Werk & Studie
alle pijlers
Ik vind mijn eerste baan verschrikkelijk
woensdag 1 januari 2020 om 14:27
Geachte forummers,
Zoals jullie kunnen lezen aan het onderwerp van mijn post bevind ik mij in een lastige situatie. In september van dit jaar ben ik begonnen bij een onderwijsinstelling als 'studieadviseur'. Dit heb ik enigszins gedwongen moeten doen omdat er in mijn werkveld (docent geschiedenis) erg weinig werk te vinden valt. Voor mijn gevoel was dit een goed alternatief en zou ik als studieadviseur veel contact gaan krijgen met studenten die bij deze onderwijsinstelling studeren en voor hun fungeren als een slb'er / mentor. De realiteit is helaas een stuk anders; ik werk eigenlijk gewoon bij een callcenter.
Ik doe niets anders dan basale vragen van studenten beantwoorden. Denk aan vragen als: 'Mijn diploma heb ik nog niet ontvangen, is er iets misgegaan?' 'of 'Ik kan 16 december niet bij de les zijn, kan ik het inhalen op een ander moment?' Ook moet ik klachten afhandelen maar dit houdt niet veel meer in dan de student wijzen op de algemene voorwaarden of een gratis herkansing aanbieden. Het is werk volgens de regels waar je totaal niet je creativiteit in kwijt kan. En jullie raden het waarschijnlijk al: elke gek kan dit doen. Dit zie ik dan ook terug in mijn collega's. Laat ik het zo zeggen: het zijn mensen met een hele beperkte horizon qua kennis en interesses. Samengevat ga ik elke dag met tegenzin naar mijn werk en vraag ik mijzelf hardop af: heb je hiervoor een gestudeerd? Om als een fabrieksmedewerker de mailbox laag te houden?
Ik denk veel na over wat voor mij de zin van het leven is en dat is voor mij het helpen van mensen die het moeilijk hebben. Daar haal ik voldoening en energie uit en dat is nu totaal niet het geval. Wat het lastig maakt is dat je met geschiedenis als studie best weinig kan. Ik weet echt bij god niet waar ik zou moeten solliciteren als ik hier weg zou gaan (ik zou het meteen doen als ik een goed alternatief had). Het onderwijs is echt een ramp op het moment voor docenten geschiedenis dus dat is ook niet een voor de hand liggende optie. Steeds vaker zit ik in mijn hoofd te malen of ik niet iets voor mijzelf moet beginnen en deze ideeën beginnen steeds serieuzer te worden.
Mijn vraag is: wat raden jullie mij aan om te doen? Het nog even proberen? Het op werk bespreekbaar maken en dat er wellicht een andere functie is? In de tussentijd extra kennis opdoen via een thuisstudie of het avontuur aangaan en voor mijzelf iets beginnen? Hoor het graag van jullie en uiteraard de beste wensen.
Zoals jullie kunnen lezen aan het onderwerp van mijn post bevind ik mij in een lastige situatie. In september van dit jaar ben ik begonnen bij een onderwijsinstelling als 'studieadviseur'. Dit heb ik enigszins gedwongen moeten doen omdat er in mijn werkveld (docent geschiedenis) erg weinig werk te vinden valt. Voor mijn gevoel was dit een goed alternatief en zou ik als studieadviseur veel contact gaan krijgen met studenten die bij deze onderwijsinstelling studeren en voor hun fungeren als een slb'er / mentor. De realiteit is helaas een stuk anders; ik werk eigenlijk gewoon bij een callcenter.
Ik doe niets anders dan basale vragen van studenten beantwoorden. Denk aan vragen als: 'Mijn diploma heb ik nog niet ontvangen, is er iets misgegaan?' 'of 'Ik kan 16 december niet bij de les zijn, kan ik het inhalen op een ander moment?' Ook moet ik klachten afhandelen maar dit houdt niet veel meer in dan de student wijzen op de algemene voorwaarden of een gratis herkansing aanbieden. Het is werk volgens de regels waar je totaal niet je creativiteit in kwijt kan. En jullie raden het waarschijnlijk al: elke gek kan dit doen. Dit zie ik dan ook terug in mijn collega's. Laat ik het zo zeggen: het zijn mensen met een hele beperkte horizon qua kennis en interesses. Samengevat ga ik elke dag met tegenzin naar mijn werk en vraag ik mijzelf hardop af: heb je hiervoor een gestudeerd? Om als een fabrieksmedewerker de mailbox laag te houden?
Ik denk veel na over wat voor mij de zin van het leven is en dat is voor mij het helpen van mensen die het moeilijk hebben. Daar haal ik voldoening en energie uit en dat is nu totaal niet het geval. Wat het lastig maakt is dat je met geschiedenis als studie best weinig kan. Ik weet echt bij god niet waar ik zou moeten solliciteren als ik hier weg zou gaan (ik zou het meteen doen als ik een goed alternatief had). Het onderwijs is echt een ramp op het moment voor docenten geschiedenis dus dat is ook niet een voor de hand liggende optie. Steeds vaker zit ik in mijn hoofd te malen of ik niet iets voor mijzelf moet beginnen en deze ideeën beginnen steeds serieuzer te worden.
Mijn vraag is: wat raden jullie mij aan om te doen? Het nog even proberen? Het op werk bespreekbaar maken en dat er wellicht een andere functie is? In de tussentijd extra kennis opdoen via een thuisstudie of het avontuur aangaan en voor mijzelf iets beginnen? Hoor het graag van jullie en uiteraard de beste wensen.
woensdag 1 januari 2020 om 14:44
Communiceren met je werkgever kan altijd en is zelfs verstandig. Of er ook dingen door veranderen is de vraag maar het niet bespreekbaar maken, levert je sowieso niets positiefs op.
En verder zou ik doorbikkelen en het zo leuk mogelijk maken voor jezelf tot je zicht hebt op iets anders. Niet alles is even leuk en als er brood op de plank moet. Voor jezelf beginnen is trouwens niet zaligmakend. Dat wil ik je op het hart drukken. En heb je concreet voor ogen wat je dan wil doen? Want waar je voor gestudeerd hebt, geeft weinig perspectief zeg je zelf.
Een cursus of iets anders verdiepends is meestal van toegevoegde waarde dus voor eventuele uitdaging buiten je werk om of om meer baankansen te creëren kan je daar zeker iets mee doen. Maar ook daar rest de vraag, wat ga je dan doen?
En verder zou ik doorbikkelen en het zo leuk mogelijk maken voor jezelf tot je zicht hebt op iets anders. Niet alles is even leuk en als er brood op de plank moet. Voor jezelf beginnen is trouwens niet zaligmakend. Dat wil ik je op het hart drukken. En heb je concreet voor ogen wat je dan wil doen? Want waar je voor gestudeerd hebt, geeft weinig perspectief zeg je zelf.
Een cursus of iets anders verdiepends is meestal van toegevoegde waarde dus voor eventuele uitdaging buiten je werk om of om meer baankansen te creëren kan je daar zeker iets mee doen. Maar ook daar rest de vraag, wat ga je dan doen?
woensdag 1 januari 2020 om 14:49
Wil je niet in een museum gaan werken? https://www.culturele-vacatures.nl/link ... nks-musea/
woensdag 1 januari 2020 om 14:55
Tja je moet ergens beginnen. Ik ben zelf leidinggevende van een soortgelijke afdeling (andere sector), bij ons ook alleen universitair opgeleid personeel. Qua denkniveau en oplossingsgerichtheid hebben we dat echt wel nodig. Zijn er andere taken die je er bij kan doen die het misschien interessanter maken? En zijn er doorgroeimogelijkheden?
woensdag 1 januari 2020 om 14:57
Bij mij op het werk werken ook een aantal mensen die geschiedenis hebben gestudeerd (universitair). Ze werken allemaal bij het archief / informatiemanagement. Ze zijn o.a. verantwoordelijk voor de inkomende en uitgaande post en de archivering van dossiers en andere zaken rondom het bewaren van informatie. Persoonlijk lijkt het me heel saai, maar misschien past zoiets wel bij jou?
woensdag 1 januari 2020 om 15:05
woensdag 1 januari 2020 om 15:05
Om voor jezelf te beginnen heb je ondernemerskwaliteiten nodig. Heb jij die wel? En in welke branche wil jij dan voor je zelf beginnen.
Jij kijkt nogal neer op je collega's.
Als je ook zo neerkijktop je leerlingen gaat lesgeven ook mislukken als het je ooit gaat lukken om daarin een baan te bemachtigen.
Dan ga je genadeloos de klas uitgeperst worden.
Jij kijkt nogal neer op je collega's.
Als je ook zo neerkijktop je leerlingen gaat lesgeven ook mislukken als het je ooit gaat lukken om daarin een baan te bemachtigen.
Dan ga je genadeloos de klas uitgeperst worden.
woensdag 1 januari 2020 om 15:07
Als je universitair geschoold bent en werkt in het hoger onderwijs zou ik kijken voor een andere functie intern. Werk zat bij onderwijsinstellingen. Je zou ook kunnen kijken naar een trainneeship.
En werken aan je hooghartige houding ten opzichte van anderen, in dit geval jouw collega's. Heel onsympathiek.
Maar je schrijft dat je docent geschiedenis bent. Welke vooropleiding heb je precies gedaan?
Als dat er nog inzit zou je ook master pedagogiek oid kunnen gaan doen. Dat is meer gericht op "mensen helpen"
En werken aan je hooghartige houding ten opzichte van anderen, in dit geval jouw collega's. Heel onsympathiek.
Maar je schrijft dat je docent geschiedenis bent. Welke vooropleiding heb je precies gedaan?
Als dat er nog inzit zou je ook master pedagogiek oid kunnen gaan doen. Dat is meer gericht op "mensen helpen"
anoniem_388053 wijzigde dit bericht op 01-01-2020 15:10
25.00% gewijzigd
woensdag 1 januari 2020 om 15:10
Quote uit de OP: 'Elke gek kan dit doen'
Echt?
Deze baan heeft voor jou blijkbaar nog veel uitdaging te bieden. Namelijk hoe je ook meer bescheiden je leven kan leven en respect kan bewaren voor je medemens. Zoek je uitdaging eens op een ander vlak dan je zo geprezen WO-niveau.
Echt?
Deze baan heeft voor jou blijkbaar nog veel uitdaging te bieden. Namelijk hoe je ook meer bescheiden je leven kan leven en respect kan bewaren voor je medemens. Zoek je uitdaging eens op een ander vlak dan je zo geprezen WO-niveau.
Hips, hopsakee en pierlala.
woensdag 1 januari 2020 om 15:21
Dat heeft ze nog geen enkele keer gedaan. Ik haal mijn post derhalve weg. Zoek het dan maar lekker zelf uit.
Honey, you should see me in a crown
woensdag 1 januari 2020 om 15:23
Ga solliciteren, maar bedenk eerst goed wat je wilt.
Als je gaat lesgeven kom je zeker ook in aanraking met jongeren die je niet zo liggen. Kan je over je schaduw heen stappen en hen net zo behandelen als diegene de je liggen?
Je OP lezende kon dat wel eens erg lastig worden voor je en dan is lesgeven geen optie.
Als je gaat lesgeven kom je zeker ook in aanraking met jongeren die je niet zo liggen. Kan je over je schaduw heen stappen en hen net zo behandelen als diegene de je liggen?
Je OP lezende kon dat wel eens erg lastig worden voor je en dan is lesgeven geen optie.
woensdag 1 januari 2020 om 15:29
In mijn eerste baan waar ik na mijn opleiding terecht kwam, liet ik na drie dagen het briefje van het uitzendbureau aftekenen. "Het is toch nog geen vrijdag?" Nee, maar zólang blijf ik hier echt niet zitten.
Mijn tweede baan bleek in te houden dat ik niet veertig uur werkte, maar wel veertig uur beschikbaar moest zijn. Vanachter het bureau van mijn derde baan heb ik het uitzendbureau van de tweede baan opgebeld dat ik iets anders had gevonden.
En inmiddels ben ik groot en heb ik mijn 25-jarig jubileum in vaste dienst gevierd.
Gewoon wat anders zoeken i.p.v. blijven zitten sjaggerijnen.
Mijn tweede baan bleek in te houden dat ik niet veertig uur werkte, maar wel veertig uur beschikbaar moest zijn. Vanachter het bureau van mijn derde baan heb ik het uitzendbureau van de tweede baan opgebeld dat ik iets anders had gevonden.
En inmiddels ben ik groot en heb ik mijn 25-jarig jubileum in vaste dienst gevierd.
Gewoon wat anders zoeken i.p.v. blijven zitten sjaggerijnen.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
