Werk & Studie
alle pijlers
De zwaarste baan ter wereld....vind je?!
zondag 21 september 2008 om 11:42
Naar aanleiding van een oproep voor de Viva, vrouwen die zich wegcijferen, vraag ik me wederom iets af. Waarom beweren huisvrouwen regelmatig dat ze de zwaartste baan ter wereld hebben? Of in elk geval dat het heeeel zwaar is. Ik weet niet hoor....maar de eerste 16 maanden nadat mijn jongste dochter geboren was bleef ik thuis en ik vond het helemaal niet zwaar. Sterker nog, ik had genoeg tijd om me te vervelen nadat het huis blonk. 2 uur koffiepauze met de buurvrouw, een beetje forummen, een beetje tv kijken...noem maar op. Nee hoor, dan kreeg ik het toch echt drukker nadat ik weer ging werken!
Alles wat huisvrouwen doen, doe ik namelijk naast mijn werk. Dus nadat ik thuiskom van een dag werken doe ik nog waar huisvrouwen een hele dag voor thuis moeten blijven. Moet iedereen zelf weten hoor....maar is dat nou echt zo zwaar? Ik vond van niet!
Toevoeging: Mijn punt is eigenlijk, is het niet bizar dat men vaak beweert dat de hele dag thuiszitten voor het huishouden zwaarder zou zijn dan werken en daarnaast nog het huishouden doen?! Ik heb beiden gedaan en vind persoonlijk het tweede zwaarder, dubbel werk en zo...
Alles wat huisvrouwen doen, doe ik namelijk naast mijn werk. Dus nadat ik thuiskom van een dag werken doe ik nog waar huisvrouwen een hele dag voor thuis moeten blijven. Moet iedereen zelf weten hoor....maar is dat nou echt zo zwaar? Ik vond van niet!
Toevoeging: Mijn punt is eigenlijk, is het niet bizar dat men vaak beweert dat de hele dag thuiszitten voor het huishouden zwaarder zou zijn dan werken en daarnaast nog het huishouden doen?! Ik heb beiden gedaan en vind persoonlijk het tweede zwaarder, dubbel werk en zo...
dinsdag 23 september 2008 om 21:51
Nou ja, we hebben in ieder geval gemeen dat onze kinderen op dezelfde school zitten. Het ligt meer in het feit dat ze er nogal ontoegankelijk uitziet en dat zou ik op zich wel graag willen doorbreken maar moet er nog even een geschikt moment voor vinden.
Ik zie vaak bij school dat de meeste thuisblijfmoeders er zo slonzig uitzien met uitgegroeide kapsels en vermoeide gezichten. Ik heb zomaar het idee dat je er niet zo uitziet als je bijvoorbeeld bij de bank werkt of doktersassistente bent of vrijwilligerswerk doet in het ziekenhuis.
En verder heb ik met bij mijn buurtgenote het idee dat ze geen waardering krijgt thuis voor wat ze heel de dag uitspookt mbt het huishouden en dat een baan die waardering haar wel brengt dus haar (wat) gelukkig(er) kan maken.
Maar het zou ook zomaar kunnen zijn dat ze zo veel haast heeft met alles omdat ze inderdaad een goedlopende sekslijn heeft
en iedere minuut van de telefoon af haar een haastig en 'onvoldaan' gevoel geeft
dinsdag 23 september 2008 om 21:52
Ik denk ook dat hier een heel belangrijk punt wordt aangesneden. Het zijn toch vaak de vrouwen met de leuke banen die graag blijven werken en andersom de vrouwen met de ondankbare en slechtbetaalde banen die kiezen voor stoppen met werken.
Wat mij in deze discussies vaak opvalt is dat de 'stoppers' vaak geen idee hebben hoe leuk werken kan zijn, en hoe veel meer er is dan een simpele kantoorbaan oid.
dinsdag 23 september 2008 om 21:52
Wel wordt er - al dan niet direct - gezegd dat jullie nuttiger zijn , een beter voorbeeld zijn , minder lui zijn .... is dat niet vergelijkbaar ? Is geen goed voorbeeld zijn geen aanval op het moederschap maar op het mens of burger zijn ?
Elk voorbeeld van een thuisblijfmoeder aangehaald door een werkende moeder is die van een vies, lui , dom , chagrijnig mens .
( die leuker gekleed zou zijn en vast vrolijker zou kijken als ze ook zou werken ...yeah , right ; sommige mensen hun kop staat nou eenmaal zo )
Accepteer en profiteer nou gewoon van het feit dat iedereen anders is en dus ook andere keuzes maakt ; vraag de thuisblijfmoeder om jouw kind mee te nemen als de kachel stuk is op school en zorg jij dan voor interressant spreekbeurt materiaal mét stickers om uit te delen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 23 september 2008 om 21:55
pfoe... daar krijg ik het dan weer benauwd van Fashion, dat omdat ik werk de tijd die ik met mijn kind besteed allemaal kostbare tijd is die ik met hem 'moet/wil' doorbrengen. Dat zie ik wel heel veel werkende moeders doen: argumenteren in de lijn van 'maar de tijd die ik bij mijn kind ben ben ik wel heel bewust met hem bezig en doen we nuttige dingen etc.'
Tsja.. ook al heb ik minder tijd met mijn kind dan een thuisblijfmoeder (maar he, de meeste vaders hebben nog minder tijd met hun kinderen), dan nog heb ik echt niet altijd zin om verantwoord te doen hoor. Ik zit op mijn vrije dag ook soms achter mijn laptop etc. En ja, natuurlijk ga ik ook met zoon naar buiten, lekker naar de speeltuin e.d. maar ik heb niet het idee dat ik omdat ik minder thuis ben dat ik daarom meer met zoon met doen als ik er ben.
Tsja.. ook al heb ik minder tijd met mijn kind dan een thuisblijfmoeder (maar he, de meeste vaders hebben nog minder tijd met hun kinderen), dan nog heb ik echt niet altijd zin om verantwoord te doen hoor. Ik zit op mijn vrije dag ook soms achter mijn laptop etc. En ja, natuurlijk ga ik ook met zoon naar buiten, lekker naar de speeltuin e.d. maar ik heb niet het idee dat ik omdat ik minder thuis ben dat ik daarom meer met zoon met doen als ik er ben.
dinsdag 23 september 2008 om 21:56
Weet ik niet , of je dat zo moet opvatten . Het zegt wel dat ZIJ vinden dat ZIJ niks gemist hebben . Maar niet dat jij dus....... ze kunnen hooguit dénken dat dat zo is .
Jij voelt jezelf nuttig omdat je werkt . Dan kan jij wel denken dat ik dussss niet nuttig ben , maar zo voel ik dat zelf helemaal niet . Wie heeft er nou gelijk ? Beiden wel of beiden niet , misschien . Of jij , of ik ..........
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 23 september 2008 om 21:59
Nou ja, zo zwart wit is het niet natuurlijk, ik ben vaak ook gewoon moe in het weekend bijvoorbeeld. Gelukkig is zoon dat ook, en vind ik "gewoon eens nutteloos thuis zijn" een hele zinnige dagbesteding. Want juist dat "niks moeten" is bij ons schaars.
Wat wel zo is, is dat ik zoon niet graag voor leuke dingen voor mezelf uitbesteed. Daar is de tijd die ik met hem me inderdaad te kostbaar voor. Dat doe ik alleen als hij iets gaat doen wat léuker is dan bij mij zijn, wat dat betreft schik ik me naar hem, en hij niet naar mij. Als hij plannen heeft, kan ik ook plannen voor mezelf maken. En niet dat ik eerst plannen maak en dan hem eens ergens onderbreng. Dat vind ik gewoon zonde van de tijd die ik samen met hem kan doorbrengen.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 23 september 2008 om 22:00
Zou weleens leuk zijn om te weten wat ze van jou vinden , denk je niet ?
Maar volgens jou zijn thuisblijfmoeders per definitie vermoeider en slonziger , begrijp ik ? Kun je dat verklaren ?
Ik kan nog wel bedenken dat ze minder dure kleding hebben , maar van dat vermoeide ..... daar bak ik dan niks van . Of het moet zijn omdat ze alles op de fiets moeten doen omdat een tweede auto er niet inzit
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 23 september 2008 om 22:02
Maar dat is het hem nu juist: ik denk helemaal niet dat jij niet nuttig bent. Want inderdaad, net zoals er naast hartchirurgen ook vuilnismannen moeten zijn, moeten er naast hartchirurgen ook overblijfmoeders zijn.
Maar tegen mij - de werkende moeder - wordt wel degelijk gezegd dat het "zielig voor kinderen is", "waarom je dan kinderen hebt gekregen" en the bloody limit is wel "dat zou ik niet kunnen hoor, een ander mijn kind laten opvoeden". Wat ben ik dan? Horse shit? Als ik mijn kind bij de geboorte op de stoep van de kerk had gedumpt, dán zou een ander mijn kind opvoeden. Niet als ik gewoon naar mijn werk ga om daar oa het dak boven mijn zoons hoofd en zijn kleren en zijn eten te bekostigen. Dat is namelijk óók opvoeden.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 23 september 2008 om 22:04
Dat vind ik dan ook weer een enorme stereotypering, hoor. De keren dat ik op school kom (op mijn thuiswerkdag), zie ik er NIET uit. Joggingbroek, haar in een suf staartje, geen make-up (dus vermoeide ouwe kop) en bril op. Aan mijn uiterlijk valt dus niet af te zien of ik thuisblijfmoeder of carrieretijger ben. Wat een onzin.
.
dinsdag 23 september 2008 om 22:06
Wat ik herken vanuit de tijd dat ik zelf thuis werkte en denk dat dat bij thuisblijfmoeders meespeelt: als niemand anders dan je kind of de supermarktmevrouw je op een dag ziet, hoef je lang niet zoveel moeite te doen voor hoe je eruit ziet. Waarom zou je een leuke jurk kopen, als je toch geen gelegenheid hebt waarbij je die aan doet? En zelfs alleen maar gelegenheden hebt waarbij een jurk zelfs vreselijk onpraktisch is?
Am Yisrael Chai!
dinsdag 23 september 2008 om 22:07
Fashion,
Wat dat betreft maakt het misschien verschil dat wij met zijn tween zijn denk ik. Als Kruimel bij Liko is voelt dat ook niet als 'onderbrengen', dan is hij gewoon bij zijn vader, terwijl het feitelijk hetzelfde is (ik doe iets leuks voor mezelf en zie DUS mijn kind minder). Ik heb dat wel als ik al heel veel weg geweest ben, dan ben ik ook blij dat ik in het weekend bij zoon kan zijn, en ik zal hem dus niet heel snel (hooguit 1 of 2 keer per jaar) een weekend uit logeren doen bij oma of zo (wat voor beiden wel leuk zou zijn), simpelweg omdat ik mijn kind dan te veel moet missen. Eigenlijk 'ontzeg' ik mijn kind op die manier ook wel leuke dingen bedenk ik nu... Hm... misschien moet ik hem eens een maandag en dinsdag bij opa en oma laten logeren; leuk voor Kruimel en oma én het gaat niet van mijn tijd met hem af.... Nou ja, een hoop hardop gedenk, maar ik denk dat je eigenlijk wel gelijk hebt ergens. Als werkende moeder moet je denk ik toch wel bewuster met de tijd met je kind omgaan, simpelweg omdat er minder tijd is...
Wat dat betreft maakt het misschien verschil dat wij met zijn tween zijn denk ik. Als Kruimel bij Liko is voelt dat ook niet als 'onderbrengen', dan is hij gewoon bij zijn vader, terwijl het feitelijk hetzelfde is (ik doe iets leuks voor mezelf en zie DUS mijn kind minder). Ik heb dat wel als ik al heel veel weg geweest ben, dan ben ik ook blij dat ik in het weekend bij zoon kan zijn, en ik zal hem dus niet heel snel (hooguit 1 of 2 keer per jaar) een weekend uit logeren doen bij oma of zo (wat voor beiden wel leuk zou zijn), simpelweg omdat ik mijn kind dan te veel moet missen. Eigenlijk 'ontzeg' ik mijn kind op die manier ook wel leuke dingen bedenk ik nu... Hm... misschien moet ik hem eens een maandag en dinsdag bij opa en oma laten logeren; leuk voor Kruimel en oma én het gaat niet van mijn tijd met hem af.... Nou ja, een hoop hardop gedenk, maar ik denk dat je eigenlijk wel gelijk hebt ergens. Als werkende moeder moet je denk ik toch wel bewuster met de tijd met je kind omgaan, simpelweg omdat er minder tijd is...
dinsdag 23 september 2008 om 22:09
Bianca, vraagje: denk jij dat thuisblijfmoeders dat soort opmerkingen (geen pensioenopbouw, geen financiele onafhankelijkheid) ongevraagd krijgen? Ik denk van niet. Ik geloof er geen bal van dat een thuisblijfmoeder zomaar dat soort commentaar naar haar hoofd krijgt.
Ik krijg heel vaak ongevraagd commentaar. Voorstelrondje op school: "O, werk jij? Jeetje. Zou ik niet willen, hoor. IK voed mijn kinderen tenminste zelf op, waarom heb jij eigenlijk kinderen genomen dan, als je je werk zo belangrijk vindt?".
Ik vind dat écht stuitend. Ik reageer op dat soort kritiek NOOIT met een sneer terug, omdat ik het de moeite niet waard vind, maar vraag me wél af waarom dat nou moet.
Daar zit het verschil, denk ik. Werkende moeders krijgen ongevraagd kritiek rechtstreeks op hun moederschap, thuisblijfmoeders krijgen hooguit in een discussie een objectief vaststelbaar argument als gebrek aan pensioenopbouw te horen.
Ik krijg heel vaak ongevraagd commentaar. Voorstelrondje op school: "O, werk jij? Jeetje. Zou ik niet willen, hoor. IK voed mijn kinderen tenminste zelf op, waarom heb jij eigenlijk kinderen genomen dan, als je je werk zo belangrijk vindt?".
Ik vind dat écht stuitend. Ik reageer op dat soort kritiek NOOIT met een sneer terug, omdat ik het de moeite niet waard vind, maar vraag me wél af waarom dat nou moet.
Daar zit het verschil, denk ik. Werkende moeders krijgen ongevraagd kritiek rechtstreeks op hun moederschap, thuisblijfmoeders krijgen hooguit in een discussie een objectief vaststelbaar argument als gebrek aan pensioenopbouw te horen.
.
dinsdag 23 september 2008 om 22:13
hm... weet ik niet mariannanas. Een kennisje van mij is al een tijdje thuis, maar volgens mij krijgt zij heel erg vaak de vraag of ze al weer gesolliciteerd heeft e.d. Heb ik mezelf ook wel eens schuldig aan gemaakt, simpelweg omdat ik me vanuit mijn eigen referentiekder niet voor kan stellen dat ze hier tevreden mee is.
dinsdag 23 september 2008 om 22:14
Of bij datzelfde voorstelrondje gaan thuisblijfmoeders ineens vertellen dat ze er al een aantal jaren uit zijn wegens omstandigheden, maar dat ze binnenkort met een nieuwe studie beginnen ofzo. Alsof ik hen VRAAG hun keuze te beargumenteren..... In werkelijkheid interesseren keuzes van andere mensen mij namelijk doorgaans geen bal.
Maar kennelijk voelen die vrouwen dan de noodzaak om hun keuze te rechtvaardigen of hun situatie mooier voor te doen, als ze horen dat ik best een aardige baan heb. Dat vind ik net zo vervelend als die ongevraagde kritiek, want ik vind niet zoveel van keuzes van andere mensen.
Maar kennelijk voelen die vrouwen dan de noodzaak om hun keuze te rechtvaardigen of hun situatie mooier voor te doen, als ze horen dat ik best een aardige baan heb. Dat vind ik net zo vervelend als die ongevraagde kritiek, want ik vind niet zoveel van keuzes van andere mensen.
.
dinsdag 23 september 2008 om 22:19
Whopper: ik ben serieus, ik krijg serieus heel vaak ongevraagd kritiek. Valse kritiek die rechtstreeks refereert aan datgene waar een moeder nu eenmaal het kwetstbaarst in is: haar moederschap. Op school inderdaad, bij het verplichte jaarlijkse voorstelrondje. Of op mijn werk, van andere vrouwen met een parttime baan. Of hier op het forum . Of waar dan ook.
Ik heb in de loop der jaren een dikke huid ontwikkeld, dus ik laat die opmerkingen direct langs me afglijden omdat ik zelf wel beter weet, maar vervelend blijft het wel.
.