Werk & Studie
alle pijlers
De zwaarste baan ter wereld....vind je?!
zondag 21 september 2008 om 11:42
Naar aanleiding van een oproep voor de Viva, vrouwen die zich wegcijferen, vraag ik me wederom iets af. Waarom beweren huisvrouwen regelmatig dat ze de zwaartste baan ter wereld hebben? Of in elk geval dat het heeeel zwaar is. Ik weet niet hoor....maar de eerste 16 maanden nadat mijn jongste dochter geboren was bleef ik thuis en ik vond het helemaal niet zwaar. Sterker nog, ik had genoeg tijd om me te vervelen nadat het huis blonk. 2 uur koffiepauze met de buurvrouw, een beetje forummen, een beetje tv kijken...noem maar op. Nee hoor, dan kreeg ik het toch echt drukker nadat ik weer ging werken!
Alles wat huisvrouwen doen, doe ik namelijk naast mijn werk. Dus nadat ik thuiskom van een dag werken doe ik nog waar huisvrouwen een hele dag voor thuis moeten blijven. Moet iedereen zelf weten hoor....maar is dat nou echt zo zwaar? Ik vond van niet!
Toevoeging: Mijn punt is eigenlijk, is het niet bizar dat men vaak beweert dat de hele dag thuiszitten voor het huishouden zwaarder zou zijn dan werken en daarnaast nog het huishouden doen?! Ik heb beiden gedaan en vind persoonlijk het tweede zwaarder, dubbel werk en zo...
Alles wat huisvrouwen doen, doe ik namelijk naast mijn werk. Dus nadat ik thuiskom van een dag werken doe ik nog waar huisvrouwen een hele dag voor thuis moeten blijven. Moet iedereen zelf weten hoor....maar is dat nou echt zo zwaar? Ik vond van niet!
Toevoeging: Mijn punt is eigenlijk, is het niet bizar dat men vaak beweert dat de hele dag thuiszitten voor het huishouden zwaarder zou zijn dan werken en daarnaast nog het huishouden doen?! Ik heb beiden gedaan en vind persoonlijk het tweede zwaarder, dubbel werk en zo...
woensdag 24 september 2008 om 00:44
Dat valt mij ook op in dit soort discussies. Terwijl ik meer aandacht heb voor mijn kind, als in: 100 procent vanuit mijn tenen aandacht, sinds ze op het kinderdagverblijf zit. Het is in duur wel minder, maar de kwaliteit is beter.
Ik vind het kwantiteitsargument an sich niet zo veel waarde hebben dus. Het gaat erom wat je doet met de tijd, niet hoe lang die duurt.
woensdag 24 september 2008 om 08:19
:
ik zit nog even te denken, maar buren werken allemaal, collegas werken allemaal (goh), vrouwen en mannen van collegas werken allemaal, vriendinnen en vrienden werken allemaal, partners van vrienden werken allemaal.... Ik begin me eigenlijk af te vragen waar al die thuisblijfmoeders dan zijn... blijkbaar niet in mijn omgeving!
Misschien dat als Kruimel naar school gaat dat ik ook wel te maken ga krijgen met de schoolplein maffia (2 kanten op
Jij verkeert in een hoogopgeleide omgeving waarschijnlijk? Ik ken ook erg weinig thuisblijfmoeders, ja, de buurvrouw, maar daar houdt het wel weer zo'n beetje op. In mijn omgeving gaan man en vrouw vier dagen werken na de geboorte van het eerste kind, dat is echt zo'n beetje de norm. Mijn man vertelde laatst dat de vrouw van een collega van hem (rond de dertig) was gestopt met werken na de geboorte van het eerste kind. Bij zo'n mededeling ben ik altijd wel even verbaasd, want het past zo niet in mijn referentiekader. Maar goed, vrijwel mijn hele vriendenkring is universitair opgeleid en de meesten hebben (daardoor) een interessante baan die ze echt niet zo maar gaan opgeven.
Ik verbaas me op de kinderpijler bij de maandtopics ook altijd zo over het aantal mensen dat een/twee dagen gaat werken of helemaal gaat stoppen, want inderdaad: ik ken ze niet.
Helemaal mee eens. In heel Europa gaan kinderen vijf dagen naar de crèche. Betekent dat dan dat alleen Nederlandse moeders goede moeders zijn? Lijkt me niet.
woensdag 24 september 2008 om 09:01
quote:
splendidia schreef op 23 september 2008 @ 21:51:
[...]
Ik zie vaak bij school dat de meeste thuisblijfmoeders er zo slonzig uitzien met uitgegroeide kapsels en vermoeide gezichten.
unquote
Zou weleens leuk zijn om te weten wat ze van jou vinden , denk je niet ?
Als jouw achterliggende gedachte is dat ik denk dat ik beter ben dan thuisblijfmoeders omdat ik wel werk en huishouden combineer en er verzorgder uitzie en dus daarom op ze neerkijk dan is dat niet zo. Ik zit lekker in m'n vel en straal dat ook uit. En dat mis ik bij de meeste thuisblijfmoeders die ik bij school zie.
Maar volgens jou zijn thuisblijfmoeders per definitie vermoeider en slonziger , begrijp ik ? Kun je dat verklaren ?
Nee, niet per definitie. Ik schreef dat de meeste thuisblijfmoeders er zo uitzien en dus niet allemaal. Ik ken een aantal thuisblijfmoeders en hun mannen vanwege klasactiviteiten en ik weet dat ze in een kringetje zitten van huishouden, kinderen en man verzorgen en dat elke dag weer opnieuw. Dat is op zich geen probleem maar het ergste is dat ze er geen of minimaal waardering voor krijgen (en dat zie ik als ik m'n dochter ophaal bij haar vriendinnetjes waarvan de moeder thuisblijfmoeder is) en de balans binnen hun relatie een beetje zoek dreigt te raken. Gevolg is dat het moeilijk voor hen is om zichzelf te zijn en tegen wil en dank in een soort wegcijfersituatie terecht zijn gekomen. En dat vind ik jammer.
Ik kan nog wel bedenken dat ze minder dure kleding hebben , maar van dat vermoeide ..... daar bak ik dan niks van . Of het moet zijn omdat ze alles op de fiets moeten doen omdat een tweede auto er niet inzit
splendidia schreef op 23 september 2008 @ 21:51:
[...]
Ik zie vaak bij school dat de meeste thuisblijfmoeders er zo slonzig uitzien met uitgegroeide kapsels en vermoeide gezichten.
unquote
Zou weleens leuk zijn om te weten wat ze van jou vinden , denk je niet ?
Als jouw achterliggende gedachte is dat ik denk dat ik beter ben dan thuisblijfmoeders omdat ik wel werk en huishouden combineer en er verzorgder uitzie en dus daarom op ze neerkijk dan is dat niet zo. Ik zit lekker in m'n vel en straal dat ook uit. En dat mis ik bij de meeste thuisblijfmoeders die ik bij school zie.
Maar volgens jou zijn thuisblijfmoeders per definitie vermoeider en slonziger , begrijp ik ? Kun je dat verklaren ?
Nee, niet per definitie. Ik schreef dat de meeste thuisblijfmoeders er zo uitzien en dus niet allemaal. Ik ken een aantal thuisblijfmoeders en hun mannen vanwege klasactiviteiten en ik weet dat ze in een kringetje zitten van huishouden, kinderen en man verzorgen en dat elke dag weer opnieuw. Dat is op zich geen probleem maar het ergste is dat ze er geen of minimaal waardering voor krijgen (en dat zie ik als ik m'n dochter ophaal bij haar vriendinnetjes waarvan de moeder thuisblijfmoeder is) en de balans binnen hun relatie een beetje zoek dreigt te raken. Gevolg is dat het moeilijk voor hen is om zichzelf te zijn en tegen wil en dank in een soort wegcijfersituatie terecht zijn gekomen. En dat vind ik jammer.
Ik kan nog wel bedenken dat ze minder dure kleding hebben , maar van dat vermoeide ..... daar bak ik dan niks van . Of het moet zijn omdat ze alles op de fiets moeten doen omdat een tweede auto er niet inzit
woensdag 24 september 2008 om 09:16
In die redenering hebben werkende ouders dus twee banen. Waarvan één gelijk aan die van thuisblijvende ouders - ze moeten immers ook boodschappen, administratie, onderhoud, tuin enz. doen -, plus nog een betaalde baan elders. Aangezien thuisblijvende ouders één baan hebben, en werkende ouders diezelfde baan plus nog wat erbij, hoe kan de thuisblijvende ouder het dan zwaarder hebben?
woensdag 24 september 2008 om 09:22
Mijn man en ik werken beiden vrijwel full time omdat we dat leuk vinden. Dat er daardoor ook extra veel geld binnenkomt zodat we in een groot huis kunnen wonen, makkelijk tussendoor een weekend weg kunnen, e.d., is een prettige bijkomstigheid maar niet het doel.
Niet iedereen werkt "omdat het moet". Niet iedereen werkt "voor de tweede vakantie". Kortzichtig.
woensdag 24 september 2008 om 09:29
1. Waarom is het voor vaders wel acceptabel?
2. Waarom zou ik me moeten schamen dat ik mijn bijdrage lever aan de samenleving, maatschappelijk uitermate zinvol en nuttig werk doe dat maar door heel weinig anderen gedaan kan worden en ondertussen samen met mijn man zorg dat er voor onze kinderen pedagogisch onderlegde, enthousiaste meiden zijn die hen begeleiden, met hen spelen en hen dingen leren?
Mag ik me daarbij aansluiten?
woensdag 24 september 2008 om 09:45
Ach, hoe erg kan het zijn? Lekker slapen - in je eigen vaste bedje -wanneer je wilt slapen, een flesje (afgekolfde) melk als je honger hebt, als je wakker bent zijn er volop kindjes om naar te kijken vanuit je wippertje en er is altijd wel een leidster die zin heeft om even met je te spelen en je lekker te knuffelen.
Lijkt me volop te verkiezen boven een moeder die de halve dag op een forum zit te miepen dat ze het zo zwaar heeft, en de andere helft druk bezig is met de was, de boodschappen, de afwas, etc.
woensdag 24 september 2008 om 09:56
Wat ik me eigenlijk afvraag: is het in Nederland gemakkelijk om 4/5 te werken voor hoogopgeleiden?
In België namelijk niet. Ik denk dat het daar ook mee te maken heeft dat veel mensen blijven full-timen. Beide ouders 4/5, zo ken ik eigenlijk ook bijna niemand. Noch mijn vriend, noch ikzelf zouden binnen ons werk deeltijds kunnen werken. Een minder leuke of interessante baan nemen is dan ook weer een grote drempel.
Mijn vraag dus: is dat anders in Nl?
In België namelijk niet. Ik denk dat het daar ook mee te maken heeft dat veel mensen blijven full-timen. Beide ouders 4/5, zo ken ik eigenlijk ook bijna niemand. Noch mijn vriend, noch ikzelf zouden binnen ons werk deeltijds kunnen werken. Een minder leuke of interessante baan nemen is dan ook weer een grote drempel.
Mijn vraag dus: is dat anders in Nl?
woensdag 24 september 2008 om 10:02
:
Sinds vrouwen meer zijn gaan werken gaan ze toch ook eerder dood enzo ?
Nee, écht positief
Maar wat ik bedoelde ; hele dag werken , haasten naar de opvang ,( eventueel snel rondje Appie ) , iets wat snel klaar is koken , eten en niet te lang natafelen want ; kinderen in bad en in bed ( grotere kinderen helpen met huiswerk oid ) , wasje draaien , strijkje doen , ( je aan je partner ergeren dat die niet genoeg doet zou ook nog kunnen tussendoor) ,daarna uitgeput in bed rollen ( te moe voor sex wellicht ) ... en dan tussendoor ook nog een boek lezen , sporten , vrienden en familie bezoeken , gezinsauto's en iets leuks doen samen met je partner .En in het weekend de grote klussen zoals de tuin , weekendboodschappen , likje verf her en der ...
Welke dingen ( die wel degelijk bijdragen aan een leuk leven ) schieten er het eerst bij in ? Een avondje bijpraten met je partner ? Sex ? Een avondje zonder dat er iets moet ? En..... heeft dat invloed op je relatie ?
Ik strijk niet, dat scheelt alvast (kwestie van goed de was ophangen
. Schoonmaken e.d. is voor het merendeel uitbesteed, rest nog dagelijks een doekje over de wc (1 minuut) en af en toe beneden stofzuigen (5 min). Boodschappen: 1 keer door de week 's avonds, en op zondagochtend gaan man en oudste samen na het zwemmen (vindt oudste geweldig dus die moet erin blijven). Was gaat op zaterdag tussen de bedrijven door, en als het veel is door de week nog een wasje 's avonds.Tuin doen we - als er al wat moet gebeuren in onze mini-tuin - samen met de kinderen. Grasmaaien en onkruid uit de tuin trekken vinden ze geweldig.
Koken: we koken vaak teveel, en dan gaat het overschot in de vriezer voor de werkdagen. Of we koken flink vooruit op een zondag waarop we toch geen andere plannen hebben.Lang leve de vriezer.
Sporten doe ik niet. Met kind op de fiets naar creche en daarna werk vind ik genoeg lichaamsbeweging
.Man gaat een avond per week sporten. Door wat bestuurswerk ben ik ongeveer 1 avond per 3 weken weg. Al met al zijn we dus meestal 5 avonden per week samen thuis en de weekenden. Waarvan het merendeel van de tijd niets 'moet' en waarop tijd zat is voor vrienden, boeken, etc.etc.
woensdag 24 september 2008 om 10:07
Volgens mij wel. Als ik het me goed herinner, heb je er recht op als je langer dan 1 jaar bij dezelfde werkgever werkt, tenzij de werkgever kan aantonen dat het voor het bedrijf onmogelijk is. Dat laatste wordt dan wel vaak bewéérd door werkgevers (en/of de vaders die het eigenlijk niet zo zien zitten maar dat thuis niet durven te vertellen
) maar dan moet dat wel onderbouwd worden.Verder zijn er nog de tegensputterende bazen (mijn vorige werkgever: "het is mijn beleid dat te ontmoedigen". ik: "Je beleid is in strijd met de wet". Hij: "klopt, dus akkoord". Werkgever van man: "Het is schadelijk voor je carriere". Ik heb geen idee welke toppositie mijn man gehad zou hebben als hij 5 dagen was blijven werken, want zijn carriere gaat uitermate voorspoedig...) maar al met al is het redelijk ingeburgerd. Zeker binnen de overheid.
Overigens is een full time baan vrijwel altijd 36 u, dus dat kan ook gedaan worden in 4x9 waardoor je met 4 dagen werken nog altijd full time werkt.
woensdag 24 september 2008 om 10:17
:
[...]
Volgens mij wel. Als ik het me goed herinner, heb je er recht op als je langer dan 1 jaar bij dezelfde werkgever werkt, tenzij de werkgever kan aantonen dat het voor het bedrijf onmogelijk is. Dat laatste wordt dan wel vaak bewéérd door werkgevers (en/of de vaders die het eigenlijk niet zo zien zitten maar dat thuis niet durven te vertellen
Verder zijn er nog de tegensputterende bazen (mijn vorige werkgever: "het is mijn beleid dat te ontmoedigen". ik: "Je beleid is in strijd met de wet". Hij: "klopt, dus akkoord". Werkgever van man: "Het is schadelijk voor je carriere". Ik heb geen idee welke toppositie mijn man gehad zou hebben als hij 5 dagen was blijven werken, want zijn carriere gaat uitermate voorspoedig...) maar al met al is het redelijk ingeburgerd. Zeker binnen de overheid.
Overigens is een full time baan vrijwel altijd 36 u, dus dat kan ook gedaan worden in 4x9 waardoor je met 4 dagen werken nog altijd full time werkt.
Is elke full-time baan maar 36u? Bij ons is het bij de overheid en banken enzo geloof ik 38u, maar als je in het bedrijfsleven zit, advocatuur, arts enz, zit je toch wel gemakkelijk aan 45 of 50u. Dat is natuurlijk niet zo gemakkelijk te combineren
36 u aan de andere kant vind ik al echt goed meevallen, goed te combineren, nee?
woensdag 24 september 2008 om 10:28
Ik zit in net zo'n omgeving, waar het afgelopen jaar ook nog een ongelooflijke babyboom is geweest. Bijna alle stellen werken nu elk vier dagen. Kennelijk is dat in Nederland toch nog niet zo heel standaard, want in alle rekenmodelletjes in de zwangerschapsmeuk waaronder ik bedolven werd toen ik in verwachting was werd uitgegaan van een veel werkende vader en een weinig werkende moeder: kennelijk is dat toch de standaard.
Ik moest best even slikken toen ik na mijn verlof weer aan het werk ging, omdat het voelde als het afronden van een fase, maar ben er nu toch erg blij mee: als ik de hele dag thuis ben, raak ik veel meer gefocust op de routine en alles wat er mis gaat, terwijl ik als ik werk veel meer oog heb voor de leuke en bijzondere dingen.
Zwaar zou ik huisvrouw zijn niet direct willen noemen, want slaapgebrek is bijvoorbeeld net wat makkelijker op te vangen als je niet intelligent hoeft te doen op je werk, maar leuk al helemaal niet.
woensdag 24 september 2008 om 11:33
:
Quote ; Opvoeden is voorleven, en bepaalde idealen verenigen zich nu eenmaal niet met huisvrouw zijn.
Gatver, wat krijg ik hier weinig credits, zeg .
Mijn idealen ; als je iets doet moet je het goed doen en anders moet je het laten , ( als we blaadjes raapten benoemde ik de boomsoort
Ik denk dat ik ze meer heb geleerd dan ze op een doorsnee BSO/ creche hadden kunnen leren .
Als ik voor mezelf spreek; dan zou ik willen dat ik meer zo'n moeder kon zijn zoals jij. Dus inderdaad dagje park, dagje strand etc. Maar soms heb je niet die keuze, dan ben je genoodzaakt om te werken zodat je kunt rondkomen. Ik vraag me af of als andere moeders de keuze hadden om niet te hoeven werken, of ze echt zoveel zouden blijven werken. Het lijkt mij heel prettig om uberhaupt die keuze te hebben, ook al kies je er toch voor om te blijven werken.
In jouw geval denk ik dat jij financieel de ruimte had, om thuis te kunnen blijven. Dat iemand ervoor kiest om thuis te blijven en daardoor flink in inkomen te dalen, hoort bij die keuze. Voor de meesten geldt nog steeds; minder werken is flink minder gezinsinkomen.
woensdag 24 september 2008 om 11:40
Wat ik moeilijk zou vinden is het gevoel dat ik een beetje zou zitten wachten tot mijn man thuis komt, en dat je minder respect krijgt van de omgeving. dat vind ik overigens ook erg jammer, dat huisvrouwen minder respect krijgen.
Mijn moeder was/is huisvrouw, en respect voor hoe zij het aangepakt heeft! Wij hadden een rustige thuis en altijd iemand om je op te vangen, te ondersteunen, mee te spelen.
Maar zij zegt wel dat ze het in deze tijden niet zou doen. Te weinig mede-huisvrouwen om het prettig te maken, en een te groot gevoel van afhankelijkheid naar man toe (in tijden waar echtscheiding geen uitzondering meer is).
Mijn moeder was/is huisvrouw, en respect voor hoe zij het aangepakt heeft! Wij hadden een rustige thuis en altijd iemand om je op te vangen, te ondersteunen, mee te spelen.
Maar zij zegt wel dat ze het in deze tijden niet zou doen. Te weinig mede-huisvrouwen om het prettig te maken, en een te groot gevoel van afhankelijkheid naar man toe (in tijden waar echtscheiding geen uitzondering meer is).
woensdag 24 september 2008 om 12:56
Haha, ik kwam ze ook pas 'in het echie' tegen toen oudste naar school ging. Op het kdv kom je per definitie eigenlijk alleen werkende ouders tegen, en in mijn vrienden- en werkkring is het volkomen vanzelfsprekend dat alle ouders werken. Pas sinds een half jaar weet ik dat die huisvrouwen dus niet alleen maar op een forum zitten maar óók IRL:
ik zit nog even te denken, maar buren werken allemaal, collegas werken allemaal (goh
Misschien dat als Kruimel naar school gaat dat ik ook wel te maken ga krijgen met de schoolplein maffia (2 kanten op
(uitgezonderd één buurvrouw, maar die is dan ook de uitzondering in mijn omgeving)
woensdag 24 september 2008 om 13:39
Hoe herken je zo'n tbm dan? Ik ben overdag ook thuis, heb namelijk slaapdiensten, ik heb dus ook werk, ik begin om 17.00 en heb de zorg voor 6 verstandelijk en lichamelijk gehandicapten. heb je er wel eens over nagedacht dta je dat werk geen 40 uur kan doen (te zwaar) Ik ben dus geen tbm, want ik werk, maar ik sta vaak aan school, denken de mensen dan ook dat ik niet werk???
En als je overdag niet werkt, zit je niet te wachten tot je man thuis komt, wat denk je van vrijwillgers werk, cursus, sociale contacten (en niet alleen bij de buurvrouw) Nie in elke baan kun je cariere maken, ik heb een uitdagende afwisselende baan, naast het intense contact met clienten, ook met vele familie en allerlei collega's te maken, en met clienten met gedragsproblemen. Is zo'n baan minder belangrijk?
En als je overdag niet werkt, zit je niet te wachten tot je man thuis komt, wat denk je van vrijwillgers werk, cursus, sociale contacten (en niet alleen bij de buurvrouw) Nie in elke baan kun je cariere maken, ik heb een uitdagende afwisselende baan, naast het intense contact met clienten, ook met vele familie en allerlei collega's te maken, en met clienten met gedragsproblemen. Is zo'n baan minder belangrijk?
woensdag 24 september 2008 om 14:41
Wat ik uit al deze posts begrijp is dat op dit forum een stuk meer werkende, dan niet werkende moeders zitten en iedereen zijn situatie net weer even anders is. Vind het wel grappig om te zien dat zo'n discussie inderdaad uitloopt op 'wat is beter', werkende moeder of thuisblijfmoeder, zoals iemand al eerder aangaf. En de thuisblijfmoeder (of zoals hierboven, iemand die als zodanig verkeerd geïnterpreteerd kan worden ) voelt de drang om zich te verdedigen en andersom. Maar tis wat mij betreft ook geen wedstrijd hoor, want uiteindelijk hebben jullie me ervan overtuigd (chapeau ) dat iedereen voor zijn gezin de situatie op zijn best indeelt en dat het er inderdaad maar net aan ligt wat je met de tijd doet die je hebt.
Maar ik heb voor mezelf een beeld van hoe ik het later graag zou willen en wat mij het fijnst lijkt voor moeders en kind en ik vind het interessant om te zien wat anderen hiervan denken. Sommige dingen zou ik voor mezelf namelijk niet kunnen verantwoorden, zoals veel werken en daardoor minder tijd met mijn kind doorbrengen (en dan bedoel ik dus ook quality time, en niet met de benen omhoog GTST kijken). Maar dat is omdat dat voor mij gevoelsmatig belangrijker is dan carrière maken. Maar iedereen maakt daar zijn eigen afweging in.
Heb ik wel nog één gewetensvraag, omdat we het hier steeds over hebben:
Stel dat die thuiszittende moeder nou zoveel quality time heeft met haar kinderen dat je als werkende moeder niet eens zoveel vrije uren hebt om dat te halen? Dan gaat de bewering 'ik heb wel geen kwantiteit, maar minstens evenveel kwaliteit' niet op. (sorry, ik weet dat het geen wedstrijd is, maar kon het niet laten
)
) voelt de drang om zich te verdedigen en andersom. Maar tis wat mij betreft ook geen wedstrijd hoor, want uiteindelijk hebben jullie me ervan overtuigd (chapeau ) dat iedereen voor zijn gezin de situatie op zijn best indeelt en dat het er inderdaad maar net aan ligt wat je met de tijd doet die je hebt.Maar ik heb voor mezelf een beeld van hoe ik het later graag zou willen en wat mij het fijnst lijkt voor moeders en kind en ik vind het interessant om te zien wat anderen hiervan denken. Sommige dingen zou ik voor mezelf namelijk niet kunnen verantwoorden, zoals veel werken en daardoor minder tijd met mijn kind doorbrengen (en dan bedoel ik dus ook quality time, en niet met de benen omhoog GTST kijken). Maar dat is omdat dat voor mij gevoelsmatig belangrijker is dan carrière maken. Maar iedereen maakt daar zijn eigen afweging in.
Heb ik wel nog één gewetensvraag, omdat we het hier steeds over hebben:
Stel dat die thuiszittende moeder nou zoveel quality time heeft met haar kinderen dat je als werkende moeder niet eens zoveel vrije uren hebt om dat te halen? Dan gaat de bewering 'ik heb wel geen kwantiteit, maar minstens evenveel kwaliteit' niet op. (sorry, ik weet dat het geen wedstrijd is, maar kon het niet laten
)
woensdag 24 september 2008 om 14:47
Diana_Charite,
Ik denk persoonlijk van niet. Mijn moeder bleef thuis, en de tijd die zij met ons doorbracht en al die dingen die we samen deden, kan je niet op een paar uur per dag waarbinnen ook nog gekookt, gegeten, enz moet worden. Ook lijkt het me minder vermoeiend voor kinderen dat ze na school meteen naar huis kunnen.
Aan de andere kant :
- op KDV leren kindjes omgaan met andere kinderen, leren socialiseren met anderen is erg belangrijk
- een ongelukkige thuisblijfmama is ook maar niets
-eens de kinderen naar school gaan heb je als thuisblijfmama overdag weinig activiteiten, en dat kan wel eens best saai en eenzaam worden
De boodschap is een evenwicht vinden waarmee de ouders en de kinderen beide goed af zijn. Maar niets is perfect!
Ik denk persoonlijk van niet. Mijn moeder bleef thuis, en de tijd die zij met ons doorbracht en al die dingen die we samen deden, kan je niet op een paar uur per dag waarbinnen ook nog gekookt, gegeten, enz moet worden. Ook lijkt het me minder vermoeiend voor kinderen dat ze na school meteen naar huis kunnen.
Aan de andere kant :
- op KDV leren kindjes omgaan met andere kinderen, leren socialiseren met anderen is erg belangrijk
- een ongelukkige thuisblijfmama is ook maar niets
-eens de kinderen naar school gaan heb je als thuisblijfmama overdag weinig activiteiten, en dat kan wel eens best saai en eenzaam worden
De boodschap is een evenwicht vinden waarmee de ouders en de kinderen beide goed af zijn. Maar niets is perfect!
woensdag 24 september 2008 om 15:15
Dan scheelt het dat ik als werkende ouder de benodigde quality time kan delen met zowel vader áls crecheleidster dan wel nso-leidster. Nso-leidster is een heel verdienstelijk ganzenbordspeelster, dus als ik oudste ophaal, heeft hij er al een uurtje ganzenborden op zitten.:
Heb ik wel nog één gewetensvraag, omdat we het hier steeds over hebben:
Stel dat die thuiszittende moeder nou zoveel quality time heeft met haar kinderen dat je als werkende moeder niet eens zoveel vrije uren hebt om dat te halen? Dan gaat de bewering 'ik heb wel geen kwantiteit, maar minstens evenveel kwaliteit' niet op. (sorry, ik weet dat het geen wedstrijd is, maar kon het niet laten
woensdag 24 september 2008 om 15:17
Aanpassing:
:
Stel dat die minder werkende moeder nou zoveel quality time heeft met haar kinderen dat je als fulltime werkende moeder niet eens zoveel vrije uren hebt om dat te halen? Dan gaat de bewering 'ik heb dan wel geen kwantiteit, maar minstens evenveel kwaliteit' niet op. (sorry, ik weet dat het geen wedstrijd is, maar kon het niet laten
