Detacheerder wil mij ontslaan

Sorry hoor maar ik vind het een beetje lachwekkend. Alsof je uit de goedheid van je hart werkgelegenheid zit te creëren en er zelf niets mee opschiet. Je hoeft geen personeel in dienst te nemen.
Je snijdt jezelf ook niet in je vingers, waarom dat wel verwachten van anderen? Je huurt mensen in voor een bepaalde tijd voor bepaalde werkzaamheden. Wil je extra’s dan geef je ook extra’s. Je geeft jouw tijd/product/dienst ook niet cadeau.

En dan verwachten dat zo iemand als TO dan ‘meedenkt’ met het ach en wee van de werkgever. Want kosten. Je vraagt dan niet alleen of ze ‘meedenken’ en er zelf zwaar bij inschieten qua inkomsten op korte termijn. Je vraagt ze ook opgebouwde rechten op te geven (pensioenopbouw, ww-recht, etc.) met het accepteren van zo’n flut VSO op lange termijn.

Ik werk al meer dan 24 jaar in loondienst en in mijn ervaring is het ieder voor zich als puntje bij paaltje komt. Dat zo’n eigen risicodragende werkgever na 24 jaar dienst met een gerust hart een no cure no pay bureautje op je loslaat terwijl je nog in een ziekenhuis ligt om A jouw medische dossier boven tafel te krijgen en B kijken of procederen tegen een beslissing van het UWV een kans maakt. En daar ondanks de slogan ‘menselijk maat’ en ‘goed werkgeverschap bla bla’ geen hond van wakker ligt wat voor stress en drama je mensen aandoet die wéér door de mallemolen van het uwv moeten. Om maar mogelijk een tientje per maand te kunnen besparen. Ja, die werkgever had dikke pech want dan huur ik ook de meest gehate advocaat in om niet alleen tot op het bot te gaan maar zelfs nog het merg uit die botten te zuigen.

Ik ben een goede werknemer. Ik lever wat ik beweer en dan nog wat. Ik doe niet zielig over chronisch onbetaald overwerk. Ik help collega’s uit. Ik houd mijn kennis up to date en investeer daar ook eigen middelen in. Ik ben loyaal. Maar als je menselijkheid en menselijke maat ineens ergens verstopt wordt onder ‘zakelijk’ en ‘professionaliteit’ als het jou financieel even net iets beter uit komt, dan sta ik ook op iedere komma en punt in de cao. En sleur ik je het hele rijtje aan commissies, bezwaarmogelijkheden en kantonrechter af. Als dochter van een succesvol zelfstandig ondernemer is mij erin geramd dat voor niets de zon op gaat. Al het andere kost geld.

apppie schreef: ↑

15-01-2025 20:15

Ik herken dit heel erg. In het echte leven, maar ook hier op Viva wordt naar mijn mening wel heel snel geadviseerd je gewoon ziek te melden en je werkgever te laten stikken.

Ja schandalig vind ik dat.

LemoosGaatDoor schreef: ↑

15-01-2025 21:03

Sorry hoor maar ik vind het een beetje lachwekkend. Alsof je uit de goedheid van je hart werkgelegenheid zit te creëren en er zelf niets mee opschiet. Je hoeft geen personeel in dienst te nemen.
Je snijdt jezelf ook niet in je vingers, waarom dat wel verwachten van anderen? Je huurt mensen in voor een bepaalde tijd voor bepaalde werkzaamheden. Wil je extra’s dan geef je ook extra’s. Je geeft jouw tijd/product/dienst ook niet cadeau.

En dan verwachten dat zo iemand als TO dan ‘meedenkt’ met het ach en wee van de werkgever. Want kosten. Je vraagt dan niet alleen of ze ‘meedenken’ en er zelf zwaar bij inschieten qua inkomsten op korte termijn. Je vraagt ze ook opgebouwde rechten op te geven (pensioenopbouw, ww-recht, etc.) met het accepteren van zo’n flut VSO op lange termijn.

Ik werk al meer dan 24 jaar in loondienst en in mijn ervaring is het ieder voor zich als puntje bij paaltje komt. Dat zo’n eigen risicodragende werkgever na 24 jaar dienst met een gerust hart een no cure no pay bureautje op je loslaat terwijl je nog in een ziekenhuis ligt om A jouw medische dossier boven tafel te krijgen en B kijken of procederen tegen een beslissing van het UWV een kans maakt. En daar ondanks de slogan ‘menselijk maat’ en ‘goed werkgeverschap bla bla’ geen hond van wakker ligt wat voor stress en drama je mensen aandoet die wéér door de mallemolen van het uwv moeten. Om maar mogelijk een tientje per maand te kunnen besparen. Ja, die werkgever had dikke pech want dan huur ik ook de meest gehate advocaat in om niet alleen tot op het bot te gaan maar zelfs nog het merg uit die botten te zuigen.

Ik ben een goede werknemer. Ik lever wat ik beweer en dan nog wat. Ik doe niet zielig over chronisch onbetaald overwerk. Ik help collega’s uit. Ik houd mijn kennis up to date en investeer daar ook eigen middelen in. Ik ben loyaal. Maar als je menselijkheid en menselijke maat ineens ergens verstopt wordt onder ‘zakelijk’ en ‘professionaliteit’ als het jou financieel even net iets beter uit komt, dan sta ik ook op iedere komma en punt in de cao. En sleur ik je het hele rijtje aan commissies, bezwaarmogelijkheden en kantonrechter af. Als dochter van een succesvol zelfstandig ondernemer is mij erin geramd dat voor niets de zon op gaat. Al het andere kost geld.

Ik reageerde in het algemeen op de post van MrsM, niet specifiek op deze to. Geen idee ook waarom jij je zo aangesproken voelt, ik heb het juist over mensen die absoluut niet loyaal zijn en er misbruik van maken dat werknemers haast onschendbaar zijn in Nederland.

apppie schreef: ↑

15-01-2025 21:21

Ik reageerde in het algemeen op de post van MrsM, niet specifiek op deze to. Geen idee ook waarom jij je zo aangesproken voelt, ik heb het juist over mensen die absoluut niet loyaal zijn en er misbruik van maken dat werknemers haast onschendbaar zijn in Nederland.

Onschendbaar? Echt niet. Als het erop aan komt dan lig je er gewoon uit. Ook al heb je al van 25 jaar excellente beoordelingen. Je hoeft maar 1 x de verkeerde manager te treffen en het is klaar. Al zo vaak gezien en gehoord.

En ja, dat kost dan geld. Logisch. Die werknemer heeft een gezin, hypotheek, leven te financieren. Het is niet dat dat schijntje wat je tegenwoordig krijgt bij een vso naar de kaaimaneilanden wordt weggesluisd.

apppie schreef: ↑

15-01-2025 21:21

Ik reageerde in het algemeen op de post van MrsM, niet specifiek op deze to. Geen idee ook waarom jij je zo aangesproken voelt, ik heb het juist over mensen die absoluut niet loyaal zijn en er misbruik van maken dat werknemers haast onschendbaar zijn in Nederland.

Ik reageerde ook in het algemeen op de post van MrsM. Als ik mij door jou aangesproken had gevoeld, dan had ik jou wel gequoot.

Het is niet zo dat maar 1 kamp gelijk heeft en het andere kamp ongelijk. Loyaliteit en misbruik kan beide kanten opwerken. Ik ken werkgevers die je een oor aannaaien als het ze lukt (denk aan maar blijven verlengen van jaarcontracten, dan een jaartje weggestuurd worden en dan het riedeltje opnieuw beginnen of jongeren die uitgebuit worden omdat ze hun rechten niet kennen of binnen de zorg geen fatsoenlijke uren bieden, maar wel verwachten dat personeel de gaten dichtloopt) en ik ken werknemers waar mijn billen van schaamte bij elkaar geknepen zitten, omdat ze zichzelf voor de miljoenste keer dat jaar hebben ziekgemeld (collega van mij is vaker niet dan wel op het werk, toevallig ook vaak na haar zoveelste vakantie dat jaar. Die is standaard een week ziek na haar vakantie. En altijd wel ergens een paar weken overspannen per jaar, terwijl ze haar tijd vooral lullend doorbrengt. Overheid btw)

Kortom, aso gedrag komt aan beide kanten voor.

MrsM schreef: ↑

15-01-2025 19:50

Ik ben sinds corona een beetje cynisch geworden merk ik. Toen kwamen bij sommigen (of velen) de ware gedachten naar boven over (hun) werkgevers.

En dat viel mij op zijn zachtst gezegd behoorlijk tegen. Hoe er gedacht wordt over de werkgever of ondernemers in het algemeen.

Niet iedere werkgever is ondernemer natuurlijk. Ik weet niet op welke gedachten je precies doelt, maar aversie tegen werkgevers komt ook wel ergens vandaan natuurlijk.

Ik werk net als Lemoos inmiddels ook zo'n 25 jaar en heb in die tijd heel veel verwerpelijks zien gebeuren met mensen die altijd klaarstonden voor hun werkgever. Waren ze volgens de ingehuurde consultant ineens niet meer strategisch genoeg ofzo. En dat nog even los van alle managementbullshit waar je dagelijks mee te dealen hebt. Af en toe lijkt het meet de jungle dan een kantoor.

Dat doet ook iets met mensen. Wij hebben onlangs weer een of andere organisatieverandering achter de rug. Want ja, alleen dan zouden we de oorlog gaan winnen.

Het is nu een paar maanden kkaar, het hogere management heeft weer de vijfjarige stoelendans gedaan en het voetvolk heeft er alleen maar last van want niemand heeft een idee hoe de nieuwe situatie te managen inclusief de oude managers op hun nieuwe plek dus. En onze klanten hebben er al helemaal niks aan, want die worden nog net zo vaak van het kastje naar de muur gestuurd als hiervoor.

Als dat maar vaak genoeg gebeurt word je vanzelf ook cynisch over werkgevers.

Mette schreef: ↑

15-01-2025 22:23

Niet iedere werkgever is ondernemer natuurlijk. Ik weet niet op welke gedachten je precies doelt, maar aversie tegen werkgevers komt ook wel ergens vandaan natuurlijk.

Goed punt. En een werkgever is ook lang niet altijd een specifiek fysiek persoon. Bij een hoop grote werkgevers is iedereen in dienst, ook de directie. Dit geldt ook voor een hoop grote commerciële bedrijven. En aandeelhouders staan vaak buiten het bedrijf en zijn zeker niet zielig.

Men heeft vaak kritiek op het functioneren van organisaties die meer macht hebben dan de individuele werknemers. Of individuele klanten.

Siri schreef: ↑

15-01-2025 23:08

Goed punt. En een werkgever is ook lang niet altijd een specifiek fysiek persoon. Bij een hoop grote werkgevers is iedereen in dienst, ook de directie. Dit geldt ook voor een hoop grote commerciële bedrijven. En aandeelhouders staan vaak buiten het bedrijf en zijn zeker niet zielig.

Men heeft vaak kritiek op het functioneren van organisaties die meer macht hebben dan de individuele werknemers. Of individuele klanten.

Tsja, ook wel logisch toch. Het zijn altijd de mensen op de werkvloer die de gevolgen moete dragen van de machtsverhoudingen daarboven. En die zijn gewoon lang niet altijd positief.

Eerlijk gezegd heb ik nog nooit een veranderingsronde vanuit het management als zeer succesvol ervaren. Het succes zit altijd veel meer in de kleine veranderingen die je met je eigen team doorvoert. Oh misschien is het handiger om klant a voortaan op manier x te bedienen, dan heeft ie een keer wel op tijd wat ie nodig heeft zonder dat hij er zelf moeite voor hoeft te doen.

En als je dan na een tijdje taart krijgt van klant a omdat hij zo blij is met onze diensten, dan weet je, hier kan geen consultant met d'r strategische modellen tegenop.

Dat soort dingen dragen veel meer bij aan loyaliteit en motivatie van mensen dan de zoveelste verandermanager die de boel komt 'veranderen'.

NomenNesci0 schreef: ↑

15-01-2025 22:03

Kortom, aso gedrag komt aan beide kanten voor.

Klopt. Wel zijn bedrijven/werkgevers machtiger dan een individuele werknemer. En daar was het geval van to een mooi voorbeeld van. Bestookt worden met ongunstige vso's. Na 1e x vriendelijk en 2e x zakelijke toon vragen of ze daarmee willen stoppen, zou ik klaar zijn met dit type communicatie.

Het ligt er echt helemaal aan wat voor bedrijf. Een multinational kun je niet vergelijken met de bakker om de hoek. Beiden werkgevers maar de laatste is veel kwetsbaarder dan de eerste.

En ik denk wel dat het belangrijk is dat verschil te erkennen. Gelukkig gaan er wel meer politieke partijen nadenken over de doorbetaling bij ziekte. Van een fonds voor het MKB (GL/PvdA) tot het verkorten van de periode naar 1 jaar. (VVD en CDA vgm) en de SP is ook voor het veranderen van dit systeem.

Verder eens met NomenNesci0.

Verhaal van Anoniem_6784afe06e159 zou best kunnen kloppen. Ik deed tot vorig jaar ICT-werk via een detacheringsbureau. 3 jaar lang ging alles top en vorig jaar kreeg ik als een van de eersten geen vast contract, te weinig opdrachten, alles schuld van de Wet DBA waardoor werkgevers geen detachering meer willen blablabla. Ik zag de maanden voordat ik weg moest in het adresboek van dit bureau ook ineens heel veel mensen met functie "projectovereenkomst" erbij komen.

Bij mij werd er als reden opgegeven dat er geen geschikte functies voor mij zijn want ik had pas 3 jaar werkervaring en ben daarom net medior.
Ik had een tijdelijk contract, anders had ik wel gehamerd op dat de werkgever dan verplicht is om mijn scholing te verzorgen zodat ik wel geschikt ben voor de overgebleven functies.

Probeer anders te solliciteren bij werkgevers in kleine plaatsen of net buiten de regio randstad/arnhemnijmegen/grotestedenbrabant. (of als het kan zelfs zuid-limburg)
Die werkgevers zijn vaak echt heel wanhopig en nemen mensen sneller aan in tegenstelling tot werkgevers in grote steden als Utrecht. Mijn ervaring is dat die werkgevers in grote steden nog steeds denken dat als ze lang genoeg wachten met hun openstaande vacatures ze vanzelf het gouden lot tegen komen vanwege de grote hoeveelheid/concentratie hoogopgeleiden in grote steden.

De rechtsbijstand vindt dat ik geen probleem heb, omdat er feitelijk geen werk is maar ik wel betaald krijg. De vakbond kan vanwege de wachttijd slechts twee uur besteden aan het berekenen van de transitievergoeding.

Wat is dat nou weer voor een raar advies? Als je een baan hebt moet je daar in ruil voor het salaris de tegenprestatie arbeid verrichten. Jij kan geen arbeid verrichten, omdat het detacheringsbureau jou geen werk/opdracht aanbiedt.
Waarschijnlijk heeft dat bureau je ook alleen maar een vast contract gegeven zodat je niet overloopt naar hun concurrent, en nu ze zelf geen geschikte opdrachten meer kunnen binnenhalen hebben kost je hen alleen maar geld en hebben ze je niet meer nodig. Het is hard maar zo werken die detacheerders.

Ik heb zelf in de zomerperiode vorig jaar kort gewerkt bij een detacheringsbureau, en die heeft het meteen helemaal verpest. Het was een grote, bekende detacheerder die niet een bepaald rechtsgebied als specialisme heeft. Veel van hun opdrachten zijn echt zeer eenvoudig, middelmatig werk waar hoogopgeleiden voor worden geworven maar die eigenlijk mbo-functies zijn. (UHT/toeslagenaffaire is daarin "berucht", gelukkig werkte ik niet daar)
Ik kwam al na een paar dagen werken erachter dat zij veel slechter betalen dan wat internen bij de inlener betaald krijgen. Dat mag niet, ze doen het toch. Toen wilde ik meteen ontslag nemen en moest ik toch nog bijna 2 maanden blijven werken door de opzegtermijn zonder proeftijd... In korte tijd sprak ik daarna meer mensen die bij verschillende detacheerders werk(t)en en allemaal vinden zij dat het daar alleen maar draait om jou slecht betalen zodat alleen zijzelf er beter van worden. En wat betreft het werk interesseert het hun ook niet om wat jij zelf wil, maar om wat het bureau het meeste gaat opleveren.

Later dat jaar heb ik gewerkt via een "consultancy bureau". Dat zijn bureau's die wel wat specialistischer qua rechtsgebied zijn, in mijn geval privacy- en informatiebeveiliging. Zulke bureau's betalen nog veel slechter, maar je leert wel in korte tijd veel over werk waar je anders zonder werkervaring niet terecht kan. In het vakgebied waar ik werk zijn er belachelijk veel vacatures. Mensen werken kort bij een consultancy bureau en gaan dan als het kan al snel aan de slag bij de Gemeente Amsterdam of zo.
Dus kort bij zo'n bureau werken om werkervaring op te doen kan je overwegen.

Ik moet er wel bij zeggen dat die bureau's ook onderling verschillen. Laatst herinnerde ik me weer dat ik eerst bij 3 bureau's was afgewezen. Die proberen vooral zeer ervaren ZZP'ers binnen te halen. Maar er zijn ook zat van dat soort bureau's waar ze iedereen beneden de 25 jaar lijken aan te nemen. Ik ga geen namen noemen, ik kan je alleen aanraden om een LinkedIN-premium account aan te maken en je dan op de bedrijfspagina's te verwonderen over het personeelsbestand en hoe snel de mensen daar weer vertrekken "door de concurrerende arbeidsmarkt".