Werk & Studie
alle pijlers
Jullie ergste stage ervaring
woensdag 4 september 2024 om 16:23
Hi stagiaires of ex stagiaires,
Vast en zeker heb jij of iemand in je omgeving een helse stage ervaring gehad. Of je bent koffieslaafje of je krijgt juist net zoveel verantwoordelijkheden als een vaste medewerker. Je krijgt niks betaald of heel weinig en je stagebegeleider gebruikt je als zijn/haar persoonlijke assistent. Het ergste van allemaal is dat je je tijd waarschijnlijk uit moet zitten, want anders krijg je studievertraging. Iedere dag met tegenzin naar stage.. you name it.
Ik ben benieuwd wat jullie ergste stage ervaring was en wellicht heb je wel tips hoe je toch je stagetijd doorkomt voor alle stagiaires die nu stage lopen.
Brand los!
Vast en zeker heb jij of iemand in je omgeving een helse stage ervaring gehad. Of je bent koffieslaafje of je krijgt juist net zoveel verantwoordelijkheden als een vaste medewerker. Je krijgt niks betaald of heel weinig en je stagebegeleider gebruikt je als zijn/haar persoonlijke assistent. Het ergste van allemaal is dat je je tijd waarschijnlijk uit moet zitten, want anders krijg je studievertraging. Iedere dag met tegenzin naar stage.. you name it.
Ik ben benieuwd wat jullie ergste stage ervaring was en wellicht heb je wel tips hoe je toch je stagetijd doorkomt voor alle stagiaires die nu stage lopen.
Brand los!
woensdag 11 september 2024 om 14:02
Een reiskostenvergoeding is echt een vergoeding. Het feit dat je een telefoon en laptop van de zaak leent, lijkt mij gewoon niet zo relevant. Je krijgt ook een notitieboek of pennen van de zaak als je die nodig hebt om je werk te doen. Kan mij niet voorstellen dat er mensen zijn die dat als voordeel zien van een baan. Ik bedoel: whoehoe!! Ik mag een laptop lenen zodat ik op elke flexplek kan werken!!september schreef: ↑11-09-2024 12:26Oh, dat is nog beter!
Volgens mij staat er dat je reiskostenvergoeding krijgt, en een laptop etc. Niet dat die laptop als vergoeding wordt gezien.
Ik heb trouwens sinds mijn eerste baan in 2004 altijd telefoon en laptop van werk gehad, maar dat schijnt lang niet overal normaal te zijn. En in sommige beroepen moet je sowieso je eigen “gereedschap” kopen om je werk uit te voeren. Een kok die eigen messen heeft, bijvoorbeeld. Dus dat genoemd wordt dat het hier niet het geval is, vind ik niet raar. Er zijn zeker nog bedrijven waar je gewoon op kantoor moet inloggen op de computer.
Als ze bedoelen dat ze hybride werken faciliteren, dan is dat heel iets anders.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 11 september 2024 om 15:06
Ik heb genoeg studenten gehad om te weten dat iets prima voldoende is. En ik vind het heel raar dat een stage van 9 maanden werken (onderzoek op lab) volledig beoordeeld zou worden op het verslag, en nul op wat je gedaan hebt in die tijd. Dit is een nogal specifieke opleiding, en natuurlijk moeten ze normale duidelijke teksten kunnen schrijven, maar geen wetenschappelijke papers. Dat gaan ze in de praktijk gewoon niet doen. En al helemaal geen wetenschappelijke papers in een format dat in de realiteit helemaal niet bestaat, maar waarvan de opleiding heeft bedacht dat ze er zo uit ‘horen’ te zien.Suniva schreef: ↑10-09-2024 08:39De school moet wel verantwoording afleggen over de prestaties en beoordeling van hun studenten. Als schrijfvaardigheid een kwalificatie-eis is (hoe onzinnig ook) en een student een 9 krijgt terwijl het opgeleverde product maar een 6 waard is dan gaat dat opvallen. Niet bij 1 student misschien, wel als het tig keer gebeurt. En lopen ze in het ergste geval het risico om hun accreditatie kwijt te raken.
Ben het met je eens dat de samenwerking tussen praktijk en school beter kan. Maar structurele samenwerking begint op bestuurlijk niveau, net als in het mbo. Dat dat niet gebeurt daar kan de gemiddelde begeleider van school ook niet veel aan doen.
En de ene praktijk is de andere ook niet, misschien leidt die opleiding ook op voor werkplekken waar schrijfvaardigheid wel van belang is.
In vergelijking met de pabo: natuurlijk is het handig als de stagiair goed en snel veters kan strikken. Maar je gaat iemand die een fantastische docent is toch geen 5,5 geven omdat de lusjes van de strik soms niet even groot zijn als ze snel een kind helpt aankleden?
En samenwerking, tja. Het zijn hbo scholen, die hun studenten gewoon bij ons dumpen onder het mom ‘zo fijn voor jullie, goedkope arbeid’. Wij zijn een onderzoekslab verbonden aan een universiteit, en hebben dus een onderwijsverplichting tov onze eigen studenten. Maar niet tov die van iemand anders, en al helemaal niet om aan die ander zijn bizarre regels te voldoen.
woensdag 11 september 2024 om 16:26
Begrijp me niet verkeerd, ik weet heel goed hoe het is om op waanzin beoordeeld te worden. En ik snap je frustratie als begeleider ook echt wel. Maar de school zit wel in een bepaald keurslijf en heeft te maken met een ander krachtenveld. Het gat tussen praktijk en school is groot maar school is daarin zeker niet de enige schuldige.nausicaa schreef: ↑11-09-2024 15:06Ik heb genoeg studenten gehad om te weten dat iets prima voldoende is. En ik vind het heel raar dat een stage van 9 maanden werken (onderzoek op lab) volledig beoordeeld zou worden op het verslag, en nul op wat je gedaan hebt in die tijd. Dit is een nogal specifieke opleiding, en natuurlijk moeten ze normale duidelijke teksten kunnen schrijven, maar geen wetenschappelijke papers. Dat gaan ze in de praktijk gewoon niet doen. En al helemaal geen wetenschappelijke papers in een format dat in de realiteit helemaal niet bestaat, maar waarvan de opleiding heeft bedacht dat ze er zo uit ‘horen’ te zien.
In vergelijking met de pabo: natuurlijk is het handig als de stagiair goed en snel veters kan strikken. Maar je gaat iemand die een fantastische docent is toch geen 5,5 geven omdat de lusjes van de strik soms niet even groot zijn als ze snel een kind helpt aankleden?
En samenwerking, tja. Het zijn hbo scholen, die hun studenten gewoon bij ons dumpen onder het mom ‘zo fijn voor jullie, goedkope arbeid’. Wij zijn een onderzoekslab verbonden aan een universiteit, en hebben dus een onderwijsverplichting tov onze eigen studenten. Maar niet tov die van iemand anders, en al helemaal niet om aan die ander zijn bizarre regels te voldoen.
Op mijn pabo hadden ze bijvoorbeeld bedacht dat studenten een bordspel moest ontwerpen en maken over een specifiek thema. Docent was supertrots op dit eigen bedenksel want dit was veel leuker dan een tentamen.
Voor mij als student betekende het dat de tijd ging zitten in een spelontwerp maken, een bedrijf vinden die het voor een redelijke prijs kon maken en leveren (onmogelijk met oplage 1), de verpakking regelen enzovoort.
Alsof ik studeerde voor spellenmaker bij Ravensburger in plaats van voor leerkracht.
Ben er weken mee bezig geweest en weet nu prima hoe je een spel ontwerpt en waar je het laat maken. Ik weet alleen nog steeds heel weinig over het thema want ik heb alleen gekeken naar wat relevant was voor mijn spelonderdelen.
Waanzin? Ja. Maar iemand bij OCW heeft het goedgekeurd. Zonder spel kreeg ik toch echt mijn diploma niet want dan miste ik de studiepunten.
woensdag 11 september 2024 om 16:40
Ik vind het beoordelen op docentenopleidingen sowieso bijzonder gaan.
Een filmpje van een les (een lesbezoek wordt niet eens meer gedaan), daar word je op bevraagd en dan moet jij uit je gesprek en gaat de opleiding met je begeleider bespreken of je geslaagd bent of niet. Hallo, ik ben 40+ hoor.
Zelfs toen ik rond mijn 20ste afstudeerde voor een andere opleiding was ik gewoon bij het gesprek en de beoordeling aanwezig.
Een filmpje van een les (een lesbezoek wordt niet eens meer gedaan), daar word je op bevraagd en dan moet jij uit je gesprek en gaat de opleiding met je begeleider bespreken of je geslaagd bent of niet. Hallo, ik ben 40+ hoor.
Zelfs toen ik rond mijn 20ste afstudeerde voor een andere opleiding was ik gewoon bij het gesprek en de beoordeling aanwezig.
woensdag 11 september 2024 om 17:05
Zo ging het op mijn pabo niet. Sowieso was de pabo bepalend, niet de praktijkbegeleider. En je was automatisch geslaagd als je alle onderdelen met een voldoende had afgerond want dan had je alle studiepunten.Selene schreef: ↑11-09-2024 16:40Ik vind het beoordelen op docentenopleidingen sowieso bijzonder gaan.
Een filmpje van een les (een lesbezoek wordt niet eens meer gedaan), daar word je op bevraagd en dan moet jij uit je gesprek en gaat de opleiding met je begeleider bespreken of je geslaagd bent of niet. Hallo, ik ben 40+ hoor.
Zelfs toen ik rond mijn 20ste afstudeerde voor een andere opleiding was ik gewoon bij het gesprek en de beoordeling aanwezig.
In dat hele pakket zaten wel vier praktijkproeven. Als je dat wilde doen (zelf weten wanneer).dan kwam er iemand langs van de pabo, niet zijnde je eigen studiebegeleider, om te beoordelen of je voldeed aan de eisen van dat onderdeel. En indien ja, kreeg je je studiepunten bijgeschreven.
Eigen studiebegeleider kwam ook wel een keer langs om te kijken hoe het ging en dan ging het wel zoals jij beschrijft. Maar dat was geen beoordeling.
Andere onderdelen (rekenen, taal, engels, gym, verhaal vertellen, mediawijsheid, enz) werden wel beoordeeld op basis van een zelfgemaakt filmpje + verslag. Dat verslag kon alle denkbare vormen aannemen, hoefde niet oer se tig a4 te zijn.
woensdag 11 september 2024 om 17:10
WZC, gesloten afdeling voor mensen met dementie.
Een dame die ik de volgende dag onder mijn hoede had stond op de lijst voor een bad maar de hoofd-VPK vertelde me dat zij daar erg bang voor was en daarom nooit in bad ging. Een douche was ok. De dag daarna had de VPK verlof.
Ik was mijn mensen, de dame gaat onder de douche, ik breng verslag uit bij de vervangende VPK die normaal op een andere afdeling staat en leg uit waarom betreffende dame niet in bad is geweest.
Krijg ik een boze reactie: ‘als zij op de lijst staat van de bewoners die in bad moeten, dan moet ze in bad’. Lang verhaal kort, ik heb de dame slaand, schreeuwend en kotsend van angst en stress met behulp van 2 zorgkundigen onder supervisie van de evil VPK huilend in bad gestoken en heb gezworen nooit in een WZC te gaan werken/wonen.
Niet quoten aub
Een dame die ik de volgende dag onder mijn hoede had stond op de lijst voor een bad maar de hoofd-VPK vertelde me dat zij daar erg bang voor was en daarom nooit in bad ging. Een douche was ok. De dag daarna had de VPK verlof.
Ik was mijn mensen, de dame gaat onder de douche, ik breng verslag uit bij de vervangende VPK die normaal op een andere afdeling staat en leg uit waarom betreffende dame niet in bad is geweest.
Krijg ik een boze reactie: ‘als zij op de lijst staat van de bewoners die in bad moeten, dan moet ze in bad’. Lang verhaal kort, ik heb de dame slaand, schreeuwend en kotsend van angst en stress met behulp van 2 zorgkundigen onder supervisie van de evil VPK huilend in bad gestoken en heb gezworen nooit in een WZC te gaan werken/wonen.
Niet quoten aub
woensdag 11 september 2024 om 17:10
PoesmetLaarzen schreef: ↑04-09-2024 17:07Ik heb nu nét een nieuwe stagiaire en erger in stilte een beetje over haar passieve houding.
Maar ik vind het nog te vroeg voor een gesprekje daarover. Ik hoop heel erg dat ze even moet wennen en hoop dat ze meer loskomt in de komende weken.
Oei een stagebegeleider die zich nu al ergert. Ieder mens is anders en sommige stagiaires hebben nu eenmaal succeservaringen nodig om los te komen. Toon je genoeg interesse en geef je een compliment als iets wel goed gaat (ondanks het iets kleins is)?
Zolang zij zich aan haar afspraken houdt en fatsoenlijk is, lijkt mij je “ergeren” overbodig. Negatieve ervaringen op stage kunnen je uiteindelijk maken of breken.
Zag laatst nog deze zin van omdenken:
“Als je vindt dat iemand te weinig praat, moet je zelf je mond eens houden”.
Ik heb veel stage gelopen tijdens mijn studie in de gezondheidszorg. Genoeg bizarre, toxische en nare situaties op de werkvloer dankzij collega’s, werkbegeleiders of managers.
woensdag 11 september 2024 om 18:10
Dit vind ik echt erg. Voor de oude dame maar ook voor jou. Wat maakt het nou voor verschil, de douche of het bad? Ik vind het haast sadistisch van die vpk, als een soort nurse Ratched. Ik bid dat mijn naasten of ik nooit op zo'n plek terecht komen.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 13-09-2024 13:21
Reden: quote verwijderd op verzoek
Reden: quote verwijderd op verzoek
55.44% gewijzigd
woensdag 11 september 2024 om 18:35
Ik vind het ook niet iets bijzonders, maar er zijn echt genoeg bedrijven waar je niet je eigen laptop krijgt. Laatst nog sprak ik iemand wiens vriend een nieuwe baan had, en was echt top geweest, want hij kreeg een laptop. Eerdere kantoorbanen had hij dat niet en moest hij een leenlaptop vragen als hij eens thuis wilde werken. En anders gewoon op je eigen laptop met token.dianaf schreef: ↑11-09-2024 14:02Een reiskostenvergoeding is echt een vergoeding. Het feit dat je een telefoon en laptop van de zaak leent, lijkt mij gewoon niet zo relevant. Je krijgt ook een notitieboek of pennen van de zaak als je die nodig hebt om je werk te doen. Kan mij niet voorstellen dat er mensen zijn die dat als voordeel zien van een baan. Ik bedoel: whoehoe!! Ik mag een laptop lenen zodat ik op elke flexplek kan werken!!
Als ze bedoelen dat ze hybride werken faciliteren, dan is dat heel iets anders.
Laptop zal in de sector van deze vacature gewoon gangbaar zijn, ik weet ook niet beter, maar wat betreft staan vacature sowieso vol met platitudes.
Maar ik reageerde meer tekstueel, het staat er niet genoemd als vergoeding, het is een opsomming van zaken; reisvergoeding en een laptop. Reiskostenvergoeding vind ik ook redelijk standaard en dat schijnt ook niet overal zo te zijn.
woensdag 11 september 2024 om 19:02
Ik heb geleerd: hoe kan ik mijn ergernis omzetten naar een manier om die ander beter te maken?ElenaBobbie schreef: ↑11-09-2024 17:10Oei een stagebegeleider die zich nu al ergert. Ieder mens is anders en sommige stagiaires hebben nu eenmaal succeservaringen nodig om los te komen. Toon je genoeg interesse en geef je een compliment als iets wel goed gaat (ondanks het iets kleins is)?
Zolang zij zich aan haar afspraken houdt en fatsoenlijk is, lijkt mij je “ergeren” overbodig. Negatieve ervaringen op stage kunnen je uiteindelijk maken of breken.
Zag laatst nog deze zin van omdenken:
“Als je vindt dat iemand te weinig praat, moet je zelf je mond eens houden”.
Ik heb veel stage gelopen tijdens mijn studie in de gezondheidszorg. Genoeg bizarre, toxische en nare situaties op de werkvloer dankzij collega’s, werkbegeleiders of managers.
Meestal als jij je ergert, betekent dat dat zij op dat moment aan het overleven zijn en dat het hun manier is om je op veilige afstand te houden.
Als je daar in meegaat ontneem je ze elke kans. Maar er zit zo veel meer in mensen dan je ziet. Juist mensen waar "iets mee is" die dingen hebben meegemaakt, zit vaak enorme power in.
Vind het ook in mijn werkveld (consultancy) soms knudde, ik zie stagiaires waar zo veel potentie in zit door organisaties uitgeknepen worden tot ziekte en overspannenheid aan toe.
Niet te geloven dat we dit doen anno 2024, het breekt echt mijn hart dat ik soms hoor dat mensen van begin 20 al twee jaar ziekgemeld zijn en met regelingen vertrekken. Ik heb met hen gewerkt en zag zo veel talent, zo veel ambitie en groei in een korte tijd. Hoe kan je dat uitbuiten en kapotmaken, alleen maar vanwege geld en kortetermijnvisie, zo zonde.
woensdag 11 september 2024 om 20:05
Jaren geleden kreeg ik de volgende afspraken als vpk in opleiding. De afspraken zagen als volgt uit: Samen met een ander handelen, nooit alleen. Vaatwasser opruimen, vegen en opruimen na een maaltijd, zorgen dat de kamers er netjes uit zagen.
In praktijk mocht ik wel alleen handelen als er pauze was of als ze het druk hadden. Niemand keek om naar de vaatwasser want dat was mijn taak. Ik kreeg ook te horen dat de vaatwasser vol was of uitgepakt moest worden. Kamer netjes achterlaten vind ik zelfsprekend maar ik moest de kamers opruimen nadat de zorgpersoneel alles liet liggen voor me.
Stage wilde me een onvoldoende geven omdat ze meer van me hadden verwacht. School vond dat stage me eerder had beperkt door de afspraken dan de mogelijkheid gaf tot groeien. Conclusie: stage voldoende. En school adviseerde om de laatste 2 weken vakantie op te nemen ipv mijn stage af te maken.
Ik was erg jong en was ook geschrokken over hoe erg ze een stagiaire hadden gebruikt. Daarom was ik ook blij dat na 2 andere stagiaires, de stageplek is opgeheven door school. Nadien ben ik zelf stagebegeleider geweest en voorgenomen om stagiaire zich welkom te laten voelen. Ze zijn niet minder dan een ander en helemaal niet voor de rot klusjes.
Extra toevoeging: Niet iedereen was zo uit het team. Er kwamen 2 collega's steeds naar me toe om te vragen hoe het met me ging en gaven toe dat ze het moeilijk vonden om dit aan te geven. Angst cultuur.
Achteraf baal ik dat een volwassen door angst cultuur liet leiden en niet voor een jong iemand op kwam maar ik was ook dankbaar dat ik door die twee werd gezien.
In praktijk mocht ik wel alleen handelen als er pauze was of als ze het druk hadden. Niemand keek om naar de vaatwasser want dat was mijn taak. Ik kreeg ook te horen dat de vaatwasser vol was of uitgepakt moest worden. Kamer netjes achterlaten vind ik zelfsprekend maar ik moest de kamers opruimen nadat de zorgpersoneel alles liet liggen voor me.
Stage wilde me een onvoldoende geven omdat ze meer van me hadden verwacht. School vond dat stage me eerder had beperkt door de afspraken dan de mogelijkheid gaf tot groeien. Conclusie: stage voldoende. En school adviseerde om de laatste 2 weken vakantie op te nemen ipv mijn stage af te maken.
Ik was erg jong en was ook geschrokken over hoe erg ze een stagiaire hadden gebruikt. Daarom was ik ook blij dat na 2 andere stagiaires, de stageplek is opgeheven door school. Nadien ben ik zelf stagebegeleider geweest en voorgenomen om stagiaire zich welkom te laten voelen. Ze zijn niet minder dan een ander en helemaal niet voor de rot klusjes.
Extra toevoeging: Niet iedereen was zo uit het team. Er kwamen 2 collega's steeds naar me toe om te vragen hoe het met me ging en gaven toe dat ze het moeilijk vonden om dit aan te geven. Angst cultuur.
Achteraf baal ik dat een volwassen door angst cultuur liet leiden en niet voor een jong iemand op kwam maar ik was ook dankbaar dat ik door die twee werd gezien.
woensdag 11 september 2024 om 20:22
Er zijn niet echt competenties voor een goede werkbegeleider maar ik kan zo oud collega's opnoemen met de vraag of ze wel geschikt zijn voor zo'n taak.
Als ik lees dat je ergert aan een stagiaire dan doet ze waarschijnlijk iets niet wat in jouw verwachtingen patroon staat. En daar kan het flink mis gaan.
En soms moet je ook inzien dat jij niet de begeleider bent voor een bepaalde stagiaire.
Ik ben ook geen ster in begeleiden maar ze hoeven mij niet te volgen omdat ik iets wil of verwacht. Een manier wat verantwoord is, is ook een optie.
Als ik lees dat je ergert aan een stagiaire dan doet ze waarschijnlijk iets niet wat in jouw verwachtingen patroon staat. En daar kan het flink mis gaan.
En soms moet je ook inzien dat jij niet de begeleider bent voor een bepaalde stagiaire.
Ik ben ook geen ster in begeleiden maar ze hoeven mij niet te volgen omdat ik iets wil of verwacht. Een manier wat verantwoord is, is ook een optie.
woensdag 11 september 2024 om 22:22
Ooit heb ik een stagiaire begeleid die in het begin ook passief gedrag vertoonde. Ik ben toen op haar houding gaan letten en zag dat ze het werk wel zag maar te bang was om initiatief te nemen. Ze haperde als het ware.
Daarbij kwam nog dat de ergernis van collega's voelbaar was waardoor ze nog meer in haar schulp kroop. Daardoor kwamen we in een soort cirkel terecht.
Na dit besproken te hebben met haar en collega's is het langzaam beter geworden en heeft ze haar stage gehaald.
Wat mij wel opviel was dat het niveau van stagiaires onderling soms zo enorm uit elkaar lag. Van een stagiair kreeg ik verslagen die zo als lesmateriaal hadden kunnen dienen. Een andere stagiair had zoveel moeite met het omgaan met schoolopdrachten op de werkvloer dat ze amper een paar woorden op papier kreeg. Die had dan ook veel intensievere begeleiding nodig. Terwijl ze inprincipe op hetzelfde niveau studeerden.
Daarbij kwam nog dat de ergernis van collega's voelbaar was waardoor ze nog meer in haar schulp kroop. Daardoor kwamen we in een soort cirkel terecht.
Na dit besproken te hebben met haar en collega's is het langzaam beter geworden en heeft ze haar stage gehaald.
Wat mij wel opviel was dat het niveau van stagiaires onderling soms zo enorm uit elkaar lag. Van een stagiair kreeg ik verslagen die zo als lesmateriaal hadden kunnen dienen. Een andere stagiair had zoveel moeite met het omgaan met schoolopdrachten op de werkvloer dat ze amper een paar woorden op papier kreeg. Die had dan ook veel intensievere begeleiding nodig. Terwijl ze inprincipe op hetzelfde niveau studeerden.
woensdag 11 september 2024 om 23:23
Nou, dit weet ik niet hoor. Ik zit ook in de consultancy en een beetje eigen initiatief en ambitie mag je toch wel verwachten. De stagiairs zijn wo-geschoold en een beetje zelfredzaamheid mag je toch wel verwachten. Je zit op een werkplek, niet op een school. Het valt dan meestal ook echt op als je er weer eens heel passief type hebt, aan wie je alles stap voor stap moet uitleggen. Pak eens de telefoon op als je geen reactie krijgt op je mail naar mensen. Of vraag wat dan de beste aanpak is. laat het eens uit jezelf weten als je niet verder kunt, etc.bijtie schreef: ↑11-09-2024 19:02Ik heb geleerd: hoe kan ik mijn ergernis omzetten naar een manier om die ander beter te maken?
Meestal als jij je ergert, betekent dat dat zij op dat moment aan het overleven zijn en dat het hun manier is om je op veilige afstand te houden.
Als je daar in meegaat ontneem je ze elke kans. Maar er zit zo veel meer in mensen dan je ziet. Juist mensen waar "iets mee is" die dingen hebben meegemaakt, zit vaak enorme power in.
Vind het ook in mijn werkveld (consultancy) soms knudde, ik zie stagiaires waar zo veel potentie in zit door organisaties uitgeknepen worden tot ziekte en overspannenheid aan toe.
Niet te geloven dat we dit doen anno 2024, het breekt echt mijn hart dat ik soms hoor dat mensen van begin 20 al twee jaar ziekgemeld zijn en met regelingen vertrekken. Ik heb met hen gewerkt en zag zo veel talent, zo veel ambitie en groei in een korte tijd. Hoe kan je dat uitbuiten en kapotmaken, alleen maar vanwege geld en kortetermijnvisie, zo zonde.
De meesten snappen en kunnen dat en
zijn juist super ambitieus en energiek. Vaak hebben ze daarvoor ook al heel toffe dingen gedaan. Als je dan soms zo’n afwachtend type hebt valt dat echt weer even tegen.
donderdag 12 september 2024 om 09:16
Ik stoor me juist aan dit soort uitspraken. Veel mensen hebben de tijd nodig om ergens te wennen en de kat uit de boom te kijken. Sommige mensen nemen negatieve ervaringen uit het verleden mee waardoor ze meer gesloten zijn. Je moet dan juist een ingang vinden, aan beide kanten, om hiermee om te gaan en het beste eruit te halen. Heeft ook vaak met zelfvertrouwen te maken en de positie waarin je je verkeert, je wordt op stage continu beoordeeld. Bovendien is niet iedereen extravert en heel initiatiefrijk, zeker niet in een nieuwe omgeving. Introvertere mensen hebben meer tijd nodig.
donderdag 12 september 2024 om 10:36
Ja, dat begrijp ik. Maar irritatie is ook gewoon een menselijke emotie. Daar is niet per definitie iets mis mee.oKathyo schreef: ↑12-09-2024 09:16Ik stoor me juist aan dit soort uitspraken. Veel mensen hebben de tijd nodig om ergens te wennen en de kat uit de boom te kijken. Sommige mensen nemen negatieve ervaringen uit het verleden mee waardoor ze meer gesloten zijn. Je moet dan juist een ingang vinden, aan beide kanten, om hiermee om te gaan en het beste eruit te halen. Heeft ook vaak met zelfvertrouwen te maken en de positie waarin je je verkeert, je wordt op stage continu beoordeeld. Bovendien is niet iedereen extravert en heel initiatiefrijk, zeker niet in een nieuwe omgeving. Introvertere mensen hebben meer tijd nodig.
En in het geval van het voorbeeld van PoesmetLaarzen gaat om een laatstejaars stagiair in een ggz-context die bij overdrachten stil is en geen vragen stelt. Gezien de complexe en moeilijke doelgroep is het de vraag of dat de plek is om de kat uit de boom te kijken. Niet iedereen is geschikt voor zorg, of elke vorm van zorg.
Ik begrijp de irritatie wel. Heeft volgens mij ook niets te maken met extraversie of initiatiefrijk zijn, maar ook gewoon interesse tonen.
donderdag 12 september 2024 om 16:01
Op sommige plekken kan je je dat gewoon niet permitteren. Als je op mijn werkplek na een paar weken nog steeds behang bent ga je het niet redden. Niet omdat je niet leuk bent of je best niet doet of niet aardig bent, maar omdat je een zichtbare en actieve rol hoort te hebben. Daar hoort pro-activiteit ook bij.oKathyo schreef: ↑12-09-2024 09:16Ik stoor me juist aan dit soort uitspraken. Veel mensen hebben de tijd nodig om ergens te wennen en de kat uit de boom te kijken. Sommige mensen nemen negatieve ervaringen uit het verleden mee waardoor ze meer gesloten zijn. Je moet dan juist een ingang vinden, aan beide kanten, om hiermee om te gaan en het beste eruit te halen. Heeft ook vaak met zelfvertrouwen te maken en de positie waarin je je verkeert, je wordt op stage continu beoordeeld. Bovendien is niet iedereen extravert en heel initiatiefrijk, zeker niet in een nieuwe omgeving. Introvertere mensen hebben meer tijd nodig.
donderdag 12 september 2024 om 16:35
Selene schreef: ↑12-09-2024 16:01Op sommige plekken kan je je dat gewoon niet permitteren. Als je op mijn werkplek na een paar weken nog steeds behang bent ga je het niet redden. Niet omdat je niet leuk bent of je best niet doet of niet aardig bent, maar omdat je een zichtbare en actieve rol hoort te hebben. Daar hoort pro-activiteit ook bij.
Ben ik deels wel mee eens. In bepaalde beroepen moet je bepaalde vaardigheden hebben of heel snel eigen kunnen maken. Als je geen contact kunt maken, moet je niet als gastheer/vrouw willen werken. Als je niet handelend op durft te treden, moet je geen agent (m/v) willen worden. Etc.
Als dat zodanig moeilijk voor je is dat je dat na een paar weken nog niet kan of durft dan kun je nog steeds een fantastisch en waardevol persoon zijn, maar dan is dat niet de juiste keuze voor jou. Of niet op dat moment, dan moet je misschien een paar jaar wat anders gaan doen en dan nog eens terugkomen.
Maar opleidingen zijn er vaak niet zo goed in (of durven niet, of mogen niet) om echt duidelijk te zijn. Er is bijvoorbeeld heel veel gedonder geweest over studenten die op persoonlijkheid een co-schap moesten afbreken.
Dus maak maar eens het onderscheid tussen eigenschappen waarin je de tijd moet krijgen om te ontwikkelen, en eigenschappen die meteen voor einde stage zorgen. Dat is bijna niet dicht te timmeren tenzij het over echt wangedrag gaat.
donderdag 12 september 2024 om 16:41
Wij gaan wel met de stagiair in gesprek dat deze plek niet passend is, maar een andere doelgroep wrs wel. We willen zelfs helpen met een andere plek te vinden. Het is zonde om maar door te gaan terwijl je toch weet dat het hem niet gaat worden.
Maar de uiteindelijke beslissing neemt de stagiair. En er zijn er ook wel een paar op staande voet weggestuurd, omdat die zulke gevaarlijke dingen deden, dat verder gaan geen optie was.
donderdag 12 september 2024 om 17:42
Ja, maar de meeste bedrijven zijn niet echt een leerplek. We zijn wel gewoon aan het werk, natuurlijk. Ik zal niet iemand pesten, maar ik vind niet dat ik me in allerlei bochten moet wringen voor andermans levenspad. Het is wat het is, en zo gaan de dingen hier. Ik geef geen cursus assertiviteit. Misschien past het niet, dat kan, maar dat geldt ook voor werkenden.oKathyo schreef: ↑12-09-2024 09:16Ik stoor me juist aan dit soort uitspraken. Veel mensen hebben de tijd nodig om ergens te wennen en de kat uit de boom te kijken. Sommige mensen nemen negatieve ervaringen uit het verleden mee waardoor ze meer gesloten zijn. Je moet dan juist een ingang vinden, aan beide kanten, om hiermee om te gaan en het beste eruit te halen. Heeft ook vaak met zelfvertrouwen te maken en de positie waarin je je verkeert, je wordt op stage continu beoordeeld. Bovendien is niet iedereen extravert en heel initiatiefrijk, zeker niet in een nieuwe omgeving. Introvertere mensen hebben meer tijd nodig.
Ik heb ook niet echt een vak waarbij je echt tot dit en dat wordt opgeleid. Dus dan is dat misschien ook minder van belang. Misschien is dat anders als je wordt opgeleid tot verpleegkundige ofzo. Wij krijgen gewoon mensen die economie, rechten of bedrijfskunde etc. studeren, die kunnen alle kanten op, hoogstwaarschijnlijk ook niet mijn kant, dus ik zie het nut vaak ook niet zo. Vaak is het ook vrijwillig om stage te lopen.
Wat mij betreft begint het echte leren bij je eerste baan.
donderdag 12 september 2024 om 21:07
Ik zie dat juist totaal niet als onderdeel van mijn beroep. Ik ben ook helemaal niet geschikt om mensen iets te leren. Maar goed, als ze er zijn, dan prima.
Maar ik ben geen psycholoog. Ik verwacht wel enige zelfredzaamheid, ik wil overal mee helpen, maar je moet zelf ook een beetje dingen durven uitzoeken. De meeste stagiairs doen dat ook, ze vragen actief of ze dingen kunnen doen en zoeken werk op. Komt ook omdat ze natuurlijk ook deels komen om te netwerken, ze willen de hele organisatie zien en leren kennen, niet alleen mijn team. Als er dan opeens een heel schools type is (had eens iemand die vroeg, “moet ik dit opschrijven?”, alsof we haar zouden gaan overhoren), tja dan is het even schakelen. Een stage is niet het moment om de kat uit de boom te kijken, juist niet.
Rotklusjes geven wij overigens niet, juist niet. Er wordt inhoudelijk best wat verwacht.
donderdag 12 september 2024 om 21:22
Ik kijk altijd en overal de kat uit de boom, van kleins af aan al en dat gaat er waarschijnlijk niet meer uit.
Zie er ook geen bezwaar in als stagiaires dichtslaan of onzeker zijn, volgens mij zegt het weinig over hun kwaliteiten of ontwikkelbaarheid.
Mijns inziens is een stage ook om op persoonlijk vlak stappen te zetten. En ben ik er om te coachen. Ik ga niet een halfjaar tegen een worstelend iemand zitten kijken en dan negatief beoordelen.
Maar de ene stage is natuurlijk de andere niet, je hebt eerstejaars stages en afstudeerstages enz.
Zie er ook geen bezwaar in als stagiaires dichtslaan of onzeker zijn, volgens mij zegt het weinig over hun kwaliteiten of ontwikkelbaarheid.
Mijns inziens is een stage ook om op persoonlijk vlak stappen te zetten. En ben ik er om te coachen. Ik ga niet een halfjaar tegen een worstelend iemand zitten kijken en dan negatief beoordelen.
Maar de ene stage is natuurlijk de andere niet, je hebt eerstejaars stages en afstudeerstages enz.
donderdag 12 september 2024 om 21:30
september schreef: ↑12-09-2024 21:07Ik zie dat juist totaal niet als onderdeel van mijn beroep. Ik ben ook helemaal niet geschikt om mensen iets te leren. Maar goed, als ze er zijn, dan prima.
Maar ik ben geen psycholoog. Ik verwacht wel enige zelfredzaamheid, ik wil overal mee helpen, maar je moet zelf ook een beetje dingen durven uitzoeken. De meeste stagiairs doen dat ook, ze vragen actief of ze dingen kunnen doen en zoeken werk op. Komt ook omdat ze natuurlijk ook deels komen om te netwerken, ze willen de hele organisatie zien en leren kennen, niet alleen mijn team. Als er dan opeens een heel schools type is (had eens iemand die vroeg, “moet ik dit opschrijven?”, alsof we haar zouden gaan overhoren), tja dan is het even schakelen. Een stage is niet het moment om de kat uit de boom te kijken, juist niet.
Ik vind dat daarvoor ook een stuk verantwoordelijkheid bij de school ligt. Stagiaires worden voorbereid op de opdrachten van de stage maar er is niet altijd aandacht voor hoe stagiairs kunnen krijgen/vinden wat ze zoeken/nodig hebben.
Ik ben zelf alleen betrokken bij beroepsoriënterende (snuffel-) stages. Die zeer jonge jongeren komen een weekje meekijken en dan op de laatste dag hebben ze nog heel veel vragen voor hun verslag. School geeft geen advies over hoe ze die stage moeten plannen. Ze zouden de leerlingen moeten vertellen dat ze vóór of op de eerste dag afspraken moeten maken over bij wie ze hun vragen, wanneer kunnen stellen. Wanneer ze hun opdrachten kunnen inplannen. Wie op de laatste dag de formulieren kan/mag tekenen.
Inmiddels hebben wij een plan klaar liggen waarin wij als stagegever dat met de stagiair op ons initiatief gaan regelen. Daardoor worden we op vrijdagmiddag niet meer overvallen door de complexe afronding van de stage. En daardoor wordt de beroepsoriënterende stage voor beide partijen een succes. Jammer alleen dat niet alle leerlingen daarvan profiteren.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
