Werk & Studie
alle pijlers
Heb jij een PhD gedaan, en was het het waard?
maandag 8 maart 2021 om 17:09
Ik ga - als het goed is - zomer 2022 mijn MSc in ecologie halen. Ik zou hierna graag aan de slag gaan als onderzoeker bij een onderzoeksinstituut wat toegepast onderzoek doet zoals het NIOO, Louis Bolk Instituut, Alterra of grotere instanties zoals Royal Haskoning of Arcadis. Het is dan wel belangrijk voor me dat er doorgroeimogelijkheden zijn naar functies zoals projectmanager, mocht dit passen binnen mijn kunnen en ambities op dat moment.
Ik vraag me af of je kansen beter liggen als je een PhD hebt gedaan. Ik heb een passie voor natuur, en wil graag bijdragen aan het beschermen hiervan. Ik heb niet per se een passie voor 24/7 onderzoek doen naar een heel klein vakgebied. Ik merk nu ook bij mijn stage dat ik niet de student ben die 10 uur per dag vol in mijn stageonderzoek stopt.
Mijn vraag is of er mensen hier een PhD hebben gedan, waarom en of het nut heeft gehad voor wat ze wilden doen? Of zelfs of er mensen een idee hebben of een PhD essentieel is voor wat ik graag zou willen.
Even disclaimer, ik weet dat je wel een PhD kan willen maar dat betekent niet dat je de positie krijgt. Het gaat me er slechts om of het relevant voor mij is om hier serieus over na te denken.
Ik vraag me af of je kansen beter liggen als je een PhD hebt gedaan. Ik heb een passie voor natuur, en wil graag bijdragen aan het beschermen hiervan. Ik heb niet per se een passie voor 24/7 onderzoek doen naar een heel klein vakgebied. Ik merk nu ook bij mijn stage dat ik niet de student ben die 10 uur per dag vol in mijn stageonderzoek stopt.
Mijn vraag is of er mensen hier een PhD hebben gedan, waarom en of het nut heeft gehad voor wat ze wilden doen? Of zelfs of er mensen een idee hebben of een PhD essentieel is voor wat ik graag zou willen.
Even disclaimer, ik weet dat je wel een PhD kan willen maar dat betekent niet dat je de positie krijgt. Het gaat me er slechts om of het relevant voor mij is om hier serieus over na te denken.
maandag 8 maart 2021 om 18:55
Ik heb een PhD afgerond (in scheikunde) en het was de leukste periode tot nu toe. Ik vond het het zeker waard. Natuurlijk was het zwaar en maakte ik vaak lange weken, maar je krijgt er zoveel voor terug. Ik moet er wel bij vermelden dat het een maatschappelijk zeer belangrijk project was en ik veel voldoening haalde uit de (toekomstige) toepassing van mijn project voor de medische wereld. Daarnaast gaf ik ook les (0.25 fte).
anoniem_327839 wijzigde dit bericht op 08-03-2021 19:01
7.00% gewijzigd
maandag 8 maart 2021 om 19:00
CriticalProblem schreef: ↑08-03-2021 18:25Toch zie ik ook soms functies voorbij komen waar expliciet wordt vermeld dat een PhD niet meegerekend wordt als werkervaring. Wisselende signalen dus.
Oeh, dat heb ik echt nog nooit gezien. Is dan wel duidelijk wat voor ervaring ze wel relevant vinden? Als je jouw langetermijntoekomst sowieso niet in academia ziet liggen zou ik voor je eindstage zeker naar een extern instituut gaan, en voor een eventuele promotie ook vooral kijken naar een project dat voornamelijk binnen een instituut loopt, met een lossere link met een universiteit.
Ik ben nu net een paar maanden weg uit de academische wereld trouwens en ik zit nog helemaal in de fase van opluchting, ik ben nog postdoc geweest maar in die tijd compleet afgeknapt. Niet per se vanwege de werkdruk, maar omdat ik heel erg van de inhoud ben en ik in een hoek zat waar ego's en competitie en gebrek aan geld en professionaliteit de inhoud erg in de weg zitten. Als de labs fatsoenlijk gemanaged zouden worden en de cultuur van bevindingen groter maken dan de data rechtvaardigen zou veranderen zou ik meteen terug willen, denk ik. Maar nu werk ik op vergelijkbaar niveau, ben ik ruim 80% van mijn tijd inhoudelijk bezig, en word ik niet onder druk gezet om concessies te doen qua integriteit, dus voorlopig zit ik hier goed. En ik doe genoeg relevante dingen om niet compleet kansloos te zijn als ik over een paar jaar toch weer op een academische functie zou solliciteren.
maandag 8 maart 2021 om 19:03
Ik zou dat voor zo'n positie niet interpreteren alsof een PhD-diploma geen meerwaarde heeft. Maar eerder dat je zonder PhD niet in aanmerking komt en dat ze bij het inschalen de PhD-ervaringsjaren dus niet meetellen. Lijkt me heel onwaarschijnlijjk dat ze voor een functie als onderzoeker net zo lief een MSc-starter als een PhD-starter aannemen.CriticalProblem schreef: ↑08-03-2021 18:52Dubbel
@melas, het ging om een onderzoekerspositie bij een kennisinstituut, niet een postdoc of zo...
maandag 8 maart 2021 om 19:03
Dat is gewoon een manier om goedkoop aan werknemers met ervaring te komen, en echt complete onzin. Je werkt gewoon, dus is het ervaring. Het kan natuurlijk zo zijn dat het geen relevante ervaring is. Als ik als kleuterleidster ga werken, is het niet erg relevant, en telt het soms niet mee voor tredes of zo. Maar dat zou dan ook zo zijn als ik diezelfde jaren als investment banker had gewerkt of zo. Ook niet relevant. Maar werkervaring is het wel.melas schreef: ↑08-03-2021 18:51Totaal bizar.... Dat zou ik ook nooit acccepteren. Echt niet dat ik mijzelf in mijn eerste baan na mijn promotie hetzelfde liet inschalen als iemand die net een MSc heeft afgerond. Een uitzondering zijn functies zijn waarvoor een PhD een voorvereiste is. Dan hebben ze die ervaringsjaren bijvoorbeeld al meegerekend is bij het inschalen of vragen ze om 5 jaar werkervaring sinds je promotie.
maandag 8 maart 2021 om 19:07
Voor een functie in de advieswereld is het niet nodig. Sterker nog: een bekende kwam makkelijk de advieswereld in, ik kwam dat na mijn PhD absoluut niet. Ik werd als te specialistisch bevonden, niet meer vormbaar, al te ver in m'n carrière om als starter in de advieswereld aan de slag te gaan, enz. Zowel ik als de persoon die ik noem zijn ecoloog, CV niet sterk verschillend.
Mijn PhD tijd vond ik zwaar, een eilandje. Ik denk dat dat sterk ligt aan de sfeer binnen de onderzoeksgroep.
Mijn PhD tijd vond ik zwaar, een eilandje. Ik denk dat dat sterk ligt aan de sfeer binnen de onderzoeksgroep.
maandag 8 maart 2021 om 20:21
Nee, ik heb eerst een paar jaar in het bedrijfsleven gewerkt voordat ik startte met de PhD. In mijn werkveld kun je vele richtingen op en ik wilde eerst zeker zijn van mijn specialisatie keuze voordat ik daar 5 jaar meer dan voltijd werken in ging investeren.BroccoliBloemkool123 schreef: ↑08-03-2021 20:15Ik lees even mee!
Tijdens mij studie (in de sociale wetenschappen) ook aan gedacht, maar na mijn scriptie toch meer de behoefte gehad om in het werkveld aan de slag te gaan.
Zijn jullie direct na de studie gestart?
maandag 8 maart 2021 om 21:14
Ik ben direct doorgegaan. Ik wilde al sinds m’n 18e promoveren, dus heb alles in het werk gesteld om dat te realiseren. Maar zou nu niet m’n leuke, goedbetaalde baan opgeven ervoor.BroccoliBloemkool123 schreef: ↑08-03-2021 20:15Ik lees even mee!
Tijdens mij studie (in de sociale wetenschappen) ook aan gedacht, maar na mijn scriptie toch meer de behoefte gehad om in het werkveld aan de slag te gaan.
Zijn jullie direct na de studie gestart?
maandag 8 maart 2021 om 21:35
Ik zie wel in mijn omgeving dat het vaak ook niet als werkervaring wordt gezien, als je niet in de exacte wetenschappen zit. Kennis van me is cum laude gepromoveerd aan Oxford en in het bedrijfsleven moet zij (oké relatief, bij een bedrijf waar je niet zomaar binnenkomt) onderaan beginnen, net als master afgestudeerden. Ik vind het niet eerlijk, maar zie het wel veel gebeuren.nausicaa schreef: ↑08-03-2021 19:03Dat is gewoon een manier om goedkoop aan werknemers met ervaring te komen, en echt complete onzin. Je werkt gewoon, dus is het ervaring. Het kan natuurlijk zo zijn dat het geen relevante ervaring is. Als ik als kleuterleidster ga werken, is het niet erg relevant, en telt het soms niet mee voor tredes of zo. Maar dat zou dan ook zo zijn als ik diezelfde jaren als investment banker had gewerkt of zo. Ook niet relevant. Maar werkervaring is het wel.
Zelf heb ik na twee masters (waarvan één een dubbele onderzoeksmaster) en drie masterscripties besloten dat de academische wereld niet voor mij is. Houd van onderzoek doen, dingen uitpluizen. De harde onderzoekswereld waar het motto geldt 'publish or parish' is echter niet aan mij besteed. Heb overigens niet drie masterscripties nodig gehad om dat uit te vinden, halverwege nummer twee wist ik het toch echt ineens zeker. Ben desondanks goed terechtgekomen en heb een uitdagende baan waar ik mijn creativiteit in kwijt kan en intellectueel uitgedaagd word. Werk wel veel samen met partijen uit de academische wereld, dus helemaal heb ik het ook niet losgelaten.
Zou je niet een extra scriptie kunnen schrijven? Dat extra half jaar kun je dan goed gebruiken om verder uit te vogelen of dit is wat echt bij je past!
maandag 8 maart 2021 om 21:46
Zeker! Laatste halfjaar mag ik nog een onderzoeksstage lopen (met scriptie). Ik probeer nu alvast te bedenken of ik dit binnen een onderzoeksgroep bij de universiteit wil doen, of bij een onderzoeksinstituut. Eventueel (als zoiets kan) misschien ook wel bij een andere universiteit afhankelijk van de onderwerpen op dat moment.viamia schreef: ↑08-03-2021 21:35Ik zie wel in mijn omgeving dat het vaak ook niet als werkervaring wordt gezien, als je niet in de exacte wetenschappen zit. Kennis van me is cum laude gepromoveerd aan Oxford en in het bedrijfsleven moet zij (oké relatief, bij een bedrijf waar je niet zomaar binnenkomt) onderaan beginnen, net als master afgestudeerden. Ik vind het niet eerlijk, maar zie het wel veel gebeuren.
Zelf heb ik na twee masters (waarvan één een dubbele onderzoeksmaster) en drie masterscripties besloten dat de academische wereld niet voor mij is. Houd van onderzoek doen, dingen uitpluizen. De harde onderzoekswereld waar het motto geldt 'publish or parish' is echter niet aan mij besteed. Heb overigens niet drie masterscripties nodig gehad om dat uit te vinden, halverwege nummer twee wist ik het toch echt ineens zeker. Ben desondanks goed terechtgekomen en heb een uitdagende baan waar ik mijn creativiteit in kwijt kan en intellectueel uitgedaagd word. Werk wel veel samen met partijen uit de academische wereld, dus helemaal heb ik het ook niet losgelaten.
Zou je niet een extra scriptie kunnen schrijven? Dat extra half jaar kun je dan goed gebruiken om verder uit te vogelen of dit is wat echt bij je past!
Ik twijfel omdat je toch af en toe hoort dat masterstudenten bij hun stageplek een baan aangeboden kunnen krijgen. Omdat ik afstudeer in waarschijnlijk een economisch gezien lastige periode lijkt het me ook wel fijn om al een soort voet tussen de deur te hebben bij een dergelijk instituut zo vlak voor afstuderen. Het kan je kansen toch vergroten, al is de kans klein.
maandag 8 maart 2021 om 22:05
Ik doe momenteel een PhD in een technisch vakgebied, direct gestart na mijn opleiding (wel een afstudeerscriptie bij een bedrijf geschreven dus wel iets 'geproefd' van het bedrijfsleven), en ben er heel erg blij mee. Ik werk op een maatschappelijk zeer relevant project, met leuke collega's en lab partners en ik vind het heel leuk dat mijn baan (mede) bestaat uit nieuwe dingen leren!
De druk om constant zelf dingen gaande te houden etc. is wel zwaar, maar ik heb ook het idee dat het me scherper maakt. Af en toe werk ik lange weken ('s avonds en in het weekend), maar dit wordt in ons lab gecompenseerd doordat we worden aangemoedigd deze uren in rustigere perioden in te halen door bijvoorbeeld een vrijdag of een middag vrij te nemen. Ik vind lesgeven ook heel leuk, hoewel het vooral online wel zwaar is.
Wel denk ik dat het heel erg uitmaakt waar je een PhD doet, en vooral: welke begeleider je hebt. Ik ben (tot nu toe) heel blij met mijn begripvolle en betrokken begeleiders en veel steun in mijn lab, maar ik ken ook PhDs die echt zijn vastgelopen met depressie, burn-out, en een verschrikkelijke periode tot gevolg door slechte begeleiding. Slechte begeleiding was in deze gevallen bijvoorbeeld een begeleider die bijna altijd afwezig was, of allerlei onhaalbare eisen stelde, of totaal geen interesse had in het onderzoek of de papers van de PhD, tot zelfs het aanzetten tot onethisch onderzoek doen en/of een conflict over invulling van het onderzoek. Dan is 4 jaar gewoon heel lang. Mijn tip is dus, als je toch besluit het te doen, praat met huidige PhDs en ex-PhDs van de begeleider(s) die je op het oog hebt, en probeer uit te vinden of die begeleidingsstijl bij je past.
Het vervelende van een PhD is namelijk: de universiteit is een eigenlijk heel ouderwetse instelling waar veel dingen uitgaan van 'goodwill' en vertrouwen. Er zijn weinig rechten en plichten als het gaat om goede begeleiding. Bovendien hebben begeleiders er voordeel uit als PhDs heel veel publiceren, dus kan het voordelig zijn voor een begeleider om veel 'onderzoeksuren' uit een PhD te slepen, en PhDs dus een beetje uit te buiten. En 'achter de schermen' is veel politiek spel over wie 'belangrijke' wetenschappers zijn en wie je wel of niet moet steunen en wat je moet doen om te slagen in je academische carriere. Gelukkig is daar in mijn lab weinig sprake van, maar het is wel degelijk een aspect.
Ik weet (nog) niet of ik na mijn PhD in de academie blijf. Ik heb het geluk dat er voor mensen met mijn skills ook in het bedrijfsleven plek is, als onderzoeker bij een bedrijf bijvoorbeeld. Ik ga na mijn PhD kijken of er mogelijkheden zijn, en wat er bij mij past. Ik weet bijvoorbeeld al bijna zeker dat als ik aan de universiteit wil blijven, ik een buitenlandse postdoc moet doen. Welke er mogelijk zijn, ligt eraan hoe goed mijn proefschrift wordt, maar ik weet ook nog helemaal niet of ik dat wel wil. Daar heb ik de komende jaren om over te beslissen, denk ik dan maar.
De druk om constant zelf dingen gaande te houden etc. is wel zwaar, maar ik heb ook het idee dat het me scherper maakt. Af en toe werk ik lange weken ('s avonds en in het weekend), maar dit wordt in ons lab gecompenseerd doordat we worden aangemoedigd deze uren in rustigere perioden in te halen door bijvoorbeeld een vrijdag of een middag vrij te nemen. Ik vind lesgeven ook heel leuk, hoewel het vooral online wel zwaar is.
Wel denk ik dat het heel erg uitmaakt waar je een PhD doet, en vooral: welke begeleider je hebt. Ik ben (tot nu toe) heel blij met mijn begripvolle en betrokken begeleiders en veel steun in mijn lab, maar ik ken ook PhDs die echt zijn vastgelopen met depressie, burn-out, en een verschrikkelijke periode tot gevolg door slechte begeleiding. Slechte begeleiding was in deze gevallen bijvoorbeeld een begeleider die bijna altijd afwezig was, of allerlei onhaalbare eisen stelde, of totaal geen interesse had in het onderzoek of de papers van de PhD, tot zelfs het aanzetten tot onethisch onderzoek doen en/of een conflict over invulling van het onderzoek. Dan is 4 jaar gewoon heel lang. Mijn tip is dus, als je toch besluit het te doen, praat met huidige PhDs en ex-PhDs van de begeleider(s) die je op het oog hebt, en probeer uit te vinden of die begeleidingsstijl bij je past.
Het vervelende van een PhD is namelijk: de universiteit is een eigenlijk heel ouderwetse instelling waar veel dingen uitgaan van 'goodwill' en vertrouwen. Er zijn weinig rechten en plichten als het gaat om goede begeleiding. Bovendien hebben begeleiders er voordeel uit als PhDs heel veel publiceren, dus kan het voordelig zijn voor een begeleider om veel 'onderzoeksuren' uit een PhD te slepen, en PhDs dus een beetje uit te buiten. En 'achter de schermen' is veel politiek spel over wie 'belangrijke' wetenschappers zijn en wie je wel of niet moet steunen en wat je moet doen om te slagen in je academische carriere. Gelukkig is daar in mijn lab weinig sprake van, maar het is wel degelijk een aspect.
Ik weet (nog) niet of ik na mijn PhD in de academie blijf. Ik heb het geluk dat er voor mensen met mijn skills ook in het bedrijfsleven plek is, als onderzoeker bij een bedrijf bijvoorbeeld. Ik ga na mijn PhD kijken of er mogelijkheden zijn, en wat er bij mij past. Ik weet bijvoorbeeld al bijna zeker dat als ik aan de universiteit wil blijven, ik een buitenlandse postdoc moet doen. Welke er mogelijk zijn, ligt eraan hoe goed mijn proefschrift wordt, maar ik weet ook nog helemaal niet of ik dat wel wil. Daar heb ik de komende jaren om over te beslissen, denk ik dan maar.
maandag 8 maart 2021 om 22:12
Oeps, heb ik het mis? Slordig van mij om het niet te checken. Post-doc zit in schaal 11 toch? Leek mij logisch, ook qua bedragen, om in tree 1 te starten en niet in tree 5.nausicaa schreef: ↑08-03-2021 19:03Dat is gewoon een manier om goedkoop aan werknemers met ervaring te komen, en echt complete onzin. Je werkt gewoon, dus is het ervaring. Het kan natuurlijk zo zijn dat het geen relevante ervaring is. Als ik als kleuterleidster ga werken, is het niet erg relevant, en telt het soms niet mee voor tredes of zo. Maar dat zou dan ook zo zijn als ik diezelfde jaren als investment banker had gewerkt of zo. Ook niet relevant. Maar werkervaring is het wel.
Anyway, ongeacht welke schaal en welke trede, bij de universiteit moet je in principe meer verdienen na je PhD dan tijdens. En in het bedrijfsleven moet je meer verdienen dan een starter uit dezelfde studierichting. En hoeveel meer ligt eraan hoe relevant je werkervaring is voor de functie die je wil gaan uitvoeren.
maandag 8 maart 2021 om 22:24
Misschien in het geval van een fulltime postdoc maar zeker niet als docent, ik ging er het eerste jaar op achteruit. Pas als UD verdiende ik meer dan in het laatste jaar PhD volgens mij.
maandag 8 maart 2021 om 22:28
BroccoliBloemkool123 schreef: ↑08-03-2021 20:15Ik lees even mee!
Tijdens mij studie (in de sociale wetenschappen) ook aan gedacht, maar na mijn scriptie toch meer de behoefte gehad om in het werkveld aan de slag te gaan.
Zijn jullie direct na de studie gestart?
Ik ben direct doorgerold, en dat gold voor de meeste van mijn collega's maar zeker niet allemaal. Degenen die eerst iets anders hadden gedaan zaten meestal aan de toegepaste/klinische kant.
maandag 8 maart 2021 om 22:36
Oh, en dit ja. Nog een reden dat ik geen haast heb met teruggaan naar academia is dat in mijn hoek de inschaling zo knieperig mogelijk is en full-time aanstellingen zeldzaam, terwijl ik nu zonder gezeik passend ben ingeschaald, niet meer een dag gratis werk, en uitzicht heb op een vast contract.
maandag 8 maart 2021 om 22:37
Het gaat ook niet vanzelf. Maar dat bedrijven jou in eerste instantie als starter zien betekent niet dat je daar mee akkoord hoeft te gaan.viamia schreef: ↑08-03-2021 21:35Ik zie wel in mijn omgeving dat het vaak ook niet als werkervaring wordt gezien, als je niet in de exacte wetenschappen zit. Kennis van me is cum laude gepromoveerd aan Oxford en in het bedrijfsleven moet zij (oké relatief, bij een bedrijf waar je niet zomaar binnenkomt) onderaan beginnen, net als master afgestudeerden. Ik vind het niet eerlijk, maar zie het wel veel gebeuren.
Het is jouw taak als sollicitant om duidelijk te maken hoe relevant jouw werkervaring is. De meeste commissies hebben niet echt een beeld bij een PhD, daar moet je ze bij helpen. Nu heb ik inderdaad iets exacts gedaan, wellicht makkelijker, maar ik werk in een gamma-sector. Ik heb zeker wel moeten "strijden" om niet als starter gezien te worden. Dat is eigenlijk altijd gelukt. Toen ik mijn eerste baan na PhD ging zoeken waren alle aanbiedingen voor wo-junior posities minstens halverwege de schaal en als ik solliciteerde op medior-plekken keek ook niemand daar gek van op.
Voor TO nog lang niet relevant
Ik vind het al voortvarend dat je nu al zo bezig bent met al-dan-niet promoveren. Voortvarend in positieve zin hoor! Goed dat je je voorbereidt.
maandag 8 maart 2021 om 22:44
Als je passie in natuur-bescherming ligt, dan zou ik pogen om een eventuele PhD economie met dat onderwerp te combineren. Bijvoorbeeld naar nieuwe start-ups, die klimaat-verbetering bewerkstelligen ofzo. Of hoe boeren zouden moeten boeren (en economisch rendabel kunnen zijn) en toch beter voor de natuur kunnen zijn. Hopelijk schop ik niet iemand tegen de schenen.... 
Om een goede projectleider te zijn (of te worden) heb je geen PhD nodig. Sterker nog (mijn mening): wellicht zelf beter van niet; Door een PhD ga je 4-6 jaar werk-ervaring missen en ontwikkel je andere 'skills' dan de skills die ik bij een projectleider zou willen zien.
Om een goede projectleider te zijn (of te worden) heb je geen PhD nodig. Sterker nog (mijn mening): wellicht zelf beter van niet; Door een PhD ga je 4-6 jaar werk-ervaring missen en ontwikkel je andere 'skills' dan de skills die ik bij een projectleider zou willen zien.
maandag 8 maart 2021 om 22:50
Oh echt? Ik heb tijdens afronden van mijn PhD (jaar extra over gedaan) bijgeklust als docent (part-time) en daarmee verdiende ik per uur meer dan mijn PhD-salaris. Maar daar was ook wel beleid op het verminderen van niet-gepromoveerde docenten. Wellicht waren salarissen daaraan aangepast. Ik vind het niet te geloven dat universiteiten het normaal vinden om docenten minder te betalen dan promovendi...Of bedoel je dat je geen full-time contract kreeg en daarom minder verdiende? Niet dat dat dan wel normaal is...
Gelukkig heeft onze minister van OCW in al haar wijsheid na minder dan 4 jaar regeren al ingezien dat de universiteiten geld tekort komen. Nu gaat het vast allemaal goedkomen
maandag 8 maart 2021 om 23:02
Nee volgens mij was fulltime salaris voor lecturer bij ons een paar honderd bruto minder dan PhD. Per uur weet ik niet, ik kijk altijd naar maandsalaris. In de praktijk deed ik een part-time postdoc en een paar vakken en kwam ik ongeveer op hetzelfde uit als het jaar ervoor, maar vond het wel stom. Ze zullen me waarschijnlijk gewoon expres laag ingeschaald hebben, die uni staat erom bekend dat ze graag rottige contractjes uitdelen
Ik heb er alle vertrouwen in
maandag 8 maart 2021 om 23:26
Ik vind dit echt te kort door de bocht. Als er een opleiding op een bepaald niveau wordt gevraagd en jij besluit met je PhD te solliciteren, wil dat natuurlijk niet zeggen dat je dús ook maar meer geld moet verdienen. Stel je solliciteert als caissière, waarom zou jij meer moeten verdienen als je collega, ervan uitgaande dat jullie beiden dezelfde werkervaring (of hetzelfde gebrek aan passende werkervaring) hebben?melas schreef: ↑08-03-2021 18:51Totaal bizar.... Dat zou ik ook nooit acccepteren. Echt niet dat ik mijzelf in mijn eerste baan na mijn promotie hetzelfde liet inschalen als iemand die net een MSc heeft afgerond. Een uitzondering zijn functies zijn waarvoor een PhD een voorvereiste is. Dan hebben ze die ervaringsjaren bijvoorbeeld al meegerekend is bij het inschalen of vragen ze om 5 jaar werkervaring sinds je promotie.
Of je al dan niet meer zou moeten verdienen is nogal afhankelijk van de context.
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
dinsdag 9 maart 2021 om 07:22
Werk je bij een universiteit of een zelfstandig onderzoeks/consultancybedrijf?
dinsdag 9 maart 2021 om 08:07
Ik vond mijn promotietraject heerlijk werk en zou het zo weer doen. De UD-functie erna vond ik echter vreselijk door de onmogelijke werkdruk en van je leidinggevende dan alleen te horen krijgen: 'iedereen heeft het druk' en: 'ga dan een dag minder werken dan is het beter te doen' (ofwel dan kun je de vijfde dag gewoon gratis voor ons werken). Dus ik ben gestopt.
