Fulltime werkende moeders

Vlag maandag 22 januari 2024 om 14:49

Even wat feitjes op een rij:
- 29% van de Nederlandse vrouwen werkt fulltime. Bij mannen ligt dit percentage op 83%.
- Sinds 2014 is het aantal fulltime werkende vrouwen langzaam maar zeker aan het stijgen
- In slechts 11% van de gezinnen werken beide ouders fulltime
- De meeste ouders zouden de zorg voor hun kinderen het liefst gelijk willen verdelen. Slechts een op de tien(!) vindt dat dat ook is gelukt.

Kortom: fulltime werkende moeders zijn in de minderheid. Toevallig ben ik 1 van hen, maar gezien bovenstaande cijfers heb ik maar weinig ervaringsdeskundigen in mijn omgeving waarmee ik lief & leed maar zeker ook tips & tricks kan uitwisselen.

Daarom een topic voor fulltime werkende moeders! Waar loop jij tegenaan? En welke keuzes, aankopen of mindsets hebben jouw leven in positieve zin veranderd?

NB 1: Dit topic is niet bedoeld om parttime- of niet-werkende moeders te bashen. Iedereen maakt hierin haar eigen keuze.
NB 2: Iedereen is natuurlijk welkom om mee te schrijven

biol zondag 18 februari 2024 om 21:23

Ja ik herken het wel, al is het nu ze groter zijn een stuk minder. Mijn dochter kon er ook enorm moeilijk over doen, voornamelijk als ik weg moest. Als mijn man/haar vader dan weg ging was dat een veel minder probleem.

Mijn dochter is nog steeds geprikkeld als ik weg moet. Vooral de steken onder water zijn vervelend.. “hoezo moet je 2 nachten” “alweer??” “Kan je niet savonds naar huis komen?”

Maar het wordt echt beter… naarmate ze groter wordt is het echt steeds makkelijker en kan je er ook goed over praten

Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!

NomenNescio maandag 19 februari 2024 om 23:47

Ook herkenbaar. Niet bij mij overigens, maar wel het dochtertje van een vriendin. Haar dochter (net 6) heeft er absoluut geen probleem mee als papa moet werken, maar kan naar haar moeder (in mijn ogen dan) behoorlijk dwingend en vervelend doen. Alsof ze meent dat ze haar moeder kan opeisen op die manier. En eerlijk is eerlijk, het werkt wel, want mama heeft een schuldgevoel. En dat voelt haar dochter haarfijn aan.

Zou het jou helpen als je gewoon minder last van schuldgevoel hebt en dat ook bij je dochter laten? Als je weet dat je aan alle randvoorwaarden hebt voldaan en er is aandacht, liefde, zorg en stabiliteit voor haar, dat ze -eventjes gechargeerd- dan op haar kop kan staan? Het lijkt me dat papa meer dan genoeg liefde en zorg te geven heeft toch?

Wat dat betreft blijven een hoop vrouwen toch met onderhuids schuldgevoel kampen en ik denk dat een aantal kinderen dat feilloos oppikken. Als jij schuld voelt, zal ze ook vast onderhuids oppikken dat het eigenlijk niet ok is wat je doet. Maar van dat gevoel moet je dus af. Laat haar zien dat ze vooral trots mag zijn op haar ouders, omdat die zo goed voor haar en haar toekomst zorgen. En ja, jij mag ondertussen echt genieten van je werk

Kaaaaaaaatje dinsdag 20 februari 2024 om 07:12

Hier is dat ook zo. De kinderen missen papa echt wel als hij langer dan een nachtje weg is voor zijn werk. Maar toen ik laatst een zondagmiddag in mijn eentje wegging was de jongste al verdrietig want ze zou mama zo missen........

Ik probeer me erop te focussen dat ze het vaak alweer vergeten zijn als ik 5 minuten weg ben. En dat ik echt genoeg tijd met ze doorbreng en ze genoeg aandacht geef (bedoel, mijn ouders komen uit gezinnen met 7 en 8 kinderen en een boerderij, ik geloof niet dat mijn oma op zondagmiddag 2 uur spelletjes met mijn vader zat te spelen....). En ik houd er aan vast dat ik een goed voorbeeld voor ze ben als ik goed voor mezelf op kom en zorg dat ik mijn eigen grenzen bewaak en meer ben dan alleen maar moeder....

Vlag dinsdag 20 februari 2024 om 16:37

Kaaaaaaaatje schreef: ↑
20-02-2024 07:12
Hier is dat ook zo. De kinderen missen papa echt wel als hij langer dan een nachtje weg is voor zijn werk. Maar toen ik laatst een zondagmiddag in mijn eentje wegging was de jongste al verdrietig want ze zou mama zo missen........

Ik probeer me erop te focussen dat ze het vaak alweer vergeten zijn als ik 5 minuten weg ben. En dat ik echt genoeg tijd met ze doorbreng en ze genoeg aandacht geef (bedoel, mijn ouders komen uit gezinnen met 7 en 8 kinderen en een boerderij, ik geloof niet dat mijn oma op zondagmiddag 2 uur spelletjes met mijn vader zat te spelen....). En ik houd er aan vast dat ik een goed voorbeeld voor ze ben als ik goed voor mezelf op kom en zorg dat ik mijn eigen grenzen bewaak en meer ben dan alleen maar moeder....

Dat is ook echt zo! Uit allerlei onderzoeken blijkt dat zowel moeders als vaders gemiddeld veel meer quality time met hun kinderen doorbrengen tegenwoordig dan decennia geleden. We doen het hartstikke goed. Nu dat schuldgevoel nog van ons afwerpen

nausicaa dinsdag 20 februari 2024 om 22:32

Ik denk serieus dat dat iets is wat het voor mij makkelijker maakt: ik ben gezegend met een aardig gebrek aan schuldgevoel op dit gebied.
Ik weet nog dat ik kind voor het eerst naar de crèche bracht, en iedereen verwachte dat ik half huilend achter mijn bureau zou zitten. Stond ik daar een beetje een feestje te vieren dat ik weer aan het werk kon.
En inderdaad, dat voelt kind ook, dat ik eigenlijk niet stiekem vindt dat ze niet naar de (inmiddels) BSO zou moeten of zo. Dus voelt het voor haar ook niet als iets dat eigenlijk onwenselijk is. Het is gewoon wat je doet.
Ik heb er bewust een punt van gemaakt dat ik nooit tegen haar zei dat zij naar de opvang moest ‘omdat mama moest werken’. Met name omdat ik haar niet wil aanleren dat werken iets is wat je eigenlijk niet wilt, maar nou eenmaal moet. Ik weet heus wel dat dat voor sommige mensen zo is, maar voor mij niet. Ik haal ook een hoop uit mijn werk, en hoop dat zij dat later ook kan vinden en wil het dus niet bij voorbaat als iets negatiefs afschilderen. Maar als gevolg daarvan bleek ze dus jaren niet geweten te hebben dat ik ging werken. Tot een leidster een keer zei: jij blijft bij ons spelen, en mama gaat werken. Mijn kind zei vol overtuiging ‘Neehee, mij mama gaate naar huis!!! ‘. Die dacht dus serieus dat ik haar elke keer wegbracht en dan weer naar huis ging

. Nou ja, ze had dus wel het gevoel dat ze naar de opvang ging als iets voor haar, niet als noodoplossing of zo, dus dat was fijn.
Morgen vertrek ik voor vier dagen naar het buitenland, en kind telt de minuten af voor ze bij opa en oma mag gaan logeren.

Zo lang ik weet dat ze in goede handen is, kan ik het heel makkelijk loslaten. Dat scheelt denk ik enorm.

Anoniem_65f22b7954008 dinsdag 20 februari 2024 om 23:45

Heb laatst toevallig dit gesprek gehad met dochter. Die zei “jij bent er nooit”. Ik werk idd veel, doe mantelzorg en soms ook nog wat leuks buiten gezin om.
Mijn man zit vrij vaak lange periodes in het buitenland voor werk, lang als in: maanden. Dus het voelt toch gek als ik er dan blijkbaar nooit ben, terwijl ik de meeste avonden en bijna alle weekenden gewoon thuis ben, terwijl man er dus heel vaak niet is, maar daar wordt toch anders naar gekeken.

nausicaa dinsdag 20 februari 2024 om 23:51

Lebow schreef: ↑
20-02-2024 23:45
Heb laatst toevallig dit gesprek gehad met dochter. Die zei “jij bent er nooit”. Ik werk idd veel, doe mantelzorg en soms ook nog wat leuks buiten gezin om.
Mijn man zit vrij vaak lange periodes in het buitenland voor werk, lang als in: maanden. Dus het voelt toch gek als ik er dan blijkbaar nooit ben, terwijl ik de meeste avonden en bijna alle weekenden gewoon thuis ben, terwijl man er dus heel vaak niet is, maar daar wordt toch anders naar gekeken.

Zou het ook kunnen dat man maar 1x weg gaat, en dan ís het gewoon zo. SAN is dat de status quo, en handelen ze ook zo. Terwijl jij regelmatig vertrekt, of zegt ‘nee, dan ben ik er niet, want….’. Dan voelt het alsof jij vaker weg gaat, al is dat opgeteld natuurlijk veel minder.

Zwaluw1984 donderdag 22 februari 2024 om 19:19

Lebow schreef: ↑
20-02-2024 23:45
Heb laatst toevallig dit gesprek gehad met dochter. Die zei “jij bent er nooit”. Ik werk idd veel, doe mantelzorg en soms ook nog wat leuks buiten gezin om.
Mijn man zit vrij vaak lange periodes in het buitenland voor werk, lang als in: maanden. Dus het voelt toch gek als ik er dan blijkbaar nooit ben, terwijl ik de meeste avonden en bijna alle weekenden gewoon thuis ben, terwijl man er dus heel vaak niet is, maar daar wordt toch anders naar gekeken.

Herkenbaar, man ziet de kinderen maandag t/m woensdag niet, maar als ik een ochtend ga sporten…mama ga je nou alweer weg?

Vlag maandag 26 februari 2024 om 09:38

Ik realiseerde me dit weekend iets over werkende moeders in hetero-relaties: voor veel vrouwen is een gelijke verdeling het hoogst haalbare. Voor veel mannen is een gelijke verdeling juist het slechtst haalbare.

Man & ik hebben de taken (kinderen, huishouden etc) echt helemaal eerlijk verdeeld en dat is superfijn. Tegelijkertijd voel ik me soms schuldig dat hij niet zoals veel van zijn vrienden een vrouw heeft die méér in het huishouden doet dan hij. Dat gevoel zit overigens 100% in mijzelf, dat vindt hij helemaal niet. Maar het is toch een soort ingebakken rolpatroon.

Baggal maandag 26 februari 2024 om 10:26

Ik doe weinig in het huishouden. Maar ik voel mij daar niet schuldig over. Ik doe meer met kind dan man, naast mijn 50-urige werk week. Al is hij ook actief hoor. Maar in het weekend trek ik er vaak met haar op uit.

A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.

Tulpje22 woensdag 28 februari 2024 om 15:15

Zwaluw1984 schreef: ↑
31-01-2024 05:31
Tsja ik geef hem in deze gelijk: wat moet hij 4 maanden thuis gaan doen? Kan hij beter na jou het verlof opnemen. Maar goed ik ken echt weinig mannen die al het verlof opnemen. En het blijft vechten tegen de bierkaai zowel in de omgeving als mij ]n innerlijke stem.

Ja deze snap ik ook niet goed. Maar ligt er natuurlijk ook aan wat voor soort bevalling je hebt gehad. 4 maanden thuis? Mn man zou zich erg vervelen. Ik was korte tijd na mn bevalling prima in staat het huishouden te doen en boodschappen te doen hier in het dorp. Ik verveelde me vaak tijdens mn verlof. Zou niet weten waarom mn man thuis zou moeten zitten. Hij is alleen een week thuis gebleven toen de kraamverzorgster weg was. Ook toen 2e kind geboren werd en er dus nog een peuter thuis was. Maar snap dat dat per situatie verschil maakt.

MysteriousLight woensdag 28 februari 2024 om 17:19

nausicaa schreef: ↑
03-02-2024 17:49
Waar ik dan wel weer een hekel aan heb als term, is ‘ik heb het huishouden gemanaged’ als verklaring voor een gat op je cv. Je hebt je eigen huishouden draaiend gehouden, dat is niet bijzonder. En nee, je was niet eigenlijk ‘kok, personal assistant, planner, schoonmaker en chauffeur’, je was gewoon de ouder van je kind. Dat zijn mensen met een baan ook, die houden hun huishouden ook in de lucht.
Als jij thuis wilt blijven, jouw keus. Niks voor mij, en om allerlei redenen ook niet zo handig, maar jouw keus. Maar ga dan niet met doen alsof het eigenlijk een loodzware baan is.

Vind dit dan weer te oordelend, voor best wat mensen is het ook zwaar om het huishouden te doen. Lees daarbij ook even het boek 'Ik werk al (ik krijg er alleen niet voor betaald)'.

nausicaa woensdag 28 februari 2024 om 19:27

MysteriousLight schreef: ↑
28-02-2024 17:19
Vind dit dan weer te oordelend, voor best wat mensen is het ook zwaar om het huishouden te doen. Lees daarbij ook even het boek 'Ik werk al (ik krijg er alleen niet voor betaald)'.

Het is zeker voor sommige mensen zwaar om het huishouden te doen, dat ontken ik niet. Wat ik bedoelde is dat sommige mensen net doen alsof het een of andere topfunctie is, die ze dus volgens hen prima kwalificeert voor iets anders. Die serieus ‘event planner’ op hun cv zetten omdat ze het verjaardagsfeestje van hun kind geregeld hebben. Dat vind ik onzinnig ja. Dat is namelijk echt heel wat anders. Net als zorgen dat je iets te eten hebt niet te vergelijken is met kok zijn.

En nee, ik vind voor je eigen (gewone gezonde gemiddelde ) kind zorgen dus niet ‘ook gewoon werk, maar dan onbetaald’. Ook al kan het zwaar zijn, of druk, en zou ik het zeker niet full time willen doen. Het is geen werk, het is voor je kinderen zorgen.

Kaarsjevoordesfeer woensdag 28 februari 2024 om 19:34

Tulpje22 schreef: ↑
28-02-2024 15:15
Ja deze snap ik ook niet goed. Maar ligt er natuurlijk ook aan wat voor soort bevalling je hebt gehad. 4 maanden thuis? Mn man zou zich erg vervelen. Ik was korte tijd na mn bevalling prima in staat het huishouden te doen en boodschappen te doen hier in het dorp. Ik verveelde me vaak tijdens mn verlof. Zou niet weten waarom mn man thuis zou moeten zitten. Hij is alleen een week thuis gebleven toen de kraamverzorgster weg was. Ook toen 2e kind geboren werd en er dus nog een peuter thuis was. Maar snap dat dat per situatie verschil maakt.

Mijn man heeft vrij genomen op mijn eerste werkdagen na het verlof. Dus de allereerste keer dat ik weer naar kantoor moest hoefde ik alleen zelf maar klaar te zijn om te gaan. En na die eerste dag, hoefde ik alleen maar naar huis te gaan waar het eten bijna klaar was. Dat vond ik even heel relaxed opstarten.

Zwaluw1984 woensdag 28 februari 2024 om 19:39

Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑
28-02-2024 19:34
Mijn man heeft vrij genomen op mijn eerste werkdagen na het verlof. Dus de allereerste keer dat ik weer naar kantoor moest hoefde ik alleen zelf maar klaar te zijn om te gaan. En na die eerste dag, hoefde ik alleen maar naar huis te gaan waar het eten bijna klaar was. Dat vond ik even heel relaxed opstarten.

Dat is zo fijn! En wat een contrast: toen ik begon met werken na onze 2 mocht ik meteen om de week alleen doen doordeweeks. Geen aanrader….

Zwaluw1984 woensdag 28 februari 2024 om 19:43

Ik ben tot de realisatie gekomen dat als vrouw fulltime kunt werken mits alles ernaast draaiende houdt. En dat houden maar weinig vrouwen vol.

Ik sta ook op het punt om op te geven (of een scheiding aan te vragen). Mijn fulltime (management)baan is niet te combineren met structureel 3 doordeweekse (gelukkig wel ook wel mijn parttime dag) alleen draaien doordeweeks. Ik mis veel qua borrels en moet ‘s avonds altijd op de klok kijken dat ik op tijd weg ga.

emanina woensdag 28 februari 2024 om 20:01

nausicaa schreef: ↑
03-02-2024 17:49
Waar ik dan wel weer een hekel aan heb als term, is ‘ik heb het huishouden gemanaged’ als verklaring voor een gat op je cv. Je hebt je eigen huishouden draaiend gehouden, dat is niet bijzonder. En nee, je was niet eigenlijk ‘kok, personal assistant, planner, schoonmaker en chauffeur’, je was gewoon de ouder van je kind. Dat zijn mensen met een baan ook, die houden hun huishouden ook in de lucht.
Als jij thuis wilt blijven, jouw keus. Niks voor mij, en om allerlei redenen ook niet zo handig, maar jouw keus. Maar ga dan niet met doen alsof het eigenlijk een loodzware baan is.

Lijkt mij juist loodzwaar, vooral als je drie of meer kinderen hebt. Alleen maar met de kinderen in de weer, nooit even tijd voor jezelf (en dat kan ook een momentje op kantoor zijn). Jij besteedt de zorg voor je kind uit; een thuisblijfmoeder zorgt altijd zelf voor de kinderen.

Geen motto

Cookiemonster woensdag 28 februari 2024 om 20:23

emanina schreef: ↑
28-02-2024 20:01
Lijkt mij juist loodzwaar, vooral als je drie of meer kinderen hebt. Alleen maar met de kinderen in de weer, nooit even tijd voor jezelf (en dat kan ook een momentje op kantoor zijn). Jij besteedt de zorg voor je kind uit; een thuisblijfmoeder zorgt altijd zelf voor de kinderen.

Maar vaak gaan de kinderen vanaf 2 naar de peuterspeelzaal, en vanaf 4 naar de basisschool. Dan is er toch gewoon tijd voor jezelf? Fulltime werken en 2/3 kinderen hebben is een constante rat race. Ik vind zelf dat een 'thuisblijfmoeder' zijn ook erg zwaar is, maar zoiets vermelden op je CV ('het huishouden managen') vind ik zelf ook wat stom staan. Mijn kinderen gaan naar de opvang, maar ik manage m'n huishouden voor de rest ook gewoon.

Procne woensdag 28 februari 2024 om 20:38

Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑
28-02-2024 19:34
Mijn man heeft vrij genomen op mijn eerste werkdagen na het verlof. Dus de allereerste keer dat ik weer naar kantoor moest hoefde ik alleen zelf maar klaar te zijn om te gaan. En na die eerste dag, hoefde ik alleen maar naar huis te gaan waar het eten bijna klaar was. Dat vond ik even heel relaxed opstarten.

Bij de derde heeft mijn man een maand vrijgenomen toen ik weer begon met werken. Dat was ideaal! Ik kon weer rustig in het werkritme komen, zonder te hoeven haasten van en naar school/opvang, zonder me druk te hoeven maken over het huishouden, het eten en alle regeldingen thuis. Ik kon een maand lang ‘de vader’ in het gezin zijn en me doordeweeks alleen maar bekommeren om mezelf en m’n werk.

Zowel voor mij als voor m’n man was dit een heel fijne en leerzame maand. M’n man kreeg eindelijk in de gaten hoeveel ik normaal gesproken allemaal regel thuis naast mn fulltime baan. En hij kon fijn meer tijd doorbrengen met de kinderen.

Het heeft er bij mij wel voor gezorgd dat ik me niet meer volledig verantwoordelijk voel voor de derde shift en nu soms dingen ook gewoon maar in de soep laat lopen. Dat maakt het wel wat chaotischer thuis, maar geeft mij meer rust in m’n hoofd.

Saelle1 woensdag 28 februari 2024 om 20:56

emanina schreef: ↑
28-02-2024 20:01
Lijkt mij juist loodzwaar, vooral als je drie of meer kinderen hebt. Alleen maar met de kinderen in de weer, nooit even tijd voor jezelf (en dat kan ook een momentje op kantoor zijn). Jij besteedt de zorg voor je kind uit; een thuisblijfmoeder zorgt altijd zelf voor de kinderen.

Dat is natuurlijk beperkt zo. Vanaf 4 jaar zitten die kinderen op school, daarvoor eventueel een paar ochtenden naar de PSZ.
Dan heb je best wel veel tijd voor het huishouden & voor jezelf als je niet werkt. Natuurlijk vul je de tijd wel maar om nou te zeggen dat het heel zwaar is lijkt me ook overdreven (mits er geen sprake is van een gehandicapt kind natuurlijk.)

-April- woensdag 28 februari 2024 om 21:22

Tulpje22 schreef: ↑
28-02-2024 15:15
Ja deze snap ik ook niet goed. Maar ligt er natuurlijk ook aan wat voor soort bevalling je hebt gehad. 4 maanden thuis? Mn man zou zich erg vervelen. Ik was korte tijd na mn bevalling prima in staat het huishouden te doen en boodschappen te doen hier in het dorp. Ik verveelde me vaak tijdens mn verlof. Zou niet weten waarom mn man thuis zou moeten zitten. Hij is alleen een week thuis gebleven toen de kraamverzorgster weg was. Ook toen 2e kind geboren werd en er dus nog een peuter thuis was. Maar snap dat dat per situatie verschil maakt.

Zeker. Want wat hij thuis moet doen is het huishouden, voor de kinderen zorgen en de 3e shift regelen. Net als ik. Blijft er tijd over mag je die voor jezelf nemen.
Wat hierachter zit is gelijkwaardigheid behouden in de relatie. En dat ik niet alles hoef voor te kauwen op het moment dat ik weer ga werken.

Maar goed, dit is voor ons gezin het beste. Er zijn meer wegen naar Rome, dus ik spreek niet voor iedereen

Ik heb redelijk wat vriendinnen gezien die complicaties hadden na een bevalling en langdurig niet in staat waren het thuis alleen te redden. De partner lukt het dan meestal niet om last minute verlof op te nemen. Beter dus vooraf regelen

-April- woensdag 28 februari 2024 om 21:28

nausicaa schreef: ↑
28-02-2024 19:27
Het is zeker voor sommige mensen zwaar om het huishouden te doen, dat ontken ik niet. Wat ik bedoelde is dat sommige mensen net doen alsof het een of andere topfunctie is, die ze dus volgens hen prima kwalificeert voor iets anders. Die serieus ‘event planner’ op hun cv zetten omdat ze het verjaardagsfeestje van hun kind geregeld hebben. Dat vind ik onzinnig ja. Dat is namelijk echt heel wat anders. Net als zorgen dat je iets te eten hebt niet te vergelijken is met kok zijn.

En nee, ik vind voor je eigen (gewone gezonde gemiddelde ) kind zorgen dus niet ‘ook gewoon werk, maar dan onbetaald’. Ook al kan het zwaar zijn, of druk, en zou ik het zeker niet full time willen doen. Het is geen werk, het is voor je kinderen zorgen.

Maar het is wel tijd die je niet aan werk kan besteden. Dus….. to be honest vind ik het eigen niet reeel om fulltime te werken naast kleine kinderen. Al doe ik het zelf ook.

-April- woensdag 28 februari 2024 om 21:32

Eigenlijk ben ik tot de conclusie gekomen…..
Er zitten 24 uur in een dag. Idealiter zie ik het zo voor me:
8 uur is om te slapen
8 uur is om te werken
8 uur is voor mij en/of ontspanning/leuke dingen.

De kinderzorg en het huishouden moeten in de 8 werkuren gepropt worden (even globaal gezegd, gaat natuurlijk 24/7 door).
Dus dat houdt in dat ik geen volledige 8 uur per dag voor een baas kan werken.

Zo zou ik graag willen leven en dat heeft verder niets te maken met hoeveel ik aankan

Procne woensdag 28 februari 2024 om 21:55

-April- schreef: ↑
28-02-2024 21:32
Eigenlijk ben ik tot de conclusie gekomen…..
Er zitten 24 uur in een dag. Idealiter zie ik het zo voor me:
8 uur is om te slapen
8 uur is om te werken
8 uur is voor mij en/of ontspanning/leuke dingen.

De kinderzorg en het huishouden moeten in de 8 werkuren gepropt worden (even globaal gezegd, gaat natuurlijk 24/7 door).
Dus dat houdt in dat ik geen volledige 8 uur per dag voor een baas kan werken.

Zo zou ik graag willen leven en dat heeft verder niets te maken met hoeveel ik aankan

Ik denk dat er maar weinig mensen zijn die de luxe hebben om 8 uur per dag aan zichzelf/ontspanning te besteden.
En als je zorg voor kinderen, huishouden en ook nog eventuele reistijd allemaal van de 8 uur voor werk afgaan, blijft er bijzonder weinig tijd over om daadwerkelijk te werken.

Anoniem_6751dde553cb8 woensdag 28 februari 2024 om 22:00

Procne schreef: ↑
28-02-2024 21:55
Ik denk dat er maar weinig mensen zijn die de luxe hebben om 8 uur per dag aan zichzelf/ontspanning te besteden.
En als je zorg voor kinderen, huishouden en ook nog eventuele reistijd allemaal van de 8 uur voor werk afgaan, blijft er bijzonder weinig tijd over om daadwerkelijk te werken.

Ik heb geen kinderen maar 8 uur slapen haal ik nooit en 8 uur per dag puur voor mezelf en "leuke" dingen ook niet. Ik werk gewoon fulltime (soms wat meer) en geen huishoudster hier. Dus huishouden/boodschappen/koken valt buiten de 8 uur werken.

Ik denk dat 5 uur eigen tijd reëler is dan 8 uur. En dat voelt al heel erg luxe als je erover nadenkt.

Actieve topics