Reizen
alle pijlers
Horroruitjes school, werk of vereniging
zondag 13 april 2025 om 08:57
.
zondag 13 april 2025 om 23:19
Oh die laatste is in Londen opgehaald door zijn pa. Daar ging ik niet nog vijf dagen mee rond zeulen. Maar ja, sinds het zogenaamde ‘passend onderwijs’ kregen we meer en meer leerlingen waarbij dit soort gedrag vrij gangbaar was. En ook steeds meer ouders die zelf ook wel een cursus ‘wat is normaal’ mochten volgen al staat die ontwikkeling los van eerstgenoemde. Vaak genoeg met kinderen op een kamp gestaan die ziek waren geworden of gewoon verschrikkelijke heimwee hadden en dat pa vond dat ma maar moest komen want het ‘was niet zijn dag’ maar die van zijn ex. Die geen rijbewijs of auto had. Het toppunt was een leerling die eigenlijk alles heeft overtroffen qua debiel en gevaarlijk gedrag (kan het helaas niet schrijven want hopelijk zeer uniek) en dus niet meer mee mocht op meerdaagse excursies. Ouders hebben er de krant en televisie nog bij weten te sleuren hoe schandalig dat wel niet was om dat bloedje van hen uit te sluiten. Docenten weigerden allemaal om te vertrekken met die jongen erbij en dus ging de excursie dat jaar niet door. Voor niemand. Gingen de ouders weer gillen in de media. Alleen dit keer hadden kijkers/lezers toch wel zoiets van: ‘Hmmm, dat moet dan wel een zeer vervelend jong zijn…die school mag niets zeggen i.v.m. privacy maar dit zegt toch wel heel veel’. Het jong in kwestie heeft meerdere keren de landelijke media gehaald in de jaren die volgden. En nog steeds, als ‘ie weer vrijkomt dan.Ginevra schreef: ↑13-04-2025 16:02Toen ik zelf op school zat (lang lang geleden) hadden scholen in mijn omgeving eenvoudige regels voor dat soort dingen: elke leerling die zoiets probeerde ging linea recta naar huis. Geen overleg, geen tweede kansen, geen geld terug. Er werd ook vooraf voor gewaarschuwd en ze deden het ook echt. En omdat iedereen dat wist bleven de meeste kinders braaf.
Ik geloof dat zoiets tegenwoordig niet meer geaccepteerd wordt.
Ik zou geloof ik zelf de excursies afschaffen. Ik vind het van de zotte dat docenten nog voor dit soort gedoe verantwoordelijk moeten zijn.
zondag 13 april 2025 om 23:29
Ach wat rot zeg.Nana_Mouskouri schreef: ↑13-04-2025 10:43Uitwisseling naar het buitenland. Ik werd als begeleider ondergebracht bij een collega van de ontvangende school. Hij en zijn gezin bleken erg gezond te leven, wat ik verder prima vind. Helaas betekende dat ook dat ze een probleem hadden met mijn lichaam. Ik werd, gezien mijn supersexy maat 48, gedurende het verblijf op rantsoen gezet. Ik mocht een lunchpakket samenstellen uit één boterham, want dat was ruim voldoende voor mij. Koffie was ook ongezond, dat kreeg ik onder protest, maar dan wel van de vorige dag uit de thermoskan. Trots vertelde de man dat hij achtduizend euro per maand verdiende, dus aan het inkomen lag het niet.
Helaas waren er bij elke excursie voldoende mogelijkheden döner te eten, dus mager kwam ik niet thuis.
Ik heb me zelden zo ongelukkig gevoeld, overigens. Achteraf spijt dat ik niet in een hotel ben gaan zitten, dat had ik nu anders gedaan.
Ik moet zelf wel meteen denken aan dat ik bij een (verder leuke) uitwisseling de thee van de vorige dag opgewarmd in de magnetron kreeg bij het onbijt. Brrrr. Niet te drinken.
zondag 13 april 2025 om 23:30
Bedrijfsuitje met de collega's van mijn nieuwe baan. Altijd leuk behalve voor de collega die niet goed in de groep lag en (heel verstandig) uit de buurt van bepaalde haantjes bleef. Hij had alleen niet kunnen voorzien dat we gingen paintballen. De instructeur gaf duidelijk aan dat je niet van dichtbij, niet op het hoofd en niet in de veilige zone mocht schieten. Wat volgde was een grote chaos waarbij iedereen alle kanten op stoof toen ze doorhadden hoeveel pijn zo'n kogel deed. Een vrouwelijke collega werd meerdere keren vol op de billen geraakt. Een leidinggevende werd onderuit gehaald. En die ene collega bleek uiteindelijk een levende schietschijf te worden. Van dichtbij volledig onder vuur genomen zat hij na een uur onder de blauwe plekken, zijn bril was kapot en zijn enkel gekneusd door een val. Hij heeft zich de week daarna ziek moeten melden. Van ellende ben ik in een soort sloot gesprongen en heb daar een half uur in de kou doorgebracht terwijl het water in mijn schoenen liep. Vanwege de maskers en overals wist niemand wie nu precies de daders waren. Echt een vreselijk uitje. En paintballen heb ik nooit meer gedaan.
evelien2010 wijzigde dit bericht op 13-04-2025 23:32
Reden: .
Reden: .
6.44% gewijzigd
zondag 13 april 2025 om 23:44
evelien2010 schreef: ↑13-04-2025 23:30Bedrijfsuitje met de collega's van mijn nieuwe baan. Altijd leuk behalve voor de collega die niet goed in de groep lag en (heel verstandig) uit de buurt van bepaalde haantjes bleef. Hij had alleen niet kunnen voorzien dat we gingen paintballen. De instructeur gaf duidelijk aan dat je niet van dichtbij, niet op het hoofd en niet in de veilige zone mocht schieten. Wat volgde was een grote chaos waarbij iedereen alle kanten op stoof toen ze doorhadden hoeveel pijn zo'n kogel deed. Een vrouwelijke collega werd meerdere keren vol op de billen geraakt. Een leidinggevende werd onderuit gehaald. En die ene collega bleek uiteindelijk een levende schietschijf te worden. Van dichtbij volledig onder vuur genomen zat hij na een uur onder de blauwe plekken, zijn bril was kapot en zijn enkel gekneusd door een val. Hij heeft zich de week daarna ziek moeten melden. Van ellende ben ik in een soort sloot gesprongen en heb daar een half uur in de kou doorgebracht terwijl het water in mijn schoenen liep. Vanwege de maskers en overals wist niemand wie nu precies de daders waren. Echt een vreselijk uitje. En paintballen heb ik nooit meer gedaan.
Wat erg! Normaliter zijn er toch ook altijd lui bij van die locatie zelf? Hebben die dan niet ingegrepen?
zondag 13 april 2025 om 23:57
https://www.youtube.com/watch?v=a3zHT-zN2Fk
Ik heb geen verhaal van mezelf, maar moest wel hier aan denken, dus maar even gedeeld met jullie (en meteen TVP
Ik heb geen verhaal van mezelf, maar moest wel hier aan denken, dus maar even gedeeld met jullie (en meteen TVP
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
maandag 14 april 2025 om 01:55
Ik maak er altijd het beste van, maar ik kan mij er in ieder geval eentje herinneren.
Groot bouwproject, ik was onderdeel van het opdrachtgeversteam. Onderdeel van het contract was dat beide partijen een uitje moesten organiseren ihkv samenwerking. Wij deden de eerste, al vrij snel na tekenen maar al snel daarna was het hommeles. Een compleet vechtcontract op elk punt. Het moment naderde dat de aannemer een uitje moest plannen. We gaven als contrasterende partij aan dat dit nu echt niet hoefde. We konden het uitstellen, er zou sowieso geen boete volgen voor het niet inwilligen van een eis, etc. Maar de aannemer stond erop.
We eindigden op het bouwterrein zelf, in een koude loods, met een bbq onder een tent. Het was maart, het regende, er was verder niks anders gepland. Er was wel een grote hoeveelheid bier terwijl vrijwel iedereen met de auto was. Ik heb het over tien jaar terug dus BOB was echt wel een bekende term. Niemand had zin om te praten, natuurlijk, en tot overmaat van ramp stonden de bouwvakkers in het volle zicht te werken in de regen en kou. Ik heb zelden zo snel ergens weggewild.
Groot bouwproject, ik was onderdeel van het opdrachtgeversteam. Onderdeel van het contract was dat beide partijen een uitje moesten organiseren ihkv samenwerking. Wij deden de eerste, al vrij snel na tekenen maar al snel daarna was het hommeles. Een compleet vechtcontract op elk punt. Het moment naderde dat de aannemer een uitje moest plannen. We gaven als contrasterende partij aan dat dit nu echt niet hoefde. We konden het uitstellen, er zou sowieso geen boete volgen voor het niet inwilligen van een eis, etc. Maar de aannemer stond erop.
We eindigden op het bouwterrein zelf, in een koude loods, met een bbq onder een tent. Het was maart, het regende, er was verder niks anders gepland. Er was wel een grote hoeveelheid bier terwijl vrijwel iedereen met de auto was. Ik heb het over tien jaar terug dus BOB was echt wel een bekende term. Niemand had zin om te praten, natuurlijk, en tot overmaat van ramp stonden de bouwvakkers in het volle zicht te werken in de regen en kou. Ik heb zelden zo snel ergens weggewild.
maandag 14 april 2025 om 06:24
maandag 14 april 2025 om 07:10
Schoolreisjes kan ik me niet echt meer herinneren van vroeger, behalve het survivalkamp naar de Ardennen in de brugklas. Dat was op zich wel leuk, maar ik had ook niet echt vrienden en werd ( daar toen nog niet ) veel gepest dus ik zat altijd alleen in de bus en kon niet echt aansluiting vinden.
Ik vond het dus ook niet echt leuk om mee te gaan. Dagje Duinrell, best leuk maar weer altijd alleen zitten en er voor Jan doedel bij lopen.
Mijn oma vond het altijd verschrikkelijk om me alleen in die bus te zien zitten.
Wat later, op mijn negentiende had ik wel werk vrienden ( horeca ) en gingen we met zijn vijven een weekendje in een huisje, gewoon gezellig. Ik kon met iedereen goed opschieten dus zag er geen probleem in. We waren met een van mijn beste vriendinnen daar, die wat had met een van de mannen die mee was. Ik zag hem als een van mijn beste vrienden.
Het was allemaal koek en ei tot er alcohol in het spel kwam op de tweede avond.
Ik had nog nooit gedronken dus nul ervaring en mijn heerlijk collega had het geweldige idee om een drankspelletje te gaan doen met tequila shotjes. Tja, dan weet je het wel. Ik raakte straalbezopen. Tequila viel slecht dus ik wisselde maar af met een glas bier, wat helemaal een geniaal plan was.
Toen ik ( na een shotje of acht en drie glazen bier ) amper op mijn benen kon staan werd ik ziek en moest ik kotsen. Ik ben het hele weekend flink ziek gebleven, de kamer draaide, ik kon niets zelf en was echt enorm duizelig en beroerd.
En wie kwam er voor me zorgen? Je raad het al, mijn beste vriend. Hij kwam even bij me zitten toen ik doodziek op bed lag, gaf me een knuffel, bracht me water, allemaal heel fijn en lief. Zijn vriendin dacht er anders over helaas en werd stikjaloers en woest op mij. Ze had hem even bij me zien zitten op bed en me een knuffel zien geven. Tja, het was wat. Er speelde niets tussen ons en dat zou ook nooit gebeuren want in mijn ogen was hij alleen mijn beste werk vriend.
De rest van het weekend bleef ze woedend en het is nooit meer goed gekomen met de sfeer of mijn relatie met haar ( en hem want hij koos uiteraard verstandig haar kant ) en ik kon de tijd wel omkijken tot we weer naar huis konden. Mijn andere mannelijke collega's probeerden de boel nog wat te redden maar het was te laat dus ook zij kregen ruzie om de schoonmaak en het was een grote ellende op het eind. Op het werk is het ook nooit meer hetzelfde geworden qua sfeer onderling.
Uitjes met collega's doe ik dus echt nooit meer. Tequila ook niet, trouwens. Ik word nog misselijk van die lucht.
Ik vond het dus ook niet echt leuk om mee te gaan. Dagje Duinrell, best leuk maar weer altijd alleen zitten en er voor Jan doedel bij lopen.
Mijn oma vond het altijd verschrikkelijk om me alleen in die bus te zien zitten.
Wat later, op mijn negentiende had ik wel werk vrienden ( horeca ) en gingen we met zijn vijven een weekendje in een huisje, gewoon gezellig. Ik kon met iedereen goed opschieten dus zag er geen probleem in. We waren met een van mijn beste vriendinnen daar, die wat had met een van de mannen die mee was. Ik zag hem als een van mijn beste vrienden.
Het was allemaal koek en ei tot er alcohol in het spel kwam op de tweede avond.
Ik had nog nooit gedronken dus nul ervaring en mijn heerlijk collega had het geweldige idee om een drankspelletje te gaan doen met tequila shotjes. Tja, dan weet je het wel. Ik raakte straalbezopen. Tequila viel slecht dus ik wisselde maar af met een glas bier, wat helemaal een geniaal plan was.
Toen ik ( na een shotje of acht en drie glazen bier ) amper op mijn benen kon staan werd ik ziek en moest ik kotsen. Ik ben het hele weekend flink ziek gebleven, de kamer draaide, ik kon niets zelf en was echt enorm duizelig en beroerd.
En wie kwam er voor me zorgen? Je raad het al, mijn beste vriend. Hij kwam even bij me zitten toen ik doodziek op bed lag, gaf me een knuffel, bracht me water, allemaal heel fijn en lief. Zijn vriendin dacht er anders over helaas en werd stikjaloers en woest op mij. Ze had hem even bij me zien zitten op bed en me een knuffel zien geven. Tja, het was wat. Er speelde niets tussen ons en dat zou ook nooit gebeuren want in mijn ogen was hij alleen mijn beste werk vriend.
De rest van het weekend bleef ze woedend en het is nooit meer goed gekomen met de sfeer of mijn relatie met haar ( en hem want hij koos uiteraard verstandig haar kant ) en ik kon de tijd wel omkijken tot we weer naar huis konden. Mijn andere mannelijke collega's probeerden de boel nog wat te redden maar het was te laat dus ook zij kregen ruzie om de schoonmaak en het was een grote ellende op het eind. Op het werk is het ook nooit meer hetzelfde geworden qua sfeer onderling.
Uitjes met collega's doe ik dus echt nooit meer. Tequila ook niet, trouwens. Ik word nog misselijk van die lucht.
I have a tender spot in my heart for cripples, bastards and broken things.
maandag 14 april 2025 om 07:32
Wat naar dat zoveel mensen zich eenzaam hebben gevoeld tijden uitjes met werk/school. Ik werd vroeger ook altijd gepest en kon ook moeilijk aansluiting vinden, op de basisschool al. Op mijn 18e deed ik een bbl opleiding en werkte in een winkel. Daar had ik ook weinig aansluiting; ik viel een beetje tussen wal en schip. De vaste krachten waren oudere vrouwen, de weekendkrachten waren allemaal jongeren. Maar omdat ik doordeweeks werkte, hoorde ik daar ook niet echt bij. Wat ik het ergste vond en me altijd zal bijblijven is dat ik tijdens een bedrijfsuitje de groepsfoto moest maken.
maandag 14 april 2025 om 07:32
maandag 14 april 2025 om 07:39
Nou ja, goddank voor mij waren dagen naar Parijs/Londen zoals Wissewis heeft meegemaakt, hier niet gebruikelijk. Dus ik ben echt alleen met het Ardennenkamp meerdere dagen weggeweest en dat vond ik echt niet fijn. Alle andere schooluitjes waren hier max een dag en dan weer naar huis, goddank.Frost schreef: ↑14-04-2025 07:32Wat naar dat zoveel mensen zich eenzaam hebben gevoeld tijden uitjes met werk/school. Ik werd vroeger ook altijd gepest en kon ook moeilijk aansluiting vinden, op de basisschool al. Op mijn 18e deed ik een bbl opleiding en werkte in een winkel. Daar had ik ook weinig aansluiting; ik viel een beetje tussen wal en schip. De vaste krachten waren oudere vrouwen, de weekendkrachten waren allemaal jongeren. Maar omdat ik doordeweeks werkte, hoorde ik daar ook niet echt bij. Wat ik het ergste vond en me altijd zal bijblijven is dat ik tijdens een bedrijfsuitje de groepsfoto moest maken.
Maar ja, het is een enorm eenzaam gevoel als je mee gaat maar niet naast iemand kan zitten in de bus, met niemand kan praten en door iedereen genegeerd wordt. Je ziet je klasgenoten gezellig in alle attracties gaan en jij hangt er maar wat bij, blijft maar bij de juf. Je moet wat.
Het is echt een kutgevoel.
Wat enorm klote voor je dat jij de groepsfoto moest maken. Vooral omdat je het gevoel al had dat je er niet bij hoorde en dan zetten ze je ook nog letterlijk niet op de foto.
Dat is ook een eenzaam gevoel.
I have a tender spot in my heart for cripples, bastards and broken things.
maandag 14 april 2025 om 08:59
Er was een instructeur maar die stond in de veilige zone. En ik denk dat hij door het grote aantal mensen en de chaos niet door heeft gehad wat er nu gebeurde. Het was ook een groot bosrijk gebied (dus niet alles was direct zichtbaar).LemoosGaatDoor schreef: ↑13-04-2025 23:44
maandag 14 april 2025 om 09:00
Twee keer op reis geweest met een leerling die om veel redenen kwetsbaar was. Dat was vooral niet goed voor mijn vertrouwen in de man in het algemeen. Al vanaf het begin tijdens de eerste reis was collega X en mij duidelijk dat er eigenlijk 24 uur surveillance op het kind moest, want toen we de leerlingen drie kwartier in de lobby van de jeugdherberg hadden laten chillen (terwijl wij de kamerindeling en zo moesten regelen), moesten we al een volwassen kerel indringend terechtwijzen/bedreigen. Helaas was collega X niet mee met reis 2 en zag de jonge collega die ik toen mee had het gevaar niet zo (was drukker bezig wijn op terrasjes te drinken met de schoolpinpas in de poten) dus heb ik de hele dag bovenop die ene leerling gelopen, zonder aan haar te kunnen vertellen waarom ik als een soort zwaan-kleef-aan aan haar vast zat. Werd ze alsnog één keer bijna mee een steeg in gesleurd door een pooierachtig type.
Vieze mannen ruiken kwetsbare meisjes en grote steden zijn dan een vrij onhandige plek om te zijn. Van ontspanning was tijdens deze reisjes geen sprake. Om dan op dit forum te lezen dat het maar boffen is, door de school betaald op reis, maakt me niet zo vrolijk.
Vieze mannen ruiken kwetsbare meisjes en grote steden zijn dan een vrij onhandige plek om te zijn. Van ontspanning was tijdens deze reisjes geen sprake. Om dan op dit forum te lezen dat het maar boffen is, door de school betaald op reis, maakt me niet zo vrolijk.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
maandag 14 april 2025 om 09:06
Ik heb ooit een citytrip gedaan met school waarbij veel te veel vrijheid was. Een aantal leerlingen (maar niet iedereen) was 18 dus geen verantwoordelijkheid van school meer?Er was wel een dagelijks progamma maar daarbuiten was je volledig vrij om te doen wat je wilde. Midden in de nacht alleen door de stad wandelen, alleen uitgaan, met de metro als jong meisje in het donker, verdwalen in verkeerde buurten etc. Docenten waren zelf op pad en zaten (onbereikbaar) in het theater aan de andere kant van de stad toen een leerling met alcohol vergiftiging in het ziekenhuis kwam. De schade aan het hotel is door de opleiding betaald. Nooit meer wat over gehoord...
Mijn ouders hadden geen idee en waren erg boos bij thuiskomst. De volgende excursie naar het buitenland heb ik daarom ook geweigerd.
Mijn ouders hadden geen idee en waren erg boos bij thuiskomst. De volgende excursie naar het buitenland heb ik daarom ook geweigerd.
maandag 14 april 2025 om 09:16
Toen ik 12/13 was ging ik mee met een kamp. Hier gingen ouders mee als begeleiders en de leeftijd van de kinderen varieerden tussen de 12-18 jaar.
Diverse ouders gingen vreemd tijdens dit kamp waarop er later diverse scheidingen plaatsvonden. Ik vond het vooral allemaal gek, stom gegiechel tussen de begeleiders, maar ik was natuurlijk echt nog wel jong, De oudere kinderen zullen het ongetwijfeld anders meegekregen hebben dan ik. Werd dus echt wel hele rel nog daarna door die scheidingen.
Diverse ouders gingen vreemd tijdens dit kamp waarop er later diverse scheidingen plaatsvonden. Ik vond het vooral allemaal gek, stom gegiechel tussen de begeleiders, maar ik was natuurlijk echt nog wel jong, De oudere kinderen zullen het ongetwijfeld anders meegekregen hebben dan ik. Werd dus echt wel hele rel nog daarna door die scheidingen.
maandag 14 april 2025 om 09:21
Ik had echt zin in mijn werkweek op de middelbare school, omdat ik dan een week weg zou zijn van mijn vrij ongezellige thuissituatie. Helaas besloten de begeleidende docenten het allemaal elke avond op een zuipen te zetten en waren de ergste innemers tot ver in de middag nog dronken, waardoor het net was alsof ik nog thuis was, maar dan met baguettes.
Als begeleider nu kan ik me er helemaal niets bij voorstellen dat je ook maar een seconde overweegt je zo vol te tanken dat je op geen enkele wijze meer enige vorm van verantwoordelijkheid voor een groep minderjarigen kunt dragen. Ik heb ook nog nooit collega's meegemaakt die dronken waren tijdens een reis, excursie of uitwisseling. Dus dat is wel beter dan vroeger.
Als begeleider nu kan ik me er helemaal niets bij voorstellen dat je ook maar een seconde overweegt je zo vol te tanken dat je op geen enkele wijze meer enige vorm van verantwoordelijkheid voor een groep minderjarigen kunt dragen. Ik heb ook nog nooit collega's meegemaakt die dronken waren tijdens een reis, excursie of uitwisseling. Dus dat is wel beter dan vroeger.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
maandag 14 april 2025 om 09:24
Niet echt een horror uitje maar wel snoei irritant:
Terugweg van buitenlandreis. Docenten hadden gezegd: de bus vertrekt hoe dan ook om 7.30. Als je hem niet haalt, pech, kun je niet mee. Daar wilden we het niet op aan laten komen dus elke leerling, stuk voor stuk, ruim van tevoren bij de verzamelplek. Zeker iedereen was er een dik half uur van tevoren en de meesten meer.
Bleek de bus sowieso pas na 8 uur te komen, dan iedereen instappen en daarna vertrekken.
Volgens de docenten kon je er niet op vertrouwen dat pubers op tijd zouden komen dus hadden ze bewust een veel eerder tijdstip genoemd zodat ze zeker wisten dat iedereen op tijd was. Zaten we daar dus een uur langs de kant van de weg op de vroege ochtend.
Terugweg van buitenlandreis. Docenten hadden gezegd: de bus vertrekt hoe dan ook om 7.30. Als je hem niet haalt, pech, kun je niet mee. Daar wilden we het niet op aan laten komen dus elke leerling, stuk voor stuk, ruim van tevoren bij de verzamelplek. Zeker iedereen was er een dik half uur van tevoren en de meesten meer.
Bleek de bus sowieso pas na 8 uur te komen, dan iedereen instappen en daarna vertrekken.
Volgens de docenten kon je er niet op vertrouwen dat pubers op tijd zouden komen dus hadden ze bewust een veel eerder tijdstip genoemd zodat ze zeker wisten dat iedereen op tijd was. Zaten we daar dus een uur langs de kant van de weg op de vroege ochtend.
maandag 14 april 2025 om 10:11
Ook ik had als kind mijn hele schooltijd nergens aansluiting en werd ik vooral gepest. Gelukkig was het in de vroege jaren 60 nog niet zo aan de orde dat elke klas elk jaar ergens heen ging. Ik kan me niet herinneren dat we ooit ergens met school zijn geweest of ik heb het verdrongen.
Middelbare school idem dito. Ik herinner me wel een dagje naar Amsterdam met de bus toen ik 13 was of zo. De hele dag overal maar achteraan gesjokt. Wat we gezien hebben weet ik niet eens meer.
Bedrijfsuitjes: één grote bak ellende als ik ergens werkte waar meegaan min of meer verplicht was.Toppunt was het 'weekend skiën met een man of 20. Ik was een redelijk goede skiër dus ik dacht ik probeer het eens. Na een bustocht die veel te lang duurde wegens wegopbrekingen en slecht weer werd me bij het uitstappen verteld dat ik als énige in een hotel verderop moest slapen 'want de busschauffeur moest bij de groep in het hotel blijven'. Ik ben die chauffeur nog dankbaar voor het feit dat hij direct zei dat dat niet kon. Ik kreeg dus fijn een kamer alleen. Gelukkig werden we naar kunnen in groepjes ingedeeld en kon ik doen of ik nog niet zo goed was zodat ik de groep met de grootste naarlingen (de leidinggevenden) kon vermijden. De hele terugreis diarree gehad, ook nog.
Latere uitstapjes die geen feestje waren: fietsen in Amsterdam... Met een lunch van kale broodjes. Een soort puzzel/ontdekkingsdag zodat ik de halve dag in de gloeiende hitte achter de rest van het groepje aan mocht zeulen.
Wel weten te vermijden: een rondleiding in een voetbalstadion met BBQ achteraf. Ik háát voetbal.
De laatste tien jaar dat ik nog werkte heb ik categorisch geweigerd mee te gaan. Idem dito met de kerstborrel, die heb ik één keer bijgewoond. Eten en drinken en lokatie waren allemaal prima maar het is gewoon niet mijn ding.
Middelbare school idem dito. Ik herinner me wel een dagje naar Amsterdam met de bus toen ik 13 was of zo. De hele dag overal maar achteraan gesjokt. Wat we gezien hebben weet ik niet eens meer.
Bedrijfsuitjes: één grote bak ellende als ik ergens werkte waar meegaan min of meer verplicht was.Toppunt was het 'weekend skiën met een man of 20. Ik was een redelijk goede skiër dus ik dacht ik probeer het eens. Na een bustocht die veel te lang duurde wegens wegopbrekingen en slecht weer werd me bij het uitstappen verteld dat ik als énige in een hotel verderop moest slapen 'want de busschauffeur moest bij de groep in het hotel blijven'. Ik ben die chauffeur nog dankbaar voor het feit dat hij direct zei dat dat niet kon. Ik kreeg dus fijn een kamer alleen. Gelukkig werden we naar kunnen in groepjes ingedeeld en kon ik doen of ik nog niet zo goed was zodat ik de groep met de grootste naarlingen (de leidinggevenden) kon vermijden. De hele terugreis diarree gehad, ook nog.
Latere uitstapjes die geen feestje waren: fietsen in Amsterdam... Met een lunch van kale broodjes. Een soort puzzel/ontdekkingsdag zodat ik de halve dag in de gloeiende hitte achter de rest van het groepje aan mocht zeulen.
Wel weten te vermijden: een rondleiding in een voetbalstadion met BBQ achteraf. Ik háát voetbal.
De laatste tien jaar dat ik nog werkte heb ik categorisch geweigerd mee te gaan. Idem dito met de kerstborrel, die heb ik één keer bijgewoond. Eten en drinken en lokatie waren allemaal prima maar het is gewoon niet mijn ding.
maandag 14 april 2025 om 10:15
maandag 14 april 2025 om 10:33
Nana_Mouskouri schreef: ↑14-04-2025 09:00Om dan op dit forum te lezen dat het maar boffen is, door de school betaald op reis, maakt me niet zo vrolijk.
Het is slopend.
We hebben met mijn vroegere werklocatie 2x een kamp geprobeerd. De tweede keer was ik mee (eerste niet).
Twee keer eindigde het met een stevige politie inzet op aanvraag van ons.
Dat was echt eens maar nooit meer, geen nacht geslapen, team zwaar onder druk en weken nodig gehad om weer bij te komen.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
maandag 14 april 2025 om 11:59
Op de school waar ik werkte, een gecombineerd uitje/pelgrimstocht.
Ik heb diabetes, en had uiteraard wat eten bij me voor nood. Mijn suiker zakte gevaarlijk laag in de middag, De leiding gaf aan voor me te bidden (ipv wat te eten te regelen)- ik was ondertussen amper meer aanspreekbaar. Avondeten was pas na 9-en! Wel wat gegeten en sinaasappelsap gedronken- maar ik voelde me een zombie.
Ik was hondsberoerd, en dan nog uren terug in de bus. Een van de leerlingen begeleidde me tot mijn huis. De rest van de week ziek heb ik me ziek moeten melden. Nooit meer meegegaan met iets.
Ik heb diabetes, en had uiteraard wat eten bij me voor nood. Mijn suiker zakte gevaarlijk laag in de middag, De leiding gaf aan voor me te bidden (ipv wat te eten te regelen)- ik was ondertussen amper meer aanspreekbaar. Avondeten was pas na 9-en! Wel wat gegeten en sinaasappelsap gedronken- maar ik voelde me een zombie.
Ik was hondsberoerd, en dan nog uren terug in de bus. Een van de leerlingen begeleidde me tot mijn huis. De rest van de week ziek heb ik me ziek moeten melden. Nooit meer meegegaan met iets.
maandag 14 april 2025 om 12:53
Bizar al die schoolexcursies met bezopen begeleiding. Als leerling (‘80’s basisschool, 90’s middelbare) nooit meegemaakt. Ja, er zullen vast een paar een koffie hebben gedronken met een scheutje likeur erin maar ik heb nooit aangeschoten of dronken begeleiding gezien. Wel heel veel medeleerlingen. Toen ik zelf begon als leraar in ‘02 was het ook echt not done om meer dan twee glazen te nuttigen als surveillant bij feesten, gala’s en excursies. Maar één keer meegemaakt dat een jonge docent echt teveel had gezopen op een gala maar die werd toch bij zijn lurven gegrepen door de conrector en in een taxi geslingerd. Dat kreeg ook echt een staartje. Ik vind het ook echt niet kunnen als je verantwoordelijk bent voor zoveel mensen. Je moet kunnen handelen in noodsituaties.
maandag 14 april 2025 om 13:10
Ik ben als docent op diverse schoolreisjes meegeweest en achteraf zijn het leuke verhalen maar op het moment zelf voelde ook altijd wel de druk van de verantwoordelijkheid voor andermans kinderen. Zorgen dat je iedereen mee hebt, dat ze geen gekke dingen doen en elkaar heel houden, daar had ik toch altijd een hele kluif aan. Want er gebeurt echt altijd wel iets minder fijns. Een geinige anekdote is dat we voor de zekerheid kopieën hadden van de paspoorten van de leerlingen, vooral om te checken of ze niet verlopen waren, en dat vervolgens het paspoort van een begeleidend docent verlopen bleek. Lekker voorbeeldgedrag. Als ouder merk ik wel dat ik steeds kritischer ben op al die reisjes. Zoonlief was nu op een reis naar een minder gangbare bestemming maar met een duidelijk educatief doel want subsidie en ik vind dat wel prettiger dan een zonnig tripje naar Malaga zonder al teveel programma zoals mijn dochter gaat doen. Ik gun ze alles maar niet ten koste van veel lestijd en onder verantwoordelijkheid van de school.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
