je ergste eerste werkdag

Ik werkte als verzorgende ig voor een uitzendbureau. ging een dagdienst werken in een verpleeghuis, psychiatrische afdeling, ik was er nog nooit geweest. Nou heb ik al heel wat jaren ervaring met in flexpool werken dus ben wel wat gewend qua niet goed ingewerkt worden, niet volledige overdrachten te krijgen, genegeerd te worden (daar is weer zo een oproepkracht) maar goed. Om 10.00 werd gezegd dat ik vanaf 11.00 naar die en die pg afdeling moest. Prima, vond 't alleen wat raar dat het zo plots kwam ook verder geen uitleg over waarom, misschien iemand ziek?

In de pauze hoorde ik al veel onrust onder de collega' s, locatie zou gaan sluiten sommige afdelingen werde op korte tijd al verhuisd naar andere locaties..

Goed om 11.00 liep ik naar beneden naar de desbetreffende afdeling, mee dat ik de deur uit loop loopt een collega vanuit de afdeling naar de deur. Succes ermee zegt ze. Je kunt alles lezen in de klappers op kantoor daar ligt de sleueltel. Uhm oké en met wie werk ik vroeg ik? Ja alleen?! ik ga nu weg want mijn dienst zit erop, we zijn zo ontevreden over hoe het management mer ons omgaat dus ja laat het maar lekker in de soep lopen zei ze! Ik vroeg of ze dit serieus meende, ik kende niet eens de namen van de cliënten! Pg he, dus dementerende mensen die mij ook niet kunnen vertellen hoe en wat. Ja zei de collega er komt zo meteen een vrijwilliger meehelpen met de lunch zij zal je vertellen wat zij weet.. En terwijl dit allemaal in luttele minuten besproken werd stond die collega dus al buiten de deur van de afdeling. Ze wilde zsm weg. Ik heb nog net kunnen gillen bijna om me wel meteen aub te zeggen wie van de cliënten slikproblemen had zodat ik niet per ongeluk iemand n glas water zonder verdikkingsmiddel of zonder toezicht gaf. Dat kreeg ik nog net toegeroepen vanaf de gang. Ik heb de dienst afgemaakt want ik kon niet ook nog deze cliënten in de steek laten. Uitzendbureau meteen gebeld bij thuiskomst en ook de locatiemanager van de situatie op de hoogte gebracht dat ik weigerde om gebruikt te worden voor de ontevreden heid van het personeel door en een onwetende oproepkracht alleen met 10 kwetsbare cliënten achter te laten! (ik kwam er in die middag achter nadat ik verschillende keren collega's van afdelingen ernaast had opgepiept dat ze bewust ervoor gekozen hadden mij op die groep te laten staan, ze hadden immers genoeg gedaan altijd voor de werkplek en nu bleven ze niet eens meer langer voor een goede overdracht te geven!)

Jummytummy: Brabander?

Aangenomen na een sollicitatiegesprek met de directeur en de coördinator van de afdeling waar ik zou werken.
Op mijn eerste dag vertelde de directeur me dat de coördinator erg enthousiast over me was en de keuze daarom op mij gevallen was, maar dat ze zelf de voorkeur had voor een andere kandidaat. Het is niet meer goedgekomen tussen ons ... Maar toen het contract na een jaar afliep toch een mooi afscheid gekregen met een speech (vd coördinator) en een geschenk.
Dat heb ik ook anders geweten ...

Want ergste laatste: na 10 jaar sloot het filiaal waar ik werkte, nog hard blijven werken tijdens mijn opzegtermijn omwille van de cliënten en op de laatste dag de deur toegetrokken en dat was het dan. De collega's heb ik nog af en toe contact mee maar van de eigenaar niets gehoord, geen afscheid, nog geen mailtje ... terwijl het een kleine organisatie was.

Ik had een interim-klus aangenomen voor een bepaald project. Ik was alleen totaal niet geïntroduceerd binnen het bedrijf. Er werd dus totaal niet tegen mij gesproken. Door niemand... de mensen met wie ik een kantoor deelde negeerde mij... toen ik om 11.45 naar het toilet ging en terugkwam was iedereen weg. Ze waren met elkaar (en de rest van het kantoor personeel) buiten de deur lunchen en dus zat ik daar alleen.
Om 16.30 ging er een bel door het pand en iedereen stond op en trok zijn jas aan. Toen ik dat niet direct deed werd er gezegd: overwerken houden we hier niet van. Helemaal niet door van die strebers die gestudeerd hebben en denken dat ze ons kunnen vertellen hoe wij ons werk moeten doen.

Na een week heb ik een gesprek aangevraagd met de directeur en aangegeven dat ik zo mijn opdracht niet kon uitvoeren. Hij zei toen: nou dan geef je hem toch terug? We zoeken wel weer een ander hoor, eens zal er iemand wel de opdracht uitvoeren.

Nee minnimouse Limburg....

Schiet me nog een ergste “eerste” werkdag te binnen. Kwam na 4 maanden zwangerschap terug op kantoor, hadden ze in de tussentijd, 80% van mijn werk laten liggen, want er was een nieuw systeem en deze moesten verwerkt worden in het oude systeem. Ik werkte op een crediteuren administratie en heb die dag alleen maar terecht boze bedrijven aan de lijn gehad.

Rainbow91 schreef: ↑

16-02-2020 00:04

Mijn ergste "eerste" werkdag was toen ik via een uitzendbureau werkte in de horeca. Ik werd om 9uur wakker gebeld dat er ergens iemand ziek was geworden van het vaste personeel en of ik in kon vallen op een locatie waar ik in mijn eentje een kantine zou moeten runnen. Om kwart voor 10 was ik daar, werd ik eerst uitgekafferd of ik niet sneller had kunnen komen, vervolgens kreeg ik te horen dat ze niet blij was met uitzendkrachten want die doen altijd alleen wat er moet gebeuren en zetten geen stap verder. Ik leg dit nog naast me neer en vraag netjes wat er van me verwacht wordt en nog voordat ik wist wat er moest gebeuren werd me verteld dat ik wel een maagverkleining kon gebruiken...

Ik heb inderdaad alleen mijn taken uitgevoerd en heb in de tijd dat ik normaliter even ergens een extra doekje over gehaald zou hebben het uitzendbureau gebeld, de situatie uitgelegt en aangegeven dat ik de werkdag af zou maken maar niet op deze manier behandel wens te worden. Ik bleek niet de enige te zijn met deze ervaring dus dit bedrijf mocht voortaan ergens anders hun invallers vandaan halen. Dezelfde dame heeft me dusdanig uit staan te schelden na een telefoontje van het uitzendbureau dat het lunchende personeel ingegrepen heeft.

Lijkt heel erg op mijn ergste eerste werkdag ook. Ik was net afgestudeerd en op zoek naar een baan. Het baan zoeken viel niet mee en op een gegeven moment was mijn geld op. Bij een uitzendbureau ingeschreven om even wat werk te hebben.
Bij een bedrijf was de koffiejuffrouw ziek en ze zochten voor langere tijd vervanging. Ik direct aangegeven dat ik het maar 2 weken wilde doen (was voldoende om dan weer 2 maanden vooruit te kunnen zonder werk).
Mijn 'leidinggevende' was een heks, die al 25 jaar bij dat bedrijf werkte en zelf ook ooit als koffiejuffrouw begonnen was. Ze vond zichzelf heel wat dat ze de baas over me kon spelen. Dit liet ze dus ook elke dag blijken. Ik wilde zelf netjes alles achter laten en maakte daardoor soms overuren. Deze wilde ze echter niet aftekenen. En zo ging het 'pesten' maar door.
Met doorzettingsvermogen heb ik de twee weken afgemaakt. De heks was verbaast dat ik er na twee weken mee stopte en ik werd voor de laatste keer nog een keer denigereende toon duidelijk gemaakt hoe dankbaar ik moest zijn om voor haar te mogen werken.

Uiteraard een klacht ingediend bij het uitzendbureau. Die vonden dat ik het zelf moest oplossen. Dus voor dat uitzendbureau heb ik ook nooit meer gewerkt.
Ik was al de 4de uitzendkracht die daar heen gestuurd was in korte tijd en iedereen was snel afgehaakt.

Uiteindelijk kon ik ook een baan in mijn afstudeer richting krijgen bij dat bedrijf. Heb er vriendelijk voor bedankt. Als het normaal is als er zo met personeel omgegaan wordt, wil ik er niet werken.

Nu werk, 8 jaar later, bijna dagelijks met dat bedrijf samen. Ik wacht nog op de dag dat ik een keer tegenover die heks sta

LoveDobby schreef: ↑

16-02-2020 21:27

Schiet me nog een ergste “eerste” werkdag te binnen. Kwam na 4 maanden zwangerschap terug op kantoor, hadden ze in de tussentijd, 80% van mijn werk laten liggen, want er was een nieuw systeem en deze moesten verwerkt worden in het oude systeem. Ik werkte op een crediteuren administratie en heb die dag alleen maar terecht boze bedrijven aan de lijn gehad.

Wat een kutstreek

Mijn eerste stagedag als kraamverzorgster. We stonden in de badkamer om de pasgeboren baby in bad te doen. En toen viel ik flauw, maar gelukkig wel naar achteren.
Ik hoop dat het gezin tien jaar na dato er een leuk verhaal van heeft kunnen maken.

Datzelfde bedrijf, waar ik werkte en tegelijk stage liep, heeft me op een nare manier ontslagen. In de brief stond als reden dat ik me bij de verkeerde persoon had afgemeld vanwege de begrafenis van de broer van mijn toenmalige man die omgekomen was bij een auto-ongeluk.
Tussendoor waren er al wat irritaties over en weer ontstaan. Van beide kanten onprofessioneel en daarnaast was ik behoorlijk verlegen.
Desondanks toch een hele ongevoelige manier van iemand de deur wijzen. Heel blij dat ik daar niet gebleven ben en ik nu een stuk steviger in mijn schoenen sta.

O ja, tijdens zwangerschapsverlof ( en ik was ziek dus ik ben ruim een halfjaar niet geweest ipv 16 weken) bleven mijn taken ook gewoon liggen tot ik weer terug kwam.
En dat waren taken dat als de inspectie het gecontroleerd had, het een aardig probleem was geweest.

lezervanboeken schreef: ↑

16-02-2020 21:51

Mijn eerste stagedag als kraamverzorgster. We stonden in de badkamer om de pasgeboren baby in bad te doen. En toen viel ik flauw, maar gelukkig wel naar achteren.
Ik hoop dat het gezin tien jaar na dato er een leuk verhaal van heeft kunnen maken.

Datzelfde bedrijf, waar ik werkte en tegelijk stage liep, heeft me op een nare manier ontslagen. In de brief stond als reden dat ik me bij de verkeerde persoon had afgemeld vanwege de begrafenis van de broer van mijn toenmalige man die omgekomen was bij een auto-ongeluk.
Tussendoor waren er al wat irritaties over en weer ontstaan. Van beide kanten onprofessioneel en daarnaast was ik behoorlijk verlegen.
Desondanks toch een hele ongevoelige manier van iemand de deur wijzen. Heel blij dat ik daar niet gebleven ben en ik nu een stuk steviger in mijn schoenen sta.

Jeetje, dat dat überhaupt een reden is om iemand te ontslaan.
Zeer respectloos.

Ik was aangenomen als leidinggevende op een afdeling van 14 vrouwen die allen ondersteunende taken hadden voor diverse consultants.
Toen ik mijn eerste werkdag kwam, trof ik 14 dames aan die geen van allen wilden praten met me en dus ook niet wilden vertellen welke taken ze hadden, voor wie ze werkten en al helemaal geen tekst en uitleg wilden geven over de systemen of wat dan ook.
Pas na een week lukte het me eindelijk om hen aan de praat te krijgen. Die hele week was een hel.

Uiteindelijk is het goed gekomen tussen het team en mij. Ze waren schandalig door het bedrijf behandeld en waren bang dat ik dat nog eens dunnetjes over ging doen. Uiteindelijk heb ik ervoor gezorgd dat zij allen een nieuwe baan elders vonden.
Er speelden veel meer ernstige (en zieke!) problemen bij die organisatie en de hele vestiging is na het vertrek van mijn team opgeheven.

Ik werkte als verzorgende IG in een verzorgingshuis. Ik was daar totaal niet bekend. Maar als flexer weet ik mij altijd redelijk te redden. Op een gegeven moment krijg ik een bel op mijn pieper. Een vrouw die naar de wc moet. Een collega vond dat ik daar wel heen kon, prima. Dus ik vraag aan mijn collega of het een lopende cliënt is. Kreeg als antwoord, ze ligt op bed en moet op de po stoel staat naast haar bed. En ze kon staan. Dus ik kom daar, help Mw op de rand vh bed. Vraag haar te gaan staan en op dat moment zakt ze door haar benen. Ik kon haar nooit weer op het bed krijgen dus ik heb haar langzaamaan op de grond laten zakken. Ik mijn collega gebeld dat Mw dus op de grond zit en dat ik graag hulp wil om haar omhoog te tillen. Kreeg ik op mijn donder “ ze moet ook met de sta lift!” Had mij dat dan verteld muts!! Ik was echt not amused. Heb mijn dienst wel afgemaakt maar ben niet weer naar die afdeling gegaan.

Ik had via een uitzendbureau een vakantiebaan voor de zomer in een vakantiepark. We zouden ons melden op het kantoor en daarna een aantal taken in de groep verdeeld. Eerste dag daar bleken er voldoende vaste krachten te zijn en waren de vakantiekrachten niet nodig (6 man). Hebben die dag niks gedaan.
Daarna nog 6 weken rondgelopen in dat park zonder ook maar echt te hebben gewerkt. Achteraf kan ik me het nog steeds niet voorstellen waarom ze dat gedaan hadden, zeker gezien het salaris erg goed was.

Een uitzendbaantje dat ik een paar dagen gehad heb. Receptie in een nieuw gebouw. Weinig begeleiding, zoek maar uit hoe het computersysteem werkt. Aan het einde van de dag rook ik echt zo'n typische geur van angstzweet in m'n trui

Collega van waar ik ooit lang geleden werkte. Jonge meid, kwam uit oost europa, en haar manager had geen werk voor haar. Maar ze wilde wel heel graag.
Manager erop aangesproken dat ze daar ongelukkig zat te zijn, maar hij had niks en ze mocht ook niet meelopen ofzo of iets anders doen. Ook geen opdracht van mij of iemand anders. Heb haar toen maar taken gegeven, want ze liep tegen de muur op van ellende. Maar dit ging maar door zo... Niemand anders wilde haar een taak geven op zo nu en dan eens wat kopieerwerk na en soortgelijke dingen. Maar niks dagvullends en niks structureels.
Dus haar manager was er weer eens niet en ik had gezegd dat ze lekker naar huis mocht gaan en de tijd kon gebruiken om te sightseeen of iets leuks gaan doen. Man wat was díe blij om het kantoor uit te zijn.
Die manager toen later boos, oooo die was zo boos! Had ik niet mogen doen en hij zou haar niet betalen en ze moest op kantoor zijn en dit dat. Maar taken had ie nog altijd niet voor haar. Ze moest daar verplicht zitten en voor zich uitkijken van hem. Koekoek.
Uiteindelijk heeft ze nooit wat gedaan tot ze wegging. (En ze werd wel gewoon betaald die keer dat ze van mij weg mocht. En heb het later weer gedaan toen het mooi weer was, maar toen waar hij bij stond, "of heb jij nog wat voor haar Jan?" Het was zo sneu.)

Ik heb als 17 jarige uitzendkracht in 3 dagen voor Sinterklaas een Blokker filiaal gerund. Verdeelde de taken over het overige personeel (inclusief vast!) en lostte problemen op. Geen nare ervaring maar wel absurd.

Ik vind een aantal verhalen echt heel schrijnend, zoals dat ‘je hebt het overlijden van jouw zwager niet bij de juiste persoon gemeld’. Zelfs voor de minst geliefde collega (en zo iemand heb ik niet onder mijn collegae) spring je dan toch in de bres? Dat is gewoon een fatsoenskwestie. Echt schandalig om iemand een dergelijk ‘vergrijp’ aan te rekenen onder die omstandigheden.

Op mijn eerste werkdag eerst rondeleiding gehad, aan iedereen voorgesteld, van alles over het werk uitgelegd gekregen. Uiteindelijk zelf een beetje in het systeem aan het neuzen.

Ik print wat uit, loop naar de printer en loop snoeihard tegen een glazen deur aan. Echt vol. Ik viel op de grond, bloedneus en echt pijn! Ik schaamde me rot.

Nooit geen rare éérste dag mee gemaakt. Wel dat er na 2 of 3 dagen rare dingen gebeurden.

In mijn eigen vak was ik nog erg jong en een groentje én van het verkeerde geslacht De kans op werk achtte ik dan ook niet groot maar er moest huur betaald worden en ik dus naar de diverse uitzendbureaus.
Een kantoor van swatch, de kantine regelen. Nou prima. Kom ik daar een en al prut in de koffiemachine. Geen punt, ze zaten al een paar dagen zonder kantine beheerder. Einde van de dag komt er iemand vertellen dat ze iedere dag iets extraas hebben. Pannekoeken, haring etc. Eh ok, geen punt. Ik bij een goede kraam haring besteld (woonde ik vlak bij) en dus voor werktijd gaan halen. Het was niet zo'n heel groot kantoor dus dat kon wel. Helemaal prima. Alles klaar blijkt dat er op mijn briefje van de dag er voor lunchtijd afgetrokken is. Geen lunch gehouden natuurlijk want als jong grietje alles ineens voor 40 man alleen moeten doen in een onbekende setting.. maar goed het zij zo. Kom ik de derde dag, maak de bestelde pannekoeken, uitgeven, opruimen enz. Weer geen lunchtijd gehad en blijkt het weer afgetrokken te worden. Ik er wat van gezegd. Jaaa maar je eet toch lunch? Eh, ja en nee. Ik stop af en toe een hap in mijn mond maar lunchtijd is voor mij toch echt pauze en niet doorwerken. Nou toch trekken we het af want het is lunch. Prima, ga ik morgen dus echt lunchtijd/pauze houden. Ja prima.
Kom ik de dag er op hebben ze weer met onbekwaamde handjes aan de apparaten gezeten en de koffie stond tot de enkels. Tja, oeps het is nu pauze. Nee want dat moet opgeruimd. En mijn pauze dan. Met mokkende kop heeft ze dat half uur (waar hebben we het over) toch geschreven. Ben er nooit meer terug geweest.
Mijn eerste vakantiebaantje werd ik na een week ook weggestuurd, ik werkte te hard
Werk wat voor 3 maanden bedoelt was had ik in één week al gedaan was niet te bedoeling.