Werk & Studie alle pijlers

Horkerige managers

20-08-2022 20:17 92 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Na een topic over huftigere exen, ben ik nu benieuwd naar verhalen over horkerige managers.

Barst los!
Alle reacties Link kopieren Quote
Niet mijn manager (godzijdank) maar op het Zuidas advocatenkantoor waar ik een paar jaar geleden werkte zat zo'n klassieke partner. Een zielige lelijke vrijgezel die op kantoor woonde en zijn (meestal jonge en vrouwelijke) medewerkers regelmatig uitkafferde met schelden en schreeuwen en al.

Ik heb het besproken met een van die meisjes en ik heb het gemeld bij HR. HR wist ervan zeiden ze.

Partner mocht blijven, want sleepte heel veel geld binnen.

Ik ben ervan overtuigd dat dit binnenkort het nieuwe me-too wordt.
Een zetbaasje dat al dan niet met opzet diverse tonnen had laten verdwijnen bij een woningcorporatie, was na het incasseren van zijn oprotpremie toe aan ‘een nieuwe uitdaging’ bij ons (onderwijs).

Compleet gestoord die gast, we moesten destijds zelfs onze naam opschrijven om een krijtje te kunnen krijgen (ja dat lees je goed, digiborden had ‘ie verpatst aan een schooltje). Toen een collega het helemaal gehad had en zijn kantoor binnenliep, ontplofte hij over ‘het gebrek aan gevoel voor verhoudingen’. Ik was destijds zwanger en liep op het kabaal af (om collega bij te staan, collega is nogal ‘heftig’). Hij riep (met consumptie) naar mij: ‘We zullen het deze keer maar op jouw hormonen afschuiven!’. Collega kreeg een rode waas voor de ogen en gilde: ‘En nu ga je neer!’. Zelfs de directiesecretaresse pakte demonstratief haar tas in en vertrok. Naar het stafbureau zo bleek later.

Maandag was hij ziek en we hebben hem nooit meer gezien. Dat was echt het dieptepunt. Anderen waren meer van die achterbakse ratjes, die waren in ieder geval niet zo dom als dit figuur om in bijzijn van meerdere getuigen zo’n dingen te roepen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oooh wauw Lemoos. En wat heerlijk dan, dat zo iemand nooit meer terugkomt.
Ooit een hr manager, een van een stuk of 5 managers die door het secretaresseteam werd ondersteund. Hij maakte altijd graag grapjes. Maar in feite waren het geen grapjes, maar opmerkingen onder de gordel, verpakt als grapjes, zodat je er niets van kon zeggen. Echt zo'n hufter die misbruik maakt van machttsongelijkheid.
Mijn teammanager zie ik 2 keer per jaar en dan noemt hij mij ook nog anders dan dat ik heet :rofl: .
Vind het eerlijk gezegd wel lekker rustig. Zolang hij mijn contract verlengd, zich niet teveel met dingen bemoeit en mijn loon stelselmatig eens verhoogd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had een baas die een keer aan de lunchtafel zei dat hij niet snapte dat al die mensen maar ziek thuis zaten met een burn out of zoiets. Gas water en licht moesten ze afsluiten, zou je zien hoe snel ze dan weer aan de slag zouden gaan.

8 maanden later viel ik zelf uit met best heftige psychische klachten.

Voelde erg veilig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een draak van een manager gehad die ik het liefst met naam en toenaam aan de schandpaal zou willen nagelen (doe ik niet). Ik kwam daar werken en op mijn eerste werkdag vertelde ze dat ik niet haar keuze was maar dat ze was overruled door de anderen in de selectiecommissie. Ook zei ze dat ze hoopte dat ik niet zwanger zou raken, want daar had ze slechte ervaringen mee. Ik had geen plannen in die richting, maar achteraf bezien ben ik waarschijnlijk in mijn eerste werkweek zwanger geraakt. Toen ik dat een paar maanden later vertelde, kon er nog een zure felicitatie af. Toen ik terug kwam van verlof heeft ze alles op alles gezet om me weg te krijgen. Ik had een dag ouderschapsverlof dus ging vier dagen werken. Desondanks had ze me een groot project toebedeeld, terwijl mijn eigen werk al minstens 40 uur was. Na een week zei ze dat ze had gemerkt dat ik koffiepauzes nam (was daar gezamenlijk) en dat mocht alleen maar als het werk het toeliet. Nooit dus, terwijl ik al elke dag een uur overwerkte. De maanden erna ging ze tijdens mijn vrije dagen steeds op zoek naar door mij gemaakte fouten, die ze dan mailde. Toen ik eens twaalf uur extra had gewerkt (in drie dagen) en ze geen fout had kunnen vinden, stond in de mail dat ik mijn zonnescherm niet goed had dicht gedaan. Uiteindelijk heb ik me ziek gemeld. Twee dagen daarna belde ze en zei dat ik na terugkomst een werkplek moest zoeken op het secretariaat, omdat zij mijn werkkamer in gebruik had genomen. Dat was wel zo ongeveer het moment dat ik over ontslag nemen ging nadenken. Ze was me voor, want toen ik weer kwam werken moest ik bij HR op het matje komen en vertelden ze dat ik iets anders moest gaan zoeken. Dat heb ik geweigerd en ze veel succes gewenst met hun dossier. Natuurlijk was ik wel al aan het zoeken, en ondertussen zat ik op non actief en heb ik mijn rechtsbijstandsverzekering de boel laten uitvechten. Dat is geen frisse bezigheid, want ze hebben echt allerlei vervelende dingen beweerd. Die ik wel kon weerleggen, maar desondanks heeft het een behoorlijke impact gehad. Van een collega hoorde ik toen dat ik dame nummer drie was in mijn functie die ze er op die manier uit heeft gewerkt. Overigens heeft ze zelf opgezegd kort nadat ik weg was. Het lijkt wel of ze eerst dat streepje nog wilde halen om dan pas weg te gaan.
HiltjeTheOriginal schreef:
20-08-2022 20:46
Ik had een baas die een keer aan de lunchtafel zei dat hij niet snapte dat al die mensen maar ziek thuis zaten met een burn out of zoiets. Gas water en licht moesten ze afsluiten, zou je zien hoe snel ze dan weer aan de slag zouden gaan.

8 maanden later viel ik zelf uit met best heftige psychische klachten.

Voelde erg veilig.
Nou ook lekker dan :-?

De 1 na ergste (en gelijk een stuk minder spectaculair) was er eentje die steeds liet vallen dat mensen zelf voor een kind kozen. Man die ouderschapsverlof wilde opnemen? Wie had dat kind gebaard, hij of zijn vrouw? Enz. En toen werd hijzelf papa. Zijn wallen hadden nog wallen. En iedere keer als hij begon met ‘Sorry als ik vandaag niet helemaal helder overkom maar de kleine vannacht…’ snerpte een van de andere jonge moeders er een ‘ja je kiest ervoor hè maar je krijgt er zoveel voor terug’.

Hij wilde ook ineens Sinterklaas gaan vieren op het werk. Cadeautjes moesten bekostigd worden uit ons lief en leed potje (waar werkgever geen cent aan bijdroeg). Merendeel stemde tegen, niemand had daar zin in of behoefte aan. Uit wraak heeft hij koffie- en theegeld ingevoerd, zonder maandelijkse bijdrage van 5,- kreeg je geen koffie meer. Was ook zo’n egocentrisch geval die doodleuk aan iemand na de grote vakantie kon vragen: ‘En lekker weer de batterij op kunnen laden?’. Terwijl iedereen wist en hij had kunnen weten dat die collega de hele vakantie had gespendeerd in een ziekenhuis naast het bedje van zijn kind met leukemie. Dat soort dingen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jeetje, ik bedacht tijdens het tikken dat dit alweer 23 jaar geleden is. Ik ben er niet meer van in tranen maar die vrouw wens ik nog steeds weinig goeds toe.
Vreselijke types KamilleT, ik ken ze ik heb ze zien gaan en komen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Macht doet rare dingen met mensen......maar ik snap toch nooit zo goed hoe mensen met zo weinig integriteit komen bovendrijven in een organisatie.
Niet per se horkerig, maar hij valt wel in een bepaald hokje zullen we maar zeggen: mijn werkgever toen ik een uitzendbaan had. Staat met mij in de lift. Zegt ie opeens wat geheimzinnig: 'Sher, als ik je nu recht op je mond zou pakken, wat zou je dan doen?'

Ik: 'Ik zou het niet proberen. Daar ga jij heel moeilijk van lopen.' PING, de lift was gestopt. Uitgestapt en nooit meer een woord over gehoord.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik werkte ooit bij een bedrijf, waar ik nauw samenwerkte met de directeur waar ik het altijd prima mee kon vinden. Ik kende hem ook privé al voordat ik daar ging werken, en ik kende ook zijn vrouw.

Van de één op de andere dag begon die man mij opeens te negeren en buiten te sluiten. Echt heel vies, want zelfs geen goedemorgen kon er meer vanaf. Ik begreep er echt helemaal niks van.

Totdat zijn vrouw opeens midden in de nacht huilend bij me op de stoep stond. Wat bleek, die man had een affaire met de receptioniste. En hij was natuurlijk als de dood dat ik daar achter zou komen, en dat ik dat dan aan zijn vrouw zou vertellen.

Echt zelden zo’n sneue kerel meegemaakt!
HiltjeTheOriginal schreef:
20-08-2022 21:15
Macht doet rare dingen met mensen......maar ik snap toch nooit zo goed hoe mensen met zo weinig integriteit komen bovendrijven in een organisatie.
Macht corrumpeert natuurlijk.
En helaas moet ik dan toch het verboden woord uitspreken. En dat varieert tot behoorlijke narcistische trekken tot echte narcisme en we hadden genoeg “kundigen” in huis om dat te kunnen vaststellen. Ik ben nog steeds zwaar onder de indruk hoe in en inslecht ze dan zijn. Je ziet ze oa als ceo en bovenin organisaties.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had ooit een senior op de afdeling die tot 3x toe bij tijdelijke afwezigheid van een leidinggevende zich de leidinggevende rol toe-eigende richting bestuur. Op zich logisch als langst zittende, maar hij deed het op een héél vervelende, uit de hoogte manier. Hij kon vooral niet omgaan met jonge mensen met nieuwe ideeën. Hij moest en zou zich bewijzen, ‘hij was de senior’ (letterlijk zijn woorden), blafte vooral jonge collega’s af en we werden van alle nieuws en ontwikkelingen onthouden. Hij wist wat goed voor de rest was, betrok ons nergens bij en híj deelde de lakens uit. Punt. Verschillende interimmers, coaches en HR-personen hebben tevergeefs geprobeerd te bemiddelen om de afdeling verder te helpen, want we liepen compleet vast met elkaar. Uiteindelijk was de enige oplossing weggaan, concludeerde ik. Jaren later, toen ik dus allang weg was, hoorde ik dat hij tongkanker had gehad. Karma is a bitch… :lol:
gryla wijzigde dit bericht op 20-08-2022 21:50
3.61% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn eerste leidinggevende spoorde echt niet. In de 6 jaar dat ik er werkte talloze mensen zien vertrekken door haar. Ze zat al 20 jaar in het bedrijf en heeft het mee opgebouwd zullen we maar zeggen dus ze had er veel credit opgebouwd. Laat ik zeggen dat ze goed was in haar werk maar ze had 0 People skils. Ze vertrouwde niemand. Controleerde dan ook alles. Ging om het minste of geringste letterlijk uit haar plaat (schreeuwen, rode kop en met consumptie praten), ook tegen leveranciers deed ze regelmatig zo... dat was nog in een tijd dat er weinig werk was en ze dat dus maar pikte tegenover een goed betalende klant. Benieuwd of ze daar nu nog mee weg zou komen.

Ze heeft mij ooit gezegd dat ik een functie zoals haar nooit zou krijgen omdat ik daar niet geschikt voor zou zijn, ondanks mijn diploma's. Mogelijk heeft ze mij daar extra mee gemotiveerd maar intussen heb ik eenzelfde functie bij een groter bedrijf. Ik heb die 6 jaar ook vaak niet goed in mijn vel gezeten, ging twijfelen aan mijn eigen kunnen en ging door haar alleen maar meer fouten maken. Werd er onzeker door.

Op professioneel vlak veel geleerd over hoe het wel en hoe het niet moet. De beste keuze uit mijn carrière om daar weg te gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Collega was al bijna een jaar ziek is huis (kanker met uitzaaiingen) en kwam voor het eerst een kopje thee drinken. Manager begroette haar vriendelijk en zei toen: Best lekker toch, een jaartje thuis en niet hoeven werken.
Ik werkte ooit 22 uur. Twee dagen van 8:45 tot 16:45 en dan nog wat wisselende uren. En ochtend of middag van 5uur en/of een avond van 2 uur. Gemiddeld over vier weken 22 uur per week. Was best een ingewikkeld rooster waarbij de balie dus optimaal bezet moest zijn.

Functioneringsgesprek met leidinggevende ging over mijn negen-tot-vijf-mentaliteit. Volgens haar kwam ik altijd nipt op tijd om 8:30/8:35 binnen rennen en fietste ik voor 17:00 uur al de straat uit. Ik moest me schamen en er moest echt verbetering komen. Niet alleen van mij maar ook van mijn collega's want we deden het allemaal.

Bleek ze helemaal niet op de hoogte te zijn van hoe onze roosters in elkaar zaten. Heeft ook nooit haar fout toegegeven.
Alle reacties Link kopieren Quote
KamilleT schreef:
20-08-2022 21:11
Jeetje, ik bedacht tijdens het tikken dat dit alweer 23 jaar geleden is. Ik ben er niet meer van in tranen maar die vrouw wens ik nog steeds weinig goeds toe.
Ik heb er ook zo een gehad waarvan ik, jaren nadat ik ontslag had genomen, riep dat ik er zo overheen zou rijden als ze voor me stond. En dan ook nog een keer in z'n achteruit. Wat een achterbaks klerewijf was dat. God, ik word er nu nog boos van. Kutwijf.

He, lekker...
Twee dingen zijn oneindig, het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker. A. Einstein
Alle reacties Link kopieren Quote
Jeetje joh, wat een verhalen. Daar kan mijn verhaal niet tegenop. Wel iets dat ik uiterst onprofessioneel vind. Mijn man had een leidinggevende functie maar daarboven stond nog een manager. Hij was gelovig, is meerdere keren boos geworden wanneer iemand binnen zijn gehoorafstand een vloekwoord uitte. Daarnaasthad hij volgens mij de pik op mijn man. Mijn man is potig gebouwd en heeft een voorliefde voor kleding die iets ruimer zit dan noodzakelijk. Hij moest een nieuwe bedrijfsjas en manager vroeg welke maat, waarop mijn man antwoordde; doe maar xxl. Oh zegt manager, hoeft ie niet dicht? Was echt lullig. Een andere keer vond hij het nodig om mijn man te begroeten met de term "Hé dikkop". Mijn man is niet mager maar het is ook niet zo dat de rollen overal hangen. Ik vond dit dan ook zeer denigrerend en ongepast. Man heeft er maar niks van gezegd, ik snap dat niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gryla schreef:
20-08-2022 21:49
Jaren later, toen ik dus allang weg was, hoorde ik dat hij tongkanker had gehad. Karma is a bitch… :lol:


Sympathiek dit :|
Een collega dyslectisch kreeg met zijn gezin een zeer zwaar ongeluk. Denk aan gebroken ruggen. Hij kreeg een beterschapskaartje van de manager met expres gemaakte spelfouten in de begeleidende tekst.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sherlock schreef:
20-08-2022 21:19
Niet per se horkerig, maar hij valt wel in een bepaald hokje zullen we maar zeggen: mijn werkgever toen ik een uitzendbaan had. Staat met mij in de lift. Zegt ie opeens wat geheimzinnig: 'Sher, als ik je nu recht op je mond zou pakken, wat zou je dan doen?'

Ik: 'Ik zou het niet proberen. Daar ga jij heel moeilijk van lopen.' PING, de lift was gestopt. Uitgestapt en nooit meer een woord over gehoord.
Die elevator pitch kende ik nog niet
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
nlies schreef:
20-08-2022 22:45
Die elevator pitch kende ik nog niet

:rofl: Moest hier hardop om lachen. :mrgreen:

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven