Werk & Studie
alle pijlers
De allerergste vragen in een sollicitatiegesprek
maandag 25 mei 2020 om 21:08
Naar aanleiding van het topic "Vertel eens iets over jezelf" kwam ik op de vraag wat jullie nou de meest verschrikkelijke vragen vinden in sollicitatiegesprekken.
Iets over mezelf vertellen lukt mij altijd wel. Ik merk vaak wel aan de reactie waar ze graag meer over willen horen. Gezin, leeftijd, hobbies, reizen, sport, vrijwilligerswerk, koken, muziek enzovoort. Of juist meer informatie over werkervaring en opleiding.
Maar wat ik bijvoorbeeld verschrikkelijke vragen vind:
-Waarom zouden wij jou moeten aannemen (als het goed is weten jullie dat antwoord zelf wel aan het eind van het gesprek)
-Wat zijn jouw valkuilen (die vraag wordt door iedereen geforceerd positief voorbereid volgens mij, waardoor ze toch geen goed beeld van je krijgen)
-Noem je positieve en negatieve eigenschappen (hetzelfde als hierboven)
Geef mij maar het wat spontanere gesprek zonder dit soort nutteloze vragen, waarin je vanzelf wel merkt of er een wederzijdse klik is. Opleiding en ervaring hebben ze al kunnen zien in je cv tenslotte...
Ben benieuwd naar jullie ervaringen!
Iets over mezelf vertellen lukt mij altijd wel. Ik merk vaak wel aan de reactie waar ze graag meer over willen horen. Gezin, leeftijd, hobbies, reizen, sport, vrijwilligerswerk, koken, muziek enzovoort. Of juist meer informatie over werkervaring en opleiding.
Maar wat ik bijvoorbeeld verschrikkelijke vragen vind:
-Waarom zouden wij jou moeten aannemen (als het goed is weten jullie dat antwoord zelf wel aan het eind van het gesprek)
-Wat zijn jouw valkuilen (die vraag wordt door iedereen geforceerd positief voorbereid volgens mij, waardoor ze toch geen goed beeld van je krijgen)
-Noem je positieve en negatieve eigenschappen (hetzelfde als hierboven)
Geef mij maar het wat spontanere gesprek zonder dit soort nutteloze vragen, waarin je vanzelf wel merkt of er een wederzijdse klik is. Opleiding en ervaring hebben ze al kunnen zien in je cv tenslotte...
Ben benieuwd naar jullie ervaringen!
maandag 25 mei 2020 om 23:36
Welkom op de vmbo-afdelingBlijtje66 schreef: ↑25-05-2020 23:33“Heb jij veel vrienden?” Mijn antwoord... dus als je veel vrienden hebt en alleen daar mee omgaat ben je sociaal, of ben je dat als je met iedereen kunt kletsen, maar niet veel echte vrienden hebt?
De vragensteller had opeens een andere afspraak en de rest van de selectiecommissie lag onder tafel.
maandag 25 mei 2020 om 23:36
Ik hoop wel dat je die vraag dan ook aan mannen stelt. Worden niet zwanger, vooruit, maar ook die kunnen besluiten om veel minder te gaan werken.koekie1980 schreef: ↑25-05-2020 22:58Ik vind zelf die vraag juist geen probleem. Ben zelf juist 2x aangenomen omdat ik geen kinderen wil dus flexibel ben en normaal kan werken in de schoolvakanties.
Ook heb ik een keer een vervanger in een management functie aangenomen die graag minimaal 34 uur wilde werken. Komt vervolgens nog geen 5 maanden later melden dat ze zwanger is. Dus door t verlof en wat extra klachten flink afwezig en wilde daarna toch slechts 2/3 dagen pweek werken. Hadden we dat geweten was zij het dus echt niet geworden. Vandaar dat we de vraag wel stellen.
maandag 25 mei 2020 om 23:37
Ik weet nog één van mijn eerste sollicitaties. Die man vertelde mij dat ze het wasmiddel steeds geconcentreerder maakten omdat “die domme huisvrouwen” toch hetzelfde bleven gebruiken. Echt op een licht opgewonden fluistertoon alsof hij een top bedrijfsgeheim besprak. Ik wilde de baan niet. Ik wil niet werken voor iemand die dommer is dan ik.
Ook ben ik een keer afgewezen omdat ze niet geloofden dat ik mijn sollicitatiebrief zelf had geschreven. Ik kan beter schrijven dan praten, nog steeds, maar ik was helemaal confuus en licht beledigd dat hij maar bleef doorgaan: “wie heeft die brief voor jou geschreven, nou, nou?!” Ik wilde die baan niet. Vertrouwen is de basis van élke relatie, immers.
Ook ben ik een keer afgewezen omdat ze niet geloofden dat ik mijn sollicitatiebrief zelf had geschreven. Ik kan beter schrijven dan praten, nog steeds, maar ik was helemaal confuus en licht beledigd dat hij maar bleef doorgaan: “wie heeft die brief voor jou geschreven, nou, nou?!” Ik wilde die baan niet. Vertrouwen is de basis van élke relatie, immers.
maandag 25 mei 2020 om 23:39
Dat kan, maar die zij-instromer komt toch niet eens op gesprek na bestudering van het cv?lemoos2 schreef: ↑25-05-2020 23:16Het laatste wat je midden in een schooljaar wil is dat die zij-instromer die nu zijn ‘passie’ gaat volgen (lees: wegbezuinigd bij de zoveelste bezuinigingsronde van de raiffeisen-boerenleenbank) met een burn-out thuis zit of die mevrouw die nu ‘haar hart’ aan het volgen is na 20 jaar thuis te hebben gezeten ineens doordraait in een V2 klas. Dan liever de ‘vers van de opleiding’ aanwas zonder ervaring die met wat klassen ruilen rechtop blijven.
maandag 25 mei 2020 om 23:41
Herkenbaar... om die reden heb ik het kinderzitje uit de auto gezet als ik op sollicitatiegesprek ging. Sterker, kind bestond niet op mijn CV. Een bevriend HRM manager die altijd voor zijn Amerikaanse werkgever aan de andere kant van de tafel zat wist mij goed te trainen en zo leerde ik zelf een sollicitatiegesprek te sturen. Op het moment dat de vraag werd gesteld of ik kinderen had/wilde kreeg men n wedervraag; vanwaar deze belangstelling voor mijn privéleven, dat staat toch los van uw vacature. Ik werd er steeds handiger in, bij mijn laatste kantoorbaan wisten ze pas na 4 maanden dat ik een kind had in de basisschoolleeftijd. Uiteindelijk ben ik overgestapt van t Commerciële bedrijfsleven naar n ander soort functie in de zorg. Vonden ze erg jammer want ik had toch wel t vooroordeel wat ze over alleenstaande moeders hadden weggenomen.
maandag 25 mei 2020 om 23:42
Variant die ik gehad heb: omschrijf jezelf in vijf hashtags.
Een van de toekomstige collega's had al de hashtag #lekkergek geclaimd.
maandag 25 mei 2020 om 23:49
Het had haar gesierd als ze haar verantwoordelijkheid had genomen en de vragensteller had aangesproken op zijn vraag.....minnimouse schreef: ↑25-05-2020 22:11Hoezo? Die vrouw lag onder de tafel van het lachen omdat de forumster (naam even kwijt) met een goed weerwoord kwam.
Zo lees ik het tenminste.
dinsdag 26 mei 2020 om 00:09
Die krijgen allemaal een herscholing/omscholing van de oude baas. En de nood is hoog. Heel hoog. Een eis als ‘bevoegdheid’ is voor sommige vakken een utopie. Dan mag je al in je handjes knijpen met ‘momenteel bezig met opleiding’ maar heel vaak ‘is bereid een bevoegdheid te behalen’ het hoogst haalbare.
dinsdag 26 mei 2020 om 00:13
Het was wel in de jaren 80,toen meenden ze dat ze zulke vragen konden stellen.
We hebben er thuis heerlijk om gelachen.
En voor die horeca baan werd ik gebeld of ik kon komen werken,fijn gesprek ik kon de baas al va kind.
Toen hij t uurloon noemde heb ik m uitgelachen en direct kreeg ik meer.
Leuke tijd daar gehad.
het leven is als n neus,haal eruit wat erin zit.
dinsdag 26 mei 2020 om 00:19
Ik heb echt een hekel aan die standaardvragen 'vertel eens iets over jezelf', 'wat zijn je sterke en zwakke punten', 'waarom wil je hier werken' - Daar komt toch niets nuttigs uit? Of vragen naar dingen die gewoon op je CV staan, maar die ze blijkbaar niet hebben gelezen.
Rare vragen zoals je 'plaats in de polonaise' vind ik juist wel grappig, de manier waarop zo'n vraag beantwoord wordt zegt wel iets over je persoonlijkheid en kan tenminste tot een echt gesprek leiden. Houdt iedereen scherp ipv uitgekauwde vragen en antwoorden opdreunen.
Vraag naar kinderwens heb ik nooit gehad maar nu ik kinderen heb, benoem ik dat wel in de 'vertel eens iets over jezelf'. Ik vind mijn gezin namelijk belangrijker dan mijn werk, als werkgever daarmee niet kan omgaan zijn wij sowieso geen match.
Rare vragen zoals je 'plaats in de polonaise' vind ik juist wel grappig, de manier waarop zo'n vraag beantwoord wordt zegt wel iets over je persoonlijkheid en kan tenminste tot een echt gesprek leiden. Houdt iedereen scherp ipv uitgekauwde vragen en antwoorden opdreunen.
Vraag naar kinderwens heb ik nooit gehad maar nu ik kinderen heb, benoem ik dat wel in de 'vertel eens iets over jezelf'. Ik vind mijn gezin namelijk belangrijker dan mijn werk, als werkgever daarmee niet kan omgaan zijn wij sowieso geen match.
dinsdag 26 mei 2020 om 00:28
Ik zou Idd ook niet weten waarom je kinderen moet verbergen, maar ik snap dat het soms vervelend is tijdens een sollicitatiegesprek. Altijd die vooroordelen. Ik kreeg ruim jaar geleden een nieuwe vriend, collega’s weten er nu ook van en toen werd “grappend” gevraagd tijdens functioneringsgesprek of wij nog samen aan kinderen gingen beginnen. Ik vond dat eigenlijk heel ongepast, lekker doorzichtig ook. Mijn contract moest verlengd worden, dat is trouwens wel gebeurd.
dinsdag 26 mei 2020 om 00:43
Dat vind ik juist wel een zinvolle vraag, zolang het niet om een baan als vakkenvuller gaat waarbij iedereen snapt dat het salaris de enige motivatie is.nootboek schreef: ↑26-05-2020 00:19Ik heb echt een hekel aan die standaardvragen 'vertel eens iets over jezelf', 'wat zijn je sterke en zwakke punten', 'waarom wil je hier werken' - Daar komt toch niets nuttigs uit? Of vragen naar dingen die gewoon op je CV staan, maar die ze blijkbaar niet hebben gelezen.
Rare vragen zoals je 'plaats in de polonaise' vind ik juist wel grappig, de manier waarop zo'n vraag beantwoord wordt zegt wel iets over je persoonlijkheid en kan tenminste tot een echt gesprek leiden. Houdt iedereen scherp ipv uitgekauwde vragen en antwoorden opdreunen.
Vraag naar kinderwens heb ik nooit gehad maar nu ik kinderen heb, benoem ik dat wel in de 'vertel eens iets over jezelf'. Ik vind mijn gezin namelijk belangrijker dan mijn werk, als werkgever daarmee niet kan omgaan zijn wij sowieso geen match.
In hun brief zeggen mensen er natuurlijk ook al wel wat over, maar het is me ook al wel eens gebeurd dat iemand in een gesprek nogmaals benoemde wat in de brief stond, en er vervolgens iets aan toevoegde dat zo niet paste bij wat we zochten dat de kandidaat direct afviel. Of omgekeerd: dat iemand qua profiel goed leek te passen, maar de motivatie in de brief niet zo sterk was, en dat in een gesprek pas goed uit de verf kwam dat die motivatie er zeker wel was.
Een sollicitatiegesprek is wederzijds kijken of je het met elkaar ziet zitten. Kijken of de verwachtingen bij elkaar aansluiten, is dan wel nuttig.
dinsdag 26 mei 2020 om 01:01
Stop daar toch eens mee. Je benadeelt vrouwen er alleen maar enorm mee. Durf te wedden dat je de vraag niet aan mannen stelt.koekie1980 schreef: ↑25-05-2020 22:58Ik vind zelf die vraag juist geen probleem. Ben zelf juist 2x aangenomen omdat ik geen kinderen wil dus flexibel ben en normaal kan werken in de schoolvakanties.
Ook heb ik een keer een vervanger in een management functie aangenomen die graag minimaal 34 uur wilde werken. Komt vervolgens nog geen 5 maanden later melden dat ze zwanger is. Dus door t verlof en wat extra klachten flink afwezig en wilde daarna toch slechts 2/3 dagen pweek werken. Hadden we dat geweten was zij het dus echt niet geworden. Vandaar dat we de vraag wel stellen.
Daarnaast heeft de vraag stellen ook geen zin, want de kans dat je een eerlijk antwoord krijgt is erg klein.
dinsdag 26 mei 2020 om 01:10
Ik vind dat ook niet zo’n gekke vraag. Wij hebben weleens sollicitanten gehad die geen idee hadden wat wij als organisatie doen, niet eens even op de website gekeken. En ik verwacht echt niet dat het je grootste droom en passie is om bij ons te werken en dat de primaire reden is “ik moet toch íets doen, en dit leek me een best o.k. optie”. Maar dat iemand een beetje onder woorden kan brengen waarom hij deze baan wil vind ik wel een vereiste.Eze schreef: ↑26-05-2020 00:43Dat vind ik juist wel een zinvolle vraag, zolang het niet om een baan als vakkenvuller gaat waarbij iedereen snapt dat het salaris de enige motivatie is.
In hun brief zeggen mensen er natuurlijk ook al wel wat over, maar het is me ook al wel eens gebeurd dat iemand in een gesprek nogmaals benoemde wat in de brief stond, en er vervolgens iets aan toevoegde dat zo niet paste bij wat we zochten dat de kandidaat direct afviel. Of omgekeerd: dat iemand qua profiel goed leek te passen, maar de motivatie in de brief niet zo sterk was, en dat in een gesprek pas goed uit de verf kwam dat die motivatie er zeker wel was.
Een sollicitatiegesprek is wederzijds kijken of je het met elkaar ziet zitten. Kijken of de verwachtingen bij elkaar aansluiten, is dan wel nuttig.
dinsdag 26 mei 2020 om 01:15
Of wees dan van in begin eerlijk en nodig alle vrouwen tussen 25 en 45 die solliciteren gewoon niet uit, want ze kunnen zwanger worden of kinderen hebben.Lachattenoir schreef: ↑26-05-2020 01:01Stop daar toch eens mee. Je benadeelt vrouwen er alleen maar enorm mee. Durf te wedden dat je de vraag niet aan mannen stelt.
Daarnaast heeft de vraag stellen ook geen zin, want de kans dat je een eerlijk antwoord krijgt is erg klein.
Dan ben je een hork, maar minder dan als je iemand er tijdens een gesprek erop gaat afrekenen.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 26 mei 2020 om 02:31
Ik vind dit dus echt bullshit.koekie1980 schreef: ↑25-05-2020 22:58Ik vind zelf die vraag juist geen probleem. Ben zelf juist 2x aangenomen omdat ik geen kinderen wil dus flexibel ben en normaal kan werken in de schoolvakanties.
Ook heb ik een keer een vervanger in een management functie aangenomen die graag minimaal 34 uur wilde werken. Komt vervolgens nog geen 5 maanden later melden dat ze zwanger is. Dus door t verlof en wat extra klachten flink afwezig en wilde daarna toch slechts 2/3 dagen pweek werken. Hadden we dat geweten was zij het dus echt niet geworden. Vandaar dat we de vraag wel stellen.
Ik heb kinderen en ben flexibel en kan normaal werken in de vakantie (ja echt, want wij gaan nooit op vakantie want wij hebben geen zin in dat gedoe er om heen).
Als mij gevraagd werd naar een kinderwens zei ik altijd met droge ogen: "Ik heb er al 7 en zou er graag nog 6 bij willen. Is dat een probleem dan? En u? Heeft u kinderen? Kost wat he! Dan wil je wel werken hoor, als je dat allemaal moet onderhouden."
Vaak leuke reacties op gehad, en nog niet om afgewezen.
En als iemand stug reageerde dan had hij / zij het werkelijke antwoord echt graag willen weten en kapte ik het gesprek ook meteen af. Ook al heb ik geen 7 kinderen en wilde ik er niet nog 6 bij. Ik wil daar dan gewoon niet werken.
