Werk & Studie
alle pijlers
Ex-thuisblijfmoeders die weer aan het werk zijn: ervaring?
woensdag 6 maart 2024 om 14:44
Hoi allemaal,
Nu met ons tweede kindje op komst overweeg ik om voor een jaar of 2/3 jaar thuis te blijven. Deels omdat de opvang van 2 kinderen bijna mijn hele salaris zou opeten, maar vooral omdat dat mij heel fijn lijkt. Wat mij tegenhoudt is de gedachte dat ik met deze keuze mijn carrière in de shredder gooi. Maar is dat wel zo? Ik ben benieuwd naar ervaringen van andere moeders die een tijdje thuis zijn gebleven om voor de kinderen te zorgen. Was het daarna moeilijk om weer (op niveau) aan het werk te komen?
Nu met ons tweede kindje op komst overweeg ik om voor een jaar of 2/3 jaar thuis te blijven. Deels omdat de opvang van 2 kinderen bijna mijn hele salaris zou opeten, maar vooral omdat dat mij heel fijn lijkt. Wat mij tegenhoudt is de gedachte dat ik met deze keuze mijn carrière in de shredder gooi. Maar is dat wel zo? Ik ben benieuwd naar ervaringen van andere moeders die een tijdje thuis zijn gebleven om voor de kinderen te zorgen. Was het daarna moeilijk om weer (op niveau) aan het werk te komen?
zaterdag 9 maart 2024 om 13:02
Ik ben toch érg benieuwd wat Freud&co zullen maken van deze spelling.Craziestcatlady schreef: ↑09-03-2024 12:27Had je een arbeidsobgeschijtheidsuitkering afgesloten op je werk als thuisblijfmoeder? Of hoe moet ik dat zien?
Het lukt zelfs niet om ‘on’ te schrijven.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zaterdag 9 maart 2024 om 13:24
Tsja, wat is oneerlijk. Wij zijn er beiden blij mee, dan is het toch prima lijkt me.
zaterdag 9 maart 2024 om 13:28
Schijten kan ik nog wel zelf hoor
Twee dingen zijn oneindig, het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker. A. Einstein
zaterdag 9 maart 2024 om 13:31
Vertel eens hoe jouw productiviteit in de maatschappij er uitziet? En dan een eerlijk antwoord, want ik denk dat het best nog weleens mee kan vallen die productiviteit.cola-lola-cola schreef: ↑09-03-2024 09:50Ja. Als je er achter komt dat je de hele week alleen maar thuis dingen hebt gedaan en totaal niet productief bent geweest in de maatschappij. Ik zou daar flink beroerd van worden.
zaterdag 9 maart 2024 om 15:18
Hoezo flauw?
Waar het om gaat is dat je asl thuisblijfmoeder kunt denken ik blijf 5 jaar thuis en ga daarna aan het werk.
Dan krijg je na 3 jaar iets waardoor je niet meer kunt werken.
Dan heb je als thuisblijfmoeder dus niets, geen recht op wia, niets.
Na nog eens 2 jaar is je man je ook zat, want ziek en niet meer de fijne huisvrouw die je was. Danhou je dus alleen bijstand over.
Stel je was gewoon blijven werken dan heb je in het geval van ziekte en scheiding in ieder geval nog je wia.
Ik zou er nooit voor kiezen, juist omdat je dus niet weet hoe het leven loopt.
Neem ouderschapsverlof op zou ik zeggen. Verdeel de zorg eerlijker, laat man ook een dag minder werken.
Maar helemaal.stoppen zou ik echt afraden (tenzij je echt heeeel veel spaargeld hebt)
zaterdag 9 maart 2024 om 18:21
En andere vrouwen worden daar niet flink beroerd van. Jij kan niet voor een ander bepalen wat die fijn vind. We weten je mening nu wel. Ga zelf wat toevoegen in de maatschappij zou ik zeggen. Doe wat met je tijd.cola-lola-cola schreef: ↑09-03-2024 09:50Ja. Als je er achter komt dat je de hele week alleen maar thuis dingen hebt gedaan en totaal niet productief bent geweest in de maatschappij. Ik zou daar flink beroerd van worden.
zondag 10 maart 2024 om 07:46
Al ben ik al een aantal jaren geen t.b.m meer, ik kan nog altijd balen van die laatdunkende houding naar deze moeders/vrouwen toe.
Heb zelf in real life ook heel vaak het gevoel gehad dat ik me aan Jan en alleman moest verantwoorden over het feit dat ik geen betaalde baan had. Dan kreeg ik op verjaardagen van die vragen of opmerkingen als: "jij maakt niet veel mee zeker? Jij zit zeker de hele dag tv te kijken? Vind je het niet jammer dat je je totaal niet meer ontwikkeld?, krijg je zakgeld van je man?" Etc.
En tadaaa, vrijwel altijd uit de monden van vrouwen.
Schijtziek werd ik er soms van. Alsof je zo'n enorme no no bent.
Waar bemoeien mensen zich toch mee!
Wat is dat toch? Is het stiekem jaloezie? Jezelf beter willen voelen? Bang dat ik mijn handje bij de staat ga ophouden?
Voor ons werkte het gewoon super, die jaren dat ik t.b.m was. Wat heeft een ander daar nou mee te maken?
Heb zelf in real life ook heel vaak het gevoel gehad dat ik me aan Jan en alleman moest verantwoorden over het feit dat ik geen betaalde baan had. Dan kreeg ik op verjaardagen van die vragen of opmerkingen als: "jij maakt niet veel mee zeker? Jij zit zeker de hele dag tv te kijken? Vind je het niet jammer dat je je totaal niet meer ontwikkeld?, krijg je zakgeld van je man?" Etc.
En tadaaa, vrijwel altijd uit de monden van vrouwen.
Schijtziek werd ik er soms van. Alsof je zo'n enorme no no bent.
Waar bemoeien mensen zich toch mee!
Wat is dat toch? Is het stiekem jaloezie? Jezelf beter willen voelen? Bang dat ik mijn handje bij de staat ga ophouden?
Voor ons werkte het gewoon super, die jaren dat ik t.b.m was. Wat heeft een ander daar nou mee te maken?
zondag 10 maart 2024 om 07:57
Wat een actief topic met veel reacties.
Een jaar of 10 geleden lagen de banen niet voor het oprapen. Ik ben een langere periode thuis geweest met de kinderen. WW en geen kinderopvangkosten daarvoor kon ik inderdaad niet werken. Ik probeerde wel aan de slag te gaan, maar was klein beetje kritisch waar ik op solliciteerde (wilde bijv part-time, max 60 km van huis).
Het was een flinke omslag om weer aan de slag te gaan na bijna 4 jaar. Moest echt inkomen. De eerste 1,5 jaar ook op een lager niveau gewerkt, hierdoor kwam ik er weer echt in.
Een jaar of 10 geleden lagen de banen niet voor het oprapen. Ik ben een langere periode thuis geweest met de kinderen. WW en geen kinderopvangkosten daarvoor kon ik inderdaad niet werken. Ik probeerde wel aan de slag te gaan, maar was klein beetje kritisch waar ik op solliciteerde (wilde bijv part-time, max 60 km van huis).
Het was een flinke omslag om weer aan de slag te gaan na bijna 4 jaar. Moest echt inkomen. De eerste 1,5 jaar ook op een lager niveau gewerkt, hierdoor kwam ik er weer echt in.
zondag 10 maart 2024 om 08:05
Pindakaasjes schreef: ↑10-03-2024 07:46Al ben ik al een aantal jaren geen t.b.m meer, ik kan nog altijd balen van die laatdunkende houding naar deze moeders/vrouwen toe.
Heb zelf in real life ook heel vaak het gevoel gehad dat ik me aan Jan en alleman moest verantwoorden over het feit dat ik geen betaalde baan had. Dan kreeg ik op verjaardagen van die vragen of opmerkingen als: "jij maakt niet veel mee zeker? Jij zit zeker de hele dag tv te kijken? Vind je het niet jammer dat je je totaal niet meer ontwikkeld?, krijg je zakgeld van je man?" Etc.
En tadaaa, vrijwel altijd uit de monden van vrouwen.
Schijtziek werd ik er soms van. Alsof je zo'n enorme no no bent.
Waar bemoeien mensen zich toch mee!
Wat is dat toch? Is het stiekem jaloezie? Jezelf beter willen voelen? Bang dat ik mijn handje bij de staat ga ophouden?
Voor ons werkte het gewoon super, die jaren dat ik t.b.m was. Wat heeft een ander daar nou mee te maken?
Je had het gevoel dat je je moest verantwoorden. Moest je dat ook echt, of kwam dat vooral uit jezelf?
Ik hoor vooral tbm's die uit zichzelf al direct in de verdediging schieten zodra je alleen maar vraagt wat ze doen.
Ik kom en collega van vroeger tegen. We maken een praatje, ze vertelt honderduit over haar kinderen, over haar man. Als ik vraag hoe het met haar gaat en wat ze is gaan doen sinds ze weg ging daar waar wij collega's waren dan komen er allerlei verantwoordingen voor de keuze die ze gemaakt heeft.
Precies zo bij mijn zus. Als iemand vraagt waar ze tegenwoordig mee bezig is dan komt er een verhaal over man met zeer drukke baan, over het kind dat iets meer zorg nodig heeft dan gemiddeld etc etc. Terwijl de vraagsteller helemaal geen veroordelende vraag stelde wordt er wel minutenlang verdedigd.
En misschien werd jij echt wel aangevallen op je keus, dat kan, ik was er niet bij. Ik zie echter heel vaak een soort wisselwerking ontstaan in zulke gesprekken.
Als collectieve keuze ben ik zeker tegen tbm-schap. In individuele gevallen zal ik er niemand om aanvallen of veroordelen.
zondag 10 maart 2024 om 08:06
Ik vind het ook gewoon bizar om vrouwen die je niet kent te bestempelen als lui, dom, oninteressant. Dat zegt alles over degene die dat zegt dan over wie ze het heeft. Ik heb me er nooit iets van aangetrokken, wist wel beter. Maar raar is het wel. Het is ook helemaal niet relevant wat een ander er van vindt. En to vroeg om ervaringen van tbm, en niet naar de mening van werkende moeders over tbm.
To, zoals ik al eerder zei, overleg met je man. Zorg dat je je zaken op orde hebt en maak goede afspraken. Succes met de beslissing.
To, zoals ik al eerder zei, overleg met je man. Zorg dat je je zaken op orde hebt en maak goede afspraken. Succes met de beslissing.
Twee dingen zijn oneindig, het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker. A. Einstein
zondag 10 maart 2024 om 08:16
Onuitgesproken of niet, vaak is het wel duidelijk dat iemand iets veroordeelt hoor.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑10-03-2024 08:05Je had het gevoel dat je je moest verantwoorden. Moest je dat ook echt, of kwam dat vooral uit jezelf?
Ik hoor vooral tbm's die uit zichzelf al direct in de verdediging schieten zodra je alleen maar vraagt wat ze doen.
Ik kom en collega van vroeger tegen. We maken een praatje, ze vertelt honderduit over haar kinderen, over haar man. Als ik vraag hoe het met haar gaat en wat ze is gaan doen sinds ze weg ging daar waar wij collega's waren dan komen er allerlei verantwoordingen voor de keuze die ze gemaakt heeft.
Precies zo bij mijn zus. Als iemand vraagt waar ze tegenwoordig mee bezig is dan komt er een verhaal over man met zeer drukke baan, over het kind dat iets meer zorg nodig heeft dan gemiddeld etc etc. Terwijl de vraagsteller helemaal geen veroordelende vraag stelde wordt er wel minutenlang verdedigd.
En misschien werd jij echt wel aangevallen op je keus, dat kan, ik was er niet bij. Ik zie echter heel vaak een soort wisselwerking ontstaan in zulke gesprekken.
Als collectieve keuze ben ik zeker tegen tbm-schap. In individuele gevallen zal ik er niemand om aanvallen of veroordelen.
Dat gezegd hebbende, ik heb in real life nog nooit kut opmerkingen gehad of het idee dat ik me moest verdedigen. Als mensen in mijn omgeving al iets vinden van hoe ik leef, hebben ze in ieder geval het fatsoen om dat voor zich te houden.
zondag 10 maart 2024 om 08:21
CHL schreef: ↑10-03-2024 08:16Onuitgesproken of niet, vaak is het wel duidelijk dat iemand iets veroordeelt hoor.
Dat gezegd hebbende, ik heb in real life nog nooit kut opmerkingen gehad of het idee dat ik me moest verdedigen. Als mensen in mijn omgeving al iets vinden van hoe ik leef, hebben ze in ieder geval het fatsoen om dat voor zich te houden.
Ik ben zelf ook vijf jaar thuis geweest na het verlies van mijn baan. En heb geen herinneringen van mensen die dat openlijk veroordeelden. Of die vervelende vragen stelden. Heb zelf ook nooit zo veel redenen gegeven voor het niet werken. Het was wat het was.
zondag 10 maart 2024 om 08:23
Ik heb de voorbeelden van opmerkingen erbij gegeven. Hoezo zou het dan vanuit mezelf komen?Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑10-03-2024 08:05Je had het gevoel dat je je moest verantwoorden. Moest je dat ook echt, of kwam dat vooral uit jezelf?
Ik vind een opmerking als: "zit jij de hele dag tv te kijken?" Niet bepaald getuigen van oprechte belangstelling ofzo. Dat is gewoon denigrerend/afkeurend bedoeld.
Dat hoef ik niet bij mezelf te zoeken vind ik.
zondag 10 maart 2024 om 08:24
Ja ik dus ook niet, maar er heeft ook nog nooit iemand ongevraagd mijn zwangere buik of later mijn kinderen aangeraakt oid. Ik ben denk ik niet zo'n benaderbaar typeKaarsjevoordesfeer schreef: ↑10-03-2024 08:21Ik ben zelf ook vijf jaar thuis geweest na het verlies van mijn baan. En heb geen herinneringen van mensen die dat openlijk veroordeelden. Of die vervelende vragen stelden. Heb zelf ook nooit zo veel redenen gegeven voor het niet werken. Het was wat het was.
zondag 10 maart 2024 om 08:27
Mwa, de thuisblijfmoeders bij aan de schoolpoort konden er ook wat van, hoor.
"Ik voed mijn kinderen tenminste zelf op. Ik zou ze NOOIT dumpen op de opvang"
"Dat is echt zo'n carrière-vrouwtje" (en nee, dat was geen compliment)
"Zoooo zielig voor die kinderen, ik zou dat NOOIT doen" (over een alleenstaande moeder die fulltime werkte om haar gezin in leven te houden, de vrouw in kwestie wist niet dat ik ook fulltime werkte).
"Ik voed mijn kinderen nu eenmaal graag met aandacht op, dat kan niet als je werkt"
Tegelijk zag ik ook dat de meeste moeders die regelmatig kwamen helpen op school, niet de thuisblijvers waren. Vaders zag je sowieso nauwelijks. Die hadden geen tijd want ze moesten werken. De vader van mijn kinderen heeft in 12 jaar basisschooltijd precies twee keer geholpen met een sportdag. Ik kreeg van de juf sneren over mijn baan (Ik heb jarenlang echt veel gedaan op school), maar mijn ex was zo'n leuke, betrokken vader.
Toen ik haar daarop aansprak gaf ze wel toe dat dat inderdaad heel raar was.
"Ik voed mijn kinderen tenminste zelf op. Ik zou ze NOOIT dumpen op de opvang"
"Dat is echt zo'n carrière-vrouwtje" (en nee, dat was geen compliment)
"Zoooo zielig voor die kinderen, ik zou dat NOOIT doen" (over een alleenstaande moeder die fulltime werkte om haar gezin in leven te houden, de vrouw in kwestie wist niet dat ik ook fulltime werkte).
"Ik voed mijn kinderen nu eenmaal graag met aandacht op, dat kan niet als je werkt"
Tegelijk zag ik ook dat de meeste moeders die regelmatig kwamen helpen op school, niet de thuisblijvers waren. Vaders zag je sowieso nauwelijks. Die hadden geen tijd want ze moesten werken. De vader van mijn kinderen heeft in 12 jaar basisschooltijd precies twee keer geholpen met een sportdag. Ik kreeg van de juf sneren over mijn baan (Ik heb jarenlang echt veel gedaan op school), maar mijn ex was zo'n leuke, betrokken vader.
Toen ik haar daarop aansprak gaf ze wel toe dat dat inderdaad heel raar was.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
zondag 10 maart 2024 om 08:28
Pindakaasjes schreef: ↑10-03-2024 08:23Ik heb de voorbeelden van opmerkingen erbij gegeven. Hoezo zou het dan vanuit mezelf komen?
Ik vind een opmerking als: "zit jij de hele dag tv te kijken?" Niet bepaald getuigen van oprechte belangstelling ofzo. Dat is gewoon denigrerend/afkeurend bedoeld.
Dat hoef ik niet bij mezelf te zoeken vind ik.
Maar dan hoef je je toch nog steeds niet te verantwoorden toch? Mensen die zulke rare vragen stellen kun je toch gewoon links laten liggen of op hun nummer zetten?
Als je overtuigd bent van je keuze dan maakt geen enkele vraag toch dat je je keuze wil verdedigen. Tenzij je anderen wil overtuigen hetzelfde te doen.
zondag 10 maart 2024 om 08:36
Hexopbezemsteel schreef: ↑10-03-2024 08:27Mwa, de thuisblijfmoeders bij aan de schoolpoort konden er ook wat van, hoor.
"Ik voed mijn kinderen tenminste zelf op. Ik zou ze NOOIT dumpen op de opvang"
"Dat is echt zo'n carrière-vrouwtje" (en nee, dat was geen compliment)
"Zoooo zielig voor die kinderen, ik zou dat NOOIT doen" (over een alleenstaande moeder die fulltime werkte om haar gezin in leven te houden, de vrouw in kwestie wist niet dat ik ook fulltime werkte).
"Ik voed mijn kinderen nu eenmaal graag met aandacht op, dat kan niet als je werkt"
Tegelijk zag ik ook dat de meeste moeders die regelmatig kwamen helpen op school, niet de thuisblijvers waren. Vaders zag je sowieso nauwelijks. Die hadden geen tijd want ze moesten werken. De vader van mijn kinderen heeft in 12 jaar basisschooltijd precies twee keer geholpen met een sportdag. Ik kreeg van de juf sneren over mijn baan (Ik heb jarenlang echt veel gedaan op school), maar mijn ex was zo'n leuke, betrokken vader.
Toen ik haar daarop aansprak gaf ze wel toe dat dat inderdaad heel raar was.
Ik was dan wel die tbm die veel op school hielp en inderdaad meestal met verder werkende ouders.
Mijn man wilde op zijn vrije dag ook gerust helpen met sportdag, zwembadactiviteit of schaatsen. En als er dan niet genoeg ouders waren werd ik ook nog gevraagd. Sorry, één ouder per kind leek mij meer dan genoeg.
zondag 10 maart 2024 om 08:38
Ik kan niet ontkennen dat ik dit herken.Hexopbezemsteel schreef: ↑10-03-2024 08:27Mwa, de thuisblijfmoeders bij aan de schoolpoort konden er ook wat van, hoor.
"Ik voed mijn kinderen tenminste zelf op. Ik zou ze NOOIT dumpen op de opvang"
"Dat is echt zo'n carrière-vrouwtje" (en nee, dat was geen compliment)
"Zoooo zielig voor die kinderen, ik zou dat NOOIT doen" (over een alleenstaande moeder die fulltime werkte om haar gezin in leven te houden, de vrouw in kwestie wist niet dat ik ook fulltime werkte).
"Ik voed mijn kinderen nu eenmaal graag met aandacht op, dat kan niet als je werkt"
Tegelijk zag ik ook dat de meeste moeders die regelmatig kwamen helpen op school, niet de thuisblijvers waren. Vaders zag je sowieso nauwelijks. Die hadden geen tijd want ze moesten werken. De vader van mijn kinderen heeft in 12 jaar basisschooltijd precies twee keer geholpen met een sportdag. Ik kreeg van de juf sneren over mijn baan (Ik heb jarenlang echt veel gedaan op school), maar mijn ex was zo'n leuke, betrokken vader.
Toen ik haar daarop aansprak gaf ze wel toe dat dat inderdaad heel raar was.
Niet om een veer in eigen poeperd te steken, maar samen met 2 andere t.b.moeders heb ik behoorlijk de kar getrokken wat betreft de voorlees ochtenden, knutsel ochtenden, fruit ontbijtjes, meefietsen naar de gymzaal etc. Het waren altijd dezelfde t.b.m'ers die 'absoluut' géén tijd hadden, maar wel om half 10 (school begon half 9) nog stonden te bebben aan het hek en daarna moesten tenissen, boodschappendoen etc. Dat stak mij ook wel eens. En ik snap héél goed, dat wanneer jij als werkende moeder vrije tijd opofferd om te helpen op school, het je misschien nog veel erger steekt. Terecht.
Maar alle t.b.m'ers worden in mijn beleving wel heel makkelijk over één kam geschoren.
zondag 10 maart 2024 om 08:42
Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑10-03-2024 08:28Maar dan hoef je je toch nog steeds niet te verantwoorden toch? Mensen die zulke rare vragen stellen kun je toch gewoon links laten liggen of op hun nummer zetten?
Als je overtuigd bent van je keuze dan maakt geen enkele vraag toch dat je je keuze wil verdedigen. Tenzij je anderen wil overtuigen hetzelfde te doen.
Klopt. Ik ging er uiteindelijk ook cynisch mee om. Gaf dan antwoorden als: "wat ik de hele dag doe? Truien breien en mijn neus leegeten!"
Dit was dan wel alleen tegen degene die me op iedere verjaardag 'blijkbaar' moesten hebben met hun vragen en opmerkingen voor de honderdste keer!
zondag 10 maart 2024 om 08:50
Pindakaasjes schreef: ↑10-03-2024 08:38Ik kan niet ontkennen dat ik dit herken.
Niet om een veer in eigen poeperd te steken, maar samen met 2 andere t.b.moeders heb ik behoorlijk de kar getrokken wat betreft de voorlees ochtenden, knutsel ochtenden, fruit ontbijtjes, meefietsen naar de gymzaal etc. Het waren altijd dezelfde t.b.m'ers die 'absoluut' géén tijd hadden, maar wel om half 10 (school begon half 9) nog stonden te bebben aan het hek en daarna moesten tenissen, boodschappendoen etc. Dat stak mij ook wel eens. En ik snap héél goed, dat wanneer jij als werkende moeder vrije tijd opofferd om te helpen op school, het je misschien nog veel erger steekt. Terecht.
Maar alle t.b.m'ers worden in mijn beleving wel heel makkelijk over één kam geschoren.
Dat snap ik dus niet. Je moet vooral dingen doen omdat je ze wil doen. Niet om wat anderen daar van vinden. Een ander doet weer iets anders voor de maatschappij en dat hoeft niet allemaal precies gelijk te zijn.
Het enige dat ik vind is dat je je commentaar voor je moet houden daar waar je niks bijdraagt of toevoegt.
Ik heb veel op school gedaan en bij de sport van de kinderen. Had er tijd voor, en vond het leuk. Prima dat andere ouders dat niet deden. Tot er commentaar komt op keuzes die gemaakt worden op basis van weinig hulp van anderen. Boze ouders omdat een activiteit niet door gaat omdat er te weinig vrijwilligers zijn daar kan ik dus weinig mee.
zondag 10 maart 2024 om 08:58
Ik was dus maar twee jaar thuis, maar hoorde zelfs van vrienden; verveel je je niet kapot? (Euh nee, thuisonderwijs aan al mijn kinderen terwijl de school alleen de opdrachten over de heg flikkert…) En degene die het vroeg zat samen met haar man allebei thuis te werken, terwijl ze hun kinderen naar de noodopvang brachten.
En dat wat ik het vaakst hoorde; ben je al aan het solliciteren? Maar dat was misschien ook omdat ik er meteen bij had gezegd dat het tijdelijk was.
Ik merk zeker wel trouwens dat ik in die tijd veeeeel meer met de kinderen kon doen. Dingen voor of met school, ik help sowieso op mijn vrije dag als het kan maar meestal moet ik werken en in die periode was ik veel meer betrokken. En ook wat hier eerder werd genoemd; babyzwemmen, peutergym etc, dat kon hier niet hoor. Die dingen zijn altijd overdag op schooldagen en met 1,8 fte op locatie werken als gezin lukte dat niet. Was al blij als ik de zwemlessen op zaterdagochtend kon doen want die zijn ook vooral op doordeweekse middagen. Sportclubjes enzo kon hier pas toen ze ouder waren en het in de avond gepland werd.
En dat wat ik het vaakst hoorde; ben je al aan het solliciteren? Maar dat was misschien ook omdat ik er meteen bij had gezegd dat het tijdelijk was.
Ik merk zeker wel trouwens dat ik in die tijd veeeeel meer met de kinderen kon doen. Dingen voor of met school, ik help sowieso op mijn vrije dag als het kan maar meestal moet ik werken en in die periode was ik veel meer betrokken. En ook wat hier eerder werd genoemd; babyzwemmen, peutergym etc, dat kon hier niet hoor. Die dingen zijn altijd overdag op schooldagen en met 1,8 fte op locatie werken als gezin lukte dat niet. Was al blij als ik de zwemlessen op zaterdagochtend kon doen want die zijn ook vooral op doordeweekse middagen. Sportclubjes enzo kon hier pas toen ze ouder waren en het in de avond gepland werd.
zondag 10 maart 2024 om 09:00
Ik weet niet hoeveel uur je nu werkt.
Kun je als je 2e kindje er is, niet gewoon een tijdje doorblijven werken?
Bijvoorbeeld 16 uur ( evt andere uren ouderschapsverlof) en dan kijken wat je ervan vindt?
Na een half jaar kun je beslissen wat je gaat doen.
Je weet nu nog niet hoe t met twee kinderen gaat, wat voor karakter ze hebben, hoe je jezelf voelt, hoeveel je man precies bijdraagt etc
Kun je als je 2e kindje er is, niet gewoon een tijdje doorblijven werken?
Bijvoorbeeld 16 uur ( evt andere uren ouderschapsverlof) en dan kijken wat je ervan vindt?
Na een half jaar kun je beslissen wat je gaat doen.
Je weet nu nog niet hoe t met twee kinderen gaat, wat voor karakter ze hebben, hoe je jezelf voelt, hoeveel je man precies bijdraagt etc
zondag 10 maart 2024 om 09:00
Pensioen daar valt iets aan te doen, dat kan je zelf opzij zetten. Als je het geld hebt zou ik je daarin laten adviseren door een financieel adviseur. Heb ik ook gedaan en het geld wat ik nu op die rekening stort mag ik een deel van belasting over terug vragen. Zitten wel wat voorwaarden aan natuurlijk. Zijn zat opties er zit vast wel iets voor je tussen.
Verder gewoon lekker doen en de rest laten praten. Je zal ongetwijfeld achter gaan lopen in je carrière, maar als ik jou zo hoor vind je dat minder belangrijk.
Er is altijd werk in horeca, schoonmaak, logistiek. Misschien niet de baantjes die iedereen wil, maar het is er wel.
Verder gewoon lekker doen en de rest laten praten. Je zal ongetwijfeld achter gaan lopen in je carrière, maar als ik jou zo hoor vind je dat minder belangrijk.
Er is altijd werk in horeca, schoonmaak, logistiek. Misschien niet de baantjes die iedereen wil, maar het is er wel.
zondag 10 maart 2024 om 09:01
Ik lees vaak op dit forum dat wanneer je een aantal jaar thuis blijft je je carrière zou schaden. Ik denk dat veel mensen op dit forum vergeten dat er ook genoeg mensen zijn voor wie dat niet geldt. Veel mensen hebben ook banen waarbij carrière maken sowieso niet echt een ding is in het echte leven.Nietveelmaargenoeg schreef: ↑09-03-2024 10:05Ik ben in coronatijd twee jaar TBM geweest om praktische redenen; we konden ons werk niet combineren met kleine kinderen thuis die schoolwerk moesten maken.
Mijn man en ik kunnen allebei qua beroep niet thuiswerken en werken allebei (bijna) fulltime. Ik in de zorg, hij in de bouw. Ik had heeeeel graag TBM willen zijn toen ze kleiner waren want ik vond het super zwaar, maar het kon financieel toen niet uit. ML is altijd heel vroeg weg voor zijn werk dus de ochtendspits was 100% voor mij, onze kinderen waren geen beste slapers, en als ze ziek waren (38 graden of meer, of spugen etc) dan belde het KDV om ze te halen maar wij kunnen allebei niet zomaar weg op het werk. Man rijdt met een collega in 1 bus, en ik moet wachten op vervanging die ik zelf eerst moet regelen. Ik voel me er nog steeds rot over, het gebeurde regelmatig helaas, met meerdere kinderen in korte tijd is er altijd wel iemand met iets onder de leden.
Onze kinderen zijn nog geboren in de tijd dat mannen maar 2 dagen verlof hadden, ouderschapsverlof volledig onbetaald. Man wilde naar 4 dagen en is daar bij een werkgever zelfs om ontslagen! Echt nog ouderwetse sector hoor.
Echt tropenjaren en huishouden gebeurde toen simpelweg niet, op koken en de was na. Ik kijk er met een naar gevoel op terug.
Toen corona uitbrak stonden wij er financieel inmiddels beter voor en heb ik mijn baan opgezegd. Dat was wel een relatief korte periode (twee jaar) en ik werk dus in een sector met grote tekorten, maar een nieuwe baan vinden was makkelijk.
Qua salaris deed ik geen stappen achteruit (ik werk vanaf 17, zat al aan de max van mijn schaal; meer wordt het niet) en qua pensioen had ik al zoveel jaren verplicht 12/13% ingelegd… zou willen dat ik daar eens mee kon stoppen want ik heb inmiddels al een hoog pensioenpotje gespaard en ik vind het meer dan genoeg! Helaas is inleggen verplicht in de zorg.
Natuurlijk moet je alle aspecten meewegen, maar als het kan vind ik het zeker de moeite waard om zoveel mogelijk zelf voor je kleine kinderen te zorgen. Onder 2 jaar zorgt opvang voor een toename van stress bij kinderen, alleen maar goed als je die periode als ouders zelf kan overbruggen. Of dat dan vader of moeder is, en een periode TBM of ouderschapsverlof, maakt wat mij betreft niet uit. Als partner minder verdiende dan ik, dan was hij degene geweest die zijn baan had opgezegd toen het nodig was. Zolang je goede afspraken maakt samen en het financieel kan dragen, zou ik zeggen; doen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
