Gekke sollicitatiegesprekken...

Niet echt gek, maar ik werd wel gered omdat de man tegenover mij aan tafel zei: Zal ik eerst iets over het bedrijf vertellen? En toen bleek dat de oppervlakten waar over gesproken was in de advertentie ziet grondoppervlaktes waren wat ik dacht, maar dat het om verf ging. Was laboratoriumwerk en ik dacht echt dat het om grondonderzoek ging (was 45 jaar geleden dus geen website om verder te kijken) Was een sollicitatie omdat ik werkloos was en moest solliciteren, en er van uitging dat ik toch niet aangenomen zou worden wegens de afstand. Maar ze namen me wel (bij gebrek aan sollicitanten dichterbij)

Een stuk gereden voor een sollicitatie waar ik oor naar had.
Ik heb tijdens mijn sollicitatie brief aangeven dat ik voor de functie X wil gaan en niet voor functie Z wat ik al jaren deed.
Tijdens het gesprek voor functieX probeerde ze me warm te maken voor functie Z. Kort gezegd, ze hadden al besloten dat ik de ideale kandidaat werd. Het ging zo snel dat ik met een open mond zat toe te kijken.

Niks geen vragen. Ze keken me amper aan..
Toen ik ze onder brak dat ik voor functie x heb gesolliciteerd en dat ik mijn huidige functie juist niet meer wil uitoefenen werd het stil.
Uhh..
Ik heb ze verwezen naar mijn sollicitatiebrief wat voor ze lag. En dat ik het raar vind dat ik de ideale kandidaat ben zonder te weten wie ik ben.
Gesprek liep nadien wat stroef en was blij dat het klaar was.

3 a 4 weken later belde ze me op. Helaas was ik het niet geworden. (Inmiddels al een ander baan), prima. Week daarop, ik bleef ik het hoofd zitten van de manager. Of ik toch bij ze wil werken. Bij door vragen had hij het over functie Z.
Hoe duidelijk moet je nog zijn? Ze luisteren niet en keken alleen maar naar functie invulling.

Achteraf moet ik wel om lachen. Een wtf momentje. En hoevaak de vacatures weer open staan is ongelofelijk. Investeren in je werknemers is tegenwoordig niet zo hip meer.

nlies schreef: ↑

28-05-2023 00:52

Niet echt gek, maar ik werd wel gered omdat de man tegenover mij aan tafel zei: Zal ik eerst iets over het bedrijf vertellen? En toen bleek dat de oppervlakten waar over gesproken was in de advertentie ziet grondoppervlaktes waren wat ik dacht, maar dat het om verf ging. Was laboratoriumwerk en ik dacht echt dat het om grondonderzoek ging (was 45 jaar geleden dus geen website om verder te kijken) Was een sollicitatie omdat ik werkloos was en moest solliciteren, en er van uitging dat ik toch niet aangenomen zou worden wegens de afstand. Maar ze namen me wel (bij gebrek aan sollicitanten dichterbij)

Hahaha en ben je toen laborant geworden…?

Juniper_ schreef: ↑

27-05-2023 21:08

Heel recent, ik solliciteerde binnen het bedrijf waar ik al 5 jaar werk op een andere functie, zelfde werkgebied maar stapje hoger zeg maar. Assessment gemaakt en mocht op gesprek.
Er zaten drie personen, mt, hr en strategie. Ik had er zin in, maar ik kwam totaal overwelmed naar buiten. Drie kwartier bezig geweest met uitleggen wat mijn huidige functie eigenlijk inhoudt. Toen kreeg ik vanuit strategie te horen dat dat niet klopte want dat doen we niet in dit bedrijf…uhm…ik ben er 5 jaar geleden voor aangenomen en ja..dit is toch echt mijn huidige functie. Het was zo’n bizar gesprek. Na drie kwartier keken ze op hun horloge en dat was het. Ik vroeg nog naar de uitkomsten van mijn assessment maar die zou ik per mail ontvangen hebben (was niet waar en heb in nog altijd niet gekregen).

Uiteraard de functie niet gekregen en heb zelf als terugkoppeling gegeven dat ik het zo’n bizar gesprek vond, als ze zo tegen een externe kandidaat gedaan hadden had ik never nooit hier willen werken.

Moet eerlijk zeggen dat het me nog steeds hoog zit en ik me sindsdien eigenlijk afvraag wat ik er überhaupt nog te zoeken heb.

Kleine kanttekening, degene van mt is mijn manager en spreek ik regelmatig, dus hoezo weet zij ineens niet wat mijn functie is.

Zoiets heb ik ook eens meegemaakt! Echt zo'n verwaand 'dat doen we hier helemaal niet' terwijl ik gewoon exact en zonder bluf aan het vertellen was wat ik deed. Ook vroegen ze zich hardop af of ik de stress van hun afdeling wel aankon, want het was 'veel schakelen tussen verschillende gebieden', terwijl het mij juist vrij relaxed en simpel leek tov huidige functie (ik wilde juist een stapje terug). Ik had het idee dat er helemaal niet naar mij geluisterd werd, en overwoog echt om te vragen of ze me in de maling namen. Toen ik ze bij de zoveelste rare vraag ongetwijfeld verwilderd aankeek en in mijn hoofd bleef afvragen wat hier nu aan de hand was, bleven ze bloedserieus. Achteraf was ik het niet geworden omdat iemand anders 'beter in het team paste'. Dat denk ik ook ja... we zaten echt op compleet andere golflengtes. Kort daarna heb ik de toko helemaal verlaten, wat een aanfluiting. Heb me nog best lang afgevraagd of het geen test of bepaalde strategie was, maar mijn eindconclusie is dat het gewoon een heel raar gesprek was, met onkundige mensen.

Sollicitatie verliep goed en ik was aangenomen. Bedrijf in de zorgsector, mensenkennis en onbevooroordeeld naar de ander(cliënt) kunnen kijken waren vereist. Toen kwam de opmerking dat ze mijn adres hadden opgezocht en dat ik leuk woonde. Ik was wel duidelijk een vrouw met een goed verdienende partner gezien het huis en dit was dan een leuke bijbaan(36 uur) voor mij. Extra zakcentje om kleding te shoppen wat ik vast graag deed. Dat moest wel een prettig en onbezorgd leven zijn. Dit werd notabene gezegd door de vrouwelijke leidinggevende.

Ik heb afgezien van de baan. Ik vond de opmerking niet zo onbevooroordeeld. Was alleenstaande ouder dus kostwinner en heb een hekel aan shoppen. Ze was nog verbaasd ook.

ollie-ollie schreef: ↑

30-05-2023 00:35

Hahaha en ben je toen laborant geworden…?

ik was laborant, met net het diploma

Geen heel raar sollicitatiegesprek, maar de communicatie verliep zo stroef dat ik eigenlijk van tevoren al af had willen zeggen, maar dat durfde ik niet (was nog jong, weet ook niet waarom ik niet af had gezegd).

Het afspreken van het sollicitatiegesprek verliep al moeilijk, ik weet niet meer waarom precies, maar ik had toen al mijn twijfels of ik wel ergens wilde werken waar de communicatie zo slecht verliep.

Twee dagen voor het gesprek kreeg ik ineens een mailtje dat ik toch twee uur eerder moest komen en proef moest draaien zodat ze me konden beoordelen. Zonder overleg. Ik heb toen teruggemaild dat ik niet eerder kon komen en dat ik gewoon op het afgesproken tijdstip zou komen. Ik had toen eigenlijk gewoon af moeten zeggen via de mail, maarja niet gedaan dus.

Toen kwam ik daar op vrijdagmiddag op het afgesproken tijdstip, was er niemand te bekennen. Bijna iedereen was al naar huis. Uiteindelijk een concierge gevonden die me heel lang in de hal liet wachten tot hij eindelijk de mensen van de sollicitatiecommissie had gevonden en me daarheen kon brengen. Door dat lange wachten in de hal (staand) én de slechte communicatie vooraf had ik er ook al geen zin meer in.

Bij het gesprek aangekomen... bleek dat ze me voor een andere functie hadden uitgenodigd dan waarop ik gesolliciteerd had. Die andere functie was al vervuld. Ik was zó ongemotiveerd, ik gaf ook hele ongemotiveerde antwoorden toen en eigenlijk had ik midden in het gesprek op willen staan om ze te bedanken en weg te gaan, maar dat durfde ik toch niet.

Ze hebben me ook nooit meer gebeld om me af te bellen.

toen ik werkloos was, via uitzendbureau iets bij een transportbedrijf, Iets administratiefs. Werd binnengelaten in de pauzeruimte van de chauffeurs, en als ik koffie wilde kon ik die ergens achter uit de automaat halen.
Na een tijd wachten kwam er iemand binnen, die al meteen zei dat hij mijn cv niet bij zich had. Ik gad het wel bij me, maar hij had het niet nodig. Die man straalde zo uit: Ik wil jou niet, ik hoef jou niet, heb niet om je gevraagd, dat ik echt heb zitten denken om maar op te stappen. Maar ja uitzendbureau/uwv dus toch maar blijven zitten. Kreeg de afwijzing volgens mij dezelfde middag al in de mailbox