Werk & Studie
alle pijlers
De zwaarste baan ter wereld....vind je?!
zondag 21 september 2008 om 11:42
Naar aanleiding van een oproep voor de Viva, vrouwen die zich wegcijferen, vraag ik me wederom iets af. Waarom beweren huisvrouwen regelmatig dat ze de zwaartste baan ter wereld hebben? Of in elk geval dat het heeeel zwaar is. Ik weet niet hoor....maar de eerste 16 maanden nadat mijn jongste dochter geboren was bleef ik thuis en ik vond het helemaal niet zwaar. Sterker nog, ik had genoeg tijd om me te vervelen nadat het huis blonk. 2 uur koffiepauze met de buurvrouw, een beetje forummen, een beetje tv kijken...noem maar op. Nee hoor, dan kreeg ik het toch echt drukker nadat ik weer ging werken!
Alles wat huisvrouwen doen, doe ik namelijk naast mijn werk. Dus nadat ik thuiskom van een dag werken doe ik nog waar huisvrouwen een hele dag voor thuis moeten blijven. Moet iedereen zelf weten hoor....maar is dat nou echt zo zwaar? Ik vond van niet!
Toevoeging: Mijn punt is eigenlijk, is het niet bizar dat men vaak beweert dat de hele dag thuiszitten voor het huishouden zwaarder zou zijn dan werken en daarnaast nog het huishouden doen?! Ik heb beiden gedaan en vind persoonlijk het tweede zwaarder, dubbel werk en zo...
Alles wat huisvrouwen doen, doe ik namelijk naast mijn werk. Dus nadat ik thuiskom van een dag werken doe ik nog waar huisvrouwen een hele dag voor thuis moeten blijven. Moet iedereen zelf weten hoor....maar is dat nou echt zo zwaar? Ik vond van niet!
Toevoeging: Mijn punt is eigenlijk, is het niet bizar dat men vaak beweert dat de hele dag thuiszitten voor het huishouden zwaarder zou zijn dan werken en daarnaast nog het huishouden doen?! Ik heb beiden gedaan en vind persoonlijk het tweede zwaarder, dubbel werk en zo...
dinsdag 23 september 2008 om 22:56
De Quote van Eowynn kreeg ik er helaas niet bij, maar dat ging over dat als twee mensen 5 en 3 dagen werken dat er dan vanuit gegaan wordt dat dat alleen is voor de vakanties en dure auto's.
Zal ik mijn punten nog even duidelijk op een rijtje zetten, aangezien het me opvalt dat ze in de verdere posts regelmatig aangehaald worden .
- Ten eerste het stukje van Eowynn. Ik heb nooit gezegd dat ik het niet snap als mensen naast kinderen hebben ook werken. Die verhouding die jij opnoemt lijkt me juist ideaal en zoiets zou ik later ook willen.
- Ten tweede vind ik inderdaad (bijna)alle kinderen die 5 dagen op de creche zitten zielig. Sorry, maar dat blijf ik vinden. Of ze nou van een hartchirurg zijn of een putjesschepper. Dat was ook juist mijn punt, maar misschien had ik dat wat duidelijker in m'n post moeten zetten. En ja, al heb je geen keuze dan vind ik het nog zielig. Maar goed niks aan te doen dan en ik heb echt respect voor de moeders die dat dan zo lukt om 'alle ballen in de lucht' te houden. Daarentegen denk ik trouwens wel weer dat 1 of een paar dagen creche best goed is voor de sociale ontwikkeling van een kind.
Waar het eigenlijk op neerkomt is dat ik er persoonlijk niet bij kan dat mensen besluiten fulltime te blijven werken in plaats van meer tijd met hun kinderen door te brengen (en dan bedoel ik dus niet dat ze helemaal niet zouden moeten/mogen werken!). Maar dat is niet per se omdat ik dat veroordeel, maar vooral omdat ik dat niet snap.
Even het woordje bijna erbij gezet, er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen .
dinsdag 23 september 2008 om 22:58
Tja, ik merkte aan mezelf dat ik het niet alleen voor mezelf doe. Als ik alleen maar de wc hoef schoon te maken en boodschappen hoef te doen en met een kind in de weer ben, heb ik net zo lief mijn "kloffie" aan. Ik ben dus blij dat ik werk, want ik vind het leuker om leuke kleren aan te doen als ze ook door mensen gezien worden.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 23 september 2008 om 23:00
dinsdag 23 september 2008 om 23:02
Ik krijg ook heeeeeeeeeel vaak kritiek. Mijn zoon gaat 4 dagen naar de opvang en daar heeft iedereen een mening over, want kennelijk is 3 dagen het maximale aantal dagen dat je van opvang gebruik mag maken. Waarom creches dan 5 dagen open zijn is me een raadsel, maar dat terzijde.
En die kritiek wordt meestal ook nog gevolgd door een medelijdende afzwakking, wat ik minstens zo kwetsend en irritant vind.
Maar ook ik laat het meestal maar gaan, verder, als ik daar altijd op in moet gaan ben ik wel even bezig.
En inderdaad, als mensen dan eenmaal horen wát voor werk ik doe, dan gaan ze vertellen dat ze zelf ook hele interessante dingen doen, die ook mij meestal geen hol interesseren. Whatever, denk ik dan, ik betaal je rekeningen niet en ik woon niet in je huis, doe lekker waar je zin in hebt.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 23 september 2008 om 23:04
Bij zoon in de groep gaat een meisje 5 dagen per week, maar zielig is echt niet het eerste wat bij me opkomt als ik aan haar denk! Meisje is hartstikke vrolijk, moeder heel betrokken, opa komt af en toe langs op het kdv etc. (moeder werkt in het onderwijs, dus niet extreem lange dagen en vader werkt ook fulltime). Eerlijk: ik heb soms het idee dat zoon het op creche dagen leuker vind dan thuis, want he, thuis moet er ook boodschappen gedaan worden, mag hij aan bepaalde dingen niet aanzitten etc. terwijl op de creche alles om die kleintjes draait en hij lekker de hele dag kan ravotten en buiten spelen etc. De combi 3 dagen creche en 4 dagen thuis vind ik prima voor hem, maar ik heb niet het idee dat het voor hem zielig zou zijn als hij 5 dagen zou gaan.
dinsdag 23 september 2008 om 23:05
Ik heb op werkdagen altijd hoge hakken aan, en ook meestal jurken of rokken ofzo. Dat heb ik niet aan als ik thuis ben, omdat het gewoon oncomfortabel is. Als ik uit mijn werk kom kleed ik me ook direct om. Dat bedoelde ik eigenlijk, dat je overdag meestal geen dingen aan het doen bent waarbij een jurk of hoge hakken handig zijn. Althans, ik vind schoonmaken op hakken niet echt makkelijk, en boodschappen doe ik ook liever op platte schoenen. Maar misschien denken die thuisblijfmoeders wel heel anders hoor, ik zei alleen dat ik me er wel wat bij kan voorstellen omdat ik ook geen pijn in mijn pootjes krijg voor de caissière en wel voor mijn baas.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 23 september 2008 om 23:23
Ik vind het zielig omdat het leven al zo snel gaat en je als klein kind dan al meteen van die verplichtingen hebt. Lijkt me juist zo fijn om als kindje ook nog regelmatig thuis te zijn bij vertrouwde mama of papa en nog niets te hoeven.
Natuurlijk, op een gegeven moment zal een kind moeten leren dat bepaalde dingen moeten, zoals naar school gaan. Maar als het kan is het toch super om de eerste jaren nog wat meer gezellig thuis te zijn?
Natuurlijk, op een gegeven moment zal een kind moeten leren dat bepaalde dingen moeten, zoals naar school gaan. Maar als het kan is het toch super om de eerste jaren nog wat meer gezellig thuis te zijn?
dinsdag 23 september 2008 om 23:30
maar wat moet een kind dan op een kdv wat het thuis niet moet diana? wat ik al eerder schreef: ik heb het idee dat zoon thuis meer 'moet' omdat het leven thuis nu eenmaal niet alleen om hem draait, en op het kdv draait juist alles om die kids en die kleintjes hoeven (behalve eten en slapen) echt nog niets. Ben je uberhaupt wel eens op een kdv geweest?
dinsdag 23 september 2008 om 23:32
Hmmm, mijn zoon moet meer op dagen dat ie thuis is dan op dagen dat ie op de creche was. Thuis moet ie helpen opruimen, mee naar de dokter, mee boodschappen doen, even wachten omdat mamma aan het bellen is, even wachten omdat mamma staat te strijken, eten wat de pot schaft, even wachten met slapen omdat we een afspraak hebben, ga zo maar door.
Ik vond eigenlijk altijd dat mijn zoon een enorm luizenleventje had, en zelfs nogal verwend is eigenlijk. Ik ben namelijk zelfs zo erg dat ik mijn werk bel dat ik wat later kom als zoon nog niet is uitgeslapen, omdat ik het al zielig vind dat ie voor mij zijn bed uit zou moeten. De enige keren dat ik hem ooit wakker heb gemaakt was op thuisdagen, omdat ik dan bijvoorbeeld een doktersafspraak had (die ik trouwens ook net zo makkelijk afzeg als zoon er geen zin in heeft/ te moe is ofzo.)
Mijn zoon doet eigenlijk weinig dingen omdat ze moeten, maar dat is meer mijn eigen gebrek .
Ik vond eigenlijk altijd dat mijn zoon een enorm luizenleventje had, en zelfs nogal verwend is eigenlijk. Ik ben namelijk zelfs zo erg dat ik mijn werk bel dat ik wat later kom als zoon nog niet is uitgeslapen, omdat ik het al zielig vind dat ie voor mij zijn bed uit zou moeten. De enige keren dat ik hem ooit wakker heb gemaakt was op thuisdagen, omdat ik dan bijvoorbeeld een doktersafspraak had (die ik trouwens ook net zo makkelijk afzeg als zoon er geen zin in heeft/ te moe is ofzo.)
Mijn zoon doet eigenlijk weinig dingen omdat ze moeten, maar dat is meer mijn eigen gebrek .
Am Yisrael Chai!
dinsdag 23 september 2008 om 23:37
Hmm, misschien denk ik teveel vanuit mezelf. Ik vond het vroeger heerlijk om thuis te zijn en fijner dan bijvoorbeeld op de kleuterschool. Juist omdat ik daar meer het gevoel had dat dingen moesten. Op een bepaalde tijd eten, zingen, spelen. En dan die drukte om je heen . Thuis kon ik tenminste lekker m'n eigen gang gaan.
dinsdag 23 september 2008 om 23:38
Pfff. Dit argument is zo uitgekauwd, maar het is gewoon niet correct. Ten eerste: wanneer is werken nodig? Wat mag je wel dankzij werken aan je kind geven, en wat niet? Is drie hoog achter beter voor een kind dan een villa met zwembad? Is op de camping beter dan een wereldreis? Of kan het allebei goed voor een kind zijn?
En ten tweede: hoeveel tijd denk je dat mensen die níet werken aan hun kinderen besteden?
De meeste mensen die werken, laten de tijd die ze daaraan kwijt zijn ten koste van bijvoorbeeld hobbies gaan. Of ten koste van een sociaal leven. Of ten koste van het huishouden. Weet je heel erg zeker dat mensen die full time werken minder tijd alleen aan hun kinderen besteden dan mensen die niet werken, of neem je dat gewoon aan?
Am Yisrael Chai!
dinsdag 23 september 2008 om 23:43
Niet nodig voor het geld bedoel je?
En tijd 'vrijmaken' zit het nog altijd niet in kwantiteit maar wel in kwaliteit. Kom op zeg, alsof je een betere en leukere moeder bent als je per dag zo'n uur of vierentwintig om je kind heen hangt. (Behalve als ze heel klein zijn dus.) Het gaat toch om jou als mens en persoon en je werk? Dat maakt wie je bent als mens en doe nu niet alsof als je werkt je het niet belangrijk vindt om tijd vrij te maken voor je kind.
Sterker nog: als je als thuisblijfmoeder 'tijd vrij moet maken voor je kind' doe je toch echt wat verkeerd.
dinsdag 23 september 2008 om 23:45
fashion, ik denk dat ik als werkende moeder wel degelijk minder tijd heb voor mijn kind dan iemand die thuis is. Ik denk alleen dat het voor een kind het belangrijkst is dat je er bent op momenten die voor hem of haar belangrijk zijn. Dat je dan moeite doet om er voor hem of haar te zijn. Ik denk echt dat het goed kiezen van die momenten véél belangrijker is dan de hoeveelheid tijd dat je bij je kind bent. Dus ja: ik vind het ook belangrijk om op mijn zoon over te brengen dat ik tijd voor hem vrij wil maken, en nee, dat zal me niet altijd lukken, maar dat lukt een thuisblijfmoeder ook niet altijd, al zal die misschien wat makkelijker kunnen schuiven.
dinsdag 23 september 2008 om 23:55
Ik heb echt geen idee of dat zo is. Ik heb namelijk maar 2 verplichtingen in mijn leven en dat zijn mijn werk en mijn kind. Ik heb ook nog nooit iets gemist van mijn kind, volgens mij.
En zelf had ik ook een werkende moeder en in mijn herinnering was mijn moeder er echt al-tijd. De creche kan ik me niet eens herinneren, op wat flarden na waar mijn ouders bij waren.
Mijn zoon kan zich trouwens nu ook niet eens zijn creche juffen herinneren, we gingen laatst even op visite en dan weet hij echt niet wie het zijn, dus zoveel indruk maken die mensen niet op kinderen. Ik denk zeker wel dat ie zich mij wél zou kunnen herinneren als ik nu een half jaar weg zou zijn, dus there you go.
Am Yisrael Chai!
woensdag 24 september 2008 om 00:12
He jeetje, gaan we weer. Werkende mensen voelen zich steeds aangevallen door mij. Ik zeg niet dat ik thuisblijfmoeders beter vind dan werkende moeders en 24 uur een moeder om een kind heen lijkt me zeker niet zaligmakend. Ik heb het over wat minder gaan werken dan fulltime als de situatie het toelaat, niet dat je dan meteen maar helemaal niet meer moet gaan werken.
Dit was de laatste keer hoor .
woensdag 24 september 2008 om 00:16
Ik heb niets gelezen en kom alleen maar even mijn two cents neerleggen hoor...
Ik vind het thuismoederschap inderdaad de zwaarste baan ter wereld. Want mijn god, wat is dat geestdodend, saai en traaaaaaaag. Terwijl ik echt niet vies ben van een beetje geestdodend, saai en traag hoor: ik zit al jaren thuis zonder kind. Maar de nood om iets te gaan DOEN met mijn leven is nog nooit zo groot geweest als nu.
Dus ja, respect voor alle thuisblijfmoeders. Thuisblijven haalt zo het tempo uit je leven, dat het een wonder is dat je overeind blijft. Ik zou in ieder geval honderd keer liever gewoon een baan hebben gehad.
(Of interpreteer ik de discussie nu volledig verkeerd. )
Ik vind het thuismoederschap inderdaad de zwaarste baan ter wereld. Want mijn god, wat is dat geestdodend, saai en traaaaaaaag. Terwijl ik echt niet vies ben van een beetje geestdodend, saai en traag hoor: ik zit al jaren thuis zonder kind. Maar de nood om iets te gaan DOEN met mijn leven is nog nooit zo groot geweest als nu.
Dus ja, respect voor alle thuisblijfmoeders. Thuisblijven haalt zo het tempo uit je leven, dat het een wonder is dat je overeind blijft. Ik zou in ieder geval honderd keer liever gewoon een baan hebben gehad.
(Of interpreteer ik de discussie nu volledig verkeerd. )
woensdag 24 september 2008 om 00:23
woensdag 24 september 2008 om 00:25
Ik heb geen idee, Diana Charite. En doorgaans interesseert het me ook niet zo, ik ben geen wedstrijdje aan het doen namelijk. Ik vind dat ik genoeg tijd met mijn kind doorbreng, en dat is het belangrijkst. Het zijn de thuisblijfmoeders die het moederschap definieren in kwantiteit, niet ik.
Am Yisrael Chai!