Werk & Studie
alle pijlers
Ex-thuisblijfmoeders die weer aan het werk zijn: ervaring?
woensdag 6 maart 2024 om 14:44
Hoi allemaal,
Nu met ons tweede kindje op komst overweeg ik om voor een jaar of 2/3 jaar thuis te blijven. Deels omdat de opvang van 2 kinderen bijna mijn hele salaris zou opeten, maar vooral omdat dat mij heel fijn lijkt. Wat mij tegenhoudt is de gedachte dat ik met deze keuze mijn carrière in de shredder gooi. Maar is dat wel zo? Ik ben benieuwd naar ervaringen van andere moeders die een tijdje thuis zijn gebleven om voor de kinderen te zorgen. Was het daarna moeilijk om weer (op niveau) aan het werk te komen?
Nu met ons tweede kindje op komst overweeg ik om voor een jaar of 2/3 jaar thuis te blijven. Deels omdat de opvang van 2 kinderen bijna mijn hele salaris zou opeten, maar vooral omdat dat mij heel fijn lijkt. Wat mij tegenhoudt is de gedachte dat ik met deze keuze mijn carrière in de shredder gooi. Maar is dat wel zo? Ik ben benieuwd naar ervaringen van andere moeders die een tijdje thuis zijn gebleven om voor de kinderen te zorgen. Was het daarna moeilijk om weer (op niveau) aan het werk te komen?
vrijdag 8 maart 2024 om 20:37
Sommige mensen zijn ook gewoon minder belastbaar. Misschien werken ze daarom wel niet, en is dit het maximale wat ze aankunnen?Tulpje22 schreef: ↑08-03-2024 20:25
Ik kan er ook best slecht tegen dat sommige tbm'ers (ik ken er paar van heel dichtbij) dan zeggen dat ze het echt zo druk hebben. Terwijl ze nog maar 1 of 2 kinderen op de basisschool (bovenbouw) hebben en dan nog 2 op het VO. Waar heb je het dan zo druk mee vraag ik me af? Huishouden is wel keer klaar, kinderen zijn ook niet klein meer. En ze hebben ook tijd om s middags een rondje te wandelen etc. Ze doen geen vrijwilligerswerk, geen ouders die zorg nodig hebben en kinderen dus op school. Gaat dan enkel om de kinderen voor en na schooltijd en het huishouden waar ze het druk mee hebben. Ik kan gewoon niet verzinnen waar ze zo druk mee zijn. Kijk dat je je prima vermaakt, dat kan natuurlijk, maar druk begrijp ik niet zo. Hoe druk ervaren ze het dan als ze er ook nog bij gaan werken zoals vele andere vrouwen?
vrijdag 8 maart 2024 om 20:41
Wij hebben flink ontspuld, mijn slaapkamer stoffen is echt geen werk, huiskamer iets langer maar weinig frutsels en truttels, mijn meest dichtbije tbm, heeft veel dingen die allemaal afgestoft moeten worden. Geen efficiënte inrichting. Verder maakt zij zelf appelmoes, waarvan ik vind dat Hak dat ook prima kan. Zij maakt soep van poulet ik van tablet. Zij maakt zelf drie taarten voor een verjaardag, ik veel de banketbakker. Etc etc. Zij ziet de supermarkt drie keer per week van binnen, en gaat naar de markt. Picnic komt hier tot in de keuken.Tulpje22 schreef: ↑08-03-2024 20:25Ik herken dat wel een klein beetje van mezelf hoor, toen ik een tijdje slechts 2 dagen werkte. Een dag vrij is leuk, maar bij vrije dag 3 verveelde ik me echt, zeker met slecht weer. Huishouden was wel gedaan, kinderen op school en na schooltijd gingen ze buiten spelen dus ook niet zoveel werk aan. Daar miste ik idd echt wel de uitdaging en motivatie iets op te gaan pakken. Werd er wat saai van, weinig energie.
Ik kan er ook best slecht tegen dat sommige tbm'ers (ik ken er paar van heel dichtbij) dan zeggen dat ze het echt zo druk hebben. Terwijl ze nog maar 1 of 2 kinderen op de basisschool (bovenbouw) hebben en dan nog 2 op het VO. Waar heb je het dan zo druk mee vraag ik me af? Huishouden is wel keer klaar, kinderen zijn ook niet klein meer. En ze hebben ook tijd om s middags een rondje te wandelen etc. Ze doen geen vrijwilligerswerk, geen ouders die zorg nodig hebben en kinderen dus op school. Gaat dan enkel om de kinderen voor en na schooltijd en het huishouden waar ze het druk mee hebben.
En last but not least, haar vent en kinderen doen niks. Niet eens hun eigen bord in de vaatwasser.
vrijdag 8 maart 2024 om 21:20
Activiteiten zoals baby zwemmen, muziek op school, peutergym etc. Werden hier ook gedaan. Op mijn vrije dag, of anders met papa op zijn vrije dag. Dat is m.i. niet alleen de taak van de moeder, maar ook voor de vader.CHL schreef: ↑08-03-2024 18:42Ik heb er 3 met telkens 2,5 jaar leeftijdsverschil, dus die periode duurt al 7 jaar. Qua zeeën van tijd, ja ergens wel, er kunnen hier altijd vriendjes mee om te spelen na school, muziek op schoot, babyzwemmen, zwemles en gym had niet gekund als ik wel had gewerkt en ik kan eindeloos voorlezen/met de duplo bouwen/plassen stampen enzovoort. Maar mijn dagen zijn wel gewoon gevuld met een peuter en 2 schoolgaande kinderen en al wat daaromheen hangt, mantelzorg en kom ik pas aan de dingen die ik moet doen voor mijn opleiding en vrijwilligerswerk toe als de kinderen savonds allemaal in bed liggen.
zaterdag 9 maart 2024 om 08:07
Man heeft een eigen onderneming met een flinke portie spoedklussen, dat heeft ook wel een behoorlijke rol gespeeld bij mijn besluit, hij heeft geen vaste vrije momenten.
zaterdag 9 maart 2024 om 08:19
Maar dan is het dus geen keuze om een tbm te zijn. Dan ben je gewoon arbeidsongeschikt. Ik geloof echt dat als de kinderen naar school gaan en de tbm nog steeds in het ritme blijven van alleen het huishouden doen dat je vanzelf ook minder aan zou kunnen. Je ''conditie'' gaat er op achteruit omdat je niet meer wordt uitgedaagd en elke dag hetzelfde begint te worden.
zaterdag 9 maart 2024 om 08:21
zaterdag 9 maart 2024 om 08:30
Wat me heel lastig lijkt is dat je geen sociale zekerheid hebt.
Stel je wordt in de periode arbeidsongeschikt. Jammer de bammer. Terugkeer kun je vergeten en een wia ook.
Ben je dus voor de rest van je leven geheel.van je man afhankelijk en bij een scheiding wordt het dan dus bijstand.
Dat zou mij persoonlijk zo benauwen.
Stel je wordt in de periode arbeidsongeschikt. Jammer de bammer. Terugkeer kun je vergeten en een wia ook.
Ben je dus voor de rest van je leven geheel.van je man afhankelijk en bij een scheiding wordt het dan dus bijstand.
Dat zou mij persoonlijk zo benauwen.
zaterdag 9 maart 2024 om 08:39
cola-lola-cola schreef: ↑09-03-2024 08:19Maar dan is het dus geen keuze om een tbm te zijn. Dan ben je gewoon arbeidsongeschikt.
Je wordt alleen nooit arbeidsongeschikt verklaard, in die zin dat je een uitkering krijgt. Dus is het toch een keuze om niet te werken en te leven van het salaris van de partner. Veel van die minder belastbare vrouwen zouden zonder partner wel werken.
Ik geloof echt dat als de kinderen naar school gaan en de tbm nog steeds in het ritme blijven van alleen het huishouden doen dat je vanzelf ook minder aan zou kunnen. Je ''conditie'' gaat er op achteruit omdat je niet meer wordt uitgedaagd en elke dag hetzelfde begint te worden.
Ik denk dat deze vrouwen eerder juist vast zitten in een patroon van huishouden en rekening houden met het werk van hun partner. Daarin zien zij geen ruimte voor betaald werk. Zij kunnen hun patroon heel slecht omgooien want zijn van mening dat ze al die dingen die ze nu doen ook nog naast hun baan moeten doen. De optie om dingen onder te brengen bij de partner lijkt niet bestaand.
zaterdag 9 maart 2024 om 09:23
Maar dag in dag uit dezelfde kaartjes, koffie of broodjes verkopen is wel uitdagend natuurlijk. Of de hele dag de telefoon aannemen voor hetzelfde.cola-lola-cola schreef: ↑09-03-2024 08:19Maar dan is het dus geen keuze om een tbm te zijn. Dan ben je gewoon arbeidsongeschikt. Ik geloof echt dat als de kinderen naar school gaan en de tbm nog steeds in het ritme blijven van alleen het huishouden doen dat je vanzelf ook minder aan zou kunnen. Je ''conditie'' gaat er op achteruit omdat je niet meer wordt uitgedaagd en elke dag hetzelfde begint te worden.
zaterdag 9 maart 2024 om 09:44
Maar naast je werk heb je nog een huishouden, een gezin en een partner. Dat is voldoende afwisseling naar mijn mening.
zaterdag 9 maart 2024 om 09:47
Of nog erger als je totaal geen inzicht hebt in je hypotheek, belastingen of schulden omdat je al die geldzaken maar aan je man overlaat. Ik snap het aan de ene kant wel. Het is de makkelijkste optie. Een zorg minder. Maar als het niet goed gaat heb je 0-10 achterstand. En zit je vast in een ongelukkig huwelijk.Craziestcatlady schreef: ↑09-03-2024 08:30Wat me heel lastig lijkt is dat je geen sociale zekerheid hebt.
Stel je wordt in de periode arbeidsongeschikt. Jammer de bammer. Terugkeer kun je vergeten en een wia ook.
Ben je dus voor de rest van je leven geheel.van je man afhankelijk en bij een scheiding wordt het dan dus bijstand.
Dat zou mij persoonlijk zo benauwen.
zaterdag 9 maart 2024 om 09:47
Inderdaad. Zulk werk is misschien niet uitdagend, het kan wel heel veel voldoening geven.
Het gekke is dat mensen die zulk werk doen dan niet voor lui of simpel worden uitgemaakt hier en tbm wel.
zaterdag 9 maart 2024 om 09:49
cola-lola-cola schreef: ↑09-03-2024 09:44Maar naast je werk heb je nog een huishouden, een gezin en een partner. Dat is voldoende afwisseling naar mijn mening.
En alleen een huishouden, en gezin en een partner hebben is saai?
zaterdag 9 maart 2024 om 09:50
Ja. Als je er achter komt dat je de hele week alleen maar thuis dingen hebt gedaan en totaal niet productief bent geweest in de maatschappij. Ik zou daar flink beroerd van worden.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑09-03-2024 09:49En alleen een huishouden, en gezin en een partner hebben is saai?
zaterdag 9 maart 2024 om 09:51
cola-lola-cola schreef: ↑09-03-2024 09:48Wat ik mij ook afvraag is of er tbm zijn die geen kinderen hebben. Dus dan ben je gewoon een thuisblijfvrouw. Het argument om thuis te blijven voor je kinderen valt dan in het niet.
Die waren er ooit wel natuurlijk. Iedere vrouw die trouwde werd ontslagen. Toen dat niet meer mocht was het nog heel lang wel de geldende moraal om als getrouwde vrouw niet te werken.
Sommige van die stellen kregen nooit kinderen. En die vrouwen werden dus thuisblijfpartner of thuisblijfvrouw.
zaterdag 9 maart 2024 om 09:55
Je hebt het maar druk met al je vooroordelen, terwijl het NU tijd voor je is om wat te doen aan je gezin, huishouden, sport en vrijwilligerswerk. Hup, hup, aan de slag.cola-lola-cola schreef: ↑09-03-2024 09:44Maar naast je werk heb je nog een huishouden, een gezin en een partner. Dat is voldoende afwisseling naar mijn mening.
zaterdag 9 maart 2024 om 10:05
Ik ben in coronatijd twee jaar TBM geweest om praktische redenen; we konden ons werk niet combineren met kleine kinderen thuis die schoolwerk moesten maken.
Mijn man en ik kunnen allebei qua beroep niet thuiswerken en werken allebei (bijna) fulltime. Ik in de zorg, hij in de bouw. Ik had heeeeel graag TBM willen zijn toen ze kleiner waren want ik vond het super zwaar, maar het kon financieel toen niet uit. ML is altijd heel vroeg weg voor zijn werk dus de ochtendspits was 100% voor mij, onze kinderen waren geen beste slapers, en als ze ziek waren (38 graden of meer, of spugen etc) dan belde het KDV om ze te halen maar wij kunnen allebei niet zomaar weg op het werk. Man rijdt met een collega in 1 bus, en ik moet wachten op vervanging die ik zelf eerst moet regelen. Ik voel me er nog steeds rot over, het gebeurde regelmatig helaas, met meerdere kinderen in korte tijd is er altijd wel iemand met iets onder de leden.
Onze kinderen zijn nog geboren in de tijd dat mannen maar 2 dagen verlof hadden, ouderschapsverlof volledig onbetaald. Man wilde naar 4 dagen en is daar bij een werkgever zelfs om ontslagen! Echt nog ouderwetse sector hoor.
Echt tropenjaren en huishouden gebeurde toen simpelweg niet, op koken en de was na. Ik kijk er met een naar gevoel op terug.
Toen corona uitbrak stonden wij er financieel inmiddels beter voor en heb ik mijn baan opgezegd. Dat was wel een relatief korte periode (twee jaar) en ik werk dus in een sector met grote tekorten, maar een nieuwe baan vinden was makkelijk.
Qua salaris deed ik geen stappen achteruit (ik werk vanaf 17, zat al aan de max van mijn schaal; meer wordt het niet) en qua pensioen had ik al zoveel jaren verplicht 12/13% ingelegd… zou willen dat ik daar eens mee kon stoppen want ik heb inmiddels al een hoog pensioenpotje gespaard en ik vind het meer dan genoeg! Helaas is inleggen verplicht in de zorg.
Natuurlijk moet je alle aspecten meewegen, maar als het kan vind ik het zeker de moeite waard om zoveel mogelijk zelf voor je kleine kinderen te zorgen. Onder 2 jaar zorgt opvang voor een toename van stress bij kinderen, alleen maar goed als je die periode als ouders zelf kan overbruggen. Of dat dan vader of moeder is, en een periode TBM of ouderschapsverlof, maakt wat mij betreft niet uit. Als partner minder verdiende dan ik, dan was hij degene geweest die zijn baan had opgezegd toen het nodig was. Zolang je goede afspraken maakt samen en het financieel kan dragen, zou ik zeggen; doen.
Mijn man en ik kunnen allebei qua beroep niet thuiswerken en werken allebei (bijna) fulltime. Ik in de zorg, hij in de bouw. Ik had heeeeel graag TBM willen zijn toen ze kleiner waren want ik vond het super zwaar, maar het kon financieel toen niet uit. ML is altijd heel vroeg weg voor zijn werk dus de ochtendspits was 100% voor mij, onze kinderen waren geen beste slapers, en als ze ziek waren (38 graden of meer, of spugen etc) dan belde het KDV om ze te halen maar wij kunnen allebei niet zomaar weg op het werk. Man rijdt met een collega in 1 bus, en ik moet wachten op vervanging die ik zelf eerst moet regelen. Ik voel me er nog steeds rot over, het gebeurde regelmatig helaas, met meerdere kinderen in korte tijd is er altijd wel iemand met iets onder de leden.
Onze kinderen zijn nog geboren in de tijd dat mannen maar 2 dagen verlof hadden, ouderschapsverlof volledig onbetaald. Man wilde naar 4 dagen en is daar bij een werkgever zelfs om ontslagen! Echt nog ouderwetse sector hoor.
Echt tropenjaren en huishouden gebeurde toen simpelweg niet, op koken en de was na. Ik kijk er met een naar gevoel op terug.
Toen corona uitbrak stonden wij er financieel inmiddels beter voor en heb ik mijn baan opgezegd. Dat was wel een relatief korte periode (twee jaar) en ik werk dus in een sector met grote tekorten, maar een nieuwe baan vinden was makkelijk.
Qua salaris deed ik geen stappen achteruit (ik werk vanaf 17, zat al aan de max van mijn schaal; meer wordt het niet) en qua pensioen had ik al zoveel jaren verplicht 12/13% ingelegd… zou willen dat ik daar eens mee kon stoppen want ik heb inmiddels al een hoog pensioenpotje gespaard en ik vind het meer dan genoeg! Helaas is inleggen verplicht in de zorg.
Natuurlijk moet je alle aspecten meewegen, maar als het kan vind ik het zeker de moeite waard om zoveel mogelijk zelf voor je kleine kinderen te zorgen. Onder 2 jaar zorgt opvang voor een toename van stress bij kinderen, alleen maar goed als je die periode als ouders zelf kan overbruggen. Of dat dan vader of moeder is, en een periode TBM of ouderschapsverlof, maakt wat mij betreft niet uit. Als partner minder verdiende dan ik, dan was hij degene geweest die zijn baan had opgezegd toen het nodig was. Zolang je goede afspraken maakt samen en het financieel kan dragen, zou ik zeggen; doen.
zaterdag 9 maart 2024 om 10:21
cola-lola-cola schreef: ↑09-03-2024 09:50Ja. Als je er achter komt dat je de hele week alleen maar thuis dingen hebt gedaan en totaal niet productief bent geweest in de maatschappij. Ik zou daar flink beroerd van worden.
Maar dit is vooral jouw mening. Zelf zien zij dat anders.
Mijn zus regelt thuis alles zodat mijn zwager meer dan zijn deel kan leveren aan de productiviteit van de maatschappij. Zodat de kinderen ongestoord door eigen verantwoordelijkheid hun school kunnen afronden. Mijn zus ziet zichzelf als heel nuttig bezig.
Het zou mij keus niet zijn maar voor haarzelf is het prima.
Nu het zorgen voor haar kinderen steeds minder nodig wordt gaat ze ook voor anderen zorgen. Vind ik rete irritant als ze voor mij gaat zorgen maar zij voelt zich er geweldig bij.
zaterdag 9 maart 2024 om 12:03
Ik merk dat je erg vastgeroest zit in je meninkje over moeders die geen betaalde baan hebben.cola-lola-cola schreef: ↑09-03-2024 09:44Maar naast je werk heb je nog een huishouden, een gezin en een partner. Dat is voldoende afwisseling naar mijn mening.
In die 10 jaar dat ik niet werkte:
Vrijwilligerswerk
Boekenclub
Helpen op de psz
Mantelzorg
Studie
Koor
Etc
Speeltuin vond mijn kind niet leuk. Wij gingen de natuur in. En dan daar waar een Natuurmonumenten gebouw was waar kind veel kon zien, doen en leren.
We waren veel in de bieb, waar ik 2x per week voor een groep kinderen voorlas.
Ik heb 2 studies gevolgd. Veel online met mede studenten. Veel leuke gesprekken ook.
Mijn man en ik praten veel over dingen die ons bdzig houden. Ik ben geinteresseerd in hem en wat hij doet, en hij in mij. Wij zijn niet voor niets 35 jaar bij ellaar.
Wij hebben, kind en ik, en in de vrije tijd van mijn man ook met ons drieën veel ondernomen. Thuis waren we niet veel. Het huishouden kan me niet veel schelen. Wel besteed ik veel tijd aan goed en gezond eten.
Wij hebben financieël alles geregeld, bij scheiding, arbeidsongeschiktheid en overlijden.
De meeste vrouwen die ik ken en veel werken zijn altijd moe. Hebben allemaal werksters, geen zin om te koken en geen tijd om te sporten. En best weinig te melden ook, behalve gezeik op werk. En ik snap ook prima dat niet iedere werkende moeder zo is, net zoals niet iedere thuisblijf moeder een luie en suffe muts is. Het is niet zo zwart wit als jij zegt.
Nu werk ik al weer ruim 5 jaar. Puber is lekker zelfstandig en zit goed in zijn vel. We zijn blij met de keuzes die we gemaakt hebben.
Twee dingen zijn oneindig, het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker. A. Einstein
zaterdag 9 maart 2024 om 12:08
Welnee. Een vriendin van mij heeft reuma. Kan prima iedere ochtend werken. Dan heeft ze de middag om bij te komen. Maar 40 uur werken lukt niet. Een wat minder belastbaar lijf of hoofd wil niet meteen zeggen dat je compleet arbeidsongeschikt bent hoor.cola-lola-cola schreef: ↑09-03-2024 08:19Maar dan is het dus geen keuze om een tbm te zijn. Dan ben je gewoon arbeidsongeschikt. Ik geloof echt dat als de kinderen naar school gaan en de tbm nog steeds in het ritme blijven van alleen het huishouden doen dat je vanzelf ook minder aan zou kunnen. Je ''conditie'' gaat er op achteruit omdat je niet meer wordt uitgedaagd en elke dag hetzelfde begint te worden.
Misschien moet je eens van je hoge torentje afkomen en een kijkje in de echte wereld nemen. En helpt misschien om je bittere toon te temperen. Of ben je altijd zo zwart/wit?
Twee dingen zijn oneindig, het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker. A. Einstein
zaterdag 9 maart 2024 om 12:10
Toen ik niet werkte heb ik altijd de administratie gedaan. Raar dat je denkt dat iemand die tijdelijk geen betaalde baan heeft geen hersenen heeft ofzo.cola-lola-cola schreef: ↑09-03-2024 09:47Of nog erger als je totaal geen inzicht hebt in je hypotheek, belastingen of schulden omdat je al die geldzaken maar aan je man overlaat. Ik snap het aan de ene kant wel. Het is de makkelijkste optie. Een zorg minder. Maar als het niet goed gaat heb je 0-10 achterstand. En zit je vast in een ongelukkig huwelijk.
Twee dingen zijn oneindig, het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker. A. Einstein
zaterdag 9 maart 2024 om 12:21
Het is of pure provocatie, of onvrede met haar eigen leven.Tanteslankie20 schreef: ↑09-03-2024 12:10Toen ik niet werkte heb ik altijd de administratie gedaan. Raar dat je denkt dat iemand die tijdelijk geen betaalde baan heeft geen hersenen heeft ofzo.
Zo'n tbm'etje is vandaag de hele dag naar de Efteling met haar gezin, want de was, huis, en boodschappen zijn eerder deze week gedaan, terwijl Cola vanmorgen 3 pupillenwedstrijden moest fluiten, de kinderen een gezonde lunch moest voorzetten, vanmiddag de hele tijd de administratie van de tennisclub moet doen en dan haar kinderen moet wegbrengen naar opa en oma omdat ze een date night heeft met de hubby.
Zoiets stel ik me dan voor bij onvrede
zaterdag 9 maart 2024 om 12:27
Had je een arbeidsobgeschijtheidsuitkering afgesloten op je werk als thuisblijfmoeder? Of hoe moet ik dat zien?Tanteslankie20 schreef: ↑09-03-2024 12:03Ik merk dat je erg vastgeroest zit in je meninkje over moeders die geen betaalde baan hebben.
In die 10 jaar dat ik niet werkte:
Vrijwilligerswerk
Boekenclub
Helpen op de psz
Mantelzorg
Studie
Koor
Etc
Speeltuin vond mijn kind niet leuk. Wij gingen de natuur in. En dan daar waar een Natuurmonumenten gebouw was waar kind veel kon zien, doen en leren.
We waren veel in de bieb, waar ik 2x per week voor een groep kinderen voorlas.
Ik heb 2 studies gevolgd. Veel online met mede studenten. Veel leuke gesprekken ook.
Mijn man en ik praten veel over dingen die ons bdzig houden. Ik ben geinteresseerd in hem en wat hij doet, en hij in mij. Wij zijn niet voor niets 35 jaar bij ellaar.
Wij hebben, kind en ik, en in de vrije tijd van mijn man ook met ons drieën veel ondernomen. Thuis waren we niet veel. Het huishouden kan me niet veel schelen. Wel besteed ik veel tijd aan goed en gezond eten.
Wij hebben financieël alles geregeld, bij scheiding, arbeidsongeschiktheid en overlijden.
De meeste vrouwen die ik ken en veel werken zijn altijd moe. Hebben allemaal werksters, geen zin om te koken en geen tijd om te sporten. En best weinig te melden ook, behalve gezeik op werk. En ik snap ook prima dat niet iedere werkende moeder zo is, net zoals niet iedere thuisblijf moeder een luie en suffe muts is. Het is niet zo zwart wit als jij zegt.
Nu werk ik al weer ruim 5 jaar. Puber is lekker zelfstandig en zit goed in zijn vel. We zijn blij met de keuzes die we gemaakt hebben.
zaterdag 9 maart 2024 om 12:47
Van haar man natuurlijk. Flauwe opmerking..Craziestcatlady schreef: ↑09-03-2024 12:27Had je een arbeidsobgeschijtheidsuitkering afgesloten op je werk als thuisblijfmoeder? Of hoe moet ik dat zien?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
