Werk & Studie
alle pijlers
Diefstal op school
woensdag 15 april 2009 om 20:29
Hallo allemaal,
Vandaag is er een zeer vervelend voorval geweest op de school van mijn zoon.
Hij had een paar tussenuren en wilde met wat klasgenoten van de zon gaan genieten op een terras.
Hij had geen fiets bij zich en besloot een fiets van school mee te nemen die niet op slot stond met het idee de fiets, bij terugkomst, weer op school te zetten.....daarbij het vermoeden hebbend dat de fiets, gezien de slechte staat, eigenlijk niemand toebehoorde.
Eigenlijk ongevraagd lenen.
Fout dus! De fiets bleek wel aan iemand toe te horen die toen ie naar huis wilde constateerde dat zijn fiets weg was. Tijdens het bestuderen van de camerabeelden zagen ze dus onze zoon de fiets wegnemen.
Hij is toen direct gebeld met de vraag om de fiets terug te komen zetten. Dat heeft ie gedaan en is weggegaan.
We werden door de school gebeld met de mededeling meteen te komen praten.
Mijn zoon bleek geen kwaad in de zin te hebben gehad en heeft niet goed van te voren nagedacht over de grote gevolgen die dit kan hebben: verwijdering van school, en heeft erg veel spijt van alles.
Bij thuiskomst heeft ie de eigenaar van de fiets meteen opgebeld om zijn excuses aan te bieden, die gelukkig aanvaard werden.
We hebben er thuis natuurlijk al veel over gepraat en hij is heel open over het voorval en zegt er enorm veel spijt van te hebben en zegt dat dit een wijze les voor hem zal zijn om nooit meer zoiets doms te doen.
Ik geloof hem. Hij was heel oprecht en bovendien is onze zoon geen dief en heeft nog nooit iets gestolen.
Toch is het nu dan gebeurd ondanks dat hij weet dat hij met zijn vingers van andermans spullen af moet blijven.
Begrijp me niet verkeerd: ik keur het hoe dan ook echt niet goed en ik vind echt wel dat ie gestraft moet worden voor het voorval.
Nu moet ie morgen met de afdelingsdirecteur gaan praten. En ik ben zo bang dat ie van school word verwijderd. Ik heb net het schoolregelement gelezen en daar staat dat bij diefstal de leerling van school moet.
Ik heb er barstende hoofdpijn van en zal vannacht niet veel slapen, dat weet ik nu al.
Mezelf steeds afvragend wat de school zal besluiten. Wat denken jullie?
Vandaag is er een zeer vervelend voorval geweest op de school van mijn zoon.
Hij had een paar tussenuren en wilde met wat klasgenoten van de zon gaan genieten op een terras.
Hij had geen fiets bij zich en besloot een fiets van school mee te nemen die niet op slot stond met het idee de fiets, bij terugkomst, weer op school te zetten.....daarbij het vermoeden hebbend dat de fiets, gezien de slechte staat, eigenlijk niemand toebehoorde.
Eigenlijk ongevraagd lenen.
Fout dus! De fiets bleek wel aan iemand toe te horen die toen ie naar huis wilde constateerde dat zijn fiets weg was. Tijdens het bestuderen van de camerabeelden zagen ze dus onze zoon de fiets wegnemen.
Hij is toen direct gebeld met de vraag om de fiets terug te komen zetten. Dat heeft ie gedaan en is weggegaan.
We werden door de school gebeld met de mededeling meteen te komen praten.
Mijn zoon bleek geen kwaad in de zin te hebben gehad en heeft niet goed van te voren nagedacht over de grote gevolgen die dit kan hebben: verwijdering van school, en heeft erg veel spijt van alles.
Bij thuiskomst heeft ie de eigenaar van de fiets meteen opgebeld om zijn excuses aan te bieden, die gelukkig aanvaard werden.
We hebben er thuis natuurlijk al veel over gepraat en hij is heel open over het voorval en zegt er enorm veel spijt van te hebben en zegt dat dit een wijze les voor hem zal zijn om nooit meer zoiets doms te doen.
Ik geloof hem. Hij was heel oprecht en bovendien is onze zoon geen dief en heeft nog nooit iets gestolen.
Toch is het nu dan gebeurd ondanks dat hij weet dat hij met zijn vingers van andermans spullen af moet blijven.
Begrijp me niet verkeerd: ik keur het hoe dan ook echt niet goed en ik vind echt wel dat ie gestraft moet worden voor het voorval.
Nu moet ie morgen met de afdelingsdirecteur gaan praten. En ik ben zo bang dat ie van school word verwijderd. Ik heb net het schoolregelement gelezen en daar staat dat bij diefstal de leerling van school moet.
Ik heb er barstende hoofdpijn van en zal vannacht niet veel slapen, dat weet ik nu al.
Mezelf steeds afvragend wat de school zal besluiten. Wat denken jullie?
woensdag 22 april 2009 om 10:36
Pluche, jammer dat je me verkeerd begrijpt. Wat dat betreft zijn'die 'muur' en de 'vermoeidheid' wat mij betreft op dit moment ook even op jou van toepassing...
Het enige dat ik wilde met mijn vraag, was wat meer inzicht krijgen in hoe ouders met hun kinderen omgaan en waar soms de grens ligt. De één straft wel en de ander niet bij een bepaald incident. Prima. Het lijkt mij alleen heel moeilijk om soms heel duidelijk de grens te blijven zien als ouders. Want (om even het topic te gebruiken) als je het lenen van een fiets thuis bv niet bestraft, ga je dat dan een volgende keer wel doen bij een auto, of een CD of een ... (vul maar in).
Ik ben er niet op uit om dan straks tegen jullie te gaan zeggen 'geweldig' of 'belachelijk'. De vraag die ik stelde komt gewoon voort uit een aantal reacties die in dit topic gegeven zijn.
Als ik dit soort dingen lees vraag ik me vaak af hoe mijn ouders in zo'n geval zouden hebben gereageerd, of hoe ik mss ooit wel zou reageren mocht ik ooit kinderen krijgen. En dan denk ik vervolgens 't lijkt me soms knap lastig om kinderen op een goede manier op te voeden'. Want wanneer doe je het goed.
Ik wil jullie niet beoordelen of veroordelen mochten jullie antwoord geven op mijn vraag. Jammer dat het zo op jullie is overgekomen ondanks t feit dat ik dit een aantal keren heb geprobeerd uit te leggen. Vooral erg jammer dat er dan direct wordt gegooid met termen als 'je bent in de war' 'slaat de plank mis' 'hebt er geen kaas van gegeten' 'wekt irritatie op' 'moet maar niet aan kinderen beginnen' 'je zoekt aandacht' etc.
En ook jammer dat je mn 'succes' zo cynisch opvat pluche, was nl. wel degelijk gemeend (op een poitieve manier!). Pien.
Het enige dat ik wilde met mijn vraag, was wat meer inzicht krijgen in hoe ouders met hun kinderen omgaan en waar soms de grens ligt. De één straft wel en de ander niet bij een bepaald incident. Prima. Het lijkt mij alleen heel moeilijk om soms heel duidelijk de grens te blijven zien als ouders. Want (om even het topic te gebruiken) als je het lenen van een fiets thuis bv niet bestraft, ga je dat dan een volgende keer wel doen bij een auto, of een CD of een ... (vul maar in).
Ik ben er niet op uit om dan straks tegen jullie te gaan zeggen 'geweldig' of 'belachelijk'. De vraag die ik stelde komt gewoon voort uit een aantal reacties die in dit topic gegeven zijn.
Als ik dit soort dingen lees vraag ik me vaak af hoe mijn ouders in zo'n geval zouden hebben gereageerd, of hoe ik mss ooit wel zou reageren mocht ik ooit kinderen krijgen. En dan denk ik vervolgens 't lijkt me soms knap lastig om kinderen op een goede manier op te voeden'. Want wanneer doe je het goed.
Ik wil jullie niet beoordelen of veroordelen mochten jullie antwoord geven op mijn vraag. Jammer dat het zo op jullie is overgekomen ondanks t feit dat ik dit een aantal keren heb geprobeerd uit te leggen. Vooral erg jammer dat er dan direct wordt gegooid met termen als 'je bent in de war' 'slaat de plank mis' 'hebt er geen kaas van gegeten' 'wekt irritatie op' 'moet maar niet aan kinderen beginnen' 'je zoekt aandacht' etc.
En ook jammer dat je mn 'succes' zo cynisch opvat pluche, was nl. wel degelijk gemeend (op een poitieve manier!). Pien.
woensdag 22 april 2009 om 10:47
quote:rider schreef op 21 april 2009 @ 19:40:
[...]
Je "vraag" is dus wel degelijk een uiting van je mening. Niks mis mee, maar het gebruik van de vraagvorm wekt irritatie op. (Gratis stukje opvoeding voor je )
Maar inhoudelijk: ik heb je antwoord gegeven. Kon je daar iets mee?Rider, mijn 'ik vraag me af' kan idd verkeerd worden opgevat, maar t is echt bedoeld als een gewone vraag, en niet als een 'nu vraag ik me eens even af hoe ouders in godsnaam....' Het is niet bedoeld om te veroordelen of te beoordelen.
[...]
Je "vraag" is dus wel degelijk een uiting van je mening. Niks mis mee, maar het gebruik van de vraagvorm wekt irritatie op. (Gratis stukje opvoeding voor je )
Maar inhoudelijk: ik heb je antwoord gegeven. Kon je daar iets mee?Rider, mijn 'ik vraag me af' kan idd verkeerd worden opgevat, maar t is echt bedoeld als een gewone vraag, en niet als een 'nu vraag ik me eens even af hoe ouders in godsnaam....' Het is niet bedoeld om te veroordelen of te beoordelen.
woensdag 22 april 2009 om 11:04
quote:Pien252 schreef op 22 april 2009 @ 10:47:
[...]
Rider, mijn 'ik vraag me af' kan idd verkeerd worden opgevat, maar t is echt bedoeld als een gewone vraag, en niet als een 'nu vraag ik me eens even af hoe ouders in godsnaam....' Het is niet bedoeld om te veroordelen of te beoordelen.Mijn vraag: kon je er iets mee? was ook bedoeld als een gewone vraag
[...]
Rider, mijn 'ik vraag me af' kan idd verkeerd worden opgevat, maar t is echt bedoeld als een gewone vraag, en niet als een 'nu vraag ik me eens even af hoe ouders in godsnaam....' Het is niet bedoeld om te veroordelen of te beoordelen.Mijn vraag: kon je er iets mee? was ook bedoeld als een gewone vraag
woensdag 22 april 2009 om 11:09
quote:Pien252 schreef op 22 april 2009 @ 10:36:
Het enige dat ik wilde met mijn vraag, was wat meer inzicht krijgen in hoe ouders met hun kinderen omgaan en waar soms de grens ligt. De één straft wel en de ander niet bij een bepaald incident. Prima. Het lijkt mij alleen heel moeilijk om soms heel duidelijk de grens te blijven zien als ouders.[...]. En dan denk ik vervolgens 't lijkt me soms knap lastig om kinderen op een goede manier op te voeden'. Want wanneer doe je het goed.
Ik denk dat je "consequent zijn" en grenzen trekken zwaar overschat. Iedere situatie is uniek, iedere situatie vraagt om een gerichte aanpak. Het enige dat wat mij betreft een constante is: de aanpak die ik als ouder hanteer, is gericht op het bevorderen van gedrag waar mijn kinderen beter van worden. Gedrag dat hen gelukkiger maakt en hun positie in de maatschappij versterkt dus. De rest kan me echt roesten.quote:'wekt irritatie op'
Die was van mij. Ik heb niets gezegd in de richting van de andere termen die je citeert, ik wijs je er op dat de manier waarop je formuleert sterk neigt naar het geven van een mening. En feit is dat als je je mening in een vraag verpakt, dat irritatie wekt. Je geeft daarmee namelijk een dubbele boodschap. Dus gaf ik je een goedbedoeld advies: ben duidelijker, eenduidiger in je manier van formuleren.
Wat er precies jammer aan is dat ik je een goedbedoeld advies geef ontgaat me.
Het enige dat ik wilde met mijn vraag, was wat meer inzicht krijgen in hoe ouders met hun kinderen omgaan en waar soms de grens ligt. De één straft wel en de ander niet bij een bepaald incident. Prima. Het lijkt mij alleen heel moeilijk om soms heel duidelijk de grens te blijven zien als ouders.[...]. En dan denk ik vervolgens 't lijkt me soms knap lastig om kinderen op een goede manier op te voeden'. Want wanneer doe je het goed.
Ik denk dat je "consequent zijn" en grenzen trekken zwaar overschat. Iedere situatie is uniek, iedere situatie vraagt om een gerichte aanpak. Het enige dat wat mij betreft een constante is: de aanpak die ik als ouder hanteer, is gericht op het bevorderen van gedrag waar mijn kinderen beter van worden. Gedrag dat hen gelukkiger maakt en hun positie in de maatschappij versterkt dus. De rest kan me echt roesten.quote:'wekt irritatie op'
Die was van mij. Ik heb niets gezegd in de richting van de andere termen die je citeert, ik wijs je er op dat de manier waarop je formuleert sterk neigt naar het geven van een mening. En feit is dat als je je mening in een vraag verpakt, dat irritatie wekt. Je geeft daarmee namelijk een dubbele boodschap. Dus gaf ik je een goedbedoeld advies: ben duidelijker, eenduidiger in je manier van formuleren.
Wat er precies jammer aan is dat ik je een goedbedoeld advies geef ontgaat me.
woensdag 22 april 2009 om 11:19
Rider, jij geeft heel duidelijk aan dat je het gedrag van je kind op zo'n moment (ongeacht wat ie gedaan heeft) positief wilt proberen te beïnvloeden.
Stel nou dat jouw kind (om maar ff weer op die fiets terug te komen:)) die fiets zou hebben geleend. En weer zou hebben teruggezet. Dan zou jij dus (als ik je goed begrijp) wrsch niet straffen. Je zou bv zeggen 'ik vind dat wat je gedaan hebt niet goed, maar ik vind het heel goed van je dat je tóch eerlijk bent geweest, fiets hebt teruggebracht, excuses hebt aangeboden etc'.
Dan hebben jullie het dus op dat moment opgelost, kind snapt het probleem, helemaal goed.
Maar stel nou dat jouw kind een maand later iets anders heeft 'geleend' (bv dus een auto). Zou je er dan nog steeds op zo'n manier mee omgaan? Zou je op dat moment nog steeds proberen hem te stimuleren in positief gedrag? En hoe zou je dat dan doen?
En mss dat je hem nu wel zou straffen, of anders zou 'aanpakken' omdat t de 2e keer zou zijn in korte tijd, maar hoe zou jij je kind hebben 'aangepakt' als het de 1e keer direct om iets groots als bv een auto ging? Maakt dat verschil voor jou?
Mijn ouders bv zouden echt pislink zijn geweest, en ik zou (bij die fiets al waarschijnlijk:)) huisarrest krijgen. Mijn ouders hadden vaak hun mening en eigen idee klaar zonder naar mijn uitleg te luisteren. En terwijl ik toen altijd dacht 'laat mij mn verhaal eens doen!' zou ik nu ook denken 'als het mijn kind was, kreeg ie een maand huisarrest!' (bijvoorbeeld). Daarom vind ik t wel leuk om eens te horen hoe hiertegenaan gekeken wordt door verschillende mensen.
Mss dat nu iets duidelijker geworden is wat ik al die tijd precies bedoelde...?
Stel nou dat jouw kind (om maar ff weer op die fiets terug te komen:)) die fiets zou hebben geleend. En weer zou hebben teruggezet. Dan zou jij dus (als ik je goed begrijp) wrsch niet straffen. Je zou bv zeggen 'ik vind dat wat je gedaan hebt niet goed, maar ik vind het heel goed van je dat je tóch eerlijk bent geweest, fiets hebt teruggebracht, excuses hebt aangeboden etc'.
Dan hebben jullie het dus op dat moment opgelost, kind snapt het probleem, helemaal goed.
Maar stel nou dat jouw kind een maand later iets anders heeft 'geleend' (bv dus een auto). Zou je er dan nog steeds op zo'n manier mee omgaan? Zou je op dat moment nog steeds proberen hem te stimuleren in positief gedrag? En hoe zou je dat dan doen?
En mss dat je hem nu wel zou straffen, of anders zou 'aanpakken' omdat t de 2e keer zou zijn in korte tijd, maar hoe zou jij je kind hebben 'aangepakt' als het de 1e keer direct om iets groots als bv een auto ging? Maakt dat verschil voor jou?
Mijn ouders bv zouden echt pislink zijn geweest, en ik zou (bij die fiets al waarschijnlijk:)) huisarrest krijgen. Mijn ouders hadden vaak hun mening en eigen idee klaar zonder naar mijn uitleg te luisteren. En terwijl ik toen altijd dacht 'laat mij mn verhaal eens doen!' zou ik nu ook denken 'als het mijn kind was, kreeg ie een maand huisarrest!' (bijvoorbeeld). Daarom vind ik t wel leuk om eens te horen hoe hiertegenaan gekeken wordt door verschillende mensen.
Mss dat nu iets duidelijker geworden is wat ik al die tijd precies bedoelde...?
woensdag 22 april 2009 om 11:22
Rider, mijn bovenstaande reactie heb ik geschreven terwijl jouw laatste reactie er nog niet stond.
Goedbedoeld advies is prima, ik denk alleen dat we elkaar niet helemaal goed begrepen hebben. Nogmaals: ik wil nergens mijn mening opdringen of wat dan ook tav jullie manier van opvoeden, en dat was dan dus ook niet de bedoeling met mijn vraag. Hoop dat dat nu duidelijk is...
Goedbedoeld advies is prima, ik denk alleen dat we elkaar niet helemaal goed begrepen hebben. Nogmaals: ik wil nergens mijn mening opdringen of wat dan ook tav jullie manier van opvoeden, en dat was dan dus ook niet de bedoeling met mijn vraag. Hoop dat dat nu duidelijk is...
woensdag 22 april 2009 om 11:23
quote:Pien252 schreef op 22 april 2009 @ 11:19:
Stel nou dat jouw kind (om maar ff weer op die fiets terug te komen:)) die fiets zou hebben geleend.gestolen. Ik maak al vanaf het begin bezwaar tegen de term "geleend".quote:En weer zou hebben teruggezet. Dan zou jij dus (als ik je goed begrijp) wrsch niet straffen.Je begrijpt me absoluut niet. Ik weet niet of ik zou straffen, aangezien de situatie niet aan de orde is. Je kan niet twee of drie parameters van een complexe situatie geven, en dan serieus verwachten dat ik vertel wat ik zou doen. Dat zeg ik al de hele tijd: het hangt af van alle omstandigheden.quote:Maakt dat verschil voor jou?Wat zeg ik nu al de hele tijd? ALLES maakt verschil. Wat zijn de omstandigheden, welk kind is het, hoe gedraagt hij zich verder, hoe reageren anderen zoals de school, etc., etc., etc.
Opvoeden laat zich niet in een paar simpele regeltjes vangen.
quote:Daarom vind ik t wel leuk om eens te horen hoe hiertegenaan gekeken wordt door verschillende mensen.Ik vind opvoeden met een regeltjesboek, en het rechtlijnig toepassen van die regeltjes, naief. wat andere ouders doen, moeten ze zelf weten.quote:Mss dat nu iets duidelijker geworden is wat ik al die tijd precies bedoelde...?Het is me al lang duidelijk. Het is me niet zo duidelijk waar ik blijkbaar Chinees ben gaan praten, want ik geef je al steeds hetzelfde antwoord.
Stel nou dat jouw kind (om maar ff weer op die fiets terug te komen:)) die fiets zou hebben geleend.gestolen. Ik maak al vanaf het begin bezwaar tegen de term "geleend".quote:En weer zou hebben teruggezet. Dan zou jij dus (als ik je goed begrijp) wrsch niet straffen.Je begrijpt me absoluut niet. Ik weet niet of ik zou straffen, aangezien de situatie niet aan de orde is. Je kan niet twee of drie parameters van een complexe situatie geven, en dan serieus verwachten dat ik vertel wat ik zou doen. Dat zeg ik al de hele tijd: het hangt af van alle omstandigheden.quote:Maakt dat verschil voor jou?Wat zeg ik nu al de hele tijd? ALLES maakt verschil. Wat zijn de omstandigheden, welk kind is het, hoe gedraagt hij zich verder, hoe reageren anderen zoals de school, etc., etc., etc.
Opvoeden laat zich niet in een paar simpele regeltjes vangen.
quote:Daarom vind ik t wel leuk om eens te horen hoe hiertegenaan gekeken wordt door verschillende mensen.Ik vind opvoeden met een regeltjesboek, en het rechtlijnig toepassen van die regeltjes, naief. wat andere ouders doen, moeten ze zelf weten.quote:Mss dat nu iets duidelijker geworden is wat ik al die tijd precies bedoelde...?Het is me al lang duidelijk. Het is me niet zo duidelijk waar ik blijkbaar Chinees ben gaan praten, want ik geef je al steeds hetzelfde antwoord.
woensdag 22 april 2009 om 11:24
quote:Pien252 schreef op 22 april 2009 @ 11:22:
Rider, mijn bovenstaande reactie heb ik geschreven terwijl jouw laatste reactie er nog niet stond.
Goedbedoeld advies is prima, ik denk alleen dat we elkaar niet helemaal goed begrepen hebben. Nogmaals: ik wil nergens mijn mening opdringen of wat dan ook tav jullie manier van opvoeden, en dat was dan dus ook niet de bedoeling met mijn vraag. Hoop dat dat nu duidelijk is...Ik heb je steeds normale antwoorden gegeven, ook al was je wijze van formuleren niet zo handig. Ik ga op voorhand liever uit van goede bedoelingen, dan van kwade.
Rider, mijn bovenstaande reactie heb ik geschreven terwijl jouw laatste reactie er nog niet stond.
Goedbedoeld advies is prima, ik denk alleen dat we elkaar niet helemaal goed begrepen hebben. Nogmaals: ik wil nergens mijn mening opdringen of wat dan ook tav jullie manier van opvoeden, en dat was dan dus ook niet de bedoeling met mijn vraag. Hoop dat dat nu duidelijk is...Ik heb je steeds normale antwoorden gegeven, ook al was je wijze van formuleren niet zo handig. Ik ga op voorhand liever uit van goede bedoelingen, dan van kwade.
woensdag 22 april 2009 om 11:28
[quote]rider schreef op 22 april 2009 @ 11:24:
[...]
Ik heb je steeds normale antwoorden gegeven, ook al was je wijze van formuleren niet zo handig. Ik ga op voorhand liever uit van goede bedoelingen, dan van kwade.[/quote]
Ben ik het tóch nog ergens op dit topic eens geworden met één van de forummers hier
[...]
Ik heb je steeds normale antwoorden gegeven, ook al was je wijze van formuleren niet zo handig. Ik ga op voorhand liever uit van goede bedoelingen, dan van kwade.[/quote]
Ben ik het tóch nog ergens op dit topic eens geworden met één van de forummers hier
