Werk & Studie
alle pijlers
Gehandicaptenuitkering, werkt dat echt zo??
dinsdag 18 november 2008 om 16:11
Ik zit me al een tijdje iets af te vragen.
Een goede vriend van mij heeft een relatie gehad met een vrouw die doof is. Ze kon daardoor moeilijk een baan vinden, het blijft toch een beperking. Die vriend voelt daarom een soort zorgplicht richting haar, ze verdient immers niets anders. Dit gaat ook flinke tijd na hun uit elkaar gaan nog door (tot frustratie van vriendengroep), was overigens geen scheiding, ze waren 2 jaar samen.
Ik vraag me dan af, heb je als gehandicapte geen recht op een speciale uitkering/toeslag ofzo, wajong oid (ze is 40)? Heb dat hem ook gevraagd maar hij zei dat ze zoiets ooit op haar 18e had moeten aanvragen, dat niet heeft gedaan door onwetendheid en daardoor nooit meer recht had op zoiets.
Hij had eerder ook een verhaal dat omdat ze samenwoonden, hij sowieso ook wettelijk verplicht was haar te onderhouden tot de situatie beter was. Dit is door ons ontkracht, is alleen bij huwelijk.
Is dat uitkerings-gedoe nou een raar verhaal of ligt het aan mij??
En zo ja, hoe zit het dan wel? Zal haar dat dan eens als tip geven..
Een goede vriend van mij heeft een relatie gehad met een vrouw die doof is. Ze kon daardoor moeilijk een baan vinden, het blijft toch een beperking. Die vriend voelt daarom een soort zorgplicht richting haar, ze verdient immers niets anders. Dit gaat ook flinke tijd na hun uit elkaar gaan nog door (tot frustratie van vriendengroep), was overigens geen scheiding, ze waren 2 jaar samen.
Ik vraag me dan af, heb je als gehandicapte geen recht op een speciale uitkering/toeslag ofzo, wajong oid (ze is 40)? Heb dat hem ook gevraagd maar hij zei dat ze zoiets ooit op haar 18e had moeten aanvragen, dat niet heeft gedaan door onwetendheid en daardoor nooit meer recht had op zoiets.
Hij had eerder ook een verhaal dat omdat ze samenwoonden, hij sowieso ook wettelijk verplicht was haar te onderhouden tot de situatie beter was. Dit is door ons ontkracht, is alleen bij huwelijk.
Is dat uitkerings-gedoe nou een raar verhaal of ligt het aan mij??
En zo ja, hoe zit het dan wel? Zal haar dat dan eens als tip geven..
dinsdag 18 november 2008 om 18:08
Wat zij moet doen is zich direct melden bij het CWI voor een bijstandsuitkering. Als de gemeente (diegene die de aanvraag beoordeelt) een beetje in hun voorliggende voorzieningen zitten dan zullen ze haar direct verplichten om een Wajong uitkering aan te vragen. Echter, omdat de aanvraagprocedure erg lang duurt vanwege alle onderzoeken en omdat er een wachttijd bestaat van 52 weken, zal zij de WWB toegekend krijgen (mits ze uiteraard aan de voorwaarden voldoet) en zal de gemeente de WWB nadien met de Wajong gaan verrekenen als deze wordt toegekend. Maar direct melden dus. Wel een beetje dom dat die vriend alles is blijven betalen, ondanks dat ze niet samenwoonden.
dinsdag 18 november 2008 om 18:18
Ik heb bij het UWV gewerkt. (ben er niet trots op) en ik heb wel eens een dossier in handen gehad van een goedkeuring Wajong van een vrouw van 63.
Maar 5-10 jaar werkervaring is teveel. Kort werkverleden moet je meer zien als een aantal bijbaantjes of pogingen.
Ik zie eigenlijk ook alleen maar WWB qua mogelijkheid. Met doofheid is goed te leven en te werken. Maar ja als ik dan zag dat er mensen met ADHD ook een wajong kregen... tja. Maar goed dat is apppels met peren vergelijken.
Maar 5-10 jaar werkervaring is teveel. Kort werkverleden moet je meer zien als een aantal bijbaantjes of pogingen.
Ik zie eigenlijk ook alleen maar WWB qua mogelijkheid. Met doofheid is goed te leven en te werken. Maar ja als ik dan zag dat er mensen met ADHD ook een wajong kregen... tja. Maar goed dat is apppels met peren vergelijken.
dinsdag 18 november 2008 om 18:31
Nou ik heb het idee dat ze er bij het UWV niets van snappen. Ik heb een vriendin van 19. Ze heeft vanaf jongs af aan een ziekte in haar heup (iets met het kraakbeen) en daar is ze op 14jarige leeftijd aan geopereerd. Met die operatie hebben ze haar heup grotendeelsvast gezet waardoor een hoek van 90 graden (wat je met zitten hebt) lang niet meer mogelijk is. Ze zit dus altijd met 1 been naast de stoel, scheef etc. Lang staan kan ze niet, in ieder geval niet langer dan 10 minuten aan 1 stuk door, hetzelfde met zitten. Ze moet blijven bewegen, maar moet kan gaan zitten wanneer ze 'moet'.. Bij een dagje weg zit ze in een aangepaste rolstoel. Meteen toen ze 18 werd is er een Wajong uitkering aangevraagd, maar absoluut niet gekregen. Waarom niet?? Ze kon volgens het UWV wel lopende band werk doen wat betekend: te lang staan of te lang zitten en ze moet een ander vragen om haar spulletjes te tillen en weg te zetten omdat ze niet meer dan 3+ kilo tillen mag. Zo zit ze zelf niet op een normaal werktempo en houdt ze ook een collega van haar werk. Het UWV heeft ong. 10 baantjes bedacht die volgens hen wel te doen zouden moeten zijn, maar wat gewoon weg niet kan, zeker niet fulltime.. Doordat ze de hele dag haar evenwicht corrigeert is ze aan het eind van de dag doodop. Het grote probleem is dat er weinig bekend is over haar ziekte omdat maar een x aantal mensen in de wereld er bekend mee zijn. Brieven van doktoren en chirurgen, het UWV wil er niets van weten.
Ik vind het zoo sneu. Ze is een frisse meid van 19 en moet rondkomen van 70 euro stufi in de maand. Het komt er nu op neer dat haar ouders haar vanalles toeschieten, maar dat houdt ook een keer op en daar kan je je zelf ook niet prettig bij voelen.
Ik vind het zoo sneu. Ze is een frisse meid van 19 en moet rondkomen van 70 euro stufi in de maand. Het komt er nu op neer dat haar ouders haar vanalles toeschieten, maar dat houdt ook een keer op en daar kan je je zelf ook niet prettig bij voelen.
dinsdag 18 november 2008 om 18:41
Ja. Er is bezwaar gemaakt en afgewezen. Er zijn chirugen rapporten bij gekomen, maar het UWV blijft volhouden dat er 'genoeg' werk voor haar te doen is.
Ze zou bijvoorbeeld wel achter de computer kunnen werken, maar ze moet wel even kunnen lopen of op kunnen staan als ze pijn krijgt. Dat vinden de meeste werkgevers een probleem. En ook moet er voor haar een aangepaste bureaustoel worden gemaakt dan.. Welk bedrijf begint daar nou aan voordat je weet of je werknemer wel goed functioneert?
Maar eind vorig jaar is alles afgewezen en is haar glashard vertelt dat ze een uitkering wel kon vergeten in deze situatie.
Kleine toevoeging; ze zouden misschien wel langer door kunnen gaan met 'vechten' om alsnog een uitkering te krijgen maar m`n vriendin zakte door alle onbegrip etc. echt in een diep gat.
Ze zou bijvoorbeeld wel achter de computer kunnen werken, maar ze moet wel even kunnen lopen of op kunnen staan als ze pijn krijgt. Dat vinden de meeste werkgevers een probleem. En ook moet er voor haar een aangepaste bureaustoel worden gemaakt dan.. Welk bedrijf begint daar nou aan voordat je weet of je werknemer wel goed functioneert?
Maar eind vorig jaar is alles afgewezen en is haar glashard vertelt dat ze een uitkering wel kon vergeten in deze situatie.
Kleine toevoeging; ze zouden misschien wel langer door kunnen gaan met 'vechten' om alsnog een uitkering te krijgen maar m`n vriendin zakte door alle onbegrip etc. echt in een diep gat.
dinsdag 18 november 2008 om 18:53
dinsdag 18 november 2008 om 18:57
Er zijn al rechtzaken over geweest. Toen is haar dus verteld dat ze het wel kon vergeten.
Ze zouden dus gewoon het traject weer opnieuw bijna 3 jaar kunnen doorstaan met grote kans op nee op het eind.
Nou is niet geschoten wel altijd mis, maar het grote probleem is dat er weinig tot niets bekend is over haar ziekte en dat er dus ook niet bekend is waar een persoon met die ziekte wel of niet tot in staat is.
De rechter noemde het 'gewoon een vastgezette heup'.. Maar daar houdt het lang niet bij op en dat ziet niemand in:)
Ze zouden dus gewoon het traject weer opnieuw bijna 3 jaar kunnen doorstaan met grote kans op nee op het eind.
Nou is niet geschoten wel altijd mis, maar het grote probleem is dat er weinig tot niets bekend is over haar ziekte en dat er dus ook niet bekend is waar een persoon met die ziekte wel of niet tot in staat is.
De rechter noemde het 'gewoon een vastgezette heup'.. Maar daar houdt het lang niet bij op en dat ziet niemand in:)
dinsdag 18 november 2008 om 18:59
Maar als ze voltijds studeert heeft ze nu toch sowieso geen recht op een andere uitkering? Branwen, weet jij dat?
Ik neem aan dat ze lest voor een aangepast rijbewijs? Ik wist niet dat dat vergoed werd. En al helemaal niet dat dat alleen vergoed wordt als je studeert? Of begrijp ik het verkeerd?
Ik neem aan dat ze lest voor een aangepast rijbewijs? Ik wist niet dat dat vergoed werd. En al helemaal niet dat dat alleen vergoed wordt als je studeert? Of begrijp ik het verkeerd?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 18 november 2008 om 19:01
KatvonDee, ze zou wellicht eens haar licht op kunnen gaan steken bij een revalidatiearts. Die kunnen in kaart brengen wat haar beperkingen en mogelijkheden zijn. Bij een revalidatieafdeling is er meestal ook de mogelijkheid om een arbeidsonderzoek te laten doen. Ik kan me voorstellen dat ze met een diagnose alleen niet ver komt, maar wellicht dat brieven van een revalidatiearts wel helpen, omdat deze een betere inschatting kan maken van haar mogelijkheden dan een chirurg.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 18 november 2008 om 19:03
Als je studeert en meer dan 25% arbeidsongeschikt bent dan krijg je daarnaast Wajong. Als je in aanmerking komt tenminste;)
Ze lest idd in een aangepaste auto en dat word alleen vergoed als je een opleiding volgt. En vriendin van haar volgt geen opleiding en die moet alles zelf betalen (ook gehandicapt).. Ik weet niet waarom dat is:)
Ze lest idd in een aangepaste auto en dat word alleen vergoed als je een opleiding volgt. En vriendin van haar volgt geen opleiding en die moet alles zelf betalen (ook gehandicapt).. Ik weet niet waarom dat is:)
dinsdag 18 november 2008 om 19:07
@Poezewoes. Ik vind het fijn dat je meedenkt, maar geloof me, zover haar ouders, zijzelf en familie, artsen e.d. mogelijkheden konden bedenken om haar aan een uitkering te krijgen. Zover zijn ze ook gegaan.
Maargoed.. Ik wilde eigenlijks alleen even aangeven dat het echt niet makkelijk is om een Wajong te krijgen. En dat als je doof bent dat het dan helemaal oneerlijk zou zijn tegenover m`n vriendin. Dat kwam in me op en daar heb ik even een stukje over getikt.
Maar fijn dat jullie zo meedenken hoor!
Maargoed.. Ik wilde eigenlijks alleen even aangeven dat het echt niet makkelijk is om een Wajong te krijgen. En dat als je doof bent dat het dan helemaal oneerlijk zou zijn tegenover m`n vriendin. Dat kwam in me op en daar heb ik even een stukje over getikt.
Maar fijn dat jullie zo meedenken hoor!
dinsdag 18 november 2008 om 19:18
quote:Poezewoes schreef op 18 november 2008 @ 18:59:
Maar als ze voltijds studeert heeft ze nu toch sowieso geen recht op een andere uitkering? Branwen, weet jij dat?Naar wat ik weet kan een Wajong-uitkering wel samengaan met een studiefinanciering; deze wordt niet gekort op de Wajong. Voor WWB is studiefinanciering wèl een voorliggende voorziening.
Maar als ze voltijds studeert heeft ze nu toch sowieso geen recht op een andere uitkering? Branwen, weet jij dat?Naar wat ik weet kan een Wajong-uitkering wel samengaan met een studiefinanciering; deze wordt niet gekort op de Wajong. Voor WWB is studiefinanciering wèl een voorliggende voorziening.
dinsdag 18 november 2008 om 19:24
Nou.. wat jullie zeggen speelt dus ook door mijn hoofd. Ik bedoelde met te goed voelen voor de WW dat ze niet 'officieel werkloos' wil zijn. Ze immers reuze hip, mooi en trendy en staat vol in het leven < dat is hoe zij zichzelf ziet, en daar past werkloosheid dus niet bij. Ze is een type dat vreselijk haar best doet overal bij te horen en door iedereen leuk gevonden te worden en dat lukt haar aardig. Mensen die haar pas kennen hebben het dan ook altijd over 'die leuke dove vrouw'. Mijns inziens heeft dit als achterliggende reden inderdaad dat ze dus daardoor mensen om zich heen krijgt, die weer vanalles voor haar kunnen doen. Volgens mij doet ze dit niet helemaal bewust, het is meer gewoon haar manier van functioneren ofzo. Ze weet zeg maar niet beter, vind het normaal. Het lukt dus why change a winning team? Ga je wat langer intensiever met haar om, dan merk je dat ze eigenlijk heel nep is.
En inderdaad, ik wil haar dus een schop onder de kont geven, en andere vrienden voelen dat net zo. Ben alleen bang dat deze vrouw niet zomaar te veranderen is.
Waarom die vriend van mij betaalt, tsja, het heeft te maken met een schuldgevoel. Ze zouden aan kinderen beginnen (haar biologische klok tikt keihard), en hij had ingestemd met een traject. Doordat hij de relatie beeindigde, gaat dat dus in rook op. Daarnaast heeft ze dus geen baan, nauwelijks familie en dus ook nog een lastige handicap. Ik denk dat het daar sterk mee te maken heeft.
Erg lastig dus allemaal.
En inderdaad, ik wil haar dus een schop onder de kont geven, en andere vrienden voelen dat net zo. Ben alleen bang dat deze vrouw niet zomaar te veranderen is.
Waarom die vriend van mij betaalt, tsja, het heeft te maken met een schuldgevoel. Ze zouden aan kinderen beginnen (haar biologische klok tikt keihard), en hij had ingestemd met een traject. Doordat hij de relatie beeindigde, gaat dat dus in rook op. Daarnaast heeft ze dus geen baan, nauwelijks familie en dus ook nog een lastige handicap. Ik denk dat het daar sterk mee te maken heeft.
Erg lastig dus allemaal.
anoniem_75636 wijzigde dit bericht op 18-11-2008 19:25
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
dinsdag 18 november 2008 om 19:29
dinsdag 18 november 2008 om 19:30
dinsdag 18 november 2008 om 19:34
Het verhaal van Kat net gelezen. Dat maakt me ook echt boos hoor, puur door onwetendheid van het UWV/beoordelers schiet je vriendin er dus bij in. Belachelijk.
Nog even over doof zijn, je kunt dan inderdaad nog redelijk gewoon functioneren, alleen zullen je collega's e.d. zich ook wat moeten aanpassen. Maar, je hebt toch ook veel beperkingen. Je kunt niet bellen, geen vergaderingen volgen met meer dan 2-3 mensen, je hebt een tolk nodig bij grotere groepen (dat is rete duur), veel mensen (klanten wellicht) voelen zich ongemakkelijk tegenover iemand met een spraakafwijking, veel mensen hebben ook moeite met verstaan (mede ook door onzekerheid denk ik). Ik moet zeggen dat ik er eerst ook echt aan moest wennen, aan haar manier van spreken. Daarnaast kan het helaas ook gaan irriteren. Je moet toch echt telkens bv zwaaien als je de aandacht van de persoon wilt. Dat is in snelle (professionele) gesprekken best lastig. Een dove is ook vaak snel moe doordat veel energie nodig is om gesprekken te voeren, hij/zij moet immers altijd alles vanaf lippen of via gebaren meekrijgen. Dat is een stuk inspannender. Veel fulltime functies zijn voor de vrouw in kwestie dus gewoon te vermoeiend.
Nog even over doof zijn, je kunt dan inderdaad nog redelijk gewoon functioneren, alleen zullen je collega's e.d. zich ook wat moeten aanpassen. Maar, je hebt toch ook veel beperkingen. Je kunt niet bellen, geen vergaderingen volgen met meer dan 2-3 mensen, je hebt een tolk nodig bij grotere groepen (dat is rete duur), veel mensen (klanten wellicht) voelen zich ongemakkelijk tegenover iemand met een spraakafwijking, veel mensen hebben ook moeite met verstaan (mede ook door onzekerheid denk ik). Ik moet zeggen dat ik er eerst ook echt aan moest wennen, aan haar manier van spreken. Daarnaast kan het helaas ook gaan irriteren. Je moet toch echt telkens bv zwaaien als je de aandacht van de persoon wilt. Dat is in snelle (professionele) gesprekken best lastig. Een dove is ook vaak snel moe doordat veel energie nodig is om gesprekken te voeren, hij/zij moet immers altijd alles vanaf lippen of via gebaren meekrijgen. Dat is een stuk inspannender. Veel fulltime functies zijn voor de vrouw in kwestie dus gewoon te vermoeiend.
dinsdag 18 november 2008 om 19:34
ik vind dat je best je je vrienden erop mag wijzen dat dingen die zij zegt niet kloppen maar ik denk dat hij gewoon wil betalen maar niet goed onder woorden kan brengen of uitleggen aan zijn vrienden waarom hij dit doet omdat deze het er toch wel niet mee eens zouden zijn. Om de discussie te voorkomen gooit hij het er maar op dat hij dit moet doen vanwege samenwonen. Zeg hem gewoon nog een keer dat ze wellicht een Wajong kan krijgen en dan het er lekker bij laten.
dinsdag 18 november 2008 om 19:44
Als hij stopt met betalen heeft ze binnen no time een uitkering. Mensen zoals jij beschrijft, Annepanne, kunnen zich meestal wonderbaarlijk goed redden op het moment dat hun weldoeners niet meer meegaan in hun rol van afhankelijk wanhopig slachtoffer van de maatschappij. Ze heeft in ieder geval recht op bijstand, net als ieder ander die geen andere bron van bestaan heeft. Met of zonder sollicitatieplicht. Ze heeft 5 tot 10 jaar gewerkt, dus ze kan wel iets.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 18 november 2008 om 19:45
@ lotte, het is ook een lastige situatie. Toch vind ik dat echte vrienden opkomen voor elkaar. 'Wij' komen in dit geval op voor zijn belangen, iets dat je voor vrienden doet vind ik. Vinden het echt niet nodig dat hij dit doet. Hij is een volwassen kerel, inderdaad, maar zij is een volwassen vrouw.
Los daarvan, hij pusht haar behoorlijk om te solliciteren of voor zijn part een eigen bedrijfje te stichten, hij wil hier ook vanaf maar weet niet goed hoe, zij is immers nog steeds afhankelijk van hem en iemand waarvan je gehouden hebt laat je nou eenmaal niet zomaar keihard vallen, dat begrijp ik best.
Maarrrrr, zij doet niks, dat is het punt. Frustreert hem overigens ook hoor.
Ik wordt er gewoon ziek van om te zien dat hij verdorie haar zaken aan het regelen is om er vanaf te komen. Ben er ook van overtuigd dat zodra een baantje voor haar is gevonden o.i.d. alles weer koek en ei is en ze weer de oh zo vlotte meid is. Bah, dat mens moet zelf eens wat gaan doen.
Ik denk dat ik hier wel de kern raak. Zij fladdert van het ene aangegeven baantje naar de volgende relatie en weer terug naar een kruiwagen. Tot die tijd blijft ze aan het vorige hangen met allerlei zielige argumenten. Gatver. En het erge is, ze is zich er niet eens van bewust maar vind dit niet meer dan logisch.
Los daarvan, hij pusht haar behoorlijk om te solliciteren of voor zijn part een eigen bedrijfje te stichten, hij wil hier ook vanaf maar weet niet goed hoe, zij is immers nog steeds afhankelijk van hem en iemand waarvan je gehouden hebt laat je nou eenmaal niet zomaar keihard vallen, dat begrijp ik best.
Maarrrrr, zij doet niks, dat is het punt. Frustreert hem overigens ook hoor.
Ik wordt er gewoon ziek van om te zien dat hij verdorie haar zaken aan het regelen is om er vanaf te komen. Ben er ook van overtuigd dat zodra een baantje voor haar is gevonden o.i.d. alles weer koek en ei is en ze weer de oh zo vlotte meid is. Bah, dat mens moet zelf eens wat gaan doen.
Ik denk dat ik hier wel de kern raak. Zij fladdert van het ene aangegeven baantje naar de volgende relatie en weer terug naar een kruiwagen. Tot die tijd blijft ze aan het vorige hangen met allerlei zielige argumenten. Gatver. En het erge is, ze is zich er niet eens van bewust maar vind dit niet meer dan logisch.
dinsdag 18 november 2008 om 19:46
dinsdag 18 november 2008 om 19:48
quote:KatVonDee schreef op 18 november 2008 @ 18:41:
Ja. Er is bezwaar gemaakt en afgewezen. Er zijn chirugen rapporten bij gekomen, maar het UWV blijft volhouden dat er 'genoeg' werk voor haar te doen is.
Ze zou bijvoorbeeld wel achter de computer kunnen werken, maar ze moet wel even kunnen lopen of op kunnen staan als ze pijn krijgt. Dat vinden de meeste werkgevers een probleem. En ook moet er voor haar een aangepaste bureaustoel worden gemaakt dan.. Welk bedrijf begint daar nou aan voordat je weet of je werknemer wel goed functioneert?
Is het de schuld van UWV dat werkgevers haar niet willen hebben? mensen wijzen zo makkelijk naar "het UWV wil niet" soms is dat terecht, en zijn er fouten gemaakt in de beoordeling. In dit geval lijkt dat niet zo. Jouw vriendin kan in theorie dit werk doen, en dan zegt de wet ( dus niet UWV) dat zij dus niet ongeschikt is voor deze arbeid. Zeker sinds de invoering vande WIa zijn keuringen sterng en als er 3 theoretische functies gevonden kunnen worden die gangbaar zijn, dan is die persoon dus in staat om het minimumloon te verdienen. Het is een bekend probleem dat werkgevers echter niet zitten te wachten op mensen met een vlekje, en dat ondanks het feit dat ze allerlei subsidies kunnen krijgen voor werkplekaanpassingen, werkgevers, ondanks krapte op de arbeidsmarkt die moeite niet kunnen of willen nemen. Die aangepaste stoel kan de werkgever volledig vergoed krijgen, en er zijn allerlei re-integratiepotjes waar ie gebruik van kan maken. Misschien is het een optie voor jouw vriendin om zelf bij een sollicitatie werkgevers op die mogelijkheid te wijzen?
Maar eind vorig jaar is alles afgewezen en is haar glashard vertelt dat ze een uitkering wel kon vergeten in deze situatie.
Kleine toevoeging; ze zouden misschien wel langer door kunnen gaan met 'vechten' om alsnog een uitkering te krijgen maar m`n vriendin zakte door alle onbegrip etc. echt in een diep gat.
Als je vriendin wil vechten, dan heft het misschien neer zin om haar aandacht te verleggen naar onwillige werkgevers om aam te tonen dat ook mensen met een beperking goede werkkrachten kunen zijn. In de huidige maatschappij is de keuze van de politiek geweest om verantwoordelijkheden bij werkgevers en werknemers te leggen om hier uit te komen. Alleen mensen die echt niets kunnen hebben nog recht op een arbeidsongeschiktheidsuitkering, alle anderen worden geacht een baan te vinden. Dat dit heel vaak niet lukt heeft echter vooral te maken met onwilligheid van werkgevers.
en voor de TO: als de dame in kwestie "alleen maar"doof is en wel een opleiding heeft en in staat is gebleken om het minimumloon te verdienen, dan zal ze niet in aanmerking komen voor een wajong. Mocht ze door haar handicap niet in staat zijn om minimumloon te verdienen, dan had ze ook nog op haar 40 wajong toegekend kunnen krijgen, maar als ze jarenlang gewerkt heft lijkt dat niet aan de orde. Er is genoeg werk dat iemand kan doen ondanks dat ie doof is. En ook voor haar geldt : Dat de werkgevers haar niet willen hebben is niet iets waar uitkeringsverstrekkers heel veel invloed op hebben. het zou gfijn zijn als de overheid meer aandacht en geld zou besteden aan dit onderwerp; Hoe kunnen we werkgevers meer stimuleren om ook zwakkeren op de arbeidsmarkt een kans te geven". De wetgeving mbt arbeidsongeschiktheid gaat echter uit van wat iemand nog zou kunnen, vanb zijn verdiencapaciteit, en niet van of er ook werkgevers bereid zijn die persoon aan te nemen.
Ja. Er is bezwaar gemaakt en afgewezen. Er zijn chirugen rapporten bij gekomen, maar het UWV blijft volhouden dat er 'genoeg' werk voor haar te doen is.
Ze zou bijvoorbeeld wel achter de computer kunnen werken, maar ze moet wel even kunnen lopen of op kunnen staan als ze pijn krijgt. Dat vinden de meeste werkgevers een probleem. En ook moet er voor haar een aangepaste bureaustoel worden gemaakt dan.. Welk bedrijf begint daar nou aan voordat je weet of je werknemer wel goed functioneert?
Is het de schuld van UWV dat werkgevers haar niet willen hebben? mensen wijzen zo makkelijk naar "het UWV wil niet" soms is dat terecht, en zijn er fouten gemaakt in de beoordeling. In dit geval lijkt dat niet zo. Jouw vriendin kan in theorie dit werk doen, en dan zegt de wet ( dus niet UWV) dat zij dus niet ongeschikt is voor deze arbeid. Zeker sinds de invoering vande WIa zijn keuringen sterng en als er 3 theoretische functies gevonden kunnen worden die gangbaar zijn, dan is die persoon dus in staat om het minimumloon te verdienen. Het is een bekend probleem dat werkgevers echter niet zitten te wachten op mensen met een vlekje, en dat ondanks het feit dat ze allerlei subsidies kunnen krijgen voor werkplekaanpassingen, werkgevers, ondanks krapte op de arbeidsmarkt die moeite niet kunnen of willen nemen. Die aangepaste stoel kan de werkgever volledig vergoed krijgen, en er zijn allerlei re-integratiepotjes waar ie gebruik van kan maken. Misschien is het een optie voor jouw vriendin om zelf bij een sollicitatie werkgevers op die mogelijkheid te wijzen?
Maar eind vorig jaar is alles afgewezen en is haar glashard vertelt dat ze een uitkering wel kon vergeten in deze situatie.
Kleine toevoeging; ze zouden misschien wel langer door kunnen gaan met 'vechten' om alsnog een uitkering te krijgen maar m`n vriendin zakte door alle onbegrip etc. echt in een diep gat.
Als je vriendin wil vechten, dan heft het misschien neer zin om haar aandacht te verleggen naar onwillige werkgevers om aam te tonen dat ook mensen met een beperking goede werkkrachten kunen zijn. In de huidige maatschappij is de keuze van de politiek geweest om verantwoordelijkheden bij werkgevers en werknemers te leggen om hier uit te komen. Alleen mensen die echt niets kunnen hebben nog recht op een arbeidsongeschiktheidsuitkering, alle anderen worden geacht een baan te vinden. Dat dit heel vaak niet lukt heeft echter vooral te maken met onwilligheid van werkgevers.
en voor de TO: als de dame in kwestie "alleen maar"doof is en wel een opleiding heeft en in staat is gebleken om het minimumloon te verdienen, dan zal ze niet in aanmerking komen voor een wajong. Mocht ze door haar handicap niet in staat zijn om minimumloon te verdienen, dan had ze ook nog op haar 40 wajong toegekend kunnen krijgen, maar als ze jarenlang gewerkt heft lijkt dat niet aan de orde. Er is genoeg werk dat iemand kan doen ondanks dat ie doof is. En ook voor haar geldt : Dat de werkgevers haar niet willen hebben is niet iets waar uitkeringsverstrekkers heel veel invloed op hebben. het zou gfijn zijn als de overheid meer aandacht en geld zou besteden aan dit onderwerp; Hoe kunnen we werkgevers meer stimuleren om ook zwakkeren op de arbeidsmarkt een kans te geven". De wetgeving mbt arbeidsongeschiktheid gaat echter uit van wat iemand nog zou kunnen, vanb zijn verdiencapaciteit, en niet van of er ook werkgevers bereid zijn die persoon aan te nemen.
