Werk & Studie
alle pijlers
Liegen over zwangerschap tegenover nieuwe werkgever?
vrijdag 23 mei 2008 om 20:17
Hoi,
Ik kan aan de slag bij een nieuwe werkgever. Echter, pas vanaf 1 juli. Ik krijg meteen een jaarcontract. Tot dusver erg leuk. Alleen, ik ben zwanger. Tegen de tijd dat ik begin is dat 11 weken, tegen de tijd dat ik mijn proeftijd erop heb zitten is dat dus 15 weken. Denk niet dat ik dan mijn buik nog kan verbloemen. Moet ik hier nu al wat over zeggen? Het voelt namelijk als liegen.
Wat zouden jullie doen?
Ik kan aan de slag bij een nieuwe werkgever. Echter, pas vanaf 1 juli. Ik krijg meteen een jaarcontract. Tot dusver erg leuk. Alleen, ik ben zwanger. Tegen de tijd dat ik begin is dat 11 weken, tegen de tijd dat ik mijn proeftijd erop heb zitten is dat dus 15 weken. Denk niet dat ik dan mijn buik nog kan verbloemen. Moet ik hier nu al wat over zeggen? Het voelt namelijk als liegen.
Wat zouden jullie doen?
zondag 25 mei 2008 om 17:01
maandag 26 mei 2008 om 13:57
maandag 26 mei 2008 om 22:04
Algemene Wet Gelijke Behandeling; verbod om onderscheid te maken op grond van geslacht bij onder andere het aanbieden van een dienstbetrekking. Dit betekent dat een werkgever een sollicitante niet mag afwijzen vanwege haar zwangerschap. Ook mag een werkgever niet vragen aan een sollicitante of zij zwanger is.
maandag 26 mei 2008 om 22:18
De zwangere heeft het recht om het tot 30 weken voor zich te houden.
Ff voor de goede orde, ik ben het er mee eens dat ze het beter kan vertellen. Echter zou ze bij een hoop werkgevers NIET aangenomen worden om die reden. Is dat dan wel eerlijk?
Is het niet zo dat die 30 weken grens verzonnen is om de vrouw te beschermen? Is het niet je recht om dat te verzwijgen?
Het is natuurlijk net zo oneerlijk dat als iemand zich beroept op haar zwijgrecht haar contract niet verlengt omdat het niet vermeld is. Als het een slechte kracht zou zijn zou het contract sowieso niet verlengt worden, bij een goede werknemer zou het dus niet uit mogen maken.
Dat doet het wel en daarom is die regel ingesteld. Dus nee, het is niet asociaal om het niet te vertellen. Het is een vorm van bescherming van jezelf.
Ff voor de goede orde, ik ben het er mee eens dat ze het beter kan vertellen. Echter zou ze bij een hoop werkgevers NIET aangenomen worden om die reden. Is dat dan wel eerlijk?
Is het niet zo dat die 30 weken grens verzonnen is om de vrouw te beschermen? Is het niet je recht om dat te verzwijgen?
Het is natuurlijk net zo oneerlijk dat als iemand zich beroept op haar zwijgrecht haar contract niet verlengt omdat het niet vermeld is. Als het een slechte kracht zou zijn zou het contract sowieso niet verlengt worden, bij een goede werknemer zou het dus niet uit mogen maken.
Dat doet het wel en daarom is die regel ingesteld. Dus nee, het is niet asociaal om het niet te vertellen. Het is een vorm van bescherming van jezelf.
maandag 26 mei 2008 om 22:47
Toffifee, vergis ik me nou of zat je zelf in de P&O-hoek? Zo ja: hoe zou jij ermee omgaan als P&O-er?
Verder: in het algemeen kan er tot en met week 12 van alles mis gaan. Dat is natuurlijk niet te hopen, maar het is alleszins begrijpelijk dat je noch tegen vrienden/familie zegt dat je zwanger bent, noch tegen een (toekomstige) werkgever. Bovendien zou ik me in jouw situatie eerst willen presenteren in de baan. Als je je zwangerschap kenbaar maakt in bijvoobeeld de tweede helft van je proeftijd of tijdens een evaluatiegesprek aan het eind van je proeftijd is dat nog vroeg genoeg. Als jij goed bent in je werk zullen de meeste bedrijven je wel houden, maar je moet eerst wel de kans krijgen om te bewijzen dat je je vak verstaat, en er zijn genoeg bedrijven die je die kans niet meer geven als je al aangeeft dat je zwanger bent voordat je daadwerkelijk begonnen bent. Ik vind het al 'eerlijk' genoeg als je het vertelt voordat je door je proeftijd heen bent. Liegen = onwaarheden vertellen, en dat doe je niet. Je verzwijgt ook niets, je maakt alleen gebruik van je wettelijk recht als je het vertelt voor je 30e week (persoonlijk zou ik niet zólang wachten....).
Verder: in het algemeen kan er tot en met week 12 van alles mis gaan. Dat is natuurlijk niet te hopen, maar het is alleszins begrijpelijk dat je noch tegen vrienden/familie zegt dat je zwanger bent, noch tegen een (toekomstige) werkgever. Bovendien zou ik me in jouw situatie eerst willen presenteren in de baan. Als je je zwangerschap kenbaar maakt in bijvoobeeld de tweede helft van je proeftijd of tijdens een evaluatiegesprek aan het eind van je proeftijd is dat nog vroeg genoeg. Als jij goed bent in je werk zullen de meeste bedrijven je wel houden, maar je moet eerst wel de kans krijgen om te bewijzen dat je je vak verstaat, en er zijn genoeg bedrijven die je die kans niet meer geven als je al aangeeft dat je zwanger bent voordat je daadwerkelijk begonnen bent. Ik vind het al 'eerlijk' genoeg als je het vertelt voordat je door je proeftijd heen bent. Liegen = onwaarheden vertellen, en dat doe je niet. Je verzwijgt ook niets, je maakt alleen gebruik van je wettelijk recht als je het vertelt voor je 30e week (persoonlijk zou ik niet zólang wachten....).
maandag 26 mei 2008 om 23:03
dinsdag 27 mei 2008 om 11:08
Hoe ging dat dan? Wanneer vertelde ze het, nog tijdens haar proeftijd? Dat is toch netjes? Of kwam het anders aan het licht? En stel ze had het wel direct aangegeven, was ze dan aangenomen? Of was het zogenaamd liegen een makkelijk excuus voor je werkgever?
Ik ben vooral benieuwd op moment in haar contract ze mocht vertrekken.
En wat zegt het over werkgevers die laks hebben aan de wetgeving en vinden dat vrouwen moeten voldoen aan de ongeschreven regels?
En waarom zijn het vaak vrouwen zelf die het hardste van leer trekken wanneer een zwangere besluit om haar zwangerschap nog even voor zich te houden.
Tja, ik zit vol met vragen...
![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif){kind=small}
woensdag 28 mei 2008 om 10:13
Ik zou het wel vertellen, eerlijk duurt het langst. Ik heb het zelf in mijn proeftijd verteld (bij tekenen contract was ik niet zwanger, ik had lange opzegtermijn en begon pas 2.5 maand later). Ik heb het in proeftijd verteld en aangekondigd dat ik kon begrijpen als ze proeftijd om die reden niet zouden verlengen (hoewel dat juridisch gezien de reden niet mag zijn, maar ik ga ervan uit dat ze anders toch wel wat anders verzinnen en ik zou het zelf nooit gaan aanvechten). Werkgever was niet blij met zwnagerschap, wel blij met mij en ik heb gewoon mogen blijven.
zaterdag 31 mei 2008 om 23:08
Ik heb (ongeveer) hetzelfde aan de hand gehad;
op 24 juli had ik een sollicitatiegesprek en de dag erna hoorde ik dat ik was aangenomen. Een week later deed ik een zwangerschapstest en die was positief, na een week of 2 ging ik op termijnecho en daar bleek dat ik zo'n 8 weken zwanger was. Ik heb toen gebeld en gezegd dat het nog heel pril was etc maar dat ik toch graag eerlijk wilde zijn. Ze reageerden zo ontzettend positief en leuk, er viel echt een last van mijn schouders.
op 24 juli had ik een sollicitatiegesprek en de dag erna hoorde ik dat ik was aangenomen. Een week later deed ik een zwangerschapstest en die was positief, na een week of 2 ging ik op termijnecho en daar bleek dat ik zo'n 8 weken zwanger was. Ik heb toen gebeld en gezegd dat het nog heel pril was etc maar dat ik toch graag eerlijk wilde zijn. Ze reageerden zo ontzettend positief en leuk, er viel echt een last van mijn schouders.
maandag 2 juni 2008 om 15:20
Ik heb bij mijn arbeidsvoorwaardengesprek verteld dat ik zwanger was, was toen 9 weken. Uiteindelijk toch "afgewezen". Niet om de zwangerschap an-sich, maar wel omdat ik een nieuwe afdeling zou opzetten, en het echt niet zou passen om vrij snel al 4 maanden afwezig te zijn (ik zou het eerste jaar alleen werken op die afdeling.) Begrijpelijk voor die werkgever, balen voor mij. Heb uiteindelijk pas toen mijn zoontje 9 maanden was een nieuwe baan gevonden, waar ik het super naar m'n zin heb!
