Werk & Studie
alle pijlers
Horkerige managers
zaterdag 20 augustus 2022 om 22:47
Dit haal ik mogelijk weer weg ivm herkenbaarheid.
Helaas was dit voor metoo.
Totaal incapabele manager. Totaal incapabel. Totaal ongepast ook. Informeerde naar je sexleven. Hield er een scharrel op na (de dochter van de reformatorische collega
) wat iedereen wist maar hij wist niet dat iedereen het wist. Vond mij niet knap genoeg voor mijn functie en sprak dat hardop uit.
Totaal overspannen van die man geworden. Veel van geleerd. Overkomt me nooit weer.
Waarom ik bleef? Crisistijd, hij senior, ik junior, wou mijn carrière niet op het spel zetten.
Edit: die scharrel "deed" hij onder werktijd. Vaak vrijdag onder lunchtijd. "een afspraak buiten de deur" Dan kwam hij tegen 14.30 weer aankakken met lippenstift op z'n mond. Altijd in een goeie bui.
Helaas was dit voor metoo.
Totaal incapabele manager. Totaal incapabel. Totaal ongepast ook. Informeerde naar je sexleven. Hield er een scharrel op na (de dochter van de reformatorische collega
) wat iedereen wist maar hij wist niet dat iedereen het wist. Vond mij niet knap genoeg voor mijn functie en sprak dat hardop uit. Totaal overspannen van die man geworden. Veel van geleerd. Overkomt me nooit weer.
Waarom ik bleef? Crisistijd, hij senior, ik junior, wou mijn carrière niet op het spel zetten.
Edit: die scharrel "deed" hij onder werktijd. Vaak vrijdag onder lunchtijd. "een afspraak buiten de deur" Dan kwam hij tegen 14.30 weer aankakken met lippenstift op z'n mond. Altijd in een goeie bui.
pergamon wijzigde dit bericht op 20-08-2022 23:07
14.99% gewijzigd
zaterdag 20 augustus 2022 om 23:06
Ik heb wel eens gezegd dat er twee mensen zijn voor wie ik niet zou remmen op een verlaten landweggetje, en zij is er een van. Ik zal dat waarschijnlijk niet echt doen, maar ze is echt puur vergif.Tanteslankie20 schreef: ↑20-08-2022 22:30Ik heb er ook zo een gehad waarvan ik, jaren nadat ik ontslag had genomen, riep dat ik er zo overheen zou rijden als ze voor me stond. En dan ook nog een keer in z'n achteruit. Wat een achterbaks klerewijf was dat. God, ik word er nu nog boos van. Kutwijf.
He, lekker...
zaterdag 20 augustus 2022 om 23:09
Schiet me nog een verhaal te binnen. Kantoorwerk via uitzendbureau. Ik was er een paar maanden, toen iedereen (ik dus ook) een functioneringsgesprek kreeg.
Het was op een vrijdag. Ze waren vol lof over me. Dat had ik ook wel begrepen, want ik kon razendsnel typen en daarmee veel x wegwerken.
Ik stralend naar huis, blij dat het eindelijk eens gewaardeerd werd wat ik deed (had al meerdere uitzendbanen gehad namelijk). Kom ik die maandag weer op kantoor, werd me doodleuk gezegd dat ik niet meer hoefde terug te komen!
Ik vroeg verbaasd waarom, want ik werkte toch veel x weg? Manager: 'Ja, klopt. Veel te snel. En daardoor valt het op dat ik en de anderen minder doen in een uur.'
Kortom: ik was te goed! En zij staken daar slecht bij af. Heel bijzonder.
Was bij Achmea trouwens, dus dan denk je dat je wel goed zit.
Het was op een vrijdag. Ze waren vol lof over me. Dat had ik ook wel begrepen, want ik kon razendsnel typen en daarmee veel x wegwerken.
Ik stralend naar huis, blij dat het eindelijk eens gewaardeerd werd wat ik deed (had al meerdere uitzendbanen gehad namelijk). Kom ik die maandag weer op kantoor, werd me doodleuk gezegd dat ik niet meer hoefde terug te komen!
Ik vroeg verbaasd waarom, want ik werkte toch veel x weg? Manager: 'Ja, klopt. Veel te snel. En daardoor valt het op dat ik en de anderen minder doen in een uur.'
Kortom: ik was te goed! En zij staken daar slecht bij af. Heel bijzonder.
Was bij Achmea trouwens, dus dan denk je dat je wel goed zit.
zaterdag 20 augustus 2022 om 23:18
Mijn eerste echte baan was bij een grote groothandel. De directie verzon dagelijks nieuwe dingen buiten het jaarplan wat dan liever gisteren dan vandaag af moest. Lukte dat niet of ging het fout dan schreeuwden ze, scholden ze je de huid vol ("ik breek je beide benen") of negeerden je dagenlang compleet. Toppunt dat ik open kaart speelde over fertiliteitsbehandelingen en de directeur zei: "anders kom je vanavond even langs, laat ik zien hoe het moet" . Favoriete uitspraak directrice: "als ik zeg spring, zeg jij alleen hoe hoog?"
Ben uiteindelijk zwanger vertrokken, want toen functioneerde ik uiteraard niet meer.
Tot op de dag van vandaag stress als ik er aan denk ze ooit weer tegen te komen. En waarom liet ik het gebeuren? Jong, naïef, leuke directe collega's...
Ben uiteindelijk zwanger vertrokken, want toen functioneerde ik uiteraard niet meer.
Tot op de dag van vandaag stress als ik er aan denk ze ooit weer tegen te komen. En waarom liet ik het gebeuren? Jong, naïef, leuke directe collega's...
zaterdag 20 augustus 2022 om 23:32
Achmea is toch wat vroeger Zilveren Kruis was? Daar ben ik afgewezen op een sollicitatie omdat ik te professioneel en gedreven overkwam. Daarmee zou ik niet tussen het team passen.Sherlock schreef: ↑20-08-2022 23:09Schiet me nog een verhaal te binnen. Kantoorwerk via uitzendbureau. Ik was er een paar maanden, toen iedereen (ik dus ook) een functioneringsgesprek kreeg.
Het was op een vrijdag. Ze waren vol lof over me. Dat had ik ook wel begrepen, want ik kon razendsnel typen en daarmee veel x wegwerken.
Ik stralend naar huis, blij dat het eindelijk eens gewaardeerd werd wat ik deed (had al meerdere uitzendbanen gehad namelijk). Kom ik die maandag weer op kantoor, werd me doodleuk gezegd dat ik niet meer hoefde terug te komen!
Ik vroeg verbaasd waarom, want ik werkte toch veel x weg? Manager: 'Ja, klopt. Veel te snel. En daardoor valt het op dat ik en de anderen minder doen in een uur.'
Kortom: ik was te goed! En zij staken daar slecht bij af. Heel bijzonder.
Was bij Achmea trouwens, dus dan denk je dat je wel goed zit.
zaterdag 20 augustus 2022 om 23:35
Nee Achmea is het moederbedrijf waar Zilveren Kruis een onderdeel van is.
En ik gok dat dat een poging was om netjes te zeggen dat je niet geschikt was.
zaterdag 20 augustus 2022 om 23:44
Jee, bizarre afwijzingsmotivatie. Mooie binnenkomer bij een volgende sollicitatie: ik ben heel professioneel en gedreven. Vraag het maar aan Achmea.
Achmea waar ik zat was Achmea Hypotheken. Weet eerlijk gezegd niet of dat met elkaar verband houdt.
zaterdag 20 augustus 2022 om 23:45
Ik bedacht net dat het een oud ziekenfonds was dat later Zilveren Kruis werd, dus ik zat ernaast. Als ze me geschikt vonden hadden ze me wel aangenomen.MondayLisa schreef: ↑20-08-2022 23:35Nee Achmea is het moederbedrijf waar Zilveren Kruis een onderdeel van is.
En ik gok dat dat een poging was om netjes te zeggen dat je niet geschikt was.
zondag 21 augustus 2022 om 00:41
Hier zou ik echt spontaan losse handjes van krijgen als iemand dat tegen een collega zou durven zeggen. Dat zo ‘oeps’ die XL mok kokende muntthee van de schrik spontaan uit mijn hand vliegt in zijn nek.Isabella98765 schreef: ↑20-08-2022 22:24Collega was al bijna een jaar ziek is huis (kanker met uitzaaiingen) en kwam voor het eerst een kopje thee drinken. Manager begroette haar vriendelijk en zei toen: Best lekker toch, een jaartje thuis en niet hoeven werken.
zondag 21 augustus 2022 om 00:43
Wat een verhalen. Ik heb ook een bitch gehad. Gelukkig maar even omdat ze vertrok, maar waar zij werkt ga ik nooit meer werken.
Bij het solliciteren vroeg ze al hoe ik het thuis had geregeld met de kinderen, want werk mocht geen last hebben van mijn gezin. Trok toen al mn wenkbrauwen op, maar dacht er niet over door. Mocht absoluut niet thuiswerken, terwijl dat wel beloofd was. Ze belde op vlak na starttijd om te controleren of je wel aan het werk was en wie er allemaal al wel/niet waren. Ik werkte in die tijd 4x9 en zei dus dat ik om 7.30 uur begon. Belde ze om 7.40 uur met een vraag (totaal onbelangrijk) of mailde met verwachting gelijk reactie te hebben. Als ik zei dat ik tot 18.00 uur werkte, mailde of belde ze om 17.45 uur om te checken.
De telefoon moest altijd opgenomen worden, zelfs even naar de wc moest gecovered worden door collega's. Ook tijdens lunchtijd moesten we de telefoon doorschakelen naar mobiel (en werden we regelmatig gebeld ter check).
En we hadden echt geen essentieel beroep of functie hoor, echt niet. Was gewoon waanzin van de manager. Die overigens wel vanuit huis werkte en in de middag wegging om te sporten of om even te wandelen. Flexibel werken alleen voor de manager, niet voor de rest. Ook zei ze gerust afspraken af om op te passen op kleinkinderen, maar als wij naar huis wilde voor een ziek kind (terwijl er geen afspraken stonden) was het kantoor te klein en kon je de volgende dag op gesprek komen.
Collega kwam terug van zwangerschapsverlof, de eerste dag. En was wat later (denk aan 10 min, dus om 8.40 ipv 8.30 uur). Stond ze haar op te wachten, goh je bent wel laat he. En het ging om een gewone kantoorbaan, dus je kan gewoon wat langer doorwerken.
Ook de vergaderingen waren zenuwslopend. Zij kon je echt de grond in boren ten overstaan van je eigen collega's die je niet mochten helpen van haar.
De meiden en jongens die daar werkten waren echt helemaal lyrisch over haar. Ze had zoveel voor ze gedaan, ze zo goed geholpen. Er heerste tegelijkertijd angstcultuur om maar iets tegen de waanzin te doen. Tot de nieuwe manager kwam en we duidelijk maakte dat dat een normale gang van zaken was. Er ging een wereld voor ze open. Alsof ze gehersenspoeld waren bijna
.
Bij het solliciteren vroeg ze al hoe ik het thuis had geregeld met de kinderen, want werk mocht geen last hebben van mijn gezin. Trok toen al mn wenkbrauwen op, maar dacht er niet over door. Mocht absoluut niet thuiswerken, terwijl dat wel beloofd was. Ze belde op vlak na starttijd om te controleren of je wel aan het werk was en wie er allemaal al wel/niet waren. Ik werkte in die tijd 4x9 en zei dus dat ik om 7.30 uur begon. Belde ze om 7.40 uur met een vraag (totaal onbelangrijk) of mailde met verwachting gelijk reactie te hebben. Als ik zei dat ik tot 18.00 uur werkte, mailde of belde ze om 17.45 uur om te checken.
De telefoon moest altijd opgenomen worden, zelfs even naar de wc moest gecovered worden door collega's. Ook tijdens lunchtijd moesten we de telefoon doorschakelen naar mobiel (en werden we regelmatig gebeld ter check).
En we hadden echt geen essentieel beroep of functie hoor, echt niet. Was gewoon waanzin van de manager. Die overigens wel vanuit huis werkte en in de middag wegging om te sporten of om even te wandelen. Flexibel werken alleen voor de manager, niet voor de rest. Ook zei ze gerust afspraken af om op te passen op kleinkinderen, maar als wij naar huis wilde voor een ziek kind (terwijl er geen afspraken stonden) was het kantoor te klein en kon je de volgende dag op gesprek komen.
Collega kwam terug van zwangerschapsverlof, de eerste dag. En was wat later (denk aan 10 min, dus om 8.40 ipv 8.30 uur). Stond ze haar op te wachten, goh je bent wel laat he. En het ging om een gewone kantoorbaan, dus je kan gewoon wat langer doorwerken.
Ook de vergaderingen waren zenuwslopend. Zij kon je echt de grond in boren ten overstaan van je eigen collega's die je niet mochten helpen van haar.
De meiden en jongens die daar werkten waren echt helemaal lyrisch over haar. Ze had zoveel voor ze gedaan, ze zo goed geholpen. Er heerste tegelijkertijd angstcultuur om maar iets tegen de waanzin te doen. Tot de nieuwe manager kwam en we duidelijk maakte dat dat een normale gang van zaken was. Er ging een wereld voor ze open. Alsof ze gehersenspoeld waren bijna
.
zondag 21 augustus 2022 om 00:58
Ik heb een manager gehad die altijd op vrijdag om 16.00 uur belde. Dan zat mijn week erop dus ik liep meestal in de AH en zei dat dan ook. En de week erna weer. Deze man vroeg ook waarom ik nog zo weinig af had, een maand na mijn zwangerschapsverlof (onze dossiers hebben 2-10 maanden doorlooptijd). Was desondanks best een aardige kerel, alleen niet helemaal van deze wereld.
zondag 21 augustus 2022 om 01:07
Ik heb ooit binnen een zeer korte tijd 4 locatie managers gehad op 1 kleine afdeling in een vrij grote organisatie (zorg). Ik was toen nog leerling. Vooral manager 2 en 3 waren enorm horkerig.
Nr1 was al overspannen toen ik daar kwam, maar deed wat ze kon, viel vrij snel 2x uit.
Nr2 was echt een idioot die iedereen lukraak vrij gaf voor de zomer periode in de 3 maanden dat ze er was (begon ergens in maart, dus had er zelf toch geen last van) zonder naar de bezetting of wat dan ook te kijken. Hele vaste nachtdienst club in 1x vrij, juist. Ik heb haar in die tijd welgeteld 2 keer op mijn afdeling gezien. Bepaalde mensen vonden de psychiatrie afdeling eng oid. Aangezien het voor mijn directe collega's al langer huilen met de pet op was vertrok de ene na de ander. Vervanging kwam er niet.
En toen kwam Nr3 die was tijdens de periode van nr2 aangetrokken van buitenaf door de CEO om 'de processen te verbeteren'. Nam daarna nr2 over toen die niet bleek te functioneren (ze kreeg doodleuk de zelfde functie op een andere locatie en tada, dat ging ook niet goed, dus weer naar een nieuwe locatie doorgestuurd)
Nr3 heb ik echt mee in de clinch gelegen, door het geklooi van nr2 had ik al 1,5 jaar geen vakantie gehad en dat begon ik te merken. Dit ook aangegeven bij nr3, . Moeilijk, moeilijk, personeelstekort. Ja, duh, dat zeggen we al meer dan een jaar, iedereen gaat weg, gillend. We hadden onderhand meer (constant wisselende) uitzendkrachten rondlopen dan personeel welke de bewoners wel herkenden, en het was maar afwachten of ze überhaupt kwamen.
Aan leerling zijn kwam ik niet eens toe, ik was ondertussen instructeur om iedereen in te werken. Toen ik aan gaf dat ik nog ruim 800 vakantie uren open had staan ging ze 'kijken'. Niet dus. Toen ik er weken later nogmaals over begon hoorde ik dat er misschien over een maand of 2 wel een plekje was, misschien. Een week, misschien 2. Misschien ook niet.
Voor die vage misschien gearriveerd was ben ik met een dikke depressie thuis komen te zitten.
Wat deed nr3? Me bijna iedere week pushen om weer te beginnen. De bedrijfsarts heeft haar toen op de vingers getikt, binnen 2 maanden weer volle diensten draaien kon en mocht toch echt niet blijkbaar. Al met al ben ik alsnog te snel weer op 100% verder gegaan, maar soit, dat was deels aan mij.
Ik heb een dienst met kerst gedraaid toen ik net begon weer met opbouwen van uren samen met een geblesseerde helpende die 1 enkel eigenlijk niet kon gebruiken (ook gedwongen), een IG-er met enorme pijn in haar rug door een tumor(ook gedwongen), en mijn depressieve zelf (ook gedwongen) Het moest, er was niemand. Oftewel, toen de bevoegde met tumor de toko verliet stonden de andere 2 nog 3 uur alleen. Maar we konden beneden bellen, voor de medicatie want dat mochten we niet wegens onbevoegdheid. Maar ze vonden ons beneden maar storend en de bewoners 'psychiatrie' waren maar eng. Het ging goed, maar kolere, wat een geweldige Kerst was dat, Als kind/kleinkind zou ik ontploft zijn als ik dit wist. Nr3 nam ook de telefoon gewoon niet op in deze situatie. Als het mijn geliefde was geweest was ik laaiend geworden. Ergste manager welke ik ooit heb gehad.
Nr4 was geweldig, had echt oog voor de medewerkers op de vloer en wat realistisch was en wat niet. Heel betrokken ook bij de families. Heb nog nooit een manager zo veel over de vloer bij die afdeling gezien en maakte ook geen verschil tussen beide afdelingen. Ging zelf helaas weg wegens het niet eens zijn met de bedrijfsvoering (gok dat dit bij 1 ook zo was maar heb diegene niet meegemaakt voor de burnout)
Geef mij de bewoners en hun naasten maar, prut managers kan ik missen als kiespijn.
Ik heb nog nooit zo'n boekwerk op Viva getypt denk ik, oei
Nr1 was al overspannen toen ik daar kwam, maar deed wat ze kon, viel vrij snel 2x uit.
Nr2 was echt een idioot die iedereen lukraak vrij gaf voor de zomer periode in de 3 maanden dat ze er was (begon ergens in maart, dus had er zelf toch geen last van) zonder naar de bezetting of wat dan ook te kijken. Hele vaste nachtdienst club in 1x vrij, juist. Ik heb haar in die tijd welgeteld 2 keer op mijn afdeling gezien. Bepaalde mensen vonden de psychiatrie afdeling eng oid. Aangezien het voor mijn directe collega's al langer huilen met de pet op was vertrok de ene na de ander. Vervanging kwam er niet.
En toen kwam Nr3 die was tijdens de periode van nr2 aangetrokken van buitenaf door de CEO om 'de processen te verbeteren'. Nam daarna nr2 over toen die niet bleek te functioneren (ze kreeg doodleuk de zelfde functie op een andere locatie en tada, dat ging ook niet goed, dus weer naar een nieuwe locatie doorgestuurd)
Nr3 heb ik echt mee in de clinch gelegen, door het geklooi van nr2 had ik al 1,5 jaar geen vakantie gehad en dat begon ik te merken. Dit ook aangegeven bij nr3, . Moeilijk, moeilijk, personeelstekort. Ja, duh, dat zeggen we al meer dan een jaar, iedereen gaat weg, gillend. We hadden onderhand meer (constant wisselende) uitzendkrachten rondlopen dan personeel welke de bewoners wel herkenden, en het was maar afwachten of ze überhaupt kwamen.
Aan leerling zijn kwam ik niet eens toe, ik was ondertussen instructeur om iedereen in te werken. Toen ik aan gaf dat ik nog ruim 800 vakantie uren open had staan ging ze 'kijken'. Niet dus. Toen ik er weken later nogmaals over begon hoorde ik dat er misschien over een maand of 2 wel een plekje was, misschien. Een week, misschien 2. Misschien ook niet.
Voor die vage misschien gearriveerd was ben ik met een dikke depressie thuis komen te zitten.
Wat deed nr3? Me bijna iedere week pushen om weer te beginnen. De bedrijfsarts heeft haar toen op de vingers getikt, binnen 2 maanden weer volle diensten draaien kon en mocht toch echt niet blijkbaar. Al met al ben ik alsnog te snel weer op 100% verder gegaan, maar soit, dat was deels aan mij.
Ik heb een dienst met kerst gedraaid toen ik net begon weer met opbouwen van uren samen met een geblesseerde helpende die 1 enkel eigenlijk niet kon gebruiken (ook gedwongen), een IG-er met enorme pijn in haar rug door een tumor(ook gedwongen), en mijn depressieve zelf (ook gedwongen) Het moest, er was niemand. Oftewel, toen de bevoegde met tumor de toko verliet stonden de andere 2 nog 3 uur alleen. Maar we konden beneden bellen, voor de medicatie want dat mochten we niet wegens onbevoegdheid. Maar ze vonden ons beneden maar storend en de bewoners 'psychiatrie' waren maar eng. Het ging goed, maar kolere, wat een geweldige Kerst was dat, Als kind/kleinkind zou ik ontploft zijn als ik dit wist. Nr3 nam ook de telefoon gewoon niet op in deze situatie. Als het mijn geliefde was geweest was ik laaiend geworden. Ergste manager welke ik ooit heb gehad.
Nr4 was geweldig, had echt oog voor de medewerkers op de vloer en wat realistisch was en wat niet. Heel betrokken ook bij de families. Heb nog nooit een manager zo veel over de vloer bij die afdeling gezien en maakte ook geen verschil tussen beide afdelingen. Ging zelf helaas weg wegens het niet eens zijn met de bedrijfsvoering (gok dat dit bij 1 ook zo was maar heb diegene niet meegemaakt voor de burnout)
Geef mij de bewoners en hun naasten maar, prut managers kan ik missen als kiespijn.
Ik heb nog nooit zo'n boekwerk op Viva getypt denk ik, oei
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
zondag 21 augustus 2022 om 01:19
Ook eens een zetbaas gehad die van een andere locatie was geplukt en gewisseld met een van de weinige zetbazen die goed functioneerde bij ons. Gewoon eentje die professioneel was en normale discussies niet uit de weg ging zonder op de man te moeten spelen of kleinzielig geneuzel achteraf. Eentje met een beetje visie en daadkracht. Wij baalden een beetje maar het zou voor zes maanden zijn in de kader van een of ander intern traineeship van het stafbureau.
Wij dus netjes een soort welkomstwoord gehouden voor de nieuwe zetbaas, een introductieboekje gemaakt (korte info over locatie, team en leerlingen). Presentje van de ouderraad. Gewoon netjes, klaar voor een leuke samenwerking.
Mens blies enorm hoog van de toren, niets was goed op onze locatie. Zij ging daar wel even met de bezem doorheen. Totaal geen ervaring met vmbo en wettelijke bepalingen binnen vmbo-onderwijs. Fout op fout maar iedere opmerking of advies zag ze als een persoonlijke aanval.
Na twee maanden moest er een bemiddelaar komen voor ieder overleg met de ouderraad.
Na drie maanden zat ze overspannen thuis.
Wij (locatie) waren de bron van al het kwaad en een collega en ik moesten zelfs op het matje komen bij het opperbestuur vanwege ‘pestgedrag’. Wij tweeën trokken haar beleid systematisch in twijfel schijnbaar. Wat we daarop te zeggen hadden. Ehm… we zijn beiden lid van de MR?
Ik heb excuses geeist en gekregen van die opperbobo. Wat een shitshow was dat. We kregen gelukkig wel onze oude zetbaas terug. Hij heeft er nog een loonsverhoging aan overgehouden omdat hij nog de enige was die überhaupt geneigd was onze locatie ‘te doen’
. Hij heeft wel getrakteerd op zijn eerste dag terug, zo was hij ook wel.
Wij dus netjes een soort welkomstwoord gehouden voor de nieuwe zetbaas, een introductieboekje gemaakt (korte info over locatie, team en leerlingen). Presentje van de ouderraad. Gewoon netjes, klaar voor een leuke samenwerking.
Mens blies enorm hoog van de toren, niets was goed op onze locatie. Zij ging daar wel even met de bezem doorheen. Totaal geen ervaring met vmbo en wettelijke bepalingen binnen vmbo-onderwijs. Fout op fout maar iedere opmerking of advies zag ze als een persoonlijke aanval.
Na twee maanden moest er een bemiddelaar komen voor ieder overleg met de ouderraad.
Na drie maanden zat ze overspannen thuis.
Wij (locatie) waren de bron van al het kwaad en een collega en ik moesten zelfs op het matje komen bij het opperbestuur vanwege ‘pestgedrag’. Wij tweeën trokken haar beleid systematisch in twijfel schijnbaar. Wat we daarop te zeggen hadden. Ehm… we zijn beiden lid van de MR?
Ik heb excuses geeist en gekregen van die opperbobo. Wat een shitshow was dat. We kregen gelukkig wel onze oude zetbaas terug. Hij heeft er nog een loonsverhoging aan overgehouden omdat hij nog de enige was die überhaupt geneigd was onze locatie ‘te doen’
. Hij heeft wel getrakteerd op zijn eerste dag terug, zo was hij ook wel.
zondag 21 augustus 2022 om 01:22
Klinkt als de organisatie waar man voor werktAeonOfWinter schreef: ↑21-08-2022 01:07Ik heb ooit binnen een zeer korte tijd 4 locatie managers gehad op 1 kleine afdeling in een vrij grote organisatie (zorg). Ik was toen nog leerling. Vooral manager 2 en 3 waren enorm horkerig.
Nr1 was al overspannen toen ik daar kwam, maar deed wat ze kon, viel vrij snel 2x uit.
Nr2 was echt een idioot die iedereen lukraak vrij gaf voor de zomer periode in de 3 maanden dat ze er was (begon ergens in maart, dus had er zelf toch geen last van) zonder naar de bezetting of wat dan ook te kijken. Hele vaste nachtdienst club in 1x vrij, juist. Ik heb haar in die tijd welgeteld 2 keer op mijn afdeling gezien. Bepaalde mensen vonden de psychiatrie afdeling eng oid. Aangezien het voor mijn directe collega's al langer huilen met de pet op was vertrok de ene na de ander. Vervanging kwam er niet.
En toen kwam Nr3 die was tijdens de periode van nr2 aangetrokken van buitenaf door de CEO om 'de processen te verbeteren'. Nam daarna nr2 over toen die niet bleek te functioneren (ze kreeg doodleuk de zelfde functie op een andere locatie en tada, dat ging ook niet goed, dus weer naar een nieuwe locatie doorgestuurd)
Nr3 heb ik echt mee in de clinch gelegen, door het geklooi van nr2 had ik al 1,5 jaar geen vakantie gehad en dat begon ik te merken. Dit ook aangegeven bij nr3, . Moeilijk, moeilijk, personeelstekort. Ja, duh, dat zeggen we al meer dan een jaar, iedereen gaat weg, gillend. We hadden onderhand meer (constant wisselende) uitzendkrachten rondlopen dan personeel welke de bewoners wel herkenden, en het was maar afwachten of ze überhaupt kwamen.
Aan leerling zijn kwam ik niet eens toe, ik was ondertussen instructeur om iedereen in te werken. Toen ik aan gaf dat ik nog ruim 800 vakantie uren open had staan ging ze 'kijken'. Niet dus. Toen ik er weken later nogmaals over begon hoorde ik dat er misschien over een maand of 2 wel een plekje was, misschien. Een week, misschien 2. Misschien ook niet.
Voor die vage misschien gearriveerd was ben ik met een dikke depressie thuis komen te zitten.
Wat deed nr3? Me bijna iedere week pushen om weer te beginnen. De bedrijfsarts heeft haar toen op de vingers getikt, binnen 2 maanden weer volle diensten draaien kon en mocht toch echt niet blijkbaar. Al met al ben ik alsnog te snel weer op 100% verder gegaan, maar soit, dat was deels aan mij.
Ik heb een dienst met kerst gedraaid toen ik net begon weer met opbouwen van uren samen met een geblesseerde helpende die 1 enkel eigenlijk niet kon gebruiken (ook gedwongen), een IG-er met enorme pijn in haar rug door een tumor(ook gedwongen), en mijn depressieve zelf (ook gedwongen) Het moest, er was niemand. Oftewel, toen de bevoegde met tumor de toko verliet stonden de andere 2 nog 3 uur alleen. Maar we konden beneden bellen, voor de medicatie want dat mochten we niet wegens onbevoegdheid. Maar ze vonden ons beneden maar storend en de bewoners 'psychiatrie' waren maar eng. Het ging goed, maar kolere, wat een geweldige Kerst was dat, Als kind/kleinkind zou ik ontploft zijn als ik dit wist. Nr3 nam ook de telefoon gewoon niet op in deze situatie. Als het mijn geliefde was geweest was ik laaiend geworden. Ergste manager welke ik ooit heb gehad.
Nr4 was geweldig, had echt oog voor de medewerkers op de vloer en wat realistisch was en wat niet. Heel betrokken ook bij de families. Heb nog nooit een manager zo veel over de vloer bij die afdeling gezien en maakte ook geen verschil tussen beide afdelingen. Ging zelf helaas weg wegens het niet eens zijn met de bedrijfsvoering (gok dat dit bij 1 ook zo was maar heb diegene niet meegemaakt voor de burnout)
Geef mij de bewoners en hun naasten maar, prut managers kan ik missen als kiespijn.
Ik heb nog nooit zo'n boekwerk op Viva getypt denk ik, oei
zondag 21 augustus 2022 om 01:22
Tanteslankie20 schreef: ↑20-08-2022 22:30Ik heb er ook zo een gehad waarvan ik, jaren nadat ik ontslag had genomen, riep dat ik er zo overheen zou rijden als ze voor me stond. En dan ook nog een keer in z'n achteruit. Wat een achterbaks klerewijf was dat. God, ik word er nu nog boos van. Kutwijf.
He, lekker...
Ik herken dit helemaal, ik heb er ook zo één gehad en als ik er weer over nadenk 
zondag 21 augustus 2022 om 02:14
Ik had (toevallig) vakantie op het moment dat de vrouw van mijn vader overleed. Mijn manager wist hier van. Toen ik een week later weer aan het werk ging, heeft hij er geen woord over gezegd. Ik denk nog steeds dat hij het vergeten was. Ook heb ik hem 5 keer moeten vragen om het aantal rouwverlof dagen waar ik met terugwerkende kracht recht op had, hij moest dat navragen bij de accountant. Ik heb me zó onbelangrijk gevoeld in die tijd en dat terwijl ik nog volop verdriet had 
zondag 21 augustus 2022 om 08:28
Geen manager, maar een nauwelijks de windselen ontwassen meidje dat de baas mocht spelen in een schimmig bedrijfje waar men dingen inpakte. De radio was kapot en we mochten niet praten, want we zouden het eens over haar kunnen hebben.
De 'productielijn' (een krakkemikkige lopende band waarop stapeltjes TDK-cassettebandjes langs kwamen gedreven waar een cellofaantje omheen moest) viel om de haverklap in storing en dan ontstond er een gevecht om één van de drie bezems, want niks doen mocht ook niet, ook niet als er hoegenaamd niks te doen was.
Na de zoveelste storing (je kon inmiddels van de vloer eten) wierp ik drie seconden te laat mijn zwaar bevochten bezem weg om mijn gerechte plaats aan de knarsende loopband weer in te nemen. Waarop het meidje me op luide toon toevoegde 'GA EENS AAN JE WERK JOH, LUI KUTWIJF'.
Ik heb mijn jas aangetrokken en heb het pand onmiddellijk verlaten, na een dienstverband van 2,5 uur.
De 'productielijn' (een krakkemikkige lopende band waarop stapeltjes TDK-cassettebandjes langs kwamen gedreven waar een cellofaantje omheen moest) viel om de haverklap in storing en dan ontstond er een gevecht om één van de drie bezems, want niks doen mocht ook niet, ook niet als er hoegenaamd niks te doen was.
Na de zoveelste storing (je kon inmiddels van de vloer eten) wierp ik drie seconden te laat mijn zwaar bevochten bezem weg om mijn gerechte plaats aan de knarsende loopband weer in te nemen. Waarop het meidje me op luide toon toevoegde 'GA EENS AAN JE WERK JOH, LUI KUTWIJF'.
Ik heb mijn jas aangetrokken en heb het pand onmiddellijk verlaten, na een dienstverband van 2,5 uur.
zondag 21 augustus 2022 om 08:57
Je staat er echt verbaasd van hoeveel mensen gewoon niet geschikt zijn als leidinggevende of manager.
Ik kreeg ooit een nieuwe manager na vertrek van een ander. Deze dame had nooit een team aangestuurd maar had wel 15 jaar werkervaring in het vakgebied en dus was ze in haar eigen ogen een topmanager.
Man man man.. ze riep de hele dag: je krijgt een streepje achter je naam als je niet snel genoeg de telefoon opnam of een grapje maakte oid.
Vloekte enorm over klanten.. maar dan echt dingen als: Jezus wat een teringhoer. (Als ze de opdracht niet kreeg ofzo.) maar ook echt rascistische opmerkingen en public over klanten. “Ja die beffende spleetoog” etc etc.
Toen ik er genoeg van had en mijn ontslag indiende vroeg ze me of het aan haar lag want als dat echt zo was dan liet ze mij direct haar tieten zien. Ehhm ok.
Ik kreeg ooit een nieuwe manager na vertrek van een ander. Deze dame had nooit een team aangestuurd maar had wel 15 jaar werkervaring in het vakgebied en dus was ze in haar eigen ogen een topmanager.
Man man man.. ze riep de hele dag: je krijgt een streepje achter je naam als je niet snel genoeg de telefoon opnam of een grapje maakte oid.
Vloekte enorm over klanten.. maar dan echt dingen als: Jezus wat een teringhoer. (Als ze de opdracht niet kreeg ofzo.) maar ook echt rascistische opmerkingen en public over klanten. “Ja die beffende spleetoog” etc etc.
Toen ik er genoeg van had en mijn ontslag indiende vroeg ze me of het aan haar lag want als dat echt zo was dan liet ze mij direct haar tieten zien. Ehhm ok.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
zondag 21 augustus 2022 om 09:37
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
zondag 21 augustus 2022 om 09:52
zondag 21 augustus 2022 om 10:19
Holy shit wat een verhalen.
Ik ben bij mijn vorige werk weggegaan door de manager. We hadden in korte tijd al 4 managers gehad en hij was de volgende. Ik begeleide inspecteurs die ons bedrijf kwamen bezoeken. Dit deed ik al een tijdje zelfstandig. Hij wilde daar per se de hele rit bij zijn. Oke, papierwerk was besproken, de inspecteur wilde alleen nog even de fabriek zien. Meneer de manager wilde eerst lunchen dus ik kon met de inspecteur alvast aan onze ronde beginnen. Na een dik uur komt meneer de manager aankakken (in de verkeerde kleding volgens de reglementen). Dus ik geef aan dat meneer de inspecteur alles gezien heeft wat hij wilde zien en dat we alweer op de terugweg zijn. Hij had immers de andere afdelingen de vorige keer dat hij er was al gezien. "Ah ik dacht al, met dat tempo van jou had je nooit nu al de hele fabriek kunnen laten zien"
Ik loop moeilijker, ben daar ook altijd open over tegenover inspecteurs, dat ik niet aan het treuzelen ben maar dat dit het gewoon is. Nog nooit heeft iemand daar moeit over gedaan en daar was mijn kersverse manager. Het ongemak stond te lezen van het gezicht van de inspecteur. Heb op dat moment geen scene gemaakt maar ik kookte van binnen. De volgende dag heb ik hem nog apart genomen gezegd dat hij dat niet weer hoefde te flikken. "Dat is gewoon hoe ik inspecties loop, een beetje met grapjes, dat ga ik niet veranderen"
Uiteindelijk heeft hij nog veel meer rare dingen geflikt. Hij beloofde een hoop maar Alles wat niet zwart op wit stond kon hij je over gaslighten en als je ergens per mail antwoord op wilde dan ontplofte hij zowat. "We moeten elkaar toch kunnen vertrouwen. Ik ben toch godverdomme geen tiran" Daar heb ik netjes geen antwoord op gegeven en lief geglimlacht. Ik mag immers niet liegen.
Inmiddels is bijna mijn hele oude team daar weg en iedereen heeft een klacht ingediend tegen de manager.
Ik ben bij mijn vorige werk weggegaan door de manager. We hadden in korte tijd al 4 managers gehad en hij was de volgende. Ik begeleide inspecteurs die ons bedrijf kwamen bezoeken. Dit deed ik al een tijdje zelfstandig. Hij wilde daar per se de hele rit bij zijn. Oke, papierwerk was besproken, de inspecteur wilde alleen nog even de fabriek zien. Meneer de manager wilde eerst lunchen dus ik kon met de inspecteur alvast aan onze ronde beginnen. Na een dik uur komt meneer de manager aankakken (in de verkeerde kleding volgens de reglementen). Dus ik geef aan dat meneer de inspecteur alles gezien heeft wat hij wilde zien en dat we alweer op de terugweg zijn. Hij had immers de andere afdelingen de vorige keer dat hij er was al gezien. "Ah ik dacht al, met dat tempo van jou had je nooit nu al de hele fabriek kunnen laten zien"
Ik loop moeilijker, ben daar ook altijd open over tegenover inspecteurs, dat ik niet aan het treuzelen ben maar dat dit het gewoon is. Nog nooit heeft iemand daar moeit over gedaan en daar was mijn kersverse manager. Het ongemak stond te lezen van het gezicht van de inspecteur. Heb op dat moment geen scene gemaakt maar ik kookte van binnen. De volgende dag heb ik hem nog apart genomen gezegd dat hij dat niet weer hoefde te flikken. "Dat is gewoon hoe ik inspecties loop, een beetje met grapjes, dat ga ik niet veranderen"
Uiteindelijk heeft hij nog veel meer rare dingen geflikt. Hij beloofde een hoop maar Alles wat niet zwart op wit stond kon hij je over gaslighten en als je ergens per mail antwoord op wilde dan ontplofte hij zowat. "We moeten elkaar toch kunnen vertrouwen. Ik ben toch godverdomme geen tiran" Daar heb ik netjes geen antwoord op gegeven en lief geglimlacht. Ik mag immers niet liegen.
Inmiddels is bijna mijn hele oude team daar weg en iedereen heeft een klacht ingediend tegen de manager.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
