
Spijt van kind ?
vrijdag 27 december 2024 om 13:15
Hoi dames,
Daar ben ik weer!
Met tranen zit ik weer te typen.
Ik ben 11 december bevallen van een prachtlg mannetje.
Het is een gewenste baby.
Na lang proberen met Ivf.
Partner steunt mij voldoende- familie is volop aanwezig en helpt.
Alleen ik word gek lijkt het!
Ik kan sinds 2 weken alleen maar huilen en heb echt hele nare gevoelens en gedachten.
De eerste week sliep hij goed door, maar sinds een paar dagen slaapt hij heel weinig.
Ook als ik hem net gevoed heb of verschoond.
Mijn man is nu nog een week thuis, maar ik weet niet wat ik moet doen als hij weer aan het werk gaat.
Ik kan niet stoppen met huilen- voel me super ellendig - kijk alleen maar uit het raam en het voelt alsof mijn leven voorbij is.
Heb ik spijt van mijn kind- gaat dit over?
Herkennen moeders dit?
Daar ben ik weer!
Met tranen zit ik weer te typen.
Ik ben 11 december bevallen van een prachtlg mannetje.
Het is een gewenste baby.
Na lang proberen met Ivf.
Partner steunt mij voldoende- familie is volop aanwezig en helpt.
Alleen ik word gek lijkt het!
Ik kan sinds 2 weken alleen maar huilen en heb echt hele nare gevoelens en gedachten.
De eerste week sliep hij goed door, maar sinds een paar dagen slaapt hij heel weinig.
Ook als ik hem net gevoed heb of verschoond.
Mijn man is nu nog een week thuis, maar ik weet niet wat ik moet doen als hij weer aan het werk gaat.
Ik kan niet stoppen met huilen- voel me super ellendig - kijk alleen maar uit het raam en het voelt alsof mijn leven voorbij is.
Heb ik spijt van mijn kind- gaat dit over?
Herkennen moeders dit?
dinsdag 6 mei 2025 om 10:00
Merve, het klinkt alsof je meer hulp nodig hebt. Waar bestaat jouw hulp nu uit? En laat je het achterste van je tong zien? Daarmee bedoel ik, weet iedereen die er voor jouw ondersteuning is, dat je je zo voelt en benoem je zaken zoals je die hier benoemd?
Men kan je alleen helpen als je in alles 100% open en eerlijk bent.
Krijg je medicatie? En wanneer is de evaluatie hiervan? Want ook medicatie moet opgevolgd worden qua werkzaamheid. Als het niet -voldoende- werkt, moet een arts meedenken over evt andere dosis of andere medicatie.
En hoe vaak heb je gesprekken met een hulpverlener? En is deze gespecialiseerd in post partum depressie? Wat zegt jouw hulpverlening hierover?
Men kan je alleen helpen als je in alles 100% open en eerlijk bent.
Krijg je medicatie? En wanneer is de evaluatie hiervan? Want ook medicatie moet opgevolgd worden qua werkzaamheid. Als het niet -voldoende- werkt, moet een arts meedenken over evt andere dosis of andere medicatie.
En hoe vaak heb je gesprekken met een hulpverlener? En is deze gespecialiseerd in post partum depressie? Wat zegt jouw hulpverlening hierover?
dinsdag 6 mei 2025 om 10:23
Merve, je negeert mijn post. En dat begrijp ik volkomen. Maar echt neem vandaag nog contact op met je therapeut. Ik snap dat je te moe bent, dat je daar eigenlijk geen energie voor hebt. Maar doe het. Je wilt je niet voelen zoals je je nu voelt, helaas heb ik je niemand in je omgeving die voor jou belt. Dus zul je het helaas zelf moeten doen.
Het is niet erg dat je het niet alleen kunt, de therapie is er om je te helpen. Dat heeft wel even tijd nodig voordat je hiervan de effecten gaat merken.
Het is niet erg dat je het niet alleen kunt, de therapie is er om je te helpen. Dat heeft wel even tijd nodig voordat je hiervan de effecten gaat merken.
dinsdag 6 mei 2025 om 10:36
Heb je een baan Merve?
Is het een optie om je kind in te schrijven bij een kinderdagverblijf, en hem daar 1 a 2 dagen heen te brengen, zodat jij een dag of twee iets voor je zelf kunt doen? Een hobby oppakken, of als je geen baan hebt iets gaan zoeken waar jij wel blij van word? Je verliest je zelf totaal in het moederschap lijkt het. Probeer wat focus op andere dingen te leggen, al is dat moeilijk. Maar ik denk wel goed…
Is het een optie om je kind in te schrijven bij een kinderdagverblijf, en hem daar 1 a 2 dagen heen te brengen, zodat jij een dag of twee iets voor je zelf kunt doen? Een hobby oppakken, of als je geen baan hebt iets gaan zoeken waar jij wel blij van word? Je verliest je zelf totaal in het moederschap lijkt het. Probeer wat focus op andere dingen te leggen, al is dat moeilijk. Maar ik denk wel goed…
dinsdag 6 mei 2025 om 10:56
Merve, heb je stichting buurtgezinnen in de buurt?
Zij koppelen vraag gezinnen aan steun gezinnen.
Deze steungezinnen helpen dan in overleg met de kinderen.
Bijvoorbeeld elke week een dagje opvangen, of in de babytijd twee keer per week bij jou thuis een middagje voor de baby zorgen zodat jij kan slapen of er even alleen uit kan.
Zou zoiets iets voor je zijn?
Het is juist voor ouders die het even zwaar hebben.
Zij koppelen vraag gezinnen aan steun gezinnen.
Deze steungezinnen helpen dan in overleg met de kinderen.
Bijvoorbeeld elke week een dagje opvangen, of in de babytijd twee keer per week bij jou thuis een middagje voor de baby zorgen zodat jij kan slapen of er even alleen uit kan.
Zou zoiets iets voor je zijn?
Het is juist voor ouders die het even zwaar hebben.
dinsdag 6 mei 2025 om 12:55
Merve, wat super naar dat je je zo voelt en het niet beter wordt. Je bent net begonnen met hulp, geef dat ook tijd! En geef daar echt eerlijk aan hoe je je voelt, daar zijn ze voor. Probeer ook tegen jezelf te blijven zeggen: ik bent niet de enige. Lees alle reacties hier nog maar eens door. Ikzelf begin het moederschap na een jaar of anderhalf eindelijk een soort van te aanvaarden. Het is echt niet allemaal leuk en gezellig en het kan inderdaad enorm eenzaam zijn.
Ik vind het vooral enorm pijnlijk voor je om te lezen dat je vangnet ontbreekt en dat je omgeving, inclusief partner, het zo laat afweten. Dat moet een enorme tegenvaller zijn en kost alleen nog maar meer energie om hen proberen mee te nemen in hoe je je voelt, terwijl je echt wel iets anders aan je hoofd hebt. Zou je partner eens meekunnen naar therapie/de huisarts, wat dan ook? Zodat hij misschien iets meer begrip krijgt?
Ik vind het vooral enorm pijnlijk voor je om te lezen dat je vangnet ontbreekt en dat je omgeving, inclusief partner, het zo laat afweten. Dat moet een enorme tegenvaller zijn en kost alleen nog maar meer energie om hen proberen mee te nemen in hoe je je voelt, terwijl je echt wel iets anders aan je hoofd hebt. Zou je partner eens meekunnen naar therapie/de huisarts, wat dan ook? Zodat hij misschien iets meer begrip krijgt?
zaterdag 10 mei 2025 om 08:07
Dames,
Dankjewel voor alle reacties.
Het doet mij enorm goed!
İk ga er ook op reageren
Man wil 3 nachten zonder baby weg, alleen ik ben bang dat hij mij vergeet of een compleet andere baby is als ik terug ben.
Hij wordt 11 mei precies 5 maanden. ( 11 december geboren)
Zal hij mij vergeten of denken dat ik hem in de steek heb gelaten?
Dankjewel voor alle reacties.
Het doet mij enorm goed!
İk ga er ook op reageren
Man wil 3 nachten zonder baby weg, alleen ik ben bang dat hij mij vergeet of een compleet andere baby is als ik terug ben.
Hij wordt 11 mei precies 5 maanden. ( 11 december geboren)
Zal hij mij vergeten of denken dat ik hem in de steek heb gelaten?
zaterdag 10 mei 2025 om 08:22
Nee dat denk ik niet. Mijn baby herkende ons huis direct terwijl we daar 2 weken niet waren geweest. Zo snel vergeten ze je niet hoor. Is het een optie om korter te gaan? Dan is de stap wat minder groot om zonder kindje weg te gaan.Merve94 schreef: ↑10-05-2025 08:07Dames,
Dankjewel voor alle reacties.
Het doet mij enorm goed!
İk ga er ook op reageren
Man wil 3 nachten zonder baby weg, alleen ik ben bang dat hij mij vergeet of een compleet andere baby is als ik terug ben.
Hij wordt 11 mei precies 5 maanden. ( 11 december geboren)
Zal hij mij vergeten of denken dat ik hem in de steek heb gelaten?
zaterdag 10 mei 2025 om 09:06
İk wil ook een volledige check up laten doen ivm gezondheid. Dat duurt 2 dagen.
Alleen voel ik me echt schuldig en ben ik bang dat hij me mist en daardoor verdrietig wordt
zaterdag 10 mei 2025 om 11:00
Merve, goed ouderschap staat niet in steen gebeiteld dat het zus of zo moet. Ook met goed ouderschap kun je (en moet je) nog steeds aan jezelf denken. Zie het als die instructie die je krijgt in het vliegtuig. Zet eerst het zuurstofmasker bij jezelf op, daarna pas bij anderen, incl. je kinderen.
Ik lees dat je erg worstelt met balans houden. Jouw kindje voelt 500% als jouw wereld, dat vliegt je enorm aan (begrijpelijk), maar nu mag en kan je weer een beetje zoeken naar balans. Wie is Merve? Moederschap is niet iets dat je nu alleen nog maar mag denken. Je mag ook denken aan Merve de vrouw, de vriendin, de partner, de collega, de dochter, de buurvrouw. Als ouders (daar is jouw man net zo verwantwoordelijk voor als jou) zorgen dat hun kinderen een goed vangnet hebben en zorgen dat er een goede balans is tussen aanwezig en weg, dan mag je zonder schuldgevoel genieten van weg. Zolang beide ouders maar zorgen dat de balans goed is en dat degene die voor je kindje zorgt, een lieve goede fijne verzorger is, komt het helemaal goed. Kleine kinderen vergeten je echt niet.
En als het als een te grote stap aanvoelt, overleg dan om eerst 1 of 2 nachtjes te doen, om langzaam te wennen.
Hoe gaat het met je therapie? En is je man ook betrokken daarbij?
Ik lees dat je erg worstelt met balans houden. Jouw kindje voelt 500% als jouw wereld, dat vliegt je enorm aan (begrijpelijk), maar nu mag en kan je weer een beetje zoeken naar balans. Wie is Merve? Moederschap is niet iets dat je nu alleen nog maar mag denken. Je mag ook denken aan Merve de vrouw, de vriendin, de partner, de collega, de dochter, de buurvrouw. Als ouders (daar is jouw man net zo verwantwoordelijk voor als jou) zorgen dat hun kinderen een goed vangnet hebben en zorgen dat er een goede balans is tussen aanwezig en weg, dan mag je zonder schuldgevoel genieten van weg. Zolang beide ouders maar zorgen dat de balans goed is en dat degene die voor je kindje zorgt, een lieve goede fijne verzorger is, komt het helemaal goed. Kleine kinderen vergeten je echt niet.
En als het als een te grote stap aanvoelt, overleg dan om eerst 1 of 2 nachtjes te doen, om langzaam te wennen.
Hoe gaat het met je therapie? En is je man ook betrokken daarbij?
dinsdag 13 mei 2025 om 09:42
Ik denk dat het heel goed is om te doen. Denk er over na, en als het goed voelt doe het. Zonder je schuldig te voelen!
Misschien hebben jullie dit allemaal even nodig.
Heb je een goede oppas voor jullie kindje, waarbij je je vertrouwd voelt?

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in