Werk & Studie
alle pijlers
Gevoel om bedonderd te zijn!!
donderdag 9 april 2009 om 13:40
Hoi allemaal,
Ik heb hier eerder een topic geopend onder de naam Ongewenst arbeidsconflict, maar ik kan die niet meer terugvinden. Daarom open ik deze. Sorry.
Ik zal (proberen) in het kort mijn eerder verhaal te vertellen. In januari dit jaar, heb ik me ziek gemeld, met diagnose zwaar overspannen. Op advies van mijn huisarts moest ik thuis minimaal 6 weken blijven. Na ongeveer 5 weken moest ik op advies van mijn arboarts weer met het werk beginnen, wat ik ook heb gedaan. Voor 50%. Overspannenheid kwam vooral door privé omstandigheden en toenemende druk op mijn werk. Ik ga niet uitgebreid nu over dit hebben, want ik zit nu met een ander probleem.
Begin februari ben ik weer aan het werk gegaan voor 50%. Op advies van mijn arboarts aan mijn baas, zijn mijn werkzaamheden aangepast en mocht geen druk op mij uitgeoefend worden, in de zin van, laat haar het werk doen wat geen stress veroorzaakt.
Nou, vanaf februari dus, werk ik, voor 4 uurtjes per dag met aangepaste werkzaamheden. Tot nu toe, tenminste was mijn gevoel en gedachte, ging prima. Want ik krijg mijn werk altijd klaar, heb geen achterstand, sfeer met mijn collega’s is goed, etc . Ondertussen, ergens begin maart, werd ik gevraagd door PZ of ik een gesprek met een arbeidsconsulent/coach ook wil hebben. Deze persoon werkt ook voor arbodienst. Ik heb dat geaccepteerd. Deze persoon was helemaal niet mee eens dat ik zo vroeg met het werk ben begonnen en zeker niet meteen voor 50%. Als het aan hem lag, zou dat veel later zijn en dan nog voor maximaal 2 uur per dag. Afijn, uiteindelijk kwamen wij met een afspraak om zo door te gaan, voor 50%, maar in geen geval dit gaan uitbreiden. Hij vond het nog heel fragiel om uren uit te breiden, ondanks dat ik zei dat het zo goed ging.
Nou, vandaag heb ik een gesprek met mijn temleider gehad. En dat was zeer onaangenaam. Mijn teamleider heeft rapport van die arbeidsconsulent ontvangen en was helemaal niet blij. Er stonden dingen, zoals, de teamleider is niet zozeer bij de zaak betrokken, er zijn helemaal geen gespreken met de medewerker over de voortgang van zaken, etc. En dat klopt wel. Ik heb helemaal geen gespreken met mijn teamleider gehad, laat staan dat ik door mijn teamleider werd begeleid in dit alles. Maar wat er is vandaag gebeurd? Nou, ik werd beschuldigd (tenminste zo voel het bij me) dat ik helemaal niet begaan ben met het bedrijf, dat mijn houding is zo van, heb schijt aan alles, mijn collega’s zullen lekker het werk van mijn opvangen, ik ben hier alleen 4 uurtjes en ik doe waar ik het zin in heb en om 12h lekker doei! Dat ik met privé dingen bezig ben, zoals bellen en dingen regelen ????? Pardon? Ik was helemaal met stomheid geslagen! Ten eerste is dat heemaal niet waar. Ik vroeg nog met welke privé dingen ik bezig ben en met wie ik aan het bellen was, maar ik kreeg geen antwoord. Wel in de zin van, nou dat hebben wij van anderen gehoord. Sorry hoor, maar als je zoiets te horen krijg, dan kan je ook te horen krijgen hoe en wat. Gedetailleerd, lijkt mij. Wat ik aan werkzaamheden moet doen, doe ik. Aan het eind van mijn werkdag is alles klaar en weggewerkt. En het lijkt mij, dat je dat niet kan krijgen als je met je privé dingen bezig bent. Of zie ik dat verkeerd?
Advies van arboarts en mijn arbeidsconsulent was, ok jij bent nu weer begonnen voor 50%, probeer je zoveel mogelijk van de drukte af te sluiten en je werk te doen. Je hebt 4 uur tijd om dat te doen, dus probeer het gewoon. En dat deed ik!!! Gewoon 4 uur tijd goed besteden. Weinig gepraat met mijn collega’s , wat minder naar de toilet te gaan (ophouden, als jullie weten wat ik bedoel), beetje extreem, maar goed. En wat ik in die 4 uur doe staat genoteerd in een speciale computerprogramma, die alle medewerkers moeten aan het eind van de dag invullen. Zoals, hoeveel uren heb je gewerkt en wat je allemaal hebt gedaan. Alles staat genoteerd vanaf begin februari. P.S. heb wel die rapportage opgevraagd, want ik kreeg een vreemd gevoel dat er mee gefraudeerd is.
Maar, nu het verhaal af te maken. Het kwam op neer, dat ik niets goed doe. Niet mijn werk, en mijn houding is volgens hen zo, schijt aan alles en iedereen, terwijl ik mijn stinkende best heb gedaan om alles af te krijgen, en het lukt me ook (hoewel ik dat zelf zeg). En voor alle duidelijkheid, mijn teamleider en afdelingshoofd hebben mij nog nooit gevraagd hoe het met mij gaat, vanaf moment dat ik weer werkzaam ben, laat staan dat ik met hen in gesprek was hoe verder. Het werd me alleen medegedeeld wat ik vanaf nu moet doen. Heb net het gesprek met mijn arbeidsconsulent gehad. Hij vindt dit heel erg en niet kunnen en is van mening dat zij proberen hun eigen tekortkomingen in mijn schoenen te stoppen en alle schuld aan mij te verhalen.
Ik voel me heel erg aangeslagen door dit. Het voelt zo oneerlijk. Echt. Ik weet niet wat ik verder moet doen. Jullie wel?
Sorry dat het verhaal toch zo lang is geworden.
Ik heb hier eerder een topic geopend onder de naam Ongewenst arbeidsconflict, maar ik kan die niet meer terugvinden. Daarom open ik deze. Sorry.
Ik zal (proberen) in het kort mijn eerder verhaal te vertellen. In januari dit jaar, heb ik me ziek gemeld, met diagnose zwaar overspannen. Op advies van mijn huisarts moest ik thuis minimaal 6 weken blijven. Na ongeveer 5 weken moest ik op advies van mijn arboarts weer met het werk beginnen, wat ik ook heb gedaan. Voor 50%. Overspannenheid kwam vooral door privé omstandigheden en toenemende druk op mijn werk. Ik ga niet uitgebreid nu over dit hebben, want ik zit nu met een ander probleem.
Begin februari ben ik weer aan het werk gegaan voor 50%. Op advies van mijn arboarts aan mijn baas, zijn mijn werkzaamheden aangepast en mocht geen druk op mij uitgeoefend worden, in de zin van, laat haar het werk doen wat geen stress veroorzaakt.
Nou, vanaf februari dus, werk ik, voor 4 uurtjes per dag met aangepaste werkzaamheden. Tot nu toe, tenminste was mijn gevoel en gedachte, ging prima. Want ik krijg mijn werk altijd klaar, heb geen achterstand, sfeer met mijn collega’s is goed, etc . Ondertussen, ergens begin maart, werd ik gevraagd door PZ of ik een gesprek met een arbeidsconsulent/coach ook wil hebben. Deze persoon werkt ook voor arbodienst. Ik heb dat geaccepteerd. Deze persoon was helemaal niet mee eens dat ik zo vroeg met het werk ben begonnen en zeker niet meteen voor 50%. Als het aan hem lag, zou dat veel later zijn en dan nog voor maximaal 2 uur per dag. Afijn, uiteindelijk kwamen wij met een afspraak om zo door te gaan, voor 50%, maar in geen geval dit gaan uitbreiden. Hij vond het nog heel fragiel om uren uit te breiden, ondanks dat ik zei dat het zo goed ging.
Nou, vandaag heb ik een gesprek met mijn temleider gehad. En dat was zeer onaangenaam. Mijn teamleider heeft rapport van die arbeidsconsulent ontvangen en was helemaal niet blij. Er stonden dingen, zoals, de teamleider is niet zozeer bij de zaak betrokken, er zijn helemaal geen gespreken met de medewerker over de voortgang van zaken, etc. En dat klopt wel. Ik heb helemaal geen gespreken met mijn teamleider gehad, laat staan dat ik door mijn teamleider werd begeleid in dit alles. Maar wat er is vandaag gebeurd? Nou, ik werd beschuldigd (tenminste zo voel het bij me) dat ik helemaal niet begaan ben met het bedrijf, dat mijn houding is zo van, heb schijt aan alles, mijn collega’s zullen lekker het werk van mijn opvangen, ik ben hier alleen 4 uurtjes en ik doe waar ik het zin in heb en om 12h lekker doei! Dat ik met privé dingen bezig ben, zoals bellen en dingen regelen ????? Pardon? Ik was helemaal met stomheid geslagen! Ten eerste is dat heemaal niet waar. Ik vroeg nog met welke privé dingen ik bezig ben en met wie ik aan het bellen was, maar ik kreeg geen antwoord. Wel in de zin van, nou dat hebben wij van anderen gehoord. Sorry hoor, maar als je zoiets te horen krijg, dan kan je ook te horen krijgen hoe en wat. Gedetailleerd, lijkt mij. Wat ik aan werkzaamheden moet doen, doe ik. Aan het eind van mijn werkdag is alles klaar en weggewerkt. En het lijkt mij, dat je dat niet kan krijgen als je met je privé dingen bezig bent. Of zie ik dat verkeerd?
Advies van arboarts en mijn arbeidsconsulent was, ok jij bent nu weer begonnen voor 50%, probeer je zoveel mogelijk van de drukte af te sluiten en je werk te doen. Je hebt 4 uur tijd om dat te doen, dus probeer het gewoon. En dat deed ik!!! Gewoon 4 uur tijd goed besteden. Weinig gepraat met mijn collega’s , wat minder naar de toilet te gaan (ophouden, als jullie weten wat ik bedoel), beetje extreem, maar goed. En wat ik in die 4 uur doe staat genoteerd in een speciale computerprogramma, die alle medewerkers moeten aan het eind van de dag invullen. Zoals, hoeveel uren heb je gewerkt en wat je allemaal hebt gedaan. Alles staat genoteerd vanaf begin februari. P.S. heb wel die rapportage opgevraagd, want ik kreeg een vreemd gevoel dat er mee gefraudeerd is.
Maar, nu het verhaal af te maken. Het kwam op neer, dat ik niets goed doe. Niet mijn werk, en mijn houding is volgens hen zo, schijt aan alles en iedereen, terwijl ik mijn stinkende best heb gedaan om alles af te krijgen, en het lukt me ook (hoewel ik dat zelf zeg). En voor alle duidelijkheid, mijn teamleider en afdelingshoofd hebben mij nog nooit gevraagd hoe het met mij gaat, vanaf moment dat ik weer werkzaam ben, laat staan dat ik met hen in gesprek was hoe verder. Het werd me alleen medegedeeld wat ik vanaf nu moet doen. Heb net het gesprek met mijn arbeidsconsulent gehad. Hij vindt dit heel erg en niet kunnen en is van mening dat zij proberen hun eigen tekortkomingen in mijn schoenen te stoppen en alle schuld aan mij te verhalen.
Ik voel me heel erg aangeslagen door dit. Het voelt zo oneerlijk. Echt. Ik weet niet wat ik verder moet doen. Jullie wel?
Sorry dat het verhaal toch zo lang is geworden.
dinsdag 14 april 2009 om 17:04
Nou Pontichella, dat is juist heel vreemd, want mijn advocaat heeft me gezegd dat een werkgever juist de advies van arbodienst moet opvolgen, anders waarvoor is de arbodienst? In het geval van jouw vriendin, zou ik zeggen, laat haar wat meer info bij PZ opvragen, misschien. Weet ik niet, maar het lijkt me wel verstandig.
dinsdag 14 april 2009 om 17:06
Een werkgever hoeft zich inderdaad niet te houden aan het advies van de ARBO. Een werknemer kan wel bij de UWV een second opinion aanvragen. UWV staat juridisch veel sterker en kan desnoods een werkgever dwingen om een bepaald behandelplan uit te voeren. Als een werkgever na deze second opinion ongelijk blijkt te hebben, kunnen de kosten op hem verhaald worden. Dus ben jij echt zeker van je zaak, dan kun je zoiets rustig aanvragen, want de werkgever moet dan alsnog de kosten van deze second opinion terug betalen. Wat de precieze kosten zijn van deze second opinion is niet te achterhalen. Dus als je hier voor kiest moet je even naar UWV bellen, die kunnen het vast wel vertellen.
dinsdag 14 april 2009 om 17:13
Kun je bij het gesprek van volgende week met PZ niet een MP3-speler meenemen in je zak, die het gesprek opneemt? Ik zou vanaf nu alles vastleggen. Je kunt het waarschijnlijk niet als bewijs gebruiken (want zonder toestemming is het vastgelegd), maar je kunt ook doen alsof je zelf zo'n goed geheugen hebt.
dinsdag 14 april 2009 om 18:52
quote:lente45 schreef op 14 april 2009 @ 17:04:
Nou Pontichella, dat is juist heel vreemd, want mijn advocaat heeft me gezegd dat een werkgever juist de advies van arbodienst moet opvolgen, anders waarvoor is de arbodienst? In het geval van jouw vriendin, zou ik zeggen, laat haar wat meer info bij PZ opvragen, misschien. Weet ik niet, maar het lijkt me wel verstandig.Nee, dit klopt niet. Werkgever hoeft het advies niet op te volgen.
Nou Pontichella, dat is juist heel vreemd, want mijn advocaat heeft me gezegd dat een werkgever juist de advies van arbodienst moet opvolgen, anders waarvoor is de arbodienst? In het geval van jouw vriendin, zou ik zeggen, laat haar wat meer info bij PZ opvragen, misschien. Weet ik niet, maar het lijkt me wel verstandig.Nee, dit klopt niet. Werkgever hoeft het advies niet op te volgen.
dinsdag 14 april 2009 om 20:03
Je zit middenin een vicieuze cirkel meid...
Je bent ziek geworden door de omstandigheden op je werk.
Je wilt beter worden, maar dit lukt niet door de omstandigheden op je werk.
Nu kun je drie dingen doen: nog maandenlang zo doorgaan, waarbij het van kwaad tot erger wordt. Want jij gaat je toch steeds meer inzetten om tóch die waardering te krijgen en te horen dat je het wel goed doet. Maar dit krijg je waarschijnlijk gewoon nooit te horen, want het is nooit goed.
Je kunt dus niet de omstandigheden veranderen, maar wel je werk(gever). Maar dit raad ik je echt ten strengste af, want dan geef je jezelf èn je nieuwe werkgever geen eerlijke kans. Je bent tenslotte nog lang niet beter! En zoals hieronder al gezegd je verspeelt al je kansen op b.v. een uitkering.
Ik raad je aan (ik heb dat zelf ook gedaan nl.) om óf iemand op PZ duidelijk te maken dat slechts die paar uren werk absoluut niet bijdragen tot jouw welzijn. Ik had destijds de bedrijfsarts ook achter me staan, dus misschien zou je het ook via hem kunnen spelen. Laat je 100% ziekmelden, of doe dit zelf.
Ik heb uiteindelijk ca. 10 maanden thuis gezeten. Helaas haalde mijn werkgever in die maanden een hele hoop uit wat mijn gezondheid alleen maar verslechterde. Arbo-arts heeft op een gegeven moment als advies gegeven: een mediator inschakelen. Deze heeft (betaald door de werkgever, volgens mij zijn ze dat verplicht?!) eerst gesprekken met mij apart gevoerd, daarna met de werkgever. Op een gegeven moment met alle 3 de partijen rond de tafel, waarbij al heel snel de conclusie kwam dat we niet samen verder konden. Ik heb toen een vaststellingsovereenkomst getekend met als datum uitdiensttreding een paar maanden verder.
Het gekke is: echt vanaf het plaatsen van mijn handtekening voelde ik alsof er 50 kilo last van m'n schouders viel! Ik HOEFDE niet meer! En een paar weken later werd ik door een ander bedrijf zelfs gevrààgd om daar te komen werken. Wat een verschil was dit!
Dus... als dit werkelijk een gebed zonder end is, kun je misschien opperen om een mediator in te schakelen. Doe dit schriftelijk, want dan heb jij sowieso het bewijs dat JIJ aantoont op een normale manier in het arbeidsproces terug te willen komen!!! En is de conclusie: uitdiensttreding, dan kun je eisen stellen m.b.t. datum uitdiensttreding en een bedrag wat je daarbij meekrijgt... dat geeft jou enorm veel mogelijkheden om weer tot jezelf te komen. Sterkte meid!
Je bent ziek geworden door de omstandigheden op je werk.
Je wilt beter worden, maar dit lukt niet door de omstandigheden op je werk.
Nu kun je drie dingen doen: nog maandenlang zo doorgaan, waarbij het van kwaad tot erger wordt. Want jij gaat je toch steeds meer inzetten om tóch die waardering te krijgen en te horen dat je het wel goed doet. Maar dit krijg je waarschijnlijk gewoon nooit te horen, want het is nooit goed.
Je kunt dus niet de omstandigheden veranderen, maar wel je werk(gever). Maar dit raad ik je echt ten strengste af, want dan geef je jezelf èn je nieuwe werkgever geen eerlijke kans. Je bent tenslotte nog lang niet beter! En zoals hieronder al gezegd je verspeelt al je kansen op b.v. een uitkering.
Ik raad je aan (ik heb dat zelf ook gedaan nl.) om óf iemand op PZ duidelijk te maken dat slechts die paar uren werk absoluut niet bijdragen tot jouw welzijn. Ik had destijds de bedrijfsarts ook achter me staan, dus misschien zou je het ook via hem kunnen spelen. Laat je 100% ziekmelden, of doe dit zelf.
Ik heb uiteindelijk ca. 10 maanden thuis gezeten. Helaas haalde mijn werkgever in die maanden een hele hoop uit wat mijn gezondheid alleen maar verslechterde. Arbo-arts heeft op een gegeven moment als advies gegeven: een mediator inschakelen. Deze heeft (betaald door de werkgever, volgens mij zijn ze dat verplicht?!) eerst gesprekken met mij apart gevoerd, daarna met de werkgever. Op een gegeven moment met alle 3 de partijen rond de tafel, waarbij al heel snel de conclusie kwam dat we niet samen verder konden. Ik heb toen een vaststellingsovereenkomst getekend met als datum uitdiensttreding een paar maanden verder.
Het gekke is: echt vanaf het plaatsen van mijn handtekening voelde ik alsof er 50 kilo last van m'n schouders viel! Ik HOEFDE niet meer! En een paar weken later werd ik door een ander bedrijf zelfs gevrààgd om daar te komen werken. Wat een verschil was dit!
Dus... als dit werkelijk een gebed zonder end is, kun je misschien opperen om een mediator in te schakelen. Doe dit schriftelijk, want dan heb jij sowieso het bewijs dat JIJ aantoont op een normale manier in het arbeidsproces terug te willen komen!!! En is de conclusie: uitdiensttreding, dan kun je eisen stellen m.b.t. datum uitdiensttreding en een bedrag wat je daarbij meekrijgt... dat geeft jou enorm veel mogelijkheden om weer tot jezelf te komen. Sterkte meid!
dinsdag 14 april 2009 om 21:55
Btw: houdt jouw werkgever zich wel precies aan de regels die wettelijk vastliggen? Als je b.v. op deze site kijkt, zie je weer wat meer over rechten en plichten.
En denkt de arbo-arts niet alleen vanuit de werkgever, maar ook met jou mee als werknemer? Als je hieraan twijfelt, kun je ook een second opinion aanvragen bij het UWV...
En denkt de arbo-arts niet alleen vanuit de werkgever, maar ook met jou mee als werknemer? Als je hieraan twijfelt, kun je ook een second opinion aanvragen bij het UWV...
dinsdag 14 april 2009 om 22:54
Je zegt dat de sfeer vreselijk is, ik neem aan dat je je collega's bedoelt?
Misschien moet je eens een open gesprek aangaan met je collega's tezamen en aangeven van jouw kant uit waarom je in de ziektewet zit, wat de arbodienst besproken heeft met je en waarom je gewoon op dit moment niet meer kan (wat voor consequenties het zou geven als je dat wel zou doen) en dat je er alles aan wilt doen om zo snel mogelijk weer volledig aan de slag te gaan maar dat je merkt dat dat op dit moment helaas echt nog niet kan en dat je het daarom opbouwt.
Wel de beknopte versie waarvan je het geen probleem vindt dat ze die informatie te horen krijgen.
Soms is even alles open en bloot op tafel leggen een manier om begrip te kweken door jouw situatie neer te leggen. Het risico is echter dat mensen het aangrijpen om hun verwijten naar je ook op tafel te leggen maar aan de andere kant komen de verwijten dan tenminste open en bloot te liggen en heb je de gelegenheid erop te reageren in plaats van dat het achter je rug om een eigen leven blijft spoken.
Misschien moet je eens een open gesprek aangaan met je collega's tezamen en aangeven van jouw kant uit waarom je in de ziektewet zit, wat de arbodienst besproken heeft met je en waarom je gewoon op dit moment niet meer kan (wat voor consequenties het zou geven als je dat wel zou doen) en dat je er alles aan wilt doen om zo snel mogelijk weer volledig aan de slag te gaan maar dat je merkt dat dat op dit moment helaas echt nog niet kan en dat je het daarom opbouwt.
Wel de beknopte versie waarvan je het geen probleem vindt dat ze die informatie te horen krijgen.
Soms is even alles open en bloot op tafel leggen een manier om begrip te kweken door jouw situatie neer te leggen. Het risico is echter dat mensen het aangrijpen om hun verwijten naar je ook op tafel te leggen maar aan de andere kant komen de verwijten dan tenminste open en bloot te liggen en heb je de gelegenheid erop te reageren in plaats van dat het achter je rug om een eigen leven blijft spoken.
donderdag 16 april 2009 om 12:23
Hoi allemaal,
Dank nogmaals voor al jullie reacties. Ben net terug van mijn werk en moet zeggen dat dit helemaal niet meer gaat. Gisteren en vandaag was het sfeer weer gespannen, maar het komt niet alleen door mij, maar ook doordat al mijn collega´s niet tevreden zijn over het werkwijze van de teamleider. Zodra die weg is van de afdeling, beginnen ze te klagen en roddelen, dus...
Ik probeer i.i.g. mijn werk goed te doen, maar het word me gewoon niet gegund. Bijv. gisteren moest ik iets doen wat echt tijdrovend is. En zeker een absolute concentratie verijst, omdat het over het geld gaat, dus je mag gewoon geen fouten maken. Mijn teamleider wilde dat het tot 12 uur klaar is. Voordat ik iets kon zeggen, zei een collega van mij dat dat niet mogelijk is in mijn eentje klaar te krijgen, want het is veel te veel. Mijn teamleider heeft niets tegen haar gezegd, maar ik hoorde later teamleider tegen mijn afdelingshoofd zeggen dat ik mij best niet doe. Zij weten niet dat ik dat gehoord heb, want dat vond plaats op de gang en ik was in de WC. Dus, mensen ik weet het niet meer. Kennelijk, ik kan niets goed doen. Heb gevoel dat er geen zin meer heeft. Het is al besloten hoe ik presteer.
Groet, Lente45
Dank nogmaals voor al jullie reacties. Ben net terug van mijn werk en moet zeggen dat dit helemaal niet meer gaat. Gisteren en vandaag was het sfeer weer gespannen, maar het komt niet alleen door mij, maar ook doordat al mijn collega´s niet tevreden zijn over het werkwijze van de teamleider. Zodra die weg is van de afdeling, beginnen ze te klagen en roddelen, dus...
Ik probeer i.i.g. mijn werk goed te doen, maar het word me gewoon niet gegund. Bijv. gisteren moest ik iets doen wat echt tijdrovend is. En zeker een absolute concentratie verijst, omdat het over het geld gaat, dus je mag gewoon geen fouten maken. Mijn teamleider wilde dat het tot 12 uur klaar is. Voordat ik iets kon zeggen, zei een collega van mij dat dat niet mogelijk is in mijn eentje klaar te krijgen, want het is veel te veel. Mijn teamleider heeft niets tegen haar gezegd, maar ik hoorde later teamleider tegen mijn afdelingshoofd zeggen dat ik mij best niet doe. Zij weten niet dat ik dat gehoord heb, want dat vond plaats op de gang en ik was in de WC. Dus, mensen ik weet het niet meer. Kennelijk, ik kan niets goed doen. Heb gevoel dat er geen zin meer heeft. Het is al besloten hoe ik presteer.
Groet, Lente45
donderdag 16 april 2009 om 16:25
Lente, ook ik had precies dezelfde gedachte als jou. Dat het toch niet meer uitmaakte en de sfeer altijd zo zou blijven. Ook omdat ik mn teamleidster steeds minder begon te mogen. Ik heb dus wél een andere baan gezocht. Alleen het idee al dat ik weg kon bij die werkgever en ergens anders mocht werken haalde al enorm veel stress bij mij weg.
woensdag 22 april 2009 om 10:27
@Lente: ben je al eens met PZ gaan praten, of hebben ze wellicht een vertrouwenspersoon op jouw bedrijf, waar je dit soort zaken eens kunt bespreken?
Misschien is het ook mogelijk om met het gehele team een boodschap naar 'boven' toe uit te spreken over het presteren en de houding van jullie teamleider. Samen sta je sterk!
Misschien is het ook mogelijk om met het gehele team een boodschap naar 'boven' toe uit te spreken over het presteren en de houding van jullie teamleider. Samen sta je sterk!
woensdag 22 april 2009 om 16:54
Hoi Mootje,
Ik heb morgen pas het gesprek met PZ. Paar dagen geleden had ik gesprek met mijn arbeidsconsulent. Ik heb verteld over dat gesprek met teamleider en dat het heel onaangenaam was. Om het verhaal kort te maken, mijn arbeidsconsulent vond dit heel naar en eigenlijk niet kunnen. Hij gaat PZ adviseren om voor mij een andere werkplek te zoeken binnen het bedrijf. Of dat mogelijk is, weet ik niet, maar ik heb dit ook een paar maanden al aangegeven bij PZ. Ik hoop dat ik morgen wat meer info krijg.
Groetjes
Ik heb morgen pas het gesprek met PZ. Paar dagen geleden had ik gesprek met mijn arbeidsconsulent. Ik heb verteld over dat gesprek met teamleider en dat het heel onaangenaam was. Om het verhaal kort te maken, mijn arbeidsconsulent vond dit heel naar en eigenlijk niet kunnen. Hij gaat PZ adviseren om voor mij een andere werkplek te zoeken binnen het bedrijf. Of dat mogelijk is, weet ik niet, maar ik heb dit ook een paar maanden al aangegeven bij PZ. Ik hoop dat ik morgen wat meer info krijg.
Groetjes
woensdag 22 april 2009 om 20:34
Ik ga voor je duimen, Lente!!!
Ik heb dat 2,5 jaar geleden ook gehad... totdat mijn leidinggevende na een paar maandjes wederom mijn leidinggevende werd...!!! Toen snapte ik pas waarom ze me feliciteerde met mijn overstap naar een totaal andere afdeling... ze was toen al in gesprek over die functie... :-S
(Enfin: moeilijk verhaal, moeilijke relatie met mijn leidinggevende destijds, maar zij zag het allemaal anders...)
Succes meid; kop op!
Ik heb dat 2,5 jaar geleden ook gehad... totdat mijn leidinggevende na een paar maandjes wederom mijn leidinggevende werd...!!! Toen snapte ik pas waarom ze me feliciteerde met mijn overstap naar een totaal andere afdeling... ze was toen al in gesprek over die functie... :-S
(Enfin: moeilijk verhaal, moeilijke relatie met mijn leidinggevende destijds, maar zij zag het allemaal anders...)
Succes meid; kop op!
woensdag 22 april 2009 om 23:51
Ik ken wel iemand die problemen heeft met collega's.
Ht schint dat hij aardig en respectvol is tegenover iedereen, maar iedereen hem misbruik. Zij doen van alles tegen hem en er wordt nooit opgetreden... zelf werk ik daar en ik weet dat hij gelijk heeft, maar mensen zijn vaak in zichzelf gekeerd.
Wees niet verdrietig wnt het wordt dan nog erger, maar zoek naar andere mogelijkheden.. een neiuwe baan bijv?
Ht schint dat hij aardig en respectvol is tegenover iedereen, maar iedereen hem misbruik. Zij doen van alles tegen hem en er wordt nooit opgetreden... zelf werk ik daar en ik weet dat hij gelijk heeft, maar mensen zijn vaak in zichzelf gekeerd.
Wees niet verdrietig wnt het wordt dan nog erger, maar zoek naar andere mogelijkheden.. een neiuwe baan bijv?
dinsdag 5 mei 2009 om 21:29
Hoe gaat 't nu met je, Lente, en hoe zijn de gesprekken verlopen?
Noman: stel dat jij er iets van zegt tegen de anderen, keren ze zich dan tegen je? Dient je collega dit allemaal alleen op te lossen, of zijn er ook mensen die het voor hem opnemen, zodat hij zich a) begrepen voelt en b) dat er misschien meerdere mensen aansluiten en c) dat hij ook wat meer aansluiting gaat vinden en dat er begrip voor hem is/komt?
Noman: stel dat jij er iets van zegt tegen de anderen, keren ze zich dan tegen je? Dient je collega dit allemaal alleen op te lossen, of zijn er ook mensen die het voor hem opnemen, zodat hij zich a) begrepen voelt en b) dat er misschien meerdere mensen aansluiten en c) dat hij ook wat meer aansluiting gaat vinden en dat er begrip voor hem is/komt?
