Werk & Studie
alle pijlers
Carrière en kinderen; onmogelijke combi?
vrijdag 27 juli 2007 om 11:28
Hallo,
Mijn vraag is de volgende. Ik heb nog geen kinderen maar wil wel graag kinderen over een jaartje of zo?
Mijn moeder was altijd thuis en ik dacht ook altijd dat dat het beste was.
Tijdens de pubertijd had ik maar besloten om geen kinderen te willen. Want ik vond: kinderen en carrière gaan niet samen. Deed VWO en vond het zonde om te gaan studeren, dan een paar jaartjes werken en dan maar stoppen voor de kinderen. Nu heb ik net een nieuwe baan in een vakgebied waar ik echt in verder wil. Ik ben 26 en wil eigenlijk ook jong kinderen. Ik hoor nu van vooral oudere vrouwen dat je niet allebei kan hebben. Dus of kinderen of carrière en zeker niet beide! Je moet dus kiezen. Zucht!! Heb hiervoor bij een bedrijf gewerkt waar al moeders werkten. De algemene mening is een beetje de volgende:
Als je helemaal thuisblijft dan ben je niet feministisch en ga je terug in de tijd.
Als je 4 of zelfs 5 dagen werkt, ben je geen goede moeder.
Dus het beste is dat je 3 dagen werkt zodat je niet in zo'n klein wereldje leeft en je bent een goede moeder.
Wat vinden jullie hier nou van? Ik persoonlijk vind 3 dagen te weinig als je echt iets wil bereiken. Ik zou 4 dagen willen werken. Manlief ook en dus gaat je kindje hetzelfde aantal dagen naar opvang/oma..
Ik krijg het keer op keer te horen. Nu kan je echt nog geen kinderen krijgen hoor, want je staat net aan het begin van je carrière ! Die ik dus zou moeten opgeven vanaf het moment dat ik zwanger ben!
Ik vind het belachelijk, maar wat weet ik ervan. Ik heb nog geen kinderen en ben jong. Dus weet ik niks??
Iemand advies?
Mijn vraag is de volgende. Ik heb nog geen kinderen maar wil wel graag kinderen over een jaartje of zo?
Mijn moeder was altijd thuis en ik dacht ook altijd dat dat het beste was.
Tijdens de pubertijd had ik maar besloten om geen kinderen te willen. Want ik vond: kinderen en carrière gaan niet samen. Deed VWO en vond het zonde om te gaan studeren, dan een paar jaartjes werken en dan maar stoppen voor de kinderen. Nu heb ik net een nieuwe baan in een vakgebied waar ik echt in verder wil. Ik ben 26 en wil eigenlijk ook jong kinderen. Ik hoor nu van vooral oudere vrouwen dat je niet allebei kan hebben. Dus of kinderen of carrière en zeker niet beide! Je moet dus kiezen. Zucht!! Heb hiervoor bij een bedrijf gewerkt waar al moeders werkten. De algemene mening is een beetje de volgende:
Als je helemaal thuisblijft dan ben je niet feministisch en ga je terug in de tijd.
Als je 4 of zelfs 5 dagen werkt, ben je geen goede moeder.
Dus het beste is dat je 3 dagen werkt zodat je niet in zo'n klein wereldje leeft en je bent een goede moeder.
Wat vinden jullie hier nou van? Ik persoonlijk vind 3 dagen te weinig als je echt iets wil bereiken. Ik zou 4 dagen willen werken. Manlief ook en dus gaat je kindje hetzelfde aantal dagen naar opvang/oma..
Ik krijg het keer op keer te horen. Nu kan je echt nog geen kinderen krijgen hoor, want je staat net aan het begin van je carrière ! Die ik dus zou moeten opgeven vanaf het moment dat ik zwanger ben!
Ik vind het belachelijk, maar wat weet ik ervan. Ik heb nog geen kinderen en ben jong. Dus weet ik niks??
Iemand advies?
zaterdag 4 augustus 2007 om 08:12
En hier noem je tussen neus en lippen door een leuk belangrijk detail. Want voordat kinderen naar school gaan, ben je 4 jaar verder. En zit je vaak, zeker als je meer kinderen hebt, veel meer aan huis gebonden. Ik heb 2 zoontjes, een van 2,5 en een van 11 maanden en die hebben op thuisblijfdagen vaak een precies elkaar afwisselend schema. Als de een wakker is, gaat de ander vaak net naar bed. Helemaal prima, ik ga er met alle liefde van de wereld in mee, maar op zulke dagen spreek ik hooguit de cassiere van de appie en als het even meezit de miep van de bieb en dat is het dan wel. De momenten waarop je meer tijd en gelegenheid hebt om andere dingen erbij te doen en andere mensen te ontmoeten, zoals helpen op school, komt juist pas later.
Je hoort nog wel eens vrouwen zeggen dat ze weer werk willen gaan zoeken als de kinderen op school zitten. Ten eerste lijkt mij dat een uiterst ongelukkig moment, omdat je juist als kinderen naar school gaan met veel meer georganiseer te maken krijgt (studiedagen van leerkrachten, vakanties, middagen vrij) dan wanneer je kinderen op de creche zitten. Ten tweede ben je er dan in het gunstigste geval 4 jaar uitgeweest (als je 1 kind hebt) en zul je maar moeten zien of de arbeidsmarkt nog op je zit te wachten. Ik zou mijn werk na een onderbreking van 6 jaar (die ik zou hebben omdat ik 2 kinderen heb) echt niet meer kunnen uitoefenen op het niveau van nu. En dat vind ik zonde van mijn opleiding en de jaren die ik ervoor hard heb gewerkt.
Natuurlijk moet je dingen gaan laten als je kinderen hebt. Natuurlijk moet je organiseren en stukken van je eigen leven (al dan niet tijdelijk) opzij zetten. Maar je bent er zelf ook nog, als persoon, die echt niet alleen maar 24-7 moeder hoeft te zijn en haar eigen leven volkomen on hold zou moeten zetten omdat ze kinderen heeft gekregen.
Vergeet ook niet dat veel vrouwen de keuze niet eens hebben. Die moeten werken om de hypotheek en g/w/l/ te kunnen betalen. Niet eens voor die 2e auto, een groter huis of dure vakanties die in dit soort discussies altijd als afgezaagd voorbeeld worden genoemd, maar om gewoon in een rijtjeshuis te kunnen wonen en hun kinderen te eten kunnen geven.
En die opmerking dat vrouwen beter voor hun kinderen kunnen zorgen dan mannen vind ik altijd zo'n gortige. Mijn vent is de beste vader die ik voor mijn kinderen kan wensen, die op de dagen dat hij thuis bij ze is net zo goed voor ze zorgt als ik het zelf zou doen. Natuurlijk verschillen we in sommige dingen. Natuurlijk doet hij dingen met ze die ik minder doe en vice versa. Die afwisseling maakt het voor de kinderen juist leuk. Ze weten dat papa graag met ze voetbalt en dat ze bij mama veel worden voorgelezen (he jezus, wat stereotiep eigenlijk ;)). Zeggen dat ik maar fulltime thuis zou moeten blijven omdat hij minder empatisch is of minder goed voor hun verzorging en opvoeding kan zorgen, zie ik als een ernstige motie van wantrouwen zijn kant op. En ik weet zeker dat hij dat ook zou vinden als ik zoiets tegen hem zou zeggen.
zaterdag 4 augustus 2007 om 13:01
Het is allemaal een kwestie van beleving. de een beleefd het zo en dan ander zo. het is wel zo dat wie jij bent mede bepaald hoe jij de dingen wilt beleven.
wat ik nu ga zeggen zullen ook wel een aantal over vallen, maar dat er nu onder kinderen meer problemen zijn dan vroeger ( slechter luisteren is er een van ), komt in mijn ogen mede doordat beide ouders teveel met zichzelf bezig zijn. Een thuisblijf moeder kan dat natuurlijk ook, maar in de regel is het wel een werkende moeder die daarnaast ook nog eigen ding wil doen en daardoor het contact met kinderen minder hecht wordt en meer verzorgen dan opvoedend. Hier zal iedereen het zijne van denken maar dit is mijn verklaring ervoor. Dat vrouwen empatischer zijn is volgens mij al aangetoond en heb in mijn eigen leven niet anders dan voorbeelden gezien waarin de vrouw inderdaad meer oog heeft voor de gevoelens. Mijn moeder wist meteen als er iets met me was, voelde ze gewoon aan. Toen ik kind was en nu nog. Mijn vader zag echter minder snel en heb er ook met vriendinnen over gehad en bij hun is het net zo gegaan. Dat mensen nu geen instincten meer hebben en het enkel alleen aan de dierenwereld is voorbehouden geloof ik ook niet in. Veel leer je aan maar veel zit gewoon al in je ( genen ), waar je weinig aan kan doen. Ook daar zijn vele onderzoeken naar gedaan.
Mijn mening is dus inderdaad dat een voltijd carriere en moederschap niet samengaan. Maar ik kan alleen zelf wat mijn standpunt doen. Een ander keurt weer een thuisblijfmoeder af. Als je vindt dat je parttime ook carierre kunt maken kun je het best naast het moederschap doen is mijn mening. Maar voltijd vind ik persoonlijk over de grens gaan. Dat kinderen nu tot half 7 op school moeten blijven doordeweeks vind ik ook geen fijn idee. Maar wie ben ik. Ik was als kind blij dat de school uit was...
wat ik nu ga zeggen zullen ook wel een aantal over vallen, maar dat er nu onder kinderen meer problemen zijn dan vroeger ( slechter luisteren is er een van ), komt in mijn ogen mede doordat beide ouders teveel met zichzelf bezig zijn. Een thuisblijf moeder kan dat natuurlijk ook, maar in de regel is het wel een werkende moeder die daarnaast ook nog eigen ding wil doen en daardoor het contact met kinderen minder hecht wordt en meer verzorgen dan opvoedend. Hier zal iedereen het zijne van denken maar dit is mijn verklaring ervoor. Dat vrouwen empatischer zijn is volgens mij al aangetoond en heb in mijn eigen leven niet anders dan voorbeelden gezien waarin de vrouw inderdaad meer oog heeft voor de gevoelens. Mijn moeder wist meteen als er iets met me was, voelde ze gewoon aan. Toen ik kind was en nu nog. Mijn vader zag echter minder snel en heb er ook met vriendinnen over gehad en bij hun is het net zo gegaan. Dat mensen nu geen instincten meer hebben en het enkel alleen aan de dierenwereld is voorbehouden geloof ik ook niet in. Veel leer je aan maar veel zit gewoon al in je ( genen ), waar je weinig aan kan doen. Ook daar zijn vele onderzoeken naar gedaan.
Mijn mening is dus inderdaad dat een voltijd carriere en moederschap niet samengaan. Maar ik kan alleen zelf wat mijn standpunt doen. Een ander keurt weer een thuisblijfmoeder af. Als je vindt dat je parttime ook carierre kunt maken kun je het best naast het moederschap doen is mijn mening. Maar voltijd vind ik persoonlijk over de grens gaan. Dat kinderen nu tot half 7 op school moeten blijven doordeweeks vind ik ook geen fijn idee. Maar wie ben ik. Ik was als kind blij dat de school uit was...
zaterdag 4 augustus 2007 om 13:12
zaterdag 4 augustus 2007 om 13:38
quote: Dat mensen nu geen instincten meer hebben en het enkel alleen aan de dierenwereld is voorbehouden geloof ik ook niet in. Veel leer je aan maar veel zit gewoon al in je ( genen ), waar je weinig aan kan doen. Ook daar zijn vele onderzoeken naar gedaan.
Moonlight, ik reageer even alleen hier op: dat mensen nu geen instincten meer hebben heb ik niet gezegd, ik geloof alleen niet dat het roepen van je moeder als je een nachtmerrie hebt een instinct is. Kinderen roepen diegene bij wie ze zich het veiligst voelen en dat dat vaak de moeder is heeft volgens mij alles te maken met de vaak verzorgende rol die de moeder op zich heeft genomen, snap je?
De rest volgt vanavond ofzo, als de zon weer wat is gaan zakken.
Moonlight, ik reageer even alleen hier op: dat mensen nu geen instincten meer hebben heb ik niet gezegd, ik geloof alleen niet dat het roepen van je moeder als je een nachtmerrie hebt een instinct is. Kinderen roepen diegene bij wie ze zich het veiligst voelen en dat dat vaak de moeder is heeft volgens mij alles te maken met de vaak verzorgende rol die de moeder op zich heeft genomen, snap je?
De rest volgt vanavond ofzo, als de zon weer wat is gaan zakken.
zaterdag 4 augustus 2007 om 16:45
Eensch met mevrouw75 (wederom trouwens). Als je veel meer thuis bent bij je kinderen, dan zal jij die kinderen het allerbeste kennen en aanvoelen. Wij kunnen het al merken op de dagen dat de ander thuis is geweest bij de kinderen als we zelf hebben gewerkt, dan kan diegene die thuis is geweest vaak het beste bepalen of de jongste bijvoorbeeld jengelig is omdat hij moe is of dat daar waarschijnlijk een andere reden voor is. Gewoon omdat diegene de hele dag bij het kind is geweest en het ritme van die dag heeft meegemaakt.
En wie de oudste roept als hij naar heeft gedroomd is hier echt een kwestie van fases. Toen ik zwanger was van nr 2 heeft hij een echte papa-periode gehad, het was zijn vader voor en zijn vader na. Na een poosje draaide dat om: dan werd ik geroepen als hij eruit wilde.
Tot slot: de ouders van nu zijn de kinderen van toen. De kinderen wiens moeder thuis zat bij het geijkte kopje thee als ze uit school kwamen. Als dat allemaal zo vreselijk goed is voor de opvoeding, waarom hebben die ouders van nu dan niet de normen en waarden overgenomen waardoor kinderen van nu evengoed luisteren?
En is het wel zo dat veel meer kinderen problemen hebben? Kan dat niet net zo goed iets te maken hebben met het feit dat er tegenwoordig voor elk kind binnen no time een labeltje beschikbaar is? Vroeger had je ook drukke kinderen, brutale kinderen, kinderen die pestten. Nu heeft een kind ADHD, of PPD-NOS of is een zweverig nieuwetijdskind, sterrekind, maankind of noem het maar op.
Bovendien worden kinderen op creches over het algemeen prima opgevoed. Het pedagogisch plan van ons kdv komt heel goed overeen met onze eigen opvoedideeen. Ook daar wordt brutaliteit of plagen niet getolereerd, wordt kinderen geleerd rekening te houden met anderen, zich aan bepaalde regels te houden, enzovoort.
Mijn schoonouders hebben 11 kleinkinderen waarvan alleen die van ons naar de creche gaan (de rest heeft allemaal een thuisblijfmoeder). En ik heb (zelfs tot mijn eigen verrassing) al zo vaak van hen gehoord dat ze echt positief verschil zien tussen onze kinderen en hun andere kleinkinderen. Ze zijn meer gewend, weten zich beter te handhaven in nieuwe situaties, kunnen beter omgaan met andere kinderen en andere regels in nieuwe omgevingen.
En tot slot weer de vraag hoe mensen (jij bijvoorbeeld, moonlight) hun financiele situatie voor de lange termijn regelen. Want jij bouwt nu nul pensioen op. Ik zou best kunnen stoppen met werken als het om het geld gaat, maar zou echt geen geld overhouden om maandelijks te kunnen sparen voor een potje voor de oude dag. Hoe doen jullie dat?
En wie de oudste roept als hij naar heeft gedroomd is hier echt een kwestie van fases. Toen ik zwanger was van nr 2 heeft hij een echte papa-periode gehad, het was zijn vader voor en zijn vader na. Na een poosje draaide dat om: dan werd ik geroepen als hij eruit wilde.
Tot slot: de ouders van nu zijn de kinderen van toen. De kinderen wiens moeder thuis zat bij het geijkte kopje thee als ze uit school kwamen. Als dat allemaal zo vreselijk goed is voor de opvoeding, waarom hebben die ouders van nu dan niet de normen en waarden overgenomen waardoor kinderen van nu evengoed luisteren?
En is het wel zo dat veel meer kinderen problemen hebben? Kan dat niet net zo goed iets te maken hebben met het feit dat er tegenwoordig voor elk kind binnen no time een labeltje beschikbaar is? Vroeger had je ook drukke kinderen, brutale kinderen, kinderen die pestten. Nu heeft een kind ADHD, of PPD-NOS of is een zweverig nieuwetijdskind, sterrekind, maankind of noem het maar op.
Bovendien worden kinderen op creches over het algemeen prima opgevoed. Het pedagogisch plan van ons kdv komt heel goed overeen met onze eigen opvoedideeen. Ook daar wordt brutaliteit of plagen niet getolereerd, wordt kinderen geleerd rekening te houden met anderen, zich aan bepaalde regels te houden, enzovoort.
Mijn schoonouders hebben 11 kleinkinderen waarvan alleen die van ons naar de creche gaan (de rest heeft allemaal een thuisblijfmoeder). En ik heb (zelfs tot mijn eigen verrassing) al zo vaak van hen gehoord dat ze echt positief verschil zien tussen onze kinderen en hun andere kleinkinderen. Ze zijn meer gewend, weten zich beter te handhaven in nieuwe situaties, kunnen beter omgaan met andere kinderen en andere regels in nieuwe omgevingen.
En tot slot weer de vraag hoe mensen (jij bijvoorbeeld, moonlight) hun financiele situatie voor de lange termijn regelen. Want jij bouwt nu nul pensioen op. Ik zou best kunnen stoppen met werken als het om het geld gaat, maar zou echt geen geld overhouden om maandelijks te kunnen sparen voor een potje voor de oude dag. Hoe doen jullie dat?
zaterdag 4 augustus 2007 om 21:14
Ik zat me later nog wat andere dingen te bedenken. Een ervan noemt mijn voorgangster al. Want hoe zit het met al die kinderen uit de ons omringende landen die veelal 5 dagen per week naar de opvang gaan?
Zijn die ook allemaal slecht opgevoed, niet gehecht aan hun ouders en bij voorbaat gedoemd om van het padje af te geraken? Moonlight doet wederom pittige uitspraken die heel veroordelend zijn t.o.v. mensen die een andere keuze maken dan je zelf doet. Misschien niet eens zo bedoeld, maar je zegt het toch maar wel even. En dan toch blijven hangen in gejammer dat mensen geen respect hebben voor je eigen keuze. Boehoehoe, what goes around, comes around.
En dan nog iets he. Ik heb een kennis wiens vent er met een ander vandoor ging toen hun jongste kind 8 jaar was. Zij was al die tijd thuisgebleven. Toen ze uitelkaar gingen bleven de kinderen bij haar en werd er een omgangsregeling getroffen met de vader.
En daar zit je dan.
Gevolg: moederlief moest een baan zoeken, want had ineens geen inkomsten meer. En door het gat van 8 jaar in haar cv moest ze met een minder goed betaalde baan genoegen nemen dan ze voorheen had en moest ze dus 5 dagen gaan werken. Kinderen 5 dagen naar de opvang, want papa heeft het druk met nieuwe vriendin en gaat dus door de week echt geen dagen bij zijn kinderen thuis doorbrengen. En al zou papa het wel willen, de kinderen bij hem blijven is geen optie, want hij kan immers minder goed voor ze zorgen ().
Is dat nou echt te prefereren boven een model waarbij je als vrouw tenminste financieel onafhankelijk blijft en mogelijkheden blijft houden? Je helemaal te pletter sappelen in een baantje onder je niveau, voor 5 dagen lang en dus je kinderen ook dat aantal dagen mogen "dumpen" op een creche? Met nog alle ellende erbij van je scheiding, waar ook je kinderen nog eens last en verdriet van hebben?
We weten dat 1 op de 3 relaties stukloopt in Nederland. En zelfs al is en blijft je relatie goed, dan nog kunnen er altijd vreselijk akelige dingen op je pad komen waardoor je partner weg komt te vallen of niet meer kan werken. Met bovengenoemde situaties als gevolg.
Ik weet wel waar mijn voorkeur naar uitgaat.
Zijn die ook allemaal slecht opgevoed, niet gehecht aan hun ouders en bij voorbaat gedoemd om van het padje af te geraken? Moonlight doet wederom pittige uitspraken die heel veroordelend zijn t.o.v. mensen die een andere keuze maken dan je zelf doet. Misschien niet eens zo bedoeld, maar je zegt het toch maar wel even. En dan toch blijven hangen in gejammer dat mensen geen respect hebben voor je eigen keuze. Boehoehoe, what goes around, comes around.
En dan nog iets he. Ik heb een kennis wiens vent er met een ander vandoor ging toen hun jongste kind 8 jaar was. Zij was al die tijd thuisgebleven. Toen ze uitelkaar gingen bleven de kinderen bij haar en werd er een omgangsregeling getroffen met de vader.
En daar zit je dan.
Gevolg: moederlief moest een baan zoeken, want had ineens geen inkomsten meer. En door het gat van 8 jaar in haar cv moest ze met een minder goed betaalde baan genoegen nemen dan ze voorheen had en moest ze dus 5 dagen gaan werken. Kinderen 5 dagen naar de opvang, want papa heeft het druk met nieuwe vriendin en gaat dus door de week echt geen dagen bij zijn kinderen thuis doorbrengen. En al zou papa het wel willen, de kinderen bij hem blijven is geen optie, want hij kan immers minder goed voor ze zorgen ().
Is dat nou echt te prefereren boven een model waarbij je als vrouw tenminste financieel onafhankelijk blijft en mogelijkheden blijft houden? Je helemaal te pletter sappelen in een baantje onder je niveau, voor 5 dagen lang en dus je kinderen ook dat aantal dagen mogen "dumpen" op een creche? Met nog alle ellende erbij van je scheiding, waar ook je kinderen nog eens last en verdriet van hebben?
We weten dat 1 op de 3 relaties stukloopt in Nederland. En zelfs al is en blijft je relatie goed, dan nog kunnen er altijd vreselijk akelige dingen op je pad komen waardoor je partner weg komt te vallen of niet meer kan werken. Met bovengenoemde situaties als gevolg.
Ik weet wel waar mijn voorkeur naar uitgaat.
zondag 5 augustus 2007 om 04:04
quote: athena reageerde
.Tot slot: de ouders van nu zijn de kinderen van toen. De kinderen wiens moeder thuis zat bij het geijkte kopje thee als ze uit school kwamen. Als dat allemaal zo vreselijk goed is voor de opvoeding, waarom hebben die ouders van nu dan niet de normen en waarden overgenomen waardoor kinderen van nu evengoed luisteren?
En is het wel zo dat veel meer kinderen problemen hebben? Kan dat niet net zo goed iets te maken hebben met het feit dat er tegenwoordig voor elk kind binnen no time een labeltje beschikbaar is? Vroeger had je ook drukke kinderen, brutale kinderen, kinderen die pestten. Nu heeft een kind ADHD, of PPD-NOS of is een zweverig nieuwetijdskind, sterrekind, maankind of noem het maar op. :D:D Goed punt
Bovendien worden kinderen op creches over het algemeen prima opgevoed. Het pedagogisch plan van ons kdv komt heel goed overeen met onze eigen opvoedideeen. Ook daar wordt brutaliteit of plagen niet getolereerd, wordt kinderen geleerd rekening te houden met anderen, zich aan bepaalde regels te houden, enzovoort. Heb zelf in de kinderopvang gewerkt (er waren kinderen met fulltime- werkende ouders, deeltijdwerkende ouders) en bij een opvoedsteunpunt (waar zowel fulltime-deeltijd- werkende ouders als thuisblijfouders kwamen) en mijn ervaring is dat de kwaliteit van opvoeden werkelijk geen ene reet te maken heeft met of ouders nu full-time,parttime óf thuisblijven, het heeft met heel andere dingen te maken.......voor (de ontwikkeling van) het kind hoef je (Moonlight) niet perse thuis te blijven of deeltijd te werken.........dat is dan meer omdat je zelf gewoon vaak/vaker bij je kinderen wil zijn (en geen kostwinner wil zijn en wellicht minder carriere-ambities hebt), waar uiteraard helemaal niets mis mee is en ook gewoon je recht is, maar om deze keuze te motiveren onder het mi mom dat je anders (gecharcheerd gezegd) blowende, niet luisterende kinderen krijgt vind ik een beetje krom.....
En tot slot weer de vraag hoe mensen (jij bijvoorbeeld, moonlight) hun financiele situatie voor de lange termijn regelen. Want jij bouwt nu nul pensioen op. Ik zou best kunnen stoppen met werken als het om het geld gaat, maar zou echt geen geld overhouden om maandelijks te kunnen sparen voor een potje voor de oude dag. Lijkt mij dat jullie dit prima regelen, zeker gezien de vergrijzing en ontgroening waardoor onder ander uiteindelijk hier ook, net als in andere landen, vrouwen meer zullen/moeten gaan werken.....
.Tot slot: de ouders van nu zijn de kinderen van toen. De kinderen wiens moeder thuis zat bij het geijkte kopje thee als ze uit school kwamen. Als dat allemaal zo vreselijk goed is voor de opvoeding, waarom hebben die ouders van nu dan niet de normen en waarden overgenomen waardoor kinderen van nu evengoed luisteren?
En is het wel zo dat veel meer kinderen problemen hebben? Kan dat niet net zo goed iets te maken hebben met het feit dat er tegenwoordig voor elk kind binnen no time een labeltje beschikbaar is? Vroeger had je ook drukke kinderen, brutale kinderen, kinderen die pestten. Nu heeft een kind ADHD, of PPD-NOS of is een zweverig nieuwetijdskind, sterrekind, maankind of noem het maar op. :D:D Goed punt
Bovendien worden kinderen op creches over het algemeen prima opgevoed. Het pedagogisch plan van ons kdv komt heel goed overeen met onze eigen opvoedideeen. Ook daar wordt brutaliteit of plagen niet getolereerd, wordt kinderen geleerd rekening te houden met anderen, zich aan bepaalde regels te houden, enzovoort. Heb zelf in de kinderopvang gewerkt (er waren kinderen met fulltime- werkende ouders, deeltijdwerkende ouders) en bij een opvoedsteunpunt (waar zowel fulltime-deeltijd- werkende ouders als thuisblijfouders kwamen) en mijn ervaring is dat de kwaliteit van opvoeden werkelijk geen ene reet te maken heeft met of ouders nu full-time,parttime óf thuisblijven, het heeft met heel andere dingen te maken.......voor (de ontwikkeling van) het kind hoef je (Moonlight) niet perse thuis te blijven of deeltijd te werken.........dat is dan meer omdat je zelf gewoon vaak/vaker bij je kinderen wil zijn (en geen kostwinner wil zijn en wellicht minder carriere-ambities hebt), waar uiteraard helemaal niets mis mee is en ook gewoon je recht is, maar om deze keuze te motiveren onder het mi mom dat je anders (gecharcheerd gezegd) blowende, niet luisterende kinderen krijgt vind ik een beetje krom.....
En tot slot weer de vraag hoe mensen (jij bijvoorbeeld, moonlight) hun financiele situatie voor de lange termijn regelen. Want jij bouwt nu nul pensioen op. Ik zou best kunnen stoppen met werken als het om het geld gaat, maar zou echt geen geld overhouden om maandelijks te kunnen sparen voor een potje voor de oude dag. Lijkt mij dat jullie dit prima regelen, zeker gezien de vergrijzing en ontgroening waardoor onder ander uiteindelijk hier ook, net als in andere landen, vrouwen meer zullen/moeten gaan werken.....
zondag 5 augustus 2007 om 07:56
Mijn man en ik hebben zijn van mening dat je je kind de meerderheid van de weekdagen zelf "moet" opvoeden. Wij willen dus dat ons kind maximaal 3 dagen naar de kinderopvang gaat. Wie dan vervolgens minder werkt zal mij een zorg zijn. In ons geval gaat niet op dat ik het beter kan dan mijn man. Ik werk 30 uur, mijn man 35 uur.
In omringende landen zullen echt geen ontspoorde kinderen opgevoed worden hoor. Ik vind echter wel dat opvoeden meer betekent dan 's ochtends een uurtje voor werktijd en 's avonds een uurtje na werktijd met je kinderen doorbrengen. En dan natuurlijk de weekenddagen. Dan kennen de leidsters van het kinderdagverblijf je kind beter dan jijzelf. Dat zou absoluut niet mijn keuze zijn.
In omringende landen zullen echt geen ontspoorde kinderen opgevoed worden hoor. Ik vind echter wel dat opvoeden meer betekent dan 's ochtends een uurtje voor werktijd en 's avonds een uurtje na werktijd met je kinderen doorbrengen. En dan natuurlijk de weekenddagen. Dan kennen de leidsters van het kinderdagverblijf je kind beter dan jijzelf. Dat zou absoluut niet mijn keuze zijn.
zondag 5 augustus 2007 om 09:37
Jullie gaan de kinderen dus niet naar school sturen?
Vind het altijd zo'n onzinnig argument, vanaf 4 jaar is je kind 5 dagen per week op school en dan begint eigenlijk ook het echte opvoeden pas. Toch vraagt niemand dan of de schooljuf je kind soms beter kent dan jijzelf en ziet niemand dat als je kind door een ander laten opvoeden. Ook zegt vrijwel iedere vrouw die stopt met werken dat ze weer gaat beginnen als haar kind(eren) op school zitten.
Am Yisrael Chai!
zondag 5 augustus 2007 om 11:53
Klopt fashionvictim,
en hoeveel van die vrouwen gaat substantieel weer aan het werk? En dan bedoel ik niet " ach dan neem ik een baantje onder mijn niveau aan".
Weet je, ik denk van mijzelf dat ik niet geschikt ben om carriere te maken, om aan de top van een organisatie te staan, en dat vind ik heel erg van mijzelf, want ik hoor dat van bijna elke vrouw, of ze stoppen/ gaan minder werken als er kinderen zijn. Die ene vrouw die dat wel wil en zichzelf geschikt vindt, das toch veel te weinig om enigszins een verandering te brengen?
en hoeveel van die vrouwen gaat substantieel weer aan het werk? En dan bedoel ik niet " ach dan neem ik een baantje onder mijn niveau aan".
Weet je, ik denk van mijzelf dat ik niet geschikt ben om carriere te maken, om aan de top van een organisatie te staan, en dat vind ik heel erg van mijzelf, want ik hoor dat van bijna elke vrouw, of ze stoppen/ gaan minder werken als er kinderen zijn. Die ene vrouw die dat wel wil en zichzelf geschikt vindt, das toch veel te weinig om enigszins een verandering te brengen?
zondag 5 augustus 2007 om 12:23
tja ik zou het gruwelijk vinden als ik thuiskom van mijn werk en mijn man loopt daar te strijken, stofzuigen etc. Sorry, maar geef mij maar een echte man die de kostwinner is en laat mij maar zorgen voor de gezelligheid en sfeer in huis. :P naast mijn part time baantje natuurlijk.
tuurlijk zou ik willen dat mijn man meehelpt in huis, maar een huisman?
nee ik krijg echt jeuk als ik denk aan zon huisman.
zondag 5 augustus 2007 om 16:57
en ik hoef toch ook niet uit te leggen wat het verschil is tussen een huisman die strijkt of een man die ook eens een keer strijkt om mee te helpen in huis. mijn vriend strijkt ook weleens maar hij zal voor geen goud huisman willen zijn en gelukkig hoeft dat van mij ook niet. Anders was ik ook niet op hem gevallen, ik val op mannen. :D
zondag 5 augustus 2007 om 17:04
Zozo... en waar sta jij dan in het verhaal? Jij werkt toch ook, of ben ik in de war met iemand anders?
Ik persoonlijk krijg jeuk van de term 'man helpt mee in huis'. Bij ons doet mijn man gewoon zijn deel, hij 'helpt' mij niet ofzo.
Ik vind ook niet dat als je veel bij de kinderen bent, meer dan de andere partner, je ook meer huishoudelijk werk moet doen automatisch, dan die ander. De kinderen verzorgen en bezighouden etc vind ik persoonlijk een veel zwaardere taak dan werk, huishoudelijk of anderszins.
Veel kun je natuurlijk wel in één moeite door doen (even was vouwen terwijl de kinderen zelf spelen, ik noem maar wat), maar ik vind het allemaal een stuk makkelijker gaan als ze er niet zijn of op bed liggen.
Thuis zijn bij de kinderen is wat mij betreft dus niet automatisch ook het huishouden doen.
Ik probeer te bedenken wat ik er eigenlijk van zou vinden als mijn man huisman zou zijn. Ik weet niet, ik zou het niks vinden als hij geen baan zou hebben (parttime zou wel mogen, maar helemáál geen baan?). Maar dat zal voor hem richting mij ook gelden, denk ik.
Mijn twee serieuze exen vonden het ook geen fijn idee een partner te hebben die geen baan zou hebben.
Dus of het nou iets zegt over man zijn, of niet?
xx lisa.
Ik persoonlijk krijg jeuk van de term 'man helpt mee in huis'. Bij ons doet mijn man gewoon zijn deel, hij 'helpt' mij niet ofzo.
Ik vind ook niet dat als je veel bij de kinderen bent, meer dan de andere partner, je ook meer huishoudelijk werk moet doen automatisch, dan die ander. De kinderen verzorgen en bezighouden etc vind ik persoonlijk een veel zwaardere taak dan werk, huishoudelijk of anderszins.
Veel kun je natuurlijk wel in één moeite door doen (even was vouwen terwijl de kinderen zelf spelen, ik noem maar wat), maar ik vind het allemaal een stuk makkelijker gaan als ze er niet zijn of op bed liggen.
Thuis zijn bij de kinderen is wat mij betreft dus niet automatisch ook het huishouden doen.
Ik probeer te bedenken wat ik er eigenlijk van zou vinden als mijn man huisman zou zijn. Ik weet niet, ik zou het niks vinden als hij geen baan zou hebben (parttime zou wel mogen, maar helemáál geen baan?). Maar dat zal voor hem richting mij ook gelden, denk ik.
Mijn twee serieuze exen vonden het ook geen fijn idee een partner te hebben die geen baan zou hebben.
Dus of het nou iets zegt over man zijn, of niet?
xx lisa.
zondag 5 augustus 2007 om 18:14
O gut, nu zijn mannen die hun deel van het huishouden op zich nemen ineens geen echte mannen? Het blijft bizarre opmerkingen regenen hier. De mijne brengt het vuilnis altijd naar buiten, is dat mannelijk genoeg? ;)
Wij hebben het huishouden verdeeld. De taken die ik echt vervelend vind (zoals bijvoorbeeld stofzuigen, gruwel!) die neemt hij op zich en de dingen die hij echt rotklusjes vind (zoals strijken), die doe ik. Gewoon zoals het uitkomt.
Op de dagen dat een van ons thuis is bij de kinderen doet die natuurlijk meer in het huishouden. Wasjes draaien, afwasmachine leeghalen, boodschappen doen, luierrazzia houden. En komt het er niet van omdat de kinderen een dag druk zijn, of diegene met ze is weggeweest of wat dan ook, dan doen we het 's avonds samen.
Ik zou niet echt gelukkig worden van een vent die de hele dag, 5 dagen per week thuis is geloof ik. En andersom geldt voor hem richting mij hetzelfde. Ik vind het leuk om aan tafel ook nog eens over het werk te praten, dingen die je hebt gedaan, collega's waarmee je een project doet, situaties die je bent tegengekomen, doelen die je hebt gehaald. Ik zou niet echt blij worden van een vent die 's avonds alleen maar meldingen heeft over fruithappen, luieruitslag, middagslaapjes en dat soort zaken. En ik zou het ook niet leuk vinden om zelf alleen maar dat soort praat te hebben.
Wij hebben het huishouden verdeeld. De taken die ik echt vervelend vind (zoals bijvoorbeeld stofzuigen, gruwel!) die neemt hij op zich en de dingen die hij echt rotklusjes vind (zoals strijken), die doe ik. Gewoon zoals het uitkomt.
Op de dagen dat een van ons thuis is bij de kinderen doet die natuurlijk meer in het huishouden. Wasjes draaien, afwasmachine leeghalen, boodschappen doen, luierrazzia houden. En komt het er niet van omdat de kinderen een dag druk zijn, of diegene met ze is weggeweest of wat dan ook, dan doen we het 's avonds samen.
Ik zou niet echt gelukkig worden van een vent die de hele dag, 5 dagen per week thuis is geloof ik. En andersom geldt voor hem richting mij hetzelfde. Ik vind het leuk om aan tafel ook nog eens over het werk te praten, dingen die je hebt gedaan, collega's waarmee je een project doet, situaties die je bent tegengekomen, doelen die je hebt gehaald. Ik zou niet echt blij worden van een vent die 's avonds alleen maar meldingen heeft over fruithappen, luieruitslag, middagslaapjes en dat soort zaken. En ik zou het ook niet leuk vinden om zelf alleen maar dat soort praat te hebben.
zondag 5 augustus 2007 om 18:23
En een man die alleen woont, die doet zn hele huis in zn uppie. Is dat ook geen echte man??
Ik vind het eerlijk gezegd heerlijk, als ik moe thuis kom en mijn vriend kookt voor mij. Hij daarentegen vind het ook heerlijk als ik nu, in mijn zomervakantie, voor hem kook.
Maar goed het ging hier om kinderen opvoeden en verzorgen in de combi met een carriere.
Moonlight, eigenlijk vind je dus dat een vrouw met kinderen geen carriere kan maken (ik vraag het nog maar eens voor de zekerheid) , maar een man met kinderen wel?!
Ik vind het eerlijk gezegd heerlijk, als ik moe thuis kom en mijn vriend kookt voor mij. Hij daarentegen vind het ook heerlijk als ik nu, in mijn zomervakantie, voor hem kook.
Maar goed het ging hier om kinderen opvoeden en verzorgen in de combi met een carriere.
Moonlight, eigenlijk vind je dus dat een vrouw met kinderen geen carriere kan maken (ik vraag het nog maar eens voor de zekerheid) , maar een man met kinderen wel?!
zondag 5 augustus 2007 om 20:12
Van een echte kerel wordt zijn mannelijkheid niet aangetast als hij een stofzuiger ter hand neemt. Die kunnen dat nu juist prima hebben.
Het wordt pas echt eng als een vent het om die reden niet zou doen; dat zijn vast de types die ook dubbele uitlaten, spoilers, lichtmetalen velgen en extra breeje banden nodig hebben om een stuk(je) te compenseren.
Moonlight, ga je nog antwoord geven op de vragen die aan je gesteld zijn?
Het wordt pas echt eng als een vent het om die reden niet zou doen; dat zijn vast de types die ook dubbele uitlaten, spoilers, lichtmetalen velgen en extra breeje banden nodig hebben om een stuk(je) te compenseren.
Moonlight, ga je nog antwoord geven op de vragen die aan je gesteld zijn?
