Werk & Studie
alle pijlers
Ervaringen Bore out
woensdag 8 juli 2020 om 08:34
Zijn er hier mensen die ervaring hebben met het fenomeen 'bore out'?
Het tegenovergestelde van de welbekende burn out maar dan door onderbelasting. Oftewel je stierlijk vervelen op je werk en niet weten hoe je de dag door moet komen.
Het is een groot taboe en niet iets om trots op te zijn. Maar in deze moeilijke tijd is het bijzonder lastig om 'zomaar' wat anders te gaan doen.
Ik ben oprecht benieuwd of iemand ook in deze fase zit of heeft gezeten.
Zo ja, hoe ga je ermee om, of hoe ben je eruit gekomen?
Het tegenovergestelde van de welbekende burn out maar dan door onderbelasting. Oftewel je stierlijk vervelen op je werk en niet weten hoe je de dag door moet komen.
Het is een groot taboe en niet iets om trots op te zijn. Maar in deze moeilijke tijd is het bijzonder lastig om 'zomaar' wat anders te gaan doen.
Ik ben oprecht benieuwd of iemand ook in deze fase zit of heeft gezeten.
Zo ja, hoe ga je ermee om, of hoe ben je eruit gekomen?
maandag 13 juli 2020 om 08:03
Ik herken je alleen ik werk op mbo niveau doe de hele dag het zelfde routine, ik doe nu een hbo er naast in iets wat meer uitdaging gaat bieden.Beschuitmetjam schreef: ↑13-07-2020 07:47Leren, je zelf ontwikkelen, doe je dat dan vooral in je eigen tijd?
TO, ik herken het. Ik doe redelijk praktisch werk op hbo niveau, het is elke dag hetzelfde en vergt weinig denkwerk. En als ik wel eens na moet denken omdat de omstandigheden daarom vragen 'schrik' ik en kom ik denk ik weinig initiatiefrijk over omdat ik dat initiatief nemen inmiddels gewoon heb afgeleerd.
De afgelopen jaren heb ik wel een paar korte studies op wo niveau gedaan in mijn vrije tijd. Gewoon, omdat ik het interessant vond en ik houd van in de 'boeken zitten.
Ik heb een chronisch gevoel dat er meer in mij zit maar tegelijk zegt een stemmetje dat dat arrogant is en dat ik dat eerst maar eens moet bewijzen.
Waarom ben jij niet verder gaan leren? Ik denk niet dat alle hbo jobs erg entonig en te praktisch zijn toch? Werk je in de zorg?
maandag 13 juli 2020 om 09:48
Ik ben er zeer bekend mee, een bore-out. Ik heb 7 jaar lang in een functie gewerkt waarin ik eigenlijk veelal hetzelfde werk deed. De collega's waren top, maar het werk was echt k*t. Ik kreeg de klusjes die ik al 1000 keer eerder had gedaan (want ik had de meeste ervaring ermee) waarbij ik data genereerde die niet bruikbaar was omdat het model dat ik moest gebruiken verouderd was, en de data verdween in een zwart gat van de volgende persoon in de keten die er iets mee moest doen en daarna hoorde ik er nooit meer wat van. Alle ' leuke' klussen gingen naar mijn collega, die daar ook zeker meer ervaring in had dan ik, maar kreeg ik dus ook nooit de kans om het ook te leren. Af en toe kreeg ik ook iets nieuws, maar dat werd dan voortijdig geannuleerd want verandering van prioriteiten. Het resultaat: echt met het lood in de schoenen naar m'n werk gaan iedere dag onder het mom van dat ik me niet moest aanstellen en dat het gras niet groener is bij de buren (aldus collega's), tot ik op het punt kwam dat ik huilbuien kreeg bijna iedere ochtend, niet meer sliep, alleen maar droomde over werk gerelateerde dingen en het gewoon niet meer kon opbrengen. Het breekpunt was dat ik me een halve week ziek heb gemeld, terwijl ik helemaal niet ziek was, maar gewoon omdat ik die tent zo zat was. Dat is natuurlijk niet okay.
Ik heb nu een andere baan en dat was een ontzettend goed besluit - ondanks het feit dat ik dankzij corona er maar 2 maanden van heb mogen genieten, en nu 15 weken thuis heb 'gewerkt', wat eigenlijk niet kan in mijn werkveld. Dat bracht al het gevoel van een bore-out weer heel dichtbij. Maar goed, dat is onmacht.
TO; als je wil dat er iets veranderd moet je toch echt zelf in actie komen. Er zijn genoeg cursussen en andere hulpmiddelen te vinden om erachter te komen waar je passies liggen en hoe die na te streven. Neem het heft in eigen hand
Ik heb nu een andere baan en dat was een ontzettend goed besluit - ondanks het feit dat ik dankzij corona er maar 2 maanden van heb mogen genieten, en nu 15 weken thuis heb 'gewerkt', wat eigenlijk niet kan in mijn werkveld. Dat bracht al het gevoel van een bore-out weer heel dichtbij. Maar goed, dat is onmacht.
TO; als je wil dat er iets veranderd moet je toch echt zelf in actie komen. Er zijn genoeg cursussen en andere hulpmiddelen te vinden om erachter te komen waar je passies liggen en hoe die na te streven. Neem het heft in eigen hand
maandag 13 juli 2020 om 10:32
Doe jij een hbo studie die in het verlengde ligt van je mbo opleiding?Lavendel2 schreef: ↑13-07-2020 08:03Ik herken je alleen ik werk op mbo niveau doe de hele dag het zelfde routine, ik doe nu een hbo er naast in iets wat meer uitdaging gaat bieden.
Waarom ben jij niet verder gaan leren? Ik denk niet dat alle hbo jobs erg entonig en te praktisch zijn toch? Werk je in de zorg?
Waarom niet verder gaan leren; ik wil eigenlijk al jaren een compleet nieuwe studie doen, maar de vraag is: wat? En is het te combineren met een baan en gezin? Plus, ik denk het belangrijkste euvel, ik heb denk ik faalangst en heb nogal een soort van 'spreekangst' (zou je trouwens niet direct zeggen hoor als je me ziet). Eigenlijk zijn die laatste 2 dingen wat me het meest tegenhoudt...
maandag 13 juli 2020 om 10:41
Dat is wel heel naar dat je je zelfs ziek gaat melden. Ik ben soms bang dat dat mij ook gaat overkomen.Suusje666 schreef: ↑13-07-2020 09:48Ik ben er zeer bekend mee, een bore-out. Ik heb 7 jaar lang in een functie gewerkt waarin ik eigenlijk veelal hetzelfde werk deed. De collega's waren top, maar het werk was echt k*t. Ik kreeg de klusjes die ik al 1000 keer eerder had gedaan (want ik had de meeste ervaring ermee) waarbij ik data genereerde die niet bruikbaar was omdat het model dat ik moest gebruiken verouderd was, en de data verdween in een zwart gat van de volgende persoon in de keten die er iets mee moest doen en daarna hoorde ik er nooit meer wat van. Alle ' leuke' klussen gingen naar mijn collega, die daar ook zeker meer ervaring in had dan ik, maar kreeg ik dus ook nooit de kans om het ook te leren. Af en toe kreeg ik ook iets nieuws, maar dat werd dan voortijdig geannuleerd want verandering van prioriteiten. Het resultaat: echt met het lood in de schoenen naar m'n werk gaan iedere dag onder het mom van dat ik me niet moest aanstellen en dat het gras niet groener is bij de buren (aldus collega's), tot ik op het punt kwam dat ik huilbuien kreeg bijna iedere ochtend, niet meer sliep, alleen maar droomde over werk gerelateerde dingen en het gewoon niet meer kon opbrengen. Het breekpunt was dat ik me een halve week ziek heb gemeld, terwijl ik helemaal niet ziek was, maar gewoon omdat ik die tent zo zat was. Dat is natuurlijk niet okay.
Ik heb nu een andere baan en dat was een ontzettend goed besluit - ondanks het feit dat ik dankzij corona er maar 2 maanden van heb mogen genieten, en nu 15 weken thuis heb 'gewerkt', wat eigenlijk niet kan in mijn werkveld. Dat bracht al het gevoel van een bore-out weer heel dichtbij. Maar goed, dat is onmacht.
TO; als je wil dat er iets veranderd moet je toch echt zelf in actie komen. Er zijn genoeg cursussen en andere hulpmiddelen te vinden om erachter te komen waar je passies liggen en hoe die na te streven. Neem het heft in eigen hand
Aan de andere kant ben ik nu in deze Coronacrisis er achter gekomen dat ik wel hele fijne werkgevers heb. Dat is me ook veel waard. Ik denk dat ik mijn uitdagingen vooral in privétijd moet gaan zoeken. Maar ik denk dan toch altijd weer, wat héb je er aan?! Ik heb een paar zeer mooie studies in mijn vrije tijd gedaan, maar ik doe er nu niks mee. Wat kan ik er mee?! Dus leuk, al dat ontwikkelen op persoonlijk vlak maar daar krijg je nooit erkenning voor. Ik weet het, ik klink wat cynisch, maar ik weet even niet hoe ik er anders tegenaan moet kijken.
maandag 13 juli 2020 om 10:59
Ja ik doe totaal iets anders maakt het niet makkelijker, ik heb ptss althans ik ben terug gevallen door deze baan omgeving, en er zijn veel dingen gebeurd waardoor de studie niet geheel goed gaat ook mede door bore/burn out klachten daardoor onthoud ik de theorie minder goed en krijg black outs op me theorie tentamens, praktijk toetsen niet minder althans dus het is een uitdaging naast mijn baan plus ook wordt ik daar door de werkgever een soort van afgebekt ik heb een rot karakter en ga zo maar door dus ja faalangst is enorm getriggerd, ben al best lang op zoek naar een andere job maar dit gaat lastiger dan verwacht.Beschuitmetjam schreef: ↑13-07-2020 10:32Doe jij een hbo studie die in het verlengde ligt van je mbo opleiding?
Waarom niet verder gaan leren; ik wil eigenlijk al jaren een compleet nieuwe studie doen, maar de vraag is: wat? En is het te combineren met een baan en gezin? Plus, ik denk het belangrijkste euvel, ik heb denk ik faalangst en heb nogal een soort van 'spreekangst' (zou je trouwens niet direct zeggen hoor als je me ziet). Eigenlijk zijn die laatste 2 dingen wat me het meest tegenhoudt...
Maar vindt jij dat je kan dat is het belangrijkste want door verveling op je werk kun je soms ook slecht studeren zie mijn verhaal ik ga dit wel proberen af te ronden dan maar wat uitloop ik zeg altijd de beste studenten met de hoogste cijfers zijn niet altijd de beste dokters of therapeuten enz..
maandag 13 juli 2020 om 11:10
Ik heb ook heel lang gedacht; ik moet gewoon mijn uitdaging vinden in hobby's enzo, maar uiteindelijk zette dat voor mij geen zoden aan de dijk. Per slot van rekening breng je 8.5 uur per dag aan tijd door op je werk, plus reistijd, dat is echt heel veel. Als dat je alleen maar energie kost dan helpt een superleuke hobby naast je werk maar weinig. Of dat was voor mij in ieder geval zo, dat wil niet zeggen dat dat voor iedereen zo is natuurlijk Ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat ik heel slecht tegen routine kan, en ik heb wel een baan waarbij routine aan de orde van de dag is op een bepaalde manier. Ik had tijdens mijn vorige baan ook tig leuke dingen gaande naast mijn werk, maar toch was de relatie met m'n werk dusdanig verslechterd dat ik het buiten werktijd niet meer kon opbrengen om de leuke dingen te gaan doen.
Ik worstel er nog steeds wel eens mee hoor. Ik zit vaak met mezelf in een gedachte-kronkel dat ik enerzijds graag een baan wil met veel uitdaging en afwisseling, maar als ik dat dan daadwerkelijk krijg schiet ik in de stress en ben ik bang dat ik zal mislukken. Dus ontwijk ik zo'n werkomgeving ook weer. Een beetje 'het is ook nooit goed', moet ik toegeven. Waarom ik zo met zelf in discussie zit altijd, ben ik nog niet achter. Een intrinsiek gevoel van mezelf willen bewijzen ofzo, en niet opgeven want ik moet me niet aanstellen en blabla. Ingewikkeld
Ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat ik heel slecht tegen routine kan, en ik heb wel een baan waarbij routine aan de orde van de dag is op een bepaalde manier. Ik had tijdens mijn vorige baan ook tig leuke dingen gaande naast mijn werk, maar toch was de relatie met m'n werk dusdanig verslechterd dat ik het buiten werktijd niet meer kon opbrengen om de leuke dingen te gaan doen. Ik worstel er nog steeds wel eens mee hoor. Ik zit vaak met mezelf in een gedachte-kronkel dat ik enerzijds graag een baan wil met veel uitdaging en afwisseling, maar als ik dat dan daadwerkelijk krijg schiet ik in de stress en ben ik bang dat ik zal mislukken. Dus ontwijk ik zo'n werkomgeving ook weer. Een beetje 'het is ook nooit goed', moet ik toegeven. Waarom ik zo met zelf in discussie zit altijd, ben ik nog niet achter. Een intrinsiek gevoel van mezelf willen bewijzen ofzo, en niet opgeven want ik moet me niet aanstellen en blabla. Ingewikkeld
maandag 13 juli 2020 om 20:20
Dit herken ik heel erg. Verder heb ik nu niet zo veel toe te voegen ivm tijdSuusje666 schreef: ↑13-07-2020 11:10Ik heb ook heel lang gedacht; ik moet gewoon mijn uitdaging vinden in hobby's enzo, maar uiteindelijk zette dat voor mij geen zoden aan de dijk. Per slot van rekening breng je 8.5 uur per dag aan tijd door op je werk, plus reistijd, dat is echt heel veel. Als dat je alleen maar energie kost dan helpt een superleuke hobby naast je werk maar weinig. Of dat was voor mij in ieder geval zo, dat wil niet zeggen dat dat voor iedereen zo is natuurlijk
Ik worstel er nog steeds wel eens mee hoor. Ik zit vaak met mezelf in een gedachte-kronkel dat ik enerzijds graag een baan wil met veel uitdaging en afwisseling, maar als ik dat dan daadwerkelijk krijg schiet ik in de stress en ben ik bang dat ik zal mislukken. Dus ontwijk ik zo'n werkomgeving ook weer. Een beetje 'het is ook nooit goed', moet ik toegeven. Waarom ik zo met zelf in discussie zit altijd, ben ik nog niet achter. Een intrinsiek gevoel van mezelf willen bewijzen ofzo, en niet opgeven want ik moet me niet aanstellen en blabla. Ingewikkeld
dinsdag 14 juli 2020 om 19:43
Heel herkenbaar. Ik ben met een psycholoog aan de slag gegaan en een van de oorzaken was een negatief zelfbeeld, waarvan ik zeker wist dat ik dat zeker niet had. Maar natuurlijk had ze gewoon gelijk. Heel langzaam gaat het nu beter om mezelf de ruimte te geven naar een uitdagendere functie te groeien.Suusje666 schreef: ↑13-07-2020 11:10Ik heb ook heel lang gedacht; ik moet gewoon mijn uitdaging vinden in hobby's enzo, maar uiteindelijk zette dat voor mij geen zoden aan de dijk. Per slot van rekening breng je 8.5 uur per dag aan tijd door op je werk, plus reistijd, dat is echt heel veel. Als dat je alleen maar energie kost dan helpt een superleuke hobby naast je werk maar weinig. Of dat was voor mij in ieder geval zo, dat wil niet zeggen dat dat voor iedereen zo is natuurlijk
Ik worstel er nog steeds wel eens mee hoor. Ik zit vaak met mezelf in een gedachte-kronkel dat ik enerzijds graag een baan wil met veel uitdaging en afwisseling, maar als ik dat dan daadwerkelijk krijg schiet ik in de stress en ben ik bang dat ik zal mislukken. Dus ontwijk ik zo'n werkomgeving ook weer. Een beetje 'het is ook nooit goed', moet ik toegeven. Waarom ik zo met zelf in discussie zit altijd, ben ik nog niet achter. Een intrinsiek gevoel van mezelf willen bewijzen ofzo, en niet opgeven want ik moet me niet aanstellen en blabla. Ingewikkeld
dinsdag 14 juli 2020 om 19:45
Nee, maar de meeste therapeuten en artsen hebben wel een diploma want anders kom je niet in het Big register.Lavendel2 schreef: ↑13-07-2020 10:59Ja ik doe totaal iets anders maakt het niet makkelijker, ik heb ptss althans ik ben terug gevallen door deze baan omgeving, en er zijn veel dingen gebeurd waardoor de studie niet geheel goed gaat ook mede door bore/burn out klachten daardoor onthoud ik de theorie minder goed en krijg black outs op me theorie tentamens, praktijk toetsen niet minder althans dus het is een uitdaging naast mijn baan plus ook wordt ik daar door de werkgever een soort van afgebekt ik heb een rot karakter en ga zo maar door dus ja faalangst is enorm getriggerd, ben al best lang op zoek naar een andere job maar dit gaat lastiger dan verwacht.
Maar vindt jij dat je kan dat is het belangrijkste want door verveling op je werk kun je soms ook slecht studeren zie mijn verhaal ik ga dit wel proberen af te ronden dan maar wat uitloop ik zeg altijd de beste studenten met de hoogste cijfers zijn niet altijd de beste dokters of therapeuten enz..
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 14 juli 2020 om 20:15
Dat weet ik. Ik ben zelf een zorg verlener, ik bedoel te zeggen is zesjes student die misschien wat vaker moet herkansen zal geen slechtere arts zijn iedereen is anders.viva-amber schreef: ↑14-07-2020 19:45Nee, maar de meeste therapeuten en artsen hebben wel een diploma want anders kom je niet in het Big register.
dinsdag 14 juli 2020 om 23:03
Nee, ambtenaar natuurlijk!
dinsdag 14 juli 2020 om 23:08
Dat mezelf ontwikkelen was bedoeld als zijnde mede aan de hand van de podcasts en het lezen van boeken, en dingen proberen.Beschuitmetjam schreef: ↑13-07-2020 07:47Leren, je zelf ontwikkelen, doe je dat dan vooral in je eigen tijd?
TO, ik herken het. Ik doe redelijk praktisch werk op hbo niveau, het is elke dag hetzelfde en vergt weinig denkwerk. En als ik wel eens na moet denken omdat de omstandigheden daarom vragen 'schrik' ik en kom ik denk ik weinig initiatiefrijk over omdat ik dat initiatief nemen inmiddels gewoon heb afgeleerd.
De afgelopen jaren heb ik wel een paar korte studies op wo niveau gedaan in mijn vrije tijd. Gewoon, omdat ik het interessant vond en ik houd van in de 'boeken zitten.
Ik heb een chronisch gevoel dat er meer in mij zit maar tegelijk zegt een stemmetje dat dat arrogant is en dat ik dat eerst maar eens moet bewijzen.
Ik zie werk als werk, niet als iets wat leuk of spannend of uitdagend moet zijn. Het is om geld te verdienen en dat hoeft niet leuk te zijn. Ik moet er genoeg geld mee verdienen om dingen te doen die ik wel leuk vind. Die instelling helpt wel, ik heb nooit het gevoel dat ik hogerop moet.
woensdag 15 juli 2020 om 08:13
Dat negatieve zelfbeeld is herkenbaar, dat ligt bij mij ook ten grondslag aan het alles. Ik val (vind ik zelf) ook in het ADD spectrum dus kan heel wispelturig en makkelijk afgeleid zijn als ik mijn werk niet leuk vind. Het gevolg is dat ik dus vind dat ik slecht presteer, wat in werkelijkheid best meevalt, en dan voel je je weer slecht over jezelf en begint het liedje weer van voor af aan.mevrouwn schreef: ↑14-07-2020 19:43Heel herkenbaar. Ik ben met een psycholoog aan de slag gegaan en een van de oorzaken was een negatief zelfbeeld, waarvan ik zeker wist dat ik dat zeker niet had. Maar natuurlijk had ze gewoon gelijk. Heel langzaam gaat het nu beter om mezelf de ruimte te geven naar een uitdagendere functie te groeien.
Hoe dan ook, van baan wisselen maakte al een wereld van verschil
Leren mezelf af en toe een hart onder de riem te steken ook.
woensdag 15 juli 2020 om 09:35
Stiekem zijn er aardig wat mensen die zich herkennen in de symptomen, of er al eens mee te maken hebben gehad.
Zoals iemand van jullie schreef dat je je afleiding kunt zoeken in hobby's: ja, dat werkt deels wel. Maar 8,5 uur per dag exclusief reistijd / 5dagen per week, dat is best pittig.
Hoe het ook mag zijn: ik heb gesolliciteerd. Minder uren, meer in de buurt. Afwisseling verdeeld over meerdere locaties. Dat voelt al beter. Hopelijk mag ik op gesprek komen en kan ik hier, bij mijn huidige werkgever snel de deur dicht gooien.
Het is meer dan mooi geweest.
Zoals iemand van jullie schreef dat je je afleiding kunt zoeken in hobby's: ja, dat werkt deels wel. Maar 8,5 uur per dag exclusief reistijd / 5dagen per week, dat is best pittig.
Hoe het ook mag zijn: ik heb gesolliciteerd. Minder uren, meer in de buurt. Afwisseling verdeeld over meerdere locaties. Dat voelt al beter. Hopelijk mag ik op gesprek komen en kan ik hier, bij mijn huidige werkgever snel de deur dicht gooien.
Het is meer dan mooi geweest.
woensdag 15 juli 2020 om 10:57
Ook al geruime tijd mee te maken in mijn huidige baan. Blijkt geen full time functie en na het bijna 2 jaar volgehouden te hebben besloten te solliciteren en toen brak Corona uit. Gelukkig lopen er wat dingen dus hopelijk snel wat anders gevonden want ga uitgeput naar huis en begint ook effect te hebben op prive leven.
woensdag 15 juli 2020 om 12:47
Wat naar om te horen! Wat voor soort werk doe je?cappi schreef: ↑15-07-2020 10:57Ook al geruime tijd mee te maken in mijn huidige baan. Blijkt geen full time functie en na het bijna 2 jaar volgehouden te hebben besloten te solliciteren en toen brak Corona uit. Gelukkig lopen er wat dingen dus hopelijk snel wat anders gevonden want ga uitgeput naar huis en begint ook effect te hebben op prive leven.
Sport je na het werk? Wil bij mij nog weleens een goede remedie zijn om zo toch voor jezelf een 'doel' te bereiken op een saaie dag.
Ik kan me ook voorstellen dat je daar geen energie meer voor hebt, deze dagen heb ik ook.
Wat zou je graag doen?
woensdag 15 juli 2020 om 12:55
Wat heb je dit mooi geformuleerd!Beschuitmetjam schreef: ↑13-07-2020 07:47Leren, je zelf ontwikkelen, doe je dat dan vooral in je eigen tijd?
TO, ik herken het. Ik doe redelijk praktisch werk op hbo niveau, het is elke dag hetzelfde en vergt weinig denkwerk. En als ik wel eens na moet denken omdat de omstandigheden daarom vragen 'schrik' ik en kom ik denk ik weinig initiatiefrijk over omdat ik dat initiatief nemen inmiddels gewoon heb afgeleerd.
De afgelopen jaren heb ik wel een paar korte studies op wo niveau gedaan in mijn vrije tijd. Gewoon, omdat ik het interessant vond en ik houd van in de 'boeken zitten.
Ik heb een chronisch gevoel dat er meer in mij zit maar tegelijk zegt een stemmetje dat dat arrogant is en dat ik dat eerst maar eens moet bewijzen.
Zo herkenbaar. Wat is je echte passie? (jeukwoord, ik weet het..)
Waar krijg je energie van?
Precies wat je hier schrijft in je laatste alinea, dat heb ik ook.
Maargoed, altijd makkelijk gedacht, alleen de uitvoering is gewoon lastig.
Zeker nu in de corona tijd. De vacatures liggen al niet voor het oprapen, laat staan dat je het gevaar hebt dat je in dezelfde branche wéér tegen hetzelfde aanloopt.
Ik ben best wel verrast hoeveel mensen last hebben of last hebben gehad van Bore out verschijnselen.
In een ratrace maatschappij waarin iedereen zich suf holt en nooit tijd lijkt te hebben zijn er kennelijk toch nog aardig wat mensen die zich erin herkennen.
woensdag 15 juli 2020 om 13:40
Hangt er van af, mijn streven is altijd zo hoog mogelijk halen. Niet alle vakken liggen je dus soms is een 6 prima, maar over het algemeen ga ik wel voor hoger. Zeker als het een studie betreft die ik zelf gekozen heb. Een 6 staat natuurlijk wel voor een bepaalde mate van het beheersen van de stof. Ik snap dat niet iedereen even goed is in het maken van tentamens (ik heb zelf ADD en faalangst, beste wel struikelblokken bij het leren), maar dat zijn natuurlijk wel uitzonderingen en ook daar kun je natuurlijk wel wat aan doen. Doe nu zelf trouwens een hele zware (dure) studie om mijn baankansen te vergroten. Te weinig werk hebben, dat herken ik, echt vreselijk en in geloof zo dat je er ziek van kunt worden.
woensdag 15 juli 2020 om 13:48
Maak het concreet (wat je wilt) en zoek een bijpassende opleiding. Hoe langer je wacht des te moeilijker het wordt. Zonder inspanning ga je echt geen baan krijgen die bij je past. Je blijft teveel hangen in denken, lullig om te zeggen maar soms doet een beetje baanellende (baan kwijt raken) wonderen, immers dan moet je wel. Je praat nu alle mogelijke initiatieven weg door allerlei obstakels te bedenken, de situatie wordt toch nooit perfect genoeg. Je legt de lat torenhoog door over passie te praten. Misschien ben ik een beetje kort, maar ik heb juist regelmatig in baan onderzekerheid gezeten en heb daardoor altijd moet handelen zonder eindeloos afwegingen te maken en dat maakt creatief en opent soms deuren waar je nooit aan gedacht zou hebben. Ik zou gewoon ergens beginnen, bijvoorbeeld via een loopbaancoach. Dan krijg je duidelijk wat je aanspreekt en welke banen mogelijk zijn en welke opleidingen je eventueel zou moeten volgen.Polderbewoner schreef: ↑15-07-2020 12:55Wat heb je dit mooi geformuleerd!
Zo herkenbaar. Wat is je echte passie? (jeukwoord, ik weet het..)
Waar krijg je energie van?
Precies wat je hier schrijft in je laatste alinea, dat heb ik ook.
Maargoed, altijd makkelijk gedacht, alleen de uitvoering is gewoon lastig.
Zeker nu in de corona tijd. De vacatures liggen al niet voor het oprapen, laat staan dat je het gevaar hebt dat je in dezelfde branche wéér tegen hetzelfde aanloopt.
Ik ben best wel verrast hoeveel mensen last hebben of last hebben gehad van Bore out verschijnselen.
In een ratrace maatschappij waarin iedereen zich suf holt en nooit tijd lijkt te hebben zijn er kennelijk toch nog aardig wat mensen die zich erin herkennen.
woensdag 15 juli 2020 om 15:35
Polderbewoner schreef: ↑15-07-2020 12:47Wat naar om te horen! Wat voor soort werk doe je?
Sport je na het werk? Wil bij mij nog weleens een goede remedie zijn om zo toch voor jezelf een 'doel' te bereiken op een saaie dag.
Ik kan me ook voorstellen dat je daar geen energie meer voor hebt, deze dagen heb ik ook.
Wat zou je graag doen?
Wat ik graag zou willen doen is ook wel iets waar ik al jaren tegenaan loop. Geen idee . Ben weleens naar een loopbaancoach geweest maar daar kwam niet zoveel uit maar neemt niet weg dat ik niet een andere kan zoeken, kom ik wellicht tot nieuwe inzichten. Ik fiets sinds kort naar werk, moet wel zeggen dat dat scheelt maar voel me uitgeput en uitgeblust. Altijd drukke banen gehad in grotere bedrijven met meer prikkels.
woensdag 15 juli 2020 om 15:53
Dat is ook heel lastig - vaak weet je het wel, wat je echte passie is, maar denk je dat daar geen geld in te verdienen valt en dus 'telt' het niet mee. En dan ga je mentaal bladeren in een grote catalogus van Banen Die Bestaan, maar het gros is nèt niet wat je wil.
Waar ik in mijn baan tegenaan loop is dat het altijd lijkt alsof ik te weinig werk heb voor de 40 uur die ik ervoor krijg per week. Al mijn collega's zijn hard aan het werk, en ik ben vaak binnen no-time klaar met iets. Dat vind ik dan zo raar, en het lijkt me zeer onwaarschijnlijk dat ik zoveel sneller of beter werk dan anderen, dus voel ik me chronisch minderwaardig en een klaploper. Ik dacht eerst dat het gewoon bij mijn baan hoorde, maar nu ik nieuw werk heb en dit toch opnieuw een ding blijkt te zijn, snap ik er eigenlijk niks meer van.
Desalniettemin, zoals ik eerder zei, het wisselen van baan doorbrak voor mij wel echt een patroon Ik heb nu een contract van max drie jaar, en ik heb me voorgenomen die tijd ook te gebruiken om te beslissen of ik wel in dit vakgebied werkzaam wil blijven, of niet.
Waar ik in mijn baan tegenaan loop is dat het altijd lijkt alsof ik te weinig werk heb voor de 40 uur die ik ervoor krijg per week. Al mijn collega's zijn hard aan het werk, en ik ben vaak binnen no-time klaar met iets. Dat vind ik dan zo raar, en het lijkt me zeer onwaarschijnlijk dat ik zoveel sneller of beter werk dan anderen, dus voel ik me chronisch minderwaardig en een klaploper. Ik dacht eerst dat het gewoon bij mijn baan hoorde, maar nu ik nieuw werk heb en dit toch opnieuw een ding blijkt te zijn, snap ik er eigenlijk niks meer van.
Desalniettemin, zoals ik eerder zei, het wisselen van baan doorbrak voor mij wel echt een patroon
Ik heb nu een contract van max drie jaar, en ik heb me voorgenomen die tijd ook te gebruiken om te beslissen of ik wel in dit vakgebied werkzaam wil blijven, of niet.
donderdag 16 juli 2020 om 09:49
Fijn, de herkenning hier.
Ik heb veel te veel taken, op verschillende gebieden, in een parttime functie. Ik kom tijd tekort om mijn werk te doen, maar de werkzaamheden irriteren me, omdat ze al jarenlang hetzelfde zijn, en ik er niet bij na hoef te denken.
Ik ben WO-geschoold maar werk op MBO-niveau. Ik begin sinds een jaar last te krijgen van mentale klachten.
Het is een soort bore-out en burnout tegelijk.
Een andere baan zoeken - en vinden - blijft de enige mogelijkheid om jezelf uit zo'n situatie te redden, denk ik. Maar helaas liggen de banen niet voor het oprapen. Sterkte in ieder geval aan iedereen die in een soortgelijke situatie zit.
Ik heb veel te veel taken, op verschillende gebieden, in een parttime functie. Ik kom tijd tekort om mijn werk te doen, maar de werkzaamheden irriteren me, omdat ze al jarenlang hetzelfde zijn, en ik er niet bij na hoef te denken.
Ik ben WO-geschoold maar werk op MBO-niveau. Ik begin sinds een jaar last te krijgen van mentale klachten.
Het is een soort bore-out en burnout tegelijk.
Een andere baan zoeken - en vinden - blijft de enige mogelijkheid om jezelf uit zo'n situatie te redden, denk ik. Maar helaas liggen de banen niet voor het oprapen. Sterkte in ieder geval aan iedereen die in een soortgelijke situatie zit.
donderdag 16 juli 2020 om 10:07
Fijn om soortgelijke ervaringen te lezen. Las in een van de reacties het gevoel van chronische minderwaardigheid, zo ervaar ik dat ook wel. Gevoel niet nodig te zijn terwijl ik bij andere banen toch altijd wel een spil functie had. Daarnaast staat het mij tegen om op deze manier mijn geld te verdienen maar het voornaamste is toch wel het gebrek aan prikkels, futloos zijn aan het eind van de dag. Tegelijkertijd voel ik mij vaak schuldig omdat in deze tijd waar de banen niet voor het oprapen liggen je blij moet zijn om een baan te hebben
