Werk & Studie
alle pijlers
Horkerige managers
maandag 22 augustus 2022 om 16:50
Ik had ooit een collega ( geen manager maar dat is hij nu wel) die toen een medewerker zijn vader heel plotseling en jong verloor de dag na de begrafenis vroeg: zo, heb je alles verwerkt en een plekje kunnen geven?
De medewerker keek nogal schaapachtig (en terecht) waarop hij zei: Ja, je krijgt hem toch echt niet meer uit de grond met al dat gehuil dus dan kan je maar beter gewoon doorgaan toch?
De medewerker keek nogal schaapachtig (en terecht) waarop hij zei: Ja, je krijgt hem toch echt niet meer uit de grond met al dat gehuil dus dan kan je maar beter gewoon doorgaan toch?
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
maandag 22 augustus 2022 om 17:12
Ik had slecht nieuws gekregen in het ziekenhuis, maar ging wel meteen door naar m'n werk.
Bij binnenkomst (was toch te vroeg) huilend doorgelopen naar het toilet, om mezelf even bij elkaar te rapen.
Reactie manager toen ik vertelde wat dat nieuws was:
"Tja, collega A. heeft 't rotter op het moment. Die moet de keuze maken tussen 2 nare gevolgen van een hersenoperatie. Zo erg is dat van jou dus niet."
En idd, dat was heel heftig voor collega A., maar mijn situatie was op dat moment ook niet bepaald een ingegroeide teennagel.
Naast dat ik me dus ook totaal niet gehoord voelde, deed hij ook nog even volledig uit de doeken wat die gevolgen waren voor collega A., terwijl zij op een andere vestiging werkzaam was en ik haar nauwelijks kende.
Bij binnenkomst (was toch te vroeg) huilend doorgelopen naar het toilet, om mezelf even bij elkaar te rapen.
Reactie manager toen ik vertelde wat dat nieuws was:
"Tja, collega A. heeft 't rotter op het moment. Die moet de keuze maken tussen 2 nare gevolgen van een hersenoperatie. Zo erg is dat van jou dus niet."
En idd, dat was heel heftig voor collega A., maar mijn situatie was op dat moment ook niet bepaald een ingegroeide teennagel.
Naast dat ik me dus ook totaal niet gehoord voelde, deed hij ook nog even volledig uit de doeken wat die gevolgen waren voor collega A., terwijl zij op een andere vestiging werkzaam was en ik haar nauwelijks kende.
maandag 22 augustus 2022 om 21:00
Vlak voor en tijdens de pandemie werkte ik bij een vrijwillgersorganisatie. Het team was klein en hecht. Het was een leuk en dankbaar werk, alleen is de organisatie ontzettend aan toe aan een nieuwe directeur.
De directeur had wel doelen maar had geen enkel vorm van planning of structuur om die doelen te behalen. Zij hate structuur.Wij hadden b.v vergaderingen van 4 uur zonder vergaderpunten, geen tijsbewaking, er werden geen notulen gemaakt. Alles wat er vandaag gezegd is, is morgen totaal anders. Onze inbreng was niet belangrijk, zij luisterde alleen naar zichzelf.
De afspraken werden stelselmatig vergeten, zij rende constant achter haar afspraken aan. Alles werd uit hok gedaan. Zij bedacht contant lastminute van alles wat aan het einde van de dag af moet. Zij had mij meerdere malen uren lang aan het werk gezet en vroeg later nooit meer naar dat werk. Of gaf zij mij en een collega dezelfde opdracht zonder dat we het van elkaar wisten en deden wij hetzelfde werk dubbel.
Wij maakten constant flink wat overuren en als je iets wilt zeggen over die uren compenseren, dan krijg je de wind van voren want een klein budget, geen tijd voor vrije dagen...blablabla. Ik nam een week zorgverlof op ivm een terminaal familielid en toen ik terug was begon ze het schaamteloos over wanneer ik die uren wou inhalen.
Bij de eerste versoepelingen na de eerste lockdown werden wij geacht om met z'n allen op kantoor te gaan werken.
Die directeur vond dat iedereen constant beschikbaar en bereikbaar moet zijn. Zo werd ik om 18:30 gebeld over iets onbenulligs en afgesnauwd omdat ik niet meteen opnam. Ook in het weekend en je vrije dagen verwacht zij antwoord op haar berichten en dat je alles laat vallen en dingen voor haar doet.
Wij waren productiever en ontspannen als zij er niet was. Zodra zij op kantoor was dan sloeg de sfeer meteen om. Zij creërde een angstculuur waardoor niemand iets tegen durft te zeggen. Zelf toen mijn contract verliep en een andere baan had, wou ze dat ik op de achtergrond dingen voor haar blijf regelen tot mijn vervanger goed ingewerkt is. Dat heb ik natuurlijk geweigerd.
De directeur had wel doelen maar had geen enkel vorm van planning of structuur om die doelen te behalen. Zij hate structuur.Wij hadden b.v vergaderingen van 4 uur zonder vergaderpunten, geen tijsbewaking, er werden geen notulen gemaakt. Alles wat er vandaag gezegd is, is morgen totaal anders. Onze inbreng was niet belangrijk, zij luisterde alleen naar zichzelf.
De afspraken werden stelselmatig vergeten, zij rende constant achter haar afspraken aan. Alles werd uit hok gedaan. Zij bedacht contant lastminute van alles wat aan het einde van de dag af moet. Zij had mij meerdere malen uren lang aan het werk gezet en vroeg later nooit meer naar dat werk. Of gaf zij mij en een collega dezelfde opdracht zonder dat we het van elkaar wisten en deden wij hetzelfde werk dubbel.
Wij maakten constant flink wat overuren en als je iets wilt zeggen over die uren compenseren, dan krijg je de wind van voren want een klein budget, geen tijd voor vrije dagen...blablabla. Ik nam een week zorgverlof op ivm een terminaal familielid en toen ik terug was begon ze het schaamteloos over wanneer ik die uren wou inhalen.
Bij de eerste versoepelingen na de eerste lockdown werden wij geacht om met z'n allen op kantoor te gaan werken.
Die directeur vond dat iedereen constant beschikbaar en bereikbaar moet zijn. Zo werd ik om 18:30 gebeld over iets onbenulligs en afgesnauwd omdat ik niet meteen opnam. Ook in het weekend en je vrije dagen verwacht zij antwoord op haar berichten en dat je alles laat vallen en dingen voor haar doet.
Wij waren productiever en ontspannen als zij er niet was. Zodra zij op kantoor was dan sloeg de sfeer meteen om. Zij creërde een angstculuur waardoor niemand iets tegen durft te zeggen. Zelf toen mijn contract verliep en een andere baan had, wou ze dat ik op de achtergrond dingen voor haar blijf regelen tot mijn vervanger goed ingewerkt is. Dat heb ik natuurlijk geweigerd.
maandag 22 augustus 2022 om 21:51
ik werkte voor een bedrijf met meerdere finalen, dus stond vaak ergens anders meerdere managers meegemaakt dus genoeg verhalen :
1. collega was geen officiële leidinggevende maar was wel verantwoordelijk voor winkel C.
ze was heel goed in verkoop winkel inrichting en had een goede neus voor inkoop, maar in mensenkennis/empathie was bij haar erg ver te zoeken.
bij bepaalde mensen was ze altijd vriendelijk en sociaal maar bij de rest kon ze heel dominant uit de hoek komen en dulden geen tegenspraak.
op een gegeven moment ging ze zelfs haar clubje inzetten als spionnen er gingen ook harde geruchten dat ze een affaire had met de regiomanager
anderhalf jaar voor ik ontslag nam ging ze weg nam haar clubje mee en bestiert sindsdien haar eigen winkel
2. zelfde bedrijf andere leidinggevende: met hem had ik wel een goede band, maar na 2 jaar begonnen me er toch wat dingen op te vallen bij sommige meisjes gedroeg hij zich nogal flirterig.
liep ook flink te rommelen met meerdere meiden terwijl hij een vriendin had. nadat ik weg was hoorde ik via via dat hij er tijdens de laatste jaren nog 2 relaties op na hield. eentje waarschijnlijk nog steeds het houdt mij en meerdere oud collega's nog steeds bezig
3. was mijn laatste leidinggevende, ik had een goede klik met haar maar langzaam aan merkte ik dat ze ook minder leuke kanten had.
waaronder pest gedrag vertonen wanneer ze geïrriteerd was of wanneer je niet deed wat ze zei.
1. collega was geen officiële leidinggevende maar was wel verantwoordelijk voor winkel C.
ze was heel goed in verkoop winkel inrichting en had een goede neus voor inkoop, maar in mensenkennis/empathie was bij haar erg ver te zoeken.
bij bepaalde mensen was ze altijd vriendelijk en sociaal maar bij de rest kon ze heel dominant uit de hoek komen en dulden geen tegenspraak.
op een gegeven moment ging ze zelfs haar clubje inzetten als spionnen er gingen ook harde geruchten dat ze een affaire had met de regiomanager
anderhalf jaar voor ik ontslag nam ging ze weg nam haar clubje mee en bestiert sindsdien haar eigen winkel
2. zelfde bedrijf andere leidinggevende: met hem had ik wel een goede band, maar na 2 jaar begonnen me er toch wat dingen op te vallen bij sommige meisjes gedroeg hij zich nogal flirterig.
liep ook flink te rommelen met meerdere meiden terwijl hij een vriendin had. nadat ik weg was hoorde ik via via dat hij er tijdens de laatste jaren nog 2 relaties op na hield. eentje waarschijnlijk nog steeds het houdt mij en meerdere oud collega's nog steeds bezig
3. was mijn laatste leidinggevende, ik had een goede klik met haar maar langzaam aan merkte ik dat ze ook minder leuke kanten had.
waaronder pest gedrag vertonen wanneer ze geïrriteerd was of wanneer je niet deed wat ze zei.
Relax we're all crazy, it's not a competition
maandag 22 augustus 2022 om 22:39
Ik had als 18 jarige een filiaalmanager bij een schoenenwinkel. Ze was zelf 32 ofzo.
Ze katte me af, roddelde over me etc.
Er was een keer een incident met zo'n taperoller, tape was op en ik had het ding niet goed in elkaar gezet (niet expres)
Ze kwam laaaaiend van woede op me af, ik moest NU dat ding repareren. Ik vroeg haar naar de andere want we hadden er twee.
NEE DIE KRIJG JE NIET.
Toen ik haar uitlegde dat ik dan kon kijken hoe zo'n ding in elkaar zat bond ze in.
Ik nam veel taken van haar over, was eigenlijk assistent filiaalmanager.
Na weer eens een uitval van haar ben ik in huilen uitgebarsten, weet niet meer waar het over ging maar volgens haar was ik niet helemaal normaal.
Ik was 18 en dat mens had me het leven zuur gemaakt. Heb mijn opleiding afgerond en ben daar heel snel weggegaan.
Wat een kutwijf
Ze katte me af, roddelde over me etc.
Er was een keer een incident met zo'n taperoller, tape was op en ik had het ding niet goed in elkaar gezet (niet expres)
Ze kwam laaaaiend van woede op me af, ik moest NU dat ding repareren. Ik vroeg haar naar de andere want we hadden er twee.
NEE DIE KRIJG JE NIET.
Toen ik haar uitlegde dat ik dan kon kijken hoe zo'n ding in elkaar zat bond ze in.
Ik nam veel taken van haar over, was eigenlijk assistent filiaalmanager.
Na weer eens een uitval van haar ben ik in huilen uitgebarsten, weet niet meer waar het over ging maar volgens haar was ik niet helemaal normaal.
Ik was 18 en dat mens had me het leven zuur gemaakt. Heb mijn opleiding afgerond en ben daar heel snel weggegaan.
Wat een kutwijf
dinsdag 23 augustus 2022 om 16:08
Goedendag,
Hier ook helaas meegemaakt en dan jaren daar onder gewerkt.
* Zuchten of puffen als er iets niet goed was of vergeten.
Maar meneer maakte zelf nooit geen fouten maar als je hem daarop aansprak lag het altijd aan iets anders en was nooit zijn fout of willen toegeven.
* Alles micro managen, tot in de laatste dingen. Eerst dingen uit handen willen geven maar toch alles micro managen.
* Dingen beloven maar niet op papier zetten en later niets meer van weten.
* Als er iets fout ging je tot de grond afmaken en zeggen dat er geld bij moest terwijl hij zelf bakken met geld liet liggen op andere zaken maar dat mocht niet gezegd worden.
* Een dag vrij vragen ging al moeilijk en kwam nooit goed uit en kreeg bijna altijd de opmerking dat moet dan maar en zelf meteen beginnen hoe weinig hij zelf wel niet vrij nam. Tja dat is je eigen probleem.
* Aanspreken op de cao verhoging, en dan het standaard antwoord oh account zeker vergeten... Tuurlijk en oh ja jullie verdienen al zoveel...
* Opmerkingen plaatsen zodat je heel onzeker wordt en hij weet het altijd beter.
* Bijna een burnout en dan krijg je als antwoord " Ja je bleef ook maar doorgaan"...
* Familie komt in het bedrijf erbij en kan zomaar een week vrij nemen in december terwijl als wij dat willen nee dat kan niet want drukste maand...
* Alles moeten verantwoorden tot in den treuren en klagen dat de klanten aan de telefoon niets opleveren maar bijna alle telefoontjes doorzetten terwijl er gewoon een externe helpdesk is.
Kortom een grote narcist en gaslighting, uiteindelijk ontslag genomen en uiteindelijk gezien bij een ander bedrijf hoe je wel met je personeel om moet gaan.
Helaas diep van binnen nog steeds last van soms erg onzeker niet weten hoe je moet reageren als er iets gevraagd wordt....
Zeer leuke collega's en werk, maar de werkgever zelf ppppffff
Hij had ook wel goeie dingen maar ja.
Het was vaak hoe de wind stond...
Je begon gewoon aan jezelf te twijfelen en je kunnen en vooral wat jezelf waard bent ....
Hier ook helaas meegemaakt en dan jaren daar onder gewerkt.
* Zuchten of puffen als er iets niet goed was of vergeten.
Maar meneer maakte zelf nooit geen fouten maar als je hem daarop aansprak lag het altijd aan iets anders en was nooit zijn fout of willen toegeven.
* Alles micro managen, tot in de laatste dingen. Eerst dingen uit handen willen geven maar toch alles micro managen.
* Dingen beloven maar niet op papier zetten en later niets meer van weten.
* Als er iets fout ging je tot de grond afmaken en zeggen dat er geld bij moest terwijl hij zelf bakken met geld liet liggen op andere zaken maar dat mocht niet gezegd worden.
* Een dag vrij vragen ging al moeilijk en kwam nooit goed uit en kreeg bijna altijd de opmerking dat moet dan maar en zelf meteen beginnen hoe weinig hij zelf wel niet vrij nam. Tja dat is je eigen probleem.
* Aanspreken op de cao verhoging, en dan het standaard antwoord oh account zeker vergeten... Tuurlijk en oh ja jullie verdienen al zoveel...
* Opmerkingen plaatsen zodat je heel onzeker wordt en hij weet het altijd beter.
* Bijna een burnout en dan krijg je als antwoord " Ja je bleef ook maar doorgaan"...
* Familie komt in het bedrijf erbij en kan zomaar een week vrij nemen in december terwijl als wij dat willen nee dat kan niet want drukste maand...
* Alles moeten verantwoorden tot in den treuren en klagen dat de klanten aan de telefoon niets opleveren maar bijna alle telefoontjes doorzetten terwijl er gewoon een externe helpdesk is.
Kortom een grote narcist en gaslighting, uiteindelijk ontslag genomen en uiteindelijk gezien bij een ander bedrijf hoe je wel met je personeel om moet gaan.
Helaas diep van binnen nog steeds last van soms erg onzeker niet weten hoe je moet reageren als er iets gevraagd wordt....
Zeer leuke collega's en werk, maar de werkgever zelf ppppffff
Hij had ook wel goeie dingen maar ja.
Het was vaak hoe de wind stond...
Je begon gewoon aan jezelf te twijfelen en je kunnen en vooral wat jezelf waard bent ....
zomaariemand wijzigde dit bericht op 23-08-2022 20:41
Reden: Ivm herkenbaarheid
Reden: Ivm herkenbaarheid
7.59% gewijzigd
dinsdag 23 augustus 2022 om 16:13
[quote=Zomaariemand post_id=34161733 time=1661263711 user_id=4124
Kortom een grote narcist en gaslighting, uiteindelijk ontslag genomen en uiteindelijk gezien bij een ander bedrijf hoe je wel met je personeel om moet gaan.
Helaas diep van binnen nog steeds last van soms erg onzeker niet weten hoe je moet reageren als er iets gevraagd wordt....
Zeer leuke collega's en werk, maar de werkgever zelf ppppffff
[/quote]
Helemaal herkenbaar maar vooral dat laatste stuk.
Kortom een grote narcist en gaslighting, uiteindelijk ontslag genomen en uiteindelijk gezien bij een ander bedrijf hoe je wel met je personeel om moet gaan.
Helaas diep van binnen nog steeds last van soms erg onzeker niet weten hoe je moet reageren als er iets gevraagd wordt....
Zeer leuke collega's en werk, maar de werkgever zelf ppppffff
[/quote]
Helemaal herkenbaar maar vooral dat laatste stuk.
dinsdag 23 augustus 2022 om 16:59
Tijdens mijn eerste “echte” baan na mijn studie werd ik aangenomen door een directeur die (zo later bleek) een enorme kenau was. Nooit gedacht, tijdens het sollicitatiegesprek was ze heel pittig, maar wel heel leuk. Eenmaal gestart in de nieuwe baan bleek zij op zeer onprettige en ongepaste wijze het team aan te sturen. Collega’s bleken haast te bibberen wanneer ze het op je gemunt had. Op je gemunt had ze het vrij snel. Was ze het ergens niet mee eens, deed je in haar ogen iets niet goed of geheel volgens de regels, schroomde ze niet dit kenbaar te maken temidden van publiek. Echt heel naar.
Ik bekeek dit, was er in eerste instantie van onder de indruk en had geen idee hoe daarmee om te gaan.
Het moment was daar dat ik iets had gedaan dat in haar ogen niet juist was. Ik zag haar aan komen “rennen” met een boos gezicht en een dossier onder haar arm. Midden op de werkvloer werd dat dossier keihard op mijn tafel gegooid en schreeuwde ze mij toe dat ik zooi had geproduceerd en dat ik die zooi in een sneltreinvaart diende op te pakken.
Mijn gezicht, maar ook dat van collega’s en klanten die op dat moment in house waren betrok van schrik.
Ik heb dat dossier in orde gemaakt. Ben naar haar kamer gegaan. Heb dat dossier op haar tafel gelegd. En een gesprek aangevraagd. Ik heb haar toen heel kalm te kennen gegeven dat ik ben geschrokken van haar gedrag, dat ik zo niet wenste te worden bejegend en heb haar de tegenvraag gesteld hoe zij het zou vinden wanneer iemand dit op diezelfde wijze bij haar zou doen.
Ze keek me met grote ogen aan, leunde achterover op haar stoel, bekeek mij een tijd zonder iets te zeggen. Na een tijdje gaf ze aan dat ik de eerste was die haar aansprak op haar gedrag. Dat nog nooit iemand dat lef had gehad. En dat ze het heel knap vond dat ik als nieuweling en jonkie haar aansprak op haar gedrag. Ze was van mening dat dat respect afdwong, ze verontschuldigde zich en ze heeft het bij mij nooit meer gedaan.
Het was een enorme leerschool voor mij. Die baan, die bazin en die gebeurtenis.
Ik bekeek dit, was er in eerste instantie van onder de indruk en had geen idee hoe daarmee om te gaan.
Het moment was daar dat ik iets had gedaan dat in haar ogen niet juist was. Ik zag haar aan komen “rennen” met een boos gezicht en een dossier onder haar arm. Midden op de werkvloer werd dat dossier keihard op mijn tafel gegooid en schreeuwde ze mij toe dat ik zooi had geproduceerd en dat ik die zooi in een sneltreinvaart diende op te pakken.
Mijn gezicht, maar ook dat van collega’s en klanten die op dat moment in house waren betrok van schrik.
Ik heb dat dossier in orde gemaakt. Ben naar haar kamer gegaan. Heb dat dossier op haar tafel gelegd. En een gesprek aangevraagd. Ik heb haar toen heel kalm te kennen gegeven dat ik ben geschrokken van haar gedrag, dat ik zo niet wenste te worden bejegend en heb haar de tegenvraag gesteld hoe zij het zou vinden wanneer iemand dit op diezelfde wijze bij haar zou doen.
Ze keek me met grote ogen aan, leunde achterover op haar stoel, bekeek mij een tijd zonder iets te zeggen. Na een tijdje gaf ze aan dat ik de eerste was die haar aansprak op haar gedrag. Dat nog nooit iemand dat lef had gehad. En dat ze het heel knap vond dat ik als nieuweling en jonkie haar aansprak op haar gedrag. Ze was van mening dat dat respect afdwong, ze verontschuldigde zich en ze heeft het bij mij nooit meer gedaan.
Het was een enorme leerschool voor mij. Die baan, die bazin en die gebeurtenis.
dinsdag 23 augustus 2022 om 21:00
Briljant antwoord!Sherlock schreef: ↑20-08-2022 21:19Niet per se horkerig, maar hij valt wel in een bepaald hokje zullen we maar zeggen: mijn werkgever toen ik een uitzendbaan had. Staat met mij in de lift. Zegt ie opeens wat geheimzinnig: 'Sher, als ik je nu recht op je mond zou pakken, wat zou je dan doen?'
Ik: 'Ik zou het niet proberen. Daar ga jij heel moeilijk van lopen.' PING, de lift was gestopt. Uitgestapt en nooit meer een woord over gehoord.
dinsdag 23 augustus 2022 om 21:15
Na miskraam te ontdekken op toilet van werk ziek naar huis gegaan.
2 dagen later zegt de, vrouwelijke, manager van mijn manager: houdt er maar rekening mee dat sommige vrouwen nooit moeder zullen worden. ... ... Ehm, ok, bedankt?
Paar maanden en nog een miskraam verder een verzuim gesprek met mijn directe manager, want 3 ziekmeldingen is toch wel veel en wat kan HIJ doen om mij te helpen. 'nou als je embryo's kan laten plakken aan m'n baarmoeder zijn er al 2/3 van de ziekmeldingen overbodig!' ... ... ... Hij hakkelde nog wat en ronde af.
Verzuim gesprekken uit administratieve redenen IPV oprechte: hey, hoe gaat het met je, zwaar jaar geweest?! Vind ik zo'n kul
2 dagen later zegt de, vrouwelijke, manager van mijn manager: houdt er maar rekening mee dat sommige vrouwen nooit moeder zullen worden. ... ... Ehm, ok, bedankt?
Paar maanden en nog een miskraam verder een verzuim gesprek met mijn directe manager, want 3 ziekmeldingen is toch wel veel en wat kan HIJ doen om mij te helpen. 'nou als je embryo's kan laten plakken aan m'n baarmoeder zijn er al 2/3 van de ziekmeldingen overbodig!' ... ... ... Hij hakkelde nog wat en ronde af.
Verzuim gesprekken uit administratieve redenen IPV oprechte: hey, hoe gaat het met je, zwaar jaar geweest?! Vind ik zo'n kul
dinsdag 23 augustus 2022 om 21:30
Mannelijke manager, zelf kinderen, eerste baan als manager, werkte daarvoor met veel mannen.
Was perplex toen hij hoorde dat een vrouw 16 weken zwangerschapsverlof had.
Dat kon niet kloppen.
Hij ging het uitzoeken en ja hoor, vier maanden.
Toen hij vond sowieso dat dat gevraagd moest worden, niet geëist, en kon ook wel wat minder qua weken of misschien wel verspreid.
Of anders ingedeeld, hij vond twee maanden voor de bevalling voor de helft komen werken en daarna een half jaar af en aan wat werken 'en dan thuis weer in shape komen haha' ook wel een goeie.
Nadat hij zichzelf goed voor schut had gezet en thuis zijn vrouw over zich heen had gehad was hij nogal verbaasd, 'blijkbaar heb ik gekke dingen gezegd'.
Toen ik met verlof ging vroeg hij heel serieus: 'en? Nog plannen de komende vier maanden, heerlijk lijkt me dat, misschien kun je een reis inplannen ofzo?'
Was perplex toen hij hoorde dat een vrouw 16 weken zwangerschapsverlof had.
Dat kon niet kloppen.
Hij ging het uitzoeken en ja hoor, vier maanden.
Toen hij vond sowieso dat dat gevraagd moest worden, niet geëist, en kon ook wel wat minder qua weken of misschien wel verspreid.
Of anders ingedeeld, hij vond twee maanden voor de bevalling voor de helft komen werken en daarna een half jaar af en aan wat werken 'en dan thuis weer in shape komen haha' ook wel een goeie.
Nadat hij zichzelf goed voor schut had gezet en thuis zijn vrouw over zich heen had gehad was hij nogal verbaasd, 'blijkbaar heb ik gekke dingen gezegd'.
Toen ik met verlof ging vroeg hij heel serieus: 'en? Nog plannen de komende vier maanden, heerlijk lijkt me dat, misschien kun je een reis inplannen ofzo?'
dinsdag 23 augustus 2022 om 21:31
Jemig. Wat een zielige man, wat is daar misgegaan.biol schreef: ↑22-08-2022 16:50Ik had ooit een collega ( geen manager maar dat is hij nu wel) die toen een medewerker zijn vader heel plotseling en jong verloor de dag na de begrafenis vroeg: zo, heb je alles verwerkt en een plekje kunnen geven?
De medewerker keek nogal schaapachtig (en terecht) waarop hij zei: Ja, je krijgt hem toch echt niet meer uit de grond met al dat gehuil dus dan kan je maar beter gewoon doorgaan toch?
dinsdag 23 augustus 2022 om 22:38
Schiet me nu te binnen dat ik er na een tijdje taken bij zou krijgen. O.a. zijn agenda beheren. Toen ik hoorde wat dat precies inhield (zogenaamd zakelijke reisjes boeken waar hij dan met minnaressen afsprak, terwijl hij getrouwd was), heb ik bedankt voor die taak.
Ik weiger om mee te werken aan het in stand houden van een vreemdganger. Die overigens ook nog een kind had, waar nota bene het bedrijf naar was genoemd.
woensdag 24 augustus 2022 om 04:47
Mijn vrouw was net begonnen in de zorg. Ze had het ontzettend leuk bij de instelling waar ze werkte. In het kader van opleiding zou ze tien maanden bij een andere instelling gaan werken.
Ze kreeg haar rooster, alleen maar gebroken diensten, hierdoor zou ze elke dag acht uur werken, maar zeker 15 uur van huis zijn omdat de reistijd 1 uur enkel was, dus in de tussenuren naar huis gaan was niet rendabel.
Daarna kwam het vaststellen van de vakantie. Ze moest vooraf aangeven welke periode, bewust niet de meest gewilde gekozen. Dit was vóórdat ze daadwerkelijk aan de slag ging.
Dit zou worden besproken tijdens een overleg. Ik ging mee als chauffeur.
Het overleg werd geleid door een ontzettend irritante dame. Alles was al van tevoren geregeld, uiteindelijk kon mijn vrouw één week vrij krijgen in Maart (maar wel het weekend ervoor en erna werken), en twee weken in October (en ook weer het weekend ervoor, erna en tussenin werken).
Toen mijn vrouw zij dat ze het hiermee niet eens was begon de regeldame te foeteren en te schreeuwen, rascistische opmerkingen, denigrerend etc.
Mijn vrouw bleef heel rustig en vertelde de dame dat ze ontslag nam.
De blik op het gezicht van dat mens was onbetaalbaar.
Ze kreeg haar rooster, alleen maar gebroken diensten, hierdoor zou ze elke dag acht uur werken, maar zeker 15 uur van huis zijn omdat de reistijd 1 uur enkel was, dus in de tussenuren naar huis gaan was niet rendabel.
Daarna kwam het vaststellen van de vakantie. Ze moest vooraf aangeven welke periode, bewust niet de meest gewilde gekozen. Dit was vóórdat ze daadwerkelijk aan de slag ging.
Dit zou worden besproken tijdens een overleg. Ik ging mee als chauffeur.
Het overleg werd geleid door een ontzettend irritante dame. Alles was al van tevoren geregeld, uiteindelijk kon mijn vrouw één week vrij krijgen in Maart (maar wel het weekend ervoor en erna werken), en twee weken in October (en ook weer het weekend ervoor, erna en tussenin werken).
Toen mijn vrouw zij dat ze het hiermee niet eens was begon de regeldame te foeteren en te schreeuwen, rascistische opmerkingen, denigrerend etc.
Mijn vrouw bleef heel rustig en vertelde de dame dat ze ontslag nam.
De blik op het gezicht van dat mens was onbetaalbaar.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
