Werk & Studie
alle pijlers
Gesprek arbeidsdeskundige voorbereiden
maandag 8 juni 2020 om 11:45
Ik heb net een gesprek met mijn bedrijfsarts gehad, conclusie: momenteel geen arbeidsmogelijkheden, ook niet op therapeutische basis. Omdat ik het tweede jaar ziektewet nader, hebben we ook de beperkingenlijst ingevuld. Nu heeft de bedrijfsarts me verwezen naar een arbeidsdeskundige voor een gesprek, en ik wil me hier graag goed op voorbereiden.
Ik heb dus behoorlijk wat gegoogled maar kom voornamelijk op sites van bedrijven die een tweedespoortraject aanbieden, en vind maar weinig vanuit het perspectief van de werknemer, behalve op de website van het uwv.
Daar las ik dan wel weer dat als er geen arbeidsmogelijkheden zijn, je dan niet naar de arbeidsdeskundige gaat. Ik las ook dat ik kan voorbereiden wat ik nog wél kan, maar dat is op het moment echt niks (persoonlijke hygiene en eten zijn al een uitdaging). Ik ben dan geneigd om te gaan speculeren wat ik wel kan als het weer wat beter zou gaan, maar dat is in een glazen bol kijken; ik weet niet of het beter gaat, ik weet niet wanneer, en ik weet niet waar mijn mogelijkheden liggen in de toekomst. Het werk wat ik heb gedaan kan niet meer, en ik zou graag willen weten wat nog wel kan qua werk zodat ik weer wat toekomstperspectief heb, maar hoe moet ik dat weten voordat ik behandeling heb gehad en heb geleerd wat dit precies betekent voor mij?
Kortom; ik weet nu niet zo goed hoe ik me moet voorbereiden. Nu wordt mijn behandeling eindelijk een beetje opgestart en krijg ik ook een werk en leercoach, maar ik merk dat ik het nu niet goed los kan laten.
Iemand tips, ervaringen, linkjes?
Ik heb dus behoorlijk wat gegoogled maar kom voornamelijk op sites van bedrijven die een tweedespoortraject aanbieden, en vind maar weinig vanuit het perspectief van de werknemer, behalve op de website van het uwv.
Daar las ik dan wel weer dat als er geen arbeidsmogelijkheden zijn, je dan niet naar de arbeidsdeskundige gaat. Ik las ook dat ik kan voorbereiden wat ik nog wél kan, maar dat is op het moment echt niks (persoonlijke hygiene en eten zijn al een uitdaging). Ik ben dan geneigd om te gaan speculeren wat ik wel kan als het weer wat beter zou gaan, maar dat is in een glazen bol kijken; ik weet niet of het beter gaat, ik weet niet wanneer, en ik weet niet waar mijn mogelijkheden liggen in de toekomst. Het werk wat ik heb gedaan kan niet meer, en ik zou graag willen weten wat nog wel kan qua werk zodat ik weer wat toekomstperspectief heb, maar hoe moet ik dat weten voordat ik behandeling heb gehad en heb geleerd wat dit precies betekent voor mij?
Kortom; ik weet nu niet zo goed hoe ik me moet voorbereiden. Nu wordt mijn behandeling eindelijk een beetje opgestart en krijg ik ook een werk en leercoach, maar ik merk dat ik het nu niet goed los kan laten.
Iemand tips, ervaringen, linkjes?
maandag 8 juni 2020 om 17:39
Één werd volledig afgekeurd terwijl ze dat niet verwachtte, de ander moest solliciteren op functies die ofwel fysiek onmogelijk waren ofwel wettelijk gezien niet uitgevoerd mochten worden met die klachten.
Beide kanten op dus.
maandag 8 juni 2020 om 18:15
Als werkgever heb ik regelmatig te maken gehad met een arbeidsdeskundige / arbeidsdeskundig onderzoek en mijn ervaring is dat het vooral belangrijk is dat je heel duidelijk bent over wat je wel / niet kunt. En dan niet specifieke functiegerelateerd, maar meer in het algemeen. Bijvoorbeeld: ik kan niet tegen stressvolle situaties, of tegen situaties waarin ik veel (visuele of auditieve) prikkels moet verwerken. Daar kun je dus alvast over nadenken. De beperkingenlijst is een mooi aanknopingspunt daarvoor. (Daar moet het arbeidsdeskundig onderzoek ook op aansluiten).
Mijn ervaring is dat een rapport eerst ter inzage aan werkgever en werknemer wordt voorgelegd en pas als beiden hun reactie daarop hebben gegeven (en die reactie ook ergens is vastgelegd), het rapport definitief wordt. Ik heb dus altijd wel inspraak op het eindrapport ervaren (en mijn medewerkers destijds ook).
Mijn ervaring is dat een rapport eerst ter inzage aan werkgever en werknemer wordt voorgelegd en pas als beiden hun reactie daarop hebben gegeven (en die reactie ook ergens is vastgelegd), het rapport definitief wordt. Ik heb dus altijd wel inspraak op het eindrapport ervaren (en mijn medewerkers destijds ook).
maandag 8 juni 2020 om 19:52
Mijn recente ervaring: met een arbeidsdeskundige betaald door werkgever (Wet Poortwachter) kun/moet je helemaal niets. Het is enkel om straks aan het UWV te tonen als werkgever dat zij aan hun inspanningsverplichting hebben voldaan (en jij door gewoon mee te werken). Ze vragen naar je dagverhaal, wat je zoal hebt ondernomen qua re-integratie/revalidatie/behandelingen, ze spreken met je direct leidinggevende.
UWV bekeek nog niet eens die rapportage. Gelukkig maar want ik was het er totaal niet mee eens (moest direct terug naar 8 uurtjes werk verdeeld over vier dagen
). Ik bleef koppig mijn ding doen en toen heeft de werkgever een deskundigenoordeel bij het UWV aangevraagd (om zich ook een beetje in te dekken en geen loonsanctie te krijgen a la ‘u had mevrouw tegen zichzelf moeten beschermen’).
Bij het UWV bekeek de verzekeringsarts de functiemogelijkhedenlijst opgesteld door de arbo, verklaringen van diverse specialisten, verklaring revalidatiearts, dagverhaal en mijn eigen idee over belastbaarheid. Die arts was het roerend met mij eens.
Twee maanden later WIA keuring, die verzekeringsarts was het weer eens met zijn collega en vond een rustdag noodzakelijk en toen ging de FML met het aantal uren door naar de arbeidsdeskundige. Deze laatste heb ik niet eens in persoon gezien, slechts gesproken door de telefoon. De arbeidsdeskundige maakte enkel de rekensommen en daaruit rolde het afkeuringspercentage.
UWV bekeek nog niet eens die rapportage. Gelukkig maar want ik was het er totaal niet mee eens (moest direct terug naar 8 uurtjes werk verdeeld over vier dagen
). Ik bleef koppig mijn ding doen en toen heeft de werkgever een deskundigenoordeel bij het UWV aangevraagd (om zich ook een beetje in te dekken en geen loonsanctie te krijgen a la ‘u had mevrouw tegen zichzelf moeten beschermen’). Bij het UWV bekeek de verzekeringsarts de functiemogelijkhedenlijst opgesteld door de arbo, verklaringen van diverse specialisten, verklaring revalidatiearts, dagverhaal en mijn eigen idee over belastbaarheid. Die arts was het roerend met mij eens.
Twee maanden later WIA keuring, die verzekeringsarts was het weer eens met zijn collega en vond een rustdag noodzakelijk en toen ging de FML met het aantal uren door naar de arbeidsdeskundige. Deze laatste heb ik niet eens in persoon gezien, slechts gesproken door de telefoon. De arbeidsdeskundige maakte enkel de rekensommen en daaruit rolde het afkeuringspercentage.
maandag 8 juni 2020 om 20:00
Ik herken het, aan mij zie op je goede dagen ook niks. Mensen zien mij nauwelijks omdat ik op mindere momenten alleen maar plat kan liggen.GreenLadyFern schreef: ↑08-06-2020 17:32Dan zal je het complete plaatje wel missen denk ik. Aan mij zie/merk je ook niks, ik kom alleen uit huis als het op dat moment redelijk goed gaat, dus mensen zien alleen de goede dagen. Ik moest laatst iets dringends regelen en kreeg commentaar omdat 'ik dat wel kon'. Ik heb toen maar uitgelegd dat ik drie dagen lang dat niet kon doen, en daarna vier dagen moest bijkomen. Daarnaast ben ik al twee jaar ziek en kan ik moeilijk alle dringende zaken laten liggen.
Al denk ik wel dat het verschil maakt wie je treft, wat ik vanuit mijn omgeving heb gehoord tenminste.
maandag 8 juni 2020 om 20:01
Ik heb nooit inspraak gehad in de rapportage van de arbeidsdeskundige. Misschien maakt het verschil uit of je nog in loondienst bent of niet?-Nienke- schreef: ↑08-06-2020 18:15Als werkgever heb ik regelmatig te maken gehad met een arbeidsdeskundige / arbeidsdeskundig onderzoek en mijn ervaring is dat het vooral belangrijk is dat je heel duidelijk bent over wat je wel / niet kunt. En dan niet specifieke functiegerelateerd, maar meer in het algemeen. Bijvoorbeeld: ik kan niet tegen stressvolle situaties, of tegen situaties waarin ik veel (visuele of auditieve) prikkels moet verwerken. Daar kun je dus alvast over nadenken. De beperkingenlijst is een mooi aanknopingspunt daarvoor. (Daar moet het arbeidsdeskundig onderzoek ook op aansluiten).
Mijn ervaring is dat een rapport eerst ter inzage aan werkgever en werknemer wordt voorgelegd en pas als beiden hun reactie daarop hebben gegeven (en die reactie ook ergens is vastgelegd), het rapport definitief wordt. Ik heb dus altijd wel inspraak op het eindrapport ervaren (en mijn medewerkers destijds ook).
maandag 8 juni 2020 om 20:06
De arbeidsdeskundige via werkgever legt de bevindingen eerst voor. Of je het eens of oneens bent met de bevindingen zorgt niet voor een ander advies. Je kunt wel fouten eruit halen. Deze AD en zijn/haar rapportage is ook totaal niet interessant voor het UWV want die onderzoeken altijd zelf of werkgever en werknemer wel aan hun inspanningsplicht hebben voldaan.
De arbeidsdeskundige bij het UWV doet zijn/haar ding en stuurt de bevindingen op. Dan kun je alleen bezwaar aantekenen. Loondienst of werkloos, dat maakt daar niets uit.
maandag 8 juni 2020 om 20:14
Ik denk dat je wel een beetje uit moet kijken met het wegwuiven van het belang van dit 1-jaars-arbeidsdeskundig onderzoek. Het is de plicht van de werkgever om de daarin opgenomen adviezen (bijv. over aangepast werk) in ieder geval te onderzoeken. Dat neemt het UWV mee. In zo’n AD-onderzoek wordt ook een advies uitgebracht over al dan niet het tweedespoortraject inzetten; ook dat heeft consequenties voor het verdere verloop van je ziekteperiode.lemoos2 schreef: ↑08-06-2020 20:06De arbeidsdeskundige via werkgever legt de bevindingen eerst voor. Of je het eens of oneens bent met de bevindingen zorgt niet voor een ander advies. Je kunt wel fouten eruit halen. Deze AD en zijn/haar rapportage is ook totaal niet interessant voor het UWV want die onderzoeken altijd zelf of werkgever en werknemer wel aan hun inspanningsplicht hebben voldaan.
Het eindoordeel is inderdaad aan het UWV, maar het lijkt me te snel gesteld dat het rapport er ‘totaal niet toe doet’.
maandag 8 juni 2020 om 20:45
Zoals ik al schreef, het is enkel zodat de werkgever kan aantonen aan zijn inspanningsverplichting te hebben voldaan. Eerste of tweede spoor.-Nienke- schreef: ↑08-06-2020 20:14Ik denk dat je wel een beetje uit moet kijken met het wegwuiven van het belang van dit 1-jaars-arbeidsdeskundig onderzoek. Het is de plicht van de werkgever om de daarin opgenomen adviezen (bijv. over aangepast werk) in ieder geval te onderzoeken. Dat neemt het UWV mee. In zo’n AD-onderzoek wordt ook een advies uitgebracht over al dan niet het tweedespoortraject inzetten; ook dat heeft consequenties voor het verdere verloop van je ziekteperiode.
Het eindoordeel is inderdaad aan het UWV, maar het lijkt me te snel gesteld dat het rapport er ‘totaal niet toe doet’.
Het is niet wat velen denken een meneer of mevrouw die fijn samen met jou gaat bekijken wat jouw mogelijkheden zijn. Werknemer betaalt hen niet. Als je in het tweede spoor komt, zou ik vooral adviseren: neem een juridisch en financieel onderlegd persoon in de arm.
maandag 8 juni 2020 om 23:45
Jouw persoonlijke ervaring is geen vertegenwoordiging van alle arbeidsdeskundige onderzoeken, maar slechts 1 voorbeeld daarvan. Ik begrijp dat er bij jou veel wrok zit n.a.v. Je re-integratietraject maar naast dat dat wat je zegt -in de regel- onjuist is, help je TO hier niet mee. Iedere re-integratie is anders, probeer dat aub te beseffen in je reacties in dit topic of andere die in de toekomst nog gaan komen. En doe wat aan je wrok, daar wordt je geen leuker mens van voor je omgeving en hier ook niet in mijn ogen.lemoos2 schreef: ↑08-06-2020 20:45Zoals ik al schreef, het is enkel zodat de werkgever kan aantonen aan zijn inspanningsverplichting te hebben voldaan. Eerste of tweede spoor.
Het is niet wat velen denken een meneer of mevrouw die fijn samen met jou gaat bekijken wat jouw mogelijkheden zijn. Werknemer betaalt hen niet. Als je in het tweede spoor komt, zou ik vooral adviseren: neem een juridisch en financieel onderlegd persoon in de arm.
dinsdag 9 juni 2020 om 00:19
Ik denk dat jouw begrijpend lezen stuk is. Ten eerste heb ik helemaal geen wrok, ten tweede zal het mij jeuken hoe ik in jouw ogen overkom. Wat blaten zonder überhaupt een beetje kennis van de wet poortwachter helpt TO al helemaal niet verder.HulpPiet schreef: ↑08-06-2020 23:45Jouw persoonlijke ervaring is geen vertegenwoordiging van alle arbeidsdeskundige onderzoeken, maar slechts 1 voorbeeld daarvan. Ik begrijp dat er bij jou veel wrok zit n.a.v. Je re-integratietraject maar naast dat dat wat je zegt -in de regel- onjuist is, help je TO hier niet mee. Iedere re-integratie is anders, probeer dat aub te beseffen in je reacties in dit topic of andere die in de toekomst nog gaan komen. En doe wat aan je wrok, daar wordt je geen leuker mens van voor je omgeving en hier ook niet in mijn ogen.
TO zit tussen week 42 en 52. Dan worden werkgevers een beetje zenuwachtig:
”Wanneer volgt een arbeidsdeskundig onderzoek?
De Arbowet noemt het arbeidsdeskundig onderzoek niet expliciet. U bent wel verplicht om te onderzoeken hoe werknemers naar vermogen kunnen blijven werken. In de praktijk schakelen werkgevers hier vaak een arbeidskundige voor in. Als u niet onderbouwt met een rapport wat u heeft gedaan aan de re-integratie van uw werknemer, kan dit consequenties hebben voor een eventuele beoordeling van UWV vanuit de WIA.
De arbeidsdeskundige voert het onderzoek meestal uit tussen de 42e en 52e week van ziekte. In de 42e week moet u vanuit de Wet verbetering poortwachter namelijk een ziekmelding doen bij UWV. Als het tweede verzuimjaar ingaat, moet u de voortgang in de re-integratie bovendien opnieuw beoordelen en is een arbeidsdeskundig onderzoek in die periode dus sterk raadzaam”(bron: ArboNed)
En die werkgever wordt een beetje zenuwachtig vanwege een eventuele loonsanctie om een jaar langer TO’s salaris door te moeten betalen. Dan gaat TO naar de ingehuurde arbeidsdeskundige die eventueel het tweede spoor een kickstart geeft in opdracht van werkgever.
“Het arbeidsdeskundig rapport wordt meegestuurd met de aanvraag van de arbeidsongeschiktheidsuitkering (WIA). UWV controleert bij de aanvraag of de werkgever zich heeft gehouden aan zijn wettelijke verplichtingen. Als de werkgever bij de WIA aanvraag aangeeft dat hij geen passend werk heeft voor de werknemer, beoordeelt UWV of dit voldoende onderzocht en onderbouwd is. Een arbeidsdeskundige weet precies waar het UWV op let en levert het onderzoek en de onderbouwing. Daarom doen werkgevers er goed aan om op tijd een arbeidsdeskundige in te schakelen. De werkgever is overigens niet verplicht om een arbeidsdeskundige in te schakelen.”
De werknemer heeft de volgende rechten bij re-integratie 2e spoor:
”Een werknemer hoeft in het eerste halfjaar geen werk te accepteren dat niet passend is. Dit is goed om in het achterhoofd te houden bij het contact met werkgever en/of re-integratieadviseur. Het is de bedoeling dat een re-integratietraject tweede spoor leidt naar passend werk, anders had het traject net zo goed in het eerste spoor (re-integratie bij de huidige werkgever) kunnen blijven;
Het is gebruikelijk dat de werkgever een re-integratiebureau kiest, maar de match met de werknemer is natuurlijk belangrijk. Bij twijfel kan een werknemer om een ander bureau verzoeken waarbij het raadzaam is om samen binnen een redelijke termijn tot een goede oplossing te komen;
Heeft de werknemer het idee dat het re-integratietraject niet goed verloopt, bijvoorbeeld omdat hij of zij niet-passende werkzaamheden krijgt aangeboden? Dan heeft de werknemer het recht om via het UWV om een onafhankelijk deskundigenoordeel te vragen”
En daarbij adviseer ik TO om het spreekwoordelijke ‘mannetje/vrouwtje’ in de arm te nemen die goed in deze materie thuis is, want TO kan momenteel vrijwel niets zoals te lezen valt in de OP. Ze maakt zich zorgen en zit met een werk- en leercoach terwijl haar behandeling nog in de opstartfase zit. Laat staan dat ze weet hoe het zich gaat ontwikkelen. En ik begrijp heel goed hoe moeilijk het is om je te moeten richten op je nieuwe ‘passies’ en ‘interesses’ als je vandaag niet weet hoe je morgen je bed uitkomt. Of hoe je dat dak boven je hoofd gaat betalen over 12 maanden.
Deze AD heeft een andere broodheer dan TO. Dat is geen wrok dat is realiteit. En zoals je kunt lezen is deze AD er niet op de eerste plaats om TO te helpen ontdekken waar haar ‘kansen en passies’ liggen maar als damage control voor de werkgever. En dat is een heel andere insteek dan een AD bij het UWV.
dinsdag 9 juni 2020 om 07:52
Nou ja, op dit moment betaalt mijn werkgever geen loon voor me omdat ik onder een no-risk polis val. Het uwv betaald dus een ziektewetuitkering aan mijn werkgever. Het is een groot bedrijf waarbij het hele verzuimgedeelte wordt uitbesteed aan een ander bedrijf. De administratie mbt ziekte en het (eventuele) wia dossier wordt dus keurig bijgehouden.
Ik denk dus niet dat mijn werkgever zenuwachtig word, ik ben gewoon een nummertje wat dat betreft.
De werkcoach wordt niet gefinancierd vanuit mijn werkgever maar vanuit de zorgverzekeringswet. Die zit in mijn behandelteam. Die is ingeschakeld juist om mee te kijken naar dit soort zaken. We zijn dan ook samen in kaart aan het brengen wat niet mogelijk is, en wat eventueel wel mogelijk is in de toekomst.
Ja, het is heel moeilijk om daar nu over na te denken, ik maak me zorgen om de financiële kant en ook omdat ik helemaal niet afgekeurd wíl worden. Maar het traject gaat bij werkgever gewoon door, dus ik ben blij dat ik hierin begeleid kan worden door een coach die bekend is met mijn problematiek, aangezien ik zelf eigenlijk niet goed in staat ben om nu met die stress om te gaan.
Mijn leidinggevende is verder weinig betrokken bij het project, ik heb ook tijdens mijn ziekteperiode een andere leidinggevende gekregen, wat het niet eenvoudiger maakt. Ik ondergeken met lg plan van aanpak, heb met haar diverse reintegratiepogingen gedaan en onderhoud wekelijks contact, maar die gaat niet over al dan niet een arbeidsdeskundig onderzoek, dat komt vanuit de bedrijfsarts.
Ik denk dus niet dat mijn werkgever zenuwachtig word, ik ben gewoon een nummertje wat dat betreft.
De werkcoach wordt niet gefinancierd vanuit mijn werkgever maar vanuit de zorgverzekeringswet. Die zit in mijn behandelteam. Die is ingeschakeld juist om mee te kijken naar dit soort zaken. We zijn dan ook samen in kaart aan het brengen wat niet mogelijk is, en wat eventueel wel mogelijk is in de toekomst.
Ja, het is heel moeilijk om daar nu over na te denken, ik maak me zorgen om de financiële kant en ook omdat ik helemaal niet afgekeurd wíl worden. Maar het traject gaat bij werkgever gewoon door, dus ik ben blij dat ik hierin begeleid kan worden door een coach die bekend is met mijn problematiek, aangezien ik zelf eigenlijk niet goed in staat ben om nu met die stress om te gaan.
Mijn leidinggevende is verder weinig betrokken bij het project, ik heb ook tijdens mijn ziekteperiode een andere leidinggevende gekregen, wat het niet eenvoudiger maakt. Ik ondergeken met lg plan van aanpak, heb met haar diverse reintegratiepogingen gedaan en onderhoud wekelijks contact, maar die gaat niet over al dan niet een arbeidsdeskundig onderzoek, dat komt vanuit de bedrijfsarts.
dinsdag 9 juni 2020 om 08:21
Ik begrijp het helemaal. Het is alleen niet zo definitief, die WGA-poot van WIA. Het kan best zo zijn dat je nu en komende 14 maanden niet/gedeeltelijk kunt werken maar over 15 maanden weer een stijgende lijn te pakken hebt. Althans, afhankelijk van reden ziekte (geen idee wat er speelt en dat gaat mij natuurlijk ook geen hol aan).GreenLadyFern schreef: ↑09-06-2020 07:52Nou ja, op dit moment betaalt mijn werkgever geen loon voor me omdat ik onder een no-risk polis val. Het uwv betaald dus een ziektewetuitkering aan mijn werkgever. Het is een groot bedrijf waarbij het hele verzuimgedeelte wordt uitbesteed aan een ander bedrijf. De administratie mbt ziekte en het (eventuele) wia dossier wordt dus keurig bijgehouden.
Ik denk dus niet dat mijn werkgever zenuwachtig word, ik ben gewoon een nummertje wat dat betreft.
De werkcoach wordt niet gefinancierd vanuit mijn werkgever maar vanuit de zorgverzekeringswet. Die zit in mijn behandelteam. Die is ingeschakeld juist om mee te kijken naar dit soort zaken. We zijn dan ook samen in kaart aan het brengen wat niet mogelijk is, en wat eventueel wel mogelijk is in de toekomst.
Ja, het is heel moeilijk om daar nu over na te denken, ik maak me zorgen om de financiële kant en ook omdat ik helemaal niet afgekeurd wíl worden. Maar het traject gaat bij werkgever gewoon door, dus ik ben blij dat ik hierin begeleid kan worden door een coach die bekend is met mijn problematiek, aangezien ik zelf eigenlijk niet goed in staat ben om nu met die stress om te gaan.
Mijn leidinggevende is verder weinig betrokken bij het project, ik heb ook tijdens mijn ziekteperiode een andere leidinggevende gekregen, wat het niet eenvoudiger maakt. Ik ondergeken met lg plan van aanpak, heb met haar diverse reintegratiepogingen gedaan en onderhoud wekelijks contact, maar die gaat niet over al dan niet een arbeidsdeskundig onderzoek, dat komt vanuit de bedrijfsarts.
Ik zou die coach vragen om een echt arbeidsdeskundig onderzoek van meerdere dagen. Eentje in een centrum waarin ze werk nabootsen en intussen alles doormeten (concentratie, output werk, NPO, lichamelijke belastbaarheid door fysiotherapeuten, etc.) en een conclusie gemaakt wordt door een (neuro)psycholoog. Dat soort onderzoeken zijn erg kostbaar om zelf te betalen maar je krijgt voor jezelf meer duidelijkheid wat je wel en niet kan. En dat soort onderzoeken vindt het UWV heel interessant, ze hebben diverse passages en adviezen gewoon 1 op 1 overgenomen in de beoordeling bij mijn WIA-aanvraag. De andere mensen die tijdens die dagen getest werden, zaten aan de start van spoor twee (verkenning mogelijkheden).
Ik wilde dat zelf graag (en heb het ook zelf betaald omdat ik in spoor 1 wilde blijven), kijken of ik nu zo’n gek in ontkenning was en omdat ik echt wilde weten wat nog wel zou gaan. Het was confronterend maar ook ergens geruststellend (eigen werk kan ik nog doen met kleine aanpassingen maar nooit meer fulltime). Ik kreeg in ieder geval een duidelijk beeld van mijn mogelijkheden omtrent werk.
In ieder geval veel sterkte, het is een rottige tijd met veel onzekerheid.
woensdag 10 juni 2020 om 07:53
Nou gisteren nogal van slag geraakt, nadat ik de eerstejaarsevaluatie en de fml lijst heb ontvangen.
In de eerstejaarsevaluatie staat dat er nu geen reële arbeidsmogelijkheden zijn in eigen werk of aangepast werk.
De FML lijst klopt voor het grootste deel met hoe ik nu functioneer. De verwachting is wel dat het op termijn (hoe lang dat duurt weet niemand) wat beter gaat en er meer mogelijk is.
Maar bij het deel wat over werktijden gaat staat dat ik ten minste 8 uur per dag en ten minste 40 uur per week kan werken.
Dat staat natuurlijk lijnrecht tegenover de conclusie in de eerstejaarsevaluatie, of de FML lijst moet geen actueel overzicht geven van mijn beperkingen, maar een prognose zijn voor de toekomst? Maar dan zouden de andere beperkingen niet zo zwaar opgetekend zijn toch?
Ik snap er niks van. Zo maar eens bellen om te kijken of ik daar wat duidelijkheid over kan krijgen.
In de eerstejaarsevaluatie staat dat er nu geen reële arbeidsmogelijkheden zijn in eigen werk of aangepast werk.
De FML lijst klopt voor het grootste deel met hoe ik nu functioneer. De verwachting is wel dat het op termijn (hoe lang dat duurt weet niemand) wat beter gaat en er meer mogelijk is.
Maar bij het deel wat over werktijden gaat staat dat ik ten minste 8 uur per dag en ten minste 40 uur per week kan werken.
Dat staat natuurlijk lijnrecht tegenover de conclusie in de eerstejaarsevaluatie, of de FML lijst moet geen actueel overzicht geven van mijn beperkingen, maar een prognose zijn voor de toekomst? Maar dan zouden de andere beperkingen niet zo zwaar opgetekend zijn toch?
Ik snap er niks van. Zo maar eens bellen om te kijken of ik daar wat duidelijkheid over kan krijgen.
vrijdag 19 juni 2020 om 16:33
Hoe staat er nu voor? In de FML-lijst staan je beperkingen op dát moment. Aan de hand daarvan gaat de arbeidsdeskundige na gesprek met jou en werkgever de mogelijkheden voor spoor1 en/of spoor2 in kaart brengen. Dat er nu geconcludeerd wordt dat beiden niet mogelijk is zou suggereren dat je helemaal niet belastbaar bent zoals bij GBM (geen benutbare mogelijkheden). Echter wordt in dat geval geen meestal geen FML opgesteld, want er zijn geen mogelijkheden dus valt er niks te onderzoeken. Ben dus erg benieuwd.
vrijdag 19 juni 2020 om 16:47
Ik vond het ook vreemd. Ik heb met de werkcoach gesproken. Die legde uit dat de bedrijfsarts denkt dat mits aan alle andere beperkingen in de fml zou worden voldaan, ik een volledige werkweek zou kunnen draaien (ook weer mits dit heel langzaam opgebouwd wordt).
Werkcoach gaat in ieder geval mee naar het arbeidsdeskundig onderzoek en we bereiden het samen voor. Werkcoach denkt dat er inderdaad geconcludeerd gaat worden dat er op dit moment geen opties zijn.
Op dit moment zijn er inderdaad geen benutbare mogelijkheden, maar de toekomst staat wat dat betreft niet in steen. Daarnaast kreeg ik de indruk dat het standaard protocol is om toch het onderzoek uit te laten voeren, en de fml dus in te vullen.
Ik krijg nu ook precies een andere bedrijfsarts en kan het niet meer navragen.
Ik ga voor nu gewoon af op het advies van mijn behandelaren en heb komende week een face to face gesprek met mijn werkcoach.
Werkcoach gaat in ieder geval mee naar het arbeidsdeskundig onderzoek en we bereiden het samen voor. Werkcoach denkt dat er inderdaad geconcludeerd gaat worden dat er op dit moment geen opties zijn.
Op dit moment zijn er inderdaad geen benutbare mogelijkheden, maar de toekomst staat wat dat betreft niet in steen. Daarnaast kreeg ik de indruk dat het standaard protocol is om toch het onderzoek uit te laten voeren, en de fml dus in te vullen.
Ik krijg nu ook precies een andere bedrijfsarts en kan het niet meer navragen.
Ik ga voor nu gewoon af op het advies van mijn behandelaren en heb komende week een face to face gesprek met mijn werkcoach.
vrijdag 19 juni 2020 om 19:00
Goed dat je je coach meeneemt naar het het gesprek. Het onderzoek kan je ook veel duidelijkheid gaan geven over de richting van de re-integratie. Vergeet niet dat als het weer beter gaat met je, spoor1 altijd weer een optie is. In principe is dat het doel van de re-integratie. Dat is namelijk je bedongen arbeid. Het proces is altijd gericht op jou mogelijkheden te geven op de arbeidsmarkt. En daar horen stappen bij die zowel jij als je werkgever moeten volgen. Je werkgever wil ook niet dat hij na 2 jaar nog een 3e ziektejaar moet betalen omdat hij niet voldoende heeft gedaan volgens het UWV. Dit 3e jaar wordt vaak ook niet vergoed door de verzekering of de kosten van arbodienst komen in zijn geheel voor rekening van je werkgever. Daarom moeten we bepaalde onderzoeken plaatsvinden. Succes binnenkort!
