Werk & Studie
alle pijlers
Kleedgeld
zondag 2 november 2008 om 14:38
Beste iedereen,
sinds woensdag heb ik een nieuwe baan als junior consultant. Het is een baan waarbij ik op ten duur (over een paar weken) veel naar klanten toe moet. Superleuk. Maar ik wil natuurlijk wel representatief voor de dag komen! Dus in pak of een mooie pantalon/rok met een nette trui.
Het kantoor waar ik werk is aan huis en best informeel. Daar is het nog niet zo'n probleem. Maar mijn garderobe is er niet op gevuld om dagelijks in pak, of iets anders nets aan te hebben wanneer ik naar klanten moet. Hoe relevant/brutaal/gebruikelijk vinden jullie de vraag aan mijn baas om kleedgeld?
sinds woensdag heb ik een nieuwe baan als junior consultant. Het is een baan waarbij ik op ten duur (over een paar weken) veel naar klanten toe moet. Superleuk. Maar ik wil natuurlijk wel representatief voor de dag komen! Dus in pak of een mooie pantalon/rok met een nette trui.
Het kantoor waar ik werk is aan huis en best informeel. Daar is het nog niet zo'n probleem. Maar mijn garderobe is er niet op gevuld om dagelijks in pak, of iets anders nets aan te hebben wanneer ik naar klanten moet. Hoe relevant/brutaal/gebruikelijk vinden jullie de vraag aan mijn baas om kleedgeld?
Zelfs het eten van een olifant gaat hapje voor hapje...
dinsdag 4 november 2008 om 14:23
[quote]nummerzoveel schreef op 02 november 2008 @ 14:47:
Voor je op de baan solliciteerde had je al kunnen bedenken dat je nette kleding nodig zou hebben en als je dat hebt en ook niet kunt betalen dan had je gewoon niet op die baan moeten solliciteren.quote]
Op zich kan ik mij grotendeels in alle reacties vinden. Alleen bovenstaande vind ik wel erg kort door de bocht.
Wanneer je denkt geen kleding voor een baan te kunnen betalen per definitie dan maar niet solliciteren? Dan zal je het ver schoppen of zijn representieve banen alleen weggelegd voor een ieder die het betalen kan. Een 'elite' functie die niet weggelegd is wanneer je uit de minima wilt komen?
Eens dat het niet de verantwoordelijkheid van de werkgever is, maar om dan maar niet te solliciteren
Voor je op de baan solliciteerde had je al kunnen bedenken dat je nette kleding nodig zou hebben en als je dat hebt en ook niet kunt betalen dan had je gewoon niet op die baan moeten solliciteren.quote]
Op zich kan ik mij grotendeels in alle reacties vinden. Alleen bovenstaande vind ik wel erg kort door de bocht.
Wanneer je denkt geen kleding voor een baan te kunnen betalen per definitie dan maar niet solliciteren? Dan zal je het ver schoppen of zijn representieve banen alleen weggelegd voor een ieder die het betalen kan. Een 'elite' functie die niet weggelegd is wanneer je uit de minima wilt komen?
Eens dat het niet de verantwoordelijkheid van de werkgever is, maar om dan maar niet te solliciteren
dinsdag 4 november 2008 om 17:22
Kom op, een net pak kun je best kopen. Je bent ook niet in je joggingpak naar het sollicitatiegesprek geweest, neem ik aan. En in de loop van het jaar vul je het aan met nog wat nette bloesjes enzo. Je hebt mazzel dat je niet iedere dag strak in het pak moet, maar dat je alleen keurig moet als je naar een klant gaat.
Kleedgeld vragen? Mijn hemel...
Kleedgeld vragen? Mijn hemel...
dinsdag 4 november 2008 om 22:27
quote:Annepanne1 schreef op 04 november 2008 @ 17:34:
Als directeur van een eigen bedrijf ben ik er echt even ondersteboven van... Om nog direct antwoord te geven op je vraag: ik zou het zeer brutaal en zeer ongebruikelijk vinden.
Brutaal? Naïef misschien, in deze context.
Maar zoals Wuiles aangeeft, de representatieveroeding als secundaire arbeidsvoorwaarde bespreken nog voor het tekenen van het contract, vind ik het heel wat anders.
Als directeur van een eigen bedrijf ben ik er echt even ondersteboven van... Om nog direct antwoord te geven op je vraag: ik zou het zeer brutaal en zeer ongebruikelijk vinden.
Brutaal? Naïef misschien, in deze context.
Maar zoals Wuiles aangeeft, de representatieveroeding als secundaire arbeidsvoorwaarde bespreken nog voor het tekenen van het contract, vind ik het heel wat anders.
dinsdag 4 november 2008 om 22:50
Als starter in een consultancy-bureau, is er meestal weinig te bespreken. Dat zijn standaard contracten, en voor zover ik weet, is dat over het algemeen te nemen of te laten. Ik kan me voorstellen dat als je wat ervaring hebt, en je onderhandelt een contract, dat je een representatievergoeding vraagt. Meestal zit dat er ook standaard in na één of meerdere jaren ervaring. Maar als het als starter niet in je contract zit, ga je vrij naief, maar ook brutaal overkomen als je vraagt naar kleedgeld.
En het is er echt niet aan te zien hoor, dat een nette zwarte broek van de Zara of H&M komt. Misschien blijft die broek/rok/pak niet zo lang mooi, maar tegen dan heb je loon genoeg om nette kleren te kopen.
En het is er echt niet aan te zien hoor, dat een nette zwarte broek van de Zara of H&M komt. Misschien blijft die broek/rok/pak niet zo lang mooi, maar tegen dan heb je loon genoeg om nette kleren te kopen.
woensdag 5 november 2008 om 20:19
woensdag 5 november 2008 om 20:22
quote:chatcat86 schreef op 05 november 2008 @ 20:19:
Ik neem het zeker wel serieus. Ik vraag me af of de reacties anders waren geweest als ik het "representatievergoeding" had genoemd, ipv kort door de bocht kleedgeld, waarbij idd de link wordt gelegd van ouders naar kind.
Vooral de reactie van Annepanne: hij/zij betaald toch al je loon... Moet je dat bij alles zeggen? Reiskosten? Ach, nee, je betaald toch al mn loon? Andere onkostenvergoeding? Neee joh, ik krijg toch al mn loon!!
Ik neem het zeker wel serieus. Ik vraag me af of de reacties anders waren geweest als ik het "representatievergoeding" had genoemd, ipv kort door de bocht kleedgeld, waarbij idd de link wordt gelegd van ouders naar kind.
Vooral de reactie van Annepanne: hij/zij betaald toch al je loon... Moet je dat bij alles zeggen? Reiskosten? Ach, nee, je betaald toch al mn loon? Andere onkostenvergoeding? Neee joh, ik krijg toch al mn loon!!
Zelfs het eten van een olifant gaat hapje voor hapje...
woensdag 5 november 2008 om 21:05
Je kunt wel pissig reageren, maar kennelijk mis je het punt van de reacties. Samenvatting: kleedgeld of representatiekosten vragen is niet gebruikelijk, zeker niet bij je eerste baan. De meeste mensen hier vinden het onnozel, naïef of verwend overkomen om erom te vragen.
Suggesties genoeg hoe je het zonder representatiekosten toch kunt redden in de eerste maanden op je nieuwe werk.
Veel succes met je eerste baan als junior consultant. En een piepkleine tip: niet meteen zo hoog op de kast springen als mensen je kritiek geven.
Suggesties genoeg hoe je het zonder representatiekosten toch kunt redden in de eerste maanden op je nieuwe werk.
Veel succes met je eerste baan als junior consultant. En een piepkleine tip: niet meteen zo hoog op de kast springen als mensen je kritiek geven.
woensdag 5 november 2008 om 21:10
quote:chatcat86 schreef op 03 november 2008 @ 20:02:
Bedankt voor alle tips. Als ik nu nog niet weet waar ik goedkoop een pak kan scoren
Ik twijfel nog steeds. Ik had, of heb, dezelfde argumenten als jullie. Alleen durf ik te wedden dat niemand het hier ooit heeft gevraagd en het ooit heeft gekregen, los van alle reacties die nu zullen komen als: ik durf het niet of ik vind het onterecht (kijken hoeveel nu alsnog mensen deze gaan reactie geven ). Degene die het wel durfde te vragen (en het ligt er natuurlijk ook aan hóé het gezegd wordt) die heeft het wel gekregen (2 bekenden van mij bij 2 andere bedrijven).
De vraag is not done. NIET doen. Echt waar. En ik zit in dezelfde hoek als jij.
Betaalbare mooie pakken kun je bij Mexx krijgen. Goed zittende, kwalitatief goede pakken voor een relatief lage prijs. Ze hebben regelmatig een nieuwe collectie.
Begin met 2 basis pakken en wissel af met truitjes/ blousjes ed.
Na verloop van tijd ga je vanzelf uitbreiden.
Bedankt voor alle tips. Als ik nu nog niet weet waar ik goedkoop een pak kan scoren
Ik twijfel nog steeds. Ik had, of heb, dezelfde argumenten als jullie. Alleen durf ik te wedden dat niemand het hier ooit heeft gevraagd en het ooit heeft gekregen, los van alle reacties die nu zullen komen als: ik durf het niet of ik vind het onterecht (kijken hoeveel nu alsnog mensen deze gaan reactie geven ). Degene die het wel durfde te vragen (en het ligt er natuurlijk ook aan hóé het gezegd wordt) die heeft het wel gekregen (2 bekenden van mij bij 2 andere bedrijven).
De vraag is not done. NIET doen. Echt waar. En ik zit in dezelfde hoek als jij.
Betaalbare mooie pakken kun je bij Mexx krijgen. Goed zittende, kwalitatief goede pakken voor een relatief lage prijs. Ze hebben regelmatig een nieuwe collectie.
Begin met 2 basis pakken en wissel af met truitjes/ blousjes ed.
Na verloop van tijd ga je vanzelf uitbreiden.
woensdag 5 november 2008 om 21:19
@HaagsLoesje
Ik kan me voorstellen dat je mijn reactie wat kort door de bocht vindt, maar ik meen het wel. En nee, ik bedoel niet dat dergelijke banen alleen voorbehouden zijn aan een elite. Sterker nog, ik heb zelf ooit ook voor een dergelijke situatie gestaan. Maar ik had destijds vantevoren geregeld dat ik het probleem op kon lossen (te weten met een lening, want ik zag dat als een investering in mijn toekomst).
@Chatcat
Nee dus, ik heb inderdaad nog nooit om een dergelijke vergoeding gevraagd (nadat ik een contract had gesloten). En die beslissing had niets met lef te maken maar alles met weten waar mijn plaats was.
Als P&O-er krijg ik overigens heel regelmatig vragen, in het bijzonder van schoolverlaters, over vergoedingen en faciliteiten. Het schijnt echt typisch iets te zijn van de generatie die de laatste 5 jaar van school af komt. En ik ben niet de enige, want de Wallstreet Journal had er recent zelfs een heel artikel over, die noemden het de "Think generation". En dat sloeg dan vooral op het feit dat deze generatie schoolverlaters denkt dat ze op van alles en nog wat recht hebben. Wat vooral ook erg duidelijk werd uit dat artikel is dat het best sneu is, want dat betekent dat huidige generatie schoolverlaters erg slecht is voorbereid op de werkende toekomst en dat betekent dus dat ze behoorlijk wat teleurstellingen te verhapstukken krijgen.
Ik ben erg benieuwd wat je baas zegt dus ik hoop dat je dat nog even komt vertellen.
Ik kan me voorstellen dat je mijn reactie wat kort door de bocht vindt, maar ik meen het wel. En nee, ik bedoel niet dat dergelijke banen alleen voorbehouden zijn aan een elite. Sterker nog, ik heb zelf ooit ook voor een dergelijke situatie gestaan. Maar ik had destijds vantevoren geregeld dat ik het probleem op kon lossen (te weten met een lening, want ik zag dat als een investering in mijn toekomst).
@Chatcat
Nee dus, ik heb inderdaad nog nooit om een dergelijke vergoeding gevraagd (nadat ik een contract had gesloten). En die beslissing had niets met lef te maken maar alles met weten waar mijn plaats was.
Als P&O-er krijg ik overigens heel regelmatig vragen, in het bijzonder van schoolverlaters, over vergoedingen en faciliteiten. Het schijnt echt typisch iets te zijn van de generatie die de laatste 5 jaar van school af komt. En ik ben niet de enige, want de Wallstreet Journal had er recent zelfs een heel artikel over, die noemden het de "Think generation". En dat sloeg dan vooral op het feit dat deze generatie schoolverlaters denkt dat ze op van alles en nog wat recht hebben. Wat vooral ook erg duidelijk werd uit dat artikel is dat het best sneu is, want dat betekent dat huidige generatie schoolverlaters erg slecht is voorbereid op de werkende toekomst en dat betekent dus dat ze behoorlijk wat teleurstellingen te verhapstukken krijgen.
Ik ben erg benieuwd wat je baas zegt dus ik hoop dat je dat nog even komt vertellen.
woensdag 5 november 2008 om 21:24
In bepaalde functies kan je weldegelijk onderhandelen en is er zelfs ruimte voor dit soort vragen. Maar dit dien je ALTIJD te doen tijdens de onderhandelingen en niet achteraf. Als je dat achteraf als schoolverlater gaat vragen kom je over als iemand die nogal wat noten op haar zang heeft, maar net om de hoek komt kijken.
Zelf geld uitgeven is inderdaad een investering die vrij makkelijk terug komt op dit gebied. Bij een volgende baan, als het dan nog zo belangrijk is (zullen waarschijnlijk dan hele andere dingen zijn) zou je het kunnen aanhalen.
Zelf geld uitgeven is inderdaad een investering die vrij makkelijk terug komt op dit gebied. Bij een volgende baan, als het dan nog zo belangrijk is (zullen waarschijnlijk dan hele andere dingen zijn) zou je het kunnen aanhalen.
woensdag 5 november 2008 om 21:45
Bedankt voor jullie reacties.
@ nummerzoveel; Ik sta niet helemaal te kijken van dat artikel wat je hebt gelezen, en ondanks dat ik zelf tot de groep behoor, ben ik het er denk ik ook wel mee eens. Maar ik ben ook van mening dat het zo wordt gemaakt. Vriendinnen van mij krijgen, ongeacht hun prestaties, gelijk in de eerste week een telefoon, laptop én auto. Alsof het niets is! Plus daarnaast nog alle andere 'normale' arbeidsvoorwaarden. Een vriendin heeft zelfs een auto voor de afstand Breda - Tilburg!!! (staat dus langer in de file dan dat ze er met de trein over zou doen). Ik vind het bijna lijken op een onderlinge, onuitgesproken strijd tussen organisaties: kijk eens wat ze bij mij krijgen! Of tussen werknemers: kijk eens wat ik krijg!!
Hiermee word veel arogantie gekweekt, waarvan ik overtuigd ben dat ik dat niet heb (riskante uitspraak geloof ik).
Ik heb wel het gevoel dat 'jullie' (even lekker generaliserend) doen alsof 'wij' van alles vragen. Voor de duidelijkheid: ik heb geen tweede gesprek gehad. Ik heb deze mevrouw leren kennen op school, ben kennis wezen maken met een zakenrelatie van haar (eerste gesprek), en ik had de baan. Contract besproken, paar kleine onduidelijkheden aangepast en getekend. Mag je dan nooit meer duidelijkheid/uitleg vragen om een ander punt of ergens op terug komen?
Ik denk ook dat het hem heel erg zit in de bedrijfscultuur of de band tussen werkgever en nemer. Is het een ver van mn bed show, was het een ander verhaal dan de informeliteit waar het nu mee gaat. En vragen als: ik heb pakken nodig, mag ik kleedgeld? vind ik veel botter/brutaler/naiever dan: ik heb her en der meningen gehoord, er over nagedacht, weet totaal niet of het gepast is, maaaaaaaar: mijn garderobe is niet aangepast op formele klantenbezoeken, hoe brutaal is de vraag om representatievergoeding? Hierbij hoort uiteraard de gezichtsuitdrukking, want dat kan behoorlijk ontbreken (zoals ik aan de reactie van Appelsientje merkte).
@ nummerzoveel; Ik sta niet helemaal te kijken van dat artikel wat je hebt gelezen, en ondanks dat ik zelf tot de groep behoor, ben ik het er denk ik ook wel mee eens. Maar ik ben ook van mening dat het zo wordt gemaakt. Vriendinnen van mij krijgen, ongeacht hun prestaties, gelijk in de eerste week een telefoon, laptop én auto. Alsof het niets is! Plus daarnaast nog alle andere 'normale' arbeidsvoorwaarden. Een vriendin heeft zelfs een auto voor de afstand Breda - Tilburg!!! (staat dus langer in de file dan dat ze er met de trein over zou doen). Ik vind het bijna lijken op een onderlinge, onuitgesproken strijd tussen organisaties: kijk eens wat ze bij mij krijgen! Of tussen werknemers: kijk eens wat ik krijg!!
Hiermee word veel arogantie gekweekt, waarvan ik overtuigd ben dat ik dat niet heb (riskante uitspraak geloof ik).
Ik heb wel het gevoel dat 'jullie' (even lekker generaliserend) doen alsof 'wij' van alles vragen. Voor de duidelijkheid: ik heb geen tweede gesprek gehad. Ik heb deze mevrouw leren kennen op school, ben kennis wezen maken met een zakenrelatie van haar (eerste gesprek), en ik had de baan. Contract besproken, paar kleine onduidelijkheden aangepast en getekend. Mag je dan nooit meer duidelijkheid/uitleg vragen om een ander punt of ergens op terug komen?
Ik denk ook dat het hem heel erg zit in de bedrijfscultuur of de band tussen werkgever en nemer. Is het een ver van mn bed show, was het een ander verhaal dan de informeliteit waar het nu mee gaat. En vragen als: ik heb pakken nodig, mag ik kleedgeld? vind ik veel botter/brutaler/naiever dan: ik heb her en der meningen gehoord, er over nagedacht, weet totaal niet of het gepast is, maaaaaaaar: mijn garderobe is niet aangepast op formele klantenbezoeken, hoe brutaal is de vraag om representatievergoeding? Hierbij hoort uiteraard de gezichtsuitdrukking, want dat kan behoorlijk ontbreken (zoals ik aan de reactie van Appelsientje merkte).
Zelfs het eten van een olifant gaat hapje voor hapje...
woensdag 5 november 2008 om 21:56
@Chatcat,
Vooropgesteld dat ik je reactie enorm waardeer, moet ik wel bekennen dat ik hem met een enorme glimlach heb gelezen. Je vraagt hier advies aan een stel flink doorgewinterde managers/P&O-ers/werkenden. Al die mensen vertellen je: doe het maar niet, want het maakt geen goede indruk. Dat advies sla je vervolgens volledig in de wind omdat je toch vindt dat je een gokje moet wagen. Voor mij blijkt daar toch echt uit dat jij ook over een zekere mate van die bedoelde "arrogantie" beschikt.
Overigens snap ik ook niet dat al die bedrijven al jouw vrienden zulke geweldige arbeidsvoorwaarden bieden. Wellicht heeft dat dan gewoon een functie voor de baan die ze hebben gevonden? En zo niet, dan snap ik het echt niet. Bij mij krijgen schoolverlaters dat namelijk alleen als daar een enorm goede reden voor is. En dan zullen ze zich ook echt moeten bewijzen, want anders krijgen ze het niet lang omdat ze ook zo hun leukbetaalde baantje weer kwijt zijn! En ik weet dat ik niet de enige P&O-er/werkgever ben die er zo over denkt.
Vooropgesteld dat ik je reactie enorm waardeer, moet ik wel bekennen dat ik hem met een enorme glimlach heb gelezen. Je vraagt hier advies aan een stel flink doorgewinterde managers/P&O-ers/werkenden. Al die mensen vertellen je: doe het maar niet, want het maakt geen goede indruk. Dat advies sla je vervolgens volledig in de wind omdat je toch vindt dat je een gokje moet wagen. Voor mij blijkt daar toch echt uit dat jij ook over een zekere mate van die bedoelde "arrogantie" beschikt.
Overigens snap ik ook niet dat al die bedrijven al jouw vrienden zulke geweldige arbeidsvoorwaarden bieden. Wellicht heeft dat dan gewoon een functie voor de baan die ze hebben gevonden? En zo niet, dan snap ik het echt niet. Bij mij krijgen schoolverlaters dat namelijk alleen als daar een enorm goede reden voor is. En dan zullen ze zich ook echt moeten bewijzen, want anders krijgen ze het niet lang omdat ze ook zo hun leukbetaalde baantje weer kwijt zijn! En ik weet dat ik niet de enige P&O-er/werkgever ben die er zo over denkt.
woensdag 5 november 2008 om 22:00
Chatchat, kleding heb je toch nodig. Wat is er mis met het zelf betalen? Het hoeft niet duur en het hoeft niet veel te zijn. Zeker als je ook tijden hebt dat je niet naar klanten hoeft.
Het is de moeite om in te investeren. Neem het nou aan en wees blij dat je zo makkelijk zonder tweede gesprek die baan kreeg.
Toen ik begon had ik geen inkomen, geen huis, stond letterlijk op straat. Eerste waar ik in heb geinvesteerd was een pak. Nu heb ik een salaris waar menig vent U tegen zegt en een kast vol dure merkkleding. Presentatie is belangrijk in werk. Dat zit hem in kleding en in hoe je werkhouding is. Vooral omdat het relatief makkelijk is geweest voor je zou het je sieren blij te zijn met deze baan en eerst eens laat zien wat je kan voor je verder vraagt.
Het is de moeite om in te investeren. Neem het nou aan en wees blij dat je zo makkelijk zonder tweede gesprek die baan kreeg.
Toen ik begon had ik geen inkomen, geen huis, stond letterlijk op straat. Eerste waar ik in heb geinvesteerd was een pak. Nu heb ik een salaris waar menig vent U tegen zegt en een kast vol dure merkkleding. Presentatie is belangrijk in werk. Dat zit hem in kleding en in hoe je werkhouding is. Vooral omdat het relatief makkelijk is geweest voor je zou het je sieren blij te zijn met deze baan en eerst eens laat zien wat je kan voor je verder vraagt.
woensdag 5 november 2008 om 22:27
quote:domnaiefmutsje schreef op 05 november 2008 @ 22:00:
Presentatie is belangrijk in werk.
Precies. Werkgevers beseffen zich dat maar al te goed, en zijn negen van de tien keer niet te beroerd hierin bij te dragen dmv een representatievergoeding. Ik be niet anders gewend in ieder geval. Ik moet van deze vergoeding tevens een kaartje kopen voor de zieke vrouw van cliënt, of een bosje bloemen voor het jubileum van een klant of de fooi tijdens een zakenlunch.
Zo'n vergoeding is echt niet vreemd, onderhandelbaar, maar vaak afhankelijk van je klantenbestand en functie. Na het tekenen van je contract vind ik echter ook dat je met je eieren na Pasen komt.
Presentatie is belangrijk in werk.
Precies. Werkgevers beseffen zich dat maar al te goed, en zijn negen van de tien keer niet te beroerd hierin bij te dragen dmv een representatievergoeding. Ik be niet anders gewend in ieder geval. Ik moet van deze vergoeding tevens een kaartje kopen voor de zieke vrouw van cliënt, of een bosje bloemen voor het jubileum van een klant of de fooi tijdens een zakenlunch.
Zo'n vergoeding is echt niet vreemd, onderhandelbaar, maar vaak afhankelijk van je klantenbestand en functie. Na het tekenen van je contract vind ik echter ook dat je met je eieren na Pasen komt.
woensdag 5 november 2008 om 22:37
Dat klopt Just Me, vaak is dit dan ook al onderdeel van de arbeidsvoorwaarde. Je kunt er om vragen, maar alleen in onderhandelingsfase.
Dit meisje is zeer gelukkig aan een leuke baan gekomen met de kans om fantastische werkervaring op te doen. In hoeverre kan je dan achteraf nog 'zeuren' om allerlei vergoedingen? Ik vind zelf dat je dan heel blij moet zijn. Zeker in deze tijden dat banen steeds minder vanzelfsprekend zullen worden.
Hoe meer ervaring, hoe meer eisen je kunt stellen. IMO
Dit meisje is zeer gelukkig aan een leuke baan gekomen met de kans om fantastische werkervaring op te doen. In hoeverre kan je dan achteraf nog 'zeuren' om allerlei vergoedingen? Ik vind zelf dat je dan heel blij moet zijn. Zeker in deze tijden dat banen steeds minder vanzelfsprekend zullen worden.
Hoe meer ervaring, hoe meer eisen je kunt stellen. IMO
donderdag 6 november 2008 om 00:22
Misschien wordt TO minister president of prinses der Nederlanden, in dat geval is het logisch om over representatiegelden te praten. Maar ik geloof dat dat hier niet het geval is en dat het "slechts" gaat om een consultatie functie. Compleet een lachertje dus, maar wel heel interessant om toch erom te vragen en dan alsjeblieft hier weer posten hoe je werkgever reageert ...
donderdag 6 november 2008 om 09:32
Het is idd zo dat veel starters in grote consultancy- en audit kantoren meteen een auto, laptop en gsm krijgen. Die dingen zitten in het loonpakket (bruto-loon valt ook wat lager uit ter compensatie) Die dingen hebben ze op zich nodig (veel en onregelmatige verplaatsingen), en zitten standaard in het pakket. Te nemen of te laten, je kan daar ook niet gaan zeggen, tja ik wil liever die auto niet, maar meer loon... Of en extra representatievergoeding.
Mijn vriend werkt in zo een bedrijf, en zegt ook dat de nieuwe lichting best arrogant is, denkt dat alles kan, en de bedrijfswagens gebruiken als speeltjes.
Ik zeg niet dat jij zo bent TO, maar je lijkt ons niet te geloven dat het echt slecht gaat overkomen als je een extra vergoeding vraagt. Probeer je eerst eens te bewijzen op de werkvloer, en als ze tevreden zijn, krijg je misschien volgend jaar een vergoeding. Wees tot dan blij dat je een leuke functie hebt gevonden, en koop zelf je kleren.
Mijn vriend werkt in zo een bedrijf, en zegt ook dat de nieuwe lichting best arrogant is, denkt dat alles kan, en de bedrijfswagens gebruiken als speeltjes.
Ik zeg niet dat jij zo bent TO, maar je lijkt ons niet te geloven dat het echt slecht gaat overkomen als je een extra vergoeding vraagt. Probeer je eerst eens te bewijzen op de werkvloer, en als ze tevreden zijn, krijg je misschien volgend jaar een vergoeding. Wees tot dan blij dat je een leuke functie hebt gevonden, en koop zelf je kleren.
donderdag 6 november 2008 om 10:02
quote:Appelsientje schreef op 05 november 2008 @ 21:05:
Je kunt wel pissig reageren, maar kennelijk mis je het punt van de reacties. Samenvatting: kleedgeld of representatiekosten vragen is niet gebruikelijk, zeker niet bij je eerste baan. De meeste mensen hier vinden het onnozel, naïef of verwend overkomen om erom te vragen.
Suggesties genoeg hoe je het zonder representatiekosten toch kunt redden in de eerste maanden op je nieuwe werk.
Veel succes met je eerste baan als junior consultant. En een piepkleine tip: niet meteen zo hoog op de kast springen als mensen je kritiek geven. Over pissig reageren en hoog van de kast springen gesproken...
Je kunt wel pissig reageren, maar kennelijk mis je het punt van de reacties. Samenvatting: kleedgeld of representatiekosten vragen is niet gebruikelijk, zeker niet bij je eerste baan. De meeste mensen hier vinden het onnozel, naïef of verwend overkomen om erom te vragen.
Suggesties genoeg hoe je het zonder representatiekosten toch kunt redden in de eerste maanden op je nieuwe werk.
Veel succes met je eerste baan als junior consultant. En een piepkleine tip: niet meteen zo hoog op de kast springen als mensen je kritiek geven. Over pissig reageren en hoog van de kast springen gesproken...
donderdag 6 november 2008 om 20:19
quote:chatcat86 schreef op 05 november 2008 @ 21:45:
Bedankt voor jullie reacties.
@ nummerzoveel; Ik sta niet helemaal te kijken van dat artikel wat je hebt gelezen, en ondanks dat ik zelf tot de groep behoor, ben ik het er denk ik ook wel mee eens. Maar ik ben ook van mening dat het zo wordt gemaakt. Vriendinnen van mij krijgen, ongeacht hun prestaties, gelijk in de eerste week een telefoon, laptop én auto. Alsof het niets is! Plus daarnaast nog alle andere 'normale' arbeidsvoorwaarden. Een vriendin heeft zelfs een auto voor de afstand Breda - Tilburg!!! (staat dus langer in de file dan dat ze er met de trein over zou doen). Ik vind het bijna lijken op een onderlinge, onuitgesproken strijd tussen organisaties: kijk eens wat ze bij mij krijgen! Of tussen werknemers: kijk eens wat ik krijg!!Hiermee word veel arogantie gekweekt, waarvan ik overtuigd ben dat ik dat niet heb (riskante uitspraak geloof ik).Dan dan weet je dus wat je bij een volgende sollicitatie te doen staat: beter onderhandelen! En dat doe je dus voorafgaand aan de ondertekening van de arbeidsovereenkomst en niet daarna.
Bedankt voor jullie reacties.
@ nummerzoveel; Ik sta niet helemaal te kijken van dat artikel wat je hebt gelezen, en ondanks dat ik zelf tot de groep behoor, ben ik het er denk ik ook wel mee eens. Maar ik ben ook van mening dat het zo wordt gemaakt. Vriendinnen van mij krijgen, ongeacht hun prestaties, gelijk in de eerste week een telefoon, laptop én auto. Alsof het niets is! Plus daarnaast nog alle andere 'normale' arbeidsvoorwaarden. Een vriendin heeft zelfs een auto voor de afstand Breda - Tilburg!!! (staat dus langer in de file dan dat ze er met de trein over zou doen). Ik vind het bijna lijken op een onderlinge, onuitgesproken strijd tussen organisaties: kijk eens wat ze bij mij krijgen! Of tussen werknemers: kijk eens wat ik krijg!!Hiermee word veel arogantie gekweekt, waarvan ik overtuigd ben dat ik dat niet heb (riskante uitspraak geloof ik).Dan dan weet je dus wat je bij een volgende sollicitatie te doen staat: beter onderhandelen! En dat doe je dus voorafgaand aan de ondertekening van de arbeidsovereenkomst en niet daarna.
