Werk & Studie
alle pijlers
Detacheerder wil mij ontslaan
zondag 12 januari 2025 om 21:18
Ik hoop dat ik op VIVA beter advies kan krijgen. De rechtsbijstand vindt dat ik geen probleem heb, omdat er feitelijk geen werk is maar ik wel betaald krijg. De vakbond kan vanwege de wachttijd slechts twee uur besteden aan het berekenen van de transitievergoeding.
Ik ben eind 2020 in dienst getreden bij een detacheringsbedrijf en heb in 2022 getekend voor een vaste aanstelling. Destijds was er meer dan genoeg werk. Nog geen jaar later kelderde echter het aantal opdrachten. Regelmatig zit ik zonder werk, en telkens wanneer dat gebeurt, stuurt mijn werkgever me een vaststellingsovereenkomst (VSO) toe.
Op dit moment solliciteer ik naar een betere baan. Al mijn opdrachten heb ik voor de overheid uitgevoerd. Met een rijksaanstelling zou ik ook nog eens aanzienlijk meer kunnen verdienen. Het probleem is dat ik eerst aangenomen moet worden, en de overheid benadrukt steeds dat ze senior-ervaring zoeken. Het is frustrerend om te zien dat dezelfde vacatures een week nadat ik door de overheidswerkgever ben afgewezen, weer bij mijn eigen detacheringswerkgever opduiken. En als ik dan nogmaals erop solliciteer word ik weer afgewezen, is mijn ervaring.
Mijn grootste probleem is mijn huidige detacheerder. Ik weiger akkoord te gaan met een VSO zolang ik geen andere baan heb gevonden. Een WW-uitkering betekent namelijk minder inkomen, geen pensioenopbouw, en geen verdere opbouw van WW-rechten. Momenteel heb ik recht op 12 maanden WW. Als ik in 2025 te weinig uren maak (op een arbeidsovereenkomst), heb ik de komende vijf jaar nog maar recht op 3 maanden WW.
Ondertussen blijft mijn werkgever erg opdringerig. Ze willen alleen maar dat ik ophoepel omdat ze even geen werk voor mij hebben.
Hoe kan ik het beste omgaan met deze situatie en richting mijn werkgever handelen?
Ik ben eind 2020 in dienst getreden bij een detacheringsbedrijf en heb in 2022 getekend voor een vaste aanstelling. Destijds was er meer dan genoeg werk. Nog geen jaar later kelderde echter het aantal opdrachten. Regelmatig zit ik zonder werk, en telkens wanneer dat gebeurt, stuurt mijn werkgever me een vaststellingsovereenkomst (VSO) toe.
Op dit moment solliciteer ik naar een betere baan. Al mijn opdrachten heb ik voor de overheid uitgevoerd. Met een rijksaanstelling zou ik ook nog eens aanzienlijk meer kunnen verdienen. Het probleem is dat ik eerst aangenomen moet worden, en de overheid benadrukt steeds dat ze senior-ervaring zoeken. Het is frustrerend om te zien dat dezelfde vacatures een week nadat ik door de overheidswerkgever ben afgewezen, weer bij mijn eigen detacheringswerkgever opduiken. En als ik dan nogmaals erop solliciteer word ik weer afgewezen, is mijn ervaring.
Mijn grootste probleem is mijn huidige detacheerder. Ik weiger akkoord te gaan met een VSO zolang ik geen andere baan heb gevonden. Een WW-uitkering betekent namelijk minder inkomen, geen pensioenopbouw, en geen verdere opbouw van WW-rechten. Momenteel heb ik recht op 12 maanden WW. Als ik in 2025 te weinig uren maak (op een arbeidsovereenkomst), heb ik de komende vijf jaar nog maar recht op 3 maanden WW.
Ondertussen blijft mijn werkgever erg opdringerig. Ze willen alleen maar dat ik ophoepel omdat ze even geen werk voor mij hebben.
Hoe kan ik het beste omgaan met deze situatie en richting mijn werkgever handelen?
woensdag 15 januari 2025 om 21:03
Sorry hoor maar ik vind het een beetje lachwekkend. Alsof je uit de goedheid van je hart werkgelegenheid zit te creëren en er zelf niets mee opschiet. Je hoeft geen personeel in dienst te nemen.
Je snijdt jezelf ook niet in je vingers, waarom dat wel verwachten van anderen? Je huurt mensen in voor een bepaalde tijd voor bepaalde werkzaamheden. Wil je extra’s dan geef je ook extra’s. Je geeft jouw tijd/product/dienst ook niet cadeau.
En dan verwachten dat zo iemand als TO dan ‘meedenkt’ met het ach en wee van de werkgever. Want kosten. Je vraagt dan niet alleen of ze ‘meedenken’ en er zelf zwaar bij inschieten qua inkomsten op korte termijn. Je vraagt ze ook opgebouwde rechten op te geven (pensioenopbouw, ww-recht, etc.) met het accepteren van zo’n flut VSO op lange termijn.
Ik werk al meer dan 24 jaar in loondienst en in mijn ervaring is het ieder voor zich als puntje bij paaltje komt. Dat zo’n eigen risicodragende werkgever na 24 jaar dienst met een gerust hart een no cure no pay bureautje op je loslaat terwijl je nog in een ziekenhuis ligt om A jouw medische dossier boven tafel te krijgen en B kijken of procederen tegen een beslissing van het UWV een kans maakt. En daar ondanks de slogan ‘menselijk maat’ en ‘goed werkgeverschap bla bla’ geen hond van wakker ligt wat voor stress en drama je mensen aandoet die wéér door de mallemolen van het uwv moeten. Om maar mogelijk een tientje per maand te kunnen besparen. Ja, die werkgever had dikke pech want dan huur ik ook de meest gehate advocaat in om niet alleen tot op het bot te gaan maar zelfs nog het merg uit die botten te zuigen.
Ik ben een goede werknemer. Ik lever wat ik beweer en dan nog wat. Ik doe niet zielig over chronisch onbetaald overwerk. Ik help collega’s uit. Ik houd mijn kennis up to date en investeer daar ook eigen middelen in. Ik ben loyaal. Maar als je menselijkheid en menselijke maat ineens ergens verstopt wordt onder ‘zakelijk’ en ‘professionaliteit’ als het jou financieel even net iets beter uit komt, dan sta ik ook op iedere komma en punt in de cao. En sleur ik je het hele rijtje aan commissies, bezwaarmogelijkheden en kantonrechter af. Als dochter van een succesvol zelfstandig ondernemer is mij erin geramd dat voor niets de zon op gaat. Al het andere kost geld.
Je snijdt jezelf ook niet in je vingers, waarom dat wel verwachten van anderen? Je huurt mensen in voor een bepaalde tijd voor bepaalde werkzaamheden. Wil je extra’s dan geef je ook extra’s. Je geeft jouw tijd/product/dienst ook niet cadeau.
En dan verwachten dat zo iemand als TO dan ‘meedenkt’ met het ach en wee van de werkgever. Want kosten. Je vraagt dan niet alleen of ze ‘meedenken’ en er zelf zwaar bij inschieten qua inkomsten op korte termijn. Je vraagt ze ook opgebouwde rechten op te geven (pensioenopbouw, ww-recht, etc.) met het accepteren van zo’n flut VSO op lange termijn.
Ik werk al meer dan 24 jaar in loondienst en in mijn ervaring is het ieder voor zich als puntje bij paaltje komt. Dat zo’n eigen risicodragende werkgever na 24 jaar dienst met een gerust hart een no cure no pay bureautje op je loslaat terwijl je nog in een ziekenhuis ligt om A jouw medische dossier boven tafel te krijgen en B kijken of procederen tegen een beslissing van het UWV een kans maakt. En daar ondanks de slogan ‘menselijk maat’ en ‘goed werkgeverschap bla bla’ geen hond van wakker ligt wat voor stress en drama je mensen aandoet die wéér door de mallemolen van het uwv moeten. Om maar mogelijk een tientje per maand te kunnen besparen. Ja, die werkgever had dikke pech want dan huur ik ook de meest gehate advocaat in om niet alleen tot op het bot te gaan maar zelfs nog het merg uit die botten te zuigen.
Ik ben een goede werknemer. Ik lever wat ik beweer en dan nog wat. Ik doe niet zielig over chronisch onbetaald overwerk. Ik help collega’s uit. Ik houd mijn kennis up to date en investeer daar ook eigen middelen in. Ik ben loyaal. Maar als je menselijkheid en menselijke maat ineens ergens verstopt wordt onder ‘zakelijk’ en ‘professionaliteit’ als het jou financieel even net iets beter uit komt, dan sta ik ook op iedere komma en punt in de cao. En sleur ik je het hele rijtje aan commissies, bezwaarmogelijkheden en kantonrechter af. Als dochter van een succesvol zelfstandig ondernemer is mij erin geramd dat voor niets de zon op gaat. Al het andere kost geld.
woensdag 15 januari 2025 om 21:14
woensdag 15 januari 2025 om 21:21
Ik reageerde in het algemeen op de post van MrsM, niet specifiek op deze to. Geen idee ook waarom jij je zo aangesproken voelt, ik heb het juist over mensen die absoluut niet loyaal zijn en er misbruik van maken dat werknemers haast onschendbaar zijn in Nederland.LemoosGaatDoor schreef: ↑15-01-2025 21:03Sorry hoor maar ik vind het een beetje lachwekkend. Alsof je uit de goedheid van je hart werkgelegenheid zit te creëren en er zelf niets mee opschiet. Je hoeft geen personeel in dienst te nemen.
Je snijdt jezelf ook niet in je vingers, waarom dat wel verwachten van anderen? Je huurt mensen in voor een bepaalde tijd voor bepaalde werkzaamheden. Wil je extra’s dan geef je ook extra’s. Je geeft jouw tijd/product/dienst ook niet cadeau.
En dan verwachten dat zo iemand als TO dan ‘meedenkt’ met het ach en wee van de werkgever. Want kosten. Je vraagt dan niet alleen of ze ‘meedenken’ en er zelf zwaar bij inschieten qua inkomsten op korte termijn. Je vraagt ze ook opgebouwde rechten op te geven (pensioenopbouw, ww-recht, etc.) met het accepteren van zo’n flut VSO op lange termijn.
Ik werk al meer dan 24 jaar in loondienst en in mijn ervaring is het ieder voor zich als puntje bij paaltje komt. Dat zo’n eigen risicodragende werkgever na 24 jaar dienst met een gerust hart een no cure no pay bureautje op je loslaat terwijl je nog in een ziekenhuis ligt om A jouw medische dossier boven tafel te krijgen en B kijken of procederen tegen een beslissing van het UWV een kans maakt. En daar ondanks de slogan ‘menselijk maat’ en ‘goed werkgeverschap bla bla’ geen hond van wakker ligt wat voor stress en drama je mensen aandoet die wéér door de mallemolen van het uwv moeten. Om maar mogelijk een tientje per maand te kunnen besparen. Ja, die werkgever had dikke pech want dan huur ik ook de meest gehate advocaat in om niet alleen tot op het bot te gaan maar zelfs nog het merg uit die botten te zuigen.
Ik ben een goede werknemer. Ik lever wat ik beweer en dan nog wat. Ik doe niet zielig over chronisch onbetaald overwerk. Ik help collega’s uit. Ik houd mijn kennis up to date en investeer daar ook eigen middelen in. Ik ben loyaal. Maar als je menselijkheid en menselijke maat ineens ergens verstopt wordt onder ‘zakelijk’ en ‘professionaliteit’ als het jou financieel even net iets beter uit komt, dan sta ik ook op iedere komma en punt in de cao. En sleur ik je het hele rijtje aan commissies, bezwaarmogelijkheden en kantonrechter af. Als dochter van een succesvol zelfstandig ondernemer is mij erin geramd dat voor niets de zon op gaat. Al het andere kost geld.
woensdag 15 januari 2025 om 21:51
Onschendbaar? Echt niet. Als het erop aan komt dan lig je er gewoon uit. Ook al heb je al van 25 jaar excellente beoordelingen. Je hoeft maar 1 x de verkeerde manager te treffen en het is klaar. Al zo vaak gezien en gehoord.
En ja, dat kost dan geld. Logisch. Die werknemer heeft een gezin, hypotheek, leven te financieren. Het is niet dat dat schijntje wat je tegenwoordig krijgt bij een vso naar de kaaimaneilanden wordt weggesluisd.
woensdag 15 januari 2025 om 21:59
Ik reageerde ook in het algemeen op de post van MrsM. Als ik mij door jou aangesproken had gevoeld, dan had ik jou wel gequoot.
woensdag 15 januari 2025 om 22:03
Het is niet zo dat maar 1 kamp gelijk heeft en het andere kamp ongelijk. Loyaliteit en misbruik kan beide kanten opwerken. Ik ken werkgevers die je een oor aannaaien als het ze lukt (denk aan maar blijven verlengen van jaarcontracten, dan een jaartje weggestuurd worden en dan het riedeltje opnieuw beginnen of jongeren die uitgebuit worden omdat ze hun rechten niet kennen of binnen de zorg geen fatsoenlijke uren bieden, maar wel verwachten dat personeel de gaten dichtloopt) en ik ken werknemers waar mijn billen van schaamte bij elkaar geknepen zitten, omdat ze zichzelf voor de miljoenste keer dat jaar hebben ziekgemeld (collega van mij is vaker niet dan wel op het werk, toevallig ook vaak na haar zoveelste vakantie dat jaar. Die is standaard een week ziek na haar vakantie. En altijd wel ergens een paar weken overspannen per jaar, terwijl ze haar tijd vooral lullend doorbrengt. Overheid btw)
Kortom, aso gedrag komt aan beide kanten voor.
Kortom, aso gedrag komt aan beide kanten voor.
woensdag 15 januari 2025 om 22:23
Niet iedere werkgever is ondernemer natuurlijk. Ik weet niet op welke gedachten je precies doelt, maar aversie tegen werkgevers komt ook wel ergens vandaan natuurlijk.MrsM schreef: ↑15-01-2025 19:50Ik ben sinds corona een beetje cynisch geworden merk ik. Toen kwamen bij sommigen (of velen) de ware gedachten naar boven over (hun) werkgevers.
En dat viel mij op zijn zachtst gezegd behoorlijk tegen. Hoe er gedacht wordt over de werkgever of ondernemers in het algemeen.
Ik werk net als Lemoos inmiddels ook zo'n 25 jaar en heb in die tijd heel veel verwerpelijks zien gebeuren met mensen die altijd klaarstonden voor hun werkgever. Waren ze volgens de ingehuurde consultant ineens niet meer strategisch genoeg ofzo. En dat nog even los van alle managementbullshit waar je dagelijks mee te dealen hebt. Af en toe lijkt het meet de jungle dan een kantoor.
Dat doet ook iets met mensen. Wij hebben onlangs weer een of andere organisatieverandering achter de rug. Want ja, alleen dan zouden we de oorlog gaan winnen.
Het is nu een paar maanden kkaar, het hogere management heeft weer de vijfjarige stoelendans gedaan en het voetvolk heeft er alleen maar last van want niemand heeft een idee hoe de nieuwe situatie te managen inclusief de oude managers op hun nieuwe plek dus. En onze klanten hebben er al helemaal niks aan, want die worden nog net zo vaak van het kastje naar de muur gestuurd als hiervoor.
Als dat maar vaak genoeg gebeurt word je vanzelf ook cynisch over werkgevers.
woensdag 15 januari 2025 om 23:08
Goed punt. En een werkgever is ook lang niet altijd een specifiek fysiek persoon. Bij een hoop grote werkgevers is iedereen in dienst, ook de directie. Dit geldt ook voor een hoop grote commerciële bedrijven. En aandeelhouders staan vaak buiten het bedrijf en zijn zeker niet zielig.
Men heeft vaak kritiek op het functioneren van organisaties die meer macht hebben dan de individuele werknemers. Of individuele klanten.
donderdag 16 januari 2025 om 08:52
Tsja, ook wel logisch toch. Het zijn altijd de mensen op de werkvloer die de gevolgen moete dragen van de machtsverhoudingen daarboven. En die zijn gewoon lang niet altijd positief.Siri schreef: ↑15-01-2025 23:08Goed punt. En een werkgever is ook lang niet altijd een specifiek fysiek persoon. Bij een hoop grote werkgevers is iedereen in dienst, ook de directie. Dit geldt ook voor een hoop grote commerciële bedrijven. En aandeelhouders staan vaak buiten het bedrijf en zijn zeker niet zielig.
Men heeft vaak kritiek op het functioneren van organisaties die meer macht hebben dan de individuele werknemers. Of individuele klanten.
Eerlijk gezegd heb ik nog nooit een veranderingsronde vanuit het management als zeer succesvol ervaren. Het succes zit altijd veel meer in de kleine veranderingen die je met je eigen team doorvoert. Oh misschien is het handiger om klant a voortaan op manier x te bedienen, dan heeft ie een keer wel op tijd wat ie nodig heeft zonder dat hij er zelf moeite voor hoeft te doen.
En als je dan na een tijdje taart krijgt van klant a omdat hij zo blij is met onze diensten, dan weet je, hier kan geen consultant met d'r strategische modellen tegenop.
Dat soort dingen dragen veel meer bij aan loyaliteit en motivatie van mensen dan de zoveelste verandermanager die de boel komt 'veranderen'.
donderdag 16 januari 2025 om 17:29
Klopt. Wel zijn bedrijven/werkgevers machtiger dan een individuele werknemer. En daar was het geval van to een mooi voorbeeld van. Bestookt worden met ongunstige vso's. Na 1e x vriendelijk en 2e x zakelijke toon vragen of ze daarmee willen stoppen, zou ik klaar zijn met dit type communicatie.
donderdag 16 januari 2025 om 18:02
Het ligt er echt helemaal aan wat voor bedrijf. Een multinational kun je niet vergelijken met de bakker om de hoek. Beiden werkgevers maar de laatste is veel kwetsbaarder dan de eerste.
En ik denk wel dat het belangrijk is dat verschil te erkennen. Gelukkig gaan er wel meer politieke partijen nadenken over de doorbetaling bij ziekte. Van een fonds voor het MKB (GL/PvdA) tot het verkorten van de periode naar 1 jaar. (VVD en CDA vgm) en de SP is ook voor het veranderen van dit systeem.
Verder eens met NomenNesci0.
En ik denk wel dat het belangrijk is dat verschil te erkennen. Gelukkig gaan er wel meer politieke partijen nadenken over de doorbetaling bij ziekte. Van een fonds voor het MKB (GL/PvdA) tot het verkorten van de periode naar 1 jaar. (VVD en CDA vgm) en de SP is ook voor het veranderen van dit systeem.
Verder eens met NomenNesci0.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
