie. Ik maak me daar eerlijk gezegd het minste zorgen over. Ik vind het vooral voor haarzelf zo verdrietig.
vrijdag 28 maart 2025 om 13:21
Merve94 schreef: ↑28-03-2025 09:44Ik heb een bericht gestuurd naar de huisarts en omschreven hoe ik mij echt voel zonder te filteren.
Dit leest ze meestal in de middag en belt ze na 16:00 terug.
Ik vind het zo spannend en hoop echt dat het me gaat helpen bij hoe ik me voel.
Ik wil echt niet meer zo verdrietig doorgaan en het is niet eerlijk voor mijn baby om zo een ongelukkige moeder te hebben.
De gevoelens gaan niet vanzelf over.
Ik blijf in een cirkel hangen elke dag.
En ook dat mijn baby steeds actiever wordt maakt me angstiger. Hij valt moeilijker in slaap - wil meer interactie- voelt mij echt aan.
Ik wil een goede moeder voor hem zijn en dat hij een vrolijk baby is en liefde voelt
Ik hoop zo erg dat ik na een tijdje een update kan geven dat ik me echt veel beter voel en dat de donkere dagen voorbij zijn.
En voor de dames die reageren met het is te laat voor spijt. Ik weet het. Alleen ik had me echt never nooit voorgesteld dat ik emotioneel zo diep zou zinken. Echt niet!
Als ik ook maar 1% had geweten dat ik me zo zou voelen had ik het niet gedaan.
Dat is een hele grote stap in de goeie richting! Super knap van jou.
En laat die reactie van te laat voor spijt van je af glijden. Je hebt dit niet kunnen voorkomen, je hebt gewoon domme pech en je doet er alles aan om het beter te laten worden, je doet je best meer kun je niet. Je doet het goed meid!!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
